Originally Posted by
στελιος66
Eλα βρε μπουμ καλημερα! Τελικα οταν εχουμε αυτο τον διαλογο χαιρομαι αληθεια σου λεω! Σα να σε γνωριζω χρονια,οπως το ιδιο ομορφα αισθανομαι και με τα υπολιπα παιδια της παρεας! Αυτα τα ψυχολογικα εχω καταλαβει,οτι δεν ειναι καταστασεις απολυτα οριοθετημενες και στεγανες αναμεταξυ τους. Δλδ θελω να πω,η καταθλιψη,η αγχωδης διαταραχη,η αποπροσωποποιηση,οι ιδεοληψιες και οι ψυχαναγκασμοι αλληλοπεριχωρουνται και δεν ειναι κατι τοσο ευδιακριτο το ενα απο το αλλο. Μερικες φορες σχηματιζει κανεις την εντυπωση οτι προκειται για το ιδιο ακριβως πραγμα,το οποιο απλως εχει αναλογα με την δεδομενη στιγμη,την ιδιαιτερη του συναισθηματικη και νοητικη εκδηλωση. Δεν ξερω αν ειναι η ιδεα μου,αλλα καπως ετσι αρχισα να το αντιλαμβανομαι. Σημερα ας πουμε νιωθω σκαταθλιμενος και συγγνωμη για την εκφραση. Γιατι ομως νιωθω ετσι; Γιατι νιωθω αποπροσωποποιηση; Γιατι δεν εχω ονειρα η μηπως γιατι τα ονειρα μου ματαιωθηκαν; Αλλα ηθελα και αλλα περιμενα απο την ζωη και αλλα μου προσφερθηκαν; Ακομη και αν ειναι ομως ετσι,αποτελει επαρκη λογο να νιωθω τοσο χαλια; Μηπως τελικα η ριζα του κακου βρισκεται μεσα μας και οχι στο περιβαλλον μας και σε αλλους εξωτερικους παραγοντες; Μαλλον ναι! Καλες οι διαπιστωσεις θα μου πειτε,αλλα πες μας πως ξεκολλαμε απο αυτο τον ψυχικο βουρκο; Η απαντηση προφανως ειναι, προσωπικη προσπαθεια,υπομονη,αλλαγη του τροπου σκεψης και αντιμετωπισης των συνθηκων της ζωης και προ παντων ο Θεος να μας βοηθαει και να μας φωτιζει για το δεον γενεσθαι.