Printable View
Σ ευχαριστώ Τάσο. Αλλά πολλές φορές κι εγώ αναρωτιέμαι μήπως το μεγαλοποιω. Μήπως είμαι εγώ που τελικα αδυνατω να προχωρήσω από δικό μου λάθος. Γιατί αυτό ισχυρίζεται η ψυχολόγος μου. Και μάλιστα μου είπε ότι είμαι απαράδεκτη που πίνω ενώ το ότι είχα πιει προκάλεσε αυτό το γεγονος. Κι όλο αυτό εμένα μου ιντριγκάρει πιο πολυ τις ενοχες.
Sisyphus , αν θελεις οπωσδηποτε να πηγαινεις σε ψυχολογο, αλλαξε την. Σιγουρα κανεις και καμια δε μπορει, οσο κ να προσπαθησει, να μπει στη θεση μας, αλλα τετοια ηλιθια σταση ουτε 5χρονο δε θα ειχε. Ημαρτον.
Μην μπαίνεις στη διαδικασία να αναρωτιέσαι αν μεγαλοποιείς ένα τέτοιο περιστατικό, αυτή είναι η γνώμη μου, γιατί αυτό δημιουργεί ενοχές και άγχος. Από τη στιγμή που το περιστατικό εκείνο σου δημιουργεί τέτοιο πρόβλημα, δεν νομίζω ότι το να το θάψεις θα σε βοηθήσει πραγματικά.
Δεν ξέρω αν συνεχίζεις να βλέπεις την ίδια ψυχολόγο. Αν νομίζεις ότι έχει δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σας γιατί κατάφερες τελικά να της εκμυστηρευτείς το τί σου συνέβει και σου φαίνεται πολύ δύσκολο να απευθυνθείς σε κάποιον άλλο ειδικό, άποψή μου είναι να το πάρεις απόφαση και να ψάξεις για κάποιον που πραγματικά μπορεί να σε βοηθήσει. Και σίγουρα υπάρχουν αρκετοί επαγγελματίες που είναι σε θέση να σε υποστηρίξουν και να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις ότι σε ταλαιπωρεί.
Γνώμες του τύπου ξέχνα το σιγά σιγά και πάμε παρακάτω ή ήσουν και εσύ πιωμένη οπότε μην το παίρνεις τόσο βαρέως όχι απλά δεν βοηθάνε αλλά δημιουργούν την αίσθηση ότι το πρόβλημα το τροφοδοτούμε μόνοι μας με αποτέλεσμα να νιώθουμε μεγαλύτερη απόγνωση και ενοχές. Μου θυμίζει ένα ψυχίατρο που είχα πάει με κατάθλιψη πριν 10 χρόνια και μου έλεγε να βγαίνω έξω και να νιώθω όμορφα, να είμαι ευχάριστος με την παρέα μου, να ντύνομαι ωραία κ.λπ. σαχλαμάρες.
μονο αν συμμετεχεις πιστευω κ κανεις πραγματα γι αυτο θα ξαλαφρωσει η ψυχη σου.προσπαθησε να βοηθησεις κ αλλες κοπελες με αυτο που σου συνεβη.
κανε καταγγελια κ προσπαθησε να προστατευσεις αλλες κοπελες απο τον τυπο.
μιλα με ενα δικηγορο πρωτα.μη το κανεις αυτο μονη σε ενα αστυνομικο τμημα ας πουμε.
Πάλι χθες δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Νιώθω ότι επανέρχεται στη ζωή μου δυναμικά αυτό το συμβάν και δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να μην ξανασυζητήσω ποτέ γι αυτό. Γιατί νιώθω τόσο μαλάκας ρε γαμώτο; γιατί νιώθω ότι 2 χρόνια καταστρέφω τη ζωή μου άνευ λόγου; Πώς να προχωρήσω; Είμαι χάλια και πελαγωμένη. ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή!
κανονικα μετα απο αυτα τα κατεβατα που εγραφες θα επρεπε να εισαι καλυτερα υπαρχουν κ αλλα?Quote:
Πάλι χθες δεν κατάφερα να κοιμηθώ.
Αυτά είναι αλλά επανέρχονται στη μνήμη μου όλα κι έχω ταραχτεί κάπως
ολα? μηπως επανερχετε κατι αλλο που δε το πες σε κανενα?
Μπα όχι. Απλά νιώθω ότι στα 22 μου είμαι γρια και κουρασμένη. Βαρέθηκα τις υπεραναλυσεις τους ψυχιατρους και τις νουθετήσεις. Νιώθω ότι έχω μπει σ ενα τρυπάκι που αυτοαναλώνομαι και πραγματικά έχω κολλήσει. Θέλω να πάω παρακάτω. Αλλά δεν ξέρω πως.
ναι αλλα οταν κατι δε το αναλυεις κ δε το μοιραζεσε (γενικοτερα) καπου καπια στιγμη θα αρχισει να σε τρωει η μοναξια κ θα σου φαινονται ολα δυσκολα αυτο το νοημα εχει η αναλυση.
Quote:
Originally Posted by Tasos75
Θα συμφωνησω με τον Τασο.
Αφηνω την προσεγγιση της ψυχολογου σου ασχολιαστη .
ας τη σχολιασω εγω πριν απο τη προσεγγιση της ψυχολογου σου θα πρεπει απλα να καλυφθεις :)Quote:
Αφηνω την προσεγγιση της ψυχολογου σου ασχολιαστη .
και μονο που θελεις να πας παρακατω εχεις ηδη ξεκινησεις.ειναι το πρωτο βημα.εχεις θεληση να το ξεπερασεις.γι αυτο κ τωρα μιλας γι αυτο.
κανε αυτο που νιωθεις!
Καλησπέρα και πάλι... Χθες μετά από μέρες ήπια πολύ και παραληρούσα για το εν λόγω περιστατικό στην οικογένειά μου. Μου βγήκαν όλα, κλάμα, θυμός, απόγνωση... Η μητέρα μου είναι πολύ θυμωμένη μαζί μου που ήπια και απρόσιτη μετά από αυτό. Θεωρεί ότι το ποτό είναι το κλειδί της ιστορίας και όλων των προβλημάτων μου... Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να συζητήσω με κανέναν τώρα πια...Ηλπιζα να μιλήσω με τη μητέρα μου και σαν γυναίκα να με καταλάβει. Αλλά τώρα κι αυτό φαίνεται ακατόρθωτο...Ντρέπομαι και τόσο πολύ. Για όλα. Γι αυτό που είμαι γι αυτά που κάνω, για όσα συνέβησαν... Βρήκα μία ψυχολόγο και θέλω να πάω, αλλά η μητέρα μου δεν πολυσυζητάει το θέμα. Δε θέλει λέει να το συζητήσει. Δεν ξέρω τι να κάνω... Νιώθω ότι η ζωή μου δε θα βελτιωθεί ποτέ . Είμαι σε αδιέξοδο.
καταρχην ζητω προκαταβολικα συγνωμη για το τροπο που θα εκφραστω αλλα μου ειναι πραγματικα αδιανοητο αυτο που διαβαζω αν την ειχα μπροστα θα εχει εκραγει κ θα την ειχα βρισει αντι να σε υποτηριξει σου ειπε οτι φτας εσυ? πω ρε τι μανες υπαρχουν απορω... να μη της μιλας να μιλας εδω μεσα δεν αξιζει να της μιλας...Quote:
Η μητέρα μου είναι πολύ θυμωμένη μαζί μου που ήπια και απρόσιτη μετά από αυτό. Θεωρεί ότι το ποτό είναι το κλειδί της ιστορίας
Δεν ξέρω τι να κάνω...μ εχει κάνει και νιώθω σκουπίδι. Απ την άλλη νιώθω την ανάγκη να επισκεφτώ την ψυχολόγο αλλά κι αυτό πρέπει να περάσει από έγκριση...Σκατα δηλαδή.
να μην την ακους απλο δεν ειναι? μη της μιλας
Γενικά μετά την ''αποκάλυψη'' νιώθω πολύ εκτεθειμένη και βλάκας... Θέλω κάποιον να με νιώσει και ναι πίνω γιατι πονάω κι όχι επειδή είμαι αλκοολική. Αλλά το να αγνοούμε τα παντα και να ρίχνουμε όοολες τις αιτίες των κακών στο ποτό είναι πανεύκολο...Και με αυτό που προκαλεί το ποτό τι θα γίνει δηλαδη;
ενταξει δε σου προτεινω να πινεις γιατι ετσι ξερεις ταλαιπωρεις κ τα νεφρα αλλα δεν ειναι τροπος αυτος να σε γεμισει κ ενοχες θα μπορουσε να στο πει με ενα αλλο τροπο η να σου πει καλυτερα μη πινεις
θα σταματησω να πινω υποθετω...αλλα νιωθω οτι θελω και χρειαζομαι βοηθεια και συμπαρασταση. Τα χω κανει σκατα :(
γραφε κ πολα μπορει να εμφανιστουν ... μην απελπιζεσε απλα μη πλακωνεσε στο αλκοολ κ μην εχεις τυψεις για αυτο οτι εγινε εγινε δεν γυρνα πισω το παρελθον τωρα τι σκεφτεσαι?Quote:
Originally Posted by sisyphus
αρχικά νιώθω πολλές ενοχές που ήπια... δεν το χω με το ποτό και χάνω τη μπάλα...και κυρίως ντρέπομαι γι αυτά που είπα αλλά και που νηφάλια δε θα τα έλεγα ποτέ. Ξέσπασα εντελώς. Κυρίως όμως θέλω να επισκεφτώ αυτήν την ψυχολογο που βρηκα μηπως και βάλω σε ταξη το μυαλο μου και την ψυχη μου. Αλλα φοβαμαι μη δε μ αφησουν να παω...
εγω απο ολα αυτα που λες πιστευω οτι ειναι μανα σου ειναι ακαταληλη για να διαχειριστει αυτη τη κατασταση γιατι σε εκανε χειροτερα κ αυτο ειναι απαραδεκτο τους συγγενεις τους εχουμε για να μας υποστηριζουν
ρε δεν ξερω...εχω χασει τη μπαλα. Πρεπει να ειμαι το τελειο παιδι για να μη μου κρατανε μουτρα και να μη μου τη λενε. Τι να κανουμε ειμαι καταθλιιπτικη πολλες φορες πινω και ξεσπαω και δεν μπορω να ξεχασω αυτο που εγινε...
Υ.Γ. σ ευχαριστω για τη βραδινη συντροφια!
μηπως πρεπει να ξεσπας με αλλο τροπο? μηπως μπορεις να σκεφτεις κατι αλλο που θα εκανες αντι να πινεις?
αυτη τη στιγμη θεωρω οτι το καλυτερο για μενα θα ηταν να παω σε καποιον ειδικο να αξιολογησει την κατασταση. Να τα βγαλω απο μεσα μου ολα. αλλα κι εδω που ξεσπαω βοηθαει...
ε τοτε γιατι δε τα βγαζεις απο μεσα σου εδω? εγω αυτο εκανα κ γλιτωσα αφου κοντευα να σαλταρω
σ ευχαριστώ πολυ! θα προσπαθησω!
γενικως τα ξεσπασματα βοηθανε... :)Quote:
εδω που ξεσπαω βοηθαει...
σ ευχαριστώ πολύ για το παρεάκι και τα λόγια σου! το χρειαζομαι κατι τετοιες ωρες
καλο για να το ακουνε καπιοι που με κοιτανε με μισο ματι συνεχεια :)Quote:
το χρειαζομαι κατι τετοιες ωρες
χμμ
καταρχην εβαλες απο μπροστα τη λεξη πρεπει... πολες φορες τα πρεπει οδηγουν σε βασανα τους ανθρωπους αφου το πρεπει μιαζει λιγο με τη λεξη αυτοεξαναγκασμοςQuote:
Πρεπει να ειμαι το τελειο παιδι
ε δε πειραζει ας σου κρατανε δε χανεις τιποταQuote:
κρατανε μουτρα
καλησπέρα αγαπητή φίλη ...νομίζω ότι αδικείς την μητέρα σου...μόνη σου λες ότι ήπιες..και είπες την ιστορία σου..άρα είναι λογικό να απογοητεύτηκε που το έμαθε έτσι (νιώθει θυμό, κι απόγνωση κι εκείνη) όχι για σένα μα γι αυτό που έγινε, που δεν μπόρεσε να σε προστατεύσει να μην τα ζήσεις όλα αυτά..που δεν ήταν ''εκεί'' ....νιώθει αδύναμη,Quote:
Originally Posted by sisyphus
Οκ. ενδεχομένως να μην μπορούσες να την πεις κι αλλιώς..χωρίς να πιεις ...αλλά ...
μα πιστεύεις πως να σε καταλάβει η μητέρα σου;;;;
πιστεύεις ότι μπορεί...;;
εγώ έχω τι γνώμη πως δεν μπορεί..
κανείς δεν μπορεί δλδ..
η γνώμη μου είναι.......δεν αφορά μόνο εσένα...και όχι μόνο τη δική σου περίπτωση (ούτε φυσικά την δική σου μητέρα)
ούτε εκείνη δεν μπορεί ούτε κανένας..λυπαμαι που στο λέω κοριτσάκι μου.... (αλλά είπαμε η γνώμη μου είναι)
η ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου μα ούτε κι εκείνη θα σε καταλάβει..
Ένα θέλω να σου πω οι γονείς σου σε ''καταλαβαίνουν'' η όχι δεν έχει και τόσο σημασία... σημασία έχει πως σε αγαπάνε..
ότι και να συνέβει σε αγαπάνε... και θα σε βοηθήσουν...
Αν μπορείς σταμάτησε να πίνεις..δεν θα βοηθήσει ούτε στην κατάθλιψη που νιώθεις..μάλλον θα την κάνει χειρότερη ..
Ξέρω πως λέγοντας σου να κάνεις υπομονή και να ξανά προσπαθήσεις να προσεγγίσεις την μητέρα σου (για το θέμα της ψυχολόγου κ.τ.λ.) ίσως σε κάνει να νιώσεις απόγνωση μα ...πίστεψε με
κατά βάθος κι εσύ αυτό θέλεις...έκανες πολύ υπομονή...και πολλά ''λάθη'' μέχρι να μπορέσεις να μιλήσεις ..
Αυτό όπως ξέρεις ήδη δεν ήταν και το πιο εύκολο...θέλει δρόμο ακόμα να το ''χωνέψει'' η μαμά σου όλο αυτό... και για εκείνη ήταν ένα σοκ... που πρέπει να το διαχειριστεί..
δείξε κι εσύ λίγη ανοχή αν μπορείς σ αυτό
τεσπα έγραψα πολλά...κι από την θέση του γονιού περισσότερο (ίσως κι αυτό είναι λάθος).....μα νομίζω ότι έπρεπε.. έχω κι γω ένα κορίτσι και ''τρέμω'' μην ποτέ βρεθεί στη θέση σου...
Είναι άδικο, παράλογο, τραγικό αυτό που έγινε.... δεν φταις εσύ και να μην ντρέπεσαι, το κτήνος έπρεπε να ντρέπεται..και να τιμωρηθεί όπως του αξίζει..
Εύχομαι να βρεις και νομίζω πως θα τα καταφέρεις, τον τρόπο να πας στην ψυχολόγο και να συμφιλιωθείς με την μητέρα σου...
Εχω εδω και ωρα τη μανα μου να φωναζει και να με βριζει. Λεει πως δεν μπορει να στηριξει αλλο αυτην την κατασταση. Φωναζει που δε με παιρνει ο υπνος τα βραδια και που κοιμαμαι τα πρωινα. Φωναζει που ειμαι ετσι χαλια..Φωναζει οτι δεν κανω τιποτα στη ζωη μου και με απειλει οτι δε θα μ αφησει να συνεχισω τις σπουδες μου. Και φυσικα δε με αφηνει να παω στην ψυχολογο. Δεν ξερω τι αλλο να κανω. Εχω αρχισει να τη σιχαινομαι.
τελικα μηπως αυτη χρειαζετε ψυχολογο?
Οπως μας βλέπω όλοι για ψυχίατρο ειμαστε...της τρελής γίνεται. Και όλοι επικεντρωνονται στο ποτό. Ξέρω ότι προκαλεί προβλήματα το ότι πίνω αλλα πιστευω ότι αν εκλειψουν καποια πραγματα και αν δουλεψω καποια θεματα θα σταματησει κι αυτο. Αλλωστε δεν επινα παντα, ξεκινησε μετα απο καποιες καταστασεις. Τι να πω ισως ειμαι μια χαμενη αλκοολικη και μου αξιζει ό,τι επαθα.
βασικα μηπως απλα σε επειρεασε η μανα σου κ σκεφτεσε ετσιι?
δεν ξερω.γενικα δινουν πιο πολλη σημασια στο οτι πινω παρα στο γιατι. και μ λενε οτι δικαιολογω τα αδικαιολογητα
πινεις καθε μερα? ποσο πινεις δηλ για να καταλαβω
Φυσικά δεν πίνω καθε μέρα. Ειχα περίπου 20 μέρες και κάτι να πιω και απλά ξέσπασα τις προάλλες με 3,5 μπύρες...όχι τίποτα τρομερό δηλαδή αλλά δεν είναι και αμελητέο. το πρόβλημα της μάνας μου τώρα είναι ότι κοιτάω την πάρτη μου όπως λέει γιατι κοιμάμαι αργά και ξυπνάω αργά και δεν κάνω καμια προσπαθεια ν αλλαξει αυτό. Και επειδή τώρα που ξύπνησα θα βρεθώ με το φίλο μου να διαβάσουμε (εξεταστικη δυστυχώς) πάλι κοιτάω την πάρτη μου και δε νοιάζομαι για κανέναν. Τα ίδια λεει και ο πατέρας μου. Ολοι λένε ότι είμαι ένα εγωιστικο καθικι που δε νοιαζεται για κανεναν και κανει ότι θελει. Δεν ξερω τι θελουν απο μενα,εμενα παντως αυτη η κατασταση θα με οδηγησει στο να πεσω απο καμια ταρατσα στο τελος.
δεν ξερω τι κανω τοσο λαθος. Αλλα δεν μπορω και να μην κοιταω τη ζωη μου πχ να μη βλεπω το φιλο μου η να μη βγαινω μονη μου. Αλλα επειδη η μανα μου δε θελει να ειναι κλεισμενη στο σπιτι και ηθελε να την παω βολτα το πρωι κι εγω δεν ξυπνουσα λεει οτι τη χρησιμοποιω σαν σφουγγαροπανο και οτι δε νοιαζομαι για κανεναν. <ειδικα οταν προσπαθουσε να με ξυπνησει εκανε επιδειξη σαδισμου. Μου μιλαει ασχημα και μου φερεται ασχημα. κι ολα αυτα επειδη οπως λεει ''κοιταω την παρτη μου''.