Αυτο ειπα,σου λειπει το σωστο νοητικο υποβαθρο.Αυτο ειναι κατι που πρεπει να δουλεψεις μονη σου,δεν υπαρχει μαγικη συνταγη.Καποια στιγμη πρεπει να αποφασισεις οτι εχεις οσα χρειαζεσαι.
Printable View
Μονη μου εχω προσπαθησει πολλες φορες να αλλαξω , παντα όμως μετα από λιγο καιρο ξεχναω ποιο ηταν το κινητρο μου και τα παραταω. Και μετα γινεται ακομα πιο δυσκολο να ξανα προσπαθησεις....
Πιστευετε ότι ενας ψυχολόγος θα με βοηθουσε να εχω ένα πιο μονιμο αποτέλεσμα στην ψυχολογια μου ?
Ποιό μόνιμο δεν ξέρω, πάντως βοηθάει γίσουρα να διαχειρίζεσαι διάφορες καταστάσεις στη ζωή σου με μεγαλύτερη επιτυχία. Δεν κάνει θαύματα, βέβαια. Απλά σου αλλάζει τον τρόπο σκέψης και σε οπλίζει με σηματνικά όπλα για να συνεχίσεις. Αν θέλεις να αλλάξεις κάποια στοιχεία σε σένα και έχεις την οικονομική δυνατότητα γίσουρα ένας ψυχολόγος μόνο να βοηθήσει μπορεί. :)
Μου συμβαίνει ακριβώς το ίδιο εδώ και κάποιο καιρό, όχι πως είχα καμία σπουδαία αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποιήθηση απ' οσο θυμάμαι και στο παρελθόν τον εαυτό μου, απλώς εδώ κι 1,5 χρόνο που έχω χάσει τη δουλειά μου και δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να βρώ κάτι ακόμα, έχω μείνει χωρίς εισόδημα, η αυτοεκτίμηση έχει πιάσει πάτο. Κι επειδή ο λόγος που μου την έχει ρίξει δε βλέπω ν' αποκαθίσταται ούτε σύντομα, ούτε εύκολα έχω γίνει απίστευτα νευρική σε σημείο που να έχω καταστρέψει όλες τις σχέσεις μου. Έφαγα κι ένα τρελό κόλλημα μ' έναν τύπο που μ' έχει εντελώς γραμμένη, ισως επειδή με είδε μ' αυτή την ψυχολογία, κι ήρθε κι απόγινε. Το βασικό είναι να βρεις τι είναι αυτό που σου ρίχνει την αυτοεκτίμηση και να προσπαθήσεις να το αλλάξεις. Ο τρόπος που εγώ προσπαθώ να το αντιμετωπίσω είναι κάνοντας πράγματα δημιουργικά, που μου αρέσουν και παίρνω επιβράβευση μέσα απ' αυτό π.χ. παρακολούθησα ένα σεμινάριο σκηνοθεσίας πρόσφατα, δε σου λέω ότι είναι εύκολο, ούτε ότι πιάνει πάντα αλλά τι να κάνεις;; να το βάλεις κάτω;; Άλλος ένας τρόπος είναι οι καλοί φίλοι, δυστυχώς δυσεύρετοι πια κι αυτοί, άσε που είναι όλοι τους βουλιαγμένοι στα προβλήματα τους. Κάτι άλλο δεν ξέρω που θα μπορούσε να βοηθήσει, μη νομίζεις κι εγώ το ψάχνω ακόμη.
Εγω πιστευω οτι καταρχας πρεπει να ξεχωρισουμε τις εννοιες αυτοπεποιθηση και αυτοεκτιμηση γιατι μερικες φορες η μια συγκρουεται με την αλλη, αν π.χ. φλερταρεις με αλλους αντρες μπροστα στο αγορι σου τοτε η αυτοπεποιθηση σου ανεβαινει γιατι βλεπεις οτι αρεσεις αλλα η αυτοεκτιμηση σου πιθανον να μειωνεται γιατι χανεις την αξιοπιστιστια σου και φερεσαι σα χαζογκομενα. Για να εχεις αυτοεκτιμηση πρεπει να εισαι συνεπης στις αρχες, τις αξιες σου και τα θελω σου...τοτε θεωρεις οτι αξιζεις σαν ατομο και οτι η ζωη σου εχει αξια. Απο την αλλη για να εχεις αυτοπεποιθηση θα πρεπει να ξερεις να βαζεις στοχους και να τους πετυχαινεις. Η αυτοπεποιθηση για μενα πολυ ευκολα αλλαζει αρκει να κανεις κατι για αυτο, π.χ να διαβασεις, να εργαστεις, να ασχοληθες με ενα χομπι κλπ
Πως αγαπάμε τον εαυτό μας.
Αγαπάμε τον εαυτό μας, όταν έχουμε απενεργοποιήσει τα αρνητικά μας συναισθήματα, έχουμε συγχωρήσει τους πάντες και τα πάντα. Η αγάπη είναι μέσα στην καρδιά μας, ξυπνά μέσα μας όταν βλέπουμε την αγάπη χωρίς όρους στα μάτια των γονιών μας, εκεί βλέπουμε τον καθρέφτη του εαυτού μας και τον αγαπάμε.
Δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς δίνουν αγάπη με όρους θεωρούν τα παιδιά τους κτήμα τους. Όλοι που αρρωσταίνετε, που παθαίνετε κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, ανασφάλειες, δεν έχετε πάρει αγάπη χωρίς όρους και δεν έχει ξυπνήσει το δυναμικό της άπειρης αγάπης που μας έχει προικίσει ο Δημιουργός. Όταν μικροί δεν λάβουμε αγάπη χωρίς όρους, συμβαίνει αυτό που παθαίνουν οι μπαταρίες όταν δεν τις φορτίσουμε το διάστημα που χρειάζεται την πρώτη φορά, κάθε φορά που τις επαναφορτίζουμε θα φορτίζουμε έως εκεί που τις φορτίσαμε την πρώτη φορά ελλιπώς. Η έλλειψη αυτή της αγάπης σας γεμίζει πόνο, φόβο, σκοτάδι αρνητικά συναισθήματα.
Που βρίσκεται η αγάπη;
Ο βαθύτερος εαυτός μας εδρεύει στην καρδιά μας. Εκεί είναι η Πηγή της αγάπης μας, η Πηγή της δύναμης μας. Επικεντρωθείτε στην καρδιά σας και όχι στο νου σας, ο νους δεν έχει δύναμη μπορεί να μας καταστρέψει όταν κάνουμε αρνητικές σκέψεις, καταλήγουμε ότι όλα είναι μαύρα, απομακρυνόμαστε από την Πηγή μας, στην καρδιά μας είναι η δύναμη. Επικεντρωνόμαστε στην καρδιά μας, όταν δεν σκεπτόμαστε τον εαυτό μας, αλλά τους άλλους, όταν προσφέρουμε. Αγαπάμε τον εαυτόν μας όταν βλέπουμε την αγάπη χωρίς όρους στα μάτια του άλλου.
Η αγάπη είναι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει. Η ενέργεια που παίρνουμε από την αγάπη για τον εαυτό μας, μας δίνει τεράστια δύναμη. Τα πάντα ξεκινούν από την αγάπη που δείχνουμε στον εαυτό μας. Η πράξη της αγάπης είναι μια διαδικασία που υπάρχει και πάντα ξεκινά από την αγάπη που υπάρχει μέσα μας. Εκεί ξεκινούν και τελειώνουν τα πάντα. Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κανένα, χρειαζόμαστε ξύπνημα.
Έτσι λοιπόν είναι η καρδιά, η ψυχή του ανθρώπου, είναι η πηγή της αγάπης του.
Η Αγάπη για το για τον εαυτό μας δεν είναι εγωισμός, δεν είναι αλαζονεία ή ματαιοδοξία. Αγάπη για τον εαυτό μας και για την ψυχή μας, την Πηγή μας που είναι ο πραγματικός εαυτός μας, είναι το αίσθημα της ευγνωμοσύνης, για ότι κι όποιον υπάρχει γύρω μας.
Η ενέργεια της αγάπης, όπως και η ενέργεια του φόβου μας επιστρέφεται πάντα.
Οι άλλοι γύρω μας, πάντα είναι ο καθρέφτης των συναισθημάτων που έχουμε μέσα μας, τα οποία είτε το αντιλαμβανόμαστε τα βγάζουμε προς τους άλλους και τα οποία πάντα μας επιστρέφουν. Όταν αγαπάμε τους άλλους, οι άλλοι μας αγαπούν.
Όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον σύντροφο μας , αλλά και κανένα, η αγάπη μας είναι κτητική, ζηλεύουμε με το παραμικρό, θέλουμε τον άλλο κτήμα μας, θέλουμε να τον ελέγχουμε συνεχώς, διότι φοβόμαστε ότι θα τον χάσουμε. Όταν δεν υπάρχει το φως που είναι η πραγματική αγάπη, υπάρχει ο φόβος, υπάρχει το σκοτάδι.
Tι είναι όμως αγάπη;
Σε καμία περίπτωση η ερωτική, που τις περισσότερες είναι με όρους και είναι του εγώ. Αγάπη σημαίνει ταπείνωση σβήσιμο του εγώ, αγάπη σημαίνει να επικεντρώνομαι στο καλό των άλλων και όχι στο προσωπικό μου συμφέρον. Εδώ είναι το μυστικό όσο πιο πολύ προσφέρω στους άλλους τόσο πιο ευτυχισμένος είμαι και τόσο πιο πολλά κερδίζω.
http://www.afotopoulos.gr
να παρεις ενα τετραδιακι κ να γραφεις τα πραγματα που θες να κανεις πχ η σκοπευεις
αντε παλι με τισ αυξησεισ τι θα γινει παιδια παλι αυξησεισ;
nai αμα την εχεισ μεγαλη ειναι κι αυτο ενα προβλημα θεωρεισε αλλαζονασ ενω με την μικρη μπορεισ και κανεισ τη δουλεια σου
τεσπα και μενα τι με νιαζει εδω εχει παντα ηλιο
Γιατι δεν σου προσφερουν ασφαλεια οι ανθρωποι διπλα σου?Το γεγονος οτι τους εχεις εννοω.
Πραγματικα δεν μπορω να σκεφτω κατι αλλο,προσωπικα πχ αν ειμαι με μια κοπελα και ειμαστε καλα,δεν καθομαι να σκεφτομαι αν η κοιλια μου εχει μεγαλωσει,ή τα μαλλια μου εχουν αραιωσει,ή τα ποδια μου ειναι στραβα κλπ.Καταλαβαινεις τι εννοω.
Θα σε βοηθουσε σιγουρα η ψυχολογος,αλλα δεν πιστευω να εχεις κατι τοσο βαρυ.Οι περισσοτερες γυναικες που ξερω,ακομα και οι πιο κουκλαρες και ''πετυχημενες'' εχουν χαμηλη αυτοεκτιμηση,σε βαθμο που αναρωτιεμαι με τι σκατα γεμιζουν τα ομορφα κεφαλακια σας αυτοι οι γονεις πια..
Αντιθετα οι αντρες,ακομα και πιο τενεκεδες,ειναι κατα μεσο ορο πιο καλα με τον εαυτο τους.
Ωραία η διάκριση που κάνεις ανάμεσα στα δυο. Το ενα επηρεαζει το αλλο. Ανθρωπος χωρις αυτοπεποιθηση στερειται της ικανοτητας να γνωριζει την πραγματική του αξία κι ετσι να εχει αυτοεκτιμηση. Ετσι η αξια του αυτη μένει αναξιοποίητη κι αυτος στάσιμος.
Θεματοθέτρια, αν θεωρείς το θέμα σου τόσο σοβαρό γιατί δεν απευθύνεσαι σε κάποιο καλό ψυχολόγο? Η εμπειρια των μελών του φόρουμ βοηθάει, κι έχουν βοηθηθεί πολλοί από αυτή, η εμπειρια όμως αυτή δεν υποκαθιστά την γνώμη ενός ειδικού. Αν το θεμα σου, λειτουργεί βασανιστικά στη σκέψη σου (πχ. έντονες και συνεχεις σκέψεις που εχουν το θεμα αυτο ως πυρηνα και αιτία) και αποτρεπτικά στο να κάνεις πραγματα στη ζωη σου ή σε ωθεί σε επιλογές που τελικά αποδεικνύονται λανθασμένες, δεν σε αφηνει να δημιουργησεις σωστες σχεσεις με τους αλλους κλπ συναφή, τότε συζητησε το με τους γονεις σου και μαζι τους ζητα τη συμβουλή ενός καλού ψυχολόγου (η μόνη σου αν μπορεις). Κι αυτο όσο ειναι καιρός, αφού ο χαρακτηρας σου λόγω ηλικίας είναι ευπλαστος κι ετσι δεκτικός στην καλή αλλαγή. Αμα κανεις ξερει μέσα του που στέκεται τότε ξέρει και πως να αξιοποιησει με τον καλύτερο τρόπο προς οφελος του την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Εγω είμαι 22 χρονων... μεχρι ποια ηλικια ο χαρακτηρας καποιου είναι ευπλαστος και επιδεχεται αλλαγης ? Γιατι τωρα είμαι φοιτητρια και δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να απευθυνθώ σε καποιον ειδικο. Προς το παρον τουλάχιστον.... Το θεμα είναι ότι θελω να αλλαξω τοσα πολλα πανω μου αλλα ισως μεσα μου να μου αρεσει να είμαι σε ασχημη και μειονεκτικη θεση και υποσυνείδητα να σαμποτάρω τον εαυτο μου για κάθε ενδεχομενο βελτιωσης.
πρέπει να το θέλει και η λάμπα :P
Ναι η λάμπα εισαι εσύ! Για παραδειγμα, έχω ένα φίλο που παίρνει ψυχοφαρμακα εδω και έξη χρόνια και είναι ακόμα ο ίδιος.
Η αλλαγη των τελευταιων βδομάδων δεν θα έχει μεγαλη διαρκεια, ειναι σκαμπανεβάσματα. Για να εχει προοπτική διάρκειας πρέπει να γίνει μεθοδολογικά με πρόγραμμα. Ενας καλός ειδικός ψυχολογος θα σε μαθει τη μεθοδολογια της αλλαγης (δηλαδή ποιο ειναι το προβλημα, αίτια του, συναισθηματα που σου προκαλεί, επίδραση στις σκεψεις και τη συμπεριφορα σου και τροπους με τους οποιους τα αλλάζεις τοσο στη σκεψη όσο και στη συμπεριφορα τους οποιους τροπους/μεθοδο θα τους κανεις βίωμα σε συνεχη βαση κι ετσι με τον καιρο θα φανει η αλλαγη η οποια θα εχει κατασταλάξει μεσα σου μόνιμα). Κάπου εδω μπαινει κι αυτο που σου ειπα τις προαλλες ότι εισαι μικρη στην ηλικια και ως εκ τουτου δεκτικη στην αλλαγη, ευπλαστη σαν χαρακτηρας κι αφομοιωνεις πιο ευκολα κατι καινουργιο στη ζωη σου, ιδιως αν αυτο θα εχει θετικο αποτελεσμα για σενα. Αλλιως θα πελαγοδρομεις, ητοι, θα κανεις βελτιωσεις, μετα θα επιστρεφεις στα ίδια, θα κανεις πραγματα τα οποια πιστευες πως σε βελτιωνουν τα οποια εκ των υστερων θα σου φαινονται λάθος, θα ακους γνωμες καλες με το τσουβάλι χωρις όμως μονιμη επίδραση κι απλα για όσες μερες τις θυμάσε και εκ των υστερων θα ανακαλύπτεις ότι παρολες τις προσπαθειες εισαι περιπου στα ίδια. Καλή ειναι η γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδο ψυχολογιας. Όπως γνωριζεις ψυχολογια ειναι συζητηση με ειδικο, δεν ειναι φαρμακα.
Όμως φαινεσαι ανοικτος χαρακτηρας, αποφασιστικος στη ζωη, δυναμικός, αισιοδοξος, ανησυχο πνεύμα κι αυτα ειναι πολύ σημαντικά θετικά στοιχεία. Ετσι πιστευω θα τα καταφερεις. Μονο καποια πραγματα που σε απασχολουν θα χρειαστει να δουλεψεις.
Η διαδικασία αυτη ειναι όπως στο σχολειο που εχεις ενα πολύ καλό καθηγητη αλλά για να τα πας καλα με το μάθημα του θα πρέπει να διαβασεις, να δουλέψεις, επειδη όσο καλος και να ναι ο καθηγητης αμα δεν δουλέψεις εσυ δεν παιρνας τις εξετασεις.
Αυτα ειναι οταν εχεις γερασει και πας για καλη ψυχη :P
Aν ενας αντρας σε κανει να χεις 10 οργασμους την μερα,και θα τον αγαπας,και θα τον σεβεσαι,και θα εισαι συντροφικη κλπ,και ας μην ειναι τοσο καλος μαζι σου εκτος κρεβατιου.Αντιστοιχα και οι αντρες.Η αγαπη ερχεται μετα απο πολυ καιρο,και αν.
Για αυτο μολις περναει ενα διαστημα και βαρεθουν το σεξ μεταξυ τους,αρχιζουν οι γκρινιες,το ενα να τους βρωμαει,το αλλο να τους ξυνιζει και τελικα χωριζουν.
Η αυτοπεποιθηση δεν ειναι δικο μας χαρισμα , ειναι η τεχνη των γονεων μας .........