αλεξανδρος_77 εχεις ξεφυγει
Printable View
αλεξανδρος_77 εχεις ξεφυγει
να πας αύριο πρωί να μιλήσεις με ψυχολόγο για καθοδήγηση . η μαμά σου έχει πρόβλημα , μαλλον είναι σε φάση μανίας, και αυτοί οι ασθενεις εκτος από διαφορα αλλα συμπτώματα εμφανίζουν και υπερσεξουαλικότητα η να τρώει πολύ χρήμα, και μπορεί να κάνει πράματα που μετά μόλις συνέλθει θα μετανιώσει...
Κουραγιο φιλη μου,οπωσδηποτε δεν ειναι ευκολη η κατασταση,Αυτο που προτεινω ειναι να επισκεφτεις ειδικο ιδιαιτερως για να σου μιλησει για το πως θα κινηθεις,Η μητερα σου ισως βλεπει οτι μεγαλωνει κ ειναι κ οι μεταβολες στο σωμα κατα την διαρκεια της εμμηνοπαυσης κ γιαυτο εκτονωνεται ετσι,Εαν δειξετε κατανοηση κ συνεργαστει κ αυτη λιγο με τον καιρο θα συνελθει,Μην πανικοβαλλεσαι παντως,Εσυ μπορεις να βγαινεις κ να κανεις την ζωη σου κ παραλληλα να την φροντιζεις οσο ειναι εφικτο
ισως η μητερα σου ξυπνησε ενα πρωι και εκανε απολογισμο τι εχει κανει στην ζωη της και οπως καταλαβαινω παντρευτηκε πολυ μικρη.
δεν εζησε τα χρονια των 20,21,22 με την ξεγνιασια και οπως επρεπε να τα ζησει,οπως τα ζουν ολες οι κοπελες αυτης της ηληκιας και της την εδωσε!
το παθαινουμε οι γυναικες εκει στα 50 οταν εχουμε παντρευτει πολυ μικρες.
αποφασησε να τα ζησει τωρα,εγω πιστευω θα της περασει φαση ειναι.
καλα τον πατερα σου δεν τον ενοχλει ολη αυτη η κατασταση,εσενα γιατι σε ενοχλει;
Για να σου πω την αλήθεια όσο περιγράφεις συν του ότι κοιμάται 5-6 ώρες την ημέρα έχει αρχίσει να μου θυμίζει διπολική διαταραχή,αν φωνάζει κιόλας όταν της φέρνεται αντίρρηση νομίζω ότι δεν θέλει και πολλή σκέψη....ρώτα ένα γιατρό από μόνη σου για να μην κάνουμε διαγνώσεις που δεν ευσταθούν,αλλά μου φαίνεται πως κάτι δεν πάει καλά!
εγω εχω την εντυπωση οτι ο σκοπος του θρεντ ειναι να συνενοηθει με τη μανα της γιατι αυτο θελει ουσιαστικα για να συνενοηθεις με καπιον καταρχην πρεπει να κατανοησεις το πως σκεφτεται κ με αυτα που τις προτεινετε ειναι σα να τη παροτρινετε να την αντιμετωπισει ως αρρωστη κ αν αυτη το αντιλιφθει θα γινει ακομα πιο εχθρικη σε ολους αν το εχετε καταλαβει ειναι ενηλικη κ δε μπορει κανενας να της απαγορευσει να κανει αυτο που θελει
alexandre το κουράζεις , είπαμε την άποψη μας εγώ και η diana, και εσύ την δικια σου , κανεις από εμάς όμως δεν είναι ειδικός και απλά λέμε την άποψη μας. ;)
ας πάει η κοπέλα στον γιατρό που είναι ο πλέον κατάλληλος στην περίπτωση τις και θα κρίνει εκείνος τι πρόβλημα υπάρχει. σταματα να προσπαθείς να κανεις την κοπέλα να νιώθει ενοχες ενώ δεν φταίει πουθενά, γίνεσαι επικίνδυνος πλέον.
οκ πειτε την αποψη σας ομως οταν καπιον τον αντιμετωπιζεις σαν ασθενη κ τον υποτιμας αυτο σημαινει οτι δεν τον εκτιμας ετσι κ αυτος δικαιως αναζητα αλλου πορτοκαλιες σε ανθρωπους που τον εκτιμουν κ τον σεβονται
για παραδειγμα οταν σου λεει καπιος αυτο το πραγμα με πειραζει (πχ με κρινετε) οταν εσυ τον αγνωεις ετσι αποδικνιεις οτι δε τον σεβεσε αρα λοιπον οταν δε τον σεβεσε μετα πως περιμενεις κ αυτος να σε ακουσει?
δηλαδη θα σου λεω εγω αυτο το πραγμα με ενοχλει θα με γραφεις κανονικα κ μετα θα αναρωτιεσαι γιατι ψαχνω φιλους? ειστε σοβαροι?
Αυτό είναι σίγουρα ένας βασικός παράγοντας ( η μητέρα μου παντρεύτηκε στα 23).
Τον πατέρα μου φυσικά και τον ενοχλεί αυτή η κατάσταση αλλά δεν μπορεί να κάθεται να τσακώνεται σαν μικρό παιδί. Επίσης ο αδερφός μου της την λέει συνέχεια περί αυτού του θέματος αλλά εκείνη παραπονιέται σε μένα ότι την κριτικάρω.
Οκ ίσως να μην έχει τίποτα και να περνάει φάση, λίγη συνεργασία όμως δεν θα έβλαπτε. Το θέμα είναι ότι ούτε μπορώ να τη ζαλίζω και να την κριτικάρω όλη μέρα όπως λέει ούτε όμως και να κάτσω να περιμένω το τρόλευ. Γι αυτό νιώθω μια κάποια απόγνωση. Σας ευχαριστώ για τις απόψεις σας.
με το να την κρινεις ολη μερα δεν καταφερνεις τιποτα!
το μονο που καταφερνεις ειναι να τσακωνεστε.
εσενα θα σου αρεσε η μητερα σου να εκρινε το πως σιμπεριφερεσε;
συγουρα δεν ειναι το καλιτερο να φερεται με αυτον τον τροπο,αλλα εκει βρηκε διεξοδο.
καποια στιγμη θα καταλαβει οτι δεν γυρναν τα χρονια πισω με το να πρατει ετσι,ουτε βρησκει ετσι την πραγματικη ευτυχια.
καλο θα ηταν να επισκευπτει εναν ψυχολογο γιατι προφανως πρεπει να αισθανεται μοναξια μεσα στην οικογενεια της για να ψαχνει την επαφη σε ξενους ανθρωπους μεσω fb.
νομιζω οτι εισαι αρκετα αυστηρη μαζι της,ισως θα επρεπε να κατσεις και να μιλησεις μαζι της και να προσπαθησεις να την καταλαβεις.
Γεια σας παιδια ειμαι καινουργιος στο φορουμ και θα ηθελα λιγο την βοηθεια σας.
Λοιπον η ιστορια ξεκιναει το προηγουμενο χρονο οταν εδωσα γαλλικα και γνωρισα μια κοπελα που μου αρεσε πολυ αλλα λογο συνθηκων δεν καταφερα να της μιλησω . Επειδη μαρεσε παρα πολυ πηγα στο γαλλικο ινστιτουτο για να ρωτησω τα στοιχεια της(αλλα λογο ασφαλειας δεν μου τα εδιναν βεβαιος ηξερα μονο το μικρο της).Επιδη ετυχε να μην το παρω, παω και ξαναδινω και για καλη μου τυχη την ξαναπετυχαινω ,η πλακα ειναι οτι κοιταγα ποτε θα τελειωσει αλλα δεν τελειωνε οποτε αποφασισα να φυγω και βλεπω οτι με κοιταει και σηκωνετε και εκεινη .Εγω σαν εξυπνο πουλι ειδα πρωτα τα στοιχεια της στο γραπτο της,φυγαμε μαζι αλλα δεν προλαβαμε να πουμε κατι το μονο που ειπαμε ηταν μονο πως εγραψε μετα ηρθε η μανα της και που να κανω κινηση.... Εψαξα λοιπον σε ενα site το επιθετο της και βρηκα μονο ενα επιθετο που να ειναι Ελλαδα οποτε αποφασισα να τηλεφωνησω ωστε να την ζητησω στο τηλ. Για κακη μου τυχη το τηλεφωνο αντοιστιχουσε στην θεια της οποτε οταν την ζητησα μου ειπε πια ειναι και μου λεει να της δωσω αυτο το τηλεφωνο να καλεσει . Εχουν περασει δυο ημερες και δεν εχει παρει τηλ ουτε νομιζω να παρει.Τι μπορω να κανω απο δω και περα ;;;;;;;
Άνθρωπε μου ευτυχώς σε βρήκα!(αν και λίγα χρόνια μετά βέβαια)Εγώ έχω παρόμοιο πρόβλημα:τώρα είμαι 22 μισό και σπουδάζω στο Καποδιστριακό. Είμαι 5ο έτος και τα βρίσκω σκούρα. Χρωστάω πολλά μαθήματα. Το πρόβλημα που έχω με τη μαμά μου είναι το εξής:Είναι και αυτή 47 χρόνων καιβειναι εδώ και 7 χρόνια χωρισμένη με τον πατέρα μου(λόγω οικονομικών).Έχει βρει έναν κύριο δω και 4_5 χρόνια ο οποίος μένει επαρχία (άρα βλεπονται λίγες φορές το μηνα).Το τονίζω αυτό γιατί ούτε με αυτόν είναι τελείως ευχαριστημένη αφου τσακώνονται ολη την ώρα.Εχω μια αδερφή 10 χρόνια μικρότερη. Τον έχουμε γνωρίσει αυτόν,καλός είναι αλλά έχει αρκετά κόμπλεξ. Με τη μάνα μου ποτε δεν τα δεν τα πηγαιναμε ποκυ καλά. Δεν ηταν ποτε ευαίσθητη,"απαλή γλυκομιλητη και συμπονετικη .Πάντα αυστηρή,ακρως επικριτική με σποντες και φαρμάκι στο στομα.Και για εμένα και για τον πατέρα μας .Βέβαια έχει πολλά ελαφρυντικά αφού παππούς μου (παλαιών αρχών)ηταν αυστηρός μαζί της και με το που παντρεύτηκε άρχισε ο μπαμπας μου να της βγαζει χρέη. Της εχω κάνει άπειρες συζητήσεις,της εχω δώσει πολλα ελαφρυντικά μεσα μου αλλα ΦΤΆΝΕΙ. Δεν την αντέχω άλλο . Και καλό παιδι είμαι,και σεμνή είμαι και ποτέ δεν της έβγαλα πρόβλημα ούτε στο σχολείο ούτε με το διαζύγιο. Όμως πάντα με την κακή κουβέντα στο στομα. Και πάντα οι κορες των αλλων ειναι καλύτερες και πιο πονηρες (και ας έχουν επιτύχει τα μισά από ότι εγω).Δεν καταλαβαίνει ότι έχει παιδι με πνεύμα μόρφωση και προσωπικοτητα.Αν δεν κάνω αυτό που θέλει με βρίζει και με αποδοκιμάζει.Αφου πλέον εδώ και 1 χρόνο πηγαίνω σε ψυχολόγο στο δήμο μου.Και με έχει βοηθησει πολύ.Της λέω αυτά που γίνονται στο σπίτι και γουρλωνει τα μάτια η γυναίκα. Με το καλό την πιάνω,με το κακό,ίδια και απαράλλαχτη. Τις προάλλες μου είπε ότι είμαι κομπλεξικη (και γ αυτό λέει πηγαίνω σε ειδικό!!!)και ότι καταβαθος τη ζηλεύω;ΝΑΙ ΤΟ ΆΚΟΥΣΑ Κ ΑΥΤΌ. Δηλαδή αν τα πω σε άλλους θα μας πάνε στο Δρομοκαΐτειο. Παλιότερα ήμουν ευαίσθητη και δεν απαντούσα τώρα της απαντάω στους καβγάδες.Μεχρι και στα χέρια πιαστηκαμε μια φορά. Μετα νιώθω τύψεις. Α,και φυσικά είμαι άχρηστη,η ζωή μου είναι χάλια,θα καταλήξω αποτυχημένη και δεν κάνω και τίποτα στο σπίτι. Αφού πηγαίνω στο αγόρι μου και κάθομαι μέρες για να την αποφύγω. Ντρέπομαι για όλα αυτά.Αφηστε που μου έχει κόψει όλα τα χαρτζιλικια και μου λέει να βρω δουλειά. Πώς θα βρω δουλειά αφού σπουδάζω;κάνω promotion αλλά δεν βγάζω τιποτα. Θέλω να φύγω από το σπίτι αλλά πραγματικά δεν έχω που να παω.Ακομα και να δουλέψω δεν μπορώ να συντήρησω σπίτι με 600 €.Την αγαπώ πολύ και δεν μας έχει λήψεις τίποτα από ρούχα εκπαίδευση εκδρομές και φαγητό.Αλλα δεν αντέχεται. Τι να κάνω (ΣΌΡΡΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΠΟΣΤ)
Εχω την εντυπωση οτι τις ξερεις ηδη τις υποψηφιες απαντησεις..
Τελειωνεις τη σχολη σου. Βρισκεις παραλληλα μια παρτ ταημ δουλεια οποτε καλυπτεις τα εξοδα σου, σοβαρα εξοδα δεν εχεις ρευμα, νοικι κλπ
Και μετα ή φευγεις για μεταπτυχιακο και δουλεια ή βρισκεις μια δουλεια πληρους απασχολησης και αν δεν μπορεις να βγαλεις τα εξοδα σου, βρισκεις συγκατοικο.
Εναλλακτικα, αμα θελεις να μαθεις να χειριζεσαι τη μανα σου, να της κοψεις τον αερα, να βαλεις ορια και σε αυτην αλλα κυριως στα συναισθηματα σου, guess what?! Ειναι πολυ πιο δυσκολο απο το να βρεις δουλεια και να φυγεις χοχο Θελει παρα πολλη δουλεια με τον εαυτο σου, πολλη πρακτικη, υπομονη γαιδαρου, γερο στομαχι και κοτσια απο δω μεχρι απεναντι.
Γεια σου! ειμαστε την ιδια ηλικια απ οσο υπολογιζω, 26 στα 27. Εχω το ιδιο σχεδον προβλημα ακομα! χρονια τωρα! Η μανα μου ακομα μου φωναζει ακομα, οτι δεν σοβαρευομαι κ τι απαντησεις ειναι αυτες που τις δινω, οτι ειμαι αναρχικη αμα η αποψη μου ειναι αντιθετη απο τη δικη της κλπ κλπ! ηλικιακα τωρα περναει εμενα κλιμακτηριο! εχει ασχημα ξεσπασματα τωρα χρονια. Ακομα κ οταν δεν της απανταω παλι φταιω κλπ κλπ!