ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Quote:

Originally posted by fenterico
:(:(:(καλημερα.
τιποτα δεν λειτουργησε οπως περιμενα.και απ την αλλη και η δικη μου η υπομονη πλεον εξαντληθηκε.ειμαι τοσο στεναχωρημενος...θελω να βαλω τα κλαμματα δυνατα.στο μειλ που της εστειλα το link που μου εδωσες sad λεγοντας να συζητησουμε και να δουμε τον γιατρο της δεν μου απαντησε.μια μερα μετα εμφανιστκε σπιτι μου και ουτε λογος για την κινηση μου.κι εγω ειπα ενταξει να τα ξαναβρουμε και εκεινη το ιδιο αλλα αν θελει να παμε μαζι στον ψυχολογο της αλλα αρνηθηκε κατηγορηματικα ενω παραλληλα μου ειπε οτι δεν εχει και τιποτα σπουδαιο.κι εγω της ειπα οτι εχει και ψυχολογικες επιπτωσεις η κατασταση αυτη και στην ιδια και σε εμενα αλλα τελικα δεν την επεισα παρα μονο για το να μιλαμε οσο πιο ανοιχτα και πιο ειλικρινα μπορουμε και καθισε μαζι μου ενα βραδυ.την επομενη εγω αρρωστησα ,οχι σπουδαια πραγματα λιγο βηχας λιγο πυρετος πιο πολυ εξαντληση ενιωθα.εκατσε μαζι μου και σε καποια στιγμη μου αποκαλυψε οτι δεν την νοιαζει σχεδον καθολου που ειμαι αρρωστος οτι λιγο την νοιαζει και οτι για κανεναν σχεδον δεν τη νοιαζει και οτι αυτο το εχουν πει και με το γιατρο της και οτι ομως μ αγαπαει.εγω ομως στενοχωρηθηκα τοοοσο πολυ και το πρωτο που σκεφτηκα ηταν οτι και να πεθαινα την αλλη μερα δεν θα την ενοιαζε και εγω θα ειχα περασει απο τον κοσμο χωρις να μ αγγιξει η σημασια και η αληθινη αγαπη καποιου.ηξερα οτι τετοια λογια ουτε για στειο δεν τα λεμε στους ανθρωπους και εκεινη ανοιξε το ομορφο στομα της και τσουπ το ξεστομισε.ημουν τοσο απογοητευμενος,σαν να στραφηκα εναντιον της και ξαφνικα να μην αισθανομουν τιποτα για εκεινην που τοσο αγαπουσα ,σχεδον δεν την αναγνωριζα.καθισε μαζι μου και αυτο το βραδυ, με ξυπνησε το πρωι.εφυγε πηγε στο ραντεβου της με το γιατρο και πηγε μετα για ψωνια.γυρισε το απογευμα εχοντας αγορασει διαφορα μεταξυ των οποιων και ενα βιβλιο.οταν της ζητησα το βιβλιο να το κοιταξω δεν μου το εδινε γιατι λεει θα γεμιζε μικροβια και μετα ειπε οτι γι αυτο ειχε βαλει τα πιο προχειρα ρουχα της και οτι μετα τα βαζει παντα να πλυθουν και εγω οπως καταλαβαινετε φρικαρα μετα εκνευριστηκα πολυ και το ενα εφερε το αλλο.καταληξαμε να μου λεει οτι δεν ειμαι τιποτα σπουδαιο και ουτε κανω κατι σημαντικο και εγω να της λεω πως κι εκεινη δεν κανει τιποτα εδω και 4 χρονια και οτι αυτη η αεργια την εχει φερει σ αυτο το τελμα.κι ετσι της ζητησα να φυγει να μη μου ξανατηλεφωνησει.μετα απο λιγο με πηρε τηλ. να μου ζητησει συγγνωμη και να μου πει οτι θελει να ειμαστε μαζι αλλα εγω αρνηθηκα.δεν αντεχω αλλο αυτα τα πισωγυρισματα,την αλλοπροσαλλη συμπεριφορα και το γεγονος οτι με αντιμετωπιζει σαν παιχνιδι.ενιωσα να πνιγομαι.εφαγα οτι υπηρχε στο ψυγειο μου καπνισα ενα πακετο σε μια ωρα και τωρα το μονο που θελω ειναι να βαλω τα κλαμματα.νιωθω τυψεις απ τη μια κι απ την αλλη νιωθω σαν να με πατησε δυνατα κατω με ολα αυτα που ειπε.μηπως δεν φερθηκα σωστα ?μηπως εγκατελειψα ενω δεν επρεπε?ποσο στενοχωριεμαι στο γεγονος πια οτι δεν θα ξαναδω το προσωπο της τα ματια της που δεν θα ξανακουσω την γλυκεια φωνη της! απ την αλλη σκεφτομαι οτι σιγα σιγα χανω τον εαυτο μου τα παντα ηταν εκεινη εγω πουθενα...θα σκασω.σας τα λεω κι εσας και σας ζαλιζω... ονειρα γλυκα σε οσους μπορουν ακομη και ονειρευονται.

Ρε συ Φεντερίκο τι πόνος είναι αυτός που βγαίνει από μέσα σου;;Όλες αυτές οι αλλαγές αφού της έδωσες το λινκ της Sad και μιλήσατε πιο ανοιχτά;;;Τα λες πάντως ρομαντικά...Φαντάζομαι πως μόνο εσύ μπορείς να βρεις προς τα που κλίνει η ζυγαριά σου......Αν η έλλειψη του προσώπου της και της γλυκιάς της φωνής σού είναι πιο σημαντικά από το βασανιστήριο που σου ασκούσε νομίζω ξέρεις ποιον δρόμο να πάρεις...Κι αυτή βρε αδερφέ τόσο ισοπεδωτική;;;Τέτοιο ισοπέδωμα ούτε εγώ σε γκόμενο....Χαχαχαχαχααχαχαα χαχαχα!!!!