εσωτερική_σήψη, γιατί σε έκαψε? τι παρενέργειες είχες όταν το πήρες?
Printable View
εσωτερική_σήψη, γιατί σε έκαψε? τι παρενέργειες είχες όταν το πήρες?
Κ ΕΓΩ τρελες παρενεργιες μην το ψαχνεις...
yulunga, δυσκολη περιπτωση ο αδερφος σου, γιατι κανει το δικο του και δεν ακολουθει τις οδηγιες των γιατρων.
εδω περα, πολλοι δε γινονται καλα με τα φαρμακα και τους γιατρους.
αμα κανει τα δικα του με φαρμακα, κινδυνευει η ζωη του.
γιατι δε λετε σε εναν γιατρο να τον επισκεφθει ; δωστε του χρηματα, κανουν και ιδιωτικες επισκεψεις σε σπιτια και εχουν περισσοτερη εμπειρια..
και τελως παντων, που ζει ; εχει δικο του σπιτι τζαμπα ; που δουλευει ; πως μπορει και πληρωνει νοικι σε τετοια κατασταση ;
απο οτι εχω καταλαβει ειναι δυσπιστος απεναντι σας.
πρεπει να του μιλατε ευθεως και με αγαπη.
αλλα τα φαρμακα ειναι δηλητηρια και μπορει να βλαψουν ή και πεθανεις αμα τα παιρνεις αλογιστα.
οι ιδιωτικες κλινικες ψιλοκαλες ειναι.
θελεις να συνεχισει ετσι ο αδερφος σου και να γινει κατι μοιραιο ;
εγω θα τον πηγαινα αμεσως σε ιδιωτικη κλινικη.
Η ουσία είναι η νοσηλεία... Όμως όταν ένα άτομο δεν θέλει νοσηλευτεί που σε τέτοια κατάσταση είναι φυσικό να μην θέλει τότε γίνεται εισαγγελική εντολή. Για να δεχτεί η ιδιωτική κλινική την ακούσια νοσηλεία γίνεται μόνο με εισαγγελική. Μου φαίνεται απίστευτο ολόκληρη Κύπρος να μην έχει ιδιωτική ψυχιατρική κλινική... σίγουρα στο εξωτερικό (ειδικά όταν πληρώσεις αδρά) θα υπάρχουν καλύτερες συνθήκες τόσο στις υποδομές όσο και στην υγεία... το θέμα είναι ότι με τα δεδομένα που έχεις κοιτάς να λύσεις το πρόβλημα. Ένας άνθρωπος υποφέρει χωρίς να έχει επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασής του και εκτός αυτού είναι χωρίς ιατρική παρακολούθηση τόσο για την ψυχική του νόσο όσο και για τα σωματικά του προβλήματα και εκτός αυτού ρυθμίζει μόνος του τα φάρμακα τόσο για την ψυχική του νόσο όσο και για τα υπόλοιπα προβλήματα υγείας που έχει... μου ακούγονται όλα αυτά παράλογα αλλά κυρίως βλέπω ότι κάνεις το λάθος που κάναμε και εμείς... χορεύει όλη η οικογένεια στον ρυθμό του. Δυστυχώς είναι δύσκολο να καταλάβει η οικογένεια του ασθενούς ότι πλέον ο αδερφό σου δεν είναι αυτός που ήξερες... είναι ένας άνθρωπος που βασανίζεται από τα παραληρήματά του, από τις ψευδαισθήσεις του και δυστυχώς τις πιστεύει και πράττει σύμφωνα με αυτές... δεν φαντάζεσαι πόσο υποφέρει στον φανταστικό κόσμο που έχει δημιουργήσει... το πιο τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα παραληρήματα θα ριζωθούν, θα ισχυροποιηθούν αφού αφήνεται έτσι τον χρόνο να περνάει και μετά δύσκολα θα φύγουν... κάθε υποτροπή αφήνει μια ουλή και όσο πιο πολύ κρατάει η υποτροπή τόσο βαθύτερη είναι η ουλή στην ψυχή του ασθενούς. Δεν το παίζω ειδήμων... μάλλον εκ των υστέρων προφήτης θα έλεγα ειρωνικά... απλά είναι κρίμα να βλέπω την ίδια αντιμετώπιση που είχαμε εμείς στην αδερφή μου να συμβαίνει και αλλού... τα ίδια λάθη... η ίδια σπατάλιση χρόνου. Η αδερφή μου δεν είναι καλά... μην μπερδεύεσαι... ποτέ δεν θα γίνει καλά... πάντα θα αγωνιζόμαστε εμείς ενάντια στα διάφορα παραληρήματά της... αλλά πλέον οι ψευδαισθήσεις παλεύονται και υπάρχει συναίσθημα μέσα της (χαρακτηριστικό της σχιζοφρένειας είναι η έλλειψη συναισθήματος).
Λύσεις: Πήγαινε με τους γονείς σου σε έναν γιατρό, συζητήστε με το γιατρό του πως θα χειριστείτε την κατάσταση... ιδιώτη γιατρό να έρθει επίσκεψη στο σπίτι, αν δεν γίνεται θα σας πει πως θα το χειριστείτε, πώς θα του μιλήσετε, πώς θα τον προσεγγίσετε, πώς θα τον κάνετε να θέλει να πάει στον γιατρό... έχουν δει τόσα τα μάτια τους που η δική σας περίπτωση είναι πλέον συνηθισμένη γι αυτούς. Παλιότερα ποιος τον παρακολουθούσε; ποιος του χορήγησε την αγωγή που παίρνει; Δεν μπορείτε να πάτε σε αυτόν που τον παρακολουθούσε τότε;... Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην τον καλύπτει πλέον η αγωγή και να πρέπει να ρυθμιστεί ξανά; Όλα αυτά όμως τα ξέρει ο ψυχίατρος... Σου εύχομαι να βρείτε την δύναμη σαν οικογένεια να δράσετε γρήγορα για το καλό του αδερφού σου.
δεν υπάρχει ιδιωτική ψυχιατρική κλινική, είναι μόνο το ψυχιατρείο όπου εκεί πας με εισαγγελική εντολή και η ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου όπου εκεί πας οικιοθελώς (αυτό μου είπε ο πατέρας μου). Η ιδιωτική κλινική στο εξωτερικό δεν είναι μεσα στις επιλογές για οικονομικούς λόγους, συνταξιούχοι είναι οι γονείς μου και γω χωρίς δουλειά.
Λυπάμαι που λες ότι δεν θα γίνει ποτέ καλα :( η αδερφή σου πως συμπεριφέρεται τώρα? πως είναι η ζωή της?? το ξέρω ότι δεν θα είναι ποτέ όπως πριν αρρωστήσει αλλά έχω ακόμα ελπίδες ότι ίσως γίνει καλύτερα και να ζει μια εντάξει ζωή παρ΄όλες τις δυσκολίες. Και άμα διαβάζω και εδώ στο φόρουμ και αλλού για άτομα που καταφέρνουν και είναι καλά το χαίρομαι πάρα πολύ και ελπίζω ότι και ο αδερφός μου ίσως το καταφέρει αυτό. Βέβαια αντιλαμβάνομαι ότι εξαρτάται και από το άτομο και πόσο το προσπαθεί, δυστυχώς ο αδερφός μου ήταν ισχυρογνώμων ανέκαθεν. Πολύ παλιά πήγαινε σε έναν ψυχίατρο, του είχε πει αυτός ο ψυχίατρος να κάνει και ψυχοθεραπεία αλλά φυσικά δεν ήθελε. Μετά βρήκε άλλον, μετά πήγαινε και του έγραφε τα φάρμακα του ένας ψυχίατρος στο δημόσιο. Αλλά δεν πήγαινε καθόλου συχνά. Λέει ότι τους φοβάται τους γιατρούς, ότι μπορεί να σε καταστρέψουν και όπως είπα επειδή έχει τόμους με ιατρικά βιβλία νομίζει ότι αυτός ξέρει καλύτερα, τι να πω, αν μπορούσα να του τα κάψω αυτά τα βιβλία θα το έκανα, πιστεύω ότι τον έχουν καταστρέψει. Οι γονείς μου έχουν μιλήσει μέχρι τώρα με 3 ψυχίατρους και κανένας δεν πάει σπίτι του. Βρήκαμε έναν αιματολόγο που δέχεται να πάει σπίτι του να του πάρει αίμα για αναλύσεις τουλάχιστον, αν και δεν ξέρω κατά πόσο θα δείξουν σωστά αποτελέσματα αφού κάποια βράδυα ξυπνάει και τρώει. Πάντως πάλι σήμερα με πήρε τηλέφωνο και μου έλεγε τα άσχετα του, νομίζει ότι είμαι στο ψυχιατρείο.
maus, έχει το δικό του σπίτι, δεν πληρώνει ενοίκιο, μέχρι πριν λίγα χρόνια δούλευε (με πολλές κρίσεις πανικού μετά την δουλειά) και μετά την παράτησε, δεν άντεχε. Τώρα παίρνει σύνταξη ανικανοτητας? δεν ξέρω πως ακριβώς λέγεται, πέρασε από επιτροπή. Είναι δυσπιστος απέναντι μας και δεν καταλαβαίνω γιατί, ειδικά οι γονείς μου είναι πάντα δίπλα του και τον στηρίζουν και τους θεωρώ ήρωες, εγώ δεν θα άντεχα, το πιο πιθανόν θα αρρωστούσα και γω.
κοπελα μου σας βλεπω βασανιζεστε πατε τον ανθρωπο με εισαγγελικη σε μια κλινικη ενος νοσοκομειου μη το καθυστερητε η εισαγγελικη εκδιδεται οταν ο πασχων ειναι επικυνδινος για τον εαυτο του.οπως ο αδερφος σου που δε παιρνει την ινσουλινη, η επικυνδινος για τους αλλους.
ο αδερφος αυτη τη στιγμη ζει στη κολαση της ψυχωσης οσο τον αφηνετε ετσι χωρις φαρμακα τοσο θα αργησει να επανελθει συν οτι αν νοιωσει απειλη μπορει να αρπαξει και κανεναν και θα βρειτε και εσεις το μπελα σας
κοίτα... τα πράγματα είναι απλά και το πρόβλημα είναι απλό... οι συγγενείς το κάνουν περίπλοκο γιατί δεν μπορούν να δεχτούν την ασθένεια και να πάρουν αποφάσεις ριζικές. Προσγειώσου... ο αδερφός σου ρυθμίζει τα ψυχοφάρμακα μόνος του και είναι χωρίς ιατρική παρακολούθηση για το σύνολο των προβλημάτων υγείας του. Οι γονείς σου είναι συνταξιούχοι και εσύ ως νεότερη και με περισσότερη ψυχική δύναμη θα πρέπει να πάρεις πρωτοβουλίες για να μπει τέλος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο που διαβάζω. Είπες : "δυστυχώς ο αδερφός μου ήταν ισχυρογνώμων ανέκαθεν" , δεν έχεις καταλάβει κάτι... ο αδερφός σου δεν είναι ισχυρογνώμων, ο αδερφός σου είναι ψυχιατρικός ασθενής... "έχει τόμους με ιατρικά βιβλία νομίζει ότι αυτός ξέρει καλύτερα" ο αδερφός σου είναι ψυχιατρικός ασθενής και όπως κάθε τέτοιος ασθενής νομίζει ότι ξέρει και από φάρμακα... "Πολύ παλιά πήγαινε σε έναν ψυχίατρο, του είχε πει αυτός ο ψυχίατρος να κάνει και ψυχοθεραπεία αλλά φυσικά δεν ήθελε." ο αδερφός σου είναι ψυχιατρικός ασθενής, δεν κάνει ότι θέλει... δεν ορίζει αυτός αν θα παίρνει ή όχι φάρμακα, δεν ορίζει αυτός αν θα πηγαίνει στο γιατρό ή όχι, δεν ορίζει αυτός αν θα κάνει ή όχι εξετάσεις.... γιατί ο αδερφός σου ζει μέσα στο παραλήρημα και δεν ξέρει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, ο αδερφός σου ζει μέσα στις ψευδαισθήσεις και η οικογένειά του το δέχεται αυτό γιατί δεν έχετε αποδεχτεί ότι είναι ψυχιατρικός ασθενής.
Είναι λογικό που κανείς από τους 3 ψυχιάτρους δεν πάει για επίσκεψη... αφού είναι ένας ψυχιατρικός ασθενής, αρύθμιστος που ζει μέσα στο παραλήρημα και που αν όντως έχει σχιζοφρένεια όπως προείπες μπορεί να γίνει βίαιος ήδη βρίζει εσάς, φαντάσου τι είναι ικανός να κάνει σε έναν ψυχίατρο που μπορεί να εμφανιστεί από το πουθενά στο σπίτι του... καλά κάνουν και δεν πάνε.
Να ζει μία εντάξει ζωή ο αδερφός σου???? Πώς??? Χωρίς φάρμακα??? Πώς??? Χωρίς γιατρό??? Πώς??? Με τόσα χρόνια που βρίσκεται σε υποτροπή ή που βρίσκεται σε μια αγωγή που πιθανότατα δεν τον καλύπτει??? Ανέφικτα όλα αυτά που ζητάς με τα υπάρχοντα δεδομένα.
Η αδερφή μου? Την παλεύει και την παλεύουμε, αυτή είναι η ζωή της... μην γελιέσαι το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό από ότι φαντάζεσαι...
Δυστυχώς θα πρέπει να αναλάβεις μέρος του προβλήματος από αυτό που αντιμετωπίζουν οι γονείς σου τώρα που είναι νωρίς γιατί οι γονείς σου δεν θα ζουν αιώνια και θα πρέπει μετά να ασχολείσαι εσύ με το πρόβλημα αυτό... γιατί δυστυχώς το τρέξιμο δεν τελειώνει και πάντα θα έχετε προβλήματα με τις υποτροπές. Απλώς οι περισσότεροι συνοδοί δεν θέλουν να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες και τους αφήνουν στο έλεος του Θεού!
Όταν πια θα καταλάβεις ότι με το καλό δεν βγαίνει τίποτα... θα υπογράψεις το χαρτί στην εισαγγελία... εύχομαι να μην έχει γίνει επιθετικός απέναντί σας μέχρι τότε και να γίνει βίαιος... εξάλλου βαθμιαία γίνεται η έκπτωση τόσο των γνωστικών του λειτουργιών όσο και των συναισθημάτων του.
Καλή τύχη γενικώς!
νελλη ετσι οπως τα γραφεις δινεις μεγαααλη ελπιδα στους "ψυχιατρικους ασθενεις"..
αισχος!
γιουλ ξερω ατομα που ειχαν ενα επεισοδιο και δεν ξαναεμφανισαν τπτ και χωρις φαρμακα..
απλα χωρις φαρμακα πρεπει να ζειτε τις κρισεις του μαζι του..και ολα καποτε περνανε..
οσο για το αλοπεριντιν επαιρνα 20μγ μαζι με πολλα αλλα και κοιμομουν 17 ωρες ειχα τρεμουλο μαγκωματα σιελοροια και ημουν γενικως ζομπι!
κάνεις λάθος εσωτερική σήψη... αν δεν πίστευα και δεν έδινα ελπίδα δεν θα ασχολιόμουν με την αδερφή μου ούτε θα πίστευα ότι της αξίζει μια καλύτερη ζωή και θα την διεκδικούσα για να την έχει... αντίθετα με πολλούς άλλους πιστεύω ότι είναι πιο ευφυείς από έναν μέσο άνθρωπο... αλλά δεν κρύβομαι από την αλήθεια... γιατί μας ενοχλούν οι λέξεις??? και τι έγινε δηλαδή αν η αδερφή μου είναι ψυχιατρικός ασθενής? ότι δεν της αξίζει καλύτερη ζωή ή ότι ντρέπομαι γι αυτήν (όπως οι περισσότεροι συγγενείς που έχουν αυτό το πρόβλημα σπίτι τους)??? δεν με ενοχλούν οι λέξεις και ούτε κολλάω σε αυτές όπως δεν κολλάω ούτε στην αλήθεια... πίστεψέ με αν δεν έδινα ελπίδα δεν θα έβρισκα και την δύναμη να αντιμετωπίσω τον κυκεώνα προβλημάτων που δημιούργησε... και αν δεν πίστευα σε αυτήν δεν θα έβρισκα και την δύναμη να την συγχωρέσω για τον κυκεώνα των προβλημάτων που δημιούργησε. Μην κρίνεις όταν δεν ξέρεις και κυρίως μην κολλάς σε λέξεις... εμένα αυτά δεν με ακουμπάνε πια... παλιότερα κόλλαγα τώρα πια απαντάω "ναι είναι ψυχιατρικός ασθενής και???????????" "εγώ θα την υποστηρίζω όπως μπορώ γιατί δεν κολλάω σε αυτά"... το αίσχος να το πεις στην κοινωνία που δεν δίνει ευκαιρίες σε αυτά τα παιδιά όχι σε μένα, γιατί δεν το θεωρώ στίγμα όπως οι περισσότεροι. Οι λέξεις έχουν την βαρύτητα που εμείς τους δίνουμε... απλά η γιουλ πρέπει να καταλάβει οτι ο αδερφός της υποφέρει-βασανίζετε και είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει στο κεφάλι του.
Με συγχωρείς εσωτερική σήψη αν πρόσβαλα κάποιον ή εσένα, δεν το ήθελα γιατί ξέρω τι έχετε περάσει και ίσως περνάτε και σας σέβομαι ένα παραπάνω γι αυτόν τον αγώνα που δίνετε καθημερινά με την ψυχή σας.
οκ νελλη σορυ απλα δεν μου αρεσε αυτο που ειπες για την νοητικη εκπτωση..
δεν εχει αποδειχθει..
σορυ για το υφος μου νομιζα οτι το αντιμετωπιζεις οπως η κοινωνια γραψε λαθος σε παρεξηγησα
η κατασταση στην Κυπρο με τα ψυχιατρεια πως ειναι ; Ειναι καλυτερα απο οτι στην Ελλαδα ;
Υποθετω πως ναι.
Αρα πρεπει να κανετε εισαγγελικη.
Μπορει να μη του αρεσει, αλλα και αμα πεθανει ή χειροτερεψει θα το εχετε βαρος στη συνειδηση σας.
Αυτη τη στιγμη ο αδερφος σου δε μπορει να σκεφτει καθαρα, εχει το ακαταλογιστο.
αυτό για την νοητική έκπτωση μας το είπαν όλοι οι γιατροί... όταν το πρόβλημα είναι για χρόνια το ίδιο σε μας 20, στην γιουλ 15 θα υπάρχουν κάποιες συνέπειες... υποθέτω έχει να κάνει με την χρονιότητα και τον αριθμό των υποτροπών.
τα φαρμακα προκαλουν εκπτωση αλλα οχι ολα σε ολους..
πχ το αλοπεριντιν σε κανει ηλιθιο αποδεδειγμενα αλλα χωρις τα φαρμακα η νοημοσυνη ειναι μια χαρα