Το οτι δεν συνεβη σε εσενα δεν ακυρωνει την υπαρξη του..Βεβαια νομιζω τα τελευταια χρονια εχει ξεφυγει αυτο το φαινομενο που αρχικα συνεβαινε κατεξοχην στο εξωτερικο , αλλα τωρα πια εχει και η Ελλαδα μια πολυ καλη θεση στον τραμπουκισμο.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Μα μνιμονιο , ολοι οι φιλοι μου ειναι συνομηλικοι , και κανενος δεν ειχε πεσει στην αντιληψη κατι παρομοιο , και οταν λεω , κανενος , ουτε καν στην ξαδελφη μου , που πηγαινε σε δημοσιο στο Παγκρατι . ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ .
μηπως μπροστα σου δεν εκαναν τιποτα επειδη φοβοντουσαν οτι θα τους σβερκωσεις?Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
χα χα , οχι ρε Αλεξ , δεν ημουν γεροδεμενος τοτε , αλλα ακομη και τον χαζο της ταξης , δεν τον πειραζε κανεις . Κανεις δεν πειραζε κανεναν . Το λεω με μεγαλη σιγουρια .
Ειπαμε Αγγελε αυτο το φαινομενο εχει ξεφυγει τα τελευταια χρονια , παλαιοτερα υπηρχαν αλλες αξιες στους νεους.
Χωρις να θελω να προσβαλλω την σημερινη νεολαια.
να σου πω δε θα μου εκανε εντυπωση αν κουβαλαγες μαζι σου κανενα αξεσουαρ του μπρους λι η εκανες συλλογη απο φορμες καρατε απο σενα ολα θα τα περιμενα...
Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
χα χα , οχι Αλεξ , στιβο εκανα τοτε , ακοντισμο , αλλα οπλο φλομπερ ( με φυσιγγγια μικρα ) ειχα απο τα 13 μου , και απο τα 15 , ειχα καραμπινα ( ημουν κυνηγος ) .
Συλλογη γραμματοσημων εκανα . Δεν υπηρχε λογος τοτε να κουβαλας πολεμοφοδια !!
Παντως τα ανηψια μου , επειδη τα ρωτησα , πανε σε ακριβο σχολειο , αναφερουν κρουσματα μπουλιιν , και οποτε τα απειλουσαν ελεγαν , θα φωναξω τον θειο μου ( με ξεραν στο σχολειο , γιατι πηγαινα στις επιδειξεις )
ε απο οτι βλεπεις καλα το καταλαβα εγω σκεφτομουν μηπως ειχες πανω σου αστερακια νιτζα για αυτο το ελεγα...
τεσπα πλακα κανω...
Τι να τα κανω Αλεξ , τα αστερια νιντζα , αφου δεν με πειραζε κανεις !! παντως ειχα ενα συμμαθητη , ο πατερας του χημικος , και αγοραζα χημικα για να φτιξω καμμια στρακαστρουκα , και μετα απο χρονια , που ειχα αλλαξει σχολειο , διαβασα οτι εφτιαξε νιτρογλυκερινη , εξερραγη , και εχασε το χερι του απο τον καρπο . Ειχα τασεις απο μικρος με τα πραματα που καναν μπαμ !!!! το Πασχα τοτε ξεσαλωνα !!!
Πολύ κρίμα...Quote:
Originally Posted by mnimonio
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσον αφορά στο ότι ακόμα κι αν δεν τον σκότωσαν ευθύνονται για την πιθανή αυτοκτονία του...
Όσον αφορά εμένα είχα αντιμετωπίσει περιστατικά bullying κυρίως στο δημοτικό, θυμήθηκα συγκεκριμένα ένα πριν αφότου άκουσα για το θάνατο του παιδιού κι όποτε το σκέφτομαι αναστατώνομαι, καλά το είχα θαμμένο άντε να το ξαναθάψω γρήγορα, δεν θέλω να το θυμάμαι...εκείνη τη φορά είχα απευθυνθεί στον δάσκαλο μου γιατί είχα φοβηθεί πολύ τώρα όσον αφορά το πως με επηρέασε σαν χαρακτήρα με έκανε δύσπιστη απέναντι στους ανθρώπους και κάπως δειλή...
Όντως παλαιότερα στα σχολεία δεν υπήρχε bullying...... πχ πήγα σχολείο από το διάστημα 1989-2001, αλλά επειδή πήγα σε αμερικάνικο σχολείο, είχα δει ακραία φαινόμενα bullying, ακραία τουλ. για τα τότε ελληνικά δεδομένα, όπου τότε το bullying ήταν ακόμα "στα σπάργανα".
Δεν ξέρω, για μένα το bullying ξεκινάει ως έλλειψη ανατροφής από την οικογένεια. Ο νεοέλληνας, ή αλλιώς Ελληνάρας, δε θεωρεί ότι χρειάζεται να διδάξει στα παιδιά του τον σεβασμό. Κ αυτό μας χαρακτηρίζει κ ως κοινωνία, κ τα αποτελέσματα είναι παντού ορατά: ο νεοέλληνας θεωρεί ότι έχει μόνο δικαιώματα κ απαιτήσεις, αλλά ποτέ υποχρεώσεις. Το παιδί δε μαθαίνει να σέβεται ούτε τους συμμαθητές του, ούτε το δάσκαλο, ούτε το σχολείο, ούτε τίποτα. Κ αν τυχόν βρεθεί κανένας "κακός εκπαιδευτικός, που δεν θα έπρεπε να έχει κανονικά άδεια να διδάσκει" κ βάλει το βλαστάρι του στη θέση του, όταν το έχει κάνει την τάξη μπ......λο, τότε 1ος ο γονιός θα τρέξει να υπερασπιστεί τον μικρό ταραξία κ να απειλήσει τον καθηγητή με καταγγελίες κλπ κλπ. Οπότε λογικό από 1 σημείο κ ύστερα, οι εκπαιδευτικοί, ακόμα κ αν αντιλαμβάνονται κρούσματα bullying να κάνουν τις πάπιες, πού να τα βάζουν τώρα με τους γονείς, να βρεθούν κατηγορούμενοι κ να χάσουνε κ τη θέση τους από πάνω.......?
Το κατά πόσο διδάσκουμε το σεβασμό στη χώρα μας στα παιδιά μας είναι εμφανές ανά πάσα ώρα κ στιγμή. Ποιός θα δώσει το "καλό παράδειγμα" σεβασμού (του διπλανού, των αρχών, των νόμων, του περιβάλλοντος, της κοινωνίας συνολικά κλπ κλπ) στο παιδί.....? Ο Ελληνάρας πατέρας, όπου 1ος θα πετάξει τη γόπα κ το αλουμινόχαρτο στην άμμο της παραλίας, κ αν κάνει κανείς παράπονα για τα παιδιά του, που έχουν ξεσηκώσει 1 ολόκληρη παραλία με τις φωνές κ τις τσιρίδες τους, πετάνε άμμο κ χαλίκια, θα απαντήσει "Ε, κ τί θες δηλ.....? Παιδιά είναι, να μην παίξουν....?". Μπορεί το πχ να φαίνεται κάπως άσχετο, όμως δυστυχώς κάποια πράγματα πάνε αλυσίδα...... αν ως παιδάκι δεν σε έχουνε μάθει να μην διασκεδάζεις εις βάρος των άλλων, ποιός θα εμποδίσει στο σχολείο να νοιώσεις δυνατός εις βάρος κάποιου πιο ήσυχου συμμαθητή σου, κ ποιός αργότερα δεν θα σου επιτρέψει να γίνεις τραμπούκος κ να εκτονωθείς εις βάρος ξένης περιουσίας κ άλλων ανθρώπων........? Απλά κάποιοι (αρκετοί ομολογουμένως) δεν έχουν μάθει τα παιδιά τους να σέβονται, εκ πεποιθήσεως (άμα είναι κ οι ίδιοι τομάρια) ή απλά από αδιαφορία.
Quote:
Originally Posted by mariposa7
Σωστο , μαριποζα , αυτο τοχει αντιμετωπισει πολλακις ο κολλητος εκπαιδευτικος , και οντως εχει βρει τον μπελα του απο τους γονεις του κανακαρη , η και απο το ιδιο το σχολειο , οποτε πλεον κανει την παπια.
Aυτο που εχει αλλαξει απο τοτε που πηγαινα σχολειο δεκαετια 70 , ειναι οτι οι καθηγητες ειχαν την εξουσια , ετσι και εκανες κατι , η σε πιαναν απο την φαβοριτα , η ετρωγες αποβολη για πλακα . Τωρα τα παιδια εχουν απεριοριστη εξουσια , και προφανως δεν μπορουν να την διαχειριστουν , καλυτερα να επεστρεφε η εξουσια στους καθηγητες .
Για μενα ειναι στα πλαισια οτι τα παντα ειναι υπο διαλυση και παρακμη . Μια ατελειωτη κατηφορα .
Δεν ειναι πολιτισμος αυτος , παρακμη ειναι .
Δλδ επειδη εχουμε η/υ κατι καναμε ? εκπολιτιστικαμε ? αντιθετως , καναμε βηματα προς την λαθος κατευθυνση . Να την βρασω την τεχνολογια , ζημια ειναι .
Παλιότερα Mucgyver οι καθηγητές ήταν πιο αυστηροί κι εκείνοι ήταν αυτοί που ασκούσαν το bullying στα παιδιά πιστεύω. Εγώ βέβαια ξεκίνησα 10ετία του 90 το σχολείο. Στην δίκη σου τάξη μπορεί να ήταν όλα ίσα τα παιδιά να μην υπήρχε κάποιο διαφορετικό. Η μητέρα μου ας πούμε που ξεκίνησε το σχολείο την 10ετία του 70 υπήρχαν κάποιοι που την κορόιδευαν γιατί ήταν υιοθετημένη αλλά είχε παρέες. Επίσης πιστεύω ότι τα παιδιά που οι γονείς τους ανήκουν σε κάποια ανώτερη κοινωνική τάξη η έχουν καλές δουλειές δεν τα ενοχλεί κανείς
Έκανες κάποια ψυχοθεραπεία? Αν όχι, τότε πρέπει!! οπωσδήποτε! Όσο είσαι νέος!Quote:
Originally Posted by stefamw
Η κοινωνική φοβία που σε φόρτωσαν σε στερεί από το να αξιοποιήσεις τα ταλέντα και τις δυνατότητες σου. Δεν τα έχεις καν ανακαλύψει επειδή η φοβία δεν σε αφηνει. Αποφεύγεις να ασχοληθείς με κάτι επειδή θεωρεις τον εαυτό σου ανίκανο και φοβασαι ότι θα βρεθεις εκτεθειμένος στα μάτια των άλλων. Δεν αφήνεις τον εαυτό σου να δοκιμάσει. Φαντάζομαι λίγα έχεις πετύχει μέχρι τώρα στη ζωη σου ενώ θα μπορουσες να εχεις πολύ καλές σπουδές, μια ωραια σχέση, χόμπις και καλούς φίλους. Δεν αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο. Το πρόβλημα που σε φορτωσαν σε μετετρεψε σε αδρανή, σε παθητικό άτομο.
Κάνε αυτό που σου λέω. Σε κάποιο καλό ψυχολόγο. Για αρχή! Κι όσο εισαι νέος!
Η ιδιοσυγκρασία του καθενός μας δεν ειναι ακριβώς η ίδια. Υπάρχουν παιδιά θύματα μπούλιγκ που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και άλλα που ο χαρακτήρας τους τα εχει εφοδιάσει με ψυχικό σθένος ή/και αναισθησία. Ετσι, από τις ίδιες συμπεριοφορες καποιου αλήτη, οι συνεπειες στη ψυχολογία δεν ειναι ακριβώς οι ίδιες σε δυο διαφορετικα ως χαρακτηρες ατομα. Μην τσουβαλιάζουμε!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Ο Αλέξανδρος ώρες ώρες μου θυμίζει σούπερ ήρωα.. Τίποτα δεν τον κατατροπώνει τίποτα δεν τον σταματά :-)
Θα συμφωνήσω μαζί σου
Και εγώ έχω δεχτεί bullying στο σχολείο απο το δημοτικό μέχρι το λύκειο.Αλλά και βία στο σπίτι επειδή ήμουν αριστερόχειρας και έπρεπε με το ζόρι να γίνω δεξιόχειρας.Και κάτι ακόμη που με στοιχειώνει συνεχώς αλλά δε μπορώ να αναφερθώ.Λίγο στο γυμνάσιο ηρέμησα αλλά στο λύκειο η κατάσταση ήταν χειρότερη.Τίποτε δεν έχω ξεπεράσει εντελώς και δε νομίζω ότι θα μπορέσω ποτέ να ξεπεράσω
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by Macgyver
αχαχαχαχαχαχαχαχαχααα!Quote:
Originally Posted by Macgyver
ρε συ μαγκ...
μου θυμισες ενα επεισοδιο του the big bang theory σχετικο με το μπουλιγκ.
συζητουσε η γνωστη παρεα των φιλων για τις εμπειριες τους απο το μπουλιγκ που δεχτηκαν στα εφηβικα τους χρονια, καθως ηταν ολοι νερντς και οχι και τοσο τρεντι και ειχαν δεχτει ολοι ανεξαιρετως, μπουλιγκ.
εκτος απο την πενι, που ειναι η ομορφη της παρεας και στα εφηβικα χρονια ο τυπος της κουφιοκεφαλης αλλα ομορφουλας, μπιμπο.
τους παρακολουθουσε λοιπον να συζητανε και παραξενευοταν γιατι δεν θυμοταν να ισχυε τετοιο φαινομενο "στα χρονια της", στο δικο της σχολειο.
μεχρι που απο την συζητηση συνειδητοποιησε οτι ενας απο τους μπουληδες του σχολειου της ηταν η ιδια κι αυτο που ως τοτε θεωρουσε "καλοπροαιρετα, φιλικα πειραγματα για να γελανε", ηταν στην πραγματικοτητα , μπουλιγκ....
σε ολα τα χρονια υπηρχε μπουλιγκ μαγκ. ισως στην ελλαδα παλιοτερα να ηταν φραστικο και τωρα να βγαινουν μαχαιρια, παντα μα παντα η διαφορετικοτητα μεταξυ των παιδιων , απο καποιους περιθωριοποιειται και κυνηγιεται...
εγω θεωρω οτι σε τετοιες περιπτωσεις φταινε πρωτα οι γονεις που ανεθρεψαν το παιδι τους και το εκαναν αδυνατο στις επιθεσεις των αλλων.
η ευθυνη τους ειναι βεβαια ηθικη και δεν υπαρχει κανεις μηχανισμος για να τους καταλογισει τετοια, αλλα η αληθεια ειναι οτι αυτοι εχουν ενα μεγαλο μεριδιο.τα παιδια ειναι παντα δημιουργημα των γονειων τους
Μαγκ , στην εποχη σου ομως , τα σχολεια ηταν μικροτερα και λιγοι συνεχιζαν στο γυμνασιο.
Στο σημερα , ενα Λυκειο μπορει ανετα να εχει 450 μαθητες συνολικα.
Πάντα υπήρχε μπούλιγκ. Απλά τώρα ευαισθητοποιήθηκε η κοινή γνώμη. Αυτή είναι η διαφορά.Quote:
Originally Posted by Remedy
Βέβαια στην περίπτωση του Βαγγέλη, απ αυτα που διαβαζω στα ΜΜΕ, μιλάμε για πολύ ακραία κατάσταση, για βασανιστήρια.
Καλοπροαίρετα πειράγματα δεν υπάρχουν, εγώ τα ερμηνεύω ως κτυπήματα εκεί που σου βρίσκουν αδύνατο σημείο.
Κι όποιος έχει πέσει θύμα μπουλιγκ, στο εξής δεν ανέχεται το παραμικρό. Παρεξηγείται εύκολα. Αποφεύγει άτομα που του θυμίζουν αυτούς που τον ενοχλούσαν. Ειναι πολύ συγκρατημένος στις κοινωνικές σχέσεις. Αποφεύγει ακομα και άτομα που του δείχνουν εκτίμηση και ειναι εναντι του καλοπροαίρετα.
Και μην πιστεύετε στη συγχώρεση, είναι απλά μισό χέσιμο. Απλά αντιδράς κι όποιον πάρει ο χάρος!
Σήμερα πως είναι η ζωή σου? Εννοώ σπούδασες, εχεις σχεση, δουλεια? Με αλλα λόγια αμα εξαιρεσουμε τις θύμισες είσαι ευχαριστημένος με τη ζωη σου σημερα?Quote:
Originally Posted by kozchr
Quote:
Originally Posted by betelgeuse
Aυτο αληθευει , ηταν μικροτερα τα σχολεια , αφου ειμασταν 2 εκατομμ. λιγοτεροι , παντως μπουλιιν ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ , απαντω και στη ΡΕΜΕΝΤΥ .
Φανταστητε μια φορα , ενας συμμαθητης εριξε σε εναν αλλον μια μπουνια , και εγινε ολοκληρο θεμα , το συζητουσαμε αντι μαθηματος 2 ωρες στην ταξη με εναν καθηγητη , και ψηφισαμε τι ειδους τιμωρια πρεπει να υποστη ο δραστης . Εγινε το θεμα της εβδομαδας .
Ηταν το μοναδικο φαινομενο μπουλιιν που επεσε στην αντιληψη μου , ειτε φραστικο , ειτε λεκτικο .
Νικιι , σωστα επισημαινεις , υπηρχε μπουλιιν απο τους καθηγητες ( μερικους ) , τους φοβομασταν . Εμενα , επειδη ημουν πειραχτηρι , με ειχαν πεταξει κλωτσηδον εξω , κανονικη κλωτσια και σπρωξιμο , 2 φορες . Και ημουν και καλος σαν μαθητης . Μια φορα δε , μας μαζεψαν να μας πανεγια κουρεμα , και εγω ημουν ο μονος που αρνιομουν , και πηρα τηλεφωνο τον πατερα μου , και ηρθε σχολειο . 2α γυμνασιου ημουν , ολοι οι αλλοι πηγαν για κουρεμα !!! παντως οντως οι καθηγητες ειχαν απολυτη εξουσια . Αντιμιλαγες ? αποβολη απ ευθειας .
Παιδια , αλλες εποχες , αλλη νοοτροπια , ολα διαφορετικα , ομορφα , παρειτσες , λιγα αυτοκινητα , το βραδυ στην πλατεια Χαλανδριου , κουβεντουλα , με τα 50αρια μηχανακια μας , αμα δεν τοχεις ζησει , δεν μπορεις να καταλαβεις . Μιλαω για αλλο πλανητη .
Παλιότερα τα παιδιά που χρησιμοποιούσαν το αριστερό χέρι τα χτυπούσαν στα χέρια με βεργα οι δάσκαλοι. Η μητέρα μου το είχε αυτό και τώρα πλέον μπορεί να χρησιμοποιεί και τα δύο χέρια με το δεξί πλέον γράφει αλλά όλες τις άλλες δουλειές μπορεί με το αριστερό. Πάντως τον γαμπρό μου που είναι 24 δεν τον πείραζαν γιατί έμαθε από το σπίτι να του λένε οι δικοί του όπου βρεις βάρα. Τότε σέβονταν και τους καθηγητές η καλύτερα φοβόταν τώρα όλοι οι περισσότεροι καθηγητές είναι τρεις λαλούν και δύο χορεύουν και μέσα στην πλάκα γι'αυτό βρίσκουν αντίκρυσμα μερικά χαμένα και πατάνε πάνω σε άλλα πιο χαμένα παιδιά αφού δεν μαθανε να μιλάνε.(βάζω και τον εαυτό μου μέσα) Καλά είναι να υπάρχει κι ένας μπαμπούλας από πάνω όχι όμως ακραία πράγματα
Εγώ το έχω δεχτεί μέσα στο σπίτι μου το μπουλινγκ και σε μεγάλη χρονική διάρκεια και νομίζω ότι μου άφησε σημάδια.
Απλά νομίζω όπως ειπώθηκε παραπάνω ότι και ο θύτης κατα κάποιον τρόπο ένα θύμα είναι,της κοινωνίας,της οικογένειας αλλά και του παλιοχαρακτήρα που ενδεχομένως κουβαλάει....
Το χειρότερο απ'όλα είναι να μένουν αμέτοχοι οι γονείς σε οτιδήποτε και αν συμβαίνει....και ας μην ξεχνάμε αγαπητη μνιμονιάρα ότι και το "θύμα" μπούλινγκ για κάποιους λόγους φτάνει να γίνεται θύμα μπούλινγκ......ίσως από κάποια αδυναμία ή από κάποια σεξουαλική διαφορετική προτίμηση....ή από γονείς που αδιαφορούν εντελώς το παιδι ή το έχουν εγκαταλείψει.Γενικά η υποστήριξη ειδικά σημερα που έχουν γίνει πιο δύσκολες οι συνθήκες διαβίωσης είνα πολύ σημαντική παράμετρος.
Οταν λοιπόν αυτό το θύμα δεν υποστηρίζεται από την οικογένειά του είναι ευάλωτο σε πολλά πράγματα.Ο γονιός θα πρέπει να προστατεύει σε κάθε περίπτωση το παιδί του.
Γενικά μπούλινγκ,είναι και η φτώχεια,η αναλγησία της κοινωνίας,η αμορφωσιά,το μέσο που χρειάζεται για να διοριστώ,η έλλειψη ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού στα σχολεία,η παιδεία...................και κάτι άλλο που είναι άπειρο Η ΒΛΑΚΕΙΑ-αλλά σε αυτό δεν μπορεί να γίνει κάτι .
Τεινω να συμφωνησω με Ρεμ , αυτος που κανει bulling στο σχολειο για παραδειγμα , δεν συνειδητοποιει τι κανει . Δεν το καταλαβαινει ουτε καν στην ενηλικη ζωη του οτι εκανε bulling τοτε ακολουθωντας ισως τις προσταγες του πληθους , ουτε μπορεις να του το υποδειξης , ξερεις αυτο ηταν bulling. Χρειαζονται μαλλον και καποιες νοητικες ικανοτητες και τροπος σκεψης που δεν το εχουν ολοι.
Προφανώς δεν ειναι καθηστερημένος για να το κάνει!Quote:
Originally Posted by keep_walking
Εχει αντίληψη ότι με τις πράξεις/λόγια του παρενοχλεί, σπάει πλάκα, θίγει, κοροιδεύει, σπάει τα νεύρα του άλλου, βρίζει, τον κτυπά μέχρι να πονέσει κλπ. Δεν πρόκειται για μηχανικές κινήσεις ασύνδετες με τη συνείδηση. Άρα έχει αντίληψη του αρνητικού χαρακτήρα της συμπεριφοράς του έναντι του άλλου.
Μην φτανουμε στο σημείο να δικαιολογούμε το θύτη για να νιώθουμε καλά σαν θύματα.
Συμφωνώ με Γιάννη.. Είναι απόλυτα συνειδητοποιημενη συμπεριφορα. Ίσως να μπορούσαμε να δικαιολογησουμε το απο που πηγάζει αύτη η συμπεριφορά, τι σε έφτασε πχ να γίνεις κτήνος.
Πάντως οι ενήλικες τραμπουκοι , με πολιτική κάλυψη και γονική ( εγώ αν είχα τέτοιο παιδί θα το είχα ανταλλάξει με μπαμπουινο, όχι να το υπερασπισω κιολας) δεν τους δικαιολογω σε καμία περίπτωση. Σαν παιδί ναι μπορεί να μαλακιστεις και να φερθεις σαν χαζό, ως ενήλικας όμως καμια δικαιολογία .
H ζωή μου σήμερα είναι καλύτερη γιατί πλέον δεν μένω σε εκείνη την πόλη.Βγαίνω έξω κανονικά χωρίς να φοβάμαι ότι αντι με το όνομά μου θα βρεθεί κάποιος εξυπνάκιας στο απέναντι πεζόδρομιο να με φωνάζει με επίθετα όπως σατανιστή και παιδεραστή (επειδή μω την ατυχία μου μέσα στην Α λυκείου κουβάλησα μέσα στην τάξη ένα θρανίο που δεν είδα ότι είχε πάνω χαραγμένη μια πεντάλφα και γενικά επειδή δε μιλούσα και απο το δημοτικό ήδη μου είχαν κολλήσει διάφορα,μου κόλλησαν και αυτό) και και να γελάνε όλοι μαζί μου.Δε πήγα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση,δεν είχα ποτέ σχέση και απο δουλειά αν έχεις χρόνο να διαβάσεις ρίξε μια ματιά σε αυτό το θέμα http://www.e-psychology.gr/forum/sho...8E%CF%83%CF%89Quote:
Originally Posted by ioannis2
Προσωπικά πιστεύω ότι έχω κάποια θέματα απο την στιγμή που γεννήθηκα και όλα τα άλλα που πέρασα,απλά οδήγησαν στο να νιώθω ακόμη πιο άσχημα με μένα.Και το χειρότερο από όλα είναι ότι ο εγκέφαλος μου ή γενικά του ανθρώπινου είδους έχει μια μανία να θυμάται και να κολλάει πιο πολύ στα αρνητικά γεγονότα και αυτά να επηρεάζουν την ζωή μας και να ξεχνάει άλλα θετικά πράγματα.
εισαι σιγουρος βρε μαγκ? για θυμισου καλυτερα..Quote:
Originally Posted by Macgyver
δηλαδη "στην εποχη σου" αγκαλιαζαν τα διαφορετικα παιδια με αγαπη στο σχολειο, και ηταν ολοι μια ωραια ατμοσφαιρα?
για παραδειγμα, δεν ειχατε καποιον ομοφυλοφιλο στο σχολειο? ολοι ΤΟΣΟ καλα του φεροντουσαν? κανεις δεν σφυριζε? κανεις δεν εκραζε, δεν μουρμουριζε και πετουσε εξυπναδες οταν τον εβλεπε?
γιατι στο δικο μου το σχολειο που ειναι και υποδειγμα σχολειου και πολυ αυστηρο στην συμπεριφορα και τις αποβολες για ψυλλου πηδημα, θυμαμαι ενα παιδακι που το ειχα και συμμαθητη και φιλο στο δημοτικο, που οταν εμπαινε στο γηπεδο (περπατωντας, σαν θεατης, οχι σαν αθλητης) σηκωνονταν ολοι απο τις κερκιδες και "ζητωκραυγαζαν".. κατακοκκινο το παιδι, δεν ηξερε που να κρυφτει... και πολλα αλλα "φιλικα"...
ναι στο δημοτικο ηταν και δυσκολα τα πραγματα στην οικογενεια,η μανα μου ελλειπε σε αλλη πολη και ο πατερας μου ολη μερα δουλευε απο εδω και απο εκει στα μεροκαματα και δεν ειχε
χρονο να ασχολειται μαζι μου ετσι αποφασισε να με στειλει σε ιδιωτικο για να με καλυψει σε παιδεια οπως ελεγε και να μην ξεφυγω αφου δεν ειχε χρονο να ασχοληθει.Σε εκεινο το σχολειο τα ατομα μιλαμε ηταν απο αλλο πλανητη,το ιδιωτικο μαλλον ιδρυμα το ελεγες παρα σχολειο και γι ολους ημουν το παρακατιανο,το γυφτακι τελως παντων..τυχαια..//ποιος ξερει τι τους λεγανε οι ψωροφαντασμενοι γονεις τους στο σπιτι τα μυαλα ολονων πανω απο το κεφαλι και βγαζανε πολυ μισος στα παιδια του δημοσιου,απο οτι εμαθα πλεον ολοι κατεληξαν με ψυχολογικα,τι κωλοιδρυματοποιητικο σχολειο ηταν αυτο..ολη η λογικη του ιδρυματοποιητικη.Παλι καλα που στο γυμνασιο λυκειο πηγα σε δημοσιο εκανα παρεες και πηρα τα πανω μου,τωρα το οτι ημουν ο αποδιοπομπαιος τραγος στο δημοτικο αν κρινω με τα στανταρ που παιζανε εκει το θεωρω πλεον τιμη μου
Δεν νομιζω οτι απο τα γραπτα μου φαινεται οτι δικαιολογω καποιον. Για μενα η κακια χωρις προσωπικο ωφελος ειναι το ιδιο με μια καθυστερηση ισως στον εγκεφαλο.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Quote:
Originally Posted by Remedy
Αγαπητη ρεμεντυ , εχω τρομερη μνημη ! και ακομα και τον χαζο της της ταξης , που κολλαγε στην ωραια της ταξης , δεν τον πειραζε κανεις . Ομοφυλοφιλο δεν ειχαμε , αλλα και να ειχαμε , κανεις δεν θα τονπειραζε . Τωρα τι αλλο να πω ? ετυχα σε δυο σχολεια που ολα ηταν ησυχα ? το ενα ηταν του Μαρουδα , για τους παλιους . Υπητχαν τρεις ' μαγκες ' στην ταξη , ειμουν ο 4 ος , οχι επειδη ημουν μαγκας , ενα καλο παιδακι ημουν , απ αυτα που σημερα πιθανον να δεχοντουσαν μπουλιιν , αλλα ημουν κολλητος με τον εναν , οποτε ειχα γινει δεκτος και στους αλλους 2 . Γενικα ημουν συμπαθης , δεν προκαλουσα , και οντας καλος μαθητης , παντα σφυραγα θεματα στους υπολοιπους στα διαγωνισματα . Παντως το ξαναλεω , οι καθηγητες ειχαν την εξουσια , και εναν συμμαθητη μου , που ειχε ριξει μπουνια σε καποιον αλλον , τον απομονωσαμε ολοι μας .
Τουλάχιστον ανεξαρτητοποιήθηκες από τους γονεις σου, έχεις δικό σου σπίτι, εργάζεσαι, σου χρωστάνε άρα έχεις δουλειές κλπ. Αυτά ειναι θετικά στοιχεία στη ζωή σου.Quote:
Originally Posted by kozchr
Από φιλίες πως τα πας? Ρωτώ επειδή άτομα που είχαν πέσει θύματα απομόνωσης και αποκλεισμού κατά την παιδική (κι αυτό συνεχίζει και στη νεανική) τους ηλικία, το πρόβλημα εξελίσσεται στη συνεχεια ως συνειδητοποιημένη προσπάθεια αποδοχής από τους άλλους και απογοήτευσης όταν αντιλαμβάνεσαι ότι σε προσπερνουν ή δεν κατορθώνεις να τους κερδίσεις. Διαπιστωνουν ότι πολλές φορές σχετίζονται με ατομα τα οποια στην πραγματικοτητα δεν ειναι οι χαρακτηρες που θα θελαν να εχουν για παρεα κι απλα τους κανουν παρεα λόγω δυσκολίας να σχετιστούν με άλλους, έτσι για να μην καταλήξουν μόνοι.
Όντως, ο νους προσκολλάτε στις αρνητικές εμπειρίες κι αυτο δυστυχώς διοχετεύται στη συνέχεια της ζωης του πχ γινεται καχύποπτος και συγκρατημένος έναντι των άλλων. Αποτελεσμα ειναι να χανει ανθρωπους και ευκαιριες.
Αυτά όλα που γράφεις ισχύουν.Φίλο που έχω γνωρίσει εκτός ίντερνετ είναι 1 και μοναδικός και αυτόν τον είχα γνωρίσει όταν υπηρετούσα.Μετά χάρη στο ίντερνετ και στην ενασχόλησή μου με τεχνολογία και gadgets έχω γνωρίσει κάποια άτομα όλα αυτά τα χρόνια που είναι σε άλλες πόλεις και συνήθως λέμε κανένα γεια μέσω mail καπου-καπου.Εχω συναντηθεί και με μερικούς απο αυτούς όλα αυτα τα χρόνια αλλά απο ότι κατάλαβα ουσιαστική φιλία δεν υπήρξε ή δε μπορούσα εγώ να επιτύχω κάτι τέτοιο.
Και από γνωστούς μέσω της δουλειάς έχω αρκετούς αλλά όχι φίλους.Ειναι μάλλον αυτό που έγραψες "στο τι σκέφτεστε" σήμερα http://www.e-psychology.gr/forum/sho...l=1#post530014 και συνήθως αυτοί οι γνωστοί έχουν τις ζωές τους,τις οικογένειές τους κτλ και όταν χρειάζονται κάποια χάρη πχ να τους παραγγείλω κάτι απο ebay,να τους βρω κανένα πρόγραμμα για κινητό ή pc,κανέναν χάρτη gps κτλ με θυμούνται.Και είτε εξυπηρετώ ηλεκτρονικά μέσω mail ή αν είναι κάποιος που δεν το κατέχει με κατέβασμα αρχείων,εγκαταστάσεις κτλ,βγαίνουμε για κανένα καφέ και τον εξυπηρετώ εκεί ή μπορεί να τύχει να πάω σπίτι τους εφόσον πρόκειται για κάτι που πρέπει να γίνει σε desktop pc.Αυτά...
και συνήθως δεν απορρίπτω ανθρώπους απο τη ζωή μου απλά νιώθω ότι δεν έχω κοινά μαζί τους που θα μπορούσα να μοιραστώ και να γίνουμε φίλοι.Μέχρι στιγμής σε ολόκληρη τη ζωή μου,μια φορά έτυχε να πω ότι σταματώ να μιλάω συνειδητά με κάποιο άτομο και αυτό έγινε πολύ πρόσφατα.Και σε αυτή την περίπτωση,προτίμησα την μοναξιά.Με τους άλλους που δε μιλάω είναι γιατί δε βρίσκω τι να πω.
"Δε βρίσκω τι να πω" δεν σημαινει δεν έχω τι να πω, σημαινει δεν υπάρχει κοινό έδαφος για επικοινωνία ανάμεσα σε δυο ανθρωπους. Κι αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να με θεωρούν κλειστό χαρακτήρα. Δεν σου έτυχε να θες να κερδίσεις τη φιλία συνομίλικων σου τους οποίους θεωρεις ευχαριστα και αξιόλογα άτομα, που ο χαρακτηρας τους σε ελκύει, αλλά να μην το κατορθώνεις και τελικά να γίνεσται απλά γνωστοί?
Το συμπέρασμα μου ειναι πως τα προβλήματα στις διαπροσωπικές σχεσεις που δημιουργούνται από παιδικής ηλικίας συνεχίζουν και στην υπόλοιπη ζωή του ατομου, απλά με κάποιες βελτιώσεις.