Printable View
Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
Εσωτερικη , καλο ειναι να αστειευεσαι με αυτα που σου συμβαινουν , παντα ωφελει το χιουμορ , αλλα η παθηση του φιλου σου , κομματακι σοβαρη μου φαινεται , πρεπει ναχει πολυ σθενος για ναστειευεται , μπραβο του .
ναι εννοειται οτι αξιζει ρισπεκτ οπως και ολοι μας!
παιδι και κυριως ιωαννη..το παλευα μονη μου 1μιση χρονο,μπορεις να πεις και 2 αλλα ηταν σχεδον τπτ στην αρχη.τον εχα χρονο το χα ξεπερασει εντελως αλλα πιστεψε με ειχα κουραστει ψυχικα αφανταστα στο τελος.δυστυχως η ζωη και καποιες δυσκολες καταστασεις στη ζωη μου μ εφερναν αντιμετωπη με πολυυυυυυ αγχωγονες καταστασεις..αλλαγη πολης,χωρισμος μετα απο 7 χρονια κ μετα ξανα μαζι,προδοσια απο φιλους ξανα αλλαγη πολλης αλλαγη σχολης,εχασα τον παππου μ κλπ κλπ κλπ και παραλληλα οι κρισεις επεστρεψαν κ αρχισε να δινει το παρων η αγοραφοβια..που πιστευα οτι ηταν το τελευταιο π θα μπορουσε να μ συμβει.παλι το παλευα μονη μου..εβγαινα εξω με τις ωρες..8ωρο εξω?5 ωρες με ζαλαδα αλλα εκει...εκανα τη μαλακια να με πιεσω παρα πολυ.δλδ εμενα συνεχεια εξω με πολυ κοσμο κ αυτο τελικα με εξαντλησε εντελως και με τρομαξε περισσοτερο..η γιατρος μ ειναι παρα πολυ καλη δε θελει να με ξεπεταξει..πανω σε μια κριση παρακαλουσα τη γιατρο να μ δωσει ζαναξ κ μ ειπε ΟΧΙ δε σ δινω τετοιο πραγμακαναμε 3 μηνες συνεδριες και κανουμε ακομα και δεν ηθελε να μ δωσει τιποτα μεχρι που εμεινα μεσα 2 βδομαδες με αρνηση να παλεψω αλλο...δυστυχως αν εισαι 1μιση χρονο στη μαχη κ εχει πολλες ηττες καποια στιγμη παραδινεσαι..οσο κοτα κ αν ακουγομαι εγω αυτο εκανα..εννοειται οτι κ να παρω κτ εν τελει θα συνεχισω μαζι της ψυχαναλιση καθε εβδομαδα..απλα θελω μια ''πατεριτσα'' στα βηματα μου κ αυτη η πατεριτσα ειναι τα χαπια.καλο ειναι αν φτανουμε στο αμην να μην φοβομαστε να παρεδεχτουμε βοηθεια..οπως κακο ειναι να μην εχεις παλεψει καθολου κ να παρακαλας να σε χαπακωσουν γτ δεν παλευεις να ανεχτεις τον εαυτο σου..εγω ουτε θα καταπιω κουτες ουτε αγχολυτικα που ειναι σαν ναρκωτικα.μια μαλακια σεροτονινης για λιγους μηνες ωστε να μπορεσω να σταθω στα ποδια μ.αλλα την εξυπνη και την υπερδυνατη ηξερα κ εγω να την κανω πριν..ελεγα σε μια φιλη περσυ π αρχισε αντικαταθλιπτικα οοοχι χαζη μονες μας κοιτα εμενα που τα καταφερνω μην παρεις..ε λοιπον εγω ειμαι κλεισμενη μεσα κ αυτη αυτη τη στιγμη εχει κοψει κ εχει φυγει για ταξιδια στην ευρωπη..μην γινομαστε υπερβολικοι...μια βοηθεια αμα χρειαζεται καποιος ναι να την παρει..εγω απλα θελω εμπειριες ανθρωπων π να βοηθηκαν η οχι.. :)
Mac, από το 2000 γιατί δεν σου τα κοψε?
Μέρμηγκας, αν καταλαβα καλά το παλεψες στην αρχή (άγχος, αγοραφοβία) βγαίνοντας έξω κλπ, όμως στην πορεία καταλαβες ότι χρειαζόσουν και φαρμακευτική αγωγή προς υποβοήθηση αυτου που πάλευες από μόνη, αυτό που ονομάζεις "πατερίτσες", σωστά? Εννοείς επίσης ότι η φίλη σου τα κατεφερε λόγω της δικής της προσπάθειας κι όχι λόγω των φαρμάκων?
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Aπο το 2000 , εχω αλλαξει τρεις γιατρους . Τοτε ημουν ' ερασιτεχνης ασθενης ' , και επαιρνα οτι μου ελεγε ο εκαστοτε ασχετιδης ψυχιατρος . Το μονο που καταφεραν , ειναι να με εθισουν στα ζαναξ . Οταν περνανε τα χρονια , καταλαβαινεις 1) τον τροπο λειτουργιας των γιατρων και 2) το πως και το γιατι των φαρμακων ( και της κτθλψης ) , και γινεσαι ο ιδιος γιατρος του εαυτου σου . Τοτε νομιζα ( και νομιζαν ) οτι η κτθλψη ειναι μια ασθενεια που ' εμφανιζεται ' απο το πουθενα , και κυριαρχουσε η αποψη οτι η κτθλψη περναει μονο με το ' μαγικο ' prozac ( ladose ) το οποιο στην πορεια ανετραπη ( μην ξεχναμε οτι προ 15 ετων η κτθλψη δεν ηταν διαδεδομενη οπως σημερα ) . Στην συνεχεια , μετα το ladose , ενεφανισθη το περιφημο seropram , αχρηστο και αυτο . Τα υπολοιπα ειναι απλως ιστορια .
Δοκίμασες ψυχοθεραπεια σε ενα καλό ψυχολογο?
Διοτι τα φαρμακα μπορει απλα να φτιαχνουν τη διαθεση και να γινονται και τροπον τινά εξάρτηση!
Γιαννη , εκτιμω το ενδιαφερον σου . Δεν δοκιμασα ψυχοθεραπεια , κακως , ωρες ωρες ειμαι ξεροκεφαλος ! θαχα ξεμπλεξει προ πολλου , αλλα τελικα την ακρη την βρηκα μονος μου , ειναι θεμα χρονου πλεον να συνελθω πληρως . Μην σκας !, ηδη εχω εθιστει στο ζαναξ , και θα δυσκολευτω να ξεκοψω πληρως . Ειναι η τελευταια εκκρεμοτητα με το κεφαλαιο ' καταθλιψη ' .
Αγγελος .
Γιαννη ακριβως αυτο εννοω το χρειαζομαι ως υποβοηθημα..το ιδιο εκανα κ η φιλη μου.δε μπορεσε να το διαχειριστεί κ τα πηρε για να τη βοηθουσουν.σε καμια περιπτωση δεν πιστευω πως απο μονα τους τα φαρμακα θα κανουν κατι.απλα θα μ δωσουν μια ισορροπια ωστε να αντεχω κ τα υπολοιπα τα αναλαμβανω εγω.εχω αποφασισει συνειδητα να τα παρω.ξερω τι ειναι ξερω τι κανουν κ ξερω οτι χωρις τη δικη μ προσπαθεια θα ναι αχρηστα.αλλα χρειαζομαι κατι αρχικα να με ηρεμησει απ το φοβο ωστε να ξαναπαρω τα πανω μου.
Δεν κάνουν κάτι από μόνα τους τα φαρμακα, επειδή δεν εχουν την ιδιοτητα να αλλάζουν τον τρόπο σκέψης ή να διαγραφουν καταστασεις απο τη μνημη. Καταλαβα πως ο ρόλος τους είναι να καταλαγιάζουν τα αισθήματα, ήτοι τις ορμόνες που τα προκαλούν.
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Πολυ σωστα , Γιαννη . Κανενα φαρμακο δεν αλλαζει τον τροπο σκεψης , και το φαρμακο που θα ' διαγραφει' δυσαρεστες καταστασεις απο την μνημη , ειναι σε πειραματικο σταδιο . Τα φαρμακα ' αμβλυνουν ' τα συναισθηματα , δλδ προκαλουν ενα ειδος απαθειας , μεχρι να ειναι σε θεση ο πασχων , να διαχειριστει μια κατασταση που τον βασανιζει . Δεν ειναι για χορταση !!
Το κακο ειναι οτι οι περισσοτεροι ασθενεις , επαφιενται δε αυτην την ' απαθεια ' ( ενθαρρυνομενοι απο ' γιατρους ' ) , και δεν δουλευουν με τον εαυτο τους .
Παντως προς τοπαρον , εχω βαλει τα δυνατα μου , να ξεκοψω απο τα ζαναξ , συμβαλλουν στην καταθλιψη , παλιοφαρμακο .
Ο Αγγ(ε)λος Ασθενης .. ( για τους φιλους , απλως Αγγελος ) .
Σε κρίσεις πανικού τα φάρμακα νομιζω λειτουργουν κατασταλτικά ώστε να σου δώσουν το χρονο που χρειάζεται ώστε με την ψυχοθεραπεία να είσαι σε θέση να τις αντιμετωπισεις μόνος σου. Επειδή όμως είναι φάρμακα και ο κάθε οργσνισμος είναι διαφορετικός ίσως δυσκολευτεις να βρεις αυτό που θα σου ταιριαξει. Αλλά καλυτερα δοκιμές παρα πέραν των κρίσεων να εχεις και τις παρενέργειες. Όσους σας αγχωνουν τα φάρμακα και ο γιατρός σας επιμενει να τα πάρετε, πάρτε τα με τη σκέψη οτι θα τα πάρετε για λίγο καιρό για να ηρεμησετε και πως το πραγμα εξαρτάται απο σας όχι απο τα φάρμακα. (Παντοτε σε ο,τι αφορα κρίσεις πανικού και άγχη και ποτε φάρμακα χωρίς συμβουλες γιατρού! Αχρειαστα να ναι)
Υ.Γ. Οι παρενέργειες τουλαχιστον στο seroxat π έπαιρνα κράτησαν τις πρωτες μέρες κ σε πολύ μικρά επίπεδα(λίγο ναυτία). Η γιατρός μου , μου τα ξεκίνησε σταδιακά με μισο για κάποιο καιρό και μετα μισο το πρωι μισο το απόγευμα μέχρι να φτάσω στο ολοκληρο το πρωι.
goofy μακαρι να ταν αχρειαστα τα σκασμενα...αλλα ειναι αναλογα με την περισταση τι να κανεις αμα χρειαζονται και δεν θες;;;
εσυ για πιο λογο τα ειχες παρει τα seroxat?κ εν τελει σε βοηθησαν;
Πω πω ρε παιδιά, πολύ παραπληροφόρηση έχει πέσει.
Πρώτα απ'ολα, η κατάθλιψη είναι ΑΣΘΕΝΕΙΑ. Όπως είναι και η διαταραχή πανικού κλπ κλπ. Είναι ψυχογενής ασθένειες, και ως ασθένειες πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Οι ψυχογενής ασθένειες έχουν δύο μέτωπα. Το ένα είναι το ψυχοσωματικό, και το δεύτερο οι εξωτερικοί παράγοντες που τροφοδοτούν τη νόσο. Επειδή είναι ασθένειες που έχουν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου, η αντιμετώπιση τους είναι περίπλοκη, και η φαρμακευτική αγωγή χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Αλλά ας μη μιλάμε έτσι στο βρόντο ότι δεν υπάρχουν αντικαταθλιπτικά. Άχρηστο το σεροπράμ? Ρώτα μανιοκαταθλιπτικο προ 10 ετίας αν το σεροπράμ είναι όντως άχρηστο. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στα ψυχοφάρμακα γιατί είναι τέτοια η φύση τους. Επηρεάζουν τη χημεία του εγκεφάλου, και για αυτό κάθε ασθενής είναι μοναδικός. Το ότι ένα φάρμακο δεν θα έχει αποτέλεσμα σε κάποιον, δε σημαίνει ότι είναι άχρηστο.
Για αυτό και είπα πριν ότι κανείς δε μπορεί να σου πει αν ένα φάρμακο είναι αποτελεσματικό ή όχι.
Όσο για τους γιατρούς που σε κάνουν "πειραματόζωο", πρέπει να σου πω πως αυτοί συνήθως είναι και οι καλύτεροι ψυχίατροι. Να φοβάσαι τον γιατρό που σου δίνει ένα χάπι και μετά σε παρατάει. Η φαρμακευτική αγωγή θέλει συνεχείς αλλαγές, και παρακολούθηση σε μόνιμη βάση. Όσο αλλάζουν οι εξωτερικές συνθήκες που επηρεάζουν την ασθένεια σου, πρέπει να αλλάζει και η αγωγή σου για να καλύπτει τις ανάγκες σου. Έτσι μονάχα μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Και ψυχολόγος ο οποίος επιμένει να μη σου δώσει αγωγή όταν παρουσιάζεις έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα, είναι κομπογιανίτης. Δεν χρειάζονται όλοι φάρμακα, αυτό είναι αλήθεια. Υπαρχουν περιπτώσεις κατάθλιψης οι οποίες έρχονται με ελαφρυά συμπτώματα και έχουν ξεκάθαρη φύση, με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται απαραίτητα φαρμακευτική αγωγή. Σε περιπτώσεις όμως αγοραφοβίας και διαταραχής πανικού, τα φάρμακα είναι απολύτως απαραίτητα. Δε μπορείς να αντιμετωπίσεις τις συνθήκες που πυροδοτούν την κατάσταση σου, αν δεν είσαι λειτουργικός.
Το να λες ότι τα φάρμακα είναι απαραίτητα, δε σημαίνει ότι είναι η λύση. Πολλοί φαίνεται να το μπερδεύουν. Η φαρμακευτική αγωγή είναι εργαλείο για την αντιμετώπιση της ασθένειας σου.
Δε πρέπει να φοβάσαι να πάρεις φάρμακα. Κάποια θα σε βοηθήσουν, κάποια όχι, και το πιο πιθανό είναι να τα αλλάξεις πολλές φορές.
Δε μπορώ να σου πω αν είναι καλό το seroxat. Κανείς δε μπορεί. Εμένα δε με βοήθησε, άλλους τους έχει βοηθήσει. Μόνο άμα το πάρεις θα ξέρεις. Μπορώ να σου δώσω μόνο γενικές πληροφορίες. Το seroxat είναι φάρμακο μεγάλης εμβέλειας. Επι της ουσίας, επηρεάζει τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο, και για αυτό χρησιμοποιείται για κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχές, ιδεοψυχαναγκασμούς. Χρησιμοποιείται συνήθως όταν ο ασθενής εμφανίζει ενα συνδυασμό κατάθλιψης με αγχώδη διαταραχή. Οπότε, απ'όσα διάβασα για το πρόβλημα σου, είναι καλή επιλογή. Γενικά με τα αντικαταθλιπτικά πρέπει να πειραματιστείς. Δε γίνεται διαφορετικά.
Τα αγχωλυτικά είναι λίγο πιο ξεκάθαρα. Γενικά για αγχώδης διαταραχές να αποφεύγεις το xanax. Είναι πλέον αρχαίο αγχωλυτικό και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε περιπτώσεις χρόνοιας πάθησης, όπως μανιοκατάθλιψη. Υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικά αγχωλυτικά νέας γενειάς με μικρότερο δείκτη εθισμού, όπως το Frisium, τα οποία δυστυχώς δεν το ξέρουν καν πολλοί ψυχίατροι και συνεχίζουν να χορηγούν xanax και lexotanil σαν καραμέλες. Γενικά να προσέχεις με τα αγχωλυτικά.
Φαίνεται πως έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά προβλήματα στη ζωή σου. Και επειδή υποθέτω πως είσαι νέα, και έχω βρεθεί στη θέση σου, θα σου πω πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να γινεις όσο πιο επιθετική γίνεται. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που λέω, και το ξέρω, γιατί κι εγω βρισκόμουν σε απόλυτη αδράνεια για μια 4ετία μέχρι να αντιμετωπίσω αυτά που με αρρώσταιναν. Αλλά είναι χαρακτηριστικό στις περιπτώσεις μας, να αναβάλλουμε συνέχεια αυτά που πρέπει να κάνουμε. Είτε απο φόβο, είτε απο εξάντληση. Σε αυτό ακριβώς είναι χρήσιμα τα φάρμακα.
Ελπίζω να σε βοήθησα :)
Σ ευχαριστω πολυ για ολη αυτη την αναλυση ηταν πολυ βοηθητικο.23χρ ειμαι.εχω αυτο το προβλημα 5-6 μηνες ειναι πιο εντονο τον τελευταιο μηνα.μεχρι τοτε το παλευα παρα πολυ καλα κ η ψυχοθεραπευτρια μ μου ειχε πει οτι δεν εχει ξαναδειντοσο γρηγορα αποτελεσματα κ δυναμη.η μαλακια ηταν οτι πιεστικα παρα πολυ ναντο ξεπερασω κ ειχα μεγαλη υποτροπη.ειχα ξαναπερασει κρισεις πανικου σχεδον πριν 2 χρονια π ξεπερασα μονη μου κ δεν μ ειχε ξαναπιασει τιποτα.καταθλιψη δεν εχω.καμια σχεση.ειμαι ακριβως οπως πριν.γελαω συνεχεια επικοινωνω με κοσμο ασχολουμε φουλ με τα χομπυ μου οπου ειναι και το αντικειμενο που σπουδαζω αλλα εχω τρομερο προβλημα με την απομακρυνση απο το σπιτι.δεν παθαινω κρισεις.ειναι πολυ σπανιο να με πιασει αλλα οταν φευγω απ το σπιτι ζαλιζομαι απιστευτα κ νιωθω μια αδυναμια φοβερη κ θελω να γυρισω σπιτι για να ξαπλώσω.αυτο ειναι ολο.βασανιστικο ναι.μου χει χαλασει το προγραμμα ναι.αλλα ποτε δε με πηρε απο κατω και ποτε δεν επετρεψα να μεινω αδρανης.στα λεω για να καταλαβεις ακριβως τι παιζει.οσο για τα ζαναξ μου ετυχε κατι πολυ δυσαρεστο ημουν χαλια το κραταγα στο χερι μ κ επελεξα εν τελει να το πεταξω κ απλα ηρεμισα με τις ωραιες αναπνοες.αφου δε τομπηρα σ εκεινη υη φαση δε νομιζω να το παρω ποτε!
Και το μονο προβλημα στη ζωη μου ειναι αυτο..ολα τα αλλα δοξα το θεο ειναι μια χαρα.φτου φτου.κ γενικα δεν ειχα κ ποτε προβληματα στη ζωη μου.απλα ζοριστικα παρα πολυ απο αλλαγη πολης γτ εχω ερωτα με την αθηνα κ δεν αντεξα τη επαρχια.ευτυχως ειμαι πλεον πισω στην οικογενεια μου το αγορι μου τους φιλους μου και την λατρεμενη αθηνα.μονο π η βλακεια π με επεβαλα να ζω με κραταει μακρια απ τη σχολη κ τος τσαρκες μου.δατσ ολ
Μπααααααα :p
Τα φαρμακα ειναι απλά μέσο, ιδίως όταν ηπιότερα μέσα δεν λειτούργησαν, για να βοηθησουν το ατομο να βρει τη θέληση.Quote:
Originally Posted by SteinSkin
Γιάννη είπα απο την αρχή πως κάθε ψυχογενής ασθένεια έχει δύο μέρη, το ψυχοσωματικό, και το περιβάλλον (εξωτερικές συνθήκες). Αυτό ακριβώς γράφω σε όλο μου το πόστ. Τα φάρμακα είναι εργαλείο, τίποτα άλλο (εκτός κι αν μιλάμε για βαρυές περιπτώσεις μανιοκατάθλιψης για παράδειγμα ή ακόμα χειρότερα σχιζοφρένειας όπου τα φάρμακα είναι απαραίτητα). Και φυσικά ένας γιατρός που σε στουπώνει φάρμακα είναι το ίδιο απαράδεκτος. Και δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά. Υπάρχουν γιατροί που εκμεταλεύονται την κατάσταση σου για να βγάζουν λεφτά απο τις συνταγές. Απλά είναι πολύ λεπτή η γραμμή που χωρίζει τον γιατρό που πειραματίζεται με τον γιατρό που εκμεταλεύεται. Καλό είναι να μη τα συνδέουμε και να λέμε ότι είναι το ίδιο και το αυτό.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Τώρα, για τον αν είναι ασθένειες ή όχι, απο ιατρικής άποψης κάνεις λάθος. Όλες οι ψυχογενείς παθήσεις είναι ασθένειες. Είναι διαφορετικής φύσης ασθένειες, γιατί είναι ψυχογενείς, προκαλούνται δηλαδή απο εξωτερικούς παράγοντες (πέραν της σχιζοφρένειας η οποία έχει πολλές φορές και βιολογικές/γενετικές αιτίες). Το να λες ότι οι ψυχολογικές παθήσεις δεν είναι ασθένειες επειδή δεν υπάρχει οργανικό πρόβλημα, είναι σαν να λες ότι ο όρος "ψυχική υγεία" είναι λάθος γιατί εμπεριέχει το "υγεία" και θα έπρεπε απλά να χαρακτηρίζεται ώς ψυχολογία.
Χρησιμοποίησα την λέξη "επιθετικός" για να τονίσω τη σημασία του να μην αναβάλλεις συνεχώς, αλλά και το διεκδικητικός σωστό είναι.
Δεν ξερω αν μπορεις να αποκαλεσεις ' ασθενεια ' μια καταθλιψη , που προερχεται απο μετρησιμους εξωτερικους παραγοντες , η ' διαταραχη διαθεσης ' . Εχουμε μαθει πλεον τα αντικαταθλιπτικα , που δεν χρειαζονται σε ολες τις καταθλιψεις , νομιζω ειναι καλυτερη η ψυχοθεραπεια . Μεχρι προτινος πιστευα το αντιθετο , αλλα πλεον εχω καταληξει στην ψυχοθεραπεια , χωρις ναχω κανει , βρηκα την ακρη μονος , τυχαια , αλλα πολλακις ο ' πασχων ' για αγνωστους μεχρι στιγμης λογους , αντιμετωπιζει με ' παραδοξο ' τροπο οπως εχω διαβασει , καποιο στρεσσογονο γεγονος ( δεν ειναι θεμα αδυναμιας ) , και απο ενα σημειο και περα , το στρεςς , αποκταει την δικη του υποσταση , και η επακολουθη καταθλιψη αυτονομειται , και φτανουμε να αποκαλουμε αυτην την διαδικασια , ασθενεια .
Ειναι μια προσωπικη αντιδραση στο στρεςς , οπως πχ εγω αν στρεσσαριστω πολυ , παθαινω ψωριαση . Δεν σημαινει οτι οποιος στρεσσαριστει , θα παθει ψωριαση , αλλα σε πολλους πασχοντες απο ψωριαση ( εγω οχι , αν και εχω περασει βαρια ψωριαση ) , η ψωριαση αυτονομειται , και αποκταει δικη της οντοτητα , και χρονιζει . Ετσι και η καταθλιψη .
Μπορεί να ξεκινάνε ως "ψυχολογία", ήτοι τα πρώτα αρνητικά ερεθίσματα από το περιβάλλον και η πρώτη εσωτερική επεξεργασία τους από το άτομο (εννοείται με αρνητικό χαρακτήρα), ή μια συνεχής αλλά ήπια κατάσταση που με συνδρομή απλά συμβουλευτικής ψυχολογίας αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Κι όταν το μοτίβο αυτό ερεθίσματα - επεξεργασία, δεν αντιμετωπιστεί ως προείπα, συνεχίσει και βρει τον κατηφορο, οπότε η κατασταση από καποιο σημειο κι επειτα δεν ελέγχεται τότε μιλάμε για "ψυχική υγεία"΄. Τότε έχει ήδη υποστεί φθορά η σκέψη και και ως εκ της φθοράς αυτής οι ορμόνες/φαιά ουσία/σεροτονίνη κλπ με αποτελεσμα η χρήση φαρμάκων να είναι είτε εργαλείο είτε (τουλάχιστον σε πρώτο στάδιο) η λύση!Quote:
Originally Posted by SteinSkin
Γι αυτό, συνειδητοποίηση, σε ατομικό επίπεδο, ώστε εξαρχής το άτομο να ειναι σε θεση να αντεπεξερχεται στα αρνητικα ερεθισματα και παροχη βοήθειας προς καθενα που βρισκεται κοντα μας που καταλαβαινουμε πως οδηγειται στον κατηφορο.
Έτσι, τα φραμακα χρειαζονται για να ηρεμήσει το άτομο και να δουλέψει η ψυχοθεραπεια. Ίσως τοσα χρονια να αρκέστηκες στα φαρμακα, οι ψυχιατροι δεν διαθετουν γνωσεις ψυχολογιας.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αυτο όμως που εξαρχής χρειαζοσουν φαινεται πως ήταν η ψυχοθεραπεια, μπορει να σε βοηθουσε να βρεις τους τροπους ώστε να κερδίσεις περισσότερα πράγματα στη ζωη σου και να επουλώσεις συνάμα πολλές πληγές. Βεβαια η ψυχολογια δεν ειναι μαγεια, θα σε βελτιωσει ως κάποιο καλό βαθμό και θα σε κανει συνειδητοποιημενο πλεον άτομο, δεν θα σου διαγραψει όμως πλήρως το παρελθον.
Για κρίσεις πανικού. Ναι βοήθησαν πάρα πολύ. Ηρέμησα και μπόρεσα να δω το πρόβλημα πιο ψύχραιμα (με βοήθεια ψυχολόγου βέβαια). Ήμουν τυχερός και μου ταίριαξαν.
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Κι εγω αυτο πιστευω , Γιαννη , ο γεγονεν , γεγονεν ομως . Την επομενη φορα !!
Quote:
Originally Posted by Macgyver
μισά τα ξέρεις.
και ως γνωστός η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια, γιατί σε κάνει να βγάζεις λανθασμένα συμπεράσματα.
πρώτον μην πιστεύεις ότι διαβάζεις στο internet.
δεύτερον το Prozac και το seropram όπως το λες εσύ γιατί η δραστική του ουσία λέγεται citalopram, βγήκαν περίπου την ίδια εποχή και είναι διαφορετική όψη του ιδιου
νομίσματος.
ανήκουνε και τα 2 στην κατηγορία SSRI (επιλεκτικοί αναστολής επαναπρόσληψης τις σεροτονίνης)
με λίγα λόγια σου ανεβάζουν την σεροτονίνη εκεί που πρέπει
(μέσα στην σύναψη ενός νευρικού δικτύου)
όσο για αυτά που λες ότι πίστευαν ότι δουλεύει και μετά όχι
δεν ισχύ. η συγκεκριμένη κατηγορια αντικαταθλιπτικών (SSRI) είναι η τελευταία και άρχισαν να βγαίνουν στις αρχές του '90s.
πρόσεχε γιατί η ψυχοφαρμακολογία είναι
δύσκολο ''άθλημα'' και θα σε μπερδέψει
πολύ αν δεν έχεις τις κατάλληλες βάσεις.
θα σου πρότεινα να διαβάσεις άρθρα που είναι
για ασθενείς και όχι για ιατρικό προσωπικό.
Quote:
Originally Posted by nick_electro
Νικ , τα παντα εχω διαβασει , κοντευω να γινω ειδικος στην καταθλιψη !! ladose/prozac περιεχει φλυοξετινη , και το seropram , σιταλοπραμη ( σορυ που σε διορθωνω ) . 0ταν ειχε πρωτοβγει το prozac , 1) ειναι το μονο φαρμακο , που ειχε γινει αρχες των 90s εξωφυλλο στο times , ως miracle drug ( τριχες κατσαρες ) , και 2) το 1995 ειχα διαβασει ενα βιβλιο ,' ακουγοντας το prozac ', 500 σελ. , το οποιο επλεκε το εγκωμιο του προζακ , με διθυραμβικα σχολια ( ! ) . Γι αυτο μιλαω για ' αχρηστα ' φαρμακα , αμα προμοταρουν οι εταιρειες , μπορουν να σε κανουν να πιστεψεις οτι θελουν αυτες , οχι οτι οι γιατροι ειναι αμοιροι ευθυνων , αφου ' τα παιρνουν ' κι αυτοι . Δεν θελω να δορθωνω τους αλλους , αλλα κανενα ssri , ουτε αλλο φαρμακο δεν αυξανει την σεροτονινη , απλως εμποδιζει την επαναπροσληψη της απο τον αποστολεα στον νευρουποδοχεα .
Αμα σου λεω , τοχω κανει το homework μου !!!!
Μπορει να μην ξερω τιποτα για τις αλλες ασθενειες , αλλα εχοντας κολλητο γενικο παθολογο , πολυ ενημερωμενο στην καταθλιψη , προτιμω να ακουω αυτον , και να σχηματιζω ιδιαν αντιληψη .
Θενκς για την παρεμβαση , Νικ !
Quote:
Originally Posted by Macgyver
το ξέρω ότι τα SSRI αναστέλλουν την επαναπρόσληψη
τις σεροτονίνης μέσα στην νευρική συναψη με
αποτέλεσμα να μένει για μεγαλύτερο χρονικό
διάστημα και να αισθανόμαστε καλύτερα.
απλός είπα να το εξηγήσω πιο απλά σε περίπτωση
που κάποιος που δεν ξέρει, να βγάλει νόημα.
όσο για το ανέβασμα τις σεροτονίνης είναι
πολλά φάρμακα που μπορούν να
σου ανεβάσουν την συγκέντρωση γενικα,(αλλα οχι στην συναψη) ένα από αυτά είναι το 5-HTP.
και μην ξεχνάς ότι το κοινό ναρκωτικό-stimulant coccaine
ανήκει στην κατηγορια SNDRI (Serotonin-Norepinephrine-Dopamine Reuptake Inhibitors)
πολύ κοντά με τα δικά μας SSRI έτσι? ;)
να σε καλα φιλε macgyver (μου μου θυμίζει το όνομα έναν από μια ξένη σειρά) :)
Quote:
Originally Posted by nick_electro
Επικινδυνα κοντα θαλεγα !! αν και νομιζα οτι δρα μονο στην ντοπαμινη , αλλα αφου το λες , ΟΚ . Το macgyver απο την ομωνυμη σειρα το πηρα , ημουν φαν . Κι εσυ νασαι καλα , Νικ , διαβασμενος εισαι !!
Ναι φαίνεται να ειναι πολύ κοντά στα ναρκωτικά! Όπως τα ναρκωτικά, τα φάρμακα, γίνονται εξάρτηση, τα επιζητας για να νιώθεις καλα (αντί να εκπαιδευσεις τη σκεψη σου για το σκοπο αυτο), για να κατεβάζουν δλδ την ένταση των συναισθημάτων, κι αυτό το τελευταιο πιστευω πως αφορά, με τα πολύ απλά μου λόγια η αναστολή επαναπρόσληψης σεροτονίνης.Quote:
Originally Posted by nick_electro
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Tο τρελο στην λειτουργια των ssri ' s , ειναι οτι αυτα φροντιζουν να παραμεινει στο συναπτικο χασμα παραπανω η σεροτονινη , αλλα κανεις δεν ξερει αν υπαρχει αρκετη σεροτονινη στον οργανισμο του καταθλιπτικου , που μπορει αυτο να ειναι το προβλημα .
Κοντολογης , αν τα ssri' s , η τα ssrni' s , αν ηταν τοσο αποτελεσματικα , δεν θα ηταν τωρα η κτθλψη , η 2η ασθενεια παγκοσμιως .
Μια διαβαζω οτι το προβλημα ειναι μια πρωτεινη με κωδικη ονομασια , μια οτι ειναι στον ιπποκαμπο κλπ. κλπ. δλδ η επιστημη ειναι ακομη στο σκοταδι .