marina ασπαζομαι τα οσα γραφεις αλλα σε καποια θεματα δεν θελω να επεκταθω για να μην εκθεσω καταστασεις, δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα, πιστεψε με.
Printable View
marina ασπαζομαι τα οσα γραφεις αλλα σε καποια θεματα δεν θελω να επεκταθω για να μην εκθεσω καταστασεις, δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα, πιστεψε με.
Συμφωνω απολυτως . Αυτο που τωρα φαινεται κακο , μπορει στο μελλον να αποδειχτει καλο , ισχυει και το αντιθετο . Για ολα τα πραματα , σχεδον , συμεριλαμβανου και του θανατου ακομα . Πως ξερουμε οτι μετα θα ειμαστε χειροτερα η καλυτερα ? το αγνωστο γενικα φοβιζει .
Αν τα χρόνια που περνουν είναι σαν τα δικά μου ευχομαι να μην ξαναγυρισουν...////
Στα 32 μου και μετά από σχεδόν 10 χρόνια βαλτώματος στα επαγγελματικά, αποφάσισα να φύγω για το εξωτερικό που και κατοικοεδρεύω πλέον τον τελευταίο καιρό στη Σουηδία. Ας μη νομίζουμε ότι και έξω τα πράγματα είναι παραδεισένια, είναι σαφώς πιο καλά, αλλά υπάρχουν δυσκολίες που ως μετανάστης αναγκαστικά τις περνάς, σε ό,τι αφορά πρωτίστως στη σχέση σου με τους ντόπιους και δευτερευόντως στη σχέση σου με το ίδιο το κράτος υποδοχής.
Τώρα, σε ό,τι αφορά το θέμα που έθεσε εξαρχής ο θεματοθέτης, είμαι κι εγώ της άποψης πως οι στόχοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι άκαμπτοι, γιατί έτσι χάνεις ευκαιρίες που ίσως τελικά να αποδεικνύονταν πολύ πιο ενδιαφέρουσες. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις να ελίσσεσαι και να προχωράς με βάση αυτά που έχεις και όχι αυτά που θα ήθελες να έχεις.
Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ