https://www.youtube.com/watch?v=jdxjDUGIeJY
Printable View
Οντως , το να σε σεβονται περισσοτερο , ειναι το ζητουμενο , αλλα οχι λογω φοβου , εκτος και αν κινεισαι σε κυκλωματα που χρειαζεται ο φοβος . Ο σεβασμος κερδιζεται με την προσωπικοτητα σου , και , επειδη διαβασα σε αλλο ποστ , οτι ο αλλος αν σε μειωσει , πρεπει να διεκδικησεις τον σεβασμο , κανεις δεν μπορει να σε μειωσει , χωρις την συγκαταβαση σου .
Αλαφ , δεν χρειαζεσαι μαθηματα απο εμενα , καταλαβαινεις πολυ καλα τα παντα , και αισθανομαι ασχημα να σε διορθωνω . Τα γραφω στην νυφη για να τακοει η πεθερα !!
Συμφωνώ σε όλα!
Η υπερβολική καλοσύνη δεν είναι αδυναμία και ας δείχνει. Εγώ είμαι καλή: από επιλογή γιατί δεν θέλω να γίνω σαν τους άλλους και θέλω να τα 'χω καλά με τον εαυτο μου, αλλά και από ανασφάλεια να με αποδέχονται οι άλλοι πιο εύκολα και να με εκτιμούν, δεν νομίζω ότι είναι "κακά" τα τελευταία, αλλά απαραίτητα αν έχεις κάποια ανασφάλεια.
Μερικες φορες , οντως δεν ειναι αδυναμια , μπορει να ειναι και δυναμη . Απο ανασφαλειες ολοι εχουμε , σε διαφορους τομεις .Quote:
Originally Posted by pillow;550909}
Οι καλοι ανθρωποι ειναι καταδικασμενοι να πεθανουν στην ψάθα, δυστηχισμενοι, μιζεροι και ο,τι καλο εχουν προσφερει στους αλλους οχι μονο θα ξεχαστει αλλα οι άλλοι θα δοκιμασουν ακομη και να τους εκμεταλευτουν μολις βρουν ευκαιρια, ακομη και αν ειναι μελη της οικογενειας τους....Αυτα εγω τα έχω δει στην πραξη....
Περαστικε , εξαρταται τιεννοεις καλος ανθρωπος . Κι εγω καλο ανθρωπο θεωρω τον εαυτο μου , αλλα δεν μεκμεταλλευεται κανεις , ουτε στην ψαθα ειμαι .
Αλλα συμφωνω οτι ακομα και τα μελη της ιδιας οικογενειας , θα προσπαθησουν να σεκμεταλλευτουν , οι συγγενεις ενος ευπορου ανθρωπου , ειναι οι πρωτοι που θα σπευσουν για εκμεταλλευση . Τοχω δει κι εγω αυτο .
Συμφωνώ μαζί σου. Απέδωσες με άλλα λόγια το αρχικό πόστ του Macgyver καθώς και το τελικό αποτέλεσμα του να ειναι κανεις καλός.
Καπου ειχα διαβασει πως, η καλοσύνη κανει παρεα με τη μοναξιά.
Κι οταν ανηκεις σ αυτην την κατηγορια ανθρωπων θα ακους εγκωμιαστικά σχόλια τι καλό παιδί , τι χρυσος χαρακτηρας κλπο συναφή από ανθρωπους που αποστρεφονται τετοιο στατους ζωης για τους ίδιους, οι οποιοι όπως θα διαπιστωνεις σε εκμεταλλεύονται σε τελική ανάλυση ή εύκολα σου γυρίζουν την πλάτη. Θα σε κατηγοορύν επίσης πολλοί άλλοι πίσω από τη ράχη σου βρίσκοντας σου ελαττώματα και λάθη ή φορτώνοντας σε με φανταστικες κατηγορίες, επειδή καταλαβαν πως σηκωνεις απο τετοια και εισαι ευκολος στοχος, αλλη μια μορφη εκμεταλλευσης σου δλδ, η οποια ξεκινα από το ότι τους καλους και καλοσυνατους δεν τους σεβονται, ήτοι στα ματια τους δεν εμπνεουν σεβασμό.
Αν πιασεις το νοημα νωρις νωρις σαν παιδι και έφηβος καλώς, αλλιως με την πάροδο του χρονου αυτο το στατους ζωης δυσκολα αλλάζει και να ξερεις ειναι αιτια ψυχολογικών!
γενικα σε οτι στους περισσοτερους ειναι αγνωστο τοσες περισσοτερες πιθανοτητες εχει να το συνδεσει με κατι κακο εχουμε τη ταση να βλεπουμε ως καλο το περισσοτερο γνωστο μας.
Στα ψυχιατρεία και στους ψυχολόγους καταφεύγουν, ως επί το πλείστον, οι καλοί άνθρωποι. Γιατί άραγε?
Προτιμώ να πάρω ένα ξυράφι και να κόψω εγκράρσια τις φλέβες μου παρά να περάσω μια μιζερη μουχλιασμενη ζωή με μια δήθεν αξιοπρέπεια βοηθόντας όλην την ώρα τους άλλους και παραμελοντας τον εαυτό μου με αποτέλεσμα στο τέλος όλοι να με ξεγραψουν και να με πουνε και μαλακα και κορόϊδο και να με εκμεταλευτουνε...Έχω δει πολλούς τέτοιους "αφελείς"(μτφρ "καλους") ανθρώπους οι οποίοι στο τέλος τα λούστηκαν απο τους συγγενείς τους και μίσησαν όσο κανένας άλλος...Είναι χαρακτηριστικό το συναίσθημα του στρουθουκαμιλισμού στους "καλους" ανθρωπους γιατι προτιμουν να κανουν τα στραβα ματια απο το να παραδεχτουν το ποιοι πραγματικά είναι αυτοί που τους μιλανε μεσα στην ευγενεια(προσωρινα) και το συναισθημα του μίσους και της εκδικητικοτητας στους "καλους" ανθρωπους όταν τελικά τρωνε τα μουτρα τους επειδη οι αλλοι τους προδιδουνε...Μετα απο πολλά χρόνια αφοσιωσης και παραμελησης του εαυτου τους τρωνε τα μουτρα τους, προδιδονται, πεφτουν θυματα εκμεταλευσης οπως το αθωο προβατο σφαζεται απο τον τσομπανη και στο τελος καταληγουν να μισουν τους παντες, να αποστρεφονται την ζωη και τις ανθρωπιες σχεσεις αλλά επειδη εχουν ήδη περασει ενα μεγαλο μερος της ζωης τους βοηθοντας τους αλλους ειναι ικανοι να ξαναπεσουν θυματα εκμεταλευσης απο τους αλλους αν τους ξαναμιλησουν ευγενικα...Φαύλος κύκλος δηλαδή...Είναι λοιπόν αλήθεια η "καταρα" του "καλου" παιδιου...
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΟ ΓΙΛΕΚΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ
ΚΙ ΕΤΣΙ ΖΟΥΝΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΛΔ ΣΚΛΗΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΖΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΕΣΥ ΠΡΙΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΛΠ
ΚΑΙ ΑΡΝΗΘΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΦΙΛΙΚΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ https://www.youtube.com/watch?v=yoI0ZUcA9Dw
ΕΓΩ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΩ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΒΛΕΠΩ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΟΠ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΟΥ
1)γιατι αρνουνται να δεχτουν την αληθεια
2)αρνουνται να αντιμετωπισουν τον εαυτο τους
3)εμειναν μονοι ακομα κ αν βρισκονται μεσα σε κοσμο
4)δεν υποστηριζουν τον εαυτο τους αλλα οσουν διαφωνουν με αυτους
5)φοβουνται να πλησιασουν οσους θελουν
6)δεν εχουν εμπιστοσυνη σε τιποτα
εκτος αυτοι με τα τοσα ψυχολογικα που εχει κοσμος κ κοσμακης λογο της μοναξιας που υπαρχει στο πλανιτη να σαι σιγουρος οτι τα γραφεια των ψυχολογων θα ναι τοσο γεματα που δε θα τους ενδιαφερει καν αν θα ρθουν κ αλλοι οταν εισαι μονος αβοηθητος
κ το εχεις τερματησει χωρις να μιλας εκει μονο ενα μαυρο τοπιο βλεπεις μπροστα σου.
περαστικός, συμφωνώ μαζί σου.
Ο καλός στο τέλος θα μισηθεί από τους πάντες και θα ζήσει στην μοναξιά και στο περιθώριο.
Καλός δεν είναι πάντα αυτός που παραμελεί τον εαυτό του. Ο καλός μπορεί να ειναι ενας δημιουργικός, δραστήριος επαγγελματίας, επιστήμονας, έντιμος όμως, ειλικρινής, πράος που αρέσκεται να βοηθά κάνοντας χατήρια, υποχωρήσεις και βοηθώντας όποιον νομίζει πως χρειάζεται βοήθεια. Αυτά τα τελευταία ειναι που τον τρώνε. Επειδή τα χατήρια και οι βοήθειες δεν έχουν ως ανταπόκριση το ευχαριστώ αλλά την εκμετάλλευση. Νομίζει πως κερδίζει φιλίες κι εκτίμηση, όμως οι αλλοι τον καταλαβαν ότι ειναι εύκολος. Τα χατηρια και τις βοηθειες θα επακολουθήσουν τα ψεματα και η εξαπάτηση εις βάρος του, ακόμα δε και οι κοροιδείες, άρα η εκμετάλλευση. Πίσω από τη ραχη τους η δυσφήμηση και οι συκοφαντίες. Όλοι αυτοι ούτε κατά διάνοια να συναναστραφούν μαζι του εκτός όσο αυτο επιβαλλει η εκμετάλλευση του. Επειδή ειναι και ευαισθητος και πονά στην αδικία, αλλά και αντιδραστικός, με το που θα προσγειωθεί, θα αρχίσει να αντιδρα. Τότε δημιουργούνται οι έχθρες και οι αντιπάθειες. Δυστυχώς δεν μπορει να αλλάξει τον τροπο ζωης στον οποίο συνήθισε να ζει για χρόνια. Είναι ήδη μόνος. Θα γίνει τελικά ένας που μισα τους πάντες φορτωμένος με απωθημένα.
Το να παραχωρείς τα προνόμιά σου σε άλλους δεν είναι καλοσύνη, είναι βλακεία, αδυναμία, έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη αποδοχής εαυτού.. όπως θες πες το.
Καλός δεν είναι αυτός που αποσιωπά τα αισθήματά του για να μην πληγώσει και να μη δεχτεί κριτική... καλός είναι αυτός που τα εκδηλώνει με ευγένεια χωρίς να προσπαθεί να μειώσει τους συνανθρώπους του.
Καλός δεν είναι αυτός που δε λέει όχι. Σκέτο θύμα είναι, με πολύ κακή ψυχολογία.
Όλο αυτό που περιγράφεται εδώ δεν είναι καλοσύνη. Ψυχολογικό θεματάκι με τον εαυτό μας έχουμε.
(δεν ξέρω αν έχει ήδη καλυφθεί, δε διάβασα απαντήσεις, δεν προλαβαίνω, δυστυχώς...)
ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΛΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΦΤΑΝΕΙ
Περαστικέ και Ιωάννη σε γενικές γραμμές έχετε δίκιο, αν και ο τρόπος σου περαστικέ δεν μ'αρέσει. (Οι καλοί είναι όντως καλοί, δεν το παίζουνε, καλό θα ήταν να το αναγνωρίσεις αυτό). Είμαι κι εγώ ένα τέτοιο θύμα αφού είμαι καλή με τους άλλους, και οι άλλοι το εκμεταλλεύονται, γι'αυτό άνοιξα και θέμα, τώρα τα διάβασα.
Δείχνεις ότι είσαι αθώα και "καλη" pillow(δεν το λεω περιπαιχτικα), απλά πιστευω οτι ειναι κριμα καποιος ανθρωπος να θυσιαζεται συνεχεια για ανθρωπους που απλα δεν αξιζει...Δεν μπορείς καθε αδικια που σου κανουν οι αλλοι να την βαζει απλα σε ενα κουτακι στο πισω μερος του μυαλου σου και να ξαναβοηθας οποτε σε χρειαζονται για να σε εγκαταλειψουν ξανα οποτε βολευτουν...Συμβαινει πολυ συχνα, δεν μπορεις να το αρνηθεις...
ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΠΕΡΑΤΗΚΑ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΛΕΦΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝΕ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ
Περαστικέ το ξέρω ότι δεν αξίζουν οι άλλοι, αλλά κάθε φορά που κάνω παρέα μαζί τους το ξεχνάω για να αισθάνομαι καλά. Και ναι, θυσιάζομαι όχι βοηθώντας τους άλλους, αλλά επειδή με προδίδουν, επειδή νιώθουν ότι μου κάνουν χάρη που με κάνουνε παρέα, επειδή τους ανοίγομαι και το εκμεταλλεύονται, επειδή με εκμεταλλεύονται γενικότερα.......Αλλά και τι να κάνω κιόλας, μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα, δηλαδή είτε με κάνουν παρέα για να με εκμεταλλευτούν, είτε δεν με κάνουν καθόλου, οπότε τι κάνω;
Έλις,............λάικ
Οι άλλοι δεν είναι ένα μάτσο κακών που δεν αξίζουν. Εμείς υποτιμώντας τον εαυτό μας και βάζοντάς τον σε κατώτερη θέση τους οδηγούμε να μας φερθούν με τον ίδιο τρόπο- σαν κατώτερους. Τοποθετούμαστε χαμηλότερα.
Καλό είναι να φερόμαστε στον εαυτό μας με τον ίδιο -τουλάχιστον- τρόπο που φερόμαστε σε τρίτους.
Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες και να λυθεί το πρόβλημα, έστω και με ψυχοθεραπεία. Αλλά αν δεν είναι έτσι; Και εσύ τα λες με διάθεση να βοηθήσεις ή να κριτικάρεις; Θέλω να πιστεύω ότι έχεις δίκιο, μακάρι δηλαδή. :)
Ξέρεις και τι άλλο; Ακόμα και αν είναι αλήθεια αυτά που λες, ίσως φοβάμαι, ότι αν πιστέψω πχ στον εαυτό μου και δεν τον υποτιμώ και βρω και σχέση και κάνω νορμάλ σχέσεις και όλα, ότι άμα πάνε όλα τόσο καλά, θα μου συμβεί κάτι πολύ κακό, δηλαδή τόσα χρόνια υποφέρω όσο δεν πάει από την συμπεριφορά των άλλων αλλά δεν μου 'χει συμβεί ποτέ κάτι πάρα πολύ κακό εκτός από την ασθένειά μου, που μου συνέβη όταν ήμουν πολύ μικρή. Ίσως φοβάμαι κιόλας μην πάθουν κακό οι δικοί μου και θέλω να κρατάω μια ισορροπία, γιατί όλα δεν μπορούμε να τα 'χουμε. Βέβαια τόσα χρόνια που ζω έτσι τι κατάλαβα, απλά δεν θέλω να πάθουν κάτι οι δικοί μου άνθρωποι για να περνάω εγώ καλά.....
Δεν θέλω να κριτικάρω- τραστ μι. Το 'χω ζήσει, γι αυτό μιλάω σε α' πληθυντικό. Όταν άρχισα να λέω "όχι", όταν άρχισα να σέβομαι τον εαυτό μου, άρχισαν να με υπολογίζουν οι γύρω μου.
Imagine αν και με πείραξαν λίγο τα λόγια σου ειδικά στο πρώτο σου ποστ σε αυτή τη σελίδα, στο δεύτερο θα συμφωνήσω μαζί σου αφού λες ότι όταν άρχισες να λες όχι και να σέβεσαι τον εαυτό σου άρχισαν να σε υπολογίζουν οι γύρω σου, έγραψα και κάτι άλλα στο προηγούμενο ποστ μου, δεν ξέρω αν τα είδες.......Εμένα μου φέρονται όλοι με τον χειρότερο τρόπο, κοιτάνε να με εκμεταλλευτούν, να με κοροιδέψουν ή να με απορρίψουν. Και εγώ δεν μιλάω όμως, γιατί δεν έχω το θάρρος. Μπορείς να μου πεις περισσότερες λεπτομέρειες για το πως να σέβομαι τον εαυτό μου; Χάρες γενικά δεν μου ζητάνε και όταν (σπάνια) μου ζητάνε, λέω και όχι, αλλά αν με πιέσουν τις κάνω.
Ανάποδα elis. Να φέρεσαι στον εαυτό σου όπως φέρεσαι στους άλλους- όχι χειρότερα.
Imagine σου 'χω στείλει, δεν ξέρω αν το είδες. :)
Δυστυχώς λύση έτοιμη δεν έχω. Μπορείς όμως 'οταν π.χ. κάποιος δε σου φερθεί καλά, να ζητήσεις το λόγο. Να μην το θεωρείς φυσιολογικό, να μιλήσεις έντονα, να κοντραριστείς, να διεκδικήσεις το δίκιο σου. Να απορρίπτεις και συ κάποιες φορές.
Το πώς κοιτάνε να σε εκμεταλλευτούν αν δε σου ζητάνε χάρες δεν το κατάλαβα.
Γενικά να ακούς τις επιθυμίες του εαυτόύ σου και να τις αξιολογείς κατάλληλα. Να μη δέχεσαι να σου φερθεί κάποιος με τρόπο που εσύ δεν θα φερόσουν ΠΟΤΕ. Να μη δέχεσαι συμπεριφορές που αν έβλεπες τρίτους να τις υφίσταντο θα τους λυπόσουν. Κα΄πως έτσι. ΚΑΙ ΜΗ ΔΕΧΕΣΑΙ ΝΑ ΣΕ ΠΙΕΖΟΥΝ. ΚΑΝΕΝΑΣ!!
Δεν υπάρχει κανένας που μας παρακολουθεί και μας επιβραβεύει αν είμαστε καλά παιδιά ή μας τιμωρεί αν είμαστε κακά παιδιά. Αν ήταν έτσι τότε δε θα κυκλοφορούσαν ένα σωρό γαιδούρια.. άσε που όλοι οι πολιτικοί μας θα είχαν ανίατες ασθένεις....
Τπτ δεν θα πάθεις αν φτύσεις μερικούς.
Αυτό που λες να ζητήσω το λόγο έχεις δίκιο, συχνά το παραβλέπω. Εδώ ατο φόρουμ, όπου αισθάνομαι ασφαλής ότι έχουν και άλλοι προβλήματα είτε ψυχολογικά είτε συναισθηματικά μπορώ πιο πολύ και είμαι ο εαυτός μου, και διεκδικώ το δίκιο μου, και εδώ πολλές φορές το χάνω, τις περισσότερες βασικά. Από απόρριψη (προς τους άλλους) άλλο τίποτα, όλο αυτό προσπαθώ να κάνω αλλά δεν πιάνει πάντα, αν ο άλλος πχ σε έχει απορρίψει πρώτος, τι κάνεις; Με εκμεταλλεύονται εννοώ με το να μου φέρονται άσχημα και εγώ να τους φέρομαι καλά, και στο τέλος να με παρατάνε όταν βρίσκουνε παρέα. Αυτό που λες να ακούω τις επιθυμίες του εαυτού μου έχεις δίκιο, έχω καταπιεστεί πολύ στο παρελθόν και τα κουβαλάω όλα αυτά δυστυχώς. Βασικά εγώ φέρομαι στον καθένα όπως του αξίζει, δεν φέρομαι σ' όλους το ίδιο...Αυτό το προτελευταίο που λες να μην δέχομαι συμπεριφορές που αν έβλεπα τρίτους να τις υφίσταντο θα τους λυπόμουν είναι πολύ πολύπλοκο, αφού δεν φέρομαι σε όλους το ίδιο να σου πω την αλήθεια, απλά ξέρω πως μου αξίζει να μου φέρονται και πως όχι συνήθως. Με πιέζουν όντως ή και με εκβιάζουν, άστα να πάνε, αυτά είναι από τα χειρότερα, μαζί με την κοροιδία, και την απόρριψη, πραγματικά δεν τα αντέχω και όλο αυτά μου κάνουν. Με μένα είναι όμως και αλλιώς γιατί έχω θέμα ψυχολογικό, και οι άλλοι μόλις το ακούνε αυτό φεύγουν, γι'αυτό και μειώνονται πολύ οι επιλογές μου, και μάλιστα νιώθουν σαν να μου κάνουν χάρη που είναι μαζί μου, γι'αυτό και όλη αυτή η συμπεριφορά μου εναντίον τους, ίσως κάνω και εγώ κάπου λάθος.......ως προς τον εαυτό μου πάντα.
Πιστεύω ότι το να είσαι καλός σημαίνει "θέλω να εκπέμπω θετική ενέργεια, να είμαι ευδιάθετος. δίκαιος, ευγενικός επειδή ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ!!! Δεν με απασχολεί πώς με βλέπουν οι άλλοι και τί νομίζουν για μένα,
ειμαι καλός επειδή έτσι θέλω."
Λατρεύω και θαυμάζω τους καλούς ανθρώπους.
Ποτέ δεν τους έχω εκμεταλλευτεί αντιθέτως όποιον δω πως έχει φιλότιμο γίνομαι χαλί να με πατήσει.
Δεν ξέρω αν είμαι καλή εκ φύσεως, πάντως από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, παλεύω με νύχια και με δόντια να είμαι.:)