Για αγοραφοβία

Quote:

Originally Posted by rea

αν δεν ειναι αδυναμια...τοτε τι ειναι? πως να το δω?
χαχαχα...ναι μην αγχωνεσαι, δεν προκειται να τσακωθω!... εχω τσακωθει για 12 ζωες...μπαστα!!:)

Είναι δύναμη.Είναι πολύ δύσκολο να ζεις με μια ψυχική διαταραχή.Κι όταν λέω ''ζεις'' δεν μιλάω για την κυριολεξία της λέξης αλλά για την καθημερινότητα.Το να ζεις την ζωή σου δηλαδή.Ε αυτό είναι πολύ δύσκολο και χρειάζεται πολύ δύναμη.Μου πήρε πολύ καιρό να το καταλάβω.Μη το βάζεις κάτω και μη νιώθεις αδύναμη!Απλά χρειάζεται χρόνος.

Quote:

Originally Posted by John11

Αιτίες και λόγοι υπάρχουν. Και λέω υπάρχουν γιατί σε εμένα είναι εμφανείς.

> Εκεί που νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή μας,εκεί που νομίζουμε ότι
> έχουμε αναλύσει τα πάντα,εκεί είναι που έρχεται μια άποψη/συμβουλή/πρόταση από ένα
> ''ουδέτερο'' με το πρόβλημά μας πρόσωπο (φίλος,συγγενής,ειδικός) και καταλαβαίνουμε ότι
> πολλά πράγματα δεν τα είχαμε σκεφτεί,είτε γιατί τα θεωρούσαμε ασήμαντα,είτε γιατί δεν τα
> σκεφτήκαμε,είτε γιατί με την τόση σκέψη μπερδέψαμε τα πάντα.

Μα αυτό είναι στην ουσία το πρόβλημα.

> Κάποιος είπε (νομίζω ο Αινστάιν) ''Δεν μπορείς να λύσεις τα προβλήματα (σου) αν σκέφτεσαι
> με τον τρόπο που τα δημιούργησες''.

Τότε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης.

Ναι,αν θεωρείς αυτό το πρόβλημα,δεν νομίζεις πως χρειάζεται κάποιος να βοηθήσει την κατάσταση?Κάποιος να μας ξεμπλοκάρει?
Τρόπο ζωής πρέπει να αλλάξει κάποιος κι όχι μόνο σκέψης.Τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων,τρόπο αντιμετώπισης της δυσκολίας και του ίδιου του ευατού του.Είπαμε δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι.Η αντιμετώπιση μιας ψυχικής διαταραχής σε προχωρημένο στάδιο γίνεται με τον συνδιασμό πολλών πραγμάτων.Χρειάζεται επιμονή,υπομονή,θέληση και δύναμη.

Για να μη κουράζω με διάφορα μεγάλα λόγια(που σε πολλούς μπορεί να ακούγονται ανούσια όπως τα άκουγα κι εγώ),θα ήθελα να σε ρωτήσω κι αν θέλεις απαντάς να μας πεις σε τι στάδιο ΘΕΩΡΕΙΣ ότι βρίσκεσαι.Σε τι βαθμό ΘΕΩΡΕΙΣ ότι είναι η αγοραφοβία σου.Τι δεν μπορείς να κάνεις δηλαδή?Σε ρωτάω για να σου πω μερικά πράγματα με παραδείγματα για να γίνω λίγο περισσότερο κατανοητός.

Για παράδειγμα,σε εμένα η αγοραφοβία βρήκε έδαφος και εξελίχθηκε με τον φόβο της κριτικής από τους άλλους.Ότι κάποιος πάντα θα με κρίνει.Στο μυαλό μου βέβαια.Εσένα?Σε εμένα αυτό έφερε και κρίσεις πάνικου,κάποιο βαθμό κατάθλιψης και κλείσιμο στο σπίτι μέχρι που δεν ήξερα πλέον τι είχα και τι έφερε τι.Εκεί είναι το σημείο που έχει χαθεί το προσωπικό παιχνίδι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο μόνος σου.Οι αντοχές σου πλέον έχουν τελειώσει..Εσένα?
Ρωτάω όλα αυτά γιατί διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.Δυστυχώς όπως σου είπα δεν είναι γρίπη,δεν είναι κάτι παθολογικό και δεν μπορεί να έχει μία αιτία.Μακάρι να είχε...