Έχετε νιώσει ποτέ ότι ώρες ώρες συνωμοτεί το σύμπαν εναντίον σας;

Macgyver, αν κάποιος θέλει τον καλύτερο, ας ψάξει να τον βρει, κι αν τα καταφέρει, μπράβο του! Το ζήτημα είναι ότι, έτσι όπως έχουν γίνει οι σχέσεις σήμερα, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές κι ο κόσμος αναγκάζεται να συμβιβάζεται, πράγμα που για μένα είναι ό,τι χειρότερο, γιατί, μετά, όλο αυτό θα βγει στην επιφάνεια και θα' ναι ήδη πολύ αργά. Γι' αυτό, γύρω μας υπάρχουν "χλιαρές σχέσεις". Σπανίως να ακούσω για τρελούς έρωτες, καψούρες, κυνήγι μεγάλο κ.τ.λ.
Τον κατανοώ απόλυτα τον wjsrp, την ίδια δυσκολία βιώνω κι εγώ με τους άντρες. Και σε συζητήσεις με άλλες γυναίκες τα ίδια ακούω. Δεν πιστεύω ότι είναι το πρόβλημα στις ιδιαίτερες απαιτήσεις, νορμάλ πράγματα ακούω. Το πρόβλημα θεωρώ ότι είναι στην επικοινωνία μεταξύ των δύο φύλων. Κάπου έχει χαθεί η μπάλα.

Α ,feerie γυναικα εισαι !!! δεν ηξερα !! σωστο το συμπερασμα σου , δεδομενου οτι εισαι 31 , αλλη γενια απο εμενα , το βλεπω κι εγω στις ηλικιες αυτες σαν την δικη σου , εχει χαθει η επικοινωνια , δεν ξερω γιατι , δεν επιμενω οτι οι γυναικες θελουν τον καλυτερο , για να το λες , αλλα να σου πω τι παρατηρω ? βλεπω πολλες γυναικες 35 -40 , μονες που ψαχνονται , γιατι δεν φροντισαν για καποιο λογο να παντρευτουν νωριτερα , και τωρα εχουν κατεβασει πολυ τα στανταρντς τους , αλλα ειναι λιγακι αργα , και αναγκαστικα συμβιβαζονται .
Καταλαβαινω οτι εισαι ονλαιν αφου η κουκιδα διπλα στονομα σου εχει χρωμα .

Επισης βλεπω οτι οι σχεσεις διαλυονται και φτιαχνονται πλεον με γρηγορο ρυθμο , σε σχεση με την γενια μου . Ολα γρηγορα δλδ , αφου εναρμονιζονται με τους φρενηρεις ρυθμους της εποχης μας .

Και αυτό και το γεγονός ότι οι περισσότεροι/ες είναι απορροφημένοι/ες με τις δουλειές, σπουδές και γενικά ό,τι σχετίζεται με τον εργασιακό βίο, παραμελώντας τα προσωπικά.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Και αυτό και το γεγονός ότι οι περισσότεροι/ες είναι απορροφημένοι/ες με τις δουλειές, σπουδές και γενικά ό,τι σχετίζεται με τον εργασιακό βίο, παραμελώντας τα προσωπικά.

---

Θαλεγα οτι εκει εντοπιζω μια απ τις σοβαροτερες αιτιες στην κριση στις διαπροσωπικες σχεσεις . Η γενια σας ,εχει γινει ρομποτακια , δουλευω-δουλευω-δουλευω-αγοραζω-δουλευω ( δεν εβαλα τυχαια 3 φορες το δουλευω ) , σε αντιθεσημε την δικη μου , που ηταν δουλευω-διασκεδαζω-αγοραζω -δουλευω -διασκεδαζω , δεν εχω επιλεξει τυχαια την σειρα .

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Σίγουρα δεν θέλουν όλες οι κοπέλες όλα αυτά. Πάντως, wjsrp, αυτό που διαπιστώνω κι εγώ με μεγάλη μου λύπη, κι όντας στην ίδια ηλικία με σένα, είναι ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολες. Πιστεύω ότι κάπου χάθηκε η μπάλα στις δύο τελευταίες γενιές, χωρίς να ρίχνω ευθύνες σε κανένα από τα δύο φύλα.

---

Καλησπέρα féerie. Δυστυτχώς έτσι είναι τα πράγματα όπως τα λες και το τελικό αποτέλεσμα επιβαρύνει εμένα.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Πάντως, από αυτά που βλέπω γύρω μου, είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες μόνες, που παραπονιούνται ότι δεν τις πλησιάζουν οι άντρες,

---

Αυτό είναι μια πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα και χρειάζεται συζήτηση. Έχω να πω πολλά απο προσωπικές εμπειρίες.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

όπως αντίστοιχα κι άντρες που λένε ότι δεν αντέχουν άλλη απόρριψη από τις γυναίκες.

---

Πάρα πολύ σωστά. Σ'αυτή τη φάση βρίσκομαι κι εγώ και συνδέεται με τον παραπάνω λόγο.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Το μόνο που σε συμβουλεύω είναι να διευρύνεις τον κύκλο σου (γράψου σε δραστηριότητες π.χ. του δήμου, ξεκίνα γυμναστήριο κ.τ.λ.) και σταδιακά δημιούργησε καινούριες φιλίες (και με αγόρια και με κορίτσια). Δεν βρίσκω κάποια άλλη λύση να σου προτείνω. Συν Αθηνά και χείρα κίνει...

---

Θα κάνω εγγραφή σε γυμναστήριο μες την εβδομάδα έτσι κι αλλιώς, οπότε όλα κομπλέ.

Quote:

---

Originally Posted by Impulse

εχω νιωσει πολλες φορες αυτην την αλληλουχια ασχημων συμβαντων να το πω,και ειναι οντως ασχημο συναισθημα...κατα την αποψη μου εχεις μια σειρα απο ατυχη συμβαντα οσο αφορα τον ερωτικο τομεα αλλα οι παραγοντες αυτοι που συμβαλλουν σε αυτην την ατυχη συγκυρια ειναι πολυδιαστατοι και δεν μπορουμε να πουμε με σιγουρια τι φταιει...μπορει π.χ να βγαζεις μια σοβαροτητα παραπανω απο οτι πρεπει η ο τροπος προσεγγισης να μην φερνει τα προσδωκομενα αποτελεσματα παραδειγματα φερνω δεν σε γνωριζω για να σου πω με σιγουρια....παντως ο κοσμος τα τελευταια χρονια ειναι απομονωμενος σχετικα και λογω των οικονομκων συγκυριων πιο "κουμπωμενος"...προσωπικα δεν ειχα ποτε καποιο θεμα με τα αγορια αλλα τα τελευταια χρονια αρχισα να κολλαω και το φλερτ ειναι ανυπαρκτο και αρχιζω να ανησυχω χαχα ....

---

Όχι απλά άσχημο συναίσθημα είναι, γίνεται ακόμη χειρότερο όταν έχω αποκλειστικές αποτυχίες τόσα χρόνια σερί. Δε θά'λεγα τόσο οτι φταίει αποκλειστικά ο τρόπος μου. Και το feedback που θα λάβω θα παίξει ρόλο.

Quote:

---

Originally Posted by Impulse

θα ελεγα σαν συμβουλη να το παρεις λιγο πιο χαλαρα και να εισαι ανοικτος και ας πεις που χαζα που λεει ο λογος,οι αντρες με χιουμορ αρεσουν σε εμας προσωπικα το θεωρω πολυ σημαντικο κομματι ....

---

Εννοείς οταν μιλάω γενικά σε κοπέλα, ή όταν μιλάω σε άγνωστη; Γιατι αν λες το δεύτερο, εγώ δε μιλάω σε άγνωστη όχι γιατί φοβάμαι μην πω κάποια χαζομάρα, άλλα δεν ξέρω να πω τίποτα απολύτως. Κολλάω με άγνωστη. Δε μου βγαίνει κι ας έχω χιούμορ.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΜΕ ΥΦΟΣ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΛΕΣ ΣΤΗ ΠΩΛΗΤΡΙΑ ΤΙ ΧΑΜΠΑΡΙΑ
ΤΙ ΦΤΙΑΝΣ Ε ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΜΕΤΑ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΖΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ

Quote:

---

Originally Posted by elis

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΜΕ ΥΦΟΣ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΛΕΣ ΣΤΗ ΠΩΛΗΤΡΙΑ ΤΙ ΧΑΜΠΑΡΙΑ
ΤΙ ΦΤΙΑΝΣ Ε ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΜΕΤΑ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΖΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ

---

Πέρα απ'την πλάκα τώρα, εγω δεν κάνω τέτοια πράγματα. Δεν είναι το στυλ μου.

ΕΓΩ ΤΑ ΚΑΝΩ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΕΓΩ
ΠΟΛΛΟΙ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΓΕΛΑΩ

Quote:

---

Originally Posted by wjsrp

Πέρα απ'την πλάκα τώρα, εγω δεν κάνω τέτοια πράγματα. Δεν είμαι τέτοιος.

---

Το ζητούμενο είναι αν θες να έχεις αποτελέσματα σε κάποιον τομέα της ζωής σου που δεν είχες μέχρι τώρα,να κάνεις κάτι που δεν έκανες μέχρι τώρα.Αν συνεχίζεις να ενεργείς με τον ίδιο τρόπο,δε πρόκειται να δεις βελτίωση

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Το ζητούμενο είναι αν θες να έχεις αποτελέσματα σε κάποιον τομέα της ζωής σου που δεν είχες μέχρι τώρα,να κάνεις κάτι που δεν έκανες μέχρι τώρα.Αν συνεχίζεις να ενεργείς με τον ίδιο τρόπο,δε πρόκειται να δεις βελτίωση

---

Το να κάνω κάτι και να φερθώ σαν κάποιος που δεν είμαι με κάνει πολύ ψεύτικο. Δε φταίει αποκλειστικά ο τρόπος μου. Ας πούμε, τι παραπάνω συγκεκριμένα να κάνω;

Οταν μάθω τι άλλο μπορεί να γίνει για να επιτύχω αποτελέσματα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις,θα σε ενημερώσω.Προσωπικά δεν θεωρώ ότι πρέπει να γίνω ψεύτικος για να έχω αποτελέσματα.Ξέρω όμως ότι πρέπει να βελτιώσω αυτό που είμαι για να έχω αποτελέσματα.Αλλο βελτιώνω και άλλο γίνομαι ψεύτικος.Αλλά δε ξέρω πως.
Την τελευταία φορά πέρισυ τον νοέμβριο που είχα πάει σε ψυχολόγο εδώ στην πόλη μου και είπα το πρόβλημά μου,μου έλεγε κάτι χαζά για μένα του στυλ "για να γίνεις πιο κοινωνικός όταν πας σε ένα μαγαζί,χαιρέτα τον ταμία,πες καλημέρα-καλησπέρα" κάτι που κάνω ήδη και δε με βοήθησε πουθενά και κάπου εκεί κατάλαβα ότι χαμπάρι δεν πήρε απο το πραγματικό μου πρόβλημα

Πάντως, wjsrp, το να είσαι ο εαυτός σου και να κάνεις ό,τι ακριβώς σε εκφράζει σε βοηθάει πάρα πολύ και σου δημιουργεί ασφάλεια. Το να βγείς από τα νερά σου και μάλιστα απότομα, μπορεί να αποβεί ολέθριο. Αν θες μία γυναικεία συμβουλή, μας αρέσει πολύ ο ευγενικός τρόπος προσέγγισης. Ειδικά, αν δεν το 'χεις με άγνωστες κοπέλες, όπως αναφέρεις, μια πολύ καλή λύση για σένα είναι να ενταχθείς σε ομαδικές δράσεις και να προσπαθήσεις σιγά σιγά να γίνεις φίλος με τις κοπέλες. Με το μαλακό. Δοκίμασέ το.

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Την τελευταία φορά πέρισυ τον νοέμβριο που είχα πάει σε ψυχολόγο εδώ στην πόλη μου και είπα το πρόβλημά μου,μου έλεγε κάτι χαζά για μένα του στυλ "για να γίνεις πιο κοινωνικός όταν πας σε ένα μαγαζί,χαιρέτα τον ταμία,πες καλημέρα-καλησπέρα" κάτι που κάνω ήδη και δε με βοήθησε πουθενά και κάπου εκεί κατάλαβα ότι χαμπάρι δεν πήρε απο το πραγματικό μου πρόβλημα

---

Αυτό προφανώς στο ανέφερε για να σου δείξει πώς πρέπει να αντιμετωπίζεις κατάματα τους "φόβους" σου. Για παράδειγμα, αν κάποιος είναι πολύ ντροπαλός με τις κοπέλες, μία πρακτική λύση είναι να προσεγγίζει άγνωστες κοπέλες στο δρόμο, στο μετρό, στο λεωφορείο κ.τ.λ. και να τις ρωτάει το ο,τιδήποτε (π.χ. πού είναι η τάδε τράπεζα;) Αν το κάνει ανελλιπώς, θα του γίνει "βίωμα" και θα αρχίζει να συνηθίζει να μιλάει σε γυναίκες. Και μετά πάει σε επόμενα βήματα: πιάνει συζήτηση στην ουρά (σούπερ μάρκετ, εφορίες κ.τλ.) και ούτω καθεξής.

Ποτέ δεν είχα θέμα να ρωτήσω τον οποιοδήποτε άνθρωπο άντρα ή γυναίκα κάτι που πράγματι ψάχνω.Το θέμα είναι ότι αφού ρωτήσω αυτό που όντως θέλω και πάρω απάντηση,μετά δε ξέρω πως να συνεχίσω την κουβέντα.Και αυτό εγώ ως kozchr δεν το έχω μόνο με γυναίκες αλλά και με άντρες.αν υπάρχει να πω κάτι που ξέρω,δεν έχω πρόβλημα να αναπτύξω συζήτηση.πχ προχθες πάω στα public να χαζέψω κανένα κινητό και ο άγνωστος πωλητής βλέπει στο χέρι μου το smartwatch που έχω πάρει απο κίνα και με ρωτάει σχετικά με αυτό.Μιλήσαμε κανένα 5λεπτο και αφού του εξήγησα ότι με ρώτησε,μετά με ευχαρίστησε και αυτό ήταν
Η χθες πάω στο γνωστό μου supermarket και μπροστά μου ήταν μια κυρία που εκτός απο τα άλλα ψώνια είχε κάτι νερά που παίρνω συνέχεια και βλέπω την πωλήτρια για πολλοστή φορά να ψάχνει το χαρτάκι με τον κωδικό του προϊόντος.Οπότε πετάγομαι και της λέω τον κωδικό και μένει με το ανοιχτό το στόμα.ε τοσες φορές που αγόρασα τον έχω μάθει απέξω
Θέλω να πω δηλαδή όταν έχω και ξέρω τι να πω,δε μασάω να μιλήσω οπουδήποτε

Quote:

---

Originally Posted by féerie

αν κάποιος είναι πολύ ντροπαλός με τις κοπέλες, μία πρακτική λύση είναι να προσεγγίζει άγνωστες κοπέλες στο δρόμο, στο μετρό, στο λεωφορείο κ.τ.λ. και να τις ρωτάει το ο,τιδήποτε (π.χ. πού είναι η τάδε τράπεζα;) Αν το κάνει ανελλιπώς, θα του γίνει "βίωμα" και θα αρχίζει να συνηθίζει να μιλάει σε γυναίκες. Και μετά πάει σε επόμενα βήματα: πιάνει συζήτηση στην ουρά (σούπερ μάρκετ, εφορίες κ.τλ.) και ούτω καθεξής.

---

Δεν είναι καθόλου τόσο απλό. Αμα ήταν έτσι, δε θά'χα τόσο πρόβλημα. Παίζει πολύ ρόλο άμα κάποιος το έχει για να το κάνει αυτό, δηλαδή, να μιλήσει σε άγνωστες σε ολα αυτά τα μέρη που ανέφερες. Εγώ για παράδειγμα, δεν το έχω με τίποτα, και φυσικά υπάρχουν πολλοί άντρες. Οχι αποκλειστικά λόγω φόβου, άλλα επειδή δεν ξέρω τι να πω. Εγώ αν μίλαγα με κοπέλα θα ήταν μόνο μέσα σε κάποια παρέα, η γνωστή οπο κοινό χώρο.

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Ποτέ δεν είχα θέμα να ρωτήσω τον οποιοδήποτε άνθρωπο άντρα ή γυναίκα κάτι που πράγματι ψάχνω.Το θέμα είναι ότι αφού ρωτήσω αυτό που όντως θέλω και πάρω απάντηση,μετά δε ξέρω πως να συνεχίσω την κουβέντα.Και αυτό εγώ ως kozchr δεν το έχω μόνο με γυναίκες αλλά και με άντρες.αν υπάρχει να πω κάτι που ξέρω,δεν έχω πρόβλημα να αναπτύξω συζήτηση.πχ προχθες πάω στα public να χαζέψω κανένα κινητό και ο άγνωστος πωλητής βλέπει στο χέρι μου το smartwatch που έχω πάρει απο κίνα και με ρωτάει σχετικά με αυτό.Μιλήσαμε κανένα 5λεπτο και αφού του εξήγησα ότι με ρώτησε,μετά με ευχαρίστησε και αυτό ήταν
Η χθες πάω στο γνωστό μου supermarket και μπροστά μου ήταν μια κυρία που εκτός απο τα άλλα ψώνια είχε κάτι νερά που παίρνω συνέχεια και βλέπω την πωλήτρια για πολλοστή φορά να ψάχνει το χαρτάκι με τον κωδικό του προϊόντος.Οπότε πετάγομαι και της λέω τον κωδικό και μένει με το ανοιχτό το στόμα.ε τοσες φορές που αγόρασα τον έχω μάθει απέξω
Θέλω να πω δηλαδή όταν έχω και ξέρω τι να πω,δε μασάω να μιλήσω οπουδήποτε

---

Με εκφράζει απόλυτα αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by wjsrp

Δεν είναι καθόλου τόσο απλό. Αμα ήταν έτσι, δε θά'χα τόσο πρόβλημα. Παίζει πολύ ρόλο άμα κάποιος το έχει για να το κάνει αυτό, δηλαδή, να μιλήσει σε άγνωστες σε ολα αυτά τα μέρη που ανέφερες. Εγώ για παράδειγμα, δεν το έχω με τίποτα, και φυσικά υπάρχουν πολλοί άντρες. Οχι αποκλειστικά λόγω φόβου, άλλα επειδή δεν ξέρω τι να πω. Εγώ αν μίλαγα με κοπέλα θα ήταν μόνο μέσα σε κάποια παρέα, η γνωστή οπο κοινό χώρο.

---

Γιατί δεν το δοκιμάζεις; Τι έχεις να χάσεις; Δεν κάνεις κάτι κακό. Αφού έχεις καλές προθέσεις. Δεν πας να τεμαχίσεις άνθρωπο, κουβέντα πας να ανοίξεις. Ξεκίνα με το γυμναστήριο που γράφτηκες. Βάλε στόχο να ρωτάς κάθε φορά που πηγαίνεις μία διαφορετική κοπέλα από κάτι σχετικό με το γυμναστήριο (υπάρχουν άπειρες ερωτήσεις που μπορείς να κάνεις). Και πήγαινε επίσης διαφορετικές ώρες και μέρες κάθε φορά, μη βλέπεις όλο τα ίδια πρόσωπα. Αν δεν θελήσεις την αλλαγή, η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ! Το να λέμε "δεν μπορώ", τι νόημα έχει; Μια ζωή την έχουμε. Άρπαξε τις ευκαιρίες. Και μια φιλική συμβουλή που έχω να σου δώσω: θέλουμε να μας μιλάτε και να μας προσεγγίζετε. Αυτό που μας ενοχλεί είναι να κοιτάτε με τις ώρες και να μην μας πλησιάζετε. Τότε ξενερώνουμε απίστευτα.

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Θέλω να πω δηλαδή όταν έχω και ξέρω τι να πω,δε μασάω να μιλήσω οπουδήποτε

---

Ωραία. Τότε γιατί δεν ξεκινάς να πας κάπου όπου θα ξέρεις τι να πεις και θα σου είναι πιο εύκολη η συνέχεια της κουβέντας; Οι γνώσεις που έχεις μπορούν να μετατραπούν σε χόμπυ;

Αυτό το έχω κάνει ήδη όσο μπορούσα και έκανα αρκετούς γνωστούς.Μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με κινητά και υπολογιστές και όλα αυτά τα χρόνια που είμαι μέλος σε διάφορα τεχνολογικά φόρουμ στην Ελλάδα βοηθώ και βοηθιέμαι απο άλλα άτομα και έχω βγει και με κάποια άτομα για καφέ απο την πόλη μου και την Αθήνα (καλώς ή κακώς οι περισσότεροι είναι εκεί) αλλά γενικά δεν βρήκα τρόπο να ταιριάξω μαζί τους γενικότερα και να ενταχθώ στην παρέα τους.Και φυσικά ένα θέμα που προκύπτει είναι ότι όλα αυτά τα άτομα που έχω γνωρίσει μέσα απο εκεί,δεν ειναι της ηλικίας μου.Ολοι μα όλοι θα είναι μεγαλύτεροι απο 5 ως 20 χρόνια και οικογενειάρχες.Οπότε εκει προφανώς και δεν ταιριάζω ως γενικότερη παρέα.Πόσο μάλλον μέσω αυτού μου το χόμπυ,να βρω κοπέλα..

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Αυτό το έχω κάνει ήδη όσο μπορούσα και έκανα αρκετούς γνωστούς.Μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με κινητά και υπολογιστές και όλα αυτά τα χρόνια που είμαι μέλος σε διάφορα τεχνολογικά φόρουμ στην Ελλάδα βοηθώ και βοηθιέμαι απο άλλα άτομα και έχω βγει και με κάποια άτομα για καφέ απο την πόλη μου και την Αθήνα (καλώς ή κακώς οι περισσότεροι είναι εκεί) αλλά γενικά δεν βρήκα τρόπο να ταιριάξω μαζί τους γενικότερα και να ενταχθώ στην παρέα τους.Πόσο μάλλον μέσω αυτού μου το χόμπυ,να βρω κοπέλα..

---

Θα σου πρότεινα κάτι διαφορετικό: εργαστήρια ψηφιακής φωτογραφίας. Μπες στο site του Δήμου σου να δεις αν έχει. Δεν χρειάζεται να σ' αρέσει τρελά, 1 ώρα πας να περάσεις καλά, να πεις μια κουβέντα, να βγεις κ.τ.λ. Δοκίμασέ το!

Κοίτα η δουλειά μου έτσι και αλλιώς έχει να κάνει με επεξεργασία βίντεο και ήχου και μέσω αυτής έκανα τι άλλο; Πολλους γνωστούς που ξέρουν το "κολλημα" μου με pc και κινητά και με θυμούνται για τσάμπα επισκευές..Φωτογραφικό εργαστήρι τέτοιο έχει αλλά να σου πω την αλήθεια,ποτέ δε με ενδιέφερε η φωτογραφία έτσι σκέτη ως αντικείμενο.Και εμένα όταν δε με ενδιαφέρει κάτι,δε μπορώ να ασχοληθώ μαζί του ούτε 1 λεπτό...

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Κοίτα η δουλειά μου έτσι και αλλιώς έχει να κάνει με επεξεργασία βίντεο και ήχου και μέσω αυτής έκανα τι άλλο; Πολλους γνωστούς που ξέρουν το "κολλημα" μου με pc και κινητά και με θυμούνται για τσάμπα επισκευές..Φωτογραφικό εργαστήρι τέτοιο έχει αλλά να σου πω την αλήθεια,ποτέ δε με ενδιέφερε η φωτογραφία έτσι σκέτη ως αντικείμενο.Και εμένα όταν δε με ενδιαφέρει κάτι,δε μπορώ να ασχοληθώ μαζί του ούτε 1 λεπτό...

---

Τι άλλο σχετικό να σου προτείνω; Δεν σε ξέρω κιόλας να σε βοηθήσω περισσότερο. Δες πάντως στην περιοχή σου τις δραστηριότητες και κάνε μια αρχή από εκεί. Το ζήτημα, όπως ανέφερα και στον φίλο πιο πάνω, είναι να αλλάξουμε την υπάρχουσα κατάσταση, όχι να την διαιωνίζουμε περισσότερο. Και για να αλλάξει, θα πρέπει να δράσουμε. Τίποτα δεν μας χαρίζεται σε αυτή τη ζωή. Και για το "τόσο δα", που λέει ο λόγος, πρέπει να κάνουμε κάτι για να το αποκτήσουμε. Μακάρι όλα να μας έρχονταν ουρανοκατέβατα...

Συμφωνώ ότι τίποτε δεν έρχεται ουρανοκατέβατο και εγώ το ανέφερα άλλωστε πρώτος.Το ότι σήμερα έχω μια δουλειά που την έχω κρατήσει για 15 ολόκληρα χρόνια και είμαι ανεξάρτητος,ένα σπίτι να μένω,ένα αμάξι για να κινούμαι και να οδηγώ που μου αρέσει πολύ ως δραστηριότητα είναι γιατί πάλεψα γιαυτά.Γιατί εντελώς μαγικά,ναι το τονίζω αυτό,ήταν σαν να ηξερα πως να τα κάνω αυτά.Πως να ενεργήσω για να μάθω.Εβγαινε μόνο του.Ομως στο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων και στην γενικότερη κοινωνική επικοινωνία απο το νηπιαγωγείο νιώθω ότι υστερώ.4 χρονών ήμουν και στο νηπιαγωγείο δε μπορούσα να συννενοηθώ με τα άλλα παιδάκια.τύχαινε το νηπιαγωγείο να είναι δίπλα απο το σπιτι μου και έτσι επειδή δεν ένιωθα καλά εκει με τα άλλα παιδάκια,ειχα βρει τροπο να περνάω απο ένα φράχτη και να πηγαίνω να κάθομαι μόνος μου στην αυλή του πατρικού μου σπιτιού.Με εβρισκαν η μανα και η γιαγιά μου,με έστελναν πάλι πίσω και εγώ κοιτούσα πάλι πως να φύγω.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Γιατί δεν το δοκιμάζεις; Τι έχεις να χάσεις;

---

Όπως έγραψα παραπάνω, δεν ξέρω τι να πω και κολλάω. Με πιάνει μουγκίτιδα ένα πράγμα και αγχώνομαι. Πιστεψέ με, δεν είναι καθόλου μα καθόλου όσο εύκολο λέγεται να γίνει στην πράξη για έναν αρχάριο άντρα. Δεν είμαι μαμούχαλος και ούτε θεωρώ κριτήριο αυτό το παραπάνω για αν εάν κάποιος έχει αυτοπεποίθηση η όχι.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Δεν κάνεις κάτι κακό. Αφού έχεις καλές προθέσεις. Δεν πας να τεμαχίσεις άνθρωπο, κουβέντα πας να ανοίξεις.

---

Το ξέρω αυτό, αλλα δυστυχώς έτσι με αντιμετωπίζουν. Έχω λόγο που το λέω. Για παράδειγμα, αμα κοιτάξω κάποια κοπέλα στο δρόμο (και ας φοράω γυαλιά ηλίου) καθώς περπατάω, με αποστρέφεται με απαξιωτικό τρόπο και είναι κάτι που μου γίνεται συνέχεια. π.χ. Βλέπω μια κοπέλα, και μόλις με βλέπει, αμέσως φοράει τα γυαλιά ηλίου της και ας είναι σχεδόν βράδυ (έχει τύχει λίγες φορές) λες και είναι... Terminatorισσα!:D, άλλες φορές αλλάζει μέχρι και δρόμο. Ε, κάτι τέτοια βλέπω και με πιάνει όχι φόβος, άλλα τρομοκρατούμαι ολόκληρος απο τις γυναίκες. Το φτύσιμο πού'χω φάει, απλά δεν περιγράφεται. Αυτά τα παραπάνω που ανέφερα είναι ένας απ'τους λόγους που δεν πλησιάζω άγνωστη γυναίκα με τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Ξεκίνα με το γυμναστήριο που γράφτηκες. Βάλε στόχο να ρωτάς κάθε φορά που πηγαίνεις μία διαφορετική κοπέλα από κάτι σχετικό με το γυμναστήριο (υπάρχουν άπειρες ερωτήσεις που μπορείς να κάνεις). Και πήγαινε επίσης διαφορετικές ώρες και μέρες κάθε φορά, μη βλέπεις όλο τα ίδια πρόσωπα.

---

Το να ρωτήσω για κάτι σαν κι αυτό που λες, μπορώ να το κάνω και τό'χω ξανακάνει. Εκεί δεν κολλάω. Το θέμα είναι ότι μόλις ρωτήσω αυτό που θέλω και πάρω απάντηση, μετά δεν ξέρω πως να συνεχίσω την κουβέντα. Εκεί κολλάω. Το ένα είναι αυτό. Το άλλο είναι οτι μπορώ να να καταλάβω εγω με τη μία αμα θέλει η κοπέλα να συνεχίσει την συζήτηση ή όχι. Καταρχάς, θα το καταλάβω απ'τον τρόπο που θα μου απαντήσει. Οχι μόνο απ'την απάντηση, αμα θά'ναι μονολεκτική η όχι. Αλλα και απ'τον τόνο της φωνής της, τον τρόπο της, αν συμπεριφέρεται βιαστικά, τη γλώσσα σώματος, τον τρόπο που θα κοιτάξει, αν χαμόγελάσει, πως θα χαμογελάσει, τα πάντα. Κόβει το μάτι μου εμένα σε τέτοια. Δεν είμαι άσχετος σε καμία περίπτωση. Τώρα, σχετικά με την επιλογή ωρών, εκεί θα υπάρξει περιορισμός λόγω εργασίας.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Αν δεν θελήσεις την αλλαγή, η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ! Το να λέμε "δεν μπορώ", τι νόημα έχει; Μια ζωή την έχουμε. Άρπαξε τις ευκαιρίες.

---

Αλλαγές έχω κάνει γενικά η αλήθεια είναι. Τουλάχιστον στην εξωτερική εμφάνιση μου, άλλα και στον χαρακτήρα μου. Δε μπορώ να πω. Κάποια πράγματα μπορώ να τα κάνω, κάποια όχι. Πιο εύκολα λύνω την πυρινική φυσική (στην πραγματικότητα δεν ξέρω) παρά να μιλήσω σε άγνωστη κοπέλα. Γι'αυτό και ψάχνω μια πιο ενδιάμεση λύση, πιο προσιτή σε εμένα.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Και μια φιλική συμβουλή που έχω να σου δώσω: θέλουμε να μας μιλάτε και να μας προσεγγίζετε. Αυτό που μας ενοχλεί είναι να κοιτάτε με τις ώρες και να μην μας πλησιάζετε. Τότε ξενερώνουμε απίστευτα.

---

Εμ δεν είναι τόσο απλό. Όταν έχουμε φάει πόρτα με το κουτάλι, χάνουμε το θάρρος μας έτσι. Και χειρότερα ακόμα οι αρχάριοι.

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Συμφωνώ ότι τίποτε δεν έρχεται ουρανοκατέβατο και εγώ το ανέφερα άλλωστε πρώτος.Το ότι σήμερα έχω μια δουλειά που την έχω κρατήσει για 15 ολόκληρα χρόνια και είμαι ανεξάρτητος,ένα σπίτι να μένω,ένα αμάξι για να κινούμαι και να οδηγώ που μου αρέσει πολύ ως δραστηριότητα είναι γιατί πάλεψα γιαυτά.Γιατί εντελώς μαγικά,ναι το τονίζω αυτό,ήταν σαν να ηξερα πως να τα κάνω αυτά.Πως να ενεργήσω για να μάθω.Εβγαινε μόνο του.Ομως στο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων και στην γενικότερη κοινωνική επικοινωνία απο το νηπιαγωγείο νιώθω ότι υστερώ.4 χρονών ήμουν και στο νηπιαγωγείο δε μπορούσα να συννενοηθώ με τα άλλα παιδάκια.τύχαινε το νηπιαγωγείο να είναι δίπλα απο το σπιτι μου και έτσι επειδή δεν ένιωθα καλά εκει με τα άλλα παιδάκια,ειχα βρει τροπο να περνάω απο ένα φράχτη και να πηγαίνω να κάθομαι μόνος μου στην αυλή του πατρικού μου σπιτιού.Με εβρισκαν η μανα και η γιαγιά μου,με έστελναν πάλι πίσω και εγώ κοιτούσα πάλι πως να φύγω.

---

Οκ. Εφ' όσον, αναγνωρίζεις "τι φταίει", δώσε έμφαση στο κομμάτι αυτό. Ανέπτυξε τις κοινωνικές σου δραστηριότητες. Ξεκίνα από κάτι απλό και προχώρα σιγά-σιγά. Μπορούμε να γράψουμε ένα σωρό αιτίες-αποτελέσματα και φτου κι απ' την αρχή. Δεν έχει νόημα. Πρέπει να δράσεις. Αλλιώς δεν θα υπάρξει "αντίδραση". Χημεία είναι όλα...

Φυσικά και αναγνωρίζω τι φταίει.Στα λόγια...Στην πράξη όμως σε όλη μου την ζωή στις κοινωνικές δεξιότητες νιώθω εξωγήινος.Να σου δώσω άλλο παράδειγμα.Στο σχολείο τα άλλα παιδιά,γελούσαν μαζί μου γιατί πάντα έκανα αντίθετα απο τους άλλους τις ασκήσεις.παρέλαση έκανα μόνο στην πέμπτη δημοτικού.τις άλλες φορές,έβλεπαν πως πήγαινα και με έβγαζαν γιατι χαλούσα το σύνολο.Μπερδεύω ακόμη το δεξί με το αριστερό και είμαι αριστερόχειρας.Απο θέμα παιδικής-εφηβικής κοινωνικοποίησης πήγα και σε χορευτικούς συλλόγους και σε tae-kwon-do και στους προσκόπους και πάντα κατάφερνα να νιώθω ο εξωγήινος.Στους προσκόπους παίζαμε παιχνίδια και εγώ είχα ένα θέμα να καταλάβω τις οδηγίες...χτυπούσαμε παλαμάκια και όλοι μαζί και εγώ ξεχωριστά μόνος ξεκάρφωτα.Προσπαθούσα να κάνω όπως όλοι αλλά δε μου έβγαινε.Ενιωθα χαζός... και αυτό με απογοήτευε κάθε μέρα και με οδηγούσε όλο και πιο πολύ στο να απομονώνομαι αφού ένιωθα ξένος ως προς την κοινωνία
Και κάπου έμαθα να ζω μόνος αλλά τελικά βλέπω ότι δε μπορώ να την παλέψω άλλο και το θέμα είναι ότι προβλήματα 37 χρόνων δεν κατάφερα να τα λύσω.Και η αλήθεια ειναι ποτέ δεν προσπάθησα να λύσω το πρόβλημα γιατι ποτέ δε με θεώρησα προβληματικο αλλά διαφορετικό.Θεωρούσα ότι είμαι αυτός που είμαι και σε όλη μου την ζωή ψάχνω άτομα σαν και μένα.Ατομα που να μπορούμε μεταξύ μας να είμαστε ο ευατός μας.Να κάνουμε την χαζομακακια μας και να το θεωρούμε φυσιολογικό.Να κάνουμε παρέα,να μιλάμε 2 λεπτά και να καθόμαστε σιωπηλοί 10 και να το θεωρούμε φυσιολογικό
Μου φαίνεται όμως ότι θα γεράσω και ποτέ δε θα μπορέσω να βρω αυτά τα άτομα

[QUOTE=wjsrp;560953]

Το να ρωτήσω για κάτι σαν κι αυτό που λες, μπορώ να το κάνω και τό'χω ξανακάνει. Εκεί δεν κολλάω. Το θέμα είναι ότι μόλις ρωτήσω αυτό που θέλω και πάρω απάντηση, μετά δεν ξέρω πως να συνεχίσω την κουβέντα. Εκεί κολλάω. Το ένα είναι αυτό. Το άλλο είναι οτι μπορώ να να καταλάβω εγω με τη μία αμα θέλει η κοπέλα να συνεχίσει την συζήτηση ή όχι. Καταρχάς, θα το καταλάβω απ'τον τρόπο που θα μου απαντήσει. Οχι μόνο απ'την απάντηση, αμα θά'ναι μονολεκτική η όχι. Αλλα και απ'τον τόνο της φωνής της, τον τρόπο της, αμα συμπεριφέρεται βιαστικά, τη γλώσσα σώματος, τον τρόπο που θα κοιτάξει, αν χαμόγελάσει, πως θα χαμογελάσει τα πάντα. Κόβει το μάτι μου εμένα σε τέτοια. Δεν είμαι άσχετος σε καμία περίπτωση. Τώρα, σχετικά με την επιλογή ωρών, εκεί θα υπάρξει περιορισμός λόγω εργασίας.

Ωραία. Πρέπει αμέσως μετά την επόμενη ερώτηση να ρωτήσεις κάτι άλλο για να συνεχιστεί η κουβέντα (π.χ. για ένα άλλο πρόγραμμα, αν είναι καλό, ποιος το κάνει, αν το παρακολουθεί η ίδια κ.τ.λ.). Και μετά, αν δεις ότι υπάρχει διάθεση, συνεχίζεις την κουβέντα με αντίστοιχα παραδείγματα: Αααα, εγώ δεν μπορώ να έρθω σε αυτό γιατί δουλεύω εκείνες τις ώρες και και και.... θα δεις πως θα πάει και συνεχίζεις...
Πάντως, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η κοπέλα να θέλει να συνεχίσει την κουβέντα μαζί σου και να μην ξέρει τι να πει είτε γιατί ξαφνιάζεται εκείνη τη στιγμή που τη ρωτάς είτε γιατί ντρέπεται είτε για ένα σωρό γιατί της στιγμής. Την επόμενη φορά που θα την δεις στο χώρο, πλησίασέ την και πες της ένα "γεια". Και ίσως ξεκινήσετε κι άλλη κουβέντα. Θέλω να σου πω δηλαδή να μην απογοητεύεσαι αν σταματήσει η κουβέντα σε 1-2 ερωτήσεις. Είναι πολύ σύνηθες και λογικό.

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Να κάνουμε παρέα,να μιλάμε 2 λεπτά και να καθόμαστε σιωπηλοί 10 και να το θεωρούμε φυσιολογικό
Μου φαίνεται όμως ότι θα γεράσω και ποτέ δε θα μπορέσω να βρω αυτά τα άτομα

---

Σε γενικές γραμμές είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρούμε τόσο ταιριαστούς ανθρώπους όλοι μας (έτσι δηλαδή όπως τους θέλουμε). Κατανοώ απολύτως αυτό που λες. Πάντως, το σκηνικό που περιγράφεις (για να κάνουμε και λίγο χιούμορ:)), παραπέμπει είτε σε συγκεντρώσεις αντρών στο σαλόνι του σπιτιού να παρακολουθούν ποδόσφαιρο από την τηλεόραση (μιλάμε 2 λεπτά, καθόμαστε σιωπηλοί άλλα 10), είτε σε χώρους βιβλιοθήκης (μιλάμε 2 λεπτά, καθόμαστε σιωπηλοί άλλα 20), είτε σε θέατρα/κινηματογράφους κ.τ.λ. (μιλάμε 2 λεπτά, καθόμαστε σιωπηλοί άλλα 30). Δεν ξέρω αν σου έχω δώσει κάποια ιδέα. Μήπως να αρχίσεις να συχνάζεις εκεί;

χαχαχα.θα απαντήσω σε αυτό
1.Δε μου αρέσουν καθόλου τα αθλητικά.Δε παρακολουθώ ποτέ κάποιο άθλημα
2.Δε μου αρέσει το διάβασμα ή το θέατρο οπότε δε θα πάω εκει
3.Μου αρέσουν τα ταξίδια και οι βόλτες.Να πηγαίνω με παρέα και να χαζεύουμε τα τοπία.Ειναι πολλά μέρη που θα ήθελα να πάω αλλά δεν πήγα γιατί δεν είχα παρέα και μόνος μου αισθανόμουν κάπως...
4.Μου αρέσει το φαϊ.Να πηγαίνουμε σε διάφορα μαγαζιά και να τρώμε
5.Δεν είμαι άνθρωπος που θα κάτσει στο σαλόνι.το βαριέμαι.προτιμώ μια βόλτα στη φύση και να βλέπω το ηλιοβασίλεμα,να ακούω τα πουλιά και τα τζιτζίκια,να βλέπω το φεγγάρι και τα αστέρια με την κατάλληλη φυσικά παρέα

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

χαχαχα.θα απαντήσω σε αυτό
3.Μου αρέσουν τα ταξίδια και οι βόλτες.
προτιμώ μια βόλτα στη φύση και να βλέπω το ηλιοβασίλεμα,να ακούω τα πουλιά και τα τζιτζίκια,να βλέπω το φεγγάρι και τα αστέρια με την κατάλληλη φυσικά παρέα

---

Λοιπόν, το βρήκα! Για βόλτες έξω στο δρόμο, στη φύση κ.τ.λ., μέχρι να βρεις παρέα, πάρε ένα σκύλο. Δεν κάνω πλάκα! Ξέρεις πόσο κόσμο βλέπω στην περιοχή μου να πιάνει κουβέντα το βράδυ (ειδικά το βράδυ), όταν βγάζουν τα σκυλιά τους έξω; Κάθονται στα παγκάκια και μιλάνε και πολύ μάλιστα... Και δεν θα νιώθει και μόνος.... κι ούτε σαν τη μύγα μεσ' το γάλα. Όλοι μόνοι πάνε τα σκυλιά τους βόλτα...

άμα σου πω ότι φοβάμαι τα σκυλιά; με δάγκωσε ένα όταν ήμουν μικρός και απο τότε μακριά και αγαπημένοι...

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

άμα σου πω ότι φοβάμαι τα σκυλιά; με δάγκωσε ένα όταν ήμουν μικρός και απο τότε μακριά και αγαπημένοι...

---

Σηκώνω τα χέρια ψηλά! Δεν έχω να προτείνω κάτι άλλο....Είναι η ιδανική λύση. Μήπως να το προσπαθήσεις;

μου έδωσες ιδέα...θα ανοιξω ένα νέο θέμα εδώ στο φόρουμ με τίτλο "ψάχνω άτομα" και ίσως βγει κάτι..

βρισκω πολλες ομοιοτητες και εγω πολεμαω μια ζωη τον κακο εαυτο μου πολλες φοβιες ανασφαλειες και αγχοι που θεωρω οτι βιωνω στο δεκαπλασιο του επιτρεπτου πχ σε περιβαλλον νεας εργασιας πριν πιασω δουλεια δεν θα κλεισω ματι η θα εχω τοσο αγχος που δεν θα βλεπω μπροστα μου θα θολωνει το μυαλο μου απλα πρεπει να εξικοιωθω καλα με καποιες καταστασεις για να θεωρησω οτι ειναι ασφαλεις για εμενα θαυμαζω ατομα που εγκληματιζονται αμεσως σε νεες καταστασεις κανουν φιλους και γενικα τους αρεσουν οι αλλαγες..εγω εκει κολλημενος παντα σε διαφορα δεν κανω ευκολα φιλους αν και μου αρεσει σε ενα βαθμο οτι ειμαι πιστος σε παλιες φιλιες χωρις να επιζητω αλλες ειμαι ντροπαλος χαμηλων τονων στην ουσια ειμαι ατομο που δεν ειμαι επικοινωνιακος δεν βαζω ευκολα σαλτσες πχ μπορει μια δικη μου ιστορια αν την ελεγε καποιος να την εκανε συναρπαστικη και πραγματικα θεωρω οτι εχω συναρπαστικους δαιμονες να με κατατρεχουν μια ζωη αλλα ειμαι κλεισμενος στο καβουξι μου μια ζωη φοβομουν τι θα πουν τι θα σκεφτουν τριτοι και δεν σκεφτομουν τι να κανω εγω για να περασω καλα για εμενα...ειμαι συναισθηματικος ειμαι δοτικος μεσα στο μυαλο μου αλλα πραγματικα ειμαι δυσκοιλιος στο να εκφρασω συναισθηματα ηγια να εκφρασω πρεπει να παρω πρωτα κατι να νοιωσω σιγουρος τωρα πχ που θελω να διεκδικησω την πρωην φιλη μου να ξερατε μονο ποσο δυσκολο μου ειναι να δειξω τι πραγματικα νοιωθω για εκεινη..ξερω και εγω τα λαθη μου δεν προσπαθω να τα διορθωσω ομως εχω παραιτηθει ειμαι φυγοπονος ολο απο αυριο και αυριο ξερω οτι χωρις προσπαθεια δεν αλλαζει τιποτα αλλα φοβαμαι οτι αν προσπαθησω και αποτυχω τοτε πραγματικα θα χασω καθε ελπιδα μετα απο αναζητηση στο που οφειλονται ολα αυτα πιστευω οτι η ριζα ειναι η χαμηλη αυτοεκτιμηση η οποια πηγαζει απο τα γυμνασιακα μου χρονια εξωτερικα ειμαι ενας ρωμμαλαιος αντρας που φαινεται να πιανει πετρες και να τις στιβει εσωτερικα ειμαι ενα μικρο γατακι που εχει αναγκη πολυ την αγαπη και την φροντιδα ευθραστο και ευαισθητο

Quote:

---

Originally Posted by ironman

βρισκω πολλες ομοιοτητες και εγω πολεμαω μια ζωη τον κακο εαυτο μου πολλες φοβιες ανασφαλειες και αγχοι που θεωρω οτι βιωνω στο δεκαπλασιο του επιτρεπτου πχ σε περιβαλλον νεας εργασιας πριν πιασω δουλεια δεν θα κλεισω ματι η θα εχω τοσο αγχος που δεν θα βλεπω μπροστα μου θα θολωνει το μυαλο μου απλα πρεπει να εξικοιωθω καλα με καποιες καταστασεις για να θεωρησω οτι ειναι ασφαλεις για εμενα θαυμαζω ατομα που εγκληματιζονται αμεσως σε νεες καταστασεις κανουν φιλους και γενικα τους αρεσουν οι αλλαγες..εγω εκει κολλημενος παντα σε διαφορα δεν κανω ευκολα φιλους αν και μου αρεσει σε ενα βαθμο οτι ειμαι πιστος σε παλιες φιλιες χωρις να επιζητω αλλες ειμαι ντροπαλος χαμηλων τονων στην ουσια ειμαι ατομο που δεν ειμαι επικοινωνιακος δεν βαζω ευκολα σαλτσες πχ μπορει μια δικη μου ιστορια αν την ελεγε καποιος να την εκανε συναρπαστικη και πραγματικα θεωρω οτι εχω συναρπαστικους δαιμονες να με κατατρεχουν μια ζωη αλλα ειμαι κλεισμενος στο καβουξι μου μια ζωη φοβομουν τι θα πουν τι θα σκεφτουν τριτοι και δεν σκεφτομουν τι να κανω εγω για να περασω καλα για εμενα...ειμαι συναισθηματικος ειμαι δοτικος μεσα στο μυαλο μου αλλα πραγματικα ειμαι δυσκοιλιος στο να εκφρασω συναισθηματα ηγια να εκφρασω πρεπει να παρω πρωτα κατι να νοιωσω σιγουρος τωρα πχ που θελω να διεκδικησω την πρωην φιλη μου να ξερατε μονο ποσο δυσκολο μου ειναι να δειξω τι πραγματικα νοιωθω για εκεινη..ξερω και εγω τα λαθη μου δεν προσπαθω να τα διορθωσω ομως εχω παραιτηθει ειμαι φυγοπονος ολο απο αυριο και αυριο ξερω οτι χωρις προσπαθεια δεν αλλαζει τιποτα αλλα φοβαμαι οτι αν προσπαθησω και αποτυχω τοτε πραγματικα θα χασω καθε ελπιδα μετα απο αναζητηση στο που οφειλονται ολα αυτα πιστευω οτι η ριζα ειναι η χαμηλη αυτοεκτιμηση η οποια πηγαζει απο τα γυμνασιακα μου χρονια εξωτερικα ειμαι ενας ρωμμαλαιος αντρας που φαινεται να πιανει πετρες και να τις στιβει εσωτερικα ειμαι ενα μικρο γατακι που εχει αναγκη πολυ την αγαπη και την φροντιδα ευθραστο και ευαισθητο

---

Με εκφράζουν πολλά απ'αυτά που είπες. Αλλα ειδικά στον ερωτικό τομέα, άστο, εκεί έχω πέσει πτώμα ολόκληρος. Δεν μπορώ να βρω ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ λόγο να ελπίζω, πραγματικά. Οτι και να πούμε, πρέπει να έχεις ΚΑΙ ΤΥΧΗ στον ερωτικό τομέα, δε γίνεται αλλιώς, δεν υπάρχει ελπίδα. Τό'χω εμπεδώσει πλέον έχω να πω.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Ωραία. Πρέπει αμέσως μετά την επόμενη ερώτηση να ρωτήσεις κάτι άλλο για να συνεχιστεί η κουβέντα (π.χ. για ένα άλλο πρόγραμμα, αν είναι καλό, ποιος το κάνει, αν το παρακολουθεί η ίδια κ.τ.λ.). Και μετά, αν δεις ότι υπάρχει διάθεση, συνεχίζεις την κουβέντα με αντίστοιχα παραδείγματα: Αααα, εγώ δεν μπορώ να έρθω σε αυτό γιατί δουλεύω εκείνες τις ώρες και και και.... θα δεις πως θα πάει και συνεχίζεις...
Πάντως, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η κοπέλα να θέλει να συνεχίσει την κουβέντα μαζί σου και να μην ξέρει τι να πει είτε γιατί ξαφνιάζεται εκείνη τη στιγμή που τη ρωτάς είτε γιατί ντρέπεται είτε για ένα σωρό γιατί της στιγμής.

---

Τά'χω κάνει όλα αυτά τα παραπάνω που περιγράφεις αρκετές φορές με άγνωστη/τυχαία (αν εννοείς για τέτοια κοπέλα) και φυσικά απέτυχαν. Καμία δεν συνέχισε τη συζήτηση και το κατάλαβα απ'τον τρόπο της. Δηλαδή, όσες ρώταγα μου απάνταγαν κοφτά, μονολεκτικά, κοίταζαν αλλού, μίλαγαν πολύ βιαστικά. Μόνο "Άντε παράτα με!" δε μού'παν. Χωρίς υπερβολή το τελευταίο.

Quote:

---

Originally Posted by féerie

Την επόμενη φορά που θα την δεις στο χώρο, πλησίασέ την και πες της ένα "γεια". Και ίσως ξεκινήσετε κι άλλη κουβέντα. Θέλω να σου πω δηλαδή να μην απογοητεύεσαι αν σταματήσει η κουβέντα σε 1-2 ερωτήσεις. Είναι πολύ σύνηθες και λογικό.

---

Μια στιγμή, για ποιόν χώρο μιλάμε; Για τυχαία/άγνωστη στο δρόμο μου λες ή για κάποια που να είναι σε κοινό χώρο, όπως π.χ., σχολή, εργασία, γυμναστήριο,κλπ.; Έχει διαφορά.

Μονο η κακη μας διαθεση μπορει να συνομωτησει εναντιον μας , το ενος κακου , μυρια επονται , εχει μια μυστικιστικη σημασια , αν εχεις κακη διαθεση , ' ελκεις ' το κακο επανω σου , την κακη ενεργεια . Οταν εισα καλοδιαθετος , ολα γινονται ευκολα , ως δια μαγειας .
Εχουμε την συνηθεια αυτο να το αποκαλουμε ' συμπαν ' , ενω το ' συμπαν ' ανταποκρινεται στις δονησεις μας απλως .

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Μονο η κακη μας διαθεση μπορει να συνομωτησει εναντιον μας , το ενος κακου , μυρια επονται , εχει μια μυστικιστικη σημασια , αν εχεις κακη διαθεση , ' ελκεις ' το κακο επανω σου , την κακη ενεργεια . Οταν εισα καλοδιαθετος , ολα γινονται ευκολα , ως δια μαγειας .

---

Η κακή μου διάθεση πάνω σ'αυτό το θέμα δημιουργήθηκε εκ των υστέρων, ενω πριν ξεκίνησα καλά και με αυτοπεποίθηση. Προσπαθώ (οταν γνωρίζω κάποια καινούρια) να μην το σκέφτομαι, να λεω πως τώρα θα ειναι διαφορετικά τα πράγματα, μπορεί να σταθώ τυχερός, και μετά, το τζίφος. Ειδικά, όταν δε φταίω εγω ο ίδιος. Και αφού πάθω το κακό, τότε γίνομαι πιο απαισιόδοξος.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Εχουμε την συνηθεια αυτο να το αποκαλουμε ' συμπαν ' , ενω το ' συμπαν ' ανταποκρινεται στις δονησεις μας απλως .

---

Εγώ "το σύμπαν" το λεω και σαν (πως να το πω τώρα) άλλο ορο της, ατυχίας ίσως; Είμαι τέλος πάντων άκρως άτυχος σ'αυτόν τον τομέα. Το πρώτο και απ'τα κύρια παραδείγματα της ατυχίας μου στο γκομενικό τομέα είναι οτι δεν έχω γνωριμίες με κοπέλες.

αγαπητά μέλη του φορουμ

εγώ και κάποια άλλα μέλη του φόρουμ, έχουμε υποστεί ενα φίμωμα ..μια φασιστική στάση από την διαχείριση του αποφασίζομεν και διατάζομαι. Μας αφαίρεσαν ένα θέμα , χωρις να μας εξηγήσουν τον λόγο της αφαίρεσης. Απο το πρωί περιμένουμε μια απάντηση ..αλλά μεχρι τώρα τίποτα. εχω στείλει πμ σε ολους τους διαχειριστές και μέιλ στο κεντρικό του φόρουμ εδω και ώρες. εκτος από εμενα που πάσχω από κατάθλιψη, τα υπόλοιπα μέλη πάσχουν από ΓΑΔ... και το συγκεκριμένο θέμα είχε σημασία και για την αποφόρτιση μας και την εκτόνωση μας.
Σίγουρα κάποια μέλη καταλαβαίνετε τη σημασία της αξίας μιας καλημέρας ή μιας καλησπέρας, οταν μας καταβάλλουν τοσο σημαντικά προβλήματα και πόσο μπορεί αυτή η συναναστροφή να μας ωφελείσει και οταν μας την στερούν τόσο βίαια και αυταρχικά πόσο μπορεί να επιβαρύνει την ήδη βεβαρυμένη καταστασή μας!

παρακαλώ θερμά όλα τα μέλη που μας βοήθησαν με την υποστηριξή τους να το κάνουν και τώρα. Δεν είμαστε στάνη με άβουλα πρόβατα, ειμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι και έχουμε δικαιώματα και αξιούμε καλύτερη συμπεριφορά απο την διαχείρηση και σεβασμο!
δεν είναι η πρώτη φορά που γινομαι μάρτυρας καταχρηστικής συμπεριφορας απο τους διαχειριστές ... σε εμένα και σε άλλα μελη. αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται για να μας επιμελούν και οχι για να μας απαξιώνουν να μας ειρωνευονται και να μας φιμώνουν..και όσο το επιτρέπουμε θα συμβαίνει!..σήμερα είμαι εγω...αύριο θα είσαι εσύ..και αν δεν διεκδηκίσουμε ΤΩΡΑ την αξιοπρέπεια μας και την θέση μας εδω μεσα ... τότε θα είμαστε αξιοι αυτής της συνέχειας που συνειδητά επιτρέψαμε.

για όσους δεν με γνωρίζετε είμαι η Ρέα ..αγοραφοβική καταθλιπτική και αυτό το φόρουμ είναι το 2ο σπίτι μου, οπως και το δικό σας...ειναι καιρός λοιπόν να τακτοποιήσουμε κάποια πράγματα...ή τουλάχιστον να προσπαθησουμε...οτι συνεπειες και αν έχει αυτο! Βοήθηστε μας να επανορθωσουμε αυτήν την αδικία , δείχνοντας στους διαχειρηστές οτι είμαστε ΟΜΑΔΑ !!..είμαστε ενωμένοι !! και ειμαστε η αξία αυτου του φόρουμ.. και απαιτουμε σεβασμό!!
......let be.....