Αχ ναι!!!! πάρε ενα ζωάκι...ειναι αγχολυτικό και διώχνει την μιζέρια....Καντο καντο.....
Printable View
Αχ ναι!!!! πάρε ενα ζωάκι...ειναι αγχολυτικό και διώχνει την μιζέρια....Καντο καντο.....
Ευχαριστώ πάρα πολύ, για άλλη μια φορά. Μολονότι έχω αδυναμία στα σκυλάκια, σκεφτόμουν επίσης να πάρω μία γατούλα, ώστε να μου κάνει παρέα.
Το σκεπτικό μου είναι το παρακάτω. Είχα μαζέψει κάποια χρήματα από την εργασία μου. Υποτίθεται πως με αυτά τα χρήματα θα αγόραζα ή ένα χωραφάκι ή θα σπούδαζα κάτι. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως, σκέπτομαι μήπως θα ήταν καλό να αλλάξω πλάνο. Να νοικιάσω ένα υπογειάκι. Το κακό είναι όμως, πως δεν έχω καλά έσοδα πλέον, οπότε θα έχω ένα πρόβλημα συντήρησης. Από την άλλη, δεν αλλάζω εύκολα πλάνο και μου κακοφαίνεται που το κάνω τώρα, που δεν θα τα δώσω για να έχω κάποια έσοδα δηλαδή. Σκέφτομαι όμως, πως είναι απαραίτητο να αλλάξω, αν θέλω ο ίδιος να προχωρήσω. Ίσως, αν έμενα μόνος μου, να μπορούσα να αποφύγω την τόση κριτική και σιγά σιγά να έβρισκα και μια σταθερή δουλειά, αν ένιωθα έτοιμος. Θα απέφευγα τις δυσάρεστες εκπλήξεις επίσης, τους καυγάδες και τις κατηγορίες προς το πρόσωπο μου. Προς το παρόν δεν το βλέπω για σταθερή δουλειά όμως. Από την κοινωνική φοβία που έχω, πήγα σε μια εκδήλωση χθες και επειδή μου μίλησαν πολύ όμορφα, επέστρεψα σπίτι και έκλαιγα. Νομίζω, δεν είμαι δηλαδή πολύ πολύ σίγουρος για αυτό, πως φαντάζομαι πως είμαι αγενής και πως θα γίνει αφορμή να στεναχωρηθεί ο άλλος και να μην μου μιλήσει ποτέ ξανά. Επίσης σκέφτομαι πως θα με τιμωρήσει και πως μου αξίζει αυτό, διότι είχα πολύ κακή συμπεριφορά. Τελευταία σκέφτομαι πως αυτό σχετίζεται με τον αλκοολισμό του πατέρα μου, διότι για να συνεχίζω να προσπαθώ να το κόψει, μάλλον στο βάθος, πιστεύω πως μου αξίζει αυτό, τη στιγμή που δεν τους αφήνω να κάνουν ό,τι θέλουν και να φύγω.
Μην το συζητάς καθόλου Γάτε, φύγε!
Θα σου κάνει πολύ μεγάλο καλό, πολύ περισσότερο από το χωραφάκι!
Όταν θα νιώθεις πλέον καλύτερα ψυχολογικά και ανεξάρτητος, τότε πολύ πιο εύκολα θα κάνεις ό,τι ονειρεύεσαι.
Ποτέ δεν είναι αργά, είσαι νέος ακόμη.
Το πιστεύω απόλυτα. Όταν έχουμε την ψυχική μας ηρεμία και υγεία, τότε μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.
Εξάλλου και τους καλύτερους γονείς να έχουμε, δεν είναι φυσιολογικό να μένουμε μαζί τους μετά από κάποια ηλικία.
Δεν είναι καλό ούτε για μας ούτε για εκείνους.
Στη δική σου περίπτωση όμως επιβάλεται να φύγεις. Κάντο χωρίς να το σκέφτεσαι άλλο, είναι η καλύτερη λύση.
Εγώ νόμιζα πως το χωράφι θα μου έκανε καλό, διότι θα είχα κάτι που μου αρέσει πολύ και με τα έσοδα θα έπαιρνα ένα σπίτι. Ο πατέρας μου έχει μερικά, αλλά προτιμά να τα έχει χέρσα και δεν μου τα δίνει να τα δουλέψω μόνος μου. Οπότε, ας πούμε πως ήταν ένα μου όνειρο το χωράφι. Ή να πάω να σπουδάσω κάτι ακόμα. Επίσης φοβαμαι μήπως απομονωθώ χειρότερα και τελικά χειροτερέψει η μοναξιά μου, μιας και δεν έχω φίλους ή γνωστούς.
Μα και στο σπίτι απομονωμένος δεν ήσουν? Συν το γεγονός οτι είχες και τα θέματα με την οικογενεια σου εκει...
Γατε σε νιωθω,εμενα ο πατερας μου ηταν τζογαδορος και κοντεψε να παιξει κι εμας στο τελος...Αυτα τα παθη δυστυχως δυσκολα κοβονται κι συνηθως ειναι στον ανθρωπο το τι εξελιξη θα χει.
Αιφνης αισθανομαι οτι εχω υπεροχους γονεις .
Εδώ υπάρχει μπέρδεμα. Δηλαδή απομονωμένος ήμουν αλλά έχω μια ασφάλεια, πως αν θέλω παρέα θα κάτσω να ακούω έστω και κάτι που δεν με ενδιαφέρει. Για να μην είμαι άδικος, η μάνα μου έχει γίνει αρκετά υποχωρητική τις τελευταίες μέρες και κάνει προσπάθειες να με προσεγγίσει. Της επισημαίνω όμως πλέον, που ενοχλούμαι πιο ανοιχτά. Από την άλλη, αυτό δεν θα αναιρέσει την απόφαση μου στο να φύγω. Την μάνα μου δεν μπορώ να την αδικήσω, διότι κράτησε το σπίτι μόνη της, και έχει διαμορφώσει αυτόν τον σκληρό, κριτικό χαρακτήρα. Χαίρομαι που δείχνει διάθεση να υπάρξει μια καλύτερη επικοινωνία και πλέον δεν επιμένει σε αυτό που λέει.
Με στεναχώρησε αυτό που έγραψες mac, διότι τη μάνα μου, παρά τα ελαττώματα της, την θεωρώ καλό γονιό. Αν ήταν καμιά άλλη, θα είχε πάρει τα βουνά με τον πατέρα μου... Απλά δεν μπορώ να την κατηγορήσω, κι ας μου φέρεται καταστροφικά πολλές φορές. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν θα ήθελα να συμπεριλαμβάνεται η μάνα μου στο παραπάνω που αναφέρεις... :(
Γατε , με συγχωρεις , εισαι πολυ ενταξει παιδι , και λυπαμαι ειλικρινως που σε στεναχωρησα , αναφερομουν στον πατερα σου ( παλι αστοχο εκ μερους μου ) και στον πατερα του Αγγελου ( ξανα αστοχο εκ μερους μου ) , γιατι τσακωνομαι με γονεις , ολο ελατωμματα τους καταλογιζω , και μου βγηκε αυθορμητα , με την σκεψη οτι υπαρχουν και χειροτερα . Ελπιζω να καταλαβαινεις , δεν ειχα προθεση να ειρωνευτω , ουτε να καταδικασω . Αγγελος .
Καταλαβαίνω. Σχεδόν ομοιοπαθής δηλαδή. :p Σε ευχαριστώ που μου το ανέλυσες και το κατάλαβα. Μπόρεσα να το επεξεργαστώ καλύτερα και να το διαχειριστώ. :)
Μουφυγε ενα βαρος , εισαι απο τα παιδια που εκτιμω , και δεν θαθελα ποτε να στεναχωρησω .
Αμα αρχισω και εκθετω την συμπεριφορα του πατερα μου προς εμε , μπορει να εισαι και σε καλυτερη μοιρα απο μενα .
Απλως ειναι 90 , και δεν θα ζησει για πολλα χρονια ακομα , και θα μπορεσω να ξανανοιξω τα φτερα μου , οπως εκανα νεωτερος , που συνεχως δημιουργουσα και δημιουργουσα και δημιουργουσα , τωρα μεχει μπλοκαρει απο παντου . . Η μανα μου , απλως ειναι θυμα του , οποτε απλως την συμπονω .