Printable View
[QUOTE=kerasi;574772]Ωραία, θα συνεχίσεις την αποχή απ' την επικοινωνία οπως κάνεις ηδη, που σημαίνει οτι δε θα στείλεις κατι ξανα για την ώρα. Εγω θα σου γράψω κάποιες ιδέες μου για τις αιτίες που πιστεύω σας έφεραν σε αυτή την απομάκρυνση, κρίνοντας φυσικά απο οσα παραθέτεις. Να σε ρωτήσω κατι αλλο, είσαι στο νομικό κλάδο ή συνωνυμία; Συνακόλουθα να σου πω και τι μπορείς να κάνεις.[/QUO
Είμαι ναι..
Θα δεις ότι θα περάσει πολύ πιο γρήγορα ο χρόνος απ' ό, τι φαντάζεσαι μέχρι να αισθανθείς καλύτερα, αν φροντίσεις τον εαυτό σου. Ξέρω, ξέρω: Σου φαίνονται παρηγοριές αυτή τη στιγμή όλα αυτά και κοινοτοπίες. Το πέρασα κι εγώ όλο αυτό και πλέον αισθάνομαι καλύτερα. Όμως το ζήτημα είναι ότι εσύ δεν μπορείς να ελέγξεις ούτε τι σκέφτεται εκείνος, ούτε τι κάνει, ούτε τι του λένε οι άλλοι και πώς αυτός τα ερμηνεύει. Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις αυτή τη στιγμή είναι ο εαυτός σου, οι σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου. Και ναι, ακόμα και και τα συναισθήματά σου, όσο πληγωμένη και να είσαι, μπορείς να τα κοντρολλάρεις. Δεν είναι το πιο εύκολο, αλλά δεν είναι και τόσο δύσκολο όσο νομίζεις αυτή τη στιγμή. :)
Είμαι σίγουρη ότι ισχύει αυτό που λες, το έχω περάσει και στο παρελθόν από δική μου επιλογή τότε αλλά και πάλι ήταν δύσκολο, κάποια στιγμή όμως ήμουν και πάλι καλά, απλά ξέρεις είναι όλη αυτή η καθημερινότητα που αλλάζει, που δεν μπορείς να τον δεις, να μιλήσεις, να τον έχεις δίπλα σου μετά από μια δύσκολη μέρα ή να μοιραστείς την χαρά σου, όλα αυτά τα μικρά πράγματα που πλέον ζεις μόνος σου. Το είπα και σε άλλο μήνυμα, δεν είναι το τέλος του κόσμου, ούτε το τέλος της δικής μου ζωής , αλλά είναι μια επώδυνη διαδικασία, αποτέλεσμα μια πολύ ξαφνικής αλλαγής..Τις πρώτες μέρες αυτό έκανα, σκεφτόμουν συνέχεια τι κάνει, τώρα ξυπνάει, τώρα πάει στην δουλειά, τέτοια ώρα κοιμόταν, το μόνο που κατάφερα είναι να νιώθω ακόμα χειρότερα, γιατί τελικά καταλήγω να ζω τη δική του ζωή και όχι την δική μου..Quote:
Originally Posted by Twinkle
Καλημερα Law! Δυσκολευομαι να απαντησω στο θεμα σου γιατι και γω οπως η twinkle χωρισα πολυ προσφατα.. Για την ακριβεια με χωρισε. Αλλα θελω να σας διηγηθω την ιστορια μου μηπως νιωσετε καλυτερα (εγω προσωπικα ενιωσα λιγο καλυτερα που διαβασα την ιστορια σου γιατι καταλαβα οτι δεν ειμαι η μονη που νιωθω ετσι απ οτι φαινεται). Συνοπτικα θα σου πω οτι εμεις ειμασταν μαζι δυο χρονια.Τον πρωτο χρονο ολα μελι γαλα.. Αρχες φλεβαρη ειχε ενα τροχαιο με τη μηχανη και χτυπησε πολυ σοβαρα. Εγω απο την πρωτη στιγμη που με πηραν τηλεφωνο απο το εκαβ και μου ειπαν τι εγινε ετρεξα αμεσως κοντα του. Απο τοτε και για ενα μηνα που ηταν μεσα στο νοσοκομειο ημουν συνεχεια κοντα του. Τον ταιζα,τον καθαριζα με μαντηλακια του διαβαζα για να κοιμηθει..οι φιλοι του ηταν αφαντοι δεν ηρθαν ουτε μια φορα να τον δουν. Οταν βγηκε απο το νοσοκομειο εμεινε στο κρεβατι για εξι μηνες. Συνδυαζα δουλεια,εξεταστικη και πηγαινα καθε βραδυ να του κανω παρεα στο σπιτι γιατι δεν μπορουσε να βγει..αρχες καλοκαιριου δινει ο γιατρος το οκ να βγει.Και απο εδω ξεκιναει το τραγικο της υποθεσης. Αρχισε να μη με υπολογιζει στις εξοδους του,εβγαινε οποτε γουσταρε γυρναγε οτι ωρα γουσταρε εξαφανιζοταν μου φωναζε με απεφευγε ωρες ωρες ενιωθα οτι τον ενοχλω μονο που βρισκομαι στο ιδιο πεδιο μαζι του.Ειδικα σε ενα ταξιδι που καναμε για ενα γαμο μεθυσε το βραδυ και με εβριζε με τα χειροτερα λογια επειδη ειχα θυμωσει που ταξιδεψαμε τοσο μακρια κ τελικα στο γαμο δν πηγαμε (γιατι μεθυσαν οι κουμπαροι 2 ωρες πριν το γαμο). Εγω κατι που περασα τοσους μηνες κλεισμενη,κατι ο χαρακτηρας του που αλλαξε εφτασα στο σημειο να κλαιω συνεχεια,δεν ξερω ειχα και κατι προβληματα οικογενειακα και μου πεσαν ολα μαζι. Το αποτελεσμα ηταν πριν δεκα μερες περιπου μου ειπε οτι βαρεθηκε να βλεπει τα μουτρα μου ετσι κλαμμενα συνεχεια,οτι ειμαι η απαισιοδοξια προσωποποιημενη και διαφορα αλλα τετοια..εφυγε με παρατησε και δεν μου σταθηκε τελικα στα δυσκολα καθολου. Τωρα βγαινει περναει καλα,με τους φιλους που λεγαμε που δεν ηρθαν εξι μηνες ουτε μια φορα να τον δουν,μου λεει οτι ειναι πολυ καλυτεροι απο μενα γιατι αυτοι τουλαχιστον ''ΓΕΛΑΝΕ'' ..εγω δεν τον εχω ενοχλησει εννοειται γιατι μου τσαλαπατησε την αξιοπρεπεια και με εχει διαλυσει. Και τωρα προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου και να βρω τον εαυτο μου...
Αυτο ακριβως...Quote:
Originally Posted by Law
Lisa πραγματικά δε μπορώ να πιστέψω οτι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, συγνώμη κιόλας. Υποψιάζομαι οτι όλη αυτή η βοήθεια κάπου χάλασε τη σχέση. Αλίμονο ήταν οτι καλύτερο μπορούσες να κάνεις και μπράβο σου γιατί του στάθηκες όμως ήταν υπερβολή και κάπου αυτό χάλασε το ερωτικό κομμάτι. Ίσως να έπαιξαν κι άλλα ρόλο, ίσως αυτός να θέλει να κάνει πράγματα μόνος αφού δε μπορούσε πριν λόγω του ατυχήματος αλλά τέτοιοι άνθρωποι που δεν σε εκτιμάνε νομίζω δεν αξίζουν στη ζωή σου!
Καλημέρα Lisa, η αλήθεια έιναι ότι η ιστορία σου με προβλημάτισε αρκετά και με θύμωσε παράλληλα. Θεωρώ ότι η συμπεριφορά του ήταν επιεικώς απαράδεκτη, κυρίως όταν εσύ του στάθηκες με αυτό τον τρόπο. Και για να είμαι πιο σαφής δεν ήταν απαράδεκτος επειδή αποφάσισε ότι βαρέθηκε , ή δεν θέλει κλπ. κανέναν δεν κρατάμε με το ζόρι αλλά γιατί σου είπε ότι βαρέθηκε να σε βλέπει να κλαίς και προτιμάει τους φίλους του γιατί γελάνε... Επειδή και γω όπως ανέφερα στο πρώτο μου μήνυμα βίωσα μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οικογένεια μου και είχα την στήριξη του συντρόφου μου ξέρω πόσο σημαντικό είναι να έχεις έναν άνθρωπο δίπλά σου και πόσο δύσκολο είναι και για τον ίδιο να σε στηρίξει. Εκεί τον μετράς διαφορετικά και έχεις τουλάχιστον την στοιχειώδη ανθρωπιά όταν σε χρειαστεί με τη σειρά του να είσαι και εσύ δίπλα του. Δεν μπορείς να απαιτείς από τον άλλο να φοράει μάσκα και να χαμογελάει όταν δεν είναι καλά πόσο μάλλον να τον κατηγορείς που δεν κάνει για χάρη σου τον καραγκιόζη. Εγώ όσο καιρό υπήρχε αυτή η κατάσταση στο σπίτι μου και αργότερα όταν ο μπαμπάς μου έφυγε, έκλαψα μπροστά του ελάχιστες φορές. Αλλά ήταν επιλογή μου, εγώ δεν ήθελα και όταν το ένιωθα το έκανα και κανείς δεν θα σου πει γιατί είσαι έτσι. Επειδή καταλαβαίνω πως νιώθεις θα σου πω απλά αυτό που λέω και στον εαυτό μου, ο χρόνος θα σε βοηθήσει. Για σένα θα λειτουργήσει ευεργετικά και θα επουλώσει τις πληγές σου, για τον άνθρωπο που ήσουν μαζί διδακτικά. Γιατί όταν κάποια στιγμή ξανά έχει δυσκολίες όποιες είναι αυτές θα σε θυμηθεί και θα καταλάβει..όλοι καταλαβαίνουν όταν περάσει η πρώτη μπορά, το περνάω καλά με την παρέα μου και δεν με νοιάζει τίποτα, όταν στην πορεία απογοητευτούν από ανθρώπους που νόμιζαν σωστούς, τότε καταλαβαίνουν, αργά μεν αλλά καταλαβαίνουν, ότι εντέλει αυτό που θεωρούσαν πίεση, υπερβολικό ενδιαφέρον κλπ ήταν αγάπη και νοιάξιμο. Εγώ αυτό πιστεύω και όσο και αν ακόμη με πονάει θεωρώ ότι όσο και αν μου στάθηκε και πάντα θα τον ευχαριστώ για αυτό στο τέλος φέρθηκε πολύ λάθος, ίσως γιατί και εγώ είχα άλλες προσδοκίες από έναν άνθρωπο που ήταν εκεί στα δύσκολα αλλά έφυγε έτσι στα εύκολα.Quote:
Originally Posted by Lisa1990
Σε ένα μόνο διαφωνώ, την αξιοπρέπεια σου δεν την τσαλαπάτησε, εσύ φέρθηκες όπως ένιωθες και όπως είπες ούτε τον ενόχλησες ξανά, γνώμη μου όσο δύσκολο και αν έιναι μην επικοινωνήσεις, θα σε πληγώσει περισσότερο, φρόντισε τον εαυτό σου και την ψυχή σου και στηρίξου στους ανθρώπους που σαγαπάνε και είναι δίπλα σου και όταν κλαίς, πίστεψε με αυτοί αξίζουν όλη σου την αγάπη.
Law κανά νέο απ τον πρώην είχες;Quote:
Originally Posted by Law
Τίποτα και δεν νομίζω και να έχω, ίσως στιος γιορτές και πάλι αμφιβάλλω, εξαφανίστηκε κυριολεκτικά...μόνο φίλους του έχω δει τυχαία στον δρόμο που με χαιρετήσανε αλλά πολύ μαγκωμένοι, δεν ξέρω...προφανώς περνάει πολύ καλά για να ασχοληθεί:)
[QUOTE=annachtz;577750]Law κανά νέο απ τον πρώην είχες;[/QUOT
Ίσως είναι λίγο κυνικός ο τρόπος που απαντάω αλλά επειδή ακριβώς με πειράζει πολύ και με πονάει ακόμη περισσότερο προσπαθώ να μην έχω και πολλές ελπίδες..
Ούτε εσύ έκανες κάποια κίνηση να του μιλήσεις;
όχι τίποτα έχουμε δυο βδομάδες να μιλήσουμε, πολλές φορές το θέλησα αλλά νομίζω ότι απλά θα πληγωθώ ακόμα περισσότερο, αφού δεν ενδιαφέρεται καν αν ειμαι καλα
Μπορεί να θέλει εσύ να τρέξεις όλοι αυτό θέλουν..όταν του μιλάς αυτός πως αντιδράει;
Law εισαι υπεροχη σ ευχαριστω πολυ.. Τετοιες αποψεις ολοκληρωμενες και με επιχειρηματα με βοηθανε και μου ανοιγουν τα ματια. Αυτο που γραφεις οτι στην πορεια θα απογοητευτει απο ανθρωπους που νομιζε σωστους συνεβη στο νοσοκομειο που τους περιμενε πως και πως και γω τους δικαιολογουσα που δεν ηρθαν γιατι εβλεπα ποσο στεναχωριοταν.. Αλλα μαλλον δεν ηταν αρκετο για να τον κανει να ξυπνησει.Και τωρα αυτο που με ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ ειναι οτι μου τους περιγραφει συνεχεια σαν τους ιδανικους φιλους,οτι εγω εχω το προβλημα που δεν τους συμπαθω και βγαινει μαζι τους και εμενα με γειωσε ετσι απλα απ τη μια μερα στην αλλη...
Για μενα μην επικοινωνησες μαζι του. Θα σου αρχισει παλι τα ιδια και θα πληγωθεις ακομα περισσοτερο!! Καλυτερα να μεινεις μακρια του για την δικη σου ψυχικη ηρεμια...Quote:
Originally Posted by annachtz
Επειδη και γω βιωσα κατι αναλογο με το θεμα φιλων εχω να σου πω οτι αφου τους θεωρει τοσο σωστους ας μεινει μαζι τους.Ειναι σχεδον βεβαιο απο αυτα που ειπες οτι στην επομενη δυσκολια θα χαθουν παλι, με τη διαφορα ομως οτι εσυ δεν θα εισαι εκει για τρεξεις. Οταν μεινει εντελως μονος του τοτε θα δει. Και γω αυτο λεω, αφου εγω ειχα το προβλημα και δεν ταιριαζα κ απ οσα καταλαβα δεν θα ταιριαζα ποτε τοτε ας μεινει μαζι τους, του ταιριαζουν. Φανταζομαι ποσο θυμωμενη εισαι κ ακομη ειναι πολυ νωρις και γω θυμο νιωθω και ας περασε ενας μηνας.Θα φυγει και αυτο με τον καιρο ελπιζω και οσο δεν υπαρχει επικοινωνια θα ξεθωριασει πιο γρηγορα ελπιζωQuote:
Originally Posted by Lisa1990
Ευγενικα μου απαντουσε αλλα τυπικα και με τροπο που να δειχνει οτι ειναι οριστικο. Γενικα ειχαμε εναν πιστευω υπερ το δεον πολιτισμενο χωρισμο που βεβαια εν μερει μετανιωνω γιατι καποια πραγματα κακο θα ηταν να ειπωθουν αλλιως αλλα δεν εχει σημασια.Θεωρω δεν τον αφορω πλεον καθολου ισως να τον αδικω αλλα πιστευω για αυτο χαθηκε.ισως στις γιορτες για το τυπικο στειλει ενα μηνυμα μπορει και οχι αλλα προτιμω να μην περιμενω τιποτα για να μην απογοητευτω και αλλο. Το εγραψα κ αλλη φορα αυτον τον ανθρωπο που ειδα οταν χωρισαμε και μετα δεν τον ξερω...οποτε δεν ξερω και τι σκεφτεταιQuote:
Originally Posted by annachtz
εγω παλι δεν πιστευω οτι ενας ανθρωπος που αντιδρα τοσο ψυχρα θελει να τον κυνηγησεις.
για τον ενα η τον αλλο λογο, εχει παρει τις αποφασεις του.
συμφωνω μαζι σου ,οτι το πιο ανωδυνο πλεον για σενα, ειναι να απομακρυνθεις πληρως.
Ακριβως αυτο θεωρω και γω.Οταν μου το ειπε ηταν απολυτα σιγουρος αφου το σκαφτοταν ηδη ενα μηνα και...οποτε πιστευω οτι δεν περιμενει τιποτα, συνεχιζει την ζωη του κανονικα κ παει μπροστα, πισω δεν νομιζω να κοιταξε ουτε μια στιγμη
Kαλημερα law! Eισαι καθολου καλυτερα;
Καλησπέρα Lisa,σήμερα δυστυχώς αισθάνομαι πολύ άσχημα και αυτό γιατί μιλήσαμε χθες, είδα μια κλήση του και μετά από τόσο καιρό πίστεψα ότι με πήρε για να μιλήσουμε, έστω να δει τι κάνω. όταν τον πήρα πίσω δεν απάντησε και μου έστειλε μήνυμα ότι με πήρε κατά λάθος...φαντάζεσαι πως ένιωσα, ένα μήνα περίμενα μια κίνηση του και αυτή κατά λάθος...ανταλάξαμε δυο μηνύματα που μου είπε ότι όλα πάνε καλά και με ρώτησε τι κάνω, ευγενικός αλλά και πάλι τυπικός και το έκοψε μετά από δυο μηνύματα. Απ΄την ώρα που έγινε αισθάνομαι όπως την μέρα που χωρίσαμε, σφίχτηκε το στομάχι μου και τον σκέφτομαι διαρκώς.Νιώθω ότι πάλι έκανα 10 βήματα πίσω,κάθε φορά που μου απαντάει μια χαρά είμαι... τρελένομαι, και φυσικά θέλω να είναι καλά όσο τίποτα αλλά η τόση άνεση με τσακίζει. Μου υπενθυμίζει το πόσο δεν τον νοιάζει ενώ εγώ ακόμα προσπαθώ να νιώσω καλά, σκέφτηκα στις γιορτές αν μιλήσουμε να του πω να βρεθούμε αλλά και παλι λέω τι θα αλλάξει? Ακόμη και να βρεθούμε χειρότερα θα γίνω, αυτός θα είναι άνετος, εγώ όμως? Λεω καλύτερα να μην υπάρχει καμία επαφή....για μένα είναι ακόμα νωρίς...Εσύ είχες κάποιο νεότερο?Quote:
Originally Posted by Lisa1990
Kαλημερα! Αυτο πονεσε.. Το ξερω αυτο το συναισθημα,ειδες την κληση και περασαν χιλιες σκεψεις απο το μυαλο σου και τελικα σε τσακισε ακομα περισσοτερο...Quote:
Originally Posted by Law
Κι αυτο το καταλαβαινω,εχω βρεθει στο παρελθον σε σχεση που ολο χωριζαμε και τα ξαναβρισκαμε,γι αυτο την τελευταια φορα εκοψα καθε επικοινωνια γιατι ενιωθα οτι καθε φορα περναγαν πχ 10 μερες και ειχα περασει το σταδιο με το σφιξιμο στο στομαχι που ολα ειναι μαυρα κλπ οταν μιλαγαμε εγω ξεκινουσα παλι απο την αρχη την ''απεξαρτηση".. και ειναι ακομα πιο δυσκολο,βαζεις τον εαυτο σου σε ενα λουκι,σε εναν φαυλο κυκλο που δεν κλεινει ποτε..Quote:
Originally Posted by Law
Οσο για εμενα ναι μου εστειλε μηνυμα χτες μετα απο δεκα μερες και μου ειπε οτι ειμαι πανεμορφη στη φωτογραφια προφιλ που αλλαξα στο facebook.. Mε ρωτησε αν ειμαι καλα τι κανω κλπ.. Εγω απαντουσα εντελως αδιαφορα (η ψυχη μου το ξερει ) :) του λεω μπες στο θεμα,για να εμφανιζεσαι μετα απο 10 μερες κατι θελεις,εχεις ξεχασει τιοτα σπιτι μου; Μου λεει οχι απλα ειναι δυσκολο και για μενα να σε ξεπερασω,μου λειπεις και ηθελα να δω τι κανεις.. και του απαντησα "καλα". Αυτα...
Κατάλαβα...προφανώς κατάλαβε ότι έκανε λάθος ή τον έπιασαν τύψεις αλλά σίγουρα αυτό δεν δικαιολογεί την συμπεριφορά του. Εσύ ξέρεις πως θα το διαχειριστείς και αν θες να έχεις επικοινωνία, πάντως ο τρόπος που απάντησες νομίζω ήταν ο πλέον σωστός, δεν γίνεται απ τη μια να σου φέρεται έτσι και απ την άλλη να περιμένει να μιλήσεις όμορφα σαν να μην έγινε τίποτα..και ένα μου λείπεις και δεν μπορώ να σε ξεπεράσω δεν αναιρεί τα όσα είπε..Quote:
Originally Posted by Lisa1990
Εγώ απ΄την άλλη είμαι όπως είδες στην αντίθετη πλευρά, η πλήρης αδιαφορία...ας είναι καλά, αν μιλήσουμε μέσα στις γιορτές καλώς, διαφορετικά δεν νομίζω να υπάρξει άλλη επικοινωνία, κάθε φορά που μιλάμε απλά μου επιβεβαιώνει ότι είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν θέλει τίποτα παραπάνω. Το μόνο δύσκολο είναι η ψυχολογία μου που πάνω που ένιωθα καλύτερα από χθες είμαι και πάλι κομμάτια, δεν ξέρω γιατί το πήρα τόσο βαριά, επί της ουσίας δεν είπαμε και κάτι αλλά επειδή έχω και κάποια άλλα προβλήματα νομίζω συνδυαστικά με έριξαν πάρα πολύ..Σκέφτομαι ότι ίσως αν βρισκόμασταν να μπορούσαμε να κάνουμε μια πιο ειλικρινη συζήτηση, σήμερα κλείνει ενάμισης μήνας, απ την άλλη φοβάμαι ότι αν βρεθούμε θα γίνω χειρότερα, όταν χωρίσαμε μου είπε ότι δεν έχει κάνενα προβλημα να ξαναβρεθούμε και γενικά να έχουμε μια επαφή στα πλαίσια πάντα χωρίσαμε...δηλαδή χωρίς περιθώρια επανασύνδεσης, για αυτό θεωρώ ότι αν του το προτείνω θα δεχτεί αλλα το μετά είναι το δύσκολο...απ ότι είδα δεν νιώθει τίποτα απλά μια οικειότητα υποθέτω και ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον, νομίζω ότι θα είναι σαν να τον παρακαλάω και θα φανώ απελπισμένη, απ΄την άλλη λέω να κάνω μια τελευταία προσπάθεια, να του πω όσα θέλω, όσα κατάλαβα ότι έκανα και γω λαθος και απο κει και πέρα ότι γινει...αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν μπορώ να το διαχειριστώ..
Το οτι θελεις να κατσεις να κανεις μια ειλικρινη συζητηση και να ξαναβρεθειτε η οτιδηποτε δεν πιστευω να αναιρεσει την αποφαση του αρχικα.. κατα δευτερον θα σε χαλασει ακομα περισσοτερο,θα σε στεναχωρησει και φτου κι απ την αρχη η "απεξαρτηση " που λεγαμε. Μη το κανεις αυτο στον εαυτο σου,αυτος πηρε μια αποφαση κανει τη ζωη του και δειχνει να ειναι μια χαρα. Καιρος να κοιταξεις λιγο και σενα και πως μπορεις να αρχισεις να νιωθεις καλυτερα.. Εγω μια γνωμη λεω,εννοειται οτι θα κανεις αυτο που πραγματικα γουσταρεις,απλα προσπαθω να σε αποτρεψω γιατι φανταζομαι το υφος της συναντησης το εχω περασει κι εγω..Οσο θα σου λεει ετσι ειναι καλυτερα και το χω παρει αποφαση τοσο πιο χαλια θα αισθανεσαι εσυ. Κανε αυτο που νιωθεις ομως!
Οσο για μενα ναι νιωθει τυψεις και γω τον αγαπαω παρα πολυ και ειμαι και ερωτευμενη μαζι του..Αλλα για πρωτη φορα στη ζωη μου πραγματικα κοιταω τον καθρεφτη και μου λεω αυτο θελεις απο τη ζωη σου; Εναν ανθρωπο που σου φερθηκε τοσο ασχημα; Κατανοω την αλλαγη στη συμπεριφορα γιατι δεν περασε λιγα,αυτο ομως που δε θα του συγχωρεσω ποτε ειναι οτι η αλλαγη συμπεριφορας δεν επρεπε να με παρει και μενα η μπαλα γιατι τα περασα κι εγω μαζι του τα δυσκολα. Αλλα ετσι παει,ο καθενας κανει τις επιλογες του και στην τελικη για να συνεχιζει με τους φιλους του μετα απο ολα αυτα κατι σημαινει αυτο..Δειξε μου το φιλο σου να σου πω ποιος εισαι λενε και κατι ξερουν..
Εντωμεταξυ εστειλε και χτες το βραδυ,με ρωτησε τι κανω αν ειμαι καλυτερα και μετα μου ειπε θελω να εισαι καλα και να προσεχεις..
Τωρα εγωισμος ειναι; Περιμενε να τον παρακαλεσω κλαιγοντας,δεν το εκανα και λυσσαξε; Οσο και να τον θελω παντως δεν θελω να γυρισω,γιατι φοβαμαι οτι στην επομενη δυσκολη στιγμη θα γινει παλι το ιδιο..
Ασχετο αλλα ποσο χρονων εισαι;
καλημερα lisa, ειμαι 27. Και εγω αυτο φοβαμαι οτι δεν θα αλλαξει τιποτα,αλλα και παλι δεν ξερω ειλικρινα καθολου,για καποιο λογο απ την Κυριακη χάλασε παρα πολυ η διαθεση μου και αρχισα να νιωθω τυψεις, οτι φταιω εγω που χωρισαμε ,γιατι δεν ηθελα τους φιλους του και με την συμπεριφορα μου τον εδιωξα.Ξερω οτι ειναι υπερβολικο και θεωρω οτι δεν εφταιγα μονο εγω για οτι εγινε ουτως η αλλως μια ξεκαθαρη απαντηση δεν πηρα γιατι χωριζουμε,απλα θεωρω οτι επειδη μεσολαβησαν και αλλοι ανθρωποι ισως τωρα που περασε λιγος καιρος να μπορει να με ακουσει πιο ηρεμα, πιο αμεροληπτα και ισως απο κοντα να ειναι αλλιως.Πιστευω ειναι οι μερες απλα που νιωθω τοσο ασχημα,για αυτο και δεν θελω να κανω κατι εν θερμω...απλα επειδη τον ξερω τον χαρακτηρα μου πιστευω οτι θα το αποφασισω τελευταια στιγμη....
Τωρα για σενα πιστευω οτι ειτε το μετανιωσε και προσπαθει να σε ξανα προσεγγισει, είτε περιμενε να τρεξεις απο πισω του και ειδε οτι δεν επικοινωνησες και ταρακουνηθηκε.Παντως σε καθε περιπτωση επειδη εισεπραξες μια πολυ ασχημη συμπεριφορα και αδικη οτι και να αποφασισεις σκεψου πρωτα τι θες και αν αξιζει να δωσεις αλλη ευκαιρια...
Τοτε να κανεις αυτο που νιωθεις και να διεκδικησεις να παρεις τις απαντησεις που θελεις!!
Θα φανει....αν βρεθουμε μεσα στις γιορτες..απο κει και περα σε αλλη περιπτωση δεν θα το προσπαθουσα, απλα αν και χωρισαμε με πολυ λαθος τροπο,οσο καιρο ημασταν μαζι μου φεροταν αψογα και ημουν ειλικρινα πολυ ευτυχισμενη, για αυτο και ο χωρισμος ηταν τοσο ξαφνικος...αυτο μονο με κραταει και σκεφτηκα να τον ξαναδω αλλα θεωρω οτι δεν εχω πολλες ελπιδες,ειπα απλα να κανω μια τελευταια προσπαθεια, για μενα πιο πολυ,εγω θελω να ξερω οτι ειπα οσα ηθελα, οσα νιωθω απο κει και περα δεν θα τον παρακαλεσω,οπως ειναι πιο ευτυχισμενος
Φανταζομαι ποσο δυκολος ειναι για σενα ο χωρισμος αφου ησουν ευτυχισμενη..απο αυτην την αποψη εχεις δικιο να θελεις να του πεις αυτα που αισθανεσαι.. Εγω τουλαχιστον το βλεπω κι απ την αλλη οτι ναι σ αγαπαω ναι σε θελω αλλα δεν μου αξιζει αυτη η συμπεριφορα.. ειμαστε χωρια δεκα μερες και δεν εχω κλαψει ουτε μια φορα.. μαζι του εκλαιγα καθε μερα..!
Αυτο κατι σημαινει τοτε για την σχεση σας, μαλλον τωρα εισαι καλυτερα επομενως,αν στην σχεση σας δεν περνουσες καλα και εκλαιγες σαφως τωρα εισαι καλυτερα και σαφως δεν υπαρχει λογος να ξαναγυρισεις, γιατι σιγουρα θα βρεθει ενας αλλος ανθρωπος που θα σε κανει να χαμογελας και θα σε εκτιμαει πανω απ ολα!!
Εγω πιστευω οτι μια χαρα ενδιαφέρεται να κόψει αντιδράσεις. Γι'αυτο οταν σε πήρε τηλέφωνο κατα λαθος μετα δεν εστειλε ενα μήνυμα να πει σορρυ κατα λαθος σε πήρα αλλα περίμενε να δει την αντίδραση σου. Εγω δεν σου λεω οτι σε πήρε επίτηδες, αλλα οτι ενδιαφέρεται περισσότερο απο οτι σου δείχνει. Δεν πιστευω οτι οι άνθρωποι ξεπερνουν έτσι εύκολα μια μεγαλη σχέση. Γι'αυτο πιστευω οτι θα ειναι μεγάλο λαθος σου να επιδιώξεις αυτη την κουβέντα που θελεις αυτη τη στιγμη. Είτε δεν θελει επανασύνδεση οποτε θα παει στράφι είτε θελει ακόμη λίγη αδιαφορία απο τη μεριά σου γιατι μεχρι τωρα αυτός κινεί τα νήματα κι εσυ απλα ακολουθείς. Στην τελική αφού αυτός το τελείωσε καλυτερα να συνειδητοποιήσει λιγο τις πράξεις του πριν γυρίσεις κοντα του έτσι εύκολα.
Και εγώ αυτό νόμιζα αλλά τι να σου πω, νομίζω ότι είναι ο χαρακτήρας του τέτοιος που όταν χωρίζει παγώνει και δεν μπαίνει στην διαδικασία να κοιτάξει πίσω. Το αστείο και παράλληλα παράλογο της υπόθεσης είναι ότι τις φωτογραφίες μας στο fb τις έχει ακόμη, τώρα για ποιον λόγο δεν ξέρω..όχι ότι κάτι σημάινει αλλά θεωρώ πως όταν έχεις χωρίσει ένα μηνα και, δεν δίνεις σημεία ζωής, το να κρατάς ακόμη φωτογραφίες είναι παράλογο ειδικά σε ένα δημόσιο προφίλ που τις βλέπουν όλοι και δεν νομίζω να μην βρέθηκε ένας φίλος να του πει σβήστες..τι να πω..Quote:
Originally Posted by melissa
Lisa ειχες κανενα νεοτερο;Quote:
Originally Posted by Lisa1990
Γειά σου Law είχες νεότερα? διάβασα την ιστορία σου και συμπάσχω γι αυτό και έγινα μέλος
Καλύτερα να μην έχει νέα του. Πόσο κενός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος μέσα του, για να χωρίσει κάποια, και το πρώτο πράγμα που κάνει μετά, να είναι ποστ στο facebook. Δεν ζεις αγόρι μου μέσα από εκεί...δεν είσαι ευτυχισμένος όταν ποστάρεις την κάθε βλακεία που κάνεις στην ημέρα σου. Δεν ενδιαφέρει στην τελική κανέναν αν δήθεν περνάς τέλεια με την δήθεν κουλ παρέα σου. Νέοι και νέες που ντύνονται ή μάλλον γδύνονται, βάφονται, βάζουν ζελε στο μαλλί, φοράνε τα σκισμένα τζιν τους και βγαίνουν να διασκεδάσουν...και το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να ανεβάσουν φωτογραφία στο fb...και ενω δήθεν νιώθουν τέλεια αν δεν μαζέψουν πολλά like...η βραδιά τους στέφεται αυτομάτως από απόλυτη αποτυχία. Τι να μας πουν και αυτοί για την ζωή τους ? Ένα μηδέν γεννήθηκαν...ένα μηδέν θα μείνουν !!! ( ορε που την βρίσκω τόση κακία δευτεριάτικα )
Καλησπέρα jennifer και καλή χρονιά!
Τα νέα μου είναι ελάχιστα, μου έστειλε ένα μήνυμα στην γιορτή μου για χρονια πολλά, τυπικό και στις δικές μου ευχές για καλή χρονιά δεν απάντησε καν...του είπα αν ήθελε να πάμε για ένα καφέ στο ίδιο μήνυμα και απλά δεν απάντησε, ούτε να πει δεν θέλω, θεωρώ ότι δεν πρέπει και ένα ευχαριστώ στις ευχές μου.ΤΙΠΟΤΑ! Απογοητεύομαι και παράλληλα λυπάμαι παρα πολύ, γιατί ποτέ μου δεν περίμενα τόση αδιαφορία, τόση ψυχρότητα λες και του έκανα κατί κακό. Θεωρώ ότι σε έναν άνθρωπο που ήσουν δυο χρόνια μαζί, δεν μαλώσατε ποτέ, ησουν ευτυχισμένος, περασατε δύσκολες καταστάσεις μαζί και δεν χωρίσατε ασχημα, εχεις τουλάχιστον την στοιχειώδη ευγένεια να απαντήσεις και ας μην μου αρεσε η απάντηση. Και δυστυχώς παρόμοια συμπεριφορά είχε και στην πρωην σχέση του, με την οποια χωρισε για πολυ ασχημο λογο. Ίσως δεν είναι σωστό να συγκρίνω αλλά μοιραια το κανω όταν βλέπω copy paste συμπεριφορα σε διαφορετικους ανθρωπους. Λυπαμαι γιατι νομιζα οτι με μετρουσε διαφορετικα και αν δεν μαγαπαει πλεον τουλαχιστον νομιζα οτι με εκτιμουσε,αλλα ουτε αυτο....δεν πειράζει ομως... Ετσι εμαθε να φερεται στην ζωη του, να μην συζηταει, να μην απανταει, ετσι ομως ξερω ποια σχεση του θα κρατησει...
Εσυ για ποιον λόγο χώρισες?
Συμφωνώ μαζί σου, δυο μηνες εχει που χωρισαμε και εχει ηδη ανεβασει 3 αλμπουμ φωτογραφιες, στα δικα μας δυο χρονια σχεσης ειχε μονο δυο φωτογραφιες....τι να πω....τετοια υπερδραστηριοτητα, ουτε τους τυπους ειλικρινα, τοσο πολυ να δειχνεις οτι περνας καλα και δεν αμφιβαλλω οτι το κανει αλλα το θεωρω λαθος τοσο γρηγορα ολο αυτο, ειχαμε τοσους κοινους φιλους, λίγο μετρο δεν βλαπτει, αλλα με οσα ειδα μετεπειτα και αυτο πια δεν μου κανει καμια εντυπωση...τελικα ειχε μαλλον δυο χαρακτηρες, χαιρομαι που αυτον που βλεπω τωρα δεν τον εχω στην ζωη μου, γιατι εγω αλλο ανθρωπο αγαπησα, αλλον νοιαστηκα, αλλον ειχα διπλα μου. Αυτον που βλεπω τωρα δεν τον ξερω..Quote:
Originally Posted by Försvarsadvokat
Ακριβως τα ιδια λογια που λες εσυ τα ιδια ακριβως λεω και εγω για τον δικο μου.
Εγω εκανα λαθη πολλα συμπεριφορας , δηλαδη ζηλια , τσακωμοι χωρις να μου εχει δωσει δικαιωμα , ολα αυτα ομως προερχοντουσαν και απο δικα του λαθη , οταν πχ ημαστε 8 μηνες και δεν εχω ακουσει απο το στομα του ενα σε θελω , ενα ειμαι ερωτευμενος , καλα το < σαγαπαω> δεν το αναφερω καν , λογικο και εγω να ειχα ανασφαλειες , μια γαμημενη κουβεντα να μου ελεγε να με καθησυχαζε.
Οσο για σενα , σιγουρα ολα αυτα τα κανει για να τα βλεπεις , γνωμη μου ειναι να τον σβησεις και να τον κανεις block , οπως επισης κ εκεινο το τυχαιο λαθος τηλεφωνημα , οτι πιο ανωριμο , ειχε να εμφανιστει τοσο καιρο και προφανως δεν ησουν πρωτη στις κλησεις του για να πεις οτι πατηθηκε το κουμπι στο κινητο.
Θεωρω πως οταν τελειωνει μια σχεση το πιο ευκολο και το πλεον ανωδυνο ειναι να πεις εγω δεν εφταιγα, ο αλλος...αλλα ειναι κ αδικο. Εγω οταν ηρεμησα λιγο ειπα αυτο και αυτο τα εκανα λαθος,5 πραγματα το παραδεχομαι οτι ημουν λαθος, στην επομενη σχεση οταν ερθει θα ξερω..αυτος ομως δεν ξερω αν καταλαβε, αν εκατσε να σκεφτει οτι σε μια σχεση συζητας, δεν τα κρατας ολα μεσα σου και μετα απλα ανακοινωνεις κ φευγεις..Quote:
Originally Posted by JenniferV
Οσο για το σαγαπω και γω το ζητουσα αν και το εδειχνε δεν μπορω να ειμαι αδικη σε αυτο αλλα ηθελα να το ακουσω ισως γτ κ γω το λεω αλλα οχι καραμελα, καθε μερα σαγαπω, απλα γτ εχοντας χασει εναν πολυ δικο μου ανθρωπο εμαθα πως τους ανθρωπους που αγαπας πρεπει να τους το λες και καποιες φορες γτ δεν ειναι δυστυχως δεδομενο οτι θα ναι παντα στη ζωη σου..για αυτο σε καταλαβαινω οτι ηθελες να στο πει, ειναι ομως θεμα ανθρωπου, εχω φιλη πολλα χρονια και πολυ καλη η οποια δεν μου το χει πει ποτε ομως ξερω οτι μαγαπαει κ με νοιαζεται ειναι ομως ετσι σαν χαρακτηρας γενικα ακομη κ με την σχεση της