δεν αμφιβάλω.Quote:
Originally Posted by Macgyver
ουτε εγραψα κατι εναντιον σου.
διαβασε λοιπον προσεκτικα τι εγραψα,κανε την ερευνα σου στο ιντερνετ και μετα το συζηταμε...
Printable View
δεν αμφιβάλω.Quote:
Originally Posted by Macgyver
ουτε εγραψα κατι εναντιον σου.
διαβασε λοιπον προσεκτικα τι εγραψα,κανε την ερευνα σου στο ιντερνετ και μετα το συζηταμε...
Να συζητησουμε , τι ? ξερω να ριχνω γυναικες....................ανευ μαθηματων , και ' ειδικων ' .............θες να σε μαθω να φτιαχνεις astrolite G , nitromathanol , RDX ?
και εγω γνωριζω και πιστευω πως σε καποιους ανθρωπους ειναι εμφυτο.Quote:
Originally Posted by Macgyver
αλλα δεν ειναι ολοι γεννημενοι με το "να το εχουν"...
τελοσπαντων...
καλημερα!
Παντως εγω ενα racing fuel θα ηθελα να το μαθω :pQuote:
Originally Posted by Macgyver
Οταν αρχισεις dragster , εκει θα το χρειαστεις , ασε που η αεροπορικη βενζινη , για τα μονοκινητηρια/δικινητηρια ελικοφορα , ειναι 140 οκτανιων !! τα πολιτικα τζετ , καινε κηροζινη ( φωτιστικο πετρελαιο ) .............................ο Μacgyver παντως ειναι ο καταλληλοτερος για τετοια ιδιοσκευασματα !!
Αυτό ναι, αληθεύει. Ούτε έμφυτο μου είναι, ούτε είμαι γεννημένος να το έχω. Το παραδέχομαι.Quote:
Originally Posted by Sherlock
υ.γ. Είσαι δάσκαλος PUA;
Όντως, το να υποκριθείς κάτι που δεν είσαι, δεν είναι λύση. Άγνωστη κοπέλα στο δρόμο, το ίδιο μου είναι είτε είναι σε μπαρ, καφετέρια, club, παραλία, κλπ. Εγώ εκτός απο ντροπαλός, είμαι κλειστός και εσωστρεφής. Μέγκα μείον μου. Έχουν ελπίδα οι εσωστρεφής και κλειστοί χαρακτήρες;Quote:
Originally Posted by Macgyver
Κι εγώ με το χαμόγελο δεν τα πάω καθόλου καλά. Άμα δε μου βγει με φυσικό τρόπο και προσπαθήσω να το προσποιηθώ, είναι σαν να έχω δυσκοιλιότητα στο πρόσωπο.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Έχω φάει τα μούτρα μου άπειρες φορές σε σημείο να χτυπάω το κεφάλι μου. Και φυσικά, αυτά έχουν συνεισφέρει στην διόγκωση της κατάθλψής μου. Γι'αυτό και χρειάζομαι εξεζητημένη βοήθεια στο γκομενικό τομέα.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Κύριε Κώστα θα σας μιλήσω στον πληθυντικό γιατί πάντα σέβομαι και μιλάω έτσι στους μεγαλύτερους μου.Η γνώμη μου είναι πως βαθιά μέσα σας δεν περνάτε καλά μόνος σας και μετά απο τόσα χρόνια σας έχετε πείσει και συνηθίσει ότι περνάτε καλά.Δεν έχετε δει μάλλον πως είναι να βρίσκεσθε στην άλλη πλευρά και γιαυτό προσπαθείτε να νιώθετε καλά με αυτό που είστε.Απόλυτα λογικό και πολύ καλά κάνετε.Quote:
Originally Posted by kostas62
Και τέλος να πω ότι κανείς νοήμων άνθρωπος με 0 προβλήματα δε θα αφήσει την καλή του ζωή για να κάτσει να γράψει οτιδήποτε σε ένα φόρουμ ψυχολογίας.Οσοι ασχολούνται εδώ μέσα είτε κλαιγόμενοι,ειτε προσπαθώντας να βοηθήσουν τους άλλους κατιτις τους χάλασε στη πορεία της "τέλειας" ή μη ζωής τους και βρέθηκαν σε ένα τέτοιο χώρο.Αρα θεωρώ λιγάκι άτοπο το να βρίσκετε κάποιος εδώ μέσα και να γράφει ωσάν ευτυχισμένος άνθρωπος..δυσκολεύομαι πραγματικά να πιστέψω την τόση ευτυχία κάποιος να την γράφει σε ένα τέτοιο μέρος
Γεια και από μένα :) Δε νομίζω πως περιμένεις να ακούσεις τρόπους προσέγγισης, αφού (θέλω να πιστεύω πως) θα τους έχεις δοκιμάσει όλους. Είχα προσπαθήσει να αναφέρω και στον wjsrp μερικούς, αλλά μάλλον δεν είναι εκεί το εμπόδιο. Αφού αναφέρεις και την "κοινωνική φοβία" που πίστεψέ με τη γνωρίζω πολύ καλά, τότε μάλλον πρέπει να απευθυνθείς σε ειδικό. Αν το θέμα σου δεν περιορίζεται στα ερωτικά (που και μόνο αυτό να ήταν, πάλι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ειδική φοβία), αλλά νιώθεις συστολή και σε άλλους τομείς, τότε ίσως πρέπει να το αντιμετωπίσεις ως φοβία. Βέβαια δε μπορώ να παραβλέψω το ζήτημα της παρθενιάς. Δε λέω ότι άμα σταματήσεις να είσαι παρθένος, θα λυθεί το ζήτημα ως δια μαγείας, θα αποκτήσεις τρομερή αυτοπεποίθηση και θα μιλάς κάθε μέρα με 10 διαφορετικές κοπέλες.. ούτε καν. Αλλά τουλάχιστον δε θα έχεις κάτι να κρύψεις, κάτι για το οποίο νιώθεις άβολα. Φαντάζομαι ότι θα φύγει έστω ένα μικρό (μεγάλο κατά τη γνώμη μου) βάρος από μέσα σου, που συντηρεί αυτή τη φοβία. Τον πληρωμένο έρωτα τον απέρριψες πολύ εύκολα. Δε σου λέω να το κάνεις χόμπυ, ούτε να πας σε οίκο ανοχής που δεν ξέρεις τι κρύβεται από πίσω (την ιστορία της κοπέλας εννοώ) και θα σε περιμένουν άλλοι δέκα ό,τι να΄ναι απ' έξω. Αλλά υπάρχουν και οι βίζιτες. Μπορείς να πληρώσεις (σίγουρα πολύ παραπάνω) και να είσαι αρκετά πιο άνετος από θέμα χώρου, χρόνου και κατάστασης γενικότερα. Μπορείς να εξηγήσεις στην κοπέλα γιατί το κάνεις και να σε κατευθύνει εκείνη. Και πάλι δε λέω ότι θα σου λυθεί το πρόβλημα, αλλά τουλάχιστον δε θα ξεκινάς από το 0.
Καλησπέρα και σ'ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση.:) Έτσι ακριβώς είναι. Τά'χω δοκιμάσει όλα, και διαπίστωσα οτι τελικά κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Δεν τό'χω καθόλου με το φλερτ και το καμάκι. Δεν παίζει να υπάρχει χειρότερος άντρας απο'μένα στο φλερτ και καμάκι. Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω τόσο καιρό.Quote:
Originally Posted by zerox
Στο κοινωνική φοβία, απλά γράφω επειδή το βρήκα και απντάω, κλπ. Δυστυχώς, δεν είναι λύση ο ειδικός για εμένα καθώς ξέρω που είναι το πρόβλημα (στο ερωτικό).Quote:
Originally Posted by zerox
Δεν είναι το πρόβλημά μου η φοβία τόσο πολύ, άλλα ο ερωτικός τομέας γενικά. Εκείνο είναι που ξεχωρίζει.Quote:
Originally Posted by zerox
Σίγουρα δε θα γίνω Roger Moore μετά απο μία "νίκη", άλλα ξέρω οτι θα μπορώ απο'κει και πέρα πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τώρα, και σταδιακά, όσο "νικάω", τόσο θα αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μου και θα αποδίδω όλο και καλύτερα όσο περνάει ο καιρός (ενώ πάω καλά πάντα).Quote:
Originally Posted by zerox
Αυτό για τη φοβία το είπα για τον Γιάννη, μόνο γιατί το ανέφερε στον τίτλο. Θέλω να πω πως αν νιώθει έτσι και σε άλλους τομείς, τότε ίσως το ερωτικό είναι ένα επί μέρους πρόβλημα μιας γενικότερης κατάστασης. Μπορεί να νιώθει γενικότερα συστολή ή χωρίς άνεση, αλλά στο ερωτικό μόνο να αγγίζει κόκκινο. Δεν ξέρω, ο ίδιος μόνο μπορεί να πει. Όπως και να έχει ο ειδικός δεν ενδείκνυται μόνο για τα "σοβαρά προβλήματα", αλλά και για εκείνα που παραμένουν για καιρό άλυτα ή που δε λύνονται μόνο από ατομική προσπάθεια και φιλικές συμβουλές. Μπορεί να βοηθήσει ακόμα και ως απλός σύμβουλος, όταν ένα θέμα δεν είναι τόσο απλό και τόσο εύκολα διαχειρίσιμο.
Γι' αυτό μίλησα για την παρθενιά. Σίγουρα μέχρι να αποκτήσεις άνεση, χρειάζονται άλλα 100 βήματα, αλλά πρέπει να σκεφτείς ποια είναι αυτά. Και από ποια θα ξεκινήσεις. Δε μπορείς να ανέβεις όλο το βουνό με μια δρασκελιά. Έθεσα την παρθενιά ως πρώτο βήμα, γιατί από τη δική μου οπτική γωνία, φαίνεται και πολύ σημαντικό, αλλά και πιο εύκολο (μιας που είναι το μόνο που μπορεί να λυθεί και με τον τρόπο που ανέφερα)Quote:
Σίγουρα δε θα γίνω Roger Moore μετά απο μία "νίκη", άλλα ξέρω οτι θα μπορώ απο'κει και πέρα πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τώρα
Επίσης είναι σημαντικό να βρεις συγκεκριμένα όλα αυτά που σε κάνουν να παγώνεις εκείνη την ώρα. Τι σκέφτεσαι? Τι νιώθεις?
ευχαριστω για την απαντηση σου και την ευγενεια σου.Quote:
Originally Posted by admforall
σιγουρα δεν εχω 0 προβληματα ,και αν εχεις δει μερικα προηγουμενα posts μου ,πριν αρκετα χρονια περασα μια πολυ σοβαρη νευρικη εξαντληση ,λογω της πολυ απαιτητικης δουλειας μου, απο την οποια παραλιγο να διαλυθω ,και συνηλθα με πολυ κοπο!
ετσι με ενδιαφερον διαβαζω εδω παρομοια θεματα των συμπολιτων μας.
μετα ομως απο αυτη την περιπετεια μου ,συνηδειτοποιησα οτι ειμαστε περαστικοι σε αυτη την ζωη ,και δεν χρειαζεται να την περασω μιζερα επειδη πρεπει να συμβιβαζομαι με τα κοινωνικα στερεοτυπα.
ετσι ο οργανισμος μου αντεδρασε, και συμβιβαστηκε με αυτο τον τροπο ζωης, ωστε να αισθανομαι καλα.
με τις ευχες μου για καλη υγεια και προκοπη στην ζωη σου -Κωστας
Παγώνω βασικά, επειδή δεν ξέρω τι να πω και οτι δε μου βγαίνει μιλιά. Μουγκός γίνομαι όταν είναι να μιλήσω σε υποψήφια κοπέλα για εμένα.Quote:
Originally Posted by zerox
Το να μη σου βγαίνει μιλιά είναι και πάλι το αποτέλεσμα. Όχι η αιτία. Αυτό που λέω είναι τι σκέψεις/συναισθήματα σε οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα, του να μην ξέρεις τι να πεις, να παγώνεις κ.τ.λ. Στο να συνειδητοποιήσεις και μετά να διαχειριστείς αυτά τα πράγματα για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει πολύ ο ειδικός που έλεγα.Quote:
Originally Posted by wjsrp
Αυτό που με οδηγεί εκεί είναι οτι πραγματικά δεν ξέρω να πω τίποτα. Μπορεί και να το κάνει και το άγχος, το οποίο εκείνη τη στιγμή (όταν έρχομαι αντιμέτωπος με υποψήφια) έρχεται πάρα πολύ έντονα με φυσικό και αυθόρμητο τρόπο.Quote:
Originally Posted by zerox
Δε θα με βοηθήσει αυτό επειδή γνωρίζω ποιό είναι το πρόβλημά μου (η απελπισία μου).Quote:
Originally Posted by zerox
Η απελπισία σου είναι τώρα στα 30.Μέχρι να φτάσεις εκεί τι σε κρατούσε απο το να κάνεις άπειρες προσπάθειες μέχρι να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Quote:
Originally Posted by admforall
Δεν εχεις παει 62 , δεν μπορεις να κρινεις ..............εχω δει ενα διαγραμμα ευτυχιας , κανει ενα πηκ στα 22-25, μετα αρχιζει η πτωση , με το ναδιρ στα 50-52 , ξανανεβαινει η γραμμη υστερα , στα 68-70 , ξανακανει το πηκ των 20-25 , και μετα ξαναρχιζει η πτωση , μπορω να επιβεβαιωσω οτι τα 50 -52 μου , ηταν η χειροτερη περιοδος της ζωης μου , ανευ λογου και αιτιας , και μετα παω αποο το καλο στο καλυτερο .............
Ίσως δε διευκρίνησα σωστά. Η απελπισία μου υπήρχε απο πολύ πιο παλιά. Τώρα απλά χειροτερεύει όσο περνάνε τα χρόνια. Αυτό που με κρατούσε ήταν το ίδιο με παλιά, δηλαδή οτι δεν ξέρω τι να πω σε άγνωστη κοπέλα. Ποτέ δεν το είχα στο φλερτ και καμάκι, όπως και ποτέ δεν είχα αυτοπεποίθηση και λέγειν. Ήμουν ανέκαθεν κλειστός και εσωστρεφής.Quote:
Originally Posted by admforall
Ούτε με κάποια γνωστή σου; πχ φίλη φίλης,συμμαθήτρια,συμφοιτή τρια,συνάδελφο κτλ; σου έτυχε ποτέ να σου κάνουν κάτι σαν "προξενειό"; να περιμένει δηλαδή κάποια να πας να της μιλήσεις;
Όταν την βλέπω σαν υποψήφια κοπέλα, πάλι κολλάω.Quote:
Originally Posted by admforall
Να βγούμε έξω εγώ, ένας φίλος μου, και μια φίλη του που μου θα μου γνωρίσει; Αν εννοείς αυτό, ναι, έχει γίνει, άλλα πάρα πολύ λίγες φορές λόγω οτι ούτε αυτοί έχουν διαθέσιμες κοπέλες. Λαι φυσικά, απέτυχα κι εκεί.Quote:
Originally Posted by admforall
@ admforall, Μια παράκληση. Θα ήθελα να συνεχίσουμε αυτή τη συζήτηση στο θέμα μου ΕΔΩ γιατί δε θέλω να βγούμε off-topic στο θέμα του φίλου giannis_90. Ευχαριστώ.
Φίλε,και εγώ 21 είμαι και δεν πάει άλλο.
Όπως είπα και στην αρχή, εάν χρειαστεί να αναλύσω κάποια πτυχή του παρελθόντος μου (ιστορικό) , έτσι ώστε να καταλάβετε καλύτερα την κατάντια μου τώρα , ευχαρίστως να το κάνω , αν ζητηθεί από κάποιον ειδικό ή κάποιον που θέλει να βοηθήσει.
Στο πρόβλημα τώρα, ο κολλητός μου μού είπε ότι για να βρω κοπέλα , πρέπει να την γνωρίσω από κοινές παρέες , πράγμα το οποίο είναι αδύνατον , διότι στην παρέα μου δεν υπάρχει κάποιο κορίτσι, ούτε ο φίλος μου έχει κάποια γνωστή του για να μου κάνει κατάσταση που λένε.
Και στο θέμα της παρέας έχω πρόβλημα μεγάλο διότι πιστεύω ότι οι παρέες , ειδικά στα αμφιθέατρα των σχολών , σχηματίζονται μόνο στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους , μετά δεν μπορείς να "χωθείς" κάπου, είσαι απλά ανεπιθύμητος.
Δηλαδή τι; Είναι τόσο εύκολο να πιάσεις την κουβέντα σε κάποια γυναικοπαρέα που δεν σε ξέρει καθόλου; Και το χειρότερο είναι ότι αν καταλάβουν τις προθέσεις μου , θα σκεφτούνε ότι είμαι λιγούρης και άντε γεια μετά!
Κάποιος είχε ρωτήσει πως είμαι εμφανισιακά , κακά τα ψέματα , η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο στην πρώτη εντύπωση. Δεν είμαι καθόλου ελκυστικός , καθώς φοράω γυαλιά, έχω μακρουλό πρόσωπο, είμαι ωχρός , ύψος 1.80 , βάρος 110 κιλά (έχω κοιλίτσα , ναι) και αρκετή τριχόπτωση στα μπροστινά μαλλιά.
Δεν ξέρω τι να πρωτο-γράψω, γιατί διάβασα όλα τα ποστ. Νομίζω πως οι τεχνικές θέλουν και...τεχνική για να τις ακολουθήσεις. Δηλαδή ουσιαστικά πρέπει να εκπαιδευτείς για να εκπαιδευτείς. Είναι τελείως χαζό να παριστάνει κανείς κάτι που δεν είναι, γιατί πρώτον, φαίνεται και έπειτα, που θα οδηγήσει; Καλύτερο είναι κανείς να κάνει πράγματα για τον εαυτό του που ούτως ή άλλως τα θέλει και κάπου εκεί..θα χτυπήσει και η πόρτα, αρκεί να το καταλάβεις. Εγώ υστερόχρονα βέβαια, κατάλαβα ότι υπήρχαν επιτυχίες σε περίοδο που ήμουν απορροφημένος στη...μιζέρια μου και τη δυστυχία. Φυσικά ,δεν κατάλαβα τίποτα τότε.
προσωπικά δεν ξέρω καν αν θέλω να έχω κάτι. Υπάρχουν περιπτώσεις που λέω "γιατί, τι νόημα έχει;" .Και για διάφορους λόγους-που δεν θα γράψω σε αυτό το πόστ για να μην είναι μεγάλο- αισθάνομαι μια αποστροφή για τις κοινωνικές σχέσεις. Δεν μπορώ να κρίνω για τις προσωπικές, όμως και αυτές τις έχω απομυθοποιήσει. Σκέφτομαι,δηλαδή, ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από χρονικά καθυστερημένη υποκρισία.Εμένα μου αρέσει το μοντέλο ζωής του Κώστα 62, ακόμα και αν ισχύει το εύστοχο σχόλιο που γράφτηκε. γιατί ακόμα και έτσι, καλύτερα μια ψευδεπίγραφη ηρεμία από καθόλου ηρεμία ή από ηρεμία που επίσης είναι ψεύτικη.Απλά ,αγαπητέ Κώστα, μιας και αναφέρθηκα στην περίπτωση, νομίζω είναι σημαντικό να θωρακίσεις την πηγή της ηρεμίας σου γιατί σε ενδεχόμενη αναμπουμπούλα μπορεί να απογοητευτείς και να αισθανθείς-παροδικά, πιστεύω- ότι κορόϊδευες τον εαυτό σου.
Δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι σύγχρονες αντιλήψεις που κυριαρχούν (περι εύκολου και γρήγορου σεξ, υποτίμηση του συναισθηματικού μέρους σε μια σχέση κλπ)Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
έχουν οδηγήσει σε λάθος πρότυπα, άσε που έχει διογκωθεί το θέμα του σεξ. Όλοι ασχολούνται με αυτό (πως θα το κάνουν, με ποιον θα το κάνουν, που, πόσες φορες κλπ)
με αποτέλεσμα να μετράνε βέβαια πολύ περίσσοτερο απ' όσο θα έπρεπε πια παράγοντες όπως η εξωτερική εμφάνιση, οι τεχνικές , η εμπειρία και διάφορες άλλες -συγγνώμη που θα το πω- μπούρδες!!
Σαν αποτέλεσμα λοιπόν όλοι εσείς που γράφετε εδώ διακατέχεστε από σύνδρομα, κόμπλεξ, ανασφάλεια, διστακτικότητα κλπ γιατί με βάση τα κοινωνικά πρότυπα δεν είστε
γ@#@#δες...
Εγώ λέω να μην νιώθετε άσχημα, βρείτε τα με τον εαυτό σας, κάντε πράγματα που σας αρέσουν, βγείτε έξω , χαρείτε κι αν τύχει και δείτε κάποιον-α που σας αρέσει ή ακόμα καλύτερα ερωτευτείτε θα έρθει φυσιολογικά. Αν βρείτε ανταπόκριση φυσικά και από τον άλλον αλλά μάλλον αυτό θα το καταλάβετε και μόνοι σας.Αν πάλι βρείτε κάποιον-α που σας απορρίψει γι αυτό το λόγο έ τότε ρίχτε του-της μια μούτζα γιατί πάει να πει ότι δεν αξίζει για σας και προχωρείστε παρακάτω.
Και η ηλικία δε παίζει ρόλο, 20?25?30? ας είναι. Υπάρχει νόμος που να λέει ότι πρέπει να το έχεις κάνει από τα 12-15??
αλλιώς τι? είσαι αποτυχημένος?βλάκας? κατώτερος? πρέπει να τιμωρηθείς ή να εξευτελιστείς δημοσίως στην Πλατεία Συντάγματος?
όχι σε καμία περίπτωση!! απλώς δεν έτυχε, δεν ήρθε η κατάλληλη στιγμή ή εμπάσει περίπτωση ρε παιδάκι μου τη βρίσκεις αλλιώς και δεν ήρθε η ώρα του ακόμα για σένα για τους χ,ψ λόγους.
Γιατί έτσι είσαι εσύ , δεν είσαι σαν τους άλλους γιατί είσαι διαφορετικός και δε θα δώσεις και λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε χρειάζεται να αναζητούμε επιβεβαίωση μέσα από αυτό. Υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή μας που αξίζουν εξίσου ή και περισσότερο από αυτό.
Γι αυτό Gupsy Cello απαντάω σε σένα μόνο ατομικα επειδή είσαι γυναίκα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ούτε να ντρέπεσαι όυτε να στενοχωριέσαι, αν είναι δυνατόν!!
Δε ξέρω τις φίλες σου αλλά ενδεχομένως να πρέπει να ντρέπονται αυτές και όχι εσύ!!αναλόγως βέβαια του τι κάνουν, μπορεί να είναι καλά κορίτσια..
Και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι απ'ότι νομίζεις (και κοπέλες) εκεί έξω που είναι σαν κι εσένα κι ούτε θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος αν ξεπαρθενευτείς που λες,
ούτε πιο ολοκληρωμένος, ούτε θα λύσεις όλα σου τα προβλήματα ούτε θα ανέβει το κύρος σου η υπόληψη σου, το ίματζ σου ή ότι άλλο τέλοσπάντων μπορεί να νομίζεις.
Συγγνώμη που έγραψα πολλά και αν παρεξηγηθώ αλλά ένιωσα ότι πρέπει να ακουστεί και μια άλλη γνώμη.
ευχαριστω για την συμβουλη σου που μολις διαβασα.Quote:
Originally Posted by psy me
βεβαιως και το εχω υπ οψιν μου ,και οντως μπορει να συμβει.
παντως εχω περασει εκτοτε απο πολλες αναμπουμπουλες ,και δεν εχω διαταραχτει ως τωρα τουλαχιστον!
το μελλον για τον καθενα μας ειναι αβεβαιο ,το εχω αποδεχθει αυτο ,και οτι ειναι να ελθει ας ελθει.
τοτε θα το αντιμετωπισω κσι δεν θα ανησυχω απο τωρα.
σημερα κατεθεσα και την αιτηση συνταξιοδοτησης μου ,αλλα θα συνεχισω και την εργασια μου μια που και η εταιρεια μου το θελει ,και εγω αντλω ακομη ικανοποιηση απο την απασχοληση μου εκει .
καλη προοδο στην ζωη σου -Κωστας
Εγω επισης εχω το ιδιο προβλημα, ειμαι 24 και ακομα περθενος.
Πασχω απο κοινωνικη φοβια, και ειχα τις ευκαιριες μου. Ηταν 3-4 ευκαιριες που ειχα. Ειμαι εμφανισημος μπορω να πω και με κοιτανε κοπελες. Κλασσικος 24αρης με το χιπστερ μαλλι και το περιποιημενο μουσι.
Αλλα λογω της φοβιας ποτε δεν μπορεσα να κανω κατι, τις ειχα τις κοπελες σερβιρισμενες στο πιατο, ειτε μεσω φιλων ειτε online. Πριν ανακαλυψω τις βενζοδιαζεπινες το να βγω ραντεβου ηταν λες και ελεγες σε υψοφοβικο να κανει ελευθερη πτωση.
Αφου ανακαλυψα τα ηρεμιστικα, το μονο που καταφερα ηταν να καλυψω το αγχος και τα συμπτωματα του, τα χερια που τρεμουν, προσωπο που κοκκινιζει, αδυναμια να μιλησω ή να βρω οτιδηποτε να πω γιατι ειμαι σφιγμενος.
Το μονο που καταφερα ηταν να ξαναβγω με κοπελες υπο την επηρεια ζαναξ ή ταβορ και να ειμαι σαν ζομπι. Προφανως αυτη η εικονα δεν αρεσε στις κοπελες (και δεν μου ξαναμιλησαν μετα το ραντεβου) και δεν ξανα ασχοληθηκα ποτε με γυναικα.
Για την ακριβεια τα εχω παρατησει πλεον με το θεμα γυναικων, τι ψυχιατροι, τι θεραπειες, τι φαρμακα, τιποτα ποτε δεν βοηθησε. Η ζομπι με ηρεμιστικα ή ενας κοινωνικα αναπηρος με χερια που τρεμουν και αγχος σε σημειο που προκαλουνται κρισεις πανικου. Το να βγω ξανα με κοπελα χωρις ηρεμιστικα, ειναι ενα απλα ενα βασανιστηριο που δεν θα ευχομουν ουτε στο χειροτερο μου εχθρο.
Δεν εχω λογια με τι να περιγραψω αυτο που νιωθω, μια εξαιρετικη δυσφορια ειναι αυτο που θυμαμαι, σα να μαθαινεις νεα οτι καποιος δικος σου πεθανε, τετοια κατασταση. Κρυος ιδρωτας και αισθημα οτι χρειαζομαι 10 μυοχαλαρωτικα απλα για να μπορεσω να κανω την κινηση και να την φιλησω.
Για να ημουν λειτουργικος με γυναικες αλλα και γενικοτερα με αλλους ανθρωπους, θα ηθελα ενα κοκτειλ απο ηρεμιστικα, αλκοολ, xtacy, κεταμινη αλλα φυσικα αστειευομαι εδω γιατι με ολα αυτα θα ημουν νεκρος.
Το μονο που θα ηθελα ηταν να εξαφανιστω καπου που δεν υπαρχουν ανθρωποι να σταματησω να υποφερω, γιατι βλεποντας τους ανθρωπους να περνανε καλα και ζευγαρια στο δρομο, τρελαινομαι γιατι ειμαι τοσο ιδιος μαυτους αλλα ειμαι τοσο αναπηρος εσωτερικα που αν πηγαινα σε ΚΕΠΑ το 87% αναπηρια λιγο θα ηταν.
Giannis_90 απ οτι βλεπω δεν εχεις θεμα με την κοινωνικη φοβια, απλα δεν ειχες ευκαιριες. Τουλαχιστο εισαι λειτουργικος, δοκιμασε τα online chat ολο και κατι θα προκυψει.
Καταρχήν μπράβο σου που δεν θες να καταφύγεις στην εύκολη λύση της ιερόδουλης και που το παλεύεις το θέμα. Έχω δει άτομα που έχουν φτάσει γύρω στα 60 πλεόν και σε όλη τους τη ζωή πήγαιναν σε ιερόδουλες αντι να κάνουν κανονικές σχέσεις, πράγμα που το θεωρώ γελοίο. Αν θες να πλησιάσεις κοπέλες γενικά σε οποιοδήποτε μέρος σχολή/καφετέρια ή κάπου αλλού, καταρχήν προσπάθησε να μην δείχνεις απελπισμένος, είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που θα τις κάνει να φύγουν. Επίσης, νομίζω οτι θα σε βοηθήσει πάρα πολύ να γραφτείς σε κάποιο άθλημα ή έστω σε ένα γυμναστήριο για να αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα με το σώμα σου και να ανέβει και η αυτοπεποίθησή σου, έτσι θα μπορείς να πλησιάσεις πιο εύκολα κάποια που σου αρέσει. Και μην αγχώνεσαι! Κάτι θα βρεθεί αν το θες :)