-
εγω παλι μενω στην Αθηνα, ειμαι απο επαρχια, αλλα θελω να φυγω ξανα να παω ομως σε μια αλλη επαρχιακη πολη, οχι στον τοπο καταγωγης μου, μπας και αλλαξει λιγο η ζωη μου. η Αθηνα περα απο πτυχια και εργασια δεν μου προσεφερε κατι αλλο πιο ουσιαστικο. ειδικα τα τελευταια 2 χρονια που ειμαι ελευθερη και βγηκα λιγο στη "πιατσα" βλεπω πολυ ψεμα και δηθενια.
ευχομαι και σε εσενα να βρεις το αλλο σου μισο και πιστευω οτι θα γινει μεσα στα επομενα 2,5 χρονια που θα εισαι εκει και δεν θα θελεις μετα να γυρισεις στην Αθηνα.
-
Κοίτα να δεις βρίσκομαι στη Θεσσαλία και επειδή ο κάμπος έχει ακόμα λεφτά οι γυναίκες εδώ έχουν συνηθίσει σε άλλο τρόπο ζωής τον οποίο εγώ δεν μπορώ να τους τον προσφέρω. Όσες φερράρι για παράδειγμα έχει όλη η Αθήνα έχουν οι Λαρισαίοι μόνοι τους. Ζούνε μία διαφορετική κατάσταση. Εδώ έχουν μάθει να έχουν οικογένεια και τα πρωινά να βγάζουν τα μωρά τους βόλτα στη πόλη με τις φίλες τους και να έχουν έναν αγρότη άντρα να τους τα ακουμπάει ή κάποιον που έχει μία επιχείρηση η οποία αποφέρει λεφτά και να κινούνται έτσι. Τώρα εντάξει αν βρεθεί κάποια και με δεχθεί όπως είμαι και είμαστε οκ ναι δεν λέω όχι και γιατί όχι να γίνω και μόνιμος κάτοικος. Άλλωστε ένα ωραίο πράγμα που έχει η ζωή εδώ είναι ότι παίζει πολύ ποδήλατο και έχουν έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής.
Η Αθήνα έχει το κακό της δηθενιάς όπως το λές, αλλά αν έχεις μεγαλώσει σε αυτή την πόλη και έχεις τους γνωστούς εκεί σου λείπουν...
