Δεν μπορω να σου περιγραψω.. ειλικρινα με εχει φερει στα ορια μου.
δυστυχώς ξέρω πολύ καλά πως είναι να φτάνεις στα όριά σου και κυρίως μέσα στο ίδιο του σπίτι που έχεις ανάγκη την ηρεμία. Ξέρω γιατί πέρασα ολόκληρη κρίση από αυτό κι εγώ και η οικογένειά μου και προσπαθώ να ανακάμψω. Δεν έχουν όρια και πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα που θα μπορούσαν να σεβαστούν ορισμένοι.. και να σκεφτείς ότι είμαστε και άνθρωποι που δεν έχουμε παραπονεθεί ποτέ ούτε για πάρτυ πχ στη γειτονιά,ούτε για παιδάκια ή αυτοκίνητα ή οτιδήποτε που πάρα πολύς κόσμος παραπονιέται επειδή προφανώς όλα αυτά είναι λογικά και καθημερινά. Αλλά η ακατάστατη φασαρία και η καθημερινή με δόλο και κακία είναι κάτι που δε μπορεί να ανεχτείς..
Δε γράφω κάτι άλλο πάνω σε αυτό γιατί εδώ είναι το ποστ του Κέλας :)
Why not? παντως εαν θες ερχομαι εγω πανω απο τον κυριο να κανω και σεισμο εαν θες να φυγει
...φυσικα κατα τις 5 το πρωι ερχονται καθαριστριες ... εκει να δεις! Συζητησεις σε ντεσιμπελ απογευματινα . Σε κατι τετοιες φασεις αρχιζω και αναπολω το νησακι μου . Aχ τελος παντων.. ειπα και εγω τον πονο μου.
Πως μπορω να οριστικα διαγραψω ή να οριστικα διαγραφει αυτο το αρθρο απο διαχειριστη μια και καλη???