απο τοτε που ξεκινησα αγωγη εχω ηρεμησει..αλλα θεματα με απασχολουν ολη μερα βαριεμαι δεν με ευχαριστει τιποτα ειμαι μονος μου και δεν εχω δουλεια
Printable View
απο τοτε που ξεκινησα αγωγη εχω ηρεμησει..αλλα θεματα με απασχολουν ολη μερα βαριεμαι δεν με ευχαριστει τιποτα ειμαι μονος μου και δεν εχω δουλεια
κοιτα..σιγουρα δνε ειχαμε προθεση να σε αγχωσουμε..κ σιγουρα με ολον μου το σεβασμο , πιστευω οτι απλα χρειαζεσαι απλα επαγγλεματικη βοηθεια,ακομα κ αυτη τη στιγμη που γραφουμε.
φιλε μονιμους φιλους δεν ειχα ποτε τωρα εχω κανα δυο που ψιλομιλαω κοπελα δεν εχω αλλα οι σχεσεις μου δεν ηταν και οι καλυτερες
γιατι δεν παιζουν φταλε
απο την στιγμη που εχεις διαγνωση απο ψυχιατρο, εμεις τι παραπανω να σου πουμε?
και ασχετοι ειμαστε, και εσενα δεν σε ξερουμε.
αυτος και γιατρος ειναι, και σε εξετασε.
το πιο πιθανο ειναι να εχει δικιο.
τις πιο πολλες ταμπελες τι τις θελεις?
το θεμα ειναι αν εχεις τις σχεσεις που θελεις με την απαθεια που περιγραφεις , προφανως και οχι, γιατι οι γυρω μας θελουν συναισθηματα για να σχετιστουν μαζι μας, αν εισαι κοινωνικα ενταγμενος καλα, προφανως οχι αφου εχεις διαθεσεις επιθετικοτητας/παραβατικοτητας, αν εχεις μια καλη καθημερινοτητα, μπορεις να δουλεψεις, να διασκεδασεις, κλπ.
επιπλεον αναφερεις σχεση με ουσιες που μπλεκει τα πραγματα πολυ χειροτερα...
αν τα πανω δεν πανε καλα, πρεπει να αναζητησεις βοηθεια ειδικου, δεν λυνονται τετοια θεματα με συζητησεις με αγνωστους, στα φορουμ...
πρωτον τις ουσιες τις εχω κοψει εδω και ενα χρονο 30 φορες το εχω πει..δευτερον δεν ξερω την διαγνωση...τριτον δεν ζητησα ταμπελα ...τεταρτον παω σε γιατρο και δεν θα μπω σε κλινικη γιατι με μεγαλη σιγουρια λεω οτι θα κανω χειροτερα εκει μεσα και τελος το φορουμ υπαρχει για να μιλαμε οχι να κανουμε κοπυ πειστ απαντησεις τυπου παρε τα φαρμακα η μιλα με τον γιατρο
οι ουσιες, αναλογα και την κατασταση της υγειας σου ( η και οχι), μπορουν να εχουν και μονιμη επιδραση. δεν λεω οτι ειχαν οπωσδηποτε, αλλα ειναι πιθανον. εχεις εσυ καποια ερευνα που λεει το αντιθετο?επισης δεν ειναι μονο οι ουσιες, ειναι το οτι εχεις παραλληλα και τα προβληματα σου. ειπα οτι μπλεκουν την κατασταση, δεν ειπα οτι ηταν το βασικο προβλημα.
δευτερον, το πρωτο πραγμα που ειπες ξεκινωντας, ειναι οτι εχεις συγκεκριμενη διαγνωση.
τριτον, ταμπελα ζητας, οταν ρωτας αν παιζει διαταραχη προσωπικοτητας. δεν εχει σημασια αν εχεις κι αλλη ταμπελα, σημασια εχει, οτι εχεις προβληματα που μπορουν να δημιουργησουν και αλλα προβληματα και σε σενα και στους αλλους.
τεταρτον εχεις [πει οτι παιρνεις αγωγη και οτι δεν θες με τπτ να παρεις αγωγη. τι απ τα δυο ισχυει τελικα? αποφασισε..
και τελος, το φορουμ ειναι για συζητηση παραλληλα με την αγωγη καποιου (αν προκειται για θεμα που χρειαζεται αγωγη), δεν ειναι για να αντικαταστησει την αγωγη, ουτε για να βγαζει διαγνωσεις.
οταν καποιος βλεπει οτι η κατασταση ειναι επικινδυνη και ο αλλος μιλαει για αντιπαθεια στις αγωγες, οφειλει να του πει να παει στον γιατρο.
τωρα αν δεν σου αρεσει, δικο σου θεμα...
ακου να δεις εδω και χρονια παω σε γιατρους για να αντιληφθεις τι παιζει εχω διαφορες διαγνωσεις διπολικη.αντικοινωνικη.σχι ζοφρενεια αυτη εδω η γιατρος δεν ξερω τι εχει βγαλει εγω περνω ρισπερνταλ αλλα δεν θελω αλλα φαρμακα δεν θελω καταστολη ψυχωτικα συμπτωματα ειχα αλλα ξαναλεω μεχρι πριν απο λιγο καιρο ειχα ταση προς την παραβατικοτητα/επιθετηκοτητα/βια για τις ουσιες ασε να ξερω καλυτερα εφοσον κανω ομαδες αυτοβοηθειας και τελος θελω συνεχεια εξαρση και ανδρεναλινη
ε ωραια.
εφοσον εχεις γιατρο κι ειχες γιατρους, εμεις τι παραπανω να ξερουμε για σενα απο αυτα που σου ειπαν?
αν δεν βρηκες κανεναν αρκετα καλο, προσανατολισου σε αυτο. στο να βρεις εναν γιατρο που σου φαινεται ενημερωμενος σωστα και κερδιζει την εμπιστοσυνη σου και αφεσου σε οτι αγωγη σου δωσει.
τα φαρμακα, δεν εχω ακουσει κανεναν που να τα θελει, αλλα το θεμα ειναι τι αλλες επιλογες εχεις?
αν ειναι απαραιτητα, πως να γινει χωρις αυτα , δηλαδη?
Θα ακουστω κλασικη. Αλλα θα ηθελες να μας πεις τι σχεσεις ειχες με τον πατερα σου κ την μητερα σου στην παιδικη σου ηλικια? Υπηρχε βια, καταπιεση στο σπιτι?
Όλα αυτά που περιέγραψες σε κάναν να αποκοπείς από τον συναισθηματικό σου κόσμο. Αυτό θα το ξέρεις ήδη. Πόσο τραύμα να αντέξει μια παιδική ψυχή? Όταν η προσωπικότητα δεν μπορεί να διαχειριστεί τις ακραίες καταστάσεις είτε αποκόβεται συναισθηματικά είτε βγάζει αρρώστιες.
Το παιδί όταν γεννιέται έχει στην μνήμη του μηδέν εγγραφές. Οι πρώτες καταγραφές στην μνήμη γίνονται από τους γονείς και συγγενείς. Από νεογέννητο μέχρι δύο ή τριών χρονών (δεν θυμάμαι ακριβής ηλικία) το παιδί νομίζει ότι είναι ένα με την μάνα του. Αν η μάνα είναι στεναχωρημένη το παιδί νομίζει ότι φταίει αυτό, αν η μάνα δεν έχει όρεξη να το αγκαλιάσει νομίζει ότι είναι άσχημο, αν η μάνα δεν έχει όρεξη να το χαϊδεύει κ να ο φιλάει - τότε νομίζει ότι είναι άξεστος, και πάει λέγοντας. Και όλα τα θετικά στις αντίστροφες περιπτώσεις. Αυτό που θέλω να πω ότι τον συναισθηματικό μας κόσμο, δηλαδή πώς προβάλουμε τα συναισθήματα μας στον έξω κόσμο και το πώς τα δεχόμαστε από τους άλλους, τα αντιγράφουμε από την μαμά!
Κάπου στην ηλικία των τριών γίνεται η λεγόμενη αποκοπή. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το παιδί βλέπει ότι υπάρχει κάποιος που η μαμά αγαπάει, η μαμά αγαπάει τον πατέρα, ο πατέρας αγαπάει εμένα, άρα είμαι ένα τρίτο άτομο μια αυτοτελή προσωπικότητα. Η κύριος ρόλος του πατέρα είναι να παίζει κ να αγαπάει το παιδί. Δηλαδή του μαθαίνει αγάπη και χαρά. Από τον πατέρα (ή όποια αντρική φιγούρα) μαθαίνουμε πως να αγαπάμε τον εαυτό μας και να παίρνουμε χαρά από την ζωή.
Στην περίπτωσή σου έχεις γράψει στον σκληρό δίσκο (υποσυνείδητο) ότι δεν υπάρχει αγάπη και χαρά, αλλά πόνος και δυστυχία, βία, φτώχεια κι αλκοολισμός. Το να αφήσεις να αισθάνεσαι είναι επικίνδυνο γιατί μπορεί κάποιος να σου προκαλέσει πόνο και κακό. Βλέπεις τον κόσμο γύρο σου μέσα από ένα εχθρικό πρίσμα, ο κόσμος μοιάζει επικίνδυνος, ανά πάσα στιγμή κάποιος μπορεί να σου κάνει κακό ή εσύ να κάνεις κακό, και αυτό φαντάζει φυσιολογικό.
Έλα όμως που τα καταπιεσμένα συναισθήματα δεν πήγαν πουθενά, απλά κρύφτηκαν, και είναι μια τεράστια ψυχική ενέργεια που βράζει μέσα σου. Είναι σαν την χύτρα ταχύτητας, που κάποια στιγμή σπάει το καπάκι και ανατινάζει ότι βρίσκει μπροστά της. Και όπως είπες έχει συμβεί. Δεν κατάφερες να ελέγξεις τίποτα, απλά θόλωσε το μυαλό σου και έκανες ότι έκανες. Λες ότι το έκανες για την αδρεναλίνη, και εγώ θα σου πω ότι η αδρεναλίνη είναι το μόνο που σε κάνει και αισθάνεσαι έστω και κάτι, αλλιώς βαριέσαι... ε ναι βαριέσαι γιατί ζωή χωρίς συναισθήματα είναι ανούσια.
Που θέλω να καταλήξω, γιατί καλές είναι οι θεωρίες αλλά αν δεν έχουν πρακτικό υπόβαθρο να τις χέσουμε!
Αυτά που έχεις περάσει στο παρελθόν δεν αλλάζουν. Ότι εμπειρίες έχεις αποκομίσει δεν αλλάζουν Οι γονείς σου δεν αλλάζουν. Οι βάσεις που χτίστηκε το σπίτι σου δεν αλλάζουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και το σπίτι δεν μπορεί να αλλάξει! Αυτά που έχεις περάσει εσύ, έχουν περάσει πολλοί λίγοι. Έχεις την δύναμη να κάνεις πράγματα που λίγοι μπορούν. Παιδιά σαν και σένα είτε γίνονται μεγάλα κεφάλια στην κοινωνία, χτίζουν αυτοκρατορίες από το μηδέν, σπάνε όλα τα ρεκόρ, γίνονται πρωταθλητές, είτε παρακμάζουν στην παρανομία, στην βία, στα ψυχεδελικά και σαπίζουν στις φυλακές ή στην χειρότερη πεθαίνουν από σύφιλη δίπλα σε κάνα σκουπιδιάρικο.
Μπορεί μέχρι στιγμής να μην σου έχει πει κανείς το πόσο δυνατός είσαι και τι δυνατότητες έχεις σε αυτόν τον κόσμο. Μπορεί να μην ήξερες καν ότι υπάρχει και άλλη επιλογή. Μάθε τώρα πως έχεις! Από δω και μπρος δεν φέρνει κανένας την ευθύνη για το πως χειρίζεσαι την ζωή σου, ούτε η μάνα σου ούτε ο πατέρας σου. Διάβασε σε τι συνθήκες μεγάλωσε ο Μπετόβεν...που ο αλκοολικός πατέρας του τον βάραγε στα αφτιά για τυχόν λάθη, μέχρι που κουφάθηκε στο τέλος...παρόλα αυτά έπαιζε κουφός!!! Έγινε διάσημος και συνέβαλε άπειρα στην τέχνη της μουσικής.
Δεν σου λέω να γίνεις μουσικός, απλά σου φέρνω ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα επιτυχίας παιδιών με δύσκολη παιδική ηλικία.
Λοιπόν οι δύο βάσεις που αναφέρεις ότι έχεις είναι η βία και αλκοολισμός (πες η φυγή από την πραγματικότητα μέσω ψευδαισθήσεων). Πάνω σε αυτά θα πρέπει να χτίσεις την αυτοκρατορία σου. Πρόσεξε δεν μπορείς να γίνεις μη βίαιος ξαφνικά, δεν μπορείς να αγνοήσεις την επιθετικότητα, την δίψα για αδρεναλίνη. Είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια μας σε μια ωρολογιακή βόμβα. Όχι θα χρησιμοποιείσεις την βία και την επιθετικότητα σε κάτι εποικοδομητικό, σε κάτι που είναι αποδεκτό από την κοινωνία. Γράψου σε αγώνες κικμποξινγ, κατεβενε σε αγώνες, πήγαινε στα ΜΜΑ, εκτόνωσε την βία πάνω στο ρινγ. Πήγαινε στρατό στις ειδικές δυνάμεις, γίνε λοκατζής (λύση είναι κ αυτό), γίνε εθελοντής στις εμπόλεμες ζώνες! Πήγαινε Αφγανιστάν, Ιράν, Συρία, εκεί αδρεναλίνη να δεις!! με το κιλό! Δεν θέλεις στρατό, πήγαινε σε κάποιο επικίνδυνο χόμπι, όπως ορειβασία, να κρέμεσαι από μια κλωστή στην άκρη του γκρεμού εκεί να δεις αδρεναλίνη. Έχω ακούσει ότι υπάρχει ομάδα "νεκροθαφτών" που πάνε σε σημεία που έχει γίνει καταστροφή πχ έπεσε αεροπλάνο και μαζεύουν ότι έχει απομείνει απο τα πτώματα για να τα ταριχεύσουν. Εκεί να δεις βία! Λίγοι αντέχουν τόση βία και ομότητα.
Όπως βλέπεις υπάρχει θέση στον κόσμο για σένα, και μάλιστα με καλά λεφτά! Υπάρχουν επαγγέλματα που απαιτούν ψυχρούς και άφοβους ανθρώπους σαν κ σένα. Εσύ θα εκτονώνεσαι κ ο κόσμος θα είναι ασφαλείς. Μην την καταπιέζεις την βία και την οργή, απλά διοχέτευσε την σε κάτι που να είναι λειτουργικό στην κοινωνία. Αλλιώς σε βλέπω είτε φυλακή είτε τρελοκομείο με διάγνωση σχιζοφρένειας ή ότι άλλο μπορούν να σου διαγνώσουν. (η σειρά Ντεξτερ απεικονίζει τέλεια την δημιουργική βία)
Επίσης θα πρέπει να βρεις πως μπορείς να αντικαταστήσεις το θέμα "της διαφυγής από την πραγματικότητα μέσω ψευδαισθήσεων". Είπες ότι δεν κάνεις ναρκωτικά και σε πιστεύω. Αλλά κάτι πρέπει να κάνεις για να το αντικαταστησεις. Η ανώτερη οκτάβα της ψευδαίσθησης είναι η καλλιτεχνία και η πίστη. Δεν ξέρω πως τα πάς με την θρησκεία αλλά βρες σε κάτι κάπου να πιστεύεις, ψάξ το θέμα, σίγουρα έχεις βιώσει θεϊκές καταστάσεις μέσα από τα ναρκωτικά. Τέτοιες εξτατικές καταστάσεις μπορείς να βιώσεις και με ασκήσεις αναπνοής (holotropic breathing) ή μέσω διαλογισμού. Ψάξε τρόπους να προσεγγίσεις το θεικό. Ή καταπιάσου με μουσική ή ζωγραφική. Δημιούργησε κάτι ξεχωριστό, σίγουρα θα έχεις μέσα σου εικόνες ή ήχους που αξίζουν να βγουν προς τα έξω. Αλλιώς...παίζει να ξανακυλήσεις στα ναρκωτικά...
Αυτό που θέλω να πω ότι απαξ υπάρχει κάτι στο υποσυνειδήτου, δεν παίζει να μην εκφραστεί κάπως στο συνειδητό. Το θέμα είναι με τι πόλο θα εκφραστεί? με θετικό ή αρνητικό? Αυτό είναι καθαρά στο χέρι σου! Τώρα που ξέρεις πως λειτουργεί το πράγμα, έχεις το τιμόνι της ζωής σου στα χέρια. Τώρα το γιατί έδωσα τις εναλλακτικές που έδωσα, μπορώ να γράψω άλλα δέκα κεφάλαια. Το θέμα είναι να πιάσεις το νόημα και να ψαχτείς μόνος σου.
Ελπίζω να έδωσα τροφή για σκέψη.
Προσωπικα δεν ξερω , μου φαινονται πολυ ξενα οσα περιγραφεις. Ας πουμε οτι ο καθενας ακολουθει μονοπατια και εσυ εχεις παρει αλλες στροφες απο μενα τις οποιες δεν μπορω να κατανοησω καν.
Αλλα κατι πρεπει να γραψω , εστω μια συμβουλη να συνεισφερω και εγω. Σε περιπτωση που η μερα σου δεν ειναι καλη, προσπαθησε παντα να σκεφτεσαι με τι λογικη λειτουργει ο αλλος. Να φερω ενα xtreme παραδειγμα , μπορει να σου εσπασαν τα νευρα μια συγκεκριμενη ημερα δυο - τρεις μαλακες και να συναντησεις εναν αλλο τυπο .... ο οποιος εισαι ... ΕΣΥ παλι και του οποιου του εχουν πρηξει επισης τα ουμπαλα ... και βρεθειτε σε διαμαχη, τι πρεπει να γινει ? Μαλλον πρεπει να επικρατησει η συνεση, καπως ετσι. Γενικα κανεις δεν μπορει να ξερει τι εχει τραβηξει ο αλλος εκεινη την ημερα ή εκεινη την περιοδο της ζωης του , αυτο που βλεπει ειναι το κομματι εκεινης της στιγμης τον οποιο και αφορα αμεσα.
Ενα πιο απλο παραδειγμα , ερχεται η σερβιτορα και σου φερνει τον καφε εντελως ξυνισμενη ... και σκεφτεσαι απο μεσα σου .... την ******* μου χαλασε την ημερα αντι για καλημερα να δω τα ξυνισμενα μουτρα της προς εμενα. Βεβαια αυτη μπορει να ειχε ενα γερο καυγα πριν με το αφεντικο και να ειναι ετοιμη να τα παρατησει ολα και να παει να καταταγει στη λεγεωνα των ξενων... λεμε τωρα.
Γενικα να μην εισαι αυστηρος με τους αλλους , οχι να χασεις τον εαυτο σου δικαιολογωντας τα παντα , να διεκδικεις και να θετεις ορια για σενα ... αλλα ... καταλαβαινεις πως το λεω. Λεπτες οι ισορροπιες , και ειναι αγωνας ζωης για να τις βρεις , τουλαχιστον εγω αυτη την περιοδο της ζωης μου νιωθω οτι ξεκιναω παλι απο το 0 σχεδον σε πολλα θεματα.
ευχαριστω για τις απαντησεις Aeriko δεν ξερω αν εισαι αλλα μιλας σαν γιατρος αυτα που γραφεις για υψηλες θεσεις στην κοινωνια η καπου αλλου μοιαζουν ουτοπια για μενα με εχω για κοροιδο θα λεγα με καταπιεσμενο θυμο..γενικα νιωθω συναισθηματα απλα δεν με σταματανε..φαινομαι καλο ατομο κοινωνικο μεχρι που γινονται τα εξεις μου γινεται εμμονη κατι και παω χτυπαω καποιον μετα λεω θα αλλαξω θα γινω κοινωνικος μετα απο λιγο καιρο ξανα η καταπιεση και χτυπαω καποιον με μαχαιρι μετα λεω θα αλλαξω παλι μετα απο λιγο καιρο μπλεκομαι παλι σε καβγα και ολα αυτα γινονται σε ηρεμη κατασταση χωρις μεταμελεια η τυψεις αλλα αν με ρωτησεις θα σου πω οτι δεν ειμαι βιαιος και οτι ειμαι μια χαρα και δεν αστειευομαι αυτο που θελω να πω ειναι οτι εγω νιωθω καποια συναιαθηματα αλλα οσον αφορα τους αλλους με μεγαλη σαφηνεια θα πω οτι μπορω να προκαλεσω κατι εντελως παρορμητικα και με παγερη αδιαφορια...τωρα ειμαι σε φαση που εχω κοψει ενα χρονο τα ναρκωτικα ενα χρονο και ψαχνω να βρω που ανοικω τελικα..για μενα δεν ξερω αν θα με καταλαβεται αλλα το να εξελιχθω στην κοινωνια ειναι δυσκολο το να βρεθω σε κλινικη η καποιο κελι ειναι οτι πιο ευκολο λογο παρορμητισμου
Προσπαθησε να αφομοιωσεις εμπειριες. Βλεπεις ακομα και εδω σε ενα φορουμ , με ενα φτωχο τροπο επικοινωνιας που προσφερει τι πληθωρα συμπεριφορων βλεπεις. Βλεπεις ατομα οπως το Αερικο που μπορει καποιος να μην συμφωνει με την αποψη του , να γραφει ενα ολοκληρο κατεβατο και να αφιερωνει χρονο , προσπαθωντας να δωσει κατι σε καποιον τον οποιο δεν προκειται να συνατησει ποτε μαλλον στη ζωη του και ως φαινεται χωρις προσωπικο οφελος.
Βλεπεις αλλους που μπαινουν , για να κανουν το ακριβως αντιθετο. Αλλοι παλι τα παιρνουν ολα πιο αναλαφρα και ουτω καθεξης. Γενικα, ειναι ενδιαφερον να "βλεπεις" τους αλλους και να λες κοιτα αυτος εχει "κατι της" που μου αρεσει ή φαινεται οτι το εχει , αραγε θα μπορουσα και εγω να κανω κατι αντιστοιχο. Μια αεναη αναζητηση του "εγω" κατα καποιο τροπο και μια εξερευνηση του κοσμου που μας περιβαλλει.
Ισως για αυτο επελεξα να μεινω τοσο καιρο στο φορουμ. Τεχνολογικα φορουμ για παραδειγμα που ασχολουνται με συγκεκριμενη θεματολογια του στυλ .... τι καρτα γραφικων να βαλω στον υπολογιστη μου ή το facebook με "πλαστικοποιημενες" σκεψεις και εκφρασεις δεν ειναι πολυ του γουστου μου. (Αν εχω τεχνολογικη απορια ανατρεχω σε αυτα τα φορουμ , αλλα δεν με αγγιζουν).
@ Αγαπητο Αερικο αυτα που εγραψες κοστιζουν σε συνεδριες αρκετα φτελα που λεει και ο θεματοθετης.
Αν θελεις ανοιξε ενα νημα να υπαρχουν συγκεντρωμενες οι πληροφοριες οι τοσο πολυτιμες για τοσους ανθρωπους που δεν μπορουν να κανουν ουτε εγγραφη αλλα μπαινουν και διαβαζουν. Ειτε σε μορφη _το τι γνωριζω_ ειτε σε μορφη _ απαντησεις σε μελη, δεν ξερω παντως θα βοηθηθει πολυς κοσμος που δεν εχει σαλιο για ειδικο !!!!
Δηλαδη νομιζω οτι εφοσον χαριζεις που χαριζεις αληθειες φτιαξε ενα θεμα Οδηγιες για ανναρρωση πχ ή ανακαλυψτε τι σας συμβαινει. Εγω παντως εδωσα αρκετα φτελα για να μαθω τα μισα απο αυτα που γραφεις για αυτο και το προτεινω, χαμογελακι :)
δεν θα πω τιποτα αλλο σε αυτο το thread..μονο το οτι λυπαμαι απειρα ολα τα πλασματα αυτου του κοσμου που εχουν ζησει τετοιες καταστασεις..κ λογικα μετα τα βρηκαν μπαστουνια στην ενηλικη ζωη τους..
ειμαι κ γω παιδι γεννημενο προιον επιθτικοτητας γονεων..
κ ξερω τι θα πει να εισαι παιδι κ να ντρεπεσαι που ζεις σε τετοια οικογενεια..να εισαι στο σχολειο κ να σκεφτεσαι κατα τη διαρκεια του μαθηματος, αν στο σπιτι σου θα βρεις τους γονεις ολοκληρους, αρτημελεις κ τους τοιχους χωρις αιμα..
αυτη τη στιγμη που μιλαμε καποια παιδακια το ζουν..θα ηθελα να ασχοληθω με τον εθελοντισμο κατα της ενδοοικοεγενειακης βιας....το σκεφτομαι..
klavkaz.. θα ηθελα να σου πω..οτι σε σεβομαι κ δεν σε λυπαμαι..κ οτι για οσα εχεις παθει δεν φταις εσυ.
χρειαζεσαι φροντιδα κ σεβασμο. γι αυτο κανε ο.τι μπορεις να τα βρεις αυτα τα δυο.
ειναι πολυ σημαντικα για την ζωη μας αυτα πλεον τωρα που ειμαστε μεγαλοι.
αυτα ειχα να πω..
η μονη λυση στην ενδοοικογενειακη βια ειναι η απομακρυνση μανας και παιδιου η συνεχομενο ξυλο στον θυτη...οσο για τα υπολοιπα για φροντιδα και σεβασμο δεν εχω να πω κατι απο τη μια υπαρχουν κανα δυο ανθρωποι που με νοιαζονται αλλα εγω δεν νιωθω τιποτα και απ την αλλη η γνωμη μου για τους ανθρωπους δεν ειναι και η καλυτερη συνηθως γινομαι αυθορμητα χειριστικος οχι απαραιτητα για να παρω κατι συνηθως για να μαθαινω πραγματα
πολυ παραξενη συμπεριφορα..ενδιαφερουσα θα ελεγα..
πιθανον ειχεις απεραντο θυμο μεσα σου..κ εχεις φτασει σε σημειο να μισεις??
κατι τετοιο?
δλδ δνε μπορεις να αγαπησεις απλα ενα πλασμα?? ειτε ιεναι γυναικα , ειτε ζωο κλπ?
δεν αισθανομαι τιποτα...μπορω να κατσω να μιλαω να γελαω με καποιον αλλα δεν νιωθω τιποτα γιαυτο κιολας πηγαινοερχονται πολλοι ανθρωποι απ την ζωη μου χαρακτηριστικο ειναι οτι μιλαω στους αλλους για δικα μου συναισθηματα οχι για συναισθηματα σε αλλους επισης γινομαι χειριστικος ωστε ο αλλος να κταλαβαινει οτι ενδιαφερομαι ειμαι ταλαντουχος ψευτης και επειδη δεν θα κανω κακο σε καποιον δεν σημαινει οτι νιωθω και καποια συμπαθεια αν δεις πως ειμαι οταν κλαινε δικοι μου ανθρωποι μπροστα μου θα θυμωσεις..υπαρχει ενα αδεσποτο μαυρο λαμπραντορ στην γειτονια μου νιωθω καποια συμπαθεια γιαυτο αλλα στο παρελθον εχω βασανισει γατες...επισης μπορω με πεοσωπικο μηνυμα να σου πω με πεεισσοτερες λεπτομερειες για το πως ειμαι
ε ωραια στειλε προσωπικο μνμ.
πως γινεται αυτο..δεν μπορω να το καταλαβω..
πχ αν πεθανει καποιος δικος σου δνε θα νιωσεις στενοχωρια?
δεν ξερω δεν μπορω να απαντησω για κατι που δεν μου εχει τυχει
Κ ρε παιδιά γιατί? Γιατί προσωπικά μνμτα? Θέλουμε και εμείς να μαθαίνουμε.
Λες ότι είσαι ταλαντουχος ψευτης, το θέατρο και την τηλεόραση την έχεις σκεφτεί?
για να μην παρεξηγουμαι δεν ειμαι κακος ανθρωπος παρορμητικος ειμαι και απλα ετυχε να χω καποια βιαια σκηνικα χωρις λογο και αιτια μπορει το οτι δεν νιωθω να ναι απ το ρισπερνταλ αλλα τυψεις ξερω οτι δεν νιωθω γενικα βασικα δεν ξερω πως ειναι μπορει να χω νιωσει αλλα δεν εχω νιωσει κατι για τον αλλον οταν εχω κανει κατι...και κατι αλλο αυριο εχω ραντεβου για δουλεια σε μια μεταφορικη εταιρια λεω να παω με κοντομανικο να δει οτι ειμαι γερο παιδι αλλα εχω τατουαζ στα χερια μηπως οταν τα δει να μου ριξει ακυρο; γιατι η κατασταση εχει ξςφυγει με τις δουλειες
ναι κρυψε τα τατουαζ καλυτερα.
κ γω γεματη τατουαζ ειμαι στα χερια ..αλλα στην δουλεια φοραω ζακετες ακομα κ το καλοκαιρι..εχω aircondition οποτε δεν σκαω.η πρωτη εντυπωση μετραει.
σε εταιρια που κανει μετακομισεις θα παω οχι στο χιλτον...καλα θα δω τι θα κανω
Αρχικα κρυψτα..για την συνέντευξη φάση..μετά αποκαλύψου..εγώ έχω μανίκια κ δεν γίνεται στην εταιρία να φαίνονται.
μανικια; και εισαι κιολας παντρεμενη με παιδι αν θυμαμαι καλα ε; δεν το λεω για κακο για καλο το λεω καλη φαση ειναι
Δεν έχω παιδί ούτε είμαι παντρεμένη,αλλα κ να είχα παιδι δεν θα με ένοιαζε που έχω τατουάζ.
να ειστε ανοιχτομυαλοι τα τατουαζ ειναι ωραια και εγω στο ποδι ενα μεγαλο δεξια πλαγια γαμπα
ρε φιλε μας λες να ειμαστε ανοιχτομυαλοι ενω εχουμε και οι δυο μανικια; αλλοι δεν ειναι βλεπε μερικοι εργοδοτες..να ρωτησω κατι ασχετο; τι ια λεγατε αν ενας φιλος σας σας ελεγε να πιαστειται στα χερια για πλακα; ετσι για να φυγει η ενταση και να χαλαρωσετε;