ο συγκεκριμενος ανθρωπος δν δεχεται βοηθεια γτ δν πιστευει οτι εχει προβλημα!
Printable View
κι εγω για να καταλαβεις επινα τσιγαρα κ εχω δοκιμασει κ καποιες ουσιες, ελαχιστα πραγματα μεσα σε πολλα χρονια μη φανταστεις! μετα απ ολα αυτα τα κοψα όλα κ του ειπα οτι δεν πινω τσιγαρα κ γελαγε, μου ελεγε "νομίζεις αυτό είναι το πρόβλημα σου", προσπαθει να με βγαλει προβληματικη και ότι τα drugs δν φταίνε.. ότι να ναι.. λούπα!
ναι οπως το πες..λουπα..
ετσι κανουν..εγω του ελεγα κλαιγοντας "δεν εισαι καλα..γιατι βαρας νταγκλες? ετρωγες κουμπια..τωρα πινεις ΚΑΙ πρεζα?"
κ μου ελεγε "εισαι τρελλη κοριτσι μου δεν πας καλα.."
κ ρε συ με εκανε να πιστεψω οτι εγω εχω προβλημα κ ενιωθα παρανοικη..
κ το λεγα στους φιλους μου κ μου ελεγαν..δεν νομιζω να πινει πρεζα..
ρε συ 6 μηνες με επιασαν αγχωδεις διαταραχες κ ετρεμα..κ καθε μερα ενιωθα πολυ ασχημα κ αυτος κοιμοταν διπλα μου κ γω ενιωθα να παθαινω κρισαρες πανικου διπλα του..κ ημουν ετσι 6 μηνες!! σταματησα να τρωω απο το στρες κλπ κλπ..
κ στο τελος τον επιασα τον π****η να κανει χρηση στο wc!!!
εκει λοιπον...δεν εξεπλαγειν..απλα ενιωσα οτι ρε φιλε! δεν ειχα τρελλαθει..
του ειπα "ελα να μιλησουμε οταν τελειωσεις"
κ ηρθε σαν βρεγμενη γατα κ του λεω "τι κανουμε?? εχεις μεγλαο προβλημα ε?πολυ κολλημα ε?"
κ μου λεει "βαραω 6 φορες την μερα!!! βοηθησε με!!"
κ απλα φορεσα το μπουφαν μου κ εφυγα...την επομενη μερα με εψαχνε στα τηλ..ειχα δη επικοινωνησει με την μανα του..τα ειχα πει ολα!
τον βαλαν σε κλινικη..ειχε σαλταρει...εγω απλα το ειπα στην μανα μου..κ μου σταθηκε οσο κανεις αλλος..με ετρεξε στον ψυχιατρο γιατι ειχα ηδη παθει νευρικο κλονισμο κ δεν ετρωγα τιποτα ...
μου ξεκινησαν αγωγη για να συνελθω..αγχολυτικα κ αντικαταθλιπτικο..
ξυπναγα τα ξημερωματα κ ουρλιαζα..
ο.τι κ να πω ειναι λιγο..
αν γυριζα τον χορνο πισω..θα ειχα φυγει ευθυς αμεσως μολις ο εαυτος μου μου ειπε " κατι δεν παει καλα..κ ειναι σοβαρο..φυγε..πιστεψε σε σενα"
αυτο επρεπε να ειχα πει.
οκ η ιστορια με εμαθε πραματα..ομως με εκαψε πολυ....πολυ καψιμο ψυχικο.
απο τοτε ....ο τυπος ακομα προσπαθει να απαλλαχτει απο την πρεζα..εχουν περασει 10 χρονια κ ακομα προσπαθει....μαθαινω απο γνωστους..
εγω εφταιξα για ολα...εγω τον επελεξα..τωρα που τα θυμηθηκα, λυπηθηκα αρκετα..αλλα ευχομαι να μεταδοσω την γνωση μου σε αλλες κοπελες που παλευουν με συντροφους εξαρτημενους..
ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ πω..οτι μετα απο κανα μηνα πηγα τον ειδα..κ εφαγα ΚΑΙ χαστουκια..επειδη του ειπα οτι θελω να μην ειμαστε μαζι..γιατι εχει πολλη δουλεια να κανει με τον εαυτο του κ επειδη κ γω δεν ημουν καλα..κ πρεπει να βρω τις ισορροπιες μου..αστα βραστα.
ποπο βρε κοπέλα μου τι πέρασες κι εσύ. ευτυχώς δεν σε κόλλησε κι εσένα κ ξεκόλλησες απ την όλη φάση... αυτά τα άτομα όπως είπες τα βάζουν σε κλινική μόνα τους δεν πάνε... ελπίζω ο δικός μου να μην πίνει πρέζα, τώρα έχω βαρέσει άγχος κ θέλω να πάω να κάνω εξετάσεις για aids κλπ... μιλάμε ακόμα αλλα σε πιο φιλικό΄κ απόμακρο επίπεδο. ελπίζω μόνο μην του έρθει καμια κρίση θυμού, σκεφτομαι οτι το καλυτερο κ για εμενα για να νιωθω κι εγω ασφάλεια θα ειναι να τον απομακρυνω σιγα σιγα κ να τον παρασυρω σε πιο υγειης συνηθειες. να ας πουμε τωρα εχει ενδιαφερθει να παμε γυμναστηριο μετα απο μηνες βεβαια που του το λεω κ εχουμε γραφτει, εγώ θα ξεκινήσω κ αν θελει ακολουθει.
LitSof μια χαρά είσαι και εσύ. Φύγε μακριά και αν σε ενοχλήσει πάρε ασφαλιστικά μέτρα. Όλα τα άλλα είναι ιστορίες. Να το κοιτάξεις αυτό με την αδυναμία σου στα "κακά παιδιά" γιατί είναι γκρεμός...