Ίσως πάλι, αυτή την κατάσταση ελπίδας και προσδοκίας να της προκαλεί ο φόβος. Σε κάθε εξάρτηση κρύβεται ο φόβος από πίσω.
Printable View
Ίσως πάλι, αυτή την κατάσταση ελπίδας και προσδοκίας να της προκαλεί ο φόβος. Σε κάθε εξάρτηση κρύβεται ο φόβος από πίσω.
Συμφωνω οτι ο φοβος μπορει να κρυβεται πισω απο καθε εξαρτηση , αλλα οχι μονο ο φοβος που αναφερεις , αιολε , ειναι και ο φοβος της μοναξιας , ο φοβος οτι μπορει να μην ξαναβρεις κατι παρομοιο , και ο απλος εγωισμος της απορριψης ................
Θεωρώ σημαντική την άποψή σου αφού έχεις βιώσει καταστάσεις εξάρτησης και τις πάλεψες και χαίρομαι που συμπληρώνει την δική μου σκέψη. Αναφέρθηκα στην έννοια της εξάρτησης γιατί θεωρώ ότι η εμμονική προσκόλληση που μας προκαλεί η απόρριψη αποτελεί εξάρτηση...και πράγματι ο φόβος έχει πολλά πρόσωπα. Σε προσωπικό επίπεδο θα ήθελα να καταθέσω και έναν άλλο είδους φόβο που βίωσα έντονα σε παρόμοια περίπτωση και θεωρώ σημαντικό γιατί αυτό το συναίσθημα του έντονου φόβου ήταν που δημιουργούσε και διατηρούσε την εμμονή. Ο φόβος αυτός προέκυψε από τις βαθύτερες πεποιθήσεις αναξιότητας που ήρθαν στην επιφάνεια με την απόρριψη. Με λίγα λόγια η απόρριψη ήταν σαν να επιβεβαίωνε τις πεποιθήσεις αυτές που προϋπήρχαν χωρίς να είναι συνειδητά αντιληπτές αφού για χρόνια δεν ήθελα να τις κοιτάξω. Ένα μεγάλο "δεν αξίζω" πλημμύριζε την ύπαρξή μου κι ένας τρόμος ανυπαρξίας που με ωθούσε στην αναζήτηση του "ναρκωτικού", την διάψευση της απειλής. Κάπως έτσι αποδόθηκαν τεράστια ποσά ισχύος σε αυτούς που δεν έπρεπε. Θεωρώ ότι οι καταστάσεις πόνου που βιώνουμε στις περιπτώσεις αυτές, αποτελούν μοναδική ευκαιρία προσωπικής ανάπτυξης, και πρέπει να τις εκμεταλευόμαστε. Διότι αυτός που δεν περιμένει τον άλλον να του πει το τι αξίζει, μπορεί να στεναχωριέται στην απόρριψη αλλά το ξεπερνάει και προχωράει μπροστά...γιατί δεν φοβάται.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Το σημαντικο σε μια σχεση ειναι να υπαρχει επικοινωνια και αλληλοσεβασμος.
Ο ερωτας ειναι κατι που υπαρχει στο μυαλο μας,σχετιζεται με σεξουαλικα ενστικτα,ανασφαλειες,εγωισ μους και εξιδανικευσεις.
Ειναι μια πλαστη κατασταση που οκ ειναι ωραιο να τη ζησεις μικρος,αλλα αν συνεχισεις ετσι ολη σου τη ζωη δε σου βγαινει σε καλο.
Οταν μεγαλωνεις θελεις εναν ανθρωπο να συνεννοειστε και να μην προσπαθει ο ενας συνεχως να καπελωνει τον αλλον.
Αν υπάρχει άνθρωπος που δεν μπορείς να ξεπεράσεις με τίποτα...
Ναι. Πιστεύω πως υπάρχει! Υπάρχει αυτός που για κάποιον λόγο δεν βρήσκεστε τώρα μαζί. Για όποιον λόγο. Δεν έχει σημασία. Αλλά είναι αυτός που όταν περπατάς στα μέρη που περπατήσατε μαζί, ανατριχιάζεις. Είναι αυτός που δεν θες με κανέναν άλλο να κάνεις τα πράγματα που κάνατε μαζί. Γιατί τα θεωρείς ΔΙΚΑ ΣΑΣ πράγματα και δεν ανοίκουν σε κανέναν άλλο.
Ναι, νομίζω πως υπάρχει. Ακόμα κι αν είσαι καταδικασμένος να μην τον ξαναέχεις είτε από δική σου είτε από δική του επιλογή, πάντα μέσα σου θα υπάρχει...
Και να σημειώσω πως γι αυτόν τον άνθρωπο δεν παίζει κανέναν ρόλο αν είσαι με κάποιον ή όχι, αν είσαι με κάποιον καλύτερο ή χειρότερο, πιο όμορφο ή πιο άσχημο... Γιατί για κάποιο λόγο ένα κομμάτι του εαυτού σου ανοίκει σε αυτόν.
Και αν σου κάτσει,να το χαρείς όσο μπορείς.Quote:
Originally Posted by Sagittarius
σωστόοοςςςςςς !!!!!!!Quote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
πιστευω μπορεις να ξεπερασεις εναν ερωτα,οταν ξερεις πως δεν υπαρχει περιπτωση να στε ξανα μαζι γιατι ο αλλος εχει προχωρησει η ζωη του κ δν εχεις καμμια επαφη μαζι του πια
Αυτο εχει μια βαση , τοχω μελετησει το πραμα σε βιβλιο , εκτος της πραξης , ' η ψυχολογια του ερωτα ' του P.Jagot , ειναι πιο βασανιστικη η αγωνια αν πρεπει να επιμεινεις να ξανακερδισεις τον αλλον , παρα να εξαφανιστει η να τον εξαφανισεις απ την ζωη σου ................................το πρωτο ειναι πολυ φθοροποποιο..........Quote:
Originally Posted by lena86
οντως!!Quote:
Originally Posted by Macgyver
στη 2η περιπτωση βαζεις ενα Χ, πατας ενα delete και τελος, κατευθειαν στον καδο απορριματων.
αλλα η 1η περιπτωση εξαιρετικα φθοροποια, σου ρουφαει την ενεργεια, σπαταλας φαια ουσια. Το μονο καλο ειναι οτι σε ενργοποιει στη διεκδικηση, απλα εχει την προκληση να μην την πατησεις και πεσεις στη λουμπα της απογοητευσης.
Ισως στον ερωτα να ισχυει το ' αναντικαταστατος ' , δεν ξερω .......ο Beethoven, μια ζωη ηταν ερωτευμενος με την ιδια γυναικα , ενας ανεκπληρωτος ερωτας ........τον θαυμαζω , θελει κοτσια για ναγαπησεις τοσο .....
αν ηταν ανεκπληρωτος, εμμονη θελει, οχι κοτσια....Quote:
Originally Posted by Macgyver
επισης μην ξεχνας οτι ηταν αλλες εποχες τοτε.
ΑΚΡΙΒΩΣ.Quote:
Originally Posted by lena86
ειτε βρεις την δυναμη να μην ξανασχοληθεις, ειτε ο αλλος ειναι αρκετα καλος να σε απελευθερωσει απ τα βασανα σου (αν δεν σε θελει) και σε βγαλει απολυτα απ την ζωη του, το αποτελεσμα θα ειναι να ξεκολλησεις συντομοτερα.
Μπορείς να ξεπεράσεις κάποιον όταν ο ιδιος ενώ σε απορρίπτει παύει να σου αφήνει παραθυράκια και ελπίδες, όταν εσύ εγκαταλείπεις να τον σκέφτεσαι εμμονικά και αφήνεις τον εαυτό σου να προχωρήσει παρακάτω, όταν μπαινεις στη διαδικασία να απομυθοποιησεις κάποιες καταστάσεις και κυρίως όταν καταλάβεις πως το να ψάχνεις να βρεις ενα κλώνο του πρώην είναι μάταιο, γιατί όταν θα ξαναερωτευθείς θα βιώσεις κάτι τελείως ξεχωριστό και μοναδικό με το προηγούμενο
Δεν ξέρω παιδια..
Προσωπικά επιμένω πως υπάρχει ο αναντικατάστατος στην καρδιά σου. Έστω η ιδέα του. Και είναι όμορφο και ωραίο αυτό.
Ακόμα και αν εσύ πήρες την απόφαση να τον αφήσεις πίσω και αν έχεις προχωρήσει, τότε καταλαβαίνεις αν ο άλλος είναι για σένα εκείνος. Ακόμα και αν δεν ξανασυναντηθείτε ποτέ. Θέλει κότσια όμως να ζεις με αυτό και να μην σε παίρνει από κάτω...
Αλλες εποχες , αλλο εμεις , αλλο ο Μπετοβεν ομως , λειτουργουσε σε αλλο μηκος κυματος , μια τετοια ιδιοφυια , που ηταν και τυφλος στα τελη της ζωης του ..............και συνεθετε ......Quote:
Originally Posted by Remedy