Με τα χρόνια μαθαίνειςQuote:
Originally Posted by boo
Printable View
Με τα χρόνια μαθαίνειςQuote:
Originally Posted by boo
για καντο λιγο λιανα το απιθανο....Quote:
Originally Posted by elis
Σου έθετε ένα στόχο και μόλις το πετυχαινεσ σου έλεγε πάνε για κάτι άλλο ποτέ δε παραδέχτηκε ότι το πετυχαινεσ εντάξει μπορεί εσύ να το βλέπεις ότι σε μείωνε αλλά μεγαλωσεσ σωστά κούκλα κι αυτό φαίνεται είσαι υπέροχη κι εσύ οπωσ ή μάνα σου απλά ή μάνα σου ήταν πιο μπασμενη στουσ κινδύνους
Πιστεύω ότι είναι λάθος αυτό που λες ότι το ένα συνεπάγεται το άλλο....δηλαδη είναι σωστό να μην επιβραβεύεσαι από το γονιό σου? Η μάρα μπορεί να είναι σωστή για άλλους λόγους ας πούμε , γενικά οι δυσκολίες της ζωής της πχ και όχι αυτό με τους στόχους που δεν σε επιβραβεύουν ποτέ........αν δεν ακούς ''μπράβο'', γεμίζεις ανασφάλειες και αν ακούς πολλά ''μπράβο'' θα βγεις ένας μαλ@κας......Quote:
Originally Posted by elis
Βέβαια μάρα αυτό που λες με το είσαι ικανή δεν ξέρω αν το λες τυχαία ή αν όντως έτσι έκανε, αλλά είναι καλό αν συνέβαινε διότι πίστευε σε σένα με το να σου έλεγε είσαι ικανή, οπότε το λάμβανες το σήμα........εγώ πρέπει να βαράω παλαμάκια για να με ακούσει η μάνα μου, που στόμα έχω και μιλιά δν έχω.....μέσα σε μια τρίωρη συζήτηση άντε να πω μια πρόταση , πέρα βρέχει, τα ντουβάρια περισσότερο σημασία μου δίνουν με αποτέλεσμα πάντα οι άλλοι να της ξαναλένε αυτό που αυτή δεν έκανε τον κόπο να ακούσει για 3 sec και εγώ να νιώθω άσχημα εκείνη την ώρα ......μόνο αν πάω με καμιά ντουντούκα και της φωνάζω στο αυτί .............ή ρίξω κάνα πυροτέχνημα.............μπας και με προσέξει ..........
χαχα μου αρεσεις εσυ, εχεις φευγατη σκεψη!!Quote:
Originally Posted by elis
λες δηλαδη οτι υπογειως με παραδεχοταν, και ανεβαζε τον πηχυ γιατι πιστευε σε μενα?
εγω βλεπω οτι με ακυρωνε, οχι οτι με μειωνε, πως να το πω? οτι με αποδομουσε...
σα να προγραμματιζεις ενα σκυλακι για ενα σκοπο και μολις το πετυχαινει, οοοοοοοοχι δεν θα το παρεις το κοκκαλο, τρεξε και εκει, και τοοοτε θα το παρεις...
Cube, απλα εχε υποψιν οτι μιλαμε για ψυχωσικους. Η σκεψη τους ειναι καπως διαφορετικη απο των αλλων ατομων...Quote:
Originally Posted by cube
Τωρα γενικα ο γονιος ειναι καλο να αποδεχεται απεριοριστα το παιδι, δεν ειναι μπατσος ή προπονητης ή δασκαλος. Συμμαχος ειναι.
Απο οσα εχω δει, αν δεν ακους μπραβο καθολου, κουραζεσαι απο την προσπαθεια... 1-2-3-10 εε στο τελος λες ασταδιαλα και στοπ. Αν ακους συνεχως μπραβο και το αξιζεις, εχεις προσπαθησει, παιρνεις αερα στα πανια σου και απογειωνεσαι.
Το θεμα ειναι να ακους μπραβο μετα την προσπαθεια, οχι τυπικα.
Αυτο με το ικανη το εκανε, αλλα για να φτασω σε αυτο το σημειο μου ειχε παρει χρονια ατελειωτα και παρα πολλη προσπαθεια, απο το ενα ακρο να παω στο αλλο ακρο το καλο. Η δικη μου μονο αδιαφορη δεν ηταν... ενδιαφεροταν παρα πολυ για μενα, ακραια θα ελεγα, με εναν τροπο φευγατο...
Σε αυτο που λες για τη μαμα σου, νομιζω οτι στη σχεση μανας-κορης βγαινουν ολα τα ψυχολογικα της μανας...
Γι αυτό έγινες υπέροχη επειδή ενδιαφέρθηκε η μάνα σου θα το καταλάβεις στα πενήντα σου πρώτον και δεύτερον κάτι έβλεπε αυτή επιμένω ήταν καταπληκτική γυναίκα και θα το καταλάβεις στα πενήντα
ασχετο οπως εξελιχθηκε το θεμα, αλλα ξεχασα να γραψω οτι με βοηθαει και ο χυμος πορτοκαλιου.
Χυμό πορτοκάλι χαμομήλι και γύρη παίρνω εγώ και συμφωνώ