Τί συνέβη;;;τί λάθος πάλι έκανα;;;;

Τζένη μου, πολύ όμορφο αυτό που έζησες, αλλά καμία σχέση δεν έχει με αυτό που έζησα εγώ..Ναι, το ιδανικό υπάρχει μόνο στα παραμύθια...αλλά θα το ξαναπώ, εγώ δεν τον είδα σαν ιδιανικό... ϊσως να φαντασιώνομαι την σχέση τώρα όπως λέει η FLAMENGO, αλλά πίστεψέ με, ξέρω ότι θα είχε προβλήματα...απλά θα τα πάλευα, έτσι πιστέυω τουλάχιστον...καλώς ή κακώς, το δύσκολο για μένα είναι να δεχθώ ότι ο μόνος άνθρωπος που μπόρεσε να δει τόσο μέσα μου..ήταν μια απάτη, ένα φάντασμα..αυτό. Μιλούσαμε για τα πάντα, και άκουγε..ήθελε να του λέω τις σκέψεις μου...κει με μάλωνε όταν του λεγα ότι μπορεί και να τον πρήζω..για όλους στην ζωή μου είμαι δυνατή, επιτυχημένη κτλ... κι ήταν ο μόνος, που επειδή δεν με ήξερε, άπλωσα όλα όσα έχω μέσα μου, που δεν νιώθω όμορφη, έξυπνη και επιτυχημένη...εκείνος έμεινε, έτσι έλεγα..δέχθηκε αυτό που είμαι. Και σου πα, με πληγώνει που δεν είπε δυό λέξεις σαν άνθρωπος, που μένει ένα στενό από την αδερφή μου και δεν μπορώ να πάω να χτυπήσω το κουδούνι του και να ζητήσω να το συζητήσουμε..όχι να του αλλάξω γνώμη, όχι..απλά να μου μιλήσει. Εν ολίγοις, αισθάνομαι ότι για πρωτη φορά κάποιος π\'εταξε την αλήθεια μου..κάποιος που μοχθούσε επί 24ωρου βάσεως να μπει μέσα μου..ε, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω...Μου ναι πολύ δύσκολο όλο αυτο...
το ιδανικό όντως χει στα παραμύθια, αλλά για μένα ήταν κάτι με αδυναμίες..κι όταν συναντηθήκαμε, τότε ήταν που ένιωσα ότι ήταν κάτι στα μέτρα τα επίγεια..γιατί θα υπήρχαν δυσκολίες...δεν έψαχνα τον πρίγκηπα..κι η διαφορά με αυτό που λες εσύ είναι πως εσένα δεν σε κορόιδεψε..εμένα μου λεγε ακόμα και την τελευταία στιγμή πριν την συνάντησή μας,΄πως το μόνο που μπορεί να πάει στραβά ήταν..να μην μου αρέσει εμένα...έκανε σχέδια..τώρα που άνοιγε ο καιρός θα ταξιδεύαμε...ερχόταν νοερα και..μου τριβε την κοιλίτσα όταν....πονούσα....με διαβεβαιώνε πως θα με διεκδικούσε ότι κι αν γινόταν...και δεν με άφησε καν να τον διεκδικήσω εγώ..δεν είμαι ηλίθα, ξέρω πως οι σχέσεις κάθε είδους ετσι είναι..κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο..ακόμα κι όταν κάνει τόσα σχέδια..όμως τόσο ξαφνικά και τόσο απότομα.., λέγοντας μόνο \"σε χρησιμοποίησα\"...ε, δεν μπορώ να το χωνέψω..Και δηλ. σε τί με χρησιμοποίησε;;;στο να πληρώνει την κινητή τηλεφωνία και στο να μην πηγαίνει έξω για να μιλά μαζί μου;;;Δεν ξέρω..ίσως είμαι εγώ η παράλογη...Ξέρω πού αρχίζει η αλήθεια κια πού το παραμύθι, στο περίπου έστω...αλλά δεν ήμουν μόνη μου σε όλο αυτό...τί μπορεί να έκανα και να φυγε τρέχοντας...λέω τώρα...

Quote:

---

Originally posted by Flamenco
Στέλλα απλά ο τύπος έχει κομπλεξικό με τη διαφορά ύψους και μετά απλά έπαιζε μαζί σου για να βγει τελικά από πάνω και να νιώσει μάγκας.

---

Σε περίπτωση που δεν το είδες. Νομίζω ότι αυτή είναι η εξήγηση που ψάχνεις. Και να σου πω και κάτι άλλο; Σχεδόν όλοι όσοι ψάχνουν να κάνουν σχέσεις από Internet έχουν τις περισσότερες φορές απωθημένα από προηγούμενες σχέσεις που τους δημιουργούν κόμπλεξ. Κι εσύ ήσουν μία από αυτές που τα εισέπραξε. Αυτό έγινε.

O flamenco έιναι άνδρακλας παρεπιμπτόντως.

SORRRY!!! Δεν ήθελα να σε θίξω, ίσα ίσα που τώρα που μου πες πώς είσα άντρας, αξιολογώ αλλίώς την θέση σου, εννοώ πως η οτπική των ανδρών έχει άλλη βαρύτητα...μπορεί να ναι κι έτσι, δηλ. έτσι είναι μάλλον, απλά, συγνώμη κιόλας, εμενα αυτό μου κάνει λίγο άρρωστο..γιατί άλλο είναι να πάιζεις παιχνιδάκια στο chat και άλλο να ασχολείσα συνέχεια με έναν α΄νθρωπο, να καταναλώνεις ενέργεια βρε παιδί μου..κι αυτό έστω..

Κι όσο για το ύψος που λες...ε, λεπτομέρειες είναι αυτά...δηλ. δεν υπάρχουν κοντοί άντρες που τα χουν με δίμετρες;;;ʼσε που τα παμε...το ύψος μου το ήξερε...μετά το θυμήθηκε;;;Τί να πω...

Οχι βρε Στελλακι δεν ηταν το υψος. Απλα δεν ηταν ετοιμος για μια σχεση. Για δικους του λογους. Μηπως ηταν παντρεμενος?

Το ξερω τωρα οτι θελεις να σου εξηγησει.... Αλλα τι να σου πω. Κανε αυτο που νοιωθεις.
Στειλτου ενα μηνυμα να τον συναντησεις?
Θα ανταποκριθει λες?

Μάλλον δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει από το να φλερτάρει μία άγνωστη Στέλλα. Να είσαι σίγουρη. Και όσον αφορά το nick μου, τυχαίνει απλά να μου αρέσει αυτό το είδος μουσικής και το έβαλα για πλάκα. Αλλά έμεινε έτσι. Στο επόμενο ελληνικό forum θα βάλω για nick \"Ρεμπέτικο\" για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις.

Ρε Στέλλα ρώτα τον για να σου φύγει η απορία αν το θέλεις τόσο. Πες του να σου πει, ειλικρινά όμως, τι έφταιξε μιας και δε θα γίνει κάτι άλλο από ότι φαίνεται. Αλλά παίζει να νιώθεις και χειρότερα μετά από αυτή την κίνηση. Εσύ ξέρεις τον εαυτό σου, κάνε αυτό για το οποίο νομίζεις ότι θα μετανιώσεις λιγότερο...

Flamengo...δεν σε πέρασα για κοπέλα λόγω του ονόματος..ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες...είμαι σε σύγχυση βλέπεις..
Τζένι μου..΄παντρεμένος δεν ήταν. σου λέω, εντελώς τυχαία μένει δίπλα στην αδερφή μου και ότι μου χει πει, είναι αλήθεια, για την καθημερινότητά του έστω...
Ναι, θέλω πολύ να μου πει τί πήγε στραβά..αλλά όχι, δεν θα ανταποκριθεί αν του πω να βρεθούμε..δεν το νομίζω δηλ. όπως και δεν ανταποκρίθηκε στα μηνύματά μου..γίατί άκουσα πολλά κια από φίλες μου, ότι δηλ. μπορεί να τον ..ευνούχισες με την συμπεριφορά σου στην έξοδό σας. πχ όταν πρωτοβρεθήκαμε δεν μίλαγε και του λέω \"πες κάτι γιατί θα τα πάρω..\", είμαι απότομη..ή ότι περίμενε μια ασχημούλα κι είδε μια εντυπωασική κοπέλα που κόμπλαρε..ή ότι την επόμενη ημέρα που ήταν μεν αλλιώτικος αλλά έφηνε ένα παραθυράκι έγώ ζήτησα να πει τί συμβάινει..κι ίσως τον πίεσα να δώσει μια απάντηση που δεν ήταν έτοιμος να δώσει...τα σκέφτηκα όλα αυτά...γιατί πολλέ φορές εμείς ωθούμε τους άλλους σε αποφάσεις χωρίς να το σκεφτούμε...όμως την Παρασκευή, μία εβδομάδα μετά, του στειλα μην. λέγοντάς του πώς εγώ είχα και έχω τελικά αισθήματα..και δεν απάντησε..οπότε δεν θα ανταποκριθεί..στο μόνο που μετανιώνω είναι που την στιγμή που μου λεγε όλα αυτά μέσα από μηνύματα, κι ενώ ήμουν στης αδερφής μου..δεν κατέβηκα κάτω να χτυπήσω την πόρτα του να μου τα πει από κοντά, αυτό, ναι...αλλά είχα μείνει άναυδη..και στην τελική..θα άλλζε κάτι;;Δεν νομίζω...

Μα βρε παιδιά, πώς να τον αναγκάσω να μου πει τί συνέβη;;;Γίνονται αυτά;;;Δεν απαντά στα μηνύματα..τί να κάνω, να τον πάρω από απόρρητο νούμερο για να το σηκώσει;;;Ε, θα με βρίσει..Δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να σου μιλήσει...

Εξέλλου, για \"Στέλλα\" το πάλεψα...και θα το πάλευα κι άλλο αν έβλεπα λίγο φως...αλλά τώρα..εκείνος έλεγε πως έχει απίστευτη υπομονή και ψυχριαμία...κι από όιτ φαίνεται την έχει. Πιστεύω πως όσα μηνύματα και να στείλω...απάντηση δεν θα λάβω...ε, το να χτυπήσω την πόρτα του είναι αδιακρισία..είπαμε...

Στελλίτσα ο τύπος είναι απίστευτα κομπλεξικός. Από αυτά που μου λες φαίνεται ότι παίζει μαζί σου για να νιώθει μάγκας που κάποια τον κυνηγάει. Μπορεί καi να το λέει τώρα στη σχέση του και τους φίλους του και να γελάνε. Μπορεί να είναι η πρώτη φορά που τον κυνηγάει κάποια και νιώθει βασιλιάς. Δεν μπορείς να ξέρεις. Αν θέλεις τόσο να μάθεις όμως, πες του σε μήνυμα \"εφόσον δεν πρόκειται να τα ξαναπούμε, πες μου μόνο σα φίλος και ειλικρινά τι δε σου άρεσε απο το ραντεβού για να ξέρω και να μείνω ήσυχη\". Κάτι τέτοιο. Αν δεν απαντήσει απλά πες του ότι είναι απίστευτα κομπλεξομαλάκας ή βρίσε τον τον και πες του δε θα βγεις ζωντανός από αυτή την ιστορία. :) Δεν ξέρω, πες ότι νιώθεις. Σβήσε το τηλ. του να μην σκέφτεσαι να τον πάρεις ξανά, φτιάξτα με κάποιον κορυφαίο και όταν σε δει με τον άλλο θα πάρεις την εκδίκησή σου μόλις δεις την έκφραση στο ρητιδιασμένο από τη μιζέρια πρόσωπό του... :)

Ότι δεν έχει σχέση, το πιστεύω..άλλωστε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι κολλημένος στο παρελθόν...Δεν θα τα κανα όλα αυτά, και κυρίως δεν θα τα φτιαχνα με άλλον για να με δει εκείνος..., τί νόημα έχει...το μόνο που ίσως να κανα δηλ. ήταν αυτό το μήνυμα για το τί πήγε στραβά...αλλά δεν θα απαντήσει..νομίζω αυτό είναι ξεκάθαρο.Εξάλλου, αν είναι τόσο κομπλεξικός όσο λέτε, τί θα πει..έίμαι κομπλεξάρα και σε πε΄ριμενα χειρότερη;;;πάλι ψέμμα δεν θα επινοήσει;;;

Δεν ξέρεις τι θα γίνει αν το στείλεις. Ή θα στείλεις για να μάθεις και να ησυχάσεις ή θα παραδεχτείς ότι δεν ήταν αυτό που νόμιζες και θα συνεχίσεις να ζεις. Και να τα φτιάξεις με άλλον μόνο για σένα εννοώ φυσικά. Απλά λέω ότι θα τον πειράξει και τότε θα πάρεις και την εκδίκησή σου αν νιώθεις έτσι αυτή τη στιγμή. Όπως και να χει, καλή δύναμη...

Όχι, εκδίκηση δεν θέλω..καμία σχέση..θέλω να ναι καλά. Να πάρω μια αλήθεια θέλω, αλλά είτε μου αρέσει είτε όχι..αυτό δεν εξαρτάται από μένα..η απουσία του είναι σαφής

Στέλλα, το ότι αυτή τη στιγμή κάθεσαι και σκέφτεσαι την όλη κατάσταση δεν είναι περίεργο, το μυαλό μας θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί, για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους κλπ. Το περίεργο είναι που κάθεσαι και αναρωτιέσαι τόσο πολύ σε τι έφταιξες. Γιατί πρέπει να έφταιξες σε κάτι;
Οι άνθρωποι δεν αντιδρούν πάντα με τον τρόπο που αρμόζει στις καταστάσεις, με τον τρόπο που σκεφτόμαστε εμείς ως σωστό, μερικές φορές ακόμα και με τον τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν σωστό.

aphelia μου, καλησπέρα..ήθελα πολύ την γνώμη σου...μπορεί να χεις δίκιο, απλά σκέφτομαι, προσπαθώ να δώσω μια εξήγηση ..έτσι λειτουργώ, ειδικά όταν πιστεύω πως έχω αγγίξει την ψυχή κάποιου, για να αναιρεθεί όλο αυτό..ε, κάτι πήγε στραβά..μη λέμε όμως τα ίδια..εγώ απλά ζήτησα να καταλάβω πώς απο το ζενίθ πάει κάποις στο ναδίρ..χωρίς εμφανή, έστω, λόγο...κάποιοι λένε να του τηλ. και λοιπά...δεν θα βγει κάτι..εξάλλου, εγώ την κίνησή μου την έκανα, του μίλησα για τα αισθήματά μου την Παρασκευή σε μήνυμα...είναι σαφής..άλλο αν εγώ ...περιμένω...το ξέρω ότι είναι μάταιο, αλλά κάπου μέσα μου ελπίζω, αλλά νομίζω ότι αντικειμενικά το πάλεψα, όσο μπορούσα και ένα τηλεφώνημα δεν θα άλλαζε κάτι...πέρα από το να δω τί θα μπορούσε να πει χωρίς γραπτό λόγο..αλλά ύστερα σκέφτομαι την ελευθερία του άλλου, δηλ. το να ξέρεις πού σταματάς...θα σου φανεί παράξενο, αλλά δεν έχω διεκδικήσει ποτέ μου κάποιον άλλο...δεν χρειάστηκε κι όταν έβλεπα πως δνε με απίρνει..έφευγα..δεν άντεχα την απόρριψη, ούτε και τώρα την μπορώ ιδιαίτερα..αλά εκείνος με είχε διαβεβαιώσει πώς δεν θα με απέριπτε σαν άνθρωπο εννοώ και αυτό ακριβώς έκανε..Είναι τρελλό, ίσως, αλλά αυτόν, που...δεν είναι κούκλος και που δεν έζησα μαζί του θα τον διεκδικούσα ... όχι από εγωισμό, από πειραματισμό, δηλ. δεν λέω πως σίγουρα θα έμπαινα σε σχέηση μαζί του, σίγουρα όμως θα έδινα την ευκαιρία..μέχρι εξάντλησης και της τελευταίας πιθανότητας..νομίζω όμως πως δεν έχω τα περιθώρια...κι ακιρβώς επειδή δεν διεικδίκησα ποτέ στην ζωή μου, αυτό που εν τέλει να με απασχολεί είναι το τί κάνω, πώς δικειδικώ ή...αν διεκδίκησα και πλ΄\'εον το μόνο που μένει είναι να αποχωρήσω...

Στέλλα, προσπαθείς να δώσεις μία εξήγηση αλλά δεν είναι πάντα δυνατό αυτό. Μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό λόγοι για το πως και γιατί δημιουργήθηκε και κατέληξε αυτή η κατάσταση. Ακόμα και αν σου απαντήσει δεν είναι σίγουρο αν ο ίδιος έχει κατανοήσει τους λόγους, μπορεί να περάσουν χρόνια για να καταλάβει κι αυτός ακριβώς τι συνέβηκε, μπορεί να μη το καταλάβει ποτέ. Το θέμα είναι πως το διαχειρίζεσαι εσύ μέσα σου, πως το φτιάχνεις μέσα στο μυαλό σου.
Καλή και άγια η διαδικασία ανασκόπησης, αναζήτησης των απαντήσεων γιατί σε βοηθάει στην δική σου παρατήρηση και ψάξιμο του εαυτού σου, αλλά μέχρι ένα σημείο. Κάποια στιγμή τα βάζεις κάτω, αποφασίζεις εσύ τι απαντήσεις να δώσεις στον εαυτό σου, τέτοιες ώστε να σε πάνε παρακάτω, να το ξεπεράσεις και να γίνεις ακόμα πιο δυνατή. Προφανώς δεν έχει φτάσει ακόμα αυτή η στιγμή για σένα αλλά έχε στην άκρη του μυαλού σου ότι κάποια στιγμή πρέπει να γίνει, όταν χρονίζει κάτι σε φθείρει.
Ούτε εγώ έχω διεκδικήσει ποτέ κάποιον, περιμένω ο άλλος να εκτιμήσει αυτή που είμαι, αν δε το κάνει τότε για μένα προφανώς δε ταιριάζουμε. ʼσε που είναι πολύ ψυχοφθόρα η διαδικασία της διεκδίκησης και δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που θα έπρεπε. Δε λέω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος, είναι όμως ο δικός μου και νιώθω καλά με τις αποφάσεις μου. Ακόμα κι αν διεκδικούσα κάποιον, πάλι θα ένιωθα καλά με τις αποφάσεις μου γιατί εκείνη τη στιγμή έτσι θα ένιωθα ότι θέλω να πράξω.

Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες...τις απαντήσεις πρέπει να τις δώσω εγώ , να διαλέξω μία εκδοχή και να πω..αυτό ήταν. Πάμε παρακάτω..¨οσο περίεργο και να ακουστεί, το \"πάμε παρακάτω\" το χω πει κατά μία έννοια. δηλ. ελπίζω αλλά μέσα μου το νιώθω τελειωμένο..κι όσο για την διεκδίκηση, και κει έχεις δίκιο..στην τελική, και για να διεκδικήσεις κάποιον πρέπει να σου αφήσει περιθώριο, αλλιώς αντί για διεκδίκηση είναι..παρενόχληση...
Απλά, όλα αυτά ήταν και είναι τελείως πρωτόγνωρα για μένα...τον δέχθηκα μέσα μου αυτόν τον άνθρωπο, θες οι συγκυρίες, θες η ψυχοσυνθεσή μου..τί σημασία έχει το γιατί...και μου λείπει...μου λείπει πολύ η επαφή μας...ήταν αναπάντεχα καλή και κατ\' εμέ αληθινή...και χάθηκε τελείως ξαφνικά. Ε, αυτό πονάει και αυτόν τον πόνο δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ..τον πόνο και την ολοκληρωτική απουσία του...σαν να μην συνέβη ποτέ αυτό που έλεγε τόσο \"κουλό\" όσο και αληθινό...αυτό είναι που δεν μπορώ να διαχειριστώ..ίσως γιατί γενικά είμαι άνθρωπος που εκτονώνομαι, εξωτερικεύομαι..και τώρα αισθάνομαι πως ότι και να πω απλά θα κουράσει...ότι κι αν νιώθω δεν θέλει και δεν πρέπει να το μάθει...ίσως είναι χαζό, αλλά έτσι νιώθω...

Stella διαβάζοντας την ιστορία σου , μου ήρθαν 2-3 σκέψεις . Εσυ θα αξιολογήσεις αν θα σε βοηθήσουν .

1. Σου είπαν τα παιδιά οτι αυτό που έζησες δεν ήταν σχέση προσγειωμένη στην πραγματικότητα αλλα μια φανταστική σχέση και επομένως υπήρχε εξιδανίκευση .
Θα συμφωνήσω .
Λες βέβαια οτι γνώριζες οτι δεν είναι τέλειος και οτι είχε παραδεχτεί τις αδυναμίες του . Ομως υπάρχει τεράστια διαφορά να σου λέει κάποιος οτι έχει μια Χ αδυναμία απο το να την βιώνεις . Οταν σου λέει την αδυναμία του , σου ζητά να τον καταλάβεις , να τον κατανοήσεις , να τον δικαιολογήσεις γιατί και αυτός , όπως όλοι μας είναι άνθρωπος και οι άνθρωποι έχουμε αδυναμίες . Αν όμως βιώνεις το όποιο ελάττωμα ή αδυναμία κάποιου , μπορεί και να έρθεις σε δύσκολη θέση , να νιώσεις επίθεση και να αμυνθείς , να ενοχληθείς , να τσατίστεις και να αντιδράσεις . Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ , αν έχεις δηλαδή ανάλογα βιώματα .

2. Ενας απο τους λόγους που έχεις κολλήσει , ίσως να είναι το οτι δεν είχες ανοιχτεί στο παρελθον τόσο πολύ . Και τώρα που ανοίχτηκες , ανησυχείς οτι αυτό που έδειξες δεν είναι αποδεχτό . Και εγώ είμαι κλειστή και παλιότερα ήμουν περισσότερο . Και εγώ είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου και αυτό σίγουρα ρίχνει την αυτοπεποίθηση μου κάποιες φορές , γιατί δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα τέλεια , αλλα πιστεύω οτι οι άνθρωποι είναι καλό να είναι ανοιχτοί . Να μην φοβούνται τόσο την απόρριψη . Ολοι έχουμε ελαττώματα και η τέλεια εικόνα του εαυτού μας είναι απλά μια ψευδαίσθηση .
Αν ήσουν ανοιχτή και είχες δείξει ποια είσαι και σε άλλους ανθρωπους , δεν θα σε πείραζε τώρα τοσο πολύ η απόρριψη του .
Επίσης αν ήσουν ανοιχτή δεν θα είχες κολλήσει τόσο με αυτά που σου έλεγε . Πιστεψες σε λόγια . Μεγάλο λάθος , που το κάνουμε μάλλον όλες οι γυναίκες . Μας αρέσουν τα λόγια . Αλλα τα λόγια μερικές φορές δεν αξίζουν τίποτα , μποστά στις πράξεις . Και υπάρχουν άνθρωποι , που τα έχουν εύκολα και άνθρωποι που τα έχουν δύσκολα . Αρα δεν πρέπει να τους πιστεύουμε όλους το ίδιο . Κάποια απο αυτά που περιγράφεις , είναι παιχνιδίσματα . (π.χ. να κοιμηθείτε απο την ίδια πλευρά του κρεβατιου) Πόση αξία νομίζεις οτι έχουν ? Ναι είναι γλυκά , ναι είναι όμορφα , ναι τα έχουμε ανάγκη . Εχω ακούσει όμως για άντρες που λένε τις πιο γλυκές κουβέντες στην σχέση τους (γιατι αυτά θέλουμε να ακούσουμε) και στο καπάκι την κερατώνουν . Οταν πέφτεις λοιπον σε τέτοιες παγίδες , έχεις και εσύ κάποια ευθύνη . Σωστά ?

3. Καθοριστικός παράγοντας ήταν επίσης το οτι μιλούσατε σχεδόν όλη μέρα . Τρύπωσε στο μυαλό σου , στην φαντασία σου και δεν σε άφησε να σκεφτείς και πολλά άλλα πράγματα . Εξάλλου ήταν γλυκιά αυτή η εισβολή .
Δεν αντιλαμβανόσουνα όμως πλήρως , οτι ολα ήταν στο μυαλό . Για παράδειγμα : λες οτι γνωριστήκατε κάπως , γιατί μιλούσατε πολύ ώρα στο τηλ . Ετσι γνωρίζεις εναν άνθρωπο ????? Βλέπεις την πραγματική εικόνα του άλλου έτσι ? Καταλαβαίνεις τι παγίδα είναι αυτή ?


Αν αντιληφθείς οτι αυτή η ιστορία ήταν απλά μια ιστορία στο μυαλό σου και δεν προσπαθείς να τις δώσεις λάθος διαστάσεις , θα νιωσεις καλύτερα . Η αλήθεια είναι οτι συναισθηματικά της έχεις ήδη δώσει άλλες διαστάσεις και πίστεψες οτι ήταν κάτι ξεχωριστό . Οποτε για εσένα σίγουρα ήταν ξεχωριστό , αλλα δεν ήταν πραγματικό .
Για εκείνον δεν ξέρουμε και δεν έχει σημασία .

Λυπάμαι που σε γειώνω έτσι . Καταλαβαίνω πως νιώθεις και τις ανάγκες σου . Ισως και όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ανάγκες να έχουμε . Αυτές είναι οι σκέψεις μου ..........

kleiw μου, θα σου φανεί περίεργο..αλλά δεν με σοκάρουν αυτά που λες, ξέρω ότι σε μεγάλο βαθμό ισχύουν..Δηλ. σίγουρα αυτό όλο ήταν στο μυαλό μου και σίγουρα φταίω που τον άφησα να τρυπώσει παντού, ώστε να σκέφτομαι μόνο αυτό...όσο για τα λόγια, ναι, έχεις δίκιο, ενώ γενικά είμαι πολ\'υ δύσπιστη - και αυτό είναι το ειρωνικό - εδω τα πίστεψα..όχι τόσο τις \"αγκαλίτσες\" δεν σου κρύβω μάλιστα ότι στις εικονικές αγκαλίτσες εγώ έκανα..ζαβολιές και κοιμόνουν όπου ήθελα γιατί ήταν πολύ γλυκανάλατα για μένα αυτά..αλλά στα άλλα.. Δεν διαφωνώ και δεν με γειώνεις απότομα...απλά αδυνατώ να καταλάβω πώς κάποιος παθαίνει ..μπλακ άουτ τόσο ξαφνικά..κάποιος που στην τελική σου χει μιλήσει για πολύ σημαντικά και βαριά πράγματα και επιμένω σε αυτό, γιατί για μένα αυτό διαχωρίζει το φλερτ από την επικοινωνία...αυτό δεν καταλαβαίνω... κι όσο για το ότι φοβάμαι πως θα απορρίπτουν όλοι το μέσα μου, δεν έχεις άδικο..αν και δεν με πειράζει τόσο η απόρριψη, όσο ο τρόπος..ίσως γι\' άλλους να ναι χαζό, αλλά πιστεύω πως ναι, δεν κάνουμε σε όλους, μου πήρε καιρό να το χωνέψω αλλά έτσι είναι..αυτό που δεν χωνεύω όμως ακόμα - μακάρι να τα καταφέρω - είναι το να μοιράζεις ..δεν ξέρω και γω τί και να μοιράζεσαι - σε κάποιο βαθμό έστω - και να τρέχεις να φύγεις χωρίς λέξη...ενώ ξ΄\'ερεις \'οτι δεν θα σε κατηγορήσει κανείς..γιατί ακόμα και τώρα δεν κατηγορώ, απλά προσπαθώ..δηλ. τί, να πω ότι την βρίσκει με το να εκμεταλλέυεται ψυχές;;ε, δεν ξέρω, μου κάνει βαρύ...

Σε καταλαβαίνω, όσο πιο πολύ έχεις πιστέψει έναν άνθρωπο τόσο πιο δύσκολο είναι να δεχτείς μία τέτοια συμπεριφορά, την απότομη αλλαγή. Έχω περάσει κι εγώ αντίστοιχα τέτοια κατάσταση και μου ήταν πολύ επώδυνο για μήνες (με απογοήτευσε αυτός που ήταν ο άνθρωπός μου για μένα για 8 χρόνια). Μετά από 1μιση χρόνο έτυχε να συναντηθούμε και να του εκφράσω όλα αυτά που πέρασα, το πως ένιωσα, το ότι η συμπεριφορά του ήταν απαράδεκτη. Μετά ηρέμησα μπορώ να πω, δεν υπήρχε πια αυτή η πληγή, τα ξέχασα κιόλας.
Μπορείς να το δεις και από άλλη οπτική γωνία ίσως. Είχες 3 έντονες εβδομάδες, ένιωσες όμορφα συναισθήματα, ένιωσες ωραία που εξέφρασες τις μύχιες σκέψεις σου, που αποκάλυψες όπως πιστεύεις τον πραγματικό σου εαυτό, σου πρόσφερε πράγματα όπως το να γνωρίσεις λίγο ακόμα καλύτερα τον εαυτό σου, πίστεψες σε κάποιον, δόθηκες. Ήταν μία εμπειρία στη ζωή σου με τα καλά και τα κακά της που θα τη θυμάσαι. Μη την ακυρώνεις λοιπόν, το πως κατέληξε δεν έχει τόσο σημασία, τα πράγματα αλλάζουν έτσι κι αλλιώς, δες πόσα σου πρόσφερε. Δεν καταλήγουν όλες οι εμπειρίες μας σε happy end, αλλά και πάλι είναι καλό που τις έχουμε. Όπως σου είπα ήδη τόσες φορές, το πως αντιλαμβάνεσαι μια κατάσταση, το πόσο θα σου στοιχίσει ή όχι, το τι θα αποκομίσεις από αυτή, το πως θα την κατατάξεις, επαφίεται στον τρόπο που η ίδια θα τη διαχειριστείς μέσα στο μυαλό σου. Διάλεξε τον τρόπο που είναι ο καλύτερος για σένα.

αι, συμφωνώ, υπάρχουν και χιερότερα..αλλά εμένα αυτό που με κολλάει είναι...που πιστεύω ότι κάτι έκανα λάθος..και άρα μπορώ να το διορθώσω...αυτό είναι το π΄ροβλημά μου. Η τελειομανία μου και η βαθιά ενοχοποίησή μου....πάνω εκεί πατά και όλο αυτό μέσα μου...

Να σου πω και κάτι άλλο. Λένε και καλά ότι οι άντρες είναι αυτοί που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, που φέρονται ντόμπρα. Βλακείες. Ξέρω ένα σωρό άντρες, και μάλιστα άντρες που εκτιμώ, που κατά τα άλλα τους θεωρώ σωστούς σε πολλούς τομείς της ζωής τους, που είχα κιόλας σχέση μαζί τους, που τους έχω δει με τα μάτια μου να μη μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις, που αποφεύγουν να μιλήσουν με τον άλλο γιατί δεν αντέχουν το βάρος της ευθύνης, που και μόνο στη σκέψη ότι πρέπει να εξηγήσουν (κάτι που ούτε οι ίδιοι ίσως δεν έχουν κατανοήσει πλήρως), στο ότι πρέπει να απολογηθούν, στο ότι θα τους τα ψάλλουν, τρομοκρατούνται. Δεν αναφέρομαι σε παραδείγματα που έχουν να κάνουν μόνο με εμένα, αλλά και σε περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με φίλους τους, σε περιπτώσεις που έχουν χωρίσει από κοπέλα κ.α.. Και ξέρεις ποιο είναι το αστείο; Ότι για να δικαιολογήσουν αυτό στον εαυτό τους τον πείθουν κιόλας πολλές φορές ότι το κάνουν για το καλό του άλλου.

Εγώ δεν είμαι έτσι και μου πήρε πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω ότι οι άλλοι δε διαχειρίζονται τις καταστάσεις σαν εμένα (ενώ κιόλας κατά τα άλλα διατείνονται ότι ξέρουν ποιος είναι ο σωστός τρόπος αλλά στην πράξη άλλα κάνουν).

Γιατί άλλαξε ?

Ισως να ήθελε να μείνει σε αυτό που έζησε στην φαντασία του ......... και να μην ήθελε να το χαλάσει .
Είναι δικαίωμα του . Σωστά ?
Μπορεί άλλοι να είναι οι λόγοι , αλλα το σίγουρο είναι οτι δεν μπορείς να μάθεις και δεν εχει και τόση σημασία .
Οσα και να σου εχει πει για τον εαυτό του, δεν τον ήξερες καλά . (ήταν λόγια που επελεξε να σου πει).
Δεν μπορείς να βρεις τέτοιες απαντήσεις . Και αυτό που έζησες εσύ σε αυτή την τηλεφωνική επικοινωνία , μπορεί αυτός να το αντιλήφθηκε διαφορετικά . Αλλος άνθρωπος , άλλα βιώματα , αλλες ανάγκες , άλλους φόβους .
Μπορεί και να φοβηθηκε την απόρριψη και να ήθελε να την κάνει πρώτος .
Μπορεί ...... Μπορεί ....

Γιαυτο και θα έλεγα να εστιάσεις οχι σε αυτόν , αλλα σε εσένα . Τι βίωσες εσύ ? Τι έμαθες απο αυτήν την ιστορία ? Ποιες καταπιεσμένες ανάγκες σου ανακάλυψες ? Ποια συναισθήματα σου δημιουργήθηκαν ? Γιατί δέθηκες τόσο πολύ ?

Αυτό που έχει τελικά περισσότερη σημασία , είναι οχι τόσο οι εμπειρίες , αλλα η αξιοποίηση τους και τι μαθαίνουμε απο αυτές . Μάθε για τον εαυτό σου , για τους ανθρώπους ...... και προχώρα παρακάτω .

Καλο βράδυ .

kleiv μου, καταλαβαίνω τί λες...το γιατί δέθηκα τόσο και τί αποκόμισα αναφορικά με τον εαυτό μου είναι θέματα που έχω ψάξει και σιγά σιγά βρίσκω τις απαντήσεις..κι αυτό είνια που μένει τελικά...όσο για τις πτυχές που επέλεξε να μου δείξει, εννοείται πως δεν ήταν όλες και το ήξερα, το ίδιο έκανα και γω, όλοι το ίδιο κάνουμε, συνειδητά ή υποσυνείδητα..απλά ήταν και οι δικές του πιο ευαίσθητες πτυχές..ίσως και γι\' αυτό όλο αυτό πήρε τέτοιες διαστάσεις και όταν ήθρε η ώρα της αλήθειας.΄..είδε ότι αυτά που έλειπαν από το παζλ ήταν αγεφύρωτα..γιατί αν κάτι του αναγνωρίζουν όλοι είναι η ευφυία και η αυτογνωσία του..ακόμα και στα κόμπλεξ κτλ..ίσως λοιπόν να είδε κάτι που δεν έβλεπα και δεν βλέπω εγώ...αυτό που έχει σημασία πλέον είναι πράγματι αυτό που αποκόμισα για μένα...αυτό μένει να κάνω..και να κρατήσω όλο αυτό ...σαν παραμύθι...

Quote:

---

Originally posted by stella78
να κρατήσω όλο αυτό ...σαν παραμύθι...

---

Σαν παραμύθι ή σαν όνειρο που ήταν τόσο ζωντανό, αλλα μετά ξύπνησες !!!
Τώρα γνωρίζεις περίσσότερα πράγματα για εσένα ...... θα πας με περισσότερα όπλα παρακάτω .

Καλή τύχη !