Επισης εσυ δεν το ξερεις αν σου δινει το 100 τοις εκατο καλα λες, αλλα η ιδια το ξερει...
Printable View
Επισης εσυ δεν το ξερεις αν σου δινει το 100 τοις εκατο καλα λες, αλλα η ιδια το ξερει...
Θα στο εξηγήσω λοιπόν για να καταλάβεις αν κ δε θέλω αλλά τεσπά εγώ έχω ψύχωση αντιλαμβάνομαι για να με ανεχτεί κάποια πρέπει να κάνω κάποιες υποχωρήσεις πρώτον δεύτερον βάλε κάτι κέρατα που έφαγα μικρός όταν ήμουν καλά ε τέλος πάντων ένα πενήντα τα εκατό νομίζω είναι ρεαλιστικοτατο για παραπάνω δεν ελπίζω
Εχω ναι...αλλα εσυ που το συμπεραινεις;Quote:
Originally Posted by nick190813
Θα μου πεις γκρινιαζω σε φορουμ ψυχολογιας δεν ειναι επιστημη :P
Το θεμα ειναι οτι δεν μπορουσα να του μιλησω για το τι σκεφτομαι και πως νιωθω. Ειχαμε καποια στιγμη και μια σχετικη συζητηση. Του ειχα πει οτι στον πρωην μου ελεγα τα παντα μα εντελως τα παντα και οτι καταλαβα οτι αυτο ηταν λαθος και οτι πρεπει να κρατας και μια πισινη στη τελικη...εκεινος ειχε διαφωνησει φυσικα εν μερει αλλα δεν το συζητησαμε παραπανω. Δε θυμαμαι καν που καταληξαμε...νομιζω σε καποιου ειδους συμβιβαστικη συμφωνια αλλα καταβαθος κρατησα τα δικα μου συμπερασματα. Και δεν ειναι οτι δεν του μιλουσα με συνειδητη αποφαση απο εκει και επειτα...καταβαθος συνεχιζω να πιστευω στην αξια της 100% ανοιχτης επικοινωνιας...απλα ετσι μου βγηκε. Δεν μου το εβγαζε ειναι η αληθεια. Ισως ασυνειδητα αντιλαμβανοταν οτι αισθανομαι αμυντικα/αντιδραστικα και του εβγαινε και αυτουνου σε αρνητισμο και αντιδραση και δε μου εβγαζε καποιον με διαθεση να ακουσει/να μαθει πως νιωθω...στο τελος δηλαδη με θυμαμαι να θελω να του πω πραγματα αλλα να μη νιωθω ποτε πως ηταν η καταλληλη στιγμη και ατμοσφαιρα και δημιουργουταν τριβη και εκνευρισμος και απο τις δυο πλευρες...απο τη δικη μου κατι σαν "γιατι δε με καταλαβαινεις/δε κανεις αυτο που θελω χωρις να στο πω και γιατι δε μπορω να στο πω ποτε" και απο τη δικη του "γιατι εισαι μπιτς τωρα τι επαθες τι δε σου κανει παλι γαμωτη*******μου"...και δημιουργουνταν μαλλον φαυλος κυκλος στην επικοινωνια ετσι. Υπηρξαν παρεξηγησεις η μια πανω στην αλλη χωρις ιδιαιτερο λογο...η αληθεια ειναι πως ηταν και αυτος πληγωμενος απο προηγουμενη σχεση και ισως ο εγωισμος του οπως και ο δικος μου ηταν πολυ ευθραυστος. Καθε "φφφφφ" μου κι αναστεναγμος δεν ηταν ισως για εκεινον αφορμη να μου πει "τι εχεις μωρο μου πες μου, θα σε ακουσω" και να με κανει να του ανοιχτω αλλα μαλλον το εκλαμβανε σα κριτικη, τυπου "τι κανει φφφ τωρα αυτη κανας μαλακας ειμαι; τι προβλημα εχει με μενα;"
Και του χαλαγε ευκολα η διαθεση με κατι τετοια. Δεν ειχε και τα δικα του θεματα λυμμενα δηλαδη για να μου σταθει...ε δυο ανθρωποι με τα δικα τους ο καθενας πως να προχωρησουν μαζι; Καθε τι που γινεται στη σχεση, καθε λακουβιτσα στο δρομο που τους τιναζει λιγο ξυνει τη παλια πληγη του καθενα...και ο καθενας εστιαζει πιο αμεσα στη δικη του και ξεχνα του αλλου μεσα στον αναβρασμο της στιγμης...
Καπως ετσι τα ερμηνευω τα πραγματα...ισως και οι δυο δεν ημασταν ετοιμοι.
Οσο για το τι θελω δεν ξερω, ξερω ομως πως αν ραγισει το γυαλι δεν ξανακολλαει ποτε ξανα. Τωρα παει τελειωσε...και ετσι ειναι ισως το καλυτερο...
Το φμπ το έχει κάνει ανέκδοτο αυτό τι έχεις γλυκειά μου;Τίποτα ......Ωωω παλούκι το άλλο που κυκλοφορεί είναι έλα φίλε άκυρη η έξοδος τελικά κάτι έχει η δικιά μου κ δεν είναι καλά τι έχει;Τίποτα ω ρε φίλε παλούκι
Χαχα οντως...Quote:
Originally Posted by elis
εγω ξερω και συμπαιρενω τα παντα ;p αλλ δεν ειναι εεκει το θεμα μας...Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
πωπω αυτο το φφφφφφφ χαχαχχαχαχα δεν υπαρχει ποιο εκνευριστικο πραγμα.....και μονο που μου το αναπαραγεις τρελενομαι.....θυμαμαι παλια μια πρωην μ το εκανε απο το αγχος της και με τρελεναι.....
και το φφφ ακριβως ετσι τον εκλαμβανε -με ασχημο τροπο ενοω....
τι εισαι τσαγιερα και εκανες φφφ βρε ναταλι χαχαχαχα
ενταξει δεν πειραζει θα εισαι ετοιμη για τον επομενο...
και εσυ παντως πολυ κλειστη εισαι....πες οτι θες να πεις....τον εσκασες τον ανθρωπο...ας μην ηταν η καταλληλη στιγμη....γι αυτο σ μαζευτηκαν τοσα....
Καλα το "φφφ" δε το λεω κυριολεκτικα. Εννοω το παραπονο. Δε μπορουσε να γινει εποικοδομητικα. Ειτε αναστεναγμος ηταν, ειτε λογια, ηταν, ειτε η εκφραση του προσωπου μου, ειτε τα νευρα μου, οτιδηποτε. Οταν σε πειραζει κατι η θελεις κατι αλλο δε πρεπει να το εκφραζεις; Το πως θα το εκφρασεις μετραει μεν αλλα εχει σημασια και το πως το εκλαμβανει ο αλλος...πολλα λεμε για ανεξαρτησιες και αυτονομιες αλλα θελεις και να αισθανεσαι ασφαλεια με τον ανθρωπο σου, οτι μπορεις να βασιστεις...τελοσπαντων εγω φταιω.Quote:
Originally Posted by nick190813
τελοςπαντων αφου τελειωσε και δεν εχεις σκοπο κατι αλλο....αστο να περασει ,να καθεσαι να το σκαλιζεις δεν αξιζει.....Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
ισως να μην υπηρχε η απαραιτητη χημεια μεταξυ σας
Ενταξει εγω τον χωρισα μεν αλλα κι εμενα δεν μου ειναι ευκολο, δεν ειμαι απο πετρα...μου λειπει. Η απουσια τα ωραιοποιει τα πραγματα στο μυαλο μας και εχω ομορφα πραγματα να κρατησω. Απλα δεν θα αφηνα τον εαυτο μου να ενδωσει σε καπριτσιο για να ερθει παλι η στιγμη που θα θυμηθω οτι δε τραβαει το πραγμα και να ταλαιπωρω τον αλλον και να ταλαιπωρουμαι. Χωρια που θελω να ελπιζω οτι και στο φανταστικο σεναριο που θα του ζητουσα δευτερη ευκαιρια θα εμπιστευοταν και θα αγαπουσε αρκετα τον εαυτο του για να μη το κανει.Quote:
Originally Posted by nick190813
εγω πιστευω οτι ακομα εχεις τους ενδιασμους σ....Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
ε αφου δεν τραβαγε αστο.....εαν αυτο νομιζεις...
τωρα εαν σ ετρωγε η ανασφαλεια και ηταν αυτος ο λογος χωρισμου ξανασκεψου το...ισως τωρα να αντιμετωπισεις αλλιως τα πραγματα και να εκτιμησεις αλλιως τις καταστασεις...
αλλα ειμαι και δεν εχεις σκοπο να γινει τιποτα...καλυτερα να σταματησεις να τον γυροφερνεις στο μυαλο σ
Γι αυτο σου ειπα εγω οτι εγινε μυθος στο μυαλο σου κι αρχισαν τα σεναρια....
Ετσι γινεται....
Ναι αλλα πως ξερω οτι ειναι σεναρια και οτι δεν εχασα καποιον που θα μπορουσε να ειναι ο ανθρωπος μου;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ειναι πολυ καλος μαζι μου και το χειριστηκε με τοση πολλη αξιοπρεπεια...
Αν ηταν ο ανθρωπος σου με καποιον τροπο θα ησουν εκει...
Κάθε άνθρωπο τον αντιμετωπίζουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Στην προκειμένη περίπτωση, μπήκατε σε συγκεκριμένα μοτίβα συμπεριφοράς, τα οποία, όπως και σε κάθε διαπροσωπική σχέση, δε θα άλλαζαν εύκολα. Αυτό το ήξερες, γι' αυτό λογικά την έκανες.
Συνεχίζεις να το γνωρίζεις αυτό, οπότε τα σενάρια, με βάση τα παραπάνω, δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία πρακτικά και ουσιαστικά. Είναι απλά παιχνίδια του μυαλού.
Σας έλειπε ίσος ένας σύμβουλος σχέσης, έστω και νοητός (τουλάχιστον από τη μία πλευρά).
...ή απλα δεν ηταν για να ειναι μαζι.
Γιατι να το εξεταζουμε παντα απο την αρνητικη μερια; Απο αυτην που εχουμε χασει καποιον πολυ αξιολογο, που θα ημασταν καλα μαζι του, θα ηταν ο ιδανικος για μας, θα...θα...θα...
Και γιατι να μην εγιναν ετσι τα πραγματα γιατι απλα δεν ηταν ετσι οπως το φανταζομασταν.Δεν ηταν τοσο εξιδανικευμενο οσο εμοιαζε.
Ισως κι αυτο να ηταν σεναριο, παιχνιδι του μυαλου.
Στην τελικη κανουμε μια επιλογη μια δεδομενη στιγμη κατω απο συγκεκριμενες συνθήκες. Κατοπιν ο,τι και να λεμε ή να αοσθανομαστε ειναι εκτος πραγματικοτητας. Γιατι δεν εχουν πια νοημα και ισχυ.
Αν αποδεχτούμε τις επιλογες, αποφασεις και τον εαυτο μας, θα ειμαστε σιγουρα καλυτερα στο παρον, σε αυτο που ζουμε και ειμαστε αυτη τη στιγμη.
Τι αλλο εχει περισσοτερη αξια;