Printable View
Ο καθένας \'έχει τα δικά του θέλω και όνειρα. Εγώ αν και είμαι υποτίθεται σε ηλικία γάμου-έχω περάσει τα τριάντα-δεν με απασχολεί καθόλου το θέμα.
Πιστευω-για μένα-ότι αν κάνεις, κάνει τα προσωπικά του όνειρα πραγματικότητα πρώτα, μετά έχει σειρά η οικογένεια.
Τώρα προηγείται η δουλειά και είναι ένα απ\' τα μεγάλα μου όνειρα να πετύχω.
ΚΟΙΤΑ ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΜΠΛΕΧΤΕΙΣ ΣΤΟ ΤΡΥΠΑΚΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΕΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ. ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ, ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ.
ΞΕΧΑΣΑ ΠΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙ Η ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ ΘΕΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ.
Ρε MANTHES γκόμενα ψάχνεις εδώ μέσα τόσο καιρό και μας έχεις πρήξει χωρίς λόγο; Συγνώμη για το off-topic αλλά δε μπορώ να ακούω άλλο τη διαφήμιση του χωριού του...
Κι επειδή πρέπει να φύγω και ξέρω εκ των προτέρων τι θα μου απαντήσεις, θα σου πω ότι μπαίνω στο thread γιατί απλά μου φάνηκε ενδιαφέρον το θέμα του.
Αν είναι τόσο ωραίο το χωριό σου τράβα εκεί και άσε μας ήσυχους.
Θεοφανία συγνώμη για το μήνυμα αλλά βαρέθηκα τόση ώρα να διαβάζω σκουπίδια...
Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ; ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΤΙ;
Ας επιστρέψουμε στα ταξίδια και στα όνειρα.
Πολύ ωραίο το όνειρο σου ΜΑΝΤΗΕS, ελπίζω να πραγματοποιηθεί σύντομα.
Μερικά πράγματα είναι τόσο μικρά κι όμως γίνονται τόσο σημαντικά που έτσι καταλαβαίνουμε την ουσία της ζωής.
Η δουλειά μου δεν με καταπίνει, απλά είμαι σε μια φάση που παίζονται πολλά και εύχομαι να γίνουν πραγματικότητα μήπως δούμε καμιά άσπρη μέρα.
ΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΤΕ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ. ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.
ΕΙΠΕΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ;
Ναι και το εννοώ...
Οι άνθρωποι που μας αγαπούν και η οικογένεια μας είναι αυτοί απ\' τους οποίους μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη και ευτυχία. Για μένα η οικογένεια είναι το Α και το Ω στη ζωή μας. Απο κει ξεκινούν όλα και κει καταλήγουν. Έχουμε άλλωστε δεκάδες παραδείγματα ακόμη και από δω μέσα.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ή ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΚΑΚΟ ΣΗΜΑΔΙ ΑΥΤΟ :P
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΚΕΙ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.
ΚΑΙ Η ΠΛΑΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Μα αν δεν αγαπάμε και στηρίζουμε πρώτα απ\' όλα τον εαυτό μας, δεν έχουμε να δώσουμε και πολλά πράγματα στους άλλους.
Εγώ που ειμαι κατά γενική ομολογία πολύ δυνατή, αν δεν είχα την οικογένεια μου και πραγματικούς φίλους, δεν θα είχα ξεπεράσει πολύ σημαντικά πράγματα που μου έχουν συμβεί.
Είναι πολύ όμορφο να νιώθεις πως δεν είσαι μόνος σου, πως και άλλοι άνθρωποι αγωνιούν, φοβούνται, ελπίζουν, ονειρεύονται...
ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΟΤΑΝ ΕΛΕΓΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΕΣΥ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ. ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΟΦ ΤΟΠΙΚ.
ʼστο, μην ξεκινήσουμε πάλι απ\' την αρχή. Όλοι εδώ μέσα έχουμε κάποιο πρόβλημα, αν και νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αντιμετωπίζει προβλήματα με τον εαυτό του και τη ζωή του γενικότερα, γιατί τότε θα ήμασταν ανδρείκελα και όχι άνθρωποι με συναισθήματα.
Πιστεύω ότι εδώ γίνεται πολύ καλή δουλειά και αν εξαιρέσεις μερικές κακές στιγμές, οι περισσότεροι έχουν την καλή διάθεση να βοηθήσουν τους άλλους...
ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΜΑΙ:D ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΛΑΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΤΟΠΙΚ. ΠΑΝΤΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΝ ΔΩ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ
Γιατί δεν πρέπει να κοιμηθείς?
ΤΙΠΟΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΓΙΑ ΕΣΑΣ. ΑΠΛΑ ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΚΑΤΙ. ΜΕΤΑ ΕΧΩ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΑΝΕΩΣΩ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΥ, ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ, ΝΑ ΓΡΑΦΤΩ ΣΕ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΓΙΑ ΚΑΝΑ 10ΗΜΕΡΟ. ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
Εμένα ξέρεις τι μου έχει κανει εντύπωση; ʼνοιξα ένα τοπικ που μιλά για τις εικόνες που μας κάνουν ευτυχισμένους και απάντησαν ελάχιστοι.
Ανναρωτιέμαι: υπαρχουν άνθρωποι που δεν θελουν να ξεφύγουν ούτε ένα λεπτό απ τη δυστυχία τους;
Πρέπει δηλαδή να ζούμε συνέχεια μέσα σε ένα πρόβλημα χωρίς καμία ανάσα;
Απλά αυτό που γίνεται είναι ότι περιμένουμε όλοι να ακούσουμε πρώτα τις ιδέες των άλλων πριν μπούμε στη διαδικασία να σκεφτούμε...
Προσωπικά θα ήθελα να είμαι σε ένα ερημονήσι για ανασυγκρότηση. Χωρίς φασαρίες, χωρίς απεργίες, χωρίς προθεσμίες, χωρίς κομπάρσους και το καλύτερο... χωρίς ρούχα... Να παρατηρώ για ώρα πως ζουν τα ζωύφια της αμμουδιάς... Καθαρό animal instinct... Πάντα ήθελα να δω για λίγο πως θα είναι αυτός ο τρόπος ζωής.
Ελεύθερος.............
Με τέτοιο καιρό χωρίς ρούχα ? :PQuote:
Originally posted by Flamenco
χωρίς ρούχα...
Και εσύ μάλλον καλοκαίρι φαντάζεσαι !!!
Εκτος και αν είσαι πια τόσο τριχωτός !!! Χι ! Χι !
lol, τροπικό ερημονήσι εννοείται ;)
edit:
αν υπάρχει ακόμα κάτι τέτοιο...
Τροπικό με ξερή και υγρή περίοδο ? (απο άποψη καιρού)
Μπα ! Εγω δεν θα πάρω !
Ελλαδίτσα το καλοκαίρι !
Οτι καλύτερο !
Εγώ θα ήθελα πολύ να μπορέσω κάποια σιγμή να βρεθώ γυμνή σε μια έρημη παραλία, αλλά δεν νομίοζω ότι θα το τολμήσω, γιατί πάντα θα έχω άγχος ότι κάποιος θα με δει...
Σχετική υγρασία 72%Quote:
Originally posted by Kleiw
Τροπικό με ξερή και υγρή περίοδο ? (απο άποψη καιρού)
Μπα ! Εγω δεν θα πάρω !
Ελλαδίτσα το καλοκαίρι !
Οτι καλύτερο !
Θερμοκρασία 28 βαθμούς C.
Λίγα δεντρα διασκορπισμένα ομοιόμορφα με κατανομή gauss τυπικής απόκλισης 5%.
Ατμοσφαιρικός ambient ήχος -27 db
Ζητάω πολλά;
lol Κλειώ μου το θέμα είναι το concept, το που θα βρεις νησί να σε ικανοποιεί είναι άλλο θέμα...
Μπα, μόνο γύρω στους 6 αμερικανικούς δορυφόρους... :)Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Εγώ θα ήθελα πολύ να μπορέσω κάποια σιγμή να βρεθώ γυμνή σε μια έρημη παραλία, αλλά δεν νομίοζω ότι θα το τολμήσω, γιατί πάντα θα έχω άγχος ότι κάποιος θα με δει...
Μη μασάς, τι έχεις να κρύψεις...
Και να ήταν μόνο αυτοί;
Το μόνο που μας σώνει είναι πολλά λεφτά για μια ιδιωτική παραλία....
Quote:
Originally posted by Flamenco
Λίγα δεντρα διασκορπισμένα ομοιόμορφα με κατανομή gauss τυπικής απόκλισης 5%.
δεν το χα δει ποτε έτσι :)
Ναι, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε και τη γη που δεν ανήκει σε κανέναν...Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Και να ήταν μόνο αυτοί;
Το μόνο που μας σώνει είναι πολλά λεφτά για μια ιδιωτική παραλία....
ΚΑι τον αέρα που ανασαίνουμε πληρώνουμε. ʼσε, μη μπούμε σε τέτοια συζήτηση. Δεν έχουμε κράτος εμείς εδώ κ@@@νειο έχουμε!
Στη Ν. Υόρκη πας με 100 δολάρια Φλόριντα. Εμείς εδώ με τα λεφτά που θέλουμε μια εβδομάδα σε ένα νησί, πάμε δυο φορές Ευρώπη και κάνουμε και ψώνια!
Αν διαβάσεις πολύ για πιθανοτικές κατανομές βλέπεις διαφορετικά τον κόσμο... :)Quote:
Originally posted by Sofia
Quote:
Originally posted by Flamenco
Λίγα δεντρα διασκορπισμένα ομοιόμορφα με κατανομή gauss τυπικής απόκλισης 5%.
δεν το χα δει ποτε έτσι :)
το θεμα ειναι οτι εχω διαβάσει!!! χεχε....
Ναι. Δυστυχώς... Είναι κρίμα να έχεις τη θέληση και να σε περιορίζει μόνο το οικονομικό από το να βλέπεις όσο περισσότερα μπορείς στη ζωή σου... Αλλά εμείς πάλι περισσότερα βλέπουμε από τους γονείς, πόσο μάλλον τους παππούδες μας... Και οι περισσότεροι από αυτόυς ζήσανε πιο ευτυχισμένοι από ότι εμείς με τις ψευτοανάγκες μας σήμερα... Είναι αυτό το animal instinct που λέγαμε...Quote:
Originally posted by Θεοφανία
ΚΑι τον αέρα που ανασαίνουμε πληρώνουμε. ʼσε, μη μπούμε σε τέτοια συζήτηση. Δεν έχουμε κράτος εμείς εδώ κ@@@νειο έχουμε!
Στη Ν. Υόρκη πας με 100 δολάρια Φλόριντα. Εμείς εδώ με τα λεφτά που θέλουμε μια εβδομάδα σε ένα νησί, πάμε δυο φορές Ευρώπη και κάνουμε και ψώνια!
αναρωτιεμαι που ειναι αυτοι οι παππουδες κ οι γιαγιαδες που παιρνουσαν τοσο σουπερ....εγω αλλα βλεπω...μεταναστες, εξοριες , ανεχεια κ παει λεγοντας....
Εμένα προσωπικά οι παππούδες μου έζησαν μόνο τον 2ο παγκόσμιο και λίγο τον ανταρτοπόλεμο :). ʼλλα κατά τα άλλα ούτε καταθλίψεις, ούτε γιατρούς και μετά τις λίγες δυσκολίες έφταναν πάλι στο peak της διάθεσης. Προφανώς έχουν τραβήξει αρκετά αλλά δεν τα μεγαλοποιούσαν τόσο. Απλά μόνο αυτά θυμούνται να πουν σήμερα...
συγγνωμη αλλα μεσα σε συνθηκες που απλα δεν ηξερες αν θα ζησεις την επομενη μερα ή πώς θα επιβιωσεις ειναι λιγο δυσκολο να μιλουσαν για καταθλιψεις-αμφιβαλλω αν υπήρχε ο ορος εστω...αλλα εχει σημασια αν υπηρχε ή οχι ο ορος?
σημασια εχει οτι περνουσαν κ αυτοι δύσκολα-με αλλο τροπο προφανως.
ουτε διαζύγια υπήρχαν τοτε: τι σημαινει? οτι δεν υπηρχαν τραγικες καταστασεις μεσα σε οικογενειες?
εχω δει πολυ πονεμενο κοσμο παλαιοτερης γενιας...το αν θα ονομασει την ταλαιπωρια του βασανο, στεναχωρια ή καταθλιψη νομιζω ειναι το τελευταιο που μετραει
Ναι έχεις δίκιο, έκρινα κάπως υποκειμενικά. Στην Ελλάδα υπήρχαν ανέκαθεν δυσκολίες...
Το μόνο που εχει αξία είναι η ελευθερία. Οι γονείς μας και οι παππούδες μας ζούσαν συμβιβασμένοι στα στερεότυπα της εποχής τους.
Εμείς για το μόνο που είμαστε τυχεροί είναι που έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία επιλογών απ\' ότι εκείνοι.
Θεοφανία μου ξέρεις τι γίνεται; Συμβιβάζεσαι στην κοινωνία που ζεις. Η ελευθερία είναι σχετικό πράγμα. Το πόσο ελεύθεροι νιώθουμε κληρονομείται από τους μεγαλύτερους και δε πάει το μυαλό στο κάτι παραπάνω. Σήμερα νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, ενώ οι μελλοντικές γενιές ή ακόμα και παλαιότερες μπορεί να λένε τουλάχιστον εμείς είμασταν πιο ελεύθεροι... Ακόμα και στο βιβλίο του Όργουελ αν διαβάσεις, το 1984 όλοι ήταν απίστευτα καταπιεσμένοι από τη γέννησή τους και δεν το ξέρανε φυσικά. Σκέψου πόσο σκλαβωμένοι είμαστε εμείς που δουλεύουμε για 600 ευρώ το μήνα σε σχέση με κάποιο ανεπτυγμένο κράτος ή με τους πλούσιους...
Στη σύγχρονη κοινωνία, το κακό είναι ότι για να ανταπεξέλθεις καλά πρέπει να έχεις καλή ανατροφή από τους γονείς. Αλλιώς με το που μπαίνεις στις απαιτήσεις και τη μαζοποίηση της σύγχρονης ζωής μένεις ατροφικός. Οι πιο παλιοί πχ ξέρανε τότε θα κάνω αυτό, μετά αυτό, μετά θα παντρευτώ... Φαίνεται μεγαλύτερη η σκλαβειά αλλά νομίζω ότι σε γλυτώνει από πολύ στρες... Για αυτούς δεν υπήρχε άλλη επιλογή για να αισθάνονται δυστυχισμένοι που δεν την είχαν. Πάνω κάτω ερχόμαστε σε αυτά που ανέφερα παραπάνω δηλαδή.
η λυση δλδ ειναι στην απουσια επιλογων?
Εδώ κολλάει ότι ένα θέμα μπορούμε να το προσεγγίσουμε από εκατό μεριές και να είναι όλες σωστές.
Το μόνο σ\'ιγουρο είναι ότι κάποτε θα πεθάνουμε γι\' αυτό δεν πρέπει ν\' αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα.
Να ζούμε όμορφα και να ονειρευόμαστε γιατί δεν ξέρουμε πότε κόβεται η κορδέλα του προσωπικού τερματισμού μας....
Αν φιλοσοφήσουμε πόσο μικρή είναι η ζωή και πόσο εύκολα χαραμίζουμε τις πολύτιμες μέρες μας σε βλακείες θα γίνουμε πολύ πιο ευτυχισμένοι και ουσιαστικοί