Επειδή αφέθηκα

Συμφωνώ οτι οι περισσότεροι (ή πολλοί) μεγαλώσαμε με διάφορα ταμπού και το βασικότερο αυτών ήταν το σεξ. Ειδικά αν μεγάλωσες σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον μαθαίνεις να φορτώνεσαι πολλές ενοχές σε αυτό το θέμα μιας και αποτελεί κόκκινο πανί.

Όμως μεγαλώνοντας απεγκλωβίζεσαι, αρχίζεις και ξεχωρίζεις μέσα σου ποια από αυτά είναι δικά σου, ποια θες να αποδεχθείς και ποια όχι.
Αν κατάλαβα καλά εσύ λες οτι υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι μέσα σου που αποδέχεται αυτές τις απόψεις, που νιώθει ενοχικά επειδή έκανες σεξ.
Οι ενοχές είναι απέναντι σε ποιον; Απέναντι στον Θεό ή απέναντι στους γονείς σου; Το χεις ξεκαθαρίσει αυτό μέσα σου;

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Η γνωμη μου ειναι οτι σε οποιοδηποτε θρησκευτικο περιβαλλον και αν βρισκονται οι ανθρωποι φορτωνονται με ενοχες....

Η θρησκεια παγιδευει τους ανθρωπους ....τους κανει ενοχικους ....ετοιμους να περιμενουν την τιμωρια στο καθετι που κανουν ....για να τους ελεχγει και να τους χειραγωγει....

Ταμπου παντως στο σεξ δεν υπαρχουν μονο σε θρησκευτικες οικογενειες ...αλλα γενικοτερα μας εχουν δημιουργησει οι γονεις την ιδεα οτι κατι συμβαινει με αυτο και ειναι κακο ή οτι ειναι κτ αμηχανο...... το θεμα ειναι οτι ο καθενας μας πρεπει να απεγκλωβιστει απο ολα αυτα .......να ενημερωθει περισσοτερο γι αυτο το θεμα.....να αρχισει να συζηταει γι αυτο.....να εξοικειωθει...και να το αποδεκτει ως ενα κομματι της φυσιολογικης ζωης.....που ειναι εξαλλου...να αναγνωρισει οτι ολες αυτες οι σκεψεις δεν ειναι δικες του αλλα η κοινωνια τις εβαλε στο κεφαλι του και καμια σχεση δεν εχει με τα πραγματικα πιστευω και τα θελω του

---

Διαφωνώ λίγο σε αυτό και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί. Η κάθε θρησκεία, πράγματι αποτελεί κάποιο "σαμαράκι", απέναντι στο σεξ ή στις κοσμικές απολαύσεις. Αν μιλήσουμε όμως για τον Χριστιανισμό, δεν θα βρει κανείς ταμπού, στο θέμα του σεξ. Αυτό που λέει ο Χριστιανισμός, είναι ότι επιβραβεύει τον έρωτα και τον γάμο και απωθεί τις σεξουαλικές σχέσεις, με τρίτους μέσα σε έναν γάμο. Νομίζω πως είναι απόλυτα λογικά αυτά. Ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη, ανέφερε "Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην". Δεν αναφέρει ο Χριστιανισμός, να είναι κάποιος ενάντια στο σεξ, δεν ανέφερε ο Χριστιανισμός, να είναι κάποιος ενάντια στον έρωτα και στον γάμο κλπ. Από άγνοια και φόβο, διαστρεβλώνουν την πίστη, οι γονείς, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους, για να μην πέσουν σε "παγίδες". Χρειάζεται κάποια προσοχή, αλλά ένας χριστιανός, μπορεί να έχει κοπέλα ή μια χριστιανή, έναν άντρα, δεν απαγορεύεται αυτό. Όσον αφορά για το προγαμιαίο σεξ, αυτό κυρίως, αναφέρεται σε αυτούς που θα γίνουν ιερείς, που χρειάζεται ένας αγώνας, από πριν. Ο κόσμος έχει αλλάξει και δεν μπορεί η θρησκεία, όπως ο Προτεσταντισμός, να γίνει μια ηθικιστική ράβδο, που θα χτυπάει, όποιον δεν συμμορφώνεται. Κάνουμε το λάθος σαν Χριστιανοί και επηρεαζόμαστε, από τον Πουριτανισμό ή και από άλλες τέτοιες Προτεσταντικές ομολογίες, που πράγματι, στέκονται όχι πλάι, στον άνθρωπο όπως ο Χριστιανισμός, αλλά ενάντια σε αυτόν, όπως κάποιες ομάδες Προτεσταντισμού.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Οι ενοχές είναι απέναντι σε ποιον; Απέναντι στον Θεό ή απέναντι στους γονείς σου; Το χεις ξεκαθαρίσει αυτό μέσα σου;

---

Το απολυτο ερωτημα.
Χρωστας σε κανεναν τη ζωη σου? Την ψυχη σου? Δευτερη ζωη δεν εχει! Μην τη ζησεις ολοκληρη γεματη ενοχες που σου φορτωσαν χωρις πραγματικο λογο.
Επισης, αν ψαξεις νηματα και συζητησεις για τη θρησκεια θα δεις οτι εχει αναφερθει αρκετες φορες το ζητημα του κατα ποσο οι θρησκειες επιβαλλουν ενοχες αλλα και ποιοι και για ποιο απωτερο σκοπο τις επιβαλλουν τελικα. Δε νομιζω οτι ειναι θεμα συζητησης ταμπου στις μερες μας και στη χωρα μας. Συγκεκριμενα στο οικογενειακο σου περιβαλλον μπορει οντως να ειναι και σιγουρα αυτο σε καταπιεζει πολυ. Αληθεια, αυτοι που σε καταπιεζουν, καταπιεζονται και οι ιδιοι απο τις δικες σου επιθυμιες για αυτους? Ή ειναι μονοπλευρο? Για σκεψου το κι αυτο. Τροφη για σκεψη.

Γεια σε όλους!

Όντως δεύτερη ζωή δεν έχει. Νομίζω πως σκέφτομαι αρκετά το ότι όντως οι θρησκείες γενικότερα στόχο έχουν να χειραγωγούν και να επιβάλλουν έναν χ ψ ω τρόπο ζωής «αποδεκτό» και κάποιους κανόνες μέσω του φόβου. Βέβαια, αυτό έρχεται σε αντίθεση με το ότι πιστεύω στην ύπαρξη του Θεού οπότε υπάρχει σύγκρουση. Αλλά πως ο Θεός που θεωρητικά μας έχει προγραμματίσει έτσι να είμαστε , θα μας φόρτωνε όντως ενοχες για την ίδια μας τη φύση που εμείς δεν την ορίσαμε εν τέλη.
Επίσης, πλέον σκέφτομαι πως είναι ανόητο να λέμε πως ο άνθρωπος είναι μονογαμικό ον. Πχ θεωρώ την έννοια του γάμου μια ανοησία και απλά μια κοινωνική δέσμευση. Στην τελική όλοι μας ψάχνουμε κάποιο σκίρτημα, τον ενθουσιασμό, την καψούρα για όσο κρατήσει. Μετά από χρόνια δεν νιώθεις το ίδιο με κανέναν. Πως λες για πάντα; Το για πάντα και το άλλο μισό δεν υπάρχει; Γιατί αποδεχόμαστε ουτοπίες και εγκλωβίζουμε τον εαυτό μας σε κλουβιά ;
Πολλές σκέψεις, προβληματισμοί ....