Γιατι νιωθω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι με κανουν σκ@τ@ ψυχολογικα?

Οκ συμφωνω,δεν ηταν υποχρεωμενος,αλλα σε πειραξε,και εμενα θα με πειραζε και αυτο προσπαθω να πω.Ειναι στη φυση του ανθρωπου να τον ενοχλουν τετοια πραγματα.Για να μην τον ενοχλησει κατι τετοιο πρεπει να ειναι τελειως αναισθητος.Ή το αλλο που σηκωνεσαι απο την θεση σου στο λεωφοριο για να κατσει καποιος ηλικιωμενος και δεν σου λενε ουτε ενα ευχαριστω?Ουτε εγω ειμαι υποχρεωμενος να σηκωθω αλλα σηκωνομαι.Μεχρι πριν λιγους μηνες αν με ρωταγες θα εσκυβα το κεφαλι το κεφαλι και θα τα δεχομουν ολα μου αρεσουν ή οχι.Τωρα προτειμω να φυγω με το κεφαλι ψηλα.

Ε το θεμα ειναι σηκωνεσαι για εσενα επειδη δεν εισαι γαιδουρι η για να ακουσεις ευχαριστω;
Εκει εγκειται αυτο που προσπαθω να σου πω τοση ωρα...αν εχεις σιγουρια μεσα σου πως κανεις το σωστο και το κανεις επειδη ετσι θελεις εσυ για να νιωθεις καλα επειδη ετσι πιστευεις, ετσι γουσταρεις δηλαδη, δεν σε νοιαζει τι κανουν οι αλλοι. Εμενα δε με νοιαζει αμα δε χαιρεταει ο αλλος, δε θα προσπερασω χωρις να αναγνωρισω την υπαρξη γνωστου στο μελλον επειδη αυτος ο συγκεκριμενος ειναι γκαου. Ουτε εσυ θα μεινεις καθιστος αμα βλεπεις οτι τον αλλον δεν τον βαστανε τα ποδια του.
Αμα περιμενεις αναγνωριση και την εκτιμηση των αλλων για το καθε τι που κανεις σωθηκες...γενικα νομιζω φταιει το οτι δινεις πολυ σημασια στη γνωμη των αλλων και το πως σε βλεπουν...σου χαλαει τη διαθεση αυτος ο "εξωτερικος παρατηρητητης του εαυτου σου και συχνα εμποδιζει το ατομο να ζει αυθεντικα. Ξερω ειναι δυσκολο, ειμαστε κοινωνικα οντα στο κατω κατω...αλλα δεν γινεται να χαλιεσαι με το παραμικρο και να σου φταινε ολοι.

Η ζωη γενικα δεν ειναι δικαιη.Γι αυτο προσπαθω απο την πλευρα μου να την κανω.Με σεβεσαι σε σεβομαι.Δεν με σεβαισε δεν σε σεβομαι.Αν ενα ατομο που πηγαινουμε στην ιδια ταξη,με γνωριζει,τον γνωριζω και δεν με χερετησει στον δρομο αν τον χαιρετησω εγω τοτε πολυ απλα δεν προκειται να τον βοηθεισω σε τπτ ποτε.Αν δλδ εθρει και μου ζητησει σημειωσεις ενα τετοιο ατομα υπαρχει περιπτωση να του δωσω?Καμια.Υπαρχουν ατομα στη σχολη που με χαιρετανε και 2-3 φορες μεσα στη μερα.Αυτα τα ατομα αξειζουν.

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Η ζωη γενικα δεν ειναι δικαιη.Γι αυτο προσπαθω απο την πλευρα μου να την κανω.Με σεβεσαι σε σεβομαι.Δεν με σεβαισε δεν σε σεβομαι.Αν ενα ατομο που πηγαινουμε στην ιδια ταξη,με γνωριζει,τον γνωριζω και δεν με χερετησει στον δρομο αν τον χαιρετησω εγω τοτε πολυ απλα δεν προκειται να τον βοηθεισω σε τπτ ποτε.Αν δλδ εθρει και μου ζητησει σημειωσεις ενα τετοιο ατομα υπαρχει περιπτωση να του δωσω?Καμια.Υπαρχουν ατομα στη σχολη που με χαιρετανε και 2-3 φορες μεσα στη μερα.Αυτα τα ατομα αξειζουν.

---

Κοίτα, η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη σε πρώτο βαθμό.
Αν πας να κάνεις έφεση, ίσως δικαιωθείς δευτεροβάθμια.
Και αν δεν δικαιωθείς δευτεροβάθμια, να προσφύγεις στο ανώτατο δικαστήριο.

Ελπίζω να κατάλαβες το νόημα του παραλληλισμού που κάνω.
Κάνε υπομονή, έχε επιμονή και στο τέλος θα πάρεις το καλύτερο που αξίζεις.
Η ζωή με τη μια ίσως να μας αδικεί, αλλά τελικά αν αγωνιστούμε
θα θερίσουμε τους καρπούς των κόπων μας.

Και εγώ είχα χαλαστεί όταν ήμουν πρώτο έτος με τους καθηγητές που είχα.
Υπήρξε καθηγητής που με είπε δημόσια παλιομ@λ@κισμένο μπροστά σε 300 άτομα,
γιατί ζήτησα δεύτερη κόλλα όταν γράφαμε πρόοδο.
Μετά έμαθα ότι είχε όγκο στον εγκέφαλο και αυτό τον επηρεάζει στην καθημερινότητά του.

Δεν μπορείς να ξέρεις τι κουβαλάει ο καθένας στη γκλάβα του.
Γι' αυτό, γράφτους εκεί που ξέρεις, ζήσε τη ζωή σου και μη φοβάσαι κανέναν.
Εσύ θα τα καταφέρεις στο τέλος. Να μου το θυμηθείς.

Κι ο καθηγητής άμα τον ρωτήσεις θα σου πει έχω τριακόσια παλιόπαιδα μου έχουν κάνει τα νεύρα τσαταλια

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Με επιρρεαζει αρκετά θετικά. Να σαι καλά!

Πληρώνεται γι αυτό. Δεν το κάνει κανείς από εθελοντισμο. Η κάθε δουλειά έχει τα καλά και τα κακά της.Αυτη η δουλειά έχει αυτό το κακό.

Όταν θα πάρεις το πτυχίο σου κ βγεισ για δουλειά να το θυμάσαι αυτό γιατί κάτι μου λέει ότι δε θα σε συμφέρει και θα το ξεχάσεις άμα σου κάνουν μαλακιεσ στη δουλειά εσύ λεγε ότι κάθε δουλειά έχει τα κακά της το θέμα είναι ότι καλά δεν έχει αυτό δεν ξέρεις κι επίσης αφού είσαι άξιος πήγαινε να δουλέψεις να βγαλεισ τα λεφτά σου να μιλάς αλλιώς εγώ στα δεκαοχτώ έκανα δύο δουλειές κι ήμουν φοιτητής είχα λεφτά κι έκανα τα πάντα ξέρω και πολλά παιδιά που δουλεύουν δύο δουλειές κ αμαξάκι έχουν κ βόλτες κ όλα

Εγώ πάλι δεν ξέρω κανένα παιδί της ηλικίας μου που να δουλεύει.Μερικοι απλά δουλεύουν τα καλοκαίρια που δεν έχουν ούτος ή άλλος τι να κάνουν. Και αφού λες ότι η δουλειές έχει καλά τότε γιατί δουλεύεις ?Τα λεφτά δηλαδή δεν είναι ένα από τα καλά της δουλειάς ?

Τα λεφτά είναι πάντα λιγότερα από αυτά που πρέπει κ η ψυχική σου ηρεμία δεν αγοράζεται δεύτερον κάνε μία βόλτα στα μαγαζιά της γειτονιάς σου κ δεσ όλοι είναι είκοσι με εικοσιπέντε για να μην τους πληρώνουν

Όσοι παλιοί συμμαθητές-συμμαθήτριές μου δουλεύουν είναι εκείνοι που πήραν απλά το απολυτήριο λυκείου.
Και δουλεύουν σε συνεργεία, σε ντελίβερι, σε καταστήματα του στυλ Γερμανός-Βόνταφον, σε σούπερμαρκετ, κλπ.

Αλλά παράλληλα σπουδές και εργασία είναι κομματάκι δύσκολο.
Φίλοι μου που έχουν και τυπικά μερίδιο στις οικογενειακές επιχειρήσεις, δουλεύουν για ένα 6ωρο, από τις 8 μέχρι τις 2
και το απόγευμα έρχονται σχολή.

Αλλά full-time εργασία και σπουδές, σε κρατάνε πίσω στο δεύτερο.

Ναι ρε αλάνια εργασία τετράωρο κάτι τι κάθεστε;

Συμφωνω οτι τα λεφτα δεν ειναι το πιο σημαντικο.Η υγεια ειναι πανω απ ολα

Την ιδια γνωμη εχω.Αν το σκεφτεις και η σχολη δουλεια ειναι.Επενδυεις για το μελλον σου.Καλυτερα να ''πεσεις με τα μουτρα στη σχολη'' παρα να δουλευεις και να κοβεσαι σε ολα τα μαθηματα.Ετσι δεν θα γινεις ουτε καλος στην κανονικη σου δουλεια.Εγω προσωπικα δεν ξερω ατομο που να δουλευει και να τα παει καλα στην σχολη του.Αυτο που ακουω συνεχεια ειναι ''εχασα το εξαμηνο γιατι δουλευα''

Έτσι ήμουν κι εγώ το πιο σωστό πράγμα που έκανα στη ζωή μου ήταν δουλειά στα δεκαοχτώ