Ε,μα είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό siga_siga. Όταν είμαστε σε στιγμές αδυναμίας τότε μας βγαίνουν στην επιφάνεια και οι ευαισθησίες μας.
Printable View
Ε,μα είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό siga_siga. Όταν είμαστε σε στιγμές αδυναμίας τότε μας βγαίνουν στην επιφάνεια και οι ευαισθησίες μας.
σωματική κακοποίηση. ξυλοδαρμό όταν πρωτοάρχισα να μιλάω. στην αρχή νόμιζα οτι είναι το παιχνίδι μας.
μετά όμως δεν μου άρεσε.
θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχω σε όλο το σπίτι να ξεφύγω. να πιάνω την ανάσα μου για να μην με ακούσει. να κρύβομαι κάτω από το κρεββάτι της γιατί σκεφτόμουνα οτι στο δικό της δωμάτιο δεν θα ψάξει.
όλα συνεχίστηκαν μέχρι το δημοτικό. στο γυμνάσιο άρχισα να αντιδράω και ήρθε η βαρυά λεκτική κακοποίηση.
είχε ξεκινήσει και νωρύτερα αλλά τότε ήτανε μόνη χωρίς να έχει συντροφιά και την σωματική κακοποίηση.
θέλω να σας πω οτι αυτά δε τολμούσα να τα εξιστορήσω πριν καιρό.
στην ψυχίατρο όταν άρχησα να τα λέω έκλαιγα με λυγμούς. πλέον το δωμάτιο μου δέν έχει το εξωτερικό χερούλι, για να μην έχω την αίσθηση οτι θα παραβιασθεί ο προσωπικός μου χώρος. στην βεράντα έχω ρίξει μία ντουλάπα για να μην μπορεί να μπει κάποιος μέσα.
στην πρώτη γυμνασίου φορούσα το μπουφάν μου μέχρι τον μαϊο. θέλετε από ανασφάλεια γιατί κρύωνα μέσα μου;
θέλετε γιατί δεν ήθελα να φαίνονται τα σημάδια.
............
μετά τα 19 μου έκανα αρκετά χρόνια αυτοάμυνα. πολλά νεύρα μέχρι τότε. και εφόσον δεν μπορούσε κάποιος να με κακοποιήσει σωματικά επέτρεψα την λεκτική βία. και το παραμύθιασμα.
θες η ανάγκη μου να βρω έναν άνθρωπο; πολλά....
Συγνώμη , η μαμά σου το θεωρούσε αυτό παιχνίδι ?????????????????????????????Quote:
στην αρχή νόμιζα οτι είναι το παιχνίδι μας.
μετά όμως δεν μου άρεσε.
Και είναι δυνατόν να γινόταν ολα αυτά τα χρόνια και να μην το θυμάται καν ?????????????????????????
Γι αυτο επιμένω ότι οι ευθύνες είναι εκεί!!!!
Σταμάτα να τα βάζεις με τον εαυτ\'ό σου, είσαι η τελευταία που φταίει. Τέτοιες μανάδες θέλουν κρέμασμα!
Της φαίνεται φυσιολογικό ότι πας στον ψυχολόγο, ότι έχεις βγάλει το χερούλι και έχεις βάλει ντουλάπα στο μπαλκόνι?
εγώ το θεωρούσα παιχνίδι μας και καθόμουνα, μέχρι που κάποια στιγμή δεν μου άρεσε. και τότε άρχησα να ανατιστέκομαι και να τρέχω στο σπίτι.γύρω γύρω στην βεράντα και να κρατάω κλειστή την εξώπορτα για να μην βγεί. ή να κλείνομαι στο μπάνιο και να κρατάω αντίσταση με τα πόδια στην μπανιέρα για να μην μπει μέσα. τότε ήτανε που έβγαλε τα κλειδιά από τα δωμάτια του σπιτιού.
ναι δεν θυμάται. θα πει οτι κάτι θα είχα κάνει για να με μαλώσει. αλλά δεν ξέρει τις εικόνες που έχω στο μυαλό μου. ξέρω γιατί δεν κατάφερα να μάθω την προπαίδεια. ξέρω γιατί δεν ήθελα την αγγλική μου γλώσσα. ξέρω γιατί δεν θέλω τη ναδερφή μου. ξέρω γιατί θέλω να μένω μόνη μου να έχω ησυχία.
εκείνη δεν θυμάται απλά.
δεν πάω σε ψυχολόγο.
πάω σε ψυχίατρο.
κάθε φορά που πάω εδώ και 3-4 χρόνια λέει τί πας και κάνεις εκεί;
σε βρήκε κοροΪδο και τρώει τα λεφτά. όσο
για το χερούλι της έχω πει οτι δεν θέλω να μπαίνει μέσα όποτε θέλει εκείνη.
η ντουλάπα; την σηκώνει αλλά έχω το ποδήλατο μετά.
ο πατέρας μου δε; σε μία συζήτηση που είχαμε πέρυσι και του είπα να πάει και αυτός σε έναν να μιλήσει. να πάμε μαζί μου είπε γιατί; δεν είμαι τρελός. με θεωρεί τρελή.
ήθελα έναν σύντροφο. έναν άνθρωπο δύπλα μου. να μην φοβάμαι με΄σα στο σπίτι. και........
Τα απωθεί από το μυαλό της γιατί δε θέλει να τα παραδεχτεί. Πονάει να παραδέχεσαι ότι έχεις κάνει τόσο μεγάλο κακό συνεχόμενα σε κάποιον ιδίως αν είναι το παιδί σου.
Αυτά θέλουμε οι περισσότεροι siga_siga, έναν άνθρωπο δίπλα μας να μας συντροφεύει στη ζωή μας και θα το βρεις και αυτό. Αλλά για να το βρεις πρέπει πρώτα να μπορείς να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους ώστε να αφήσεις το παραθυράκι να μπει αυτός ο άνθρωπος μέσα. Και για να εμπιστεύεσαι θα πρέπει να μη κλειστείς στον εαυτό σου επειδή σου έτυχε μια απογοήτευση. Δε χρειάζεται να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Τώρα είσαι σε φάση θλίψης και πόνου για την πρόσφατη εμπειρία σου και έχεις κάθε δικαίωμα να νιώθεις έτσι. Να έχεις όμως στο μυαλό σου ότι στο μέλλον θα προχωρήσεις και θα αφήσεις αυτή την εμπειρία πίσω σου κρατώντας μόνο τα στοιχεία που θα σε βοηθήσουν.
Γιατί μένεις ακόμη με τους δικούς σου; Δουλεύεις; Σπουδάζεις; Κάνεις κάτι;
ΑPHELIA ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ
Ω, μα υπάρχουν στοιχεία να κρατήσεις, π.χ. η ανάμνηση της πρώτης σου φοράς ενώ ήσουν ερωτευμένος ή μαθήματα ζωής για το τι πρέπει να προσέχεις την επόμενη φορά όταν διαλέγεις σύντροφο ή για το πως να αντιδράσεις (ή πως να μην αντιδράσεις) στην επόμενη απογοήτευση ή ότι καλό θα ήταν να μην έχεις υπέρμετρες προσδοκίες ούτε από κάποιον άλλο αλλά ούτε και από τον εαυτό σου. Δε θα τα μάθεις όλα μονομιάς αλλά όλο και κάτι θα αποκομίσεις.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΟ
siga-siga εδω μέσα υπάρχουν άτομα με παρόμοιες εμπειρίες . Για παράδειγμα και εγω εχω δεχτεί σωματική και λεκτική κακοποίηση απο την μητέρα μου , με την αφορμή οτι ήμουν αντιδραστικό παιδί . Και μάλιστα , σύμφωνα με μαρτυρίες αλλων, ξεκίνησε απο την κούνια , όταν έκλαιγα . (ήμουν και στην κούνια αντιδραστική! :P)Quote:
Originally posted by siga_siga
εγώ το θεωρούσα παιχνίδι μας και καθόμουνα, μέχρι που κάποια στιγμή δεν μου άρεσε. και τότε άρχησα να ανατιστέκομαι και να τρέχω στο σπίτι.γύρω γύρω στην βεράντα και να κρατάω κλειστή την εξώπορτα για να μην βγεί. ή να κλείνομαι στο μπάνιο και να κρατάω αντίσταση με τα πόδια στην μπανιέρα για να μην μπει μέσα. τότε ήτανε που έβγαλε τα κλειδιά από τα δωμάτια του σπιτιού.
ναι δεν θυμάται. θα πει οτι κάτι θα είχα κάνει για να με μαλώσει. αλλά δεν ξέρει τις εικόνες που έχω στο μυαλό μου. ξέρω γιατί δεν κατάφερα να μάθω την προπαίδεια. ξέρω γιατί δεν ήθελα την αγγλική μου γλώσσα. ξέρω γιατί δεν θέλω τη ναδερφή μου. ξέρω γιατί θέλω να μένω μόνη μου να έχω ησυχία.
εκείνη δεν θυμάται απλά.
Ευτυχώς όμως με τον πατέρα μου είχα άριστη σχέση .
Εσυ έχεις δικά σου άτομα ? Με την αδερφή σου , γιατί δεν έχεις καλή σχέση ? Δεν κακοποιούσε και την αδερφή σου η μητέρα σου ? Τώρα η μητέρα σου πως φερεται ?
Και τελευταίο : Υπάρχει η δυνατότητα να φύγεις απο το σπίτι ? Είσαι οικονομικά ανεξάρτητη ?
καλημέρα,
είμαι στην δουλειά.
πήρα μισό λεξοτανίλ πριν ξεκινήσω και τα πόδια μου έχουνε ένα τρέμουλο ακόμη και τώρα. είμαι αρκετά ταραγμένη ακόμη.
η μητέρα μου κακοποιούσε πρώτα την αδερφή μου. και εγώ για να την κάνω να γελάσει έκανα διάφορα αστεία. θυμάμαι κατέβαζα το βρακάκι μου και έκανα ααααα κοίτα τί έπαθα. και γελούσαμε. άρχησα να απομακρύνομαι από την αδερφή μου γιατί νόμιζα οτι μαζί της θα χτυπάει και εμένα. μέχρι που ξεκίνησε και με εμένα και μετά δεν την ήθελα καθόλου.
οικονομικό όχι δεν ειμαι ακόμη τόσο καλά ώστε να φύγω.
η μητέρα μου συνεχίζει να ελέγχει την αδερφή μου. είναι 27-28 εκείνη χωρίς να έχει πάει σε ψυχίατρο.
έχω δικά μου άτομα να μιλήσω και χθες μίλησα με το ένα από αυτά.
έχω ανάγκη όμως την ψυχοθεραπεία. και την φαρμακευτική αγωγή. πάνε μαζί αυτά.
αυτό που με προβληματίζει είναι γιατί έχω την ανάγκη ενός ανθρώπου μέσα στο σπίτι. ειδικά της μητέρας μου κάποιες στιγμές. όλα αυτά θα τα συζητήσω με την ψυχίατρο μου. μου είχε υποδείξει εξ\'αρχής να απομακρυνθώ από αυτόν τον άνθρωπο και εγώ ναι μεν το δέχθηκα μετά όμως σιγά σιγά πήγακοντά του και δώθηκα και σωματικά.
θέλω να συζητήσω μαζί της αν όντως το ήθελα όμως να ολοκληρώσω μαζί του. για 2 μήνες είχα σταματήσει την ψυχοθεραπεία. όσο ήμουνα μαζί του.
Καλημέρα σου.
Διάβασα σήμερα όλο το ποστ εδώ. Αυτό που με εντυπωσίασε δεν είναι όλα αυτά που έχεις περάσει και η κακοποίηση που έχεις υποστεί. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι το γεγονός οτι, μετά από όλα αυτά, έχεις διατηρήσει ζωντανή την ικανότητά σου να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους. Αυτό από μόνο του για μένα είναι αξιοθαύμαστο.
Όσο για το οτι έχεις ανάγκη ενός ανθρώπου μέσα στο σπίτι, μετά από το τρομερό σοκ που έζησες με τον άντρα αυτόν, μετά από τέτοια προδοσία που ούτε καν τη φανταζόσουν, το βρίσκω πολύ φυσιολογικό να αισθάνεσαι την ανάγκη μιας οικείας ανθρώπινης παρουσίας, ακόμα και αν αυτή είναι η μητέρα σου, δηλαδή κάποιος που σου έχει κάνει κακό.
φοίβη σε ευχαριστώ που μου κρατάς συντροφιά σήμερα.
ομολογουμένως είμαι σε θέση να γράφω έστω αυτά που έχω με΄σα στο μυαλό μου. είτε αφορούνε το έμμεσο παρελθόν μου είτε αφορούν το άμεσο. αρκετό διάστημα πριν απλά είχα τις εικόνες μέσα μου και δεν τολμούσα να τις γράψω πόσο μάλλον να τις πω.
έχω ξεκινήσει πολλές φορές κάποια τετράδια να γράφω και στις πρώτες σελίδες έμενα.
χθες το βράδυ ξεκίνησα πάλι, να γράφω με την πένα μου όλα αυτά που αισθανόμουνα.το έχω μαζί μου μαζί με τον ημερήσιο2008. έτσι όπου και να είμαι θα τα καταγράφω ώστε να μην μένουνε μέσα μου αυτές οι σκέψεις.διότι αυξάνονται αλλιώς.
αυτό που θέλω να πω είναι οτι στην δουλειά μου σήμερα νόμιζα οτι δεν θα είμαι καλά.
τα πόδια μου έτρεμαν και μετά από λίγο με το μισό λεξοτανίλη ταραχή μου έχει φύγει.
η συνεργάτης μου με εμπιστεύεται στην δουλειά. έχω μία υπεύθυνη θέση και δεν ήξερα αν θα τα βγάλω εις πέρας.
γνωρίζω οτι θέλω τον χρόνο μου. γνωρίζω οτι η ταραχή μέσα μου είναι έτοιμη ανα πάσα στιγμή να βγεί και να με εξουσιάσει.
το σίγουρο είναι οτι δεν έχω κάποια αίσθηση ντροπής για οτιδήποτε έχει γίνει στην ζωή μου και τολμώ να μιλήσω και να γράψω.
Φαίνεται οτι σου κάνει καλό να γράφεις και να μιλάς. Σαν να ξεχύνονται από μέσα σου, μ\' αυτούς τους τρόπους τα άσχημα, και να ανακουφίζεσαι.
Και παρόλη την ταραχή σου, που δεν ξέρεις πότε θα σε καταλάβει, κατάφερες σήμερα να πας στη δουλειά και να βγάλεις ασπροπρόσωπη τη συνεργάτη σου. Είναι μια νίκη αυτό, έτσι δεν είναι?
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ΕΣΥ να έχεις αίσηση ντροπής. Περισσεύει απ\'΄τη μητέρα σου και τον πρώην σου;
Βγάλε όσα πιο πολλά μπορείς από μέσα σου με οποιονδήποτε τρόπο και προσπάθησε να βγεις έξω.
Βγεεεεεεςςς!!!!
Γνώρισε ανθρώπους, αντάλλαξε απόψεις, γέλα, διασκεδασε. Να είσαι σίγουρη ότι κανείς εκει έξω δεν έχει λυμένα τα προβλήματα του και όλοι έχουν ανάγκη από άλλους ανθρώπους. Όταν με το καλό ξεμυτίσεις στη ζωή θα βρεις και έναν άνθρωπο που να σου αξίζει. Τότε όλα αυτά θα σου φαίνονται ένα κακό όνειρο...
δεν ξέρω αν θα την πω νίκη,
έχω καταβεβληθεί από ψυχολογική φθορά τόσες φορές άπειρες, αμέτρητες.σε καθημερινή βάση.από μικρή ηλικία.
και όταν ξέσπασε το μυαλό μου πριν 3-4 χρόνια περίπου και πήγα σε ψυχίατρο τότε άρχισα να επικοινωνώ και να εκφράζομαι. γράφτηκα και σε αυτό το φόρουμ.
αυτά που ξεχύνονται από μέσα μου όπως καλώς διάλεξες αυτή την λέξη. είναι ένας καταρράκτης από σκουρόχρωμες εικόνες που συνοδεύονται με την μουσική πολλών δακρύων. πόνος,οδυρμός. κάποιος που θα τα διαβάσει θα θεωρήσει οτι τα περιγράφω υπερβολικά και δραματικά. έτσι όμως τα βίωσα. είναι δικά μου και με πόνεσαν.
δεν θέλω να μείνω μόνη.
είναι αλλιώς όταν έχω την κολλητή μου και αλλιώς ο σύντροφος. ο σύντροφος είναι άλλο θέμα.
είμαι ακόμη στην δουλειά και είμαι μόνη. κλειδωμένη πόρτα και κατεβασμένα ρολά.
δεν ταράζομαι αλλά όταν έρχεται η ταραχή το αισθάνομαι από μία ελαφριά ζαλάδα.
είμαι σπίτι.
έχω μία αίσθηση ντροπής.τα μάγουλα μου να καίνε.τα αυτιά μου τα αισθάνομαι καυτά.δεν κουκουλόνομαι για να μην κλειστώ στον εαυτό μου.
φοράω το νυχτικό μου και μία ζακέτα.συχαίνομαι τον εαυτό μου.
αισθάνομαι τόσο εξαντλημένη αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ.περιμένω να περάσει η ώρα για να πάρω τα αντικαταθληπτικά μου το μισό λεξοτανίλ και το αντισυλληπτικό μου.
λίγες ώρες μέχρι να τηλεφωνήσω στην ψυχίατρο μου και να κελίσουμε ραντεβού.
πόσο ασφάλεια αισθάνομαι κοντά της.
της μιλάω και με βοηθάει με αυτά που λέει.
Δεν υπάρχει \"σωστή\" ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος/α να κάνει έρωτα. Η σωστή ηλικία είναι όταν θα αισθανθεί έτοιμος/η.
Ο υμένας σου μπορεί να είχε σπάσει κάνοντας ακόμη και ποδήλατο ή έντονη γυμναστική.
Έχοντας εμπειρία με άτομο που είχε υποστεί κακοποίηση, εσύ βγάζεις από αυτά που έγραψες μία εντελώς διαφορετική εικόνα... Πολύ πιο ευαίσθητη, αυτοκαταστροφική. Σε κάθε περίπτωση, κάνε ότι μπορείς για να μην θυματοποιείς εσύ τον εαυτό σου...
τα γνωρίζω εν μέρει όλα αυτά με τον υμένα.
από μικρή πήγαινα χρόνια μπαλέτο, μετά χορό,μέχρι που πριν καιρό για 5 χρόνια έκανα kick boxing. με τα 3 χρόνια εντατικής προπόνησης. όταν μου το είπε οτι είμαι ανοιχτή άρχησα να σκέφτομαι μήπως κακοποιήθηκα σεξουαλικά και δεν το θυμάμαι.
κοιτάζω τα πόδια μου και αμυδρά έχουνε μείνει τα σημάδια. ξέρω οτι θα φύγουνε , ξέρω οτι μέσα μου όμως θα μείνοουνε.
και σε αυτόν τον άνθρωπο ανοίχτηκα συναισθηματικά. ήξερα για εμένα για αυτά που μου συνέβησαν και πλέον αισθάνοαμι εκτεθημένη.εκτός από εγκαταλελειμένη.
επίσης ξέρω οτι υπάροχυνε γυναίκες και άντρες βεβαίως που έοχυνε σοβαρότερα προβλήματα. συγχωρέστε με που συενχίζω και γράφω. δεν θα σταματήσω όμνως, θα συνεχίσω γιατί αισθάνομαι να μου κάνει καλό. επουδενεί δεν θέλω κάποια στιγμή να πει κάποιος καλά τί λέει αυτή τώρα; εδώ άλλοι και άλλοι είναι.....
και ευχαριστώ για τον χρόνο σας που με διαβάζεται.
Δεν μπορεί να σου κάνει κακό. Ούτε αυτός, ούτε και κανένας άλλος.
siga-siga \'\'ακούγεσαι\'\' καλύτερα σήμερα . Πολύ χαίρομαι . Σου συνέβησαν πολλά και πρέπει να δείξεις δύναμη για να τα αντιμετωπίσεις .
Διαβάζω οτι γυμναζόσουνα παλιότερα με διάφορους τρόπους . Μηπως θα σε βοηθούσε να το ξαναρχίσεις ? Είναι ενας τρόπος εκτόνωσης και επιπλέον ανεβάζει τα επίπεδα ενδορφινών που μας προκαλούν ευφορια .
Προσπάθησε να πιαστείς απο πράγματα που σου αρέσουν αυτόν τον καιρό ........ να νιώσεις λίγο καλύτερα . Το γράψιμο και εμένα με βοηθάει οταν νιώθω ένταση ...... ειναι επίσης καλή ιδέα .
Μου φαίνεται περίεργο που δεν θέλεις να φύγεις απο το σπίτι , μετά απο όσα σου έχει κάνει η μητερα σου . Η συμπεριφορά της έχει αλλάξει τώρα ? Εχεις βρει τρόπο να την συγχωρήσεις ? Εχετε καλή σχέση πλέον ?
καλή μου,Quote:
Originally posted by siga_siga
επίσης ξέρω οτι υπάροχυνε γυναίκες και άντρες βεβαίως που έοχυνε σοβαρότερα προβλήματα. συγχωρέστε με που συενχίζω και γράφω. δεν θα σταματήσω όμνως, θα συνεχίσω γιατί αισθάνομαι να μου κάνει καλό. επουδενεί δεν θέλω κάποια στιγμή να πει κάποιος καλά τί λέει αυτή τώρα; εδώ άλλοι και άλλοι είναι.....
και ευχαριστώ για τον χρόνο σας που με διαβάζεται.
εχεις το ιδιο δικαιωμα που εχω κ εγω κ ο καθενας σ αυτο το φορουμ να εκφραστεις...αλοιμονο!!!!κ καλα θα κανεις να συνεχισεις να γραφεις για οσο κ οπως αισθανεσαι...δεν θα λογοδοτήσεις σε κανεναν μας κ προπαντος στον εαυτο σου!
αν καποιος λεει τί λεει αυτη εδώ τώρα ειναι δικο του προβλημα κ σε καμια περιπτωση δικο σου...
Εσυ εχεις το συγκεκριμενο προβλημα που σε βασανιζει.αν για μενα ειναι μικρο για τον τριτο μεγάλο, αλλαζει κατι σ αυτο που περνας? δε νομιζω...εσυ εξακολουθεις να βασανιζεσαι...το σοβαροτερο ποιος θα το κρινει?
κ τελος εγω σ ευχαριστω που παραθετεις το προβλημα σου, που προσπαθεις να εξωτερικευτεις...ελπιζω ολοψυχα μια κουβεντα καποιου ανθρωπου απο δω εστω να σε βοηθησει να βρεις μια ακρη, λιγο κουράγιο ωστε να συνεχισεις την προσπάθεια σου κ να νιωσεις πραγματικα καλύτερα.απαλλαγμενη απο ενοχες, στεναχωριες, θυμο....
περιμενουμε (περιμενω) νεα σου...
γραφεις καπου οτι νιωθεις σαπια μεσα σου...αλλος ειναι σαπιος εν προκειμενω Σ. αυτος ο <κυριος> που εκμεταλλευτηκε καταστασεις..και δυστυχως υπαρχουν αρκετα <μπουμπουκια> εκει εξω..δεν εισαι η μονη..ξερω και αλλη περιπτωση που την παρατησε μολις πετυχε το<στοχο> ενω πρωτα της εταζε λαγους με πετραχηλια -μη ξερασω-
συμφωνω με τον αλεξανδρο..σιγα μην βαλουμε και ηλικιακα στανταρ ..για το ποτε θα κανουμε σεξ για πρωτη φορα..εχουμε πολυ σοβαροτερα προβληματα απο το να φορτωνομαστε αγχος για κατι τετοια..και γω <αργησα> αλλα τελικα βρηκα καποιον που μου ενεπνευσε εμπιστοσυνη..εγινε συνειδητα ..και δεν το μετανιωσα που αργησα ..
μην νιωθεις ενοχη για τιποτα...υπομονη μεχρι να μιλησεις στον δοκ..εντωμεταξυ οποτε θες μπορεις να εκφραζεσαι ελευθερα εδω μεσα. σιγουρα ο καθενας βλεπει το δικο του προβλημα βουνο..αλλα να μην σε νοιαζει τι μπορει να σκεφτει ο καθε ενας ..το θεμα ειναι να βρεις και παλι τις ισορροπιες σου...μπορα ειναι θα περασει..θα ερθουν και καλυτερες μερες να εισαι σιγουρη..να σε προσεχεις :)
καλημερα,
θα ηθελα να ρωτησω αν στην σχεση που ειχες,
εκτιμας οτι εχεις κανει λαθη και αν ναι πως τα προσδιοριζεις.
καλή μου ...Quote:
Originally posted by siga_siga
κοιτάζω τα πόδια μου και αμυδρά έχουνε μείνει τα σημάδια. ξέρω οτι θα φύγουνε , ξέρω οτι μέσα μου όμως θα μείνοουνε.
και σε αυτόν τον άνθρωπο ανοίχτηκα συναισθηματικά. ήξερα για εμένα για αυτά που μου συνέβησαν και πλέον αισθάνοαμι εκτεθημένη.εκτός από εγκαταλελειμένη.
διάβασα πολύ προσεκτικά όλα τα λόγια σου ...
σκέφτηκα, θυμήθηκα, ταυτίστηκα με το γενικό πλαίσιο του προβλήματός σου και απόκλινα στις λεπτομέρειες (που δεν έχουν άλλωστε κ σημασία ...)
Σημασία για μένα έχουν οι μνήμες και ο πόνος ...
Ο χρόνος και η προσπάθεια ν΄ αντέξεις να τον σπρώξεις παρακάτω ...
Αυτή η προσπάθεια κι η αντοχή είναι το ζητούμενο ...
Δε μπορώ (δε ξέρω στην πραγματικότητα ...) ούτε τη μαγική συνταγή, ούτε κάποιο κόλπο ... \"φακίρικο\" που θά \'κανε ν΄ αλλάξουν όλα όσα γράφτηκαν μέσα μας ... αυτό όμως που υποψιάζομαι είναι πως αν κάτι υπάρχει που θα μπορούσε να μας κάνει σταθούμε στα πόδια μας είναι κάπου κρυμμένο, πιεσμένο ... μέσα μας και πρέπει να το ανασύρουμε με κάποιο τρόπο και να αναγνωρίσουμε οτι Υπάρχει ... ανεξάρτητα με τις προσπάθειες που έκαναν οι \"γύρω\" μας για να το πνίξουν ...
Γιατί εντάξει, έστω μας χρησιμοποίησαν, μας (κακο)μεταχειρίστηκαν (με διάφορους τρόπους), μας στέρησαν ίσως την αίσθηση της \'αξιοπρέπειας\' (... και όχι φυσικά ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ) ...
Από την άλλη όμως ΔΕΝ άξιζαν για μας ...
Και μη μου βάλεις τη δύσκολη ερώτηση :και ποιός/-οί τελικά (μας) αξίζουν ... Ειλικρινά ΔΕΝ ξέρω ...
Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι οτι άτομα σαν κι αυτά που φέρθηκαν έτσι σίγουρα ΔΕΝ είναι από εκείνα που ΑΞΙΖΟΥΝ και πρέπει να κάνουμε ... file delete σε όποιο ίχνος τους έχει απομείνει μέσα μας, πάνω μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας, στη μνήμη ...
και κάτι ακόμα ...Quote:
Originally posted by siga_siga
.... επίσης ξέρω οτι υπάροχυνε γυναίκες και άντρες βεβαίως που έοχυνε σοβαρότερα προβλήματα. συγχωρέστε με που συενχίζω και γράφω. δεν θα σταματήσω όμνως, θα συνεχίσω γιατί αισθάνομαι να μου κάνει καλό. επουδενεί δεν θέλω κάποια στιγμή να πει κάποιος καλά τί λέει αυτή τώρα; εδώ άλλοι και άλλοι είναι.....
(έχεις μια δεδομένη ποσότητα νερού και 5 διαφορετικά δοχεία) :
πχ. ένα μπουκάλι (πχ κόκα-κόλα)
μιά πλαστική λεκάνη
ένα μεγάλο πήλινο πιάτο
ένα μεταλλικό ταψί και
μια χάρτινη συσκευασία 1 λίτρου πχ γάλακτος ...
και πρέπει να βάλεις στο καθένα από 1 λίτρο νερό ...
σκέψου η ΙΔΙΑ ποσότητα νερού πόσο διαφορετική γίνεται :
ως προς το σχήμα που παίρνει μέσα σε κάθε διαφορετικό δοχείο,
ώς προς το πόσο γρήγορα ψύχεται στο ψυγείο
ή εξατμίζεται όταν βάλουμε το δοχείο στον ήλιο ....
Υπόθεσε τώρα ότι το 1 λίτρο νερό είναι το ΙΔΙΟ πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουν 5 διαφορετικής ιδιοσυστασίας άτομα (τα 5 διαφορετικά σκεύη) ...
Καταλαβαίνεις φαντάζομαι τι θέλω να σου πω ...
Δεν είναι αυτό καθαυτό το μέγεθος του προβλήματος ...
Τα προβλήματα είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Το κατά πόσο είναι μεγάλα ή μικρά εξαρτάται από το ποιόν αφορούν και αν και κατά πόσο μπορεί να τα αντιμετωπίσει .... ή κατά πόσο μπορεί να αφεθεί να τον \"πνίξουνε\" ....
... δεν είναι λίγο πράγμα κάποιος να (σου) εμπιστεύεται τα ... \"πολύτιμά\" του ...Quote:
Originally posted by siga_siga.... ευχαριστώ για τον χρόνο σας που με διαβάζεται.
γι΄ αυτό πάντως ΕΓΩ σ΄ ευχαριστώ, γιατί διαβάζοντας και γράφοντάς σου ... μετέχω ταυτόχρονα και στο ΔΟΥΝΑΙ και στο ΛΑΒΕΙΝ αυτής της e-πικοινωνίας ...
σήμερα είμαι όλη την ημέρα στο κρεββάτι.
κουλουριάζομαι.
προσπαθώ να δω ταινίες.
κοιμάμαι.
αισθάνομαι τόσο εξαντλημένη,
siga_siga, αυτές οι στιγμές είναι αναπόφευκτες μετά από μια τέτοια κατάσταση. Δε χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για τον τρόπο που την αντιμετωπίζεις. Φυσικό είναι να νιώθεις εξαντλημένη και το σώμα σου και το μυαλό σου προσπαθεί να ξεκουραστεί. Είναι μέσα στη διαδικασία της ανάρρωσης, θα αρχίσεις να μαζεύεις σιγά σιγά δυνάμεις στην πορεία, μην ανησυχείς. Και όλα σιγά σιγά θα πάρουν και το δρόμο τους μέσα σου, θα κάνεις τις απαραίτητες συνδέσεις,θα βάλεις τα πράγματα στη θέση τους στο μυαλό σου, θα γίνονται όλα πιο ξεκάθαρα. Μη φοβάσαι όταν πέφτεις ψυχολογικά αρκεί να μην τιμωρείς τον εαυτό σου για αυτές τις πτώσεις λες και δε πρέπει να συμβαίνουν ποτέ, αλλά να τις βλέπεις σαν κομμάτι της διαδικασίας.
καλησπερα καταρχην κ χρονια πολλα ¨))
διαβασα κ εγω πολυ προσεχτηκα τα οσα γραφεις κ με εχουν κανει να αισθανθω απαθεια κ μισος για ορισμενους ανθρωπους. δεν πειραζει ομως πολλες φορες ειναι κ καλο να μπενουν τετιοι ανθρωποι στην ζωη μας γιατι μας κανουν να καταλαβενουμε τι ειναι καλο κ τι ειναι κακο... τι πρεπει να αποφευγουμε κ σε τι πρεπει να τα δινουμε ολα... η γνωμη μου ειναι λοιπον πονεσε κλαψε βγαλτα απο μεσα σου ολα αρνητικα αλλα σκεψου οτι εισαι 25 οπως κ αν εισαι οτι κ αν εχεισ περασει ζεις ακομα αναπνεεις κ βιωνεις καταστασεις. προχωρα κοπελα μου κοιτα μπροστα οσο δισκολο κ αν ειναι ΠΡΩΧΩΡΑΑ,ολους μας εχουν πληγωσει κ πονεση αλλα το κακο ειναι οτι τους εμπηστευτικαμε κ τους δωσαμε τα παντα χωρις αντικρισμα,το ευχαριστω τους ψεμα κ πονος. να εισαι σιγουρηοτι καπου εκει εξω υπαρχει καποιος ξεχωριστος κ για εσενα κ για εμενα για ολους κ θα τον βρουμε οσο κ αν αργησει υπομονι χρειαζεται... ολα αλλαζουν κ ολα μενουν ιδια στο χερι μας ειναι να το αλλαξουμε κρυβουμε πολυ δυναμη μεσα μας....
ΚΟΥΡΑΓΙΟ....
η ώρα είναι 6:50π.μ και είμαι στην δουλειά.
ήρθα νωρύτερα σήμερα. μπήκα να γράψω..... αλλά, με το που είδα το μήνυμα σου Aphelia...πέταξα στα σκουπίδια αυτό που είχα στο μυαλό μου.
αυτό που σκέφτηκα αυτομάτως είναι πόσο καλυτέρευσε το forum εν συγκρίσει προ ετών.
όλες εσείς και κάποιοι άντρες που μου γράψατε. αν ξέρατε έστω στο ελάχιστο, πόσο.... βοηθήθηκα από εσάς.
έστω στο ελάχιστο να γνωρίζατε...
καλή σας ημέρα!
Quote:
Originally posted by Aphelia
Μη φοβάσαι όταν πέφτεις ψυχολογικά αρκεί να μην τιμωρείς τον εαυτό σου για αυτές τις πτώσεις λες και δε πρέπει να συμβαίνουν ποτέ, αλλά να τις βλέπεις σαν κομμάτι της διαδικασίας.
siga-siga σε αυτό το κομμάτι αναφέρεσαι ? Το λεω , γιατι και εγω μόλις το διάβασα σκέφτηκα : \'\'Ποσες φορές το εχω κάνει αυτό . Μακάρι να είχε βρεθεί άνθρωπος να μου πει πόσο λάθος ήταν , τότε ! \'\'
siga-siga σου αξίζει , όπως σε όλους μας κάθε ευτυχία ! Και να εχεις εμπιστοσύνη στο χρόνο . Θα σου τη φέρει .
Καλη σου μέρα . Καλημέρα σε όλους . ;)
hollyman !
διάβασα το Post σου.
ναι ξέρω οτι όλοι μας θα έχουμε έναν τέτοιον άνθρωπο στην ζωή μας και θα μάθουμε.
μου συνέβει παρόμοιο στα 20-21 χωρίς να ολοκληρώσω όμως, και είμασταν μαζί για 10-11 μήνες και με δαχτυλίδι.
μου πήρε καιρό...μετά...υποτίθεται οτι ωρίμασα μέσα μου. οτι ήξερα να ξεχωρίζω.
έχω φίλη ψυχίατρο. κάναμε παρέα και με αυτόν μαζί.τον τωρινό. αυτό που μας σάστησε όλους είναι πολλά από αυτά που έκανε για εμένα. σάστησε και εκείνη. αυτό που μου είπε χθες είναι\'θα αρχίσω να αμφιβάλω για το αν μπορώ να ξεχωρίζω και να αναγνωρίζω ανθρώπους\'
είναι ΤΑΙΝΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ το τί προκαλεί ένας ενθουσιασμός εντέλει. το τί κάνει κάποιος επάνω στον ενθουσιασμό του. για εκείνον αναφέρομαι.
Πιστεύεις οτι φταίς εσύ σε ένα βαθμό? Οτι θα έπρεπε να ξέρεις να ξεχωρίζεις επειδή σου έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο?Quote:
Originally posted by siga_siga
μου πήρε καιρό...μετά...υποτίθεται οτι ωρίμασα μέσα μου. οτι ήξερα να ξεχωρίζω.
ναι Φοίβη, αυτό πιστεύω.
έπειτα από 4 χρόνια περίπου χωρίς να πω ναι σε μία σχέση,
και βλέποντας αυτόν τον άνθρωπο να με ενοχλεί συνέχεια. να μιλάει συνέχεια σε μία κοινή μας φίλη για εμένα, έπειτα που έκανε κάποια βήματα να γνωρίσει τους δικούς μου από μόνος του.
έπειτα από τόσα που έδειξε έντονα για εμένα, ναι τα πίστεψα.
νόμιζα οτι ξέρω να ξεχωρίσω,
με πήγε σπίτι του. γνώρισα τους δικούς του.
το σχεδόν 2χρονο ανηψάκι του με έμαθε ως θεία, έτσι με αποκαλούσανε μπροστά του η οικογένεια του. να κοιμάμαι εκεί. να μην μπορέι να κοιμάται αν δεν τον έχω αγκαλιά.
το λιγότερο είναι για εμένα που ήθελε να παντρευτούμε, ήθελε να έρθει να μείνει σε σπίτι κοντά στο δικό μου. να τρελλαίνεται αν δεν με ακουσει κάθε 3 ώρες.
και την τελευταία εβδομάδα, μετά που χωρίσαμε την πρώτη φορά, και ένιωσα τα πρωτόγονα συναισθήματα της εγκατάλειψης και οτι είμαι εκτεθημένη, όπως όταν ήμουνα σε νηπιακή ηλικία. και ήθελα να τον δω, να τον ακούσω πριν κοιμηθώ το βράδυ. και γυρνάει και μου λέει θέλω να τον ελέγξω; και οτι δεν το ανέχεται;
όταν εκείνος με έπαιρνε άνω των 40 κλήσεων την ημέρα είχαμε what\'s up.
και διάφορα άλλα που έκανε. να μην πω από έξοδα, και στην τελική;
εγώ το έχαψα το παραμύθι, όλο αυτό ναι.
γιατί είχα να δεθώ με άνθρωπο 3-4 χρόνια. ήθελα σύντροφο. όχι έναν εραστή όπως και του είπα οτι μπορούσα να βρω ανα πάσα στιγμή. γυναίκα είμαι θα βγω έξω, θα βρω. αλλά δεν είμαι τέτοια.
πήγα 25 και τον πίστεψα. παραμυθιάστηκα. νόμιζα οτι μπορώ να ξεχωρίσω.
με κοίταγε στα μάτια μου έλεγε σε αγαπάω, έκλαιγε μερικές φορέ ςπου μου το έλεγε. και γυρνάει και μου λέει από το τηλ οτι δεν με αγαπάει και οτι κάποιες στιγμές με θέλει.
εν κατακλείδι, ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ.ΑΝΩΡΙΜΟΣ,ΕΚΜΕ ΤΑΛΛΕΥΤΗΣ.ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.ΕΓΩϊΣΤ ΗΣ.ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ.
και σε οικονομική κρίση που δέχθηκε τον στήριξα, ψυχολογικά. κατάλαβε οτι δεν είμαι γυναίκα που θέλωνα ξοδεύω, να μείνω σπίτι; ναι να μείνω σπίτι αγκαλιά να βλέπουμε ταινίες, το τί ντροπή νιώθω που μας έφερνε η μητέρα του φαγητό; το τί ντροπή νιώθω που έκατσα σε τραπέζι και έφαγα μαζί τους;
θέλει κάποιος να με πει υπερβολική,δραματική κ.α; ας με πεί. ας με πείτε.
την ψυχή μου όμως που την νιώθω εγκαταλελειμένη, εκτεθημένη, προσβεβλημένη, τα νιώθω εγώ. όλα αυτά από άλλον άνθρωπο όμως. δεν αναφέρομαι για την πίστη μου στον θεό μου.
και βρίσκομαι εδώ. να συνεχίζω τα αντικαταθληπτικά μου, τα αγχολυτικά μου. και αυτός εκεί στην δουλειά του λέγοντας μου οτι έχει κάνει νέες γνωριμίες και οτι δεν αισθάνεται τίποτα για εμένα.
ναι έκανα λάθη.
του είπα οτι φοβάμαι, σε φοβάμαι, οτι έχω καιρό να κάνω σχέση και φοβάμαι, δύσκολα θα σε εμπιστευθώ. ναι του μιλούσα απότομα, γιατί φοβόμουνα. δεν τον έβρισα όμως. δεν τον προσέβαλα. του μιλούσα κόσμια. ευγενέστατα.
και αυτή την στιγμή δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να σκεφτώ κάτι παραπέρα, του στυλ πωπω τί έγινε; και να βρω λεπτομέρειες, θα τρελλαθώ. δεν θα αντέξει άλλη κρίση το μυαλό μου.
πού είναι η αλήθεια του κόσμου;
η αλήθεια μίας σχέσης;
η αλήθεια μεταξύ δύο ανθρώπων;
Είχες επενδύσει πολλά σ\' αυτή τη σχέση και μάλιστα, αν καταλαβαίνω καλά, αφέθηκες σ\' αυτήν μετά από πολύ πολύ καιρό και αφού πρώτα κοίταξες να είσαι 100% σίγουρη οτι δεν θα ξαναπληγωθείς.
Θέλεις να σου πω τη γνώμη μου? Έκανες ο, τι περνούσε από το χέρι σου για να προστατευτείς. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν εξαρτάται 100% από σένα. Αυτή είναι η δική μου γνώμη.
Δεν σε βρίσκω δραματική. Ακούω έναν άνθρωπο που πονάει πολύ. Που ντρέπεται. Που είναι θυμωμένος. Που αισθάνεται εγκατελειμένος. Έναν άνθρωπο που ξεχειλίζει από συναισθήματα...
Να ρωτήσω κάτι?
Μήπως στην προσπάθεια σου να νιώσεις ασφαλείς, έβαλες μπροστά το σεξ ως τρόπαιο στα μάτια του και όταν αυτός εξαντλήθηκε αφού το πήρε, απλά ξενέρωσε?
Θεωρώ το μεγαλύτερο λάθος μιας γυναίκας να χρησιμοποιεί τον εαυτό της και το σεξ ως σημείο αναφοράς μια σχέσης, γιατί ο άντρας εστιάζει σε αυτό και όταν το παίρνει, δεν έχει πια τίποτε άλλο να περιμένει.
Τους άντρες τους κολάμε με το μυαλό και την ψυχή μας. Το σεξ είναι κάτι ισότιμο που το έχουμε και οι δύο ανάγκη και όχι μόνο ο ένας. Όταν συμβαίνει αυτό, η κατάσταση είναι χαμένη από χέρι...
ολοκληρώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.
όλο το σκηνικό προέκυψε μέσα σε μία εβδομάδα.
σημείο αναφοράς δικό μου ήτανε το μέσα μου.
έλεγε οτι τον ηρεμούσα, του άρεσε η παιδικότητα μου, οτι είμαι χαρούμενη, ξεχνιότανε μαζί μου.
siga-siga η αλήθεια μιας σχέσης συμπεριλαμβάνει και το σεξ. Εφόσον εσύ δεν είχες εμπειρίες σε αυτό τον τομέα, ήταν λογικό να παραβλέψεις τη σημασία του και να εστιάσεις στα λόγια. Όταν ξεκινήσατε την ερωτική σας ζωή είδες ότι αυτός ο άνθρωπος φέρθηκε άσχημα και ότι ενδιαφέρθηκε μόνο για τη δική του προσωρινή απόλαυση ανεξαρτήτως συνεπειών.
Και εδώ θα ήθελα να σου επισημάνω κάτι: λες ότι ξεκίνησες αντισυλληπτικά γιατί ήθελε να τελειώνει μέσα σου και ότι ευτυχώς δεν είχες μείνει έγκυος πριν τα ξεκινήσεις, αφού αδιαθέτησες. Όμως ένας άνθρωπος ώριμος, που σέβεται τον εαυτό του και το σύντροφο παίρνει προφυλάξεις. Αυτός δεν μου φαίνεται από την περιγραφή σου να είχε αυτά τα χαρακτηριστικά. Εσύ όμως μπορείς να τα αποκτήσεις γιατί το να απαιτείς προφυλακτικό είναι κάτι πρακτικό που μπορείς να κάνεις για να προστατευτείς σωματικά και σε ένα βαθμό και συναισθηματικά.
Κατά τ\' άλλα, το σεξ δεν είναι το επιστέγασμα μιας σχέσης εμπιστοσύνης, ούτε η ολοκλήρωση μιας σχέσης, αλλά η αρχή της.... Έχε κατά νου ότι είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να αποφασίσεις αν ένας άνθρωπος είναι ο κατάλληλος σύντροφος για εσένα χωρίς να έχετε και ερωτική ζωή.