Στην αρχή της θεραπείας και κουβέντας εννοούσα. Κρίνω από τον εαυτό μου βασικά. Γιατί σου λέω πως ΕΓΩ προσωπικά για να διώξω τον ψυχαναγκασμό της ψύχωσης (γιατί περί ψυχαναγκασμού πρόκειται αφού μιλάμε για άγχος και φοβία ψύχωσης) διάβασα άπειρα πράγματα και έκανα κουβέντα με 3ις γιατρούς μέχρι να καταφέρω να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν πρόκειται να τρελαθώ και ότι μάλιστα αφού έχω κάτι άλλο και φοβόμουν για αυτό το ενδεχόμενο τότε οι πιθανότητες μειώνονται ακόμα περισσότερο. Και η αποδοχή είναι σημαντική. Όχι με την έννοια "θα ζήσω με τους ψυχαναγκασμούς και θα δεχτώ κάθε παράλογη σκέψη-ιδεοληψία" (γιατί ναι, το έχω ακούσει κι' αυτό...) αλλά με την έννοια ότι "αυτό που σκέφτομαι είναι απλά ένας ψυχαναγκασμός λόγω της αρρώστιας μου". Και η boo το αντιμετωπίζει πολύ σωστά όταν είναι στην φάση του ψυχωσικού επεισοδίου με παραληρητικές ιδέες. Πιάνει :) Αυτή είναι η αποδοχή που σου έλεγα.