Ενας πολυ καλος μου φιλος πεθανε αρκετα νεος και άφησε πισω την γυναικα του και ο παιδι του.Ετυχε να κανει καρδιολόγο κι έλεγχο ενα μηνα πριν πεθάνει και ολα του τα βρήκαν τελεια.Και ενα βραδυ εκει που καθόταν στον καναπέ ξεψύχησε.το πρωι πηγε το παιδάκι του να τον ξυπνήσει και του ελεγε "έλα μπαμπά μην κανεις τον πεθαμένο" γιατι νόμιζε οτι τους εκανε πλακα και εκεινος δεν κουνιοταν!και φωναζει το παιδι την μητέρα του κλαιγοταν οτι ο μπαμπάς του ηταν παγωμένος.ειχε πεθάνει απο ο βραδυ απο καρδια.τι να σου πω ;οτι μολις το εμαθα μου κόπηκαν τα ποδια;οτι δεν μπορουσα να κοιμηθώ για εβδομάδες;ηταν πολυ καλος άνθρωπος με καμια ένδειξη καρδιολόγικου προβλήματος.απο εκεινη την ημερα με πηρε η κατω βολτα.δεν ειχα ζησει κιόλας θανάτους στην οικογένεια μου και αυτο το γεγονός ηταν πολυ κοντινό σε μένα και ετσι με πηρε η κατω βολτα.ηρθε μετα απο λιγες εβδομάδες και η απωλεια του κουνελιου μου και ήρθες έδεσε το γλυκο.επειτα απο λιγες μερες ηρθε η πρωτη κριση πανικου την ωρα που εκανα γυμναστικη στο γυμναστηριο επεσα κατω λιπόθυμη με μουδιασματα στο κεφαλι και ταχυπαλμιες.δεν θελω να το θυμαμαι...