Πολύ σημαντικο. Μεγαλη ιστορια αυτά τα withdrawn symptoms....Quote:
Originally Posted by maria4
δες εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=In4CbrVdaxc
Printable View
Πολύ σημαντικο. Μεγαλη ιστορια αυτά τα withdrawn symptoms....Quote:
Originally Posted by maria4
δες εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=In4CbrVdaxc
Αν σε νικησε σε μια στιγμη η καταθλιψη, δεν νοιωθεις θυμο; Δεν νοιωθεις να καταρρεει η αυτοεκτιμηση σου; Δεν αισθάνεσαι ότι απομακρύνεσαι από τους (παλιότερους) στοχους σου;
Δες το ετσι. Αν ειχες μια γριππη δεν θα ηθελες βοηθεια; Θα ειχες μια παροδικη αδυναμια και την αναγκη των αλλων για λιγο οσπου να νοιωσεις παλι δυνατη.
Αυτά τα συναισθηματα αν τα εχεις πρεπει να τα ξεπερνάς.
Η αναλυση των αισθηματων είναι μια δουλεια που γινεται και απ τον καθενα μονο του, αλλα και με βοηθεια ειδικων. (προσοχή βεβαια να μην πεσεις σε απατεωνες.)
Από κει και περα συμφωνω κι εγω ότι υπαρχουν φασεις που το φαρμακο είναι απαραιτητο.
Αλλα το ιδανικο θα ηταν μια εργασια, ή μια άλλη απασχοληση, που να σε καλυπτει ψυχολογικα. Άλλος φτιαχνει στιχακια, άλλος ζωγραφιζει άλλος αθλείται άλλος γραφει άλλος συλλεγει πτυχια. κτλ
Νομιζεις ότι θα μπορουσες να ασχοληθείς σε βαθος με κατι που σε γεμιζει όταν εισαι σε καλη φαση;
Αν εισαι τέτοιος ανθρωπος νομιζω θα σε βοηθουσε πολύ. Ισως περισσοτερο και από κάθε θεσμικη θεραπεια.
Εχω να σου προτείνω και μια ταινια για εμπνευση.
Les amants de Montparnasse*(1958)Ο πρωταγωνιστης περναει διαφορες φασεις πανω-κατω.
Νομιζω ότι οσο περισσοτερο ανακαλύπτεις ποιος εισαι και τι θελεις, τοσο θα δυναμώνεις το χαρακτηρα σου. Δεν ξερω αν ακούγομαι λογικος.
Ο λογος που δεν θελεις να παιρνεις φαρμακο ποιος είναι;[/QUOTE]
Δε ξερω κατα ποσο εχεις δει τις απαντησεις μου σε ολο το θεμα...
Με δυο λογια, όσο εχω το χαπι ειμαι πάντα λειτουργική πραγμα που σημαινει δεν παρατησα ποτε το στοχο μου και τα ονειρα μου γενικοτερα. Απο κει και περα επειδη το παιρνω 6 χρονια πλεον με διακοπες/δοκιμες εχω πεσει. Οσες φορες το εκοψα με τη πρωτη αφορμη επεφτα σε σοβαρο καταθλιπτικο επεισοδιο με προσφατο το καλοκαιρι φετος.
Αυτο σημαινει: οτι δεν εχω βρει την ψυχικη μου γαληνη προφανως παρα τη ψυχοθεραπεια,παρα τις δικες μ προσπαθειες τοσων ετων για καλυτερευση.
Τωρα το χαπι το παιρνω αναγκαστηκά...γτ χωρις αυτο ΥΠΟΦΕΡΩ , δεν θελω να ΖΩ δε θελω τπτ. Ειμαι τελειως στο πατο και δε μπορω μονη μου να τα βγαλω εις περας.
Αρα, το χρειαζομαι οκ δε λεω. ΑΛΛΑ ποιος μου εγγυαται οτι δεν θα το παιρνω εφ ' ορου ζωης οπως παω;
Ενω ειναι κατι ψυχικο και θεραπευεται ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ "ΑΣΧΗΜΟ" ΓΕΓΟΝΟΣ που θα συμβει εμενα θα με βγαζω αποτυχημενη και αχρηστη;;
ΚΑΙ ΑΝΤΕ Ν ΤΟ ΔΕΧΤΩ να το παιρνω ποιος μου εγγυαται και τις μακροχρονιες παρενεργειες;
Γραψε λαθος. Δεν μπορω να βοηθησω.
χαχα τι συνεβη;Quote:
Originally Posted by jim7
Maria μου δεν εγινε τιποτα. Να χαμογελας και όλα θα πανε καλα.
απο το στομα σου!!Quote:
Originally Posted by jim7