Πιστεύετε

Oχι , δε με κουραζεις καθολου!!! Σε νιωθω....βγαλε τα απο μεσα σου αν θελεις να πεις κι αλλα...ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε!!:P
Εχεις περασει δυσκολα κι εσυ. Φαινεται ξεκαθαρα. Θελω να σταθω ομως σε καποια σημεια. Νομίζω έχεις επιτρεψει την αρνητικότητα και την απαισιοδοξία σου να επιβληθει στον εσωτερικο σου κοσμο, με αποτελεσμα 10 χρονια οπως το λες να εχεις ξανα κ ξανα κ ξανα τα ιδια.
Αν εχεις μονο καταθλιψη(εγω μονο αυτη εχω) οπου μπορώ να κρίνω, θελει προσπάθεια συνεχη, αγώνα και πολλες φορες ΠΙΕΣΗ παραπανω για να αλλαξουμε καποια πραγματα στη ποιοτητα της ζωης μας. Ξερω καλα πολυ καλα, ποσο υποφερεις μεσα σου κάθε λεπτο, ωρα,μέρα που περναει αλήθεια. ΟΜΩΣ , αυτο δε σημαίνει οτι βάζουμε το ταμπελακι μας και πάμε. ΣΤΟ λέω εγω που κι εγω δεν ειμαι η εξαιρεση του κανονα βεβαιως, έτεινα να παραιτηθώ κ τωρα πάλι γιατι βγαίνω σε αυτο το αδιέξοδο, σε αυτο το μάταιο.
Αλλα με την απλη κ κοινη λογική λέω, αφου βλέπω οτι αυτο κι εμενα τόσα χρόνια δεν βγάζει καπου?με βγαζει σε μια παραλογη κατασταση αν το πουμε κι ετσι. ΜΗΠΩΣ να κανω κατι το οποιο δν εχω κανει εως τωρα?Μηπως να αναθεωρησω κάποια πράγματα?ΜΗΠΩΣ να ΑΠΟΔΕΧΤΩ καποια πραγματα και να βοηθησω τον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ να νιωσει γαλληνη?.
Με αυτο κυριως θελω να σου πω , να μου πω και να μας πω. ΝΑ μην σταματαμε τις οποιες προσπαθειες έχουμε κανει ή δεν εχουμε κανει εως σημερα, γιατί η κατασταση που βιωνουμε ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ και δεν ειναι η πραγματικότητα. ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑΕΙ, με αποτελεσμα
να πεφτουμε στη παγιδα της ξανα και ξανα. ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ουτε οτι θα γινεις καλα(Αφου δεν εγινα ουτε εγω), ουτε οτι θα ζεις οπως εισαι τωρα. Θα σου πω οτι εχεις τη δυνατότητα να γινεις καλυτερα. Πολύ καλυτερα. ΘΕΛΕΙ πιστη κ προσπαθεια.

Βρε φαββελ συγγνωμη...εχουμε καποια θετικα και καποια αρνητικα στη ζωη μας. Εσυ εχεις παρα πολλα αρνητικα λογω οτι εχεις ψυχωση. Εχεις προσπαθησει να εισαι η τελεια, σκληρο αυτο, πας να εξαλειψεις και τα θετικα που ειναι το υποστηρικτικο περιβαλλον; Ε ποσο αλλο χαμηλα θα βαλεις τον εαυτο σου, πως να μην αντιδραει ο κακομοιρης με το να εχεις καταθλιψη;;; Θες να εισαι για λυπηση; Για να καταλαβω.

Η αλήθεια είναι πως έχεις δίκιο λουλούδι.. Ψυχολογείς πολύ καλά τους ανθρώπους απ' το λίγο που σε έχω διαβάσει.
Αλλά ψάχνω να βρω τι φταίει και είμαι έτσι, και όπως καταλαβαίνεις είναι πιο εύκολο να ρίχνω το φταίξιμο στους άλλους παρά σε μένα.
Όντως είχα ψύχωση. Τώρα υποτίθεται έχω θεραπευτεί. Δεν έχω κανένα σύμπτωμα ψυχωτικό.
Το μόνο που δεν έχω καταφέρει είναι να ελέγξω τις αρνητικές σκέψεις.
Κλαίω κάθε μέρα και πολλές φορές δεν καταλαβαίνω το λόγο. Σαν να έχω πολλή ένταση μέσα μου η οποία εκφορτίζεται μέσω του κλάματος.
Μπορεί να φταίνε και οι χημικές ουσίες. Μπορεί να χρειάζονται μια καλύτερη ρύθμιση.
Αα και ήθελα να διευκρινίσω πως είχα ένα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο αλλά κυρίως είχα διπολική. Γι' αυτό και είχα ξεκινήσει αρχικά με το minitran το οποίο είναι και αντικαταθλιπτικό και αντιψυχωσικό.
Τώρα παίρνω μόνο αντιψυχωσικό. Εξακολουθώ όμως να έχω καταθλιπτικά συμπτώματα. Ίσως πρέπει να αλλάξω φαρμακευτική αγωγή.
Δεν ξέρω. Βέβαια το φάρμακό μου είναι και για διπολική.
Απ' την άλλη ακόμα κι αν φταίει η αγωγή, δεν σημαίνει πως εγώ θα επαναπαυθώ στα φάρμακα και δεν θα κάνω προσπάθεια. Το ξέρω.
Απλά είναι τόσο έντονη η κατάθλιψη ορισμένες φορές που κάνω μέρες να συνέλθω. Τις δύο μέρες είμαι καλά και τις 5 δεν είμαι. Και κάπως έτσι περνάει ο καιρός και φεύγουν τα χρόνια. Και στο τέλος θα μουτζώνω τον εαυτό μου για τα χρόνια που έφυγαν ανεκμετάλλευτα. Ήδη το κάνω.
Θέλω να βγω από όλο αυτό το κακό που έχω συνηθίσει πια αλλά δεν ξέρω με ποιον τρόπο.
Μάλλον ξέρω πως πρέπει να προσπαθήσω και θα πρέπει να θέλω πολύ το καλό και το θετικό στη ζωή μου.
Ίσως όμως τελικά δεν το θέλω τόσο πολύ γιατί έχω συνηθίσει στο αρνητικό. Και έχω βολευτεί σε αυτό.
Δεν βλέπω πουθενά το θετικό και έτσι δεν υπάρχει κάποιο φωτάκι να με τραβάει απ' το λούκι μου.
Κι έτσι αφού δεν βλέπω κάτι θετικό αισθάνομαι δεν έχω λόγο να προσπαθήσω κιόλας για να το έχω στη ζωή μου.
Βρίσκομαι σε σημείο όπου είμαι θεραπευμένη πια, οπότε οποιαδήποτε στάση ζωής είναι καθαρά θέμα επιλογής. Το ξέρω.

μαρια η ψυχοθεραπευτρια μου αποφαυγει να μου βαλει ταμπελες, ακομη και για τα συμπτωματα απο τα χαπια μου λεει να μην ασχολουμε, γιατι ο ασθενης με καταθλιψη και αγχος τεινει να ανθυποβαλλεται.

Φαββελ λυπαμαι πολυ. Δεν φταις εσυ ουτε οι αλλοι. Η ζωη φταιει. Δηλαδη φταινε οι αλλοι, γιατι υπαρχει ρατσισμος, αλλα και αυτοι ετσι μαθανε. Καταλαβαινω πως νιωθεις εχω βρεθει στη θεση σου. Κι εγω σημερα ηρεμησα καπως τις αλλες μερες ημουν χαλια. Σ' ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Η αληθεια ειναι πως πρεπει να βρεις μια σχεση εναν ανθρωπο να στηριζεσαι να σε βγαλει απο το τελμα. Ψαξε απο εδω μεσα. Μιλα με ανθρωπους που εχουν προβλημα, ο ελις ειναι μια περιπτωση, κανε τα παντα να βγεις απο αυτο το αδιεξοδο. Η ζωη οπως λες περναει..δεν εχουμε πολλα περιθωρια..μη πεσεις με τα μουτρα αλλα μην το καθυστερεις κιολας αλλο..μια μεση λυση. Σου ευχομαι καλη επιτυχια, και οτι θελεις εδω ειμαι.