Στίχοι παρηγοριάς...

Ζωή πικρή πες μου λοιπόν
τι έχω κάνει και με παιδεύεις
και φαρμάκι με κερνάς ασέ με
λίγο μήπως βρω και εγώ λιμάνι
δώσε μου πίσω τη χαρά που μου χρωστάς
δώσε μου πίσω τη χαρά που μου χρωστάς

Δώσμου ένα δάνειο ζωή δυό μήνες ευτυχία
και βάλε επιτόκιο δυο χρόνια δυστηχία

Εγώ ζητάω φάρμακο για τις πληγές μου
και εσύ φαρμάκι με εχεις μάθει να κερνάς
αφού τα χρέη μου τα πλήρωσα για πες μου
πότε θα πάψεις επιτέλουν να χτυπάς
πότε θα πάψεις επιτέλους να χτυπάς

Σφακιανάκης \"Δάνειο Ζωής\"

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.

Στάχτη γίνανε τα πάντα
Κάηκε το παρελθόν μου
Όλη μου η περιουσία
Στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεύει: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Όπως εγώ είναι πολλοί

Στίχοι: Χρήστος Προμοίρας
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Ερμηνευτής: Αντώνης Βαρδής

Όπως εγώ είναι πολλοί
που ψάχνουν για τον εαυτό τους
σε μεθυσμένη διαδρομή
κι έχουν τη νύχτα σύντροφό τους

Όπως εγώ
είναι πολλοί μες στον πλανήτη
που τους τρομάζει
η μοναξιά
και τ\' άδειο σπίτι
Όπως εγώ
είναι πολλοί που επιμένουν
για μιαν αγάπη οι τρελοί
ν\' αργοπεθαίνουν

Όπως εγώ είναι πολλοί
ψυχής κομμάτια ραγισμένα
που τους πονάει μια πληγή
μα δεν τη δείχνουν σε κανένα

Μπαγάσας

Στίχοι: Νικόλας ʼσιμος
Μουσική: Νικόλας ʼσιμος
Ερμηνευτής: Νικόλας ʼσιμος

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

Bρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ\' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν\'

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

Bρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα και μια ματιά και χάμω
\'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου \'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ\' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν\'.

Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινα

Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι\'αυτά που μέσα δεν χωράνε πια

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά

Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Μια πολιτεία δίχως σπίτια

Στίχοι: Στάθης Δρογώσης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Ερμηνευτής: Στάθης Δρογώσης

Μια πολιτεία δίχως σπίτια,
μόνο χαλάσματα, γεφύρια.
Πάνω από ποτάμια που στερέψαν ξαφνικά.
Ένα τραγούδι δίχως λόγια,
ένα θηρίο δίχως δόντια,
που σέρνεται και γλύφει
τις πληγές στην παγωνιά.

Μια πολιτεία δίχως σπίτια,
είναι η αγάπη σου τη νύχτα.
Μπορεί και να ‘θελα... πρωτού να φύγω,
να δω στα μάτια σου για λίγο.
Να δω αν σε πονώ, μα τώρα ξέρω,
δεν θα δω τίποτα... και φεύγω.

Ένα χαμένο χελιδόνι,
μες στο χειμώνα, μες στο χιόνι.
Που δύναμη δεν έχει να πετάξει, να σωθεί.
Ένα καράβι δίχως φίλους,
που φεύγει μες στο καλοκαίρι.
Δίχως ένα χέρι να του γνέψει,
να ευχηθεί.

Με ευθύνες θέλουν να με ελέγχουν
Και όμως ξέρουν πως δεν αντέχουν
Εγώ πάλι θα το κάνω
Και μυαλό ποτέ δε βάζω

Το ετοιμάζω το μοιραζώ
Και στο στόμα μου το βάζω
Το ανάβω και το πίνω
Αφού ξέρω καλά θα γίνω

Και είναι ωραίο είναι ωραίο
Το χ.....ι το μοιραίο
Δε μου λέτε δε μου λέτε
Το χ....ι που πουλιέται

Δε θέλω άλλο φόρτο
Λευτεριά στο χόρτο
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Το καβατζώσανε για δική τους πάρτη

Ε ρε τι έγραψα πάλι ο ποιητής!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απλά είμαι τέλειος.......................

Δεκέμβρης

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Βασίλης Κουμπής
Ερμηνευτής: Ρένα Κουμιώτη


Βαρύς Δεκέμβρης στο στενό
κι ο άνεμος μανιάζει
Σου παραγγείλαν πως πονώ
και είπες δεν με νοιάζει.

Τελειώνει μάνα μου η βραδιά
τελειώνει και ο χρόνος
μα στη φτωχή μου την καρδιά
ατέλειωτος ο πόνος.

Χαστούκια δίνει μου η βροχή
μα εγώ κουράγιο κάνω
και συ αχάριστη ψυχή
μ’ αφήνεις να πεθάνω..

Σημάδια καιρού

Στίχοι: Νίκος Μίχας
Μουσική: Νίκος Μίχας
Ερμηνευτής: Νίκος Μίχας

Σημάδια καιρού
Γεμάτα σκοτάδι γυμνός σε ενα χάδι του νού
Καράβι που φεύγει τον κόσμο αφήνει
Στην άκρη του ωκεανού

Και όμως γυρνάω τους ανθρώπους κοιτάω
Στα μάτια και ψάχνω να βρώ
Τι ζηταώ από κείνους
Και από σένα τι ψάχνω να βρώ

Δες συνέχεια η αγάπη γυρνά
για πάντα στην ίδια τροχιά
με αστέρια φεγγάρια μισά
η σκιά κυνηγά τη σκιά.
Και συνέχεια η αγάπη γυρνά
για πάντα στην ίδια τροχιά
με αστέρια ζεστά καλοκαίρια
και ο ήλιος στα μάτια να καίει
για ακόμα μια φόρα

Σημάδια καιρού
Γεμάτα σκοτάδι γυμνός σε ενα χάδι του νού
Ρολόγια σπασμένα κι οι δείχτες να δείχνουν
Την ώρα ενός χρόνου κενού..

Μόνος ήσουν πάντα

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Τάσος Καρακατσάνης
Ερμηνευτής: Χαρούλα Αλεξίου

Μόνος ήσουν πάντα
σαν κρυφή μπαλάντα
σαν κρυφή πηγή.
Μόνος είσαι πάλι
στ’ άδειο προσκεφάλι
μοναχός στη ζωή.

Γείρε και κοιμήσου
όσο κι αν πονείς.
Χάνεσαι, σκορπιέσαι
μα για σένα κανείς.

Μόνος ήσουν πάντα
σαν κρυφή μπαλάντα
σαν κρυφή, σαν κρυφή πηγή.

Χάραξε κι ακόμα
τριγυρνάς στο στρώμα
για να ξεχαστείς.
Μόνος ήσουν πάντα
σαν κρυφή μπαλάντα
μόνος όπως κι εμείς.

Γείρε και κοιμήσου
όσο κι αν πονείς.
Χάνεσαι, σκορπιέσαι
μα για σένα κανείς.

Μόνος ήσουν πάντα
σαν κρυφή μπαλάντα
μόνος, μόνος όπως κι εμείς.

mavra ta madata gia th serenata
pou palia th taizes barbounia marinata
twra den se noiazei pou kseximoniazei
&ama mas th pathse kanenas kamikazi

kapws san asteio eipame adio
phra to pick up sou kai moi phres to psygeio
phra ta sedonia, phres th bigonia
&apto xwrismo mas exoun fygei 3xronia

de thelw na se ksanadw
manari mou ta kaname salata
thelw monaxa na su pw
pws apopse gennhse h gata

ekane paidakia 2tigre gatakia
ta\'xei parathsei sths kuzinas ta plakakia
moiazoun ta kahmena parazalismena
&evgala to ena panagiwth san esena

arage pou na\'sai, arage thymasai
pou leges sth gata \'\'serenata mh fovasai
s\'olh th zwh mou tha\'sai ti gati mou
de tha ksanadwsw s\'allh gata th psyxh mou\'\'

de thelw na se ksanadw
manari mou ta kaname salata
thelw monaxa na sou pw
pws apopse genise h gata

matia mou adio
teleiwse to asteio
phga to prwi &ksanagorasa pshgeio
pare alla piata, vres mian allh gata
omws na thymasai pou &pou th serenata

de thelw na se ksanadw
manari mou ta kaname salata
thelw monaxa na sou pw pws apopse genhse h gata

de thelw na se ksanadw
manari mou ta kaname salata
thelw monaxa na sou pw pws paopse xasame th gata

Ο μόνος

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερμηνευτής: Σωκράτης Μάλαμας

Ο μόνος μόνος περπατά
και μοναχός κοιμάται
για δυο πονάει κι αγαπά
για τέσσερις θυμάται

Ο μόνος μόνος του κερνά
και πίνει στην υγειά του
σαν δυο πλαγιάζει και ξυπνά
στην άδεια αγκαλιά του

Ο μόνος μόνος δεν μπορεί
και άλλον δεν αντέχει
ο πόνος του οπλοφορεί
και άδεια δεν έχει

Ο μόνος μόνος του μιλά
και μοναχός δειπνάει
τη νύχτα ψάχνει για δουλειά
τη μέρα ξενυχτάει..

...Σε λίγο αν κοιτάξεις λυπημένος το βράδυ στον ουρανό ψηλά
θα \'μαι ένα χαζό παιδικό άστρο που όλο θα πέφτω....

...κι αντί για πεφτάστρο που πρέπει να γίνω και να χαθώ
σαν άνθρωπος αντίθετα ακόμα να σκέφτομαι
και θέλω ρόδο αγάπης να γίνω...
\"apontes\"gwgou

as i was walking up the stairs i saw a man who wasnt there
he wasnt there yesterday
he wasnt there today
i wish i wish he\'d go away


apo thn tainia identity,
paradoxws kalh gia hollywood

DIDO Thank You

My tea\'s gone cold, I\'m wondering why
I got out of bed at all
The morning rain clouds up my window
and I can\'t see at all
And even if I could it\'d all be grey,
but your picture on my wall
It reminds me that it\'s not so bad,
it\'s not so bad

I drank too much last night, got bills to pay,
my head just feels in pain
I missed the bus and there\'ll be hell today,
I\'m late for work again
And even if I\'m there, they\'ll all imply
that I might not last the day
And then you call me and it\'s not so bad,
it\'s not so bad and

I want to thank you
for giving me the best day of my life
Oh just to be with you
is having the best day of my life

Push the door, I\'m home at last
and I\'m soaking through and through
Then you hand me a towel
and all I see is you
And even if my house falls down,
I wouldn\'t have a clue
Because you\'re near me and

I want to thank you
for giving me the best day of my life
Oh just to be with you
is having the best day of my life

Cure

Love Song

Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am whole again

Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am young again
Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am fun again

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you

Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am free again
Whenever I\'m alone with you
You make me feel like I am clean again

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you

Portishead

Sour times

To pretend no one can find,
The fallacies of morning rose,
Forbidden fruit, hidden eyes,
Courtesies that I despise in me
Take a ride, take a shot now.

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you do.

Covered by the blind belief,
That fantasies of sinful screens,
Bear the facts, assume the dye,
End the vows no need to lie, enjoy,
Take a ride, take a shot now.

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you do.

Who oo am I, what and why?
‘Cause all I have left is my memories of yesterday,
Ohh these sour times.

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you do.

After time the bitter taste,
Of innocence decent or race,
Scattered seed, buried lives,
Mysteries of our disguise revolve,
Circumstance will decide.

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you do

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you

‘Cause nobody loves me,
It\'s true,
Not like you do

Το κυκνειο ασμα απο HORROR VACUI

τα πιο ομορφα ποιηματα ειναι αυτα που ποτε δε γραφτηκαν
τα πιο ομορφα λογια ποτε δεν ειπωθηκαν
τις πιο παραξενες μερες με τα χερια μονοι ξεκουρδισαμε
ζησαμε ολα αυτα που διαλυσαμε
το πιο παραφωνο τραγουδι ειναι η φωνη και η νυχτα λαμψεις του φεγγαριου
τα πιο ομορφα χρωματα ποτε δε ζωγραφιστηκαν
τα πιο ομορφα τοπια ποτε δε ταξιδευτηκαν
οι πιο ομορφοι ερωτες ειναι αυτοι που ποτε δεν αντεξαμε
τα πιο ομορφα πρωσοπα ποτε δε χαιδεψαμε
τα πιο ομορφα παιδια ισςσ ποτε δε γεννηθηκαν και οι πλαστες ισως δεν τολμησουν ποτε
το κυκνειο ασμα μιας γεννιας που ποτε δε θελησε ειναι τα πραγματα που ποτε δε γνωρισε
το κυκνειο ασμα μιας γεννιας που ποτε δε τολμησε ειναι τα πραγματα που ποτε δε γνωρισε
τα πιο ομορφα πραγματα ειναι αυτα που ποτε δε γνωρισαμε μα τα ακομα πιο ομορφα ειναι αυτα που τολμησαμε
τα πιο ομορφα πραγματα στον κοσμο ειναι αυτα που ποτε δεν τολμησαμε μα τα ακομα πιο ομορφα ειναι αυτα που αγαπησαμε
το κυκνειο ασμα μιας γεννιας που ποτε δε τολμησε ιανι τα πραγματα που ποτε δε γνωρισε.

Radiohead

Creep
When you were here before,
couldn\'t look you in the eye.
You\'re just like an angel,
your skin makes me cry.
You float like a feather,
in a beautiful world
I wish I was special,
you\'re so ####### special.

But I\'m a creep, I\'m a weirdo.
What the hell am I doing here?
I don\'t belong here.

I don\'t care if it hurts,
I want to have control.
I want a perfect body,
I want a perfect soul.
I want you to notice,
when I\'m not around.
You\'re so ####### special,
I wish I was special.

But I\'m a creep, I\'m a weirdo.
What the hell am I doing here?.
I don\'t belong here

She\'s running out the door,
she\'s running,
she run, run, run, run, run.

Whatever makes you happy,
whatever you want.
You\'re so ####### special,
I wish I was special,

but I\'m a creep, I\'m a weirdo.
What the hell am I doing here?
I don\'t belong here,
I don\'t belong here.

Όταν χαράζει

Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Τραγούδι: Γιάννης Αγγελάκας


Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός

βγαίνει απ\' τα πιο σφιγμένα χείλη.

Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά

ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.


Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος

η χαραυγή θα σε ξεκάνει.

Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,

έχει τον ήλιο τον αλάνη.


Καινούρια μέρα, καινούριος στεναγμός

στις εκβολές του θα προσφέρει

όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν

κι όσα γι\' αυτά κανείς δεν ξέρει.


Πίσω απ\' τους λόφους, πίσω απ\' τα βλέφαρα

υπάρχει τόπος και για σένα.

Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,

χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

Depeche Mode


Enjoy The Silence

Words like violence
Break the silence
Come crashing in
Into my little world
Painful to me
Pierce right through me
Can’t you understand
Oh my little girl

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Vows are spoken
To be broken
Feelings are intense
Words are trivial
Pleasures remain
So does the pain
Words are meaningless
And forgettable

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm
Enjoy the silence

CHRIS ISAAK


\"Blue Hotel\"

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.
I wait alone each lonely night.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Blue Hotel, every room is lonely,
Blue Hotel, I was waiting only.
The night is like her lonely dream.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.
I wait alone each lonely night.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Ain’t no sunshine...

Ain’t no sunshine when she’s gone
It’s not warm when she’s away
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Anytime she goes away
I wonder this time where she’s gone
I wonder if she’s gone to stay
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Anytime she goes away
Oh yeah
I know
I know
I know
I know
I know
I know it
Every single day
I know
I know
I know
I know
Ain’t no sunshine when she’s gone
Only darkness everyday yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Every time she goes away
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away
I know
I know
I know
I know
I know
I know
Every single time she goes away
I know
I know
I know
I know
Miss her every single day
I know
I know
I know
I know
I know
I know
I can’t leave that thing alone
There ain’t no sunshine when she’s gone
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away (goes away)
Oh yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Every time she goes away (goes away
Oh yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away...

Aerosmith - Fly Away From Here

You gotta find a way
Yeah, I can\'t wait another day
Ain\'t nothin\' gonna change
If we stay \'round here
Gotta do what it takes
Cause it\'s all in our hands
We all make mistakes
Yeah, but it\'s never too late to start again (yeah yeah)
Take another breath
And say another prayer

And fly away from here
Anywhere
Yeah, I don\'t care
We\'ll just fly away from here
Our hopes and dreams
Are out there somewhere
Won\'t let time pass us by
We\'ll just fly

If this life
Gets any harder now
It ain\'t no nevermind
You got me by your side
And anytime you want
Yeah we can catch a train
And find a better place
Yeah, cuz we won\'t let nothin\'
or no one keep gettin\' us down
maybe you and I
Can pack our bags and hit the sky

And fly away from
Anywhere
Yeah, I don\'t care
We\'ll just fly away from here our hopes and dreams
Are out there somewhere
Won\'t let time pass us by
We\'ll just fly

Did we see a bluer sky now?
You can have a better life now
Open your eyes
Cuz no one here can ever stop us
They can try but we won\'t let them
No way-ay-ay-ah

Maybe you and I
Can pack our bags and say goodbye

And fly away from here
Anywhere
Honey I don\'t care
We\'ll just fly away from here
Our hopes and dreams
Are out there somewhere
Fly away from here
Yeah anywhere
honey, I don\'t I don\'t I don\'t fly (yeah)

We\'ll just fly


Ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ...
;)

Archive


Again

You\'re tearing me apart
Crushing me inside
You used to lift me up
Now you get me down

If I
Was to walk away
From you my love
Could I laugh again ?

If I
Walk away from you
And leave my love
Could I laugh again ?
Again, again...

You\'re killing me again
Am I still in your head ?
You used to light me up
Now you shut me down

If I
Was to walk away
From you my love
Could I laugh again ?

If I
Walk away from you
And leave my love
Could I laugh again ?

Without your love
You\'re tearing me apart
With you close by
You\'re crushing me inside

Without your love
You\'re tearing me apart
Without your love
I\'m dazed in madness
Can\'t lose this sadness

Afroditi, σε ευχαριστω!:) Είναι όντως πολύ ωραίο κομμάτι και απο τα αγαπημένα μου. Που να ακούσεις και τη μουσική. Είναι γύρω στα 16 λεπτά κομμάτι. Δυστυχώς δεν εγραψα εγω, αλλά οι Archive....;)

Σ\' ακολουθώ

Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ερμηνευτές: Μάνος Λοΐζος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Σ\' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ\' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που \'χεις στο λαιμό

Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ\' αφήνεις μόνο θα χαθώ

Σ\' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω
σαν φανελάκι καλοκαιρινό
Σ\' ακολουθώ σ\'αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ\' ακολουθώ

To oνειρο που βιζαξαμε μες στης καρδιας το αιμα
πεταξαν και χαθηκανε μες στης ζωης το ρεμα
ταχα εμεις παντοτινα απταστρα θα ζητουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμεpioume

τα περασμενα σβησαμε το τωρα δε θα μεινει
τροφη των χοιρων εγιναν οι πιο λευκοι μας κρινοι
μα ταχα πρεπει τους νεκρους αιωνια να θρινουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

αδερφια κατω η βαρκα μας στο μωλο μας προσμενει
ελατε οι ταξιδιαρηδες να πιουμε συναγμενοι
στο περιγιαλη το φαιδρο ας γλεντοτραγουδουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

στο ξεχυλο ποτηρι μας ειναι ολα εκει γραμμενα
καπνοι ειναι τα μελλουμενα και αφρος τα περασμενα
καπνος και αφρος το γελιο μας και εμεις που τραγουδουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

ταχατε κιοποιος δε μεθα κιοποιος δε τραγουδησει
και οποιος στα αγκαθια περπατα μια μερα δε θα αφησει
ταγαπημενο μας νησι οπου ετσι γερα πατουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

πες μας που παει ο ανθρωπος τον κοσμο σαν αφηνει
πες μας που παει οι ανεμος που παει η φωτια σα σβηνει
σκιες ονειρων ειμαστε συννεφα που περνουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε



ακουσε δε βιαζομαστε να φυγουμε βαρκαρη
μα σαν ειναι η ωρα γνεψε μας δε σου ζητουμε χαρη
μα οσο να φυγεις προσμενε και αν θελεισ σε κερνουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ

REM

\"Everybody Hurts\"

When the day is long and the night, the night is yours alone,
When you\'re sure you\'ve had enough of this life, well hang on.
Don\'t let yourself go, everybody cries and everybody hurts sometimes.

Sometimes everything is wrong. Now it\'s time to sing along.
When your day is night alone, (hold on, hold on)
If you feel like letting go, (hold on)
When you think you\'ve had too much of this life, well hang on.

Everybody hurts. Take comfort in your friends.
Everybody hurts. Don\'t throw your hand. Oh, no. Don\'t throw your hand.
If you feel like you\'re alone, no, no, no, you are not alone

If you\'re on your own in this life, the days and nights are long,
When you think you\'ve had too much of this life to hang on.

Well, everybody hurts sometimes,
Everybody cries. And everybody hurts sometimes.
And everybody hurts sometimes. So, hold on, hold on.
Hold on, hold on. Hold on, hold on. Hold on, hold on. (repeat & fade)
(Everybody hurts. You are not alone.)



Με πολύ αγάπη σε όλους και όλες!!

Η μουσικη δεν κραταει για παντα,
οταν τρεχεισ παλαβωμενα για να πασ κάπου
χανεισ τη μιση χαρά τησ διαδρομησ.
Όταν όλο ανησυχείσ και βιάζεσαι,
είναι σαν να πετασ ένα δωρο που δεν άνοιξεσ...
Η ζωή δεν είναι αγώνασ ταχητυτασ.

Γιαυτό χαλάρωσε, άκουσε τη μουσικη.
Πριν τελειωσει το τραγούδι.

ένα ποιημα που με εχει αγγίξει , το αφιερώνω στη ζωή!

Πραγματικα, Helena, είναι απο τα πολύ ωραία τραγούδια των Rem. Λένε, ότι, όταν έγραψε αυτό το τραγούδι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Michael Stipe, ήταν άρρωστος..

DURAN DURAN


\"Come Undone\"

Mine, immaculate dream made breath and skin
I\'ve been waiting for you
Signed, with a home tattoo,
Happy birthday to you was created for you

(can\'t ever keep from falling apart
At the seams
Can\'t I believe you\'re taking my heart
To pieces)

Oh, it\'ll take a little time,
Might take a little crime
To come undone now

[PRECHORUS]
We\'ll try to stay blind
To the hope and fear outside
Hey child, stay wilder than the wind
And blow me in to cry

[CHORUS]
Who do you need, who do you love
When you come undone
[repeat]

[Verse 2]
Words, playing me deja vu
Like a radio tune I swear I\'ve heard before
Chill, is it something real
Or the magic I\'m feeding off your fingers

(Can\'t ever keep from falling apart
At the seams
Can I believe you\'re taking my heart
To pieces)

Lost, in a snow filled sky, we\'ll make it alright
To come undone now

και κάτι που ξεφεύγει από τα τραγούδια που ακούμε...
ένα ποίημα που χαιρόμαστε να διαβάζουμε και μάλιστα...
γι\'αυτόν / -η που αγαπάμε!!!
ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ (1971)
Θα πενθώ πάντα -μ\' ακούς;- για σένα,
μόνος, στον Παράδεισο
Ι
Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός

Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
II
Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ\' άλλα που πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια
Μιλημένα τα σώματα και οι βάρκες που έκρουσαν γλυκά
Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
Τα «πίστεψέ με» και τα «μη»
Μια στον αέρα, μια στη μουσική
Τα δυο μικρά ζώα, τα χέρια μας
Που γύρευαν ν\' ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο
Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες
Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί
Πάνω απ\' τις ξερολιθιές, πίσω απ\' τους φράχτες
Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου
Κι έτρεμε τρεις φορές το μωβ τρεις μέρες πάνω από
τους καταρράχτες
Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
Το ξύλινο δοκάρι και το τετράγωνο φαντό
Στον τοίχο, τη Γοργόνα με τα ξέπλεκα μαλλιά
Τη γάτα που μας κοίταξε μέσα στα σκοτεινά
Παιδί με το λιβάνι και με τον κόκκινο σταυρό
Την ώρα που βραδιάζει στων βράχων το απλησίαστο
Πενθώ το ρούχο που άγγιξα και μου ήρθε ο κόσμος.
III
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ\' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ\' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ\' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε
Ακουστά σ\' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά
Πάντα εσύ τ\' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ\' αγαπώ και σ\' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ\' ουρανού με τ\' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν\' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ\' αλλού φερμένο
Δεν τ\' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ\' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
IV
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ\' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ\' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ\' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ\' ακούς
Είμ\' εγώ, μ\' ακούς
Σ\' αγαπώ, μ\'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ\' ακούς
Που μ\' αφήνεις, που πας και ποιος, μ\' ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ\' τους κατακλυσμούς

Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα \'ρθει μέρα, μ\' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ\' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ\' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει

Στα νερά ένα ένα, μ\' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ\' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ\' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ\' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ\' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ\' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ\' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ\' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν\' ανθίσει αλλιώς, μ\' ακούς
Σ\' άλλη γη, σ\' άλλο αστέρι, μ\' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ\' ακούς
Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ\' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ\' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ\' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ\' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ\' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
ʼκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ\' εγώ που φωνάζω κι είμ\' εγώ που κλαίω, μ\' ακούς
Σ\' αγαπώ, σ\' αγαπώ, μ\' ακούς.

V
Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ\' αντάρτες απόμαχους
Από τι να \'ναι που έχεις τη θλίψη του αγριμιού
Την ανταύγεια στο πρόσωπο του νερού του τρεμάμενου
Και γιατί, λέει, να μέλλει κοντά σου να \'ρθω
Που δε θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ\' αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι

Πιο δω, πιο κει, προσεχτικά σ\' όλο το γύρο
Του γιαλού του προσώπου, τους κόλπους, τα μαλλιά
Στο λόφο κυματίζοντας αριστερά
Το σώμα σου στη στάση του πεύκου του μοναχικού
Μάτια της περηφάνιας και του διάφανου
Βυθού, μέσα στο σπίτι με το σκρίνιο το παλιό
Τις κίτρινες νταντέλες και το κυπαρισσόξυλο
Μόνος να περιμένω που θα πρωτοφανείς
Ψηλά στο δώμα ή πίσω στις πλάκες της αυλής
Με τ\' άλογο του Αγίου και το αυγό της Ανάστασης
Σαν από μια τοιχογραφία καταστραμμένη
Μεγάλη όσο σε θέλησε η μικρή ζωή
Να χωράς στο κεράκι τη στεντόρεια λάμψη την ηφαιστειακή
Που κανείς να μην έχει δει και ακούσει
Τίποτα μες στις ερημιές τα ερειπωμένα σπίτια
Ούτε ο θαμμένος πρόγονος άκρη άκρη στον αυλόγυρο
Για σένα ούτε η γερόντισσα μ\' όλα της τα βοτάνια

Για σένα μόνο εγώ, μπορεί και η μουσική
Που διώχνω μέσα μου αλλ\' αυτή γυρίζει δυνατότερη
Για σένα το ασχημάτιστο στήθος των δώδεκα χρονώ
Το στραμμένο στο μέλλον με τον κρατήρα κόκκινο
Για σένα σαν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή
Που βρίσκει μες στο σώμα και που τρυπάει τη θύμηση
Και να το χώμα, να τα περιστέρια, να η αρχαία μας γη.

VI
Έχω δει πολλά και η γη μέσ\' απ\' το νου μου φαίνεται ωραιότερη
Ωραιότερη μες στους χρυσούς ατμούς
Η πέτρα η κοφτερή, ωραιότερα
Τα μπλάβα των ισθμών και οι στέγες μες στα κύματα
Ωραιότερες οι αχτίδες όπου δίχως να πατείς περνάς
Αήττητη όπως η Θεά της Σαμοθράκης πάνω από τα βουνά
της θάλασσας
Έτσι σ\' έχω κοιτάξει που μου αρκεί
Να \'χει ο χρόνος όλος αθωωθεί
Μες στο αυλάκι που το πέρασμά σου αφήνει
Σαν δελφίνι πρωτόπειρο ν\' ακολουθεί
Και να παίζει με τ\' άσπρο και το κυανό η ψυχή μου!
Νίκη, νίκη όπου έχω νικηθεί
Πριν από την αγάπη και μαζί
Για τη ρολογιά και για το γκιούλ μπρισίμι
Πήγαινε, πήγαινε και ας έχω εγώ χαθεί
Μόνος, και ας είναι ο ήλιος που κρατείς ένα παιδί νεογέννητο
Μόνος, και ας είμ\' εγώ η πατρίδα που πενθεί
Ας είναι ο λόγος που έστειλα να σου κρατεί δαφνόφυλλο
Μόνος, ο αέρας δυνατός και μόνος τ\' ολοστρόγγυλο
Βότσαλο στο βλεφάρισμα του σκοτεινού βυθού
Ο ψαράς που ανέβασε κι έριξε πάλι πίσω στους καιρούς
τον Παράδεισο!
VII
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ\' άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.

Deep Purple
When a Blind Man Cries

If you’re leaving close the door.
I’m not expecting people anymore.
Hear me grieving, I’m lying on the floor.
Whether I’m drunk or dead I really ain’t too sure.
I’m a blind man, I’m a blind man and my world is pale.
When a blind man cries, lord, you know there ain’t no sadder tale.

Had a friend once in a room,
Had a good time but it ended much too soon.
In a cold month in that room
We found a reason for the things we had to do.

I’m a blind man, I’m a blind man, now my room is cold.
When a blind man cries, lord, you know he feels it from his soul..

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ

ΕΥΤΥΧΕΙΣ,ΛΥΠΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕΣ

Περίσσεψε η τύχη μου
και γκρέμισα τα τείχη μου
ότι αγαπούσα τό δωσα
κι ότι ποθούσα τό \'χασα.

Λένε οι ψυχολόγοι
κι οι φίλοι μου οι λόγιοι
απλά τα πράγματα να λες
και στα τραγούδια να μην κλαις
να μην κλαις.

Μα εδώ βαθειά στην κόλαση
έχουμε βρει μια όαση
αγάπες που σαλεύουνε
τα όνειρα διαλέγουνε.

Σα να μην έζησα ποτέ
σα να μην κοίταξα ψηλά απ\' το παραθύρι
δέντρα φυτρώνουν στις γωνιές
περνούν τα χρόνια
περνούν κι οι φίλοι...

Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες
με κρασί, με καπνό και δυο νότες
ταξιδέψαμ\' αργά, σε κρεβάτια ζεστά
μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ\' αργά.

Περπατώ σ\' ένα κόσμο π\' αλλάζει
όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά
βάζει κορδέλες και με ταράζει
βάφεται άλλος και προσπερνά.

Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες
με κρασί, με καπνό και δυο νότες
ταξιδέψαμ\' αργά, σε κρεβάτια ζεστά
μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ\' αργά.

Σε ένα κόσμο σκληρό
συνεχώς προσπαθώ να επιζήσω
Σε χρειάζομαι εδώ
να μου πεις πως μπορώ να νικήσω

Μα όλο λείπεις
συνεχώς με εγκαταλείπεις
με αποφεύγεις και όλο φεύγεις μακριά μου

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ

(αποσπάσματα)
Ο ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑΓΩΜΕΝΩΝ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Και ήρθε -και χάμω- στα γόνατα έπεσα
και χωμάτινος βόλος έγινα
και μέσα μου κύλησα
και σε μια ανάσα της ψυχής μου
που είχε μείνει φεγγερη -εκεί ακούμπησα
κι έκλαιγα νερό. Νερά πολύ.

Κι όσο νερό έβγαλα
νερό δεν είχε για μένα
στέρεψα - λέπια - γοργόνα έγινα
κι ο άνθρωπος φοβήθηκε ακόμα πιο πολύ...

Κι όταν τα μάτια άνοιξα
και πλάι και γύρω και παντού
μεγάλη λίμνη έγινε
που πλέανε αιωνόβια μικρούτσικα ανθάκια
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Μπορεί δίκαια...
Προκάλεσα με πάθος τη ζωή.
Ασέβησα δύο φορές γιατί τους ήξερα τους Νόμους.
ʼσκησα την όραση για μακριά
κι έχασα τα κοντινά μου
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Δέντρο ήμουνα κι έσπασα
Μου σπάσαν όλα τα κλαδιά
γιατί εκεί τρέχανε τα ξεστρατισμένα παιδιά
να παίξουνε τους κρεμασμένους
Ρίζα με λένε τώρα.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Και ήρθανε και λιώσανε
τα νύχια του αετού από τη μοναξιά
Και το ράμφος του μονάχος του γύρισε
μοναχός να πεθάνει
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Με βάραινε και το παλτό
με βάραινε και το μυαλό
και στάθηκα στη σιωπή
ν\' ακούσω τη σιωπή μου

Cranberries

Zombie

Another head hangs lowly,
Child is slowly taken.
And the violence caused such silence,
Who are we mistaken?

But you see, it\'s not me, it\'s not my family.
In your head, in your head they are fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are crying...

In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What\'s in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
Hey, hey, hey, hey, oh, dou, dou, dou, dou, dou...

Another mother\'s breakin\',
Heart is taking over.
When the vi\'lence causes silence,
We must be mistaken.

It\'s the same old theme since nineteen-sixteen.
In your head, in your head they\'re still fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are dying...

In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What\'s in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
Hey, hey, hey, hey, oh, oh, oh,
Oh, oh, oh, oh, hey, oh, ya, ya-a...

Τάσος Λειβαδίτης


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν\' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ\' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ\' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα \' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα \'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ\' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!

Αγαπάω κι αδιαφορώ

Στίχοι: Νικόλας ʼσιμος
Μουσική: Νικόλας ʼσιμος
Ερμηνευτές: Νικόλας ʼσιμος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που \'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν\' πανάκριβο σ\'το λέω ν\' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν\' πανάκριβο σ\'το λέω ν’ αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το \'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν\' αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ\' άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν\' πανάκριβο στο λέω ν\' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα



Σας φιλώ..