Που εισαι Μαρια;;;;;;;;;;;;;;;;
Δωσε σημαδι ζωης!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΣΑΧΠΙΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!
Printable View
Που εισαι Μαρια;;;;;;;;;;;;;;;;
Δωσε σημαδι ζωης!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΣΑΧΠΙΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!
ΕΙΜΑΙ" ΚΑΘΑΡΗ" ΕΔΩ ΚΑΙ 6 ΜΗΝΕΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΞΑΝΑΚΥΛΗΣΩ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΤΕ ΑΝΟΡΕΞΙΚΗ ΕΙΤΕ ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΗ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗ ΔΟΣΗ ΤΟΥ..Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥ ΑΔΕΙΟΥ ΣΤΟΜΑΧΙΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΟΥΚΟΥΛΙΟ ΓΕΥΜΑ ΥΠΕΡΝΙΚΑΕΙ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΔΕΡΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ...ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΗ ΔΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΟΣΤΕΙΚΗ ΤΟΥ ΠΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΤΑ ΕΚΖΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ ΣΟΥ...ΟΥΤΕ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ...ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΡΗ...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙ ΑΥΤΗΝ...ΑΝ ΠΑΘΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ?ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΣ ΛΕΙΨΕΙ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ...ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΑ ΣΤΗ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΜΑΜΑ ΠΑΡΕ ΦΑΕ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΜΕ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ...ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ????ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΟ...ΕΧΕΙΣ ΝΟΣΗΣΕΙ ΠΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΠΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ...ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΧΑΝΕΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ...ΟΛΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΣΕ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΚΡΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΣΑΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ...ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ....ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ...ΕΠΑΙΡΝΑ LADOSE...ΜΕ ΛΙΓΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΝΕΙΡΑ.. ΦΙΛΙΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
δεν τα χωραει το μυαλο μου ολα αυτα..ειμαι σοκαρισμενη!
δεν γινονται αυτα..προσπαθησα γυρω στις 3 φορες τις τελευταιες εβδομαδες να κανω εμετο αλλα δεν τα καταφερα..φοβηθηκα..τωρα φοβαμαι ακομα περισσοτερο...ποιος αξιζει τελικα τοσο για να του κανω τη χαρη?
να καταστρεψω τον εαυτο μου....
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!! ολοι πρεπει...η ζωη ειναι πανεμορφη...αρκει να της δωσεις την ευκαιρια...να παλεψεις γι αυτη...τα δυσκολα ειναι πιο ωραια, και ΕΣΥ μπορεις να τα ξαναδεις ομορφα!γιατι ειναι ομορφα..αλλα κλεινεις τα ματια, και σηκωνεις τοιχους!κλεινεις τα αυτια σου και πνιγεσαι στη μιζερια της μοναξιας που εσυ διαλεξες!!
αμα θες..ολα τα μπορεις...αρκει να θες..αλλωστε τα εμποδια ειναι γι αυτους που μπορουν να τα ξεπερασουν...για τους δυνατους!! γιατι ξερουν να παλευουν..και εσεις ξερετε..απλα πρεπει να βρειτε λογο...και η μια εχει λογο "το παιδι της" και η αλλη σιγουρα εχει...και ολοι εχουμε!! για ενα χαμογελο, για μια καλημερα, για ενα ηλιολουστο πρωινο, για μια βολτα στη βροχη...για οτι συμβαινει οποιαδηποτε στιγμη..για να μαθουμε να εκτιμαμε αυτα που μας δινονται απλοχερα...
να προσεχετε..κανεις δεν αξιζει οσο εσεις...
Μαρία?????????
πώς είσαι?
πες μας νέα σου....
α καλά...
μόλις τώρα συνειδητοποίησα....
με στενοχωρεις ρε γμτ.....
γιατί ακόμα βασανίζεσαι.... τοσα χρονια...
και το ποστ σου αυτό με είχε ταράξει τόσο πολύ...
ο ψυχίατρος δε σε έχει βοηθήσει καθόλου?
η κόρη σου πώς είναι?
αυτό το είχα γράψει η ίδια τοτε.μετά έχασα τον κωδικό μου κ έκανα καινούριο λογσμό. μαρία εξακολουθώ να πιστεύω τα ίδια.οτι πρέπει να βρεις την δύναμη να ξεπεράσεις τον εαυτό σου γιατί έχεις το παιδί σου,κ εμείς να κάνουμε το ίδιο για να μπορέσουμε να γίνουμε μάνες κ μάλιστα καλέςQuote:
Originally posted by Kατερίνα
ρε παιδιά θα κλάψω.μαρία νομίζω ότι πρέπει να κάνεις κάτι άμεσα.το λέω σε σένα για να τακούω εγώ πιο πολύ.πάνε σε έναν ψυχολόγο ,σε έναν διαιτολόγο ζήτα την βοήθεια κάποιου.και μην ξεχνάς ότι είσα μάνα και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό.εγω από τότε που η περίοδός μου έρχεται μόνο με χάπια φοβάμε οτι μπορεί να μην κάνω ποτέ παιδιά και θα φταίω μόνο εγώ..
Ο vezuvios(καλώς όρισες κεγώ καινούρια είμαι) έχει απόλυτο δίκαιο.δεν λέω καλό είναι να βλέπουμε όσο γίνεται πιο ρεαλιστικά το πρόβλημά μας .αλλά μήπως θα έπρεπε να το ρίχναμε πιο πολύ στο γέλιο το πράγμα. κ μήπως βρίσκαμε όλοι μαζί καλύτερες διεξόδους απαλλαγής λιγότερο οδυνηρές για την ψυχή και το σώμα μας?εγώ εδώ και μια βδομάδα κάθε βράδυ κάνω μία ώρα διάδρομο κ μετα πίνω μισό ποτήρι κρασί ηρεμούν τα νεύρα μου κ κοιμάμε σαν πουλάκι αφού διαβάσω για λίγη ώρα κάποιο βιβλίο.κ έχω να κάνω βουλιμικό πάρτυ (η απαλλαγή,όπως θέλετε πείτε το)εδώ κ μια βδομάδα πράμα πολύ παράξενο για τις συνήθειές μου.πιστεύω ότι άμα ερωτευτώ και κάνω και sex που έχω καιρό να κάνω μπορεί τα βουλιμικά μου πάρτυ να γίνονται ακόμα πιο αραιά.
ρε λεσ να αποκτήσω και νέα κακιά συνήθεια και να γίνω αλκοολική?
αλήθεια bouliana μου??δεν το ήξερα... όντως,κι εγώ είχα κλάψει με αυτό το ποστ....
και μάλιστα όταν ήμουν στο νοσοκομείο έβαλα τη μαμά μου να το διαβάσει...
και θα στοιχηματιζα οτι σε λενε Αννα...
δεν με λένε κατερίνα.κ αυτό ψευδώνυμο ήταν.
καλά βουλιάνα χτες ήσουν............. "the member of the day"!!!άσχετο αλλά το είδα τυχαία(στα στατιστικά) κ γελούσα μόνη μου!Μπράβο ρε κορίτσι κ εις ανώτερα!!:bouncy: έβαλα στόχο τώρα να τα καταφέρω κ εγώ κάποια μέρα!χιχι!
σοβαράαα???που καίγομαι σε φόρουμ την ώρα της δουλειάς?/?σε λίγο θα γίνω κ ο υπάλληλος της χρονιάς!!!σίγουρα!!!
απο εμένα που θα γίνω η άνεργη της χρονιάς..καλύτερα!!!
καλά ροζ μαζί στην ανεργία.
απορώ πως δε με έχουν πετάξει έξω με τις κλωτσιές.
νομίζω οτι καταλαβαίνεις το λογο!!!!
ώρες ώρες δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να γίνεις άνεργος για να κυνηγίσεις το όνειρό σου ή να είσαι σε μια δουλειά που ενώ θα μπορούσες να εξελιχτείς προτιμάς να μείνεις στάσιμος για προσωπικούς λόγους.
ε, πως!καταλαβαίνω!καλά εμένα στην προηγ.δουλειά στανταρ πίστευαν οτι είμαι βαρεμένη!μιλάμε για κυκλοθυμία όχι αστεία.μια φορά είχα φύγει πανικόβλητη(κ καλά για νοσοκομείο) 3 φορές σε μια βδομάδα.κ αυτό για να ξεχυθώ στους δρόμους να αδειάσω τα ζαχαροπλαστεία με την ησυχία μου.τώρα που το σκέφτομαι έκανε ψιλομπαμ οτι έλεγα μαλακίες...φαντάσου τι θα σκέφτονταν..!Quote:
Originally posted by alexandrita
καλά ροζ μαζί στην ανεργία.
απορώ πως δε με έχουν πετάξει έξω με τις κλωτσιές.
νομίζω οτι καταλαβαίνεις το λογο!!!!
ναι...είναι βέβαια κ θέμα τεμπελιάς το οποίο κ κατέχω πολύ καλά!έχω φίλες που κάνουν 2 δουλειές κ παράλληλα μεταπτυχιακό πχ .εγώ δεν.για να δούμε ελπίζω κάτι να βρεθεί απο μήνα γιατί πολύ σφίχτηκαν τα λουριά..Quote:
Originally posted by bouliana
ώρες ώρες δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να γίνεις άνεργος για να κυνηγίσεις το όνειρό σου ή να είσαι σε μια δουλειά που ενώ θα μπορούσες να εξελιχτείς προτιμάς να μείνεις στάσιμος για προσωπικούς λόγους.
Γιατι οσο εξυπνες και ωριμες και αν ειμαστε καταφερνουμε να περιστρεφουμε τη ζωη και την ψυχολογια μας γυρω απο μια ζυγαρια? και δεν μιλαω για ατομα υπερβαρα,που οντως πρεπει να αντιμετωπισουν το θεμα των κιλων για την βελτιωση της υγειας τους και για να αγαπησουν περισσοτερο τον εαυτο τους... μιλαω για εμας τις υπολοιπες, που μουλιαζουμε στο κλαμα επειδη πηραμε 3 κιλα,τα οποια εκτος απο εμας και τη μανα μας ,δεν τα χει παρει κανεις αλλος χαμπαρι...ουτε καν το τζιν μας, ισα που φουσκωνει λγο παραπανω στο σημειο του ποπου και μας κανει πιο ελκυστικες...αλλα εμεις οχι...εμεις βλεπουμε την κοιλια να μεγαλωνει,τα μπουτια να κολλανε,τα μπρατσα να λαπαδιαζουν,μεχρι και τα μαγουλα νομιζουμε οτι φουσκωσαν..και δεν θελουμε να βγουμε εξω,και δεν θελουμε να δουμε κανεναν,και δεν θελουμε να ξαναφαμε τιποτα...και για εκδικηση αντι για το τιποτα τρωμε το υπολοιπο φαγητο απ το ταψι απευθειας,γιατι τα πιατα ειναι για νορμαλ μεριδες!!!!! αυτη και μονο η απαγορευση που θετουμε στον εαυτο μας ειναι σιγουρα η αιτια που βαζουμε κιλα...αν κανεις δεν μας ειχε πει ποτε τιποτα για προτυπα σωματος,πιστευω πως ολεσ θα ημασταν τουλαχιστον κανονικες...ατιμη προπαγανδα...ακομη και γω θυμα σου..με απογοητευω οικτρα!
Πολύ ωραίο ποστ Μαράκι! Έτσι ακριβώς λειτουργεί το στραβό μας το κεφάλι, που έμμεσα ίσως κάποιοι άλλοι μας το "στράβωσαν". Αργά ή γρήγορα όμως θα πρέπει να απομυθοποιήσουμε το θέμα "σώμα" στο μυαλό μας. Εγώ το έκανα με την βοήθεια του καλού μου...
Κι εμένα ο φίλος μου ΄΄θεά΄΄ και ΄΄κούκλα΄΄ με αποκαλεί αλλά εγώ δεν ξεκολλάω με τίποτα. Αν δεν είμαι σε ένα συγκεκριμένο βάρος νιώθω χοντρή.
να ξέρατε πόσο τυχερές πρέπει να νιώθετε κορίτσια που υπάρχει στη ζωή σας αυτός ο "καλός"!
Είναι πολύ άτιμο πράγμα η μοναξιά, και η αυτόβουλη καταδίκη σε ανηδονία και σεξουαλική ανορεξία..
Κρατήστε τους ανθρώπους σας κοντά σας, γιατί είναι οι μόνοι που μπορούν να σας συγκρατήσουν μακριά απ'αυτή την κόλαση των ΔΠΤ, κάποια στιγμή! Πιστέψτε με!
Νιώθω πως, αν ο πρώην σύζυγός μου είχε έστω και λίγες ψυχικές αντοχές παραπάνω, λίγη υπομονή να με αντέξει στα δύσκολα, το σπίτι μας δεν θα χαλούσε, η κορούλα μου δεν θα ζήλευε τις φίλες της για τους πατεράδες τους κι εγώ δεν θα ξερνούσα τη θλίψη και τις ενοχές μου μέσα σε μια λεκάνη 2 και 3 φορές τη μέρα....
για όλα φταινε οι γκόμενοι οι πρώην κ οι επόμενοι που λέει κ το άσμα(κ για τα καλά κ για τα κακά)!
δεν το πιστεύω απόλυτα. οι άνδρες μας αγαπάνε γιαυτό που είμαστε.στα μάτια τους βλέπουμε αυτό που είμαστε γιαυττό απογοητευόμαστε ή χαιρόμαστε.φυσικά έχουμε μάθει να αμφισβητούμε τόσο τον εαυτό μας,που κ αυτή η επιβεβαίωση καμιά φορά δεν μας φτάνει.
ΜΑΡΙΑ Π 40 Πολυ αυτοτιμωρια αγαπη μου.Εχεις παρει ενα βουρδουλα κ κοπανας τον εαυτο σου καθημερινα.Παρακαλω πηγαινε σε εναν η μια ειδικό.Δεν ειναι κακο να ζηταμε περαιτερω βοηθεια οταν ειμαστε σε απογνωση.Και αυτο ΔΕΝ σηκωνει αναβολη.Και ετσι θα ερθει η μερα που διαβαζοντας αυτα που γραφεις τωρα, θα πεις:Ναι ημουν ασχημα ΤΟΤΕ.
διακρίνω έναν τόνο ειρωνίας lessing ή με απατούν τα ματάκια μου? κανείς δε σε υποχρεώνει να απαντάς στα ποστ που δεν γουστάρεις, το ίδιο ισχύει και για τη bouliana, η οποία όπου κι αν γράψω, επιτίθεται θαρρείς και γνωριζόμαστε κι από χθες...
Έχετε κι εσείς τα προβλήματά σας, για να βρίσκεστε εδώ μέσα. Αφήστε λοιπόν τις παραινέσεις και τις "αφ'υψηλού" εκτιμήσεις των πραγμάτων και ασχοληθείτε με αυτά...
δεν κάνω καμιά προσωπική επίθεση. απλά διαφωνώ καμιά φορά.δεν είσαι υποχρεωμένη να μου δίνεις σημασία όταν διαφωνώ μαζί σου.πολλές φορές συμφωνώ κιόλας.σε διαβάζω τι γράφεις από το 2006,7 δεν θυμάμαι ακριβώς.άρα σε ξέρω από τότε.κ ας μη με ξέρεις.γιαυτό καμιά φορά ίσως θέλω να γράψω που διαφωνώ σε αυτά που γράφεις
τι θα γινει με αυτη την κατασταση? βλεπεις παντου εχθρους?
σε 3 διαφορετικα τοπικ εχει μπει η lessing και σε υπερασπιζεται και εσυ διακρινεις ειρωνια???
που???
οτι αυτοτιμωρεισαι λεει! και παρε βοηθεια!
που στο διαολο ειναι η ειρωνια?
Μαρια, αυτο που εχεις και συντηρεις σε καταστρεφει, σου θολωνει την κριση, δε θα σου αφησει τιποτα, στα παιρνει ολα.
Κανε κατι γαμω το κερατο μου γαμω πια!
Ολες να σε βοηθησουμε θελουμε! Να σταματησει πια αυτη η αρνηση. Τοσα χρονια περασαν, τι θα γινει τελικα???
Ολοι ειναι εχθροι ολοι ειναι κακοι εκτος απο τη λεκανη?
Σε παρακαλω κανε κατι!!!!!!!
Το ξερω οτι θεωρεις πως η ψυχοθεραπεια δε σε βοηθησε εκεινη τη φορα. Τα φαρμακα ειναι σαφεςς οτι δε βοηθανε πλεον.
Και τωρα τι γινεται?
Τελος? Τα παραταμε ολα και ψαχνουμε για πλυσιμο δοντιων?
Βαλτα και μαζι μου τωρα, δεν πειραζει.
Οχι καθολου ειρωνια εκανες λαθος.Απλως με στενοχωρησε ο τροπος που επιτιθεσαι στον εαυτο σου κ που κ γω το εχω κανει σε μικροτερο ισως βαθμο παντως το εχω κανει.Δεν σου κανω παρεναισεις απλως σου προτεινα να κανεις οτι κ εγω.Θα μου ηταν αδιανοητο να εχεις τον πονο σου κ συ κ γω κ οποιοσδηποτε εδω μεσα κ να σε ειρωνευτω!Quote:
Originally posted by maria_p_40
διακρίνω έναν τόνο ειρωνίας lessing ή με απατούν τα ματάκια μου? κανείς δε σε υποχρεώνει να απαντάς στα ποστ που δεν γουστάρεις, το ίδιο ισχύει και για τη bouliana, η οποία όπου κι αν γράψω, επιτίθεται θαρρείς και γνωριζόμαστε κι από χθες...
Έχετε κι εσείς τα προβλήματά σας, για να βρίσκεστε εδώ μέσα. Αφήστε λοιπόν τις παραινέσεις και τις "αφ'υψηλού" εκτιμήσεις των πραγμάτων και ασχοληθείτε με αυτά...
Θα το θεσω λοιπον διαφορετικα.Το γραμμα σου με συνταραξε.Πραγματικα με συνταραξε.Σε σκεφτομουν και στη δουλεια σκεφτομουν τι να σου πω να σε βοηθησω.Ομως εγω δεν ειμαι καλη στην εκφραση μαλλον γιατι αυτο που σου εγραψα φανηκε επιτηδευμενο κ ισως αποστασιωποιημενο κ μαλλον παρεξηγησες το υφος μου προφανως με το δικιο σου.Το θεμα ειναι οτι σιγουρα εχεις ανθρωπους εδω μεσα που ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ για σενα κ ΘΕΛΟΥΝ να πας καλυτερα κ να μην υποφερεις οπως το θελουμε ολοι για τον εαυτο μας επισης.Παλι δεν εκφραζομαι οπως θα ειχες ισως αναγκη αλλα τελως παντων.Ηεντονη αντιδραση που προκαλεσες στην ΚΛΙΚ π.χ.αυτο δειχνει:οτι σε νοιαζεται.Και για μενα αυτο ειναι σπουδαιο γιατι οταν περναμε μια κριση κ ειμαστε χαλια κ δεν πιστευουμε στον εαυτο μας ειναι σπουδαιο να πιστευουν οι αλλοι σε μας!Και ολοι εμεις πιστευουμε σε σενα ΝΑΙ πιστευουμε και θελουμε να κανεις κατι.Εγω για παραδειγμα για να μη νομιζεις οτι μιλαω αφ υψηλου οταν ειχα καταθλιψη κ δεν πηγαινα καλα με ταQuote:
Originally posted by maria_p_40
Υπέροχη ζωή! Ονειρεμένη. Έχεις τη βουλιμία. Έχεις την κατάθλιψη. Έχεις τις τούφες των μαλλιών σου στα χέρια κάθε μέρα. Έχεις τα καθαρτικά παρέα με τις αιμμοροϊδες. Έχεις τη μάχη με τις θερμίδες και τη ζυγαριά. Έχεις τη μοναξιά και την κοινωνική απομόνωση. Έχεις κι ένα κινητό (που ανάθεμα κι αν ξέρω γιατί το έχεις, αφού έχεις κρυφτεί απ'όλους και δεν απαντάς ποτέ στις κλήσεις..). Έχεις την πλήρη εγκατάλειψη του εαυτού σου και της γυναικείας σου περιποίησης.
Τέλεια. Το όνειρο κάθε αποτυχημένου είσαι πια....
Πώς κατάντησα έτσι?? Με κοιτάζω και δεν μ'αναγνωρίζω. Κοιτάζω το σώμα μου (ευτυχώς ο μεγάλος καθρέφτης έχει σπάσει) και αηδιάζω. Φουσκωμένη κοιλιά, τεράστια πόδια, κόκκαλα χαμένα πίσω από 62kg κρέατος..., Σκέτη αηδία.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα ΑΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΣ το στόχο! Μόνο 5kg πιο κάτω! Μόνο 5kg ηλίθια!
Χαζολαίμαργη, που με ταλαιπωρείς. Που ξεκινάς για 1 μπισκοτάκι και τρως 1 πακέτο. Που νιώθεις απέραντη ντροπή όταν η κορούλα σου ζητάει την υπόλοιπη σοκολάτα της και δεν έχεις τα κότσια να της πεις ότι την έφαγες ΕΣΥ (κι όχι ότι την πέταξες τάχα στα σκουπίδια..).
Και μετά, με σέρνεις στην τουαλέτα. Παρέα μ'ένα μπουκάλι νερό και τη βρύση να τρέχει για να καλύψεις απ'το παιδί το θόρυβο της αηδιαστικής σου συνήθειας.
Και μετά με πνίγεις με τα πληγωμενα δάκτυλά σου. Και μ'αναγκάζεις να βγάλω ό,τι σαβούριασες...
Και δακρύζουν τα μάτια μου απ'την πίεση...
Και χτυπά σαν τρελή η καρδιά μου απ'το ζόρισμα... Έλα! βαθιά αναπνοή, μη τυχόν και σε βρεί το παιδί πάνω στα ξεράσματά σου από καρδιακή ανακοπή!
Και ξαναχώνεις τα δάκτυλα στο λαιμό.. Κι αλλάζει το χρώμα στο δέρμα σου, γίνεται κάτασπρο, αρρωστιάρικο..
Και κάνεις την ψυχή μου πιο σκατά απ'ότι ήδη είναι...
ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ! άβουλη! αδύναμη! απαίσια!
Που έχεις μάθει να υπακούς σα σκυλάκι στο στομάχι σου (ή στο διάολο που φώλιασε στο μυαλό σου???)
Που ξέχασες το ΟΧΙ. Ξέχασες το ΛΙΓΟ. Ξέχασες το ΦΤΑΝΕΙ.
Εσύ... η ξεχωριστή τάχα, η πανέξυπνη, η ευαίσθητη, η ταλαντούχα, η πρώην ανορεξική...
Σέρνεσαι στα sites των ανορεξικών κοριτσιών (εκείνων που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι κόρες σου...).
Σέρνεις εκεί κάθε μέρα τα βήματά σου, μήπως και κλέψεις λίγη απ΄'τη δύναμή τους, απ'την αυτοκυριαρχία τους, απ'τον κορεσμό τους με μόλις 300 θερμίδες, απ'την αντοχή τους σε 3 ώρες γυμναστικής...
Σέρνεσαι σα χαμαιλέοντας εκεί κάθε μέρα. Και διαβάζεις αχόρταγα όσα γράφουν. Και βαυκαλίζεται ότι ΑΥΡΙΟ θα ξαναγίνεις κι εσύ έτσι πάλι, όπως ήσουν πριν μερικούς μήνες, κυρία του εαυτού σου.
Και το ΑΥΡΙΟ ποτέ δεν έρχεται... Α ρε δόλια! Ούτε στο μικρό τους δακτυλάκι δε φτάνεις πια. Γι'αυτό μένεις στη σκιά τους, γι'αυτο δεν τολμάς να γράψεις κι εσύ κάτι. Γιατί θα γελάνε όλοι μαζί σου, με την αδυναμία του χαρακτήρα σου, με το ΒΜΙ 20, με τα 135pounds... Βολέψου λοιπόν στη σκιά τους...
Εκεί σου αρμόζει θέση, στο σκοτάδι της βουλιμίας. Μακάρι να τελείωνα με σένα, μακάρι να με απάλλασσες της παρουσίας σου... Της βαριάς σου παρουσίας... Της αβάσταχτης παρουσίας σου...
Όμως είσαι ακόμα εδώ. Πάντα εδώ. Δίπλα μου, μέσα μου. Και πάντα με κοροϊδεύεις με το γνωστό σου ψέμα: "Τέρμα. Αύριο δεν θα φάω τίποτα Τ'ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ!!"....
φαρμακα εψαξα να βρω τον καταλληλο ψυχιατρο.Και ξαναψαξα.Και ξαναψαξα. Ωσπου στο τελος βρηκα καποιον ο οποιος εκτος του οτι μου αλλαξε τα φαρμακα ηταν διπλα μου και πιστευε σε μενα ακομα και οταν εγω ΔΕΝ πιστευα στον εαυτο μου.Και μου ελεγε οτι η ουσια που εχουν τα φαρμακα ειναι μεσα μου.Εψαξα ομως δεν τον βρηκα με την πρωτη.Και αυτο που ολοι σχεδον σου λεμε ειναι ΖΗΤΑ βοηθεια πηγαινε σε καποιον ειδικο γιατι αυτο εχουμε κανει κ μεις κ αυτο ξερουμε.Μακαρι να ημουν σπιτι σου κ οποτε πηγαινες στην τουαλετα να ερχομουν μαζι και να σου εδενα τα χερια για να μην μπορεις να κινηθεις κ να μην κανεις τιποτα.Και μετα να βγαιναμε κ να παιζαμε με τη μικρη.Η να σου αρπαζα τη σοκολατα απο το χερι αφου τοσο πολυ σε χαλαει που την τρως.Μπορω ομως?Δεν μπορω.Δεν ξερω τι ειναι το σωστο για σενα ,τι θα σε βοηθουσε αυτο που ξερω ομως ειναι οτι ι γω κ πολλοι αλλοι απο εδω μεσα θελουμε να μην υποφερεις γιαυτο συνεχως σου λεμε να πας σε εναν ειδικο.Τουλαχιστον μερικοι αυτο καναμε κ αυτο ξερουμε σαν βοηθητικο.Για να κλεισω,ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ για σενα ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ.
μια χαρα εκφραζεσαι lessing, φυσικα και νοιαζομαστε η μια για την αλλη. τη γνωρισα και απο κοντα τη Μαρια και τη συμπαθησα πολυ. την ειδα κιολας. ξερω οτι ειναι μια πολυ αδυνατη γυναικα, οποτε δε χρειαζεται να φανταζομαι πραγματα πισω απο ενα username. ειδα.
δυο χρόνια μετά....
η αγανακτηση ηρθε γιατι βλεπω οτι σε καποιους η κατανοηση και το χαιδολογημα εχουν πολυ καλο αποτελεσμα, ενω σε καποιους αλλους, κανενα!!!
και ειναι πολλα τα χρονια πια...
και ειναι τραγικο να ευχεσαι να ειχες ανορεξια...
τι να πω? να αρχισουμε να ευχομαστε και για αλλες θανατηφορες ασθενειες?
να ζηταμε μεταστατικο καρκινο? aids?
για να τραβηξουμε την προσοχη?
αντε και την τραβηξαμε, μετα? θα ειμαστε happy??
τα χασες τα κιλα. εγινες ευτυχισμενη? οχι
εχασες την εμπιστοσυνη σου στους ειδικους, ειχες κακες εμπειριες.
και αλλοι ειχαν κακες εμπειριες ομως.
απο καθε ειδους επαγγελματιες.
μηχανικους, ταξιτζηδες, περιπτεραδες, υδραυλικους, δικηγορους, δημοσιογραφους... απο λαμογια ουυυυυυυυυυ αλλο τιποτα!
η lessing καπου ειχε γραψει οτι η δικια της ψυχολογος πηγε μαζι της διακοπες!! ο,τι ναναι!!!!!!!:shocked2:
μην τα παρατας!!!! εχεις και ενα κοριτσακι, μην επαναπαυεσαι.
καλημέρα.
Μέσα στην άγρια "επιθετικότητά" μας, ξεχάσαμε να αλληλοευχηθούμε καλό μήνα.
Ένα μήνα με νέα αρχή για την κάθε μια από μας.
Χωρίς βουλιμικά (ει δυνατόν), χωρίς λεκάνες, με όσο γίνεται λιγότερες ψυχοθεραπείες και φάρμακα, με περισσότερη κατανόηση, μεγαλοψυχία και ψυχική γαλήνη.
Να έχετε ένα αισιόδοξο Σαββατοκύριακο.-
καλό μήνα κ καλή εβδομάδα.με πιο πείσμα υπομονή κ δύναμη να καταφέρουμε να αντισταθούμε σε οτι μας τρώει την ψυχή
έλα να τη "φάμε" και αυτή την εβδομάδα .....
αλλή μια να φέυγει ένα κιλάκι ακόμη και συνεχίζουμε!!