Τι κάνετε όταν σας πιάνει η λύσσα?

τις μεγαλυτερες σαβουροφαγιες στο παρελθον τις εκανα μετα απο μεσημεριανο υπνακο!
οταν λογω υποχρεωσεων εκοψα τον υπνο τα πραγματα εγιναν ελεγχομενα εκεινες τις ωρες.
και για μενα σωτηρια για οταν με πιανει λυσσα ειναι να εχω υγειινες λιχουδιες κι ετσι οσο παραπανω και να φαω το κακο περιοριζεται.

ΛΟΡΑ εχεις δικιο !!!! Μετα απο μεσημεριανο υπνο με πιανει και μενα !!!!!!!!!!! Λιαν επικυνδυνος!:flaming::flaming::flaming: :flaming::flaming:

δεν εχω τετοιες τασεις.
δεν μου λειπει κατι κι ας στερουμαι πραγματα που μου αρεσουν.
συνηθισα στη διατροφη... μ αρεσουν αυτα που τρωω...κ ειμαι κομπλε.

αμα με πιανει λυσσα - συνηθως βραδυνες ωρες και για κατι γλυκο - πινω ενα ροφημα η κακαο η τσαι .

Όταν με πιάνει λύσσα... χμμ. Για εμένα υπάρχουν δύο είδη "λύσσας". Το ένα είναι όταν πραγματικά νιώθω ανάγκη για γλυκό ή υδατάνθρακες (που φυσικά το μυαλό μεταφράζει σε ανάγκη για σοκολάτα ή ψωμί). Εκεί το ψιλοχειρίζομαι... τρώω μια κουταλιά μέλι ή ένα φρούτο, όσο κι αν εκείνη την ώρα το διαολάκι φωνάζει "εεεε τι κάνεις εκεί, ψωμί σου είπα!", και μετά από λίγο περνάει. Νταξ όχι ότι το κάνω πάντα, αλλά συνήθως ναι. Το διαπίστωσα ότι πιάνει, επειδή κάποια στιγμή με έπιασε και δεν είχα τίποτα αμαρτωλό στο σπίτι... οπότε αυτοσχεδίασα έτσι, και είδα ότι μια χαρά, ούτε σοκολάτα ούτε ψωμί είχα ανάγκη. Το αλάτι ακόμα πιο εύκολα - το έχω αντικαταστήσει με πιπέρι, ή τρώω λίγη φέτα, περνάει. Απίστευτο πόσα είναι απλά στο μυαλό μας!

Το άλλο είδος λύσσας είναι... αδιαχείριστο, ίσως επειδή είναι φουλ εντελώς ψυχολογικό, και όχι πχ υπογλυκαιμία. Αν είμαι σε φάση αυτοκαταστροφής, δεν καταλαβαίνω τίποτα εκτός από το να ολοκληρώσω την αυτοκαταστροφή. Και τρώω, και πίνω, και καπνίζω, και με βρίζω, και κάνω τα πάντα να με κάνω να αισθανθώ μίασμα. Δεν τα κάνω για παρηγοριά τότε ή για να αισθανθώ καλύτερα, τα κάνω ακριβώς για να με τιμωρήσω. Στον αντίποδα, για ίδιους λόγους, έχω κάτσει και μέρες με στέρηση τροφής. Δεν έχει όμως να κάνει με τιμωρία για τις διατροφικές μου συνήθειες, ούτε με άγνοια του κινδύνου. Αυτομαστίγωμα είναι. Είμαι γενικά καταθλιπτικός χαρακτήρας και σε κρίσεις κατάθλιψης (όλο και πιο σπάνιες, δόξα τω θεώ) παίζουμε από το πώς να αυτοκαταστραφείς για να έχεις να σε κράζεις, μέχρι το πώς να πεθάνεις χωρίς να κάνεις τίποτα.

Α και τρίτο είδος λύσσας... ευτυχώς και τα τρία μου είναι σε αραιές συχνότητες... το τρίτο λοιπόν είναι το κλασσικό "θέλω να φάω κάτι νόστιμο", όπου και πάλι το μυαλό ερμηνεύει νόστιμο = ό,τι δεν πρέπει να φας. Αυτό λοιπόν το παθαίνω τώρα πχ που είμαι σε πρόγραμμα, και αυτήν τη φορά δυστυχώς όντως αισθάνθηκα στέρηση. Επειδή θέλω να ξεκαρφώσω από το μυαλό τη λογική του "στερούμαι τώρα επειδή κάνω διαίτα", την ελεύθερη μέρα μου τρώω απαγορευμένα πράγματα όταν τα θέλω (όχι με το ζόρι, μην τρελαθούμε :D), και τρώω λίγο παραπάνω αν το θελήσω. Βλέπω ότι αυτό με βοηθάει να μην νιώθω καταπίεση οτι πω πω, δίαιτα, στερούμαιαιαιαι.... γιατί δεν στερούμαι. Οποτε την ελεύθερη μέρα φτιάχνω την καρμποναρούλα μου, τρώω την τυροπιτίτσα μου, τσιμπάω κανα κουλουράκι, γενικά μου δίνω κάτι τέτοιο, και ικανοποιείται το αίσθημα της στέρησης ακόμα κι αν δεν φάω καθόλου γλυκά ή αλκοόλ πχ. Και είδα ότι δεν κάνει και καμιά διαφορά στο θέμα της απώλειας, μην σας πω ίσα ίσα που με βοηθάει να... λειτουργώ και καλύτερα if you know what I'm saying :P Και σιγά σιγά, το μυαλό εφησυχάζεται ότι οκ, δεν έχουμε κατοχή, και άρα ζητάει παράνομες απολάυσεις όλο και πιο αραιά και πιο νορμάλ...

(Γεια σας. Δεν ξέρω για ποιον λόγο είχα σταματήσει να μπαίνω εδώ, αλλά κατάλαβα το σφάλμα μου :) )

Oταν με πιανει κριση παω κατευθειαν στις αγαπημενες μου τσιχλες εχω παντα<σχεδον παντα δλδ>ενα κουτι με τσιχλες με εντονη γευση:κανελα,μεντα,δυοσμο και μασαω,εν τω μεταξυ οταν θα φαω τσιχλα με πιανει διψα οποτε πινω και πολυ νεροκαι καποιες φορες πιανει.Επισης αν με πιανει οπωσδηποτε το να φαω κατι παω στα λατρεμενα μου φρουτα και τρωω τοσα μεχρι να με φουσκωσουν,μετα δεν υπαρχει χωρος για αλλα πραγματα.Βεβαια παντα το να συγκρατουμαστε και να εχουμε μετρο ειναι η καλυτερη επιλογη αλλα απο το να φαω ψωμι μια φρατζολα καλυτερα να φαω μια λεκανη φρουτα...

Εξαρτάται, από τη φάση που βρίσκομαι. Αρχικά παραγγελνα ντελίβερι με ότι καταλαβαίνει η καθεμιά ότι σημαίνει αυτό. Μετά όταν ξεκίνησα να μένω μόνη μου γεμισα το ψυγείο με "υγιεινές " τροφές, οπότε όπως λεει και η Dark Elf , προτίμησα να τρώω μια μεγάλη σαλάτα παρά μια φρατζόλα ψωμί. Τωρα τελευταία, που οι ανθρωποι του περιβάλλοντός μου ξέρουν όλοι τι ακριβώς μου συμβαίνει, παίρνω κάποιον απ'αυτούς τηλέφωνο για κουβεντουλα ή απλά μια βόλτα.

Αυτες οι λυσσες Θεε μου.
Μεχρι στιγμης το εχω αντιμετωπισει με αναλατα αμυγδαλα. Το εχω 2 εβδομαδες το κουτακι παιρνω μια χουφτα και αρχιζω και μασουλαω. Τα μισα τα τρωνε τα σκυλια μου οποτε ενταξει.
Το μετα του μεσημεριανου το αντιμετωπιζω με φρουτακι και πινω τσαι. Μεχρι στιγμης το ελεγχω (θελω να πιστευω)
Ειχα φτιαξει και παγωτο οπου ειχα βαλει κορνφλεικς μεσα με γαλα 1%. Το ειχα 2 εβδομαδες. Εφαγα την μια εβδομαδα 50γρμ και την αλλη εβδομαδα γυρω στα 80 γρμ. και μετα απο εντονη ασκηση. Το υπολοιπο το τσακισε ο αντρας μου οποτε τελειωσε ΟΚ!
Για σοκολατα δεν ξερω τι να αγορασω για τετοιες στιγμες???
Περιμενω και να αδιαθετησω και με τις σοκολατες εχω θεμα

Εμένα αν με πιάσει για σοκολάτα τότε λυσσάω πραγματικά αλλά μπορει να ικανοποιηθώ με 1 μόνο σοκολατάκι. Γενικά αμα λυσσάξω μπορω να φάω ότι να ναι.

Καφές και πάλι καφές.....Δεν ξέρω γιατί....Νιώθω λιγότερη πείνα...ʼντε και καμία φέτα ψωμάκι με μέλι...

μέλι με ψωμί και γάλα, συνήθως απόγευμα....
κι αν είναι βραδινή πείνα, το ρίχνω στις ντομάτες

Η καλύτερη λύση είναι ο καφές. όχι ο γλυκός ο σκέτος καφές καθώς και το σκέτο αφέψημα πράσινου τσαγιού. Όταν είναι όμως απόγευμα τι κάνεις; Θα μείνεις ξάγρυπνος μ' αυτά.

εγω οποτε ειμαι σε διατροφή και το εχω παρει αποφαση... επιλεγω μια φορα την εβδομαδα να ειμαι πιο χαλαρη, και τρωω και το απολαμβανω σε νορμαλ πλαισια...
ενω οποτε δεν ειμαι σε διατροφή και εχω παρει κιλα, τρωω μεχρι να σκασω, μια γλυκο μια αλμυρο, μεχρι ν απο-βουβαλιασω, και να ξεκινησω διαιτα...
χαχαχααα!
τωρα ειμαι σε διαιτα, αλλα ειμαι χορτατη!
:lol:

The only way to get rid of a temptation is to yield to it. -> oscar wilde.
ʼρα ο μόνος τρόπος είναι να ενδώσεις :P

Νερό και πάλι νερό... Τοστ με ελαφριά γέμιση...