Printable View
Όταν ερωτεύεσαι, είναι όλα μαγικά, το φαγητό είναι το τελευταίο που σε απασχολεί! Το κακό είναι ότι δεν κρατάει για πολύ...
Πάντως όταν γνώρισα τον άντρα μου έπαθα τέτοια πλάκα που σταμάτησα να τρώω (και να κοιμάμαι) για 10 μέρες...
Τώρα όσο για την διάθεσή μας λόγω καιρού, ε ναι, με τέτοια μουντίλα και όλη μέρα κλεισμένες μέσα στο σπίτι για να μην φάμε τα πάντα, μόνο ερωτευμένες πρέπει να είμαστε..
κοριτσια μου πως ειστε? Εγω δεν ξερω αυτο τον καιρο τον αγαπαω, ειναι χουχουλιαρικος. Εγω δεν ξερω νομιζω οτι οταν εισαι ενθουσιασμενος δεν πηγαινει τιποτα κατω. Βεβαια ισως να ειναι και η ιδεα μου.
Παντως εχω ξεπερασει τις δυσκολες ωρες-αυτο ηταν δεν θα με ελενχουν αυτες- οπως εκοψα και το τσιγαρο. Δεν ξερω το συζηταω και με τον ψυχολογο μου, εμεσως μου λεει οτι μεσα στη σχεση μου ενιωθα τετοια πιεση και αναγκη να ειμαι τελεια που μου εβγαινε σε βουλιμια. Αλλωστε δεν ειναι τυαιο οτι την ημερα που ειδα τον πρωην μου τυχαια εκανα 3 βουλιμικα σε μια μερα.
Παντως πιστευω ενα καλο τρικ οταν μας πιανει η λυσσα ειναι να πινουμε νερο η καφε, εμενα με βοηθεια παντως.
εμενα ο καφες δεν με βοηθαει γιατι το φαι το εχω συνδυασει ως κατι που με βοηθαει να διώξω το αγχος και ο καφες μου προκαλει υπερένταση.
προτιμω να πιω καποιο ροφημα χωρις καφεινη και εχω απειρα τετοια στο γραφειο μου: λουιζα, μεντα, δυοσμος, κανελλα, πρασινο τσαι κλπ κλπ
Αυτή η ώρα είναι δύσκολη για΄μένα. Ξεκινάει μετά το φαγητό που θέλω σαν τρελλή να φάω γλυκό και συνεχίζεται μέχρι να γυρίσω σπίτι να φάω το απογευματινό μου γιαουρτάκι και να πιω τον καφέ μου...
τωρρααααααααααααααααααααα ααααααα
Natalia όλα καλά? Το ξεπεράσαμε?
Και οπως ειχα ξαναπει οι πιο τρελλες ωρες μετα τις 12.00 το βραδι.
Η καινουργια πατεντα ειναι σπορακια!!!
Παιρνω ενα κουπακι σπορια καθε βραδι μπροστα στην τηλεοραση και με την δυναμη του φεγγαριου!!!
ΦΙΛΙΑ!!
Dexa,
καλή σου μέρα! Αν προσπαθούσες να πέφτεις πιο νωρίς για ύπνο? Εγώ επιδιώκω επίτηδες να μην πολυξενυχτάω γιατί το ξενύχτι μου φέρνει επικίνδυνες λιγούρες. Αν πιω κι αλκοολ κιόλας, άστα να πάνε....
Εμενα αυτες οι λιγουρες μου ερχονται οταν το γευμα ειναι μεγαλυτερο απο ενα πιατο του φρουτου η οταν υπαρχει ανισοροπια,ειτε πολυ η πρωτεινη και πολυ λιγος υδατανθρακας η το αντιθετο.
Πρωτα νομιζα οτι ηταν θεμα ωρας γιατι το παθαινα μετα το μεσημεριανο και τοτε δεν ηξερα τι ηθελα....γλυκο ζητουσα,αλμυρο...ουτε εγω δεν ηξερα ακριβως,μεχρι που λογο της αλλαγης της ωρας του γυμναστηριου αλλαξα και την ωρα του μεγαλυτερου γευματος και το επαθα παλι,τοτε καταλαβα τι φταιει
Το ελυσα μοιραζοντας το πιατο.Στο μισο βαζω την σαλατα,στο 1/4 την πρωτεινη και στο αλλο 1/4 τον υδατανθρακα και απο τοτε ειμαι μια χαρα!
Χμμμμμ....ενδιαφέρον...Αν όμως προβλέπει το διαιτολόγιο σου ένα μεσημέρι να φας μακαρόνια με κιμά και τυρί τριμμένο με σαλάτα τότε τι κάνεις? Σε αυτή την περίπτωση, σίγουρα οι υδατάνθρακες υπερισχύουν. Προσωπικά επιλέγω ζυμαρικά ολικής αλέσεως βέβαια...ʼραγε αυτό να βοηθάει καθόλου?
στο περιπου αυτο λεγεται ισογλυκαιμικη διατροφη για οσους ενδιαφερονται να το ψαξουν κ να το κανουν, μαλιστα ειναι αυτο που εχω σκοπο να κανω απο εδω και στο εξης. συμφωνει κ με τη διαιτα των διαιτολογων πανω κατω.Quote:
Originally posted by forty
Το ελυσα μοιραζοντας το πιατο.Στο μισο βαζω την σαλατα,στο 1/4 την πρωτεινη και στο αλλο 1/4 τον υδατανθρακα και απο τοτε ειμαι μια χαρα!
Οσο για αυτο ποπυ ρωτας, τα μακαρονια τα ρυζια κ ολα τα ανντιστοιχα κανει πολυ καλο να ειναι μαυρα, καιγονται αργοτερα, δε κανουν τραμπολινο το σακχαρο, δε πεινας μετα τοσο...προσωπικα τρωγοντας αντιστοιχο γευμα ναι μεν χορταινω προσωρινα αλλα λυσσαω αργοτερα, το οποιο διαβαζοντας κατανοησα οτι εχει σχεση με το γλυκαιμικο δεικτη των μακαρονιων...
γεια σας!εγω δυσκολεομαι απιστευτα το βραδυ!!και ολη τη μερα να μην πειναω καθολου μολισ περασει μια ωρα μετα το βραδυνο(γιαουρτι + φρυγανιες συνηθως) λυσαω!! θελω να φαω οτι βρω μπροστα μου!!ειναι δυσκολο να κρατηθεις.. πολυ νερο μονο ...
Χαιρετώ με τη σειρά μου! Τις πρωινές και τις απογευματινές ώρες είμαι μια χαρά, μόλις όμως πλησιάζει μεσημέρι ή βράδυ... μεταμορφώνομαι! Τι λυκάνθρωποι και αηδίες τώρα... Εδώ να δείτε τι γίνεται!
Αυτό ισχύει και μετά το δακτύλιο. Χθες από τη λαχτάρα μου να καταβροχθίσω το πιάτο μου έπαθα λόξυγγα! Όχι τίποτα άλλο, αλλά το άφησα και στη μέση, γιατί οι οδηγίες είναι σαφείς. Έμεινα με τη μπουκίτσα μου στο χέρι...
Εγώ δυσκολεύομαι όταν δεν έχω κάτι να κάνω.
Η απραξία είναι μεγάλος εχθρός μου.
Να δω ταινία δε μπορώ.
Να διαβάσω ένα βιβλίο ? εκει και αν δε μπορώ.
Πίνω πίνω νερό ? ροφήματα κλπ ? αλλά τίποτα.
Ενώ όταν έχω διάφορα να κάνω ? ούτε που περνά το φαγητό από το μυαλό μου.
Πρέπει να μου το θυμίσει κανένα γουργούρισμα?
Ακριβώς μια από τα ίδια! Αν έχω κάτι να κάνω (κυρίως χειρωνακτικό) ξεχνάω ότι πεινάω. Όταν όμως κάθομαι και βαριέμαι ή όταν έχω αρκετές ώρες να φάω κάτι τότε λυσσάω...
κ εγω μια απο τα ιδια..σε καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!Quote:
Originally posted by irenevaladia
Εγώ δυσκολεύομαι όταν δεν έχω κάτι να κάνω.
Η απραξία είναι μεγάλος εχθρός μου.
Να δω ταινία δε μπορώ.
Να διαβάσω ένα βιβλίο ? εκει και αν δε μπορώ.
Πίνω πίνω νερό ? ροφήματα κλπ ? αλλά τίποτα.
Ενώ όταν έχω διάφορα να κάνω ? ούτε που περνά το φαγητό από το μυαλό μου.
Πρέπει να μου το θυμίσει κανένα γουργούρισμα?
Αχ Ειρηνάκι, το ίδιο πρόβλημα έχουμε!Quote:
Originally posted by irenevaladia
Εγώ δυσκολεύομαι όταν δεν έχω κάτι να κάνω.
Η απραξία είναι μεγάλος εχθρός μου.
Να δω ταινία δε μπορώ.
Να διαβάσω ένα βιβλίο ? εκει και αν δε μπορώ.
Πίνω πίνω νερό ? ροφήματα κλπ ? αλλά τίποτα.
Ενώ όταν έχω διάφορα να κάνω ? ούτε που περνά το φαγητό από το μυαλό μου.
Πρέπει να μου το θυμίσει κανένα γουργούρισμα?
Αλλά εσύ τουλάχιστον πίνεις και διάφορα ροφήματα (τα ροφήματά σου είναι ιστορικά! :D), ενώ εγώ άστα, αν δε πιω νερό, θα πιω καφέ
η στη χειρότερη κανένα ποτάκι!. Τότε είναι που αρχίζουν τα δύσκολα!Αλλά τα πάρα πολύ δύσκολα !
Εμένα με το αλκοολ μου ανοίγει η όρεξη τρομερά!!! 1 ποτηράκι κρασί είναι αρκετό... Οπότε αποφεύγω να πίνω αν δεν έχω φάει κάτι πριν. Ειδικά αργά το βράδυ, έτσι και πιω νηστική...πάει...
Και εγώ στην αρχή τα ροφήματα ? ούτε να τα δω?Quote:
Originally posted by Lily
Αχ Ειρηνάκι, το ίδιο πρόβλημα έχουμε!Quote:
Originally posted by irenevaladia
Εγώ δυσκολεύομαι όταν δεν έχω κάτι να κάνω.
Η απραξία είναι μεγάλος εχθρός μου.
Να δω ταινία δε μπορώ.
Να διαβάσω ένα βιβλίο ? εκει και αν δε μπορώ.
Πίνω πίνω νερό ? ροφήματα κλπ ? αλλά τίποτα.
Ενώ όταν έχω διάφορα να κάνω ? ούτε που περνά το φαγητό από το μυαλό μου.
Πρέπει να μου το θυμίσει κανένα γουργούρισμα?
Αλλά εσύ τουλάχιστον πίνεις και διάφορα ροφήματα (τα ροφήματά σου είναι ιστορικά! :D), ενώ εγώ άστα, αν δε πιω νερό, θα πιω καφέ
η στη χειρότερη κανένα ποτάκι!. Τότε είναι που αρχίζουν τα δύσκολα!Αλλά τα πάρα πολύ δύσκολα !
Τώρα συνήθισα.
Και έτσι όπως έχω γεμίσει τον χρόνο μου ? πολλές φορές δε προλαβαίνω να τα πιω.
Πάντως μεγάλη μαγκιά και το να γεμίζεις τη μέρα σου.
Αφήστε που το βράδυ πέφτω στο κρεβάτι και ξεραίνομαι στον ύπνο.
Το αγαπημένο μου βέβαια είναι το λατιν αλλά είναι μόνο 1 φορά την εβδομάδα (και 60 ευρώ παρακαλώ)
Για αυτό και εγώ ξεκίνησα το αερόμπικ άλλες 2 φορές την εβδομάδα.
Και όταν είμαι σπίτι να ναι καλά το ελλειπτικό αλλά κυρίως το λαπτοπ το οποίο έχω απέναντι και βλέπω x-factor, next top model κλπ.
Βέβαια όλα αυτά τώρα που μπορώ γιατί αυτή τη περίοδο ο άντρας μου δουλεύει όλη μέρα και όλη νύχτα μη σας πω.
Μετά βλέπουμε ?
Και αν μείνω και έγκυος (που προσπαθώ) ? πάλι θα δούμε?
Αυτά ?
Μωρέ και μένα η μέρα μου είναι γεμάτη ως εκεί που δεν παίρνει αλλά τις ατασθαλείες μου πάντα βρίσκω χρόνο να τις κάνω.... Ίσως δεν γεμίζω τις απογευματινές μου ώρες (τις ελεύθερες δηλαδή) με πράγματα που θα κάνω για μένα όπως χορό, αερόμπικ, κάτι που θα με ευχαριστεί τέλοσπάντων.
Βγάζοντας στην παιδική χαρά τα παιδιά ή κάνοντας δουλειές δεν κάνω κάτι για μένα και ίσως από κει ξεκινάει...
Τι να πω? ʼντε να μεγαλώσουν να πηγαίνω μαζί τους γυμναστικούλα μπας και κάνω κάτι για τον εαυτό μου....
Καλό θα ήταν κορίτσια όποια μπορεί να δοκιμάσει και λίγη γιόγκα
βοηθητικά σε ότι άλλο κάνει.
Βοηθάει και το σώμα και το πνεύμα, όχι τόσο για αδυνάτισμα όσο
για φόρμα και ψυχική ηρεμία.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς, τα ίδια παθαίνω και 'γω αργά το βράδυ. Μερικές φορές ενώ είμαι εξαντλημένος και έχω πέσει για ύπνο, σηκώνομαι και πάω και αγοράζω σαβούρα (σοκολάτες, κρουασάν κλπ) από το περίπτερο, μιας και νιώθω ότι δεν έχω πάρει τη δόση μου και δε μπορώ να κοιμηθώ.
Αυτό το συναίσθημα ευτυχώς δεν το έχω όταν την ίδια μέρα έχω αθληθεί, νιώθω να μην έχω την ανάγκη να φάω για να πέσω μετά για ύπνο!
Πάντως είναι ακριβώς όπως το περιγράφεις, άμα περάσουν αυτές οι "κρίσιμες" στιγμές, μετά δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Είναι αυτές οι 1-2 ώρες κάθε μέρα που το μυαλό μας μάς πιέζει να φάμε, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για φαγητό! Αν καταφέρεις και τις ελέγξεις, όλα γίνονται ευκολότερα!
ετσι ειναι...για μενα ειδικα το καλοκαιρι ακριβως οπως το περιγραφεις...γιαυτο κ ειχα κοψει το τσιγαρο Αυγουστο ωστε να τρεχω πανικοβλητη κ να μη τρωω ή καπνιζω. Μολις μπηκε ο οκτωβρης ομως νασου τα κιλα...13 παρακαλω στο συνολοQuote:
Originally posted by irenevaladia
Εγώ δυσκολεύομαι όταν δεν έχω κάτι να κάνω.
Η απραξία είναι μεγάλος εχθρός μου.
Να δω ταινία δε μπορώ.
Να διαβάσω ένα βιβλίο ? εκει και αν δε μπορώ.
Πίνω πίνω νερό ? ροφήματα κλπ ? αλλά τίποτα.
Ενώ όταν έχω διάφορα να κάνω ? ούτε που περνά το φαγητό από το μυαλό μου.
Πρέπει να μου το θυμίσει κανένα γουργούρισμα?
Για μενα ο χειμωνας ειναι δυσκολος...πολλες ωρες στη δουλεια χωρις ομως δουλεια...κ μετα γυριζεις σπιτι κ εχεις ολα τα καλουδια απλωμενα...