Ο μικρος μου βριζει

nai euxaristo keep mou.eisai poli glikos :)

Το ξερω ειμαι ολο γλυκα:))))))))
Ευχαριστω Μαρια;)

Αχχ όταν ήμουν στο νήπιο αν θυμάμαι καλά (στα 6 είχαμε αλλάξει σπίτι οπότε τότε πρέπει να ήταν) κάποια πολύ άσχημη λέξη είχα πει και η μητέρα μου φρίκαρε, άδειασε σχεδόν το μπουκαλάκι με το πιπέρι στο στόμα μου και με κλείδωσε στο μπαλκόνι για πάρα πολύ ώρα ( εμένα μου φάνηκε τουλάχιστον σαν αιώνας) δεν ξέρω ποιά θα ήταν μια σωστή προσέγγιση του θέματος (ουτέ παιδιά εχώ ουτέ θα ήθελα να έχω χεχε ) αλλά πάντως έιμαι 26 χρονών και το συγκεκριμένο σκηνικό μπορώ να το ανακαλέσω στη μνήμη μου με ολοκάθαρη εικόνα και συνοδεία συναισθημάτων.
Δεν κρατάω κακία για αυτό που έκανε (όπως και όταν δεν έτρωγα κατέληγε το πιατό στο κεφάλι μου καπέλο λολ...) αλλά δεν βοήθησε να γίνω καλύτερος άνθρωπος ούτε την ευχαριστώ ιδιαίτερα που δεν μπορούσε αυτές τις στιγμές να με πλησιάζει με λίγο περισσότερο υπομονή.
Χαίρομαι πάντως που ενδιαφέρεσαι για το παιδάκι σου και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο :)

σευχαρηστω πολυ. Και μενα οι γονεις μου με μεγαλωσαν με αγαπη και το ιδιο κανω με τον γιο μου και γω.Οπως με μαθανε. Με μαθανε οτι το παιδι ειναι ανεκτημητος θησαυρος και παντα με ομορφο τροπο μαθενει καλυτερα οχι με βια γιατι η βια φερνει βια. Ο μικρος ειναι τα παντα για μενα και επειδη θελω να ειναι ευτηχησμενος εχω αριστες σχεσεις με τον πατερα του γιατι εχει αναγκη να ξερει τοι ολοι το αγαπαμε. Δεν το γεμιζω με κακιες και πικρα για τονπατερα του οπως αλλες. Και γω ειμαι 28 τωρα και εκανα τον γιο μου στα 22,5 μικρη μεν αλλα δεν το μετανιωσα ποτε.