Printable View
Γιατί λοιπόν να τον συναντάς αφού σου ξύνει την πληγή;Quote:
Δεν μπορω να το χωνεψω και καθε φορα με πιανει αυτη η αισθηση ανημποριας και αδυναμιας οταν τον συναντω. Ενα φρικτο τρααυμα.
..................
Αν τα τραυματα κλεινουν γενικα.
Μηπως πρεπει να ασχοληθω με το θεμα της απωλειας ωστε να κλεισει μετα κι αυτο το τραυμα?
Πρώτα απομακρύνουμε αυτό που εμποδίζει την πληγή να κλείσει. Και μετά απομακρύνουμε την αιτία της πληγής.
Η απάντηση στο ερώτημα της τελευταίας σου πρότασης: ναι.
Από δικά μου βιώματα να καταθέσω κι εγώ μια άποψη...
Κι εγώ για κάποιους λόγους (φόβο; αμβιβολία για μένα την ίδια;) όταν πρέπει να αντιδράσω σε κάποια δύσκολη κατάσταση που με μειώνει έχω πιάσει τον εαυτό μου να μην αντιδρά... Και να μου λέω \"ίσως καλά έκανες...δεν αξίζει τον κόπο\"
Το θέμα είναι ότι όλο αυτό συσσωρεύεται μέσα μου...Και μετά φτάνω στο σημείο όταν αποφασίσω να αντιδράσω, να διεκδικήσω, να πνίγομαι και να μην μπορώ να λειτουργήσω ψύχραιμα...Ή να μην μπορώ να διακρίνω πού τελικά αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ και πού πρέπει να σταματήσω.
Θέλω να πω ότι την καταλαβαίνω την weird. Επειδή εγώ δεν το έχω λύσει μέσα μου δεν μπορώ να καταθέσω μια πιθανή λύση...Μόνο απλά ότι την καταλαβαίνω
σε αυτά!Quote:
Originally posted by OneiroPauL
Όντος \'\'πολύ βαριά λόγια\'\' πως άντεξες καημένο \'\'λουλουδάκι\'\' :PQuote:
Originally posted by Thessalo
Λες και ξαναλές του χάρισες την ψύχη σου, και ακριβός από κάτω εξάγεις ότι είχε λάκκο η φάβα, τον χρησιμοποίησες ήθελες να ξεφύγεις από καταστάσεις και πράγματα και γαντζώθηκες πάνω του. Αρά όχι μόνο δεν του χάρισες την ψύχει τον χρησιμοποίησες κιόλας.
Μου ειπε λογια βαρια, οτι δεν αντεχει, οτι κουραστηκε. Οτι πρεπει \"να μαθουμε να ζουμε ο καθενας μονος του\".
Φιλενάδα όλα καλά τα προηγούμενα αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να έχεις πληγωθεί εσύ ,όταν πήγες για να πάρεις , πείρες όσο τον γονάτισες , και μετά έφυγες για να μην τον ρημάξεις , και νιώθεις εσύ πληγωμένη …; ( έχεις δικαίωμα να νιώθεις όπως θέλεις, άλλα αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι καταστάσεις συνηγορούν μια τέτοια αντίδραση )
Άσχετα από τον τρόπο που διατυπώνονται, το περιεχόμενο θα μπορούσε να ισχύει...αλλά όταν αντικρίζουμε μια όψη της αλήθειας,στην προκειμένη περίπτωση ότι δεν με εκμεταλεύτηκαν μόνο-εκμεταλέυτηκα κι εγώ, αντιδρούμε!Δεν διαφωνω οτι υπηρχε συνεκμεταλευση! Εγω η ιδια το παραδεχομαι με το να λεω οτι τον χρησιμοποιησα κυριως για την καλυψη συναισθηματικων αναγκων. Ειχε δεχτει αυτον τον ρολο προφανως γιατι κατι επαιρνε κι εκεινος με το να με φροντιζει. Καποτε κουραστηκε και θελησε να βγει απο την εξαρτητικη αυτη σχεση. Ουτε αυτοθυματοποιηθηκα ουτε στελνω ενα κατηγορω σ εκεινον. Αυτο που κανω ειναι να καταθετω ΑΥΤΟΥΣΙΑ και ΠΗΓΑΙΑ το συναισθημα μου. Ειναι ατυχες να επεξεργαζομαστε λογικα ενα κειμενο συναισθηματικα γραμμενο. Αλλιως θα εκφραστω οταν τα κρινω λογικα κι αλλιως θα βγαλω το συναισθημα και τον πονο με ενα γραπτο. Σ ευχαριστω με την αποψη σου, ημουν οντως πολυ περιεργη να την ξερω γιατι καποιο μηνυμα σου με ειχε αγγιξει καποτε πολυ:)
Θέλω να πω: Είναι εύκολο να τα ρίχνουμε όλα στον άλλο και να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας ως αδικημένο, πληγωμένο και προδωμένο. Αλλά τι γίνεται πό την άλλη μεριά? Αν ρωτήσουμε τον άλλον μπορει να μας πει την ιστορία σου με τελείως διαφορετικό τρόπο και να φανεί αυτός ο ηττημένος...
Γενικά αυτό που καυτηριάζει ίσως ο συμπατριώτης είναι ο ρόλος του θύματος που βάζεις τον εαυτό σου να παίζει.
Και τέλος, φοβάμαι ότι μπορει να νιώσεις χειρότερα αν μιλήσεις στα ίσια και στους δύο μετά από τόσο καιρό...καλύτερα υπερπήδησε το και συνέχισε τη ζωή σου έχοντας όλη αυτή την ιστορία ως μια ανάμικτη ανάμνηση που σε βοήθησε να αντιληφθείς κάποια πράγματα.
peace [/quote]
Σ ευχαριστω. Μου εδωσες ακριβως τη βοηθεια που χρειαζομουν. Θα τα λαβω ολα πολυ σοβαρα υποψη. Να σαι καλα.Quote:
Originally posted by marina38
Γιατί λοιπόν να τον συναντάς αφού σου ξύνει την πληγή;Quote:
Δεν μπορω να το χωνεψω και καθε φορα με πιανει αυτη η αισθηση ανημποριας και αδυναμιας οταν τον συναντω. Ενα φρικτο τρααυμα.
..................
Αν τα τραυματα κλεινουν γενικα.
Μηπως πρεπει να ασχοληθω με το θεμα της απωλειας ωστε να κλεισει μετα κι αυτο το τραυμα?
Πρώτα απομακρύνουμε αυτό που εμποδίζει την πληγή να κλείσει. Και μετά απομακρύνουμε την αιτία της πληγής.
Η απάντηση στο ερώτημα της τελευταίας σου πρότασης: ναι.
Αυτά να μας τα διευκρινήσεις εξ αρχής για να ξέρουμε/ ξέρω και εγώ πως να σου απαντήσω :)Quote:
Originally posted by weird - Ειναι ατυχες να επεξεργαζομαστε λογικα ενα κειμενο συναισθηματικα γραμμενο. Αλλιως θα εκφραστω οταν τα κρινω λογικα κι αλλιως θα βγαλω το συναισθημα και τον πονο με ενα γραπτο.
Εαν μου επιτρέπεις και συ και οι φιλές σου μπορώ να κάνω ένα αστείο ;
Δεν συνηθιζω να διευκρινιζω τα αυτονοητα. Και οχι, εγω προσωπικα δεν σου επιτρεπω. Καλο απογευμα:))Quote:
Originally posted by Thessalo
Αυτά να μας τα διευκρινήσεις εξ αρχής για να ξέρουμε/ ξέρω και εγώ πως να σου απαντήσω :)Quote:
Originally posted by weird - Ειναι ατυχες να επεξεργαζομαστε λογικα ενα κειμενο συναισθηματικα γραμμενο. Αλλιως θα εκφραστω οταν τα κρινω λογικα κι αλλιως θα βγαλω το συναισθημα και τον πονο με ενα γραπτο.
Εαν μου επιτρέπεις και συ και οι φιλές σου μπορώ να κάνω ένα αστείο ;
weird.............καλύτερα να μιλήσουμε επί του προκειμένου........έχουμε άλλωστε τόσα να πούμε......
Λογικά :τα αυτονόητα σου δεν είναι και δικά μου αυτονόητα :)Quote:
Originally posted by weird
Δεν συνηθιζω να διευκρινιζω τα αυτονοητα. Και οχι, εγω προσωπικα δεν σου επιτρεπω. Καλο απογευμα:))
Συναισθηματικά : μπορώ να συμφωνήσω με ότι θες :)
Είσαι αυτονόητη στο βάθος της ψυχής μου
Είσαι αυταπόδεικτη επάνω στο κορμί μου .
Μη μ’ακούς που λέω το πόσο σε μισώ
Μα είναι αυτονόητο ότι για σένα ζω χαχαχα
Ειμαι καλυτερα. Δυναμωνω και με φροντιζω.
Κι ακομα σκεφτομαι.
Πως αντιμετωπιζουμε ο παρελθον?
Πως φροντιζω μια παλια πληγη?
Πως με συγχωρω για οσα δεν ειπα και δεν εκανα?
Ακομα και για κεινα που εκανα....
Χρονο δινω και εδωσα πολυ. Βλεπω ομως πως καποια ζητηματα εχουν παγωσει μεσα μου κι αυτο με τρομαζει. Γιατι με καποιο καταλληλο ερεθισμα αναδυονται ολοζωντανα. Σαν να μην περασε στιγμη απο τοτε! Το παρον αδυναμο μπροστα στο τοτε.
Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας και τις αποψεις σας....
Καποιες ακομα τις επεξεργαζομαι.
Η κατασταση παραμενει στασιμη εξωτερικα, διαρκως αναθεωρησιμη μεσα μου.
Εχουμε πολλα να πουμε :)Quote:
Originally posted by Θεοφανία
weird.............καλύτερα να μιλήσουμε επί του προκειμένου........έχουμε άλλωστε τόσα να πούμε......
Τι γινεται λοιπον Θεοφανια, με το ξεκαθαρισμα παλιων ανοιχτων ζητηματων?
Εξαρταται αποκλειστικα απο εμας και τον εαυτο μας, ή χρειαζονται για τουτο και τριτοι,παλια εμπλεκομενοι, ωστε να το ξεκαθαρισουμε μαζι τους?
Οι δύο παραπάνω απαντήσεις της μαρίνας, τα εξηγούν όλα.
Οπως πάντα, συμφωνώ...
Quote:
Originally posted by marina38
Γιατί λοιπόν να τον συναντάς αφού σου ξύνει την πληγή;Quote:
Δεν μπορω να το χωνεψω και καθε φορα με πιανει αυτη η αισθηση ανημποριας και αδυναμιας οταν τον συναντω. Ενα φρικτο τρααυμα.
..................
Αν τα τραυματα κλεινουν γενικα.
Μηπως πρεπει να ασχοληθω με το θεμα της απωλειας ωστε να κλεισει μετα κι αυτο το τραυμα?
Γενικα δεν μου αρεσει η αποφυγη. Αν υπαρχει κατι που ξερω οτι δεν μπορω να αντιμετωπισω, θα πεσω με τα μουτρα πανω του. Οταν ειχα τις φοβιες εκανα τα περισσοτερα ταξιδια μου!! Και με ωφελησε. Καθως εχουν περασει και χρονια απο τοτε που ημασταν σε σχεση και βλεπω οτι η πληγη δεν επουλωθηκε, μηπως θα πρεπει να κανω κατι διαφορετικο? Πρώτα απομακρύνουμε αυτό που εμποδίζει την πληγή να κλείσει. Και μετά απομακρύνουμε την αιτία της πληγής.
Η απάντηση στο ερώτημα της τελευταίας σου πρότασης: ναι.
Κι εμενα μου φαινονται σωστα τα οσα λεει η Μαρινα Λιμπερ.
Ωστοσο, αμφιταλαντευομαι.
Τότε κάτι θα ξέρεις παραπάνω, πιστεύω είναι θέμα χρόνου..κανείς δεν ξέρει καλύτερα από σένα....απλά οι απαντήσεις της είναι καλός μπούσουλας.
:)
weird,
μεσα απο τις παραλιες και τον ηλιο που με εχει μαυρισει για τα καλα,
δεν ξερω αν μπορω να εκφερω σωστη αποψη.
Ομως αυτο που σκεφτομαι ειναι μια φραση που ακουσα πριν καιρο και δεν εχει ανιαρεθει μεχρι στιγμης:
Οποιος θελει να κατσει, αστον να κατσει,
οποιος θελει να φυγει, αστον να φυγει....
και συμπληρωνω, σπρωξτον και οσο μπορεις πιο μακρυα....
Παντα πιστευα και εξακολουθω να πιστευω οτι αυτο που εχει σημασια ειναι να γινομαστε εμεις καλυτεροι, απλουστεροι και πιο γηινοι.
Οι υπολοιποι γυρω μας αν δεν ειναι σε θεση να εκτιμησουν ολα τα παραπανω, γιατι να φθειρεται ο καθενας μας με ασκοπες σκεψεις??
back to the beaches
Μήπως θα έπρεπε να κάνεις κάτι διαφορετικό; Ναι, γιατί αφού η πληγή δεν κλείνει είναι λάθος είτε η διάγνωση είτε η θεραπεία!....
Γι\' αυτό και σου πρότεινα αφενός να διακόψεις τις επαφές με αυτά τα άτομα (την έως τώρα λάθος \'θεραπεία\'), αφετέρου να επεξεργαστείς το θέμα της απώλειας (τη βαθύτερη αιτία της πληγής). Γιατί έτσι θα σταματήσεις να νιώθεις σαν \'μικρό κοριτσάκι\' κάθε φορά που τους συναντάς και θα μπορέσεις να τους δεις με τα μάτια του ενήλικα. Κι αυτό που φαίνεται τεράστιο στα μάτια του παιδιού μπορεί να ξαφνιαστείς διαπιστώνοντας πόσο μικρό είναι όταν το βλέπεις σαν ενήλικας.
Αν εσύ όμως πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει κάτι άλλο διαφορετικό, ποιο είναι αυτό και γιατί θεωρείς ότι θα βοηθήσει; Π.χ. θεωρείς ότι θα βοηθούσε να τους πεις κάποια πράγματα και ποια;
Πάντως σκέψου επίσης ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζεις δεν είναι ίδια με μια φοβία. Είναι συχνά καλό να αντιμετωπίζουμε αυτό που φοβόμαστε γιατί έτσι διαπιστώνουμε πόσο ανώφελος ή παράλογος ήταν ο φόβος. Εδώ όμως υπάρχουν δύο πραγματικοί άνθρωποι οι οποίοι μέχρι τώρα όχι μόνο δεν έχουν δείξει πρόθεση συνεργασίας, αλλά αντίθετα κάθε φορά δυσκολεύουν την κατάσταση, τα δε κίνητρά τους είναι ασαφή.
Μια χαρα!!! Κανε μια βουτια και για μενα!Quote:
Originally posted by krino
weird,
μεσα απο τις παραλιες και τον ηλιο που με εχει μαυρισει για τα καλα,
δεν ξερω αν μπορω να εκφερω σωστη αποψη.
Ομως αυτο που σκεφτομαι ειναι μια φραση που ακουσα πριν καιρο και δεν εχει ανιαρεθει μεχρι στιγμης:
Οποιος θελει να κατσει, αστον να κατσει,
οποιος θελει να φυγει, αστον να φυγει....
και συμπληρωνω, σπρωξτον και οσο μπορεις πιο μακρυα....
Παντα πιστευα και εξακολουθω να πιστευω οτι αυτο που εχει σημασια ειναι να γινομαστε εμεις καλυτεροι, απλουστεροι και πιο γηινοι.
Οι υπολοιποι γυρω μας αν δεν ειναι σε θεση να εκτιμησουν ολα τα παραπανω, γιατι να φθειρεται ο καθενας μας με ασκοπες σκεψεις??
back to the beaches
Κρινο, μου θυμιζεις εναν φιλο.
Χτες με εβλεπε ακινητη, βυθισμενη στις μαυρες μου σκεψεις και αμιλητη.
Στο σπιτι του εχει εναν πανεμορφο μεγαλο πινακα, με μια υπεροχη ακτη, δασος και σπιτακια.
\"Κοιτα\"Μου ειπε. \"Ειναι καλοκαιρι, δες τον πινακα, ολη αυτη η ομορφια υπαρχει στα αληθεια κι εσυ καθεσαι χωμενη στις σκεψεις σου που σε εχουν παγιδευσει για τα καλα! Κι ουτε να το ζησεις μπορεις ουτε να το χαρεις!\".
Με συγκινησε αυτος ο φιλος μου. Οπως με συγκινει και το δικο σου ενδιαφερον. Ελπιζω να εισαι καλυτερα ως εργενης πια;)
Κρινο, ποσο δικιο εχετε, κι εσυ κι εκεινος.
Ειναι δικη μου ευθυνη να βγω απο τον βουρκο που εφτιαξα.
Καλη συνεχεια και καλα μπανακια!
Μαρινα μου σου απαντω αναλυτικα , θεωρω ευστοχες τις παρατηρησεις σου...Quote:
Originally posted by marina38
Μήπως θα έπρεπε να κάνεις κάτι διαφορετικό; Ναι, γιατί αφού η πληγή δεν κλείνει είναι λάθος είτε η διάγνωση είτε η θεραπεία!....
Τοσα χρονια δεν εχω ανοιξει το θεμα -παρα μονο επιφανειακα-στην ψυχοθεραπεια μου. Κι αυτο εχει παγωσει μεσα μου για τα καλα. Η πληγη ομως ειναι ακομα ανοιχτη, γιατι μολις τους συναντω, χανω τον μπουσουλα. Αρα, τοσα χρονια που περιμενα να με θεραπευσει ο χρονος απο μονος του εκανα κατι λαθος. θα πρεπει να το δουλεψω διαφορετικα.
Γι\' αυτό και σου πρότεινα αφενός να διακόψεις τις επαφές με αυτά τα άτομα (την έως τώρα λάθος \'θεραπεία\')
Η αληθεια ειναι οτι εχουμε χωρισει εδω και πεντε εξι χρονια περιπου κι εκτοτε τον εχω δει 3 φορες. Και τις τρεις ηταν με την κοινη φιλη και πλεον κολλητη του. Δεν αντεχε να βγουμε οι δυο μας, αν και του το προτεινα.Την δε τελευταια φορα, αυτος πηρε την πρωτοβουλια να βγουμε και φυσικα καποια στιγμη εμφανιστηκε κι η κολλητη του.Το κλιμα για μενα ηταν εξαιρετικα αβολο διοτι ποτε δεν εχουμε κατσει να μιλησουμε στα ισια οι τρεις μας. Εχουν γινει τοσα πολλα κι εμεις παιζαμε το παιχνιδακι οτι ειμαστε τρεις απλοι γνωστοι που λενε τα νεα τους. Ενιωθα να πνιγομαι σωματικα και ψυχικα. Αλλα μια χαρα το επαιξα το παιχνιδι. Ειχα επισης εξαιρετικο αγχος διοτι ηθελα να τους αποδειξω ποσο πολυ εχω προχωρησει στη ζωη μου και ποσο δυνατη ειμαι πια και χωρις αυτους. Τους αντιμετωπιζω σαν εναν αλλα η αληθεια ειναι οτι ο ενας με απερριψε σαν σχεση ερωτικη και η αλλη σαν σχεση φιλικη.
, αφετέρου να επεξεργαστείς το θέμα της απώλειας (τη βαθύτερη αιτία της πληγής). Γιατί έτσι θα σταματήσεις να νιώθεις σαν \'μικρό κοριτσάκι\' κάθε φορά που τους συναντάς και θα μπορέσεις να τους δεις με τα μάτια του ενήλικα. Κι αυτό που φαίνεται τεράστιο στα μάτια του παιδιού μπορεί να ξαφνιαστείς διαπιστώνοντας πόσο μικρό είναι όταν το βλέπεις σαν ενήλικας.
Κι εμενα αυτο ακριβως με απασχολησε. Το οτι οταν τον ή τους βλεπω νιωθω σαν ενα ανημπορο πλασμα. Γινομαι ξανα το \"μωρο\" που υπηρξα μεσα στη σχεση μου μαζι του και ξεχνω τον ενηλικο εαυτο μου! Η νιωθω τις δυο αυτες πτυχες να συγκρουονται πολυ εντονα. οποτε σκεφτηκα, οτι οσο το μικρο κοριτσι μεσα μου εχει παραπονα και συναισθηματα αλυτα και μαζεμενα, θα μου φραζει το δρομο σε αναλογες καταστασεις. Ενω αν δουλεψω σοβαρα και μεθοδικα το θεμα της απωλειας, όσο ευφορο κι αν ειναι το εδαφος για \"παλινδρομησεις\" θα βλεπω τα πραγματα στη σωστη τους διασταση.Ελπιζω δηλαδη, ελπιζω οι προβολες να μειωθουν και να θεωρω τους αλλους ενηλικες σαν κι εμενα κι οχι γονεις.
Αν εσύ όμως πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει κάτι άλλο διαφορετικό, ποιο είναι αυτό και γιατί θεωρείς ότι θα βοηθήσει; Π.χ. θεωρείς ότι θα βοηθούσε να τους πεις κάποια πράγματα και ποια;
Θα σου εξηγησω. Με τον εναν, ποτε δεν βρεθηκαμε να κανουμε μια ολοκληρωμενη συζητηση μετα τον χωρισμο μας. Ειναι παραλογο. οταν τα ειχαμε, ειμασταν εμεις οι δυο και αναμεσα μας εμπαινε διαρκως το τριτο προσωπο. οταν τα χαλασαμε, η \"σχεση\" μας εξακολουθησε να εχει τριαδικη μορφη!! Παλι οποτε συναντιομασταν ειμασταν τρεις. Θελω να του πω για ποιο λογο δισταζε μεχρι τωρα να βγουμε οι δυο μας. Θελω να του εκφρασω την προδοσια που ενιωσα οταν τον ειδα να γινεται κολλητος μαζι της αφου χωρισαμε ενω τοσα χρονια που ειμασταν μαζι φαγωνοταν στο να την μειωνει. Θελω τελος να του πω οτι αν κι εχω θυμωσει, πονεσει και τα σχετικα, κρατω τα ποσα πηρα απο την σχεση και να τον ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΩ. Να του διευκρινησω οτι δεν θα ηθελα καποια αλλη επικοινωνια, για μενα το κεφαλαιο εχει κλεισει οριστικα. Στην αλλη, θελω να πω ποσο αβολα ενιωσα οταν την ειχα απεναντι μου να με ρωτα προσωπικα πραγματα, ενω τα τελευταια δυο χρονια δεν απαντα ουτε στα τυπικα μηνυματα για χρονια πολλα που της στελνω. Οτι αυτη η σταση η υποκριτικη με θυμωνει, οτι ποτε δεν θα την επελεγα για φιλη στο τωρα αν και μου στοιχισε που την εχασα τοτε και να την αποχαιρετησω κι αυτην. Αυτα εχω σκεφτει μεχρι τωρα... Μακαρι να βρω το θαρρος, αντι για αλλη μια φορα να φορεσω ενα χαμογελο και να μιλαω τυπικα και με υφος ψευτοανεσης μαζι τους να μπορεσω να πω τα ρημαδια που θελω να πω.Να αντιμετωπισω τον ιδιο μου τον εαυτο στην ουσια που εχει μαθει να μη μιλα και να κρυβεται. Κι επιτελους να το κλεισω αυτο το θεμα.
Πάντως σκέψου επίσης ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζεις δεν είναι ίδια με μια φοβία. Είναι συχνά καλό να αντιμετωπίζουμε αυτό που φοβόμαστε γιατί έτσι διαπιστώνουμε πόσο ανώφελος ή παράλογος ήταν ο φόβος. Εδώ όμως υπάρχουν δύο πραγματικοί άνθρωποι οι οποίοι μέχρι τώρα όχι μόνο δεν έχουν δείξει πρόθεση συνεργασίας, αλλά αντίθετα κάθε φορά δυσκολεύουν την κατάσταση, τα δε κίνητρά τους είναι ασαφή.
Τα κινητρα τους ειναι τελειως ασαφη. Γενικα καθε φορα νιωθω το κλιμα αναμεσα μας βαρυ.Πρεπει να χω στο νου μου οτι καθε ειδους αντιδραση ειναι δυνατη..... Κυριως η κολλητη του με αγχωνει. Ειχαμε μια εξαιρετικα ανταγωνιστικη σχεση, δεν ξερω κι εγω τι μπορει να μου πει για να με κομπλαρει.
καλη μου:) Σ ευχαριστω για την παρεμβαση σου.Quote:
Originally posted by liberchild
Τότε κάτι θα ξέρεις παραπάνω, πιστεύω είναι θέμα χρόνου..κανείς δεν ξέρει καλύτερα από σένα....απλά οι απαντήσεις της είναι καλός μπούσουλας.
:)
Και για να το δεσω με τον τιτλο που εβαλα,
οι παλιες πληγες, οδηγουν σε καινουργια ξανα.
ξανα και ξανα επιστρεφουμε, μεσα απο προβολες ή παλινδρομησεις.
Επιτελους θελω να σπασω αυτον τον φαυλο κυκλο.
Να εχω μαθει μεν απο το παρελθον αλλα να μην παγιδευομαι ξανα και ξανα μεσα του.
re paidia mh trelaineste...o kathenas leei thn apopsh toy.protimo thn eilikrineia apo thn eygeneia.
Σακι
μην τρελαινεσαι δεν τρελαινομαστε!
Ωραια λεξη η ειλικρινεια μα προτιμω την αληθεια που ξερει τον τροπο να εκφερεται.
Καλη συνεχεια φιλαρακο!
:cool:Quote:
Originally posted by weirdΜια χαρα!!! Κανε μια βουτια και για μενα!
αμεεεεεεεε!!!
αντε βρε ολες οι αυριανες βουτιες μου ειναι αφιερωμενες σε εσενα....
Κρινο, μου θυμιζεις εναν φιλο.
Χτες με εβλεπε ακινητη, βυθισμενη στις μαυρες μου σκεψεις και αμιλητη.
Στο σπιτι του εχει εναν πανεμορφο μεγαλο πινακα, με μια υπεροχη ακτη, δασος και σπιτακια.
\"Κοιτα\"Μου ειπε. \"Ειναι καλοκαιρι, δες τον πινακα, ολη αυτη η ομορφια υπαρχει στα αληθεια κι εσυ καθεσαι χωμενη στις σκεψεις σου που σε εχουν παγιδευσει για τα καλα! Κι ουτε να το ζησεις μπορεις ουτε να το χαρεις!\".
Με συγκινησε αυτος ο φιλος μου. Οπως με συγκινει και το δικο σου ενδιαφερον. Ελπιζω να εισαι καλυτερα ως εργενης πια;)
καλυτερα???
χμμμ... αυτο δεν μπορεις να το πεις.....
ποτε δεν ειναι ακριβως καλυτερα.
Χανεις σε καποια σημεια, κερδιζεις σε αλλα.
Αλλα θα σου πω οτι η ζωη μας ερχεται σαν πακετο, με τα καλα και τα κακα σημεια.
Τα παιρνουμε ως εχουν και προχωραμε.
Ειμαι σκληρο σκυλι εγω και δεν μασαω απο ολα οσα μου καθονται.
Οσο πουστικα μου γυρναει τοσο πιο πολυ γινομαι πιο σκληρος. Αποτελεσμα αυτου ειναι στα δυσκολα μου να εχω απαιτησεις απο τον εαυτο μου να ειναι ακομα καλυτερα απο οτι θα ημουν με μια σχεση.
Εν ολιγεις,
οτι δεν με σκοτωνει - με κανει πιο δυνατο και αυτη την στιγμη ειμαι αρκετα πιο δυνατος απο οσο ημουν πριν λιγες μερες.....
Κρινο, ποσο δικιο εχετε, κι εσυ κι εκεινος.
Ειναι δικη μου ευθυνη να βγω απο τον βουρκο που εφτιαξα.
Καλη συνεχεια και καλα μπανακια!
κοιτα θα στο πω οσο πιο καθαρα μπορω.
Φαντασου τον εαυτο πριν την σχεση τι εκανες....
ε οκ απλα πραγματα, συνεχισε την ζωη σου απο εκει και σκεψου οτι αυτη η παρενθεση δεν συνεβηκε ποτε.
Εγω εχω ενα τσιτατο στην ζωη μου,
αξιζω τοσα πολλα, που αν η τεως συντροφος μου δεν μπορει να τα εκτιμησει τοσο το χειροτερο για αυτην, θα το κανει η επομενη.....
οποτε,
ολα καλα - ολα ανθηρα.
back to the beaches....
ΟΛΕ!
:P
Βαρεθηκα να καλλιεργω τα ξανα μου.
Αποφασισα να δεχτω οτι οπως ολος ο κοσμος εχω πληγες.... και να προχωρω με τη γνωση αυτη.
Να μην τις σκιζω και τις ανοιγω στα δυο να δω αν ακομα πονανε αλλα να φροντιζω... να ειμαι οσο το δυνατον πιο ηρεμη παρα την υπαρξη τους, συμφιλιωμενη.
Τη δουλεια για την επουλωση την κανω και μονη, οι τριτοι δεν χρειαζονται.
Βαρεθηκα διαρκως να μου θετω προκλησεις για να μου αποδεικνυω.
Οχι, τωρα θα χαρω το καλοκαιρι μου και δεν αντιμετωπιζω κανεναν.
Κι ας περιμενουν τηλ μου.
Κι ας ειδαν οτι τα εχασα, κι ας με πουνε και δειλη.
Τι σημασια εχει τι θα πουνε?
Γιατι καθε φορα τους δινω εξουσια??
Νιωθω τοσο πιο ελευθερη τωρα, μα τοσο απλο ειναι τελικα?
Ελπιζω να συνεχισω να τo βλεπω ετσι.
Κρινο
καποτε, εγινα και εγω πολυ σκληρη για να επιβιωσω σ ενα δυσκολο που μου σενεβαινε και τρομαξα.....
Επιβιωσα βεβαια, αλλα υποσχεθηκα στον εαυτο μου να προσπαθω να μην θυσιαζω πτυχες μου ευαισθητες για να αντεχω, οσο δυσκολα κι αν περνω.
Δεν ξερω αν με πιανεις.
Οπου και να σαι καλα μπανια!
Και καλες βουτιες:)
καταρχας, πιστευω οτι ο thessalo δεν ειρωνευτηκε ουτε ειπε κατι με κακη προθεση, κατα δευτερον, απο το να κλαιμε ολοι εδω μεσα για το τι μασ εχει συμβει, κερδιζουμε το να να λεμε ουφ υπαρχουν και χειροτερα, να μαθαινουμε απο περιεργεια και κανα κουτσομπολιο για τις ζωες των αλλων για εγκυκλοπαιδικες γνωσεις παντα και αντε ενα 10% να διευρυνουμε τις γνωσεις μασ σε δυο-τρια θεματα για τις ψυχικες ασθενειες και οχι μονο. Το καλο ειναι επισης οτι μπορει να συμβει ενα φαινομενο το οποιο χρησιμοποιειται ως μεθοδος στη gestalt η σε συμπεριφορισμο, δε θυμαμαι, ποθ αν εισαι για παραδειγμα τηλεορασοπληκτος σε αφηνουν 20 ωρες μπροστα σε μια τηλεοραση μεχρι να τη σιχαθεισ. ετσι κι εδω ακουσ διαβαζεισ τα μαυρα χαλια πεφδτεισ μεσ στα προβληματα μπασ και τα σιχαθεις.τωρα αν καποιος εχει καμια γερη δόση τρελας, δεν ξερω αν θα τα σιχαθει η θα βουλιαξει κι αλλο.να ρωτησουμε κανεναν ειδικο. Αν αυτο ειναι καλο, συγχαρητηρια στον dodoni. Προσωπικα εχω καταλαβει οτι με το να λεσ και να ακουσ και να διαβαζεισ ασχημα πραγματα σου χαλαει η διατηεση αλλα εχει σημασια και η ιδιοσυγκρασια του ανθρωπου.
κατα δευτερον, μπραβο weird που μας ειπεσ κατι που σε προβληματιζει, ελπιζω να κοιταξεις μπροστα ως ανθρωποσ και να μη σε προβληματιζει για πολυ.
κι αν με κραξετε κι εμενα καλο ειναι. εχω μαθει οτι οι ανθρωποι κραζουν οτι δεν καταλαβαινουν, οποτε δεν παρεξηγω.
Quote:
Originally posted by carrie
καταρχας, πιστευω οτι ο thessalo δεν ειρωνευτηκε ουτε ειπε κατι με κακη προθεση, κατα δευτερον, απο το να κλαιμε ολοι εδω μεσα για το τι μασ εχει συμβει, κερδιζουμε το να να λεμε ουφ υπαρχουν και χειροτερα, να μαθαινουμε απο περιεργεια και κανα κουτσομπολιο για τις ζωες των αλλων για εγκυκλοπαιδικες γνωσεις παντα και αντε ενα 10% να διευρυνουμε τις γνωσεις μασ σε δυο-τρια θεματα για τις ψυχικες ασθενειες και οχι μονο. Το καλο ειναι επισης οτι μπορει να συμβει ενα φαινομενο το οποιο χρησιμοποιειται ως μεθοδος στη gestalt η σε συμπεριφορισμο, δε θυμαμαι, ποθ αν εισαι για παραδειγμα τηλεορασοπληκτος σε αφηνουν 20 ωρες μπροστα σε μια τηλεοραση μεχρι να τη σιχαθεισ. ετσι κι εδω ακουσ διαβαζεισ τα μαυρα χαλια πεφδτεισ μεσ στα προβληματα μπασ και τα σιχαθεις.τωρα αν καποιος εχει καμια γερη δόση τρελας, δεν ξερω αν θα τα σιχαθει η θα βουλιαξει κι αλλο.να ρωτησουμε κανεναν ειδικο. Αν αυτο ειναι καλο, συγχαρητηρια στον dodoni. Προσωπικα εχω καταλαβει οτι με το να λεσ και να ακουσ και να διαβαζεισ ασχημα πραγματα σου χαλαει η διατηεση αλλα εχει σημασια και η ιδιοσυγκρασια του ανθρωπου.
κατα δευτερον, μπραβο weird που μας ειπεσ κατι που σε προβληματιζει, ελπιζω να κοιταξεις μπροστα ως ανθρωποσ και να μη σε προβληματιζει για πολυ.
κι αν με κραξετε κι εμενα καλο ειναι. εχω μαθει οτι οι ανθρωποι κραζουν οτι δεν καταλαβαινουν, οποτε δεν παρεξηγω.
Εγω δεν κατάλαβα τι σχέση είχαν όλα αυτά με το θέμα της weird.....(ή με οποιοδήποτε)................
Χαίρομαι πολύ για αυτά που γράφεις και ελπίζω να απολαύσεις το καλοκαίρι! :)Quote:
Originally posted by weird
Βαρεθηκα να καλλιεργω τα ξανα μου.
Αποφασισα να δεχτω οτι οπως ολος ο κοσμος εχω πληγες.... και να προχωρω με τη γνωση αυτη.
Να μην τις σκιζω και τις ανοιγω στα δυο να δω αν ακομα πονανε αλλα να φροντιζω... να ειμαι οσο το δυνατον πιο ηρεμη παρα την υπαρξη τους, συμφιλιωμενη.
Τη δουλεια για την επουλωση την κανω και μονη, οι τριτοι δεν χρειαζονται.
Βαρεθηκα διαρκως να μου θετω προκλησεις για να μου αποδεικνυω.
Οχι, τωρα θα χαρω το καλοκαιρι μου και δεν αντιμετωπιζω κανεναν.
Κι ας περιμενουν τηλ μου.
Κι ας ειδαν οτι τα εχασα, κι ας με πουνε και δειλη.
Τι σημασια εχει τι θα πουνε?
Γιατι καθε φορα τους δινω εξουσια??
Νιωθω τοσο πιο ελευθερη τωρα, μα τοσο απλο ειναι τελικα?
Ελπιζω να συνεχισω να τo βλεπω ετσι.
καταρχην δεν ειμαι αγορι αλλα κοριτσι. δευτερον πιστευω πωσ καλυτερο να λεγεται η αληθεια ωμα ετσι οπως ειναι.
carrie,Quote:
Originally posted by carrie
καταρχας, πιστευω οτι ο thessalo δεν ειρωνευτηκε ουτε ειπε κατι με κακη προθεση, κατα δευτερον, απο το να κλαιμε ολοι εδω μεσα για το τι μασ εχει συμβει, κερδιζουμε το να να λεμε ουφ υπαρχουν και χειροτερα, να μαθαινουμε απο περιεργεια και κανα κουτσομπολιο για τις ζωες των αλλων για εγκυκλοπαιδικες γνωσεις παντα και αντε ενα 10% να διευρυνουμε τις γνωσεις μασ σε δυο-τρια θεματα για τις ψυχικες ασθενειες και οχι μονο. Το καλο ειναι επισης οτι μπορει να συμβει ενα φαινομενο το οποιο χρησιμοποιειται ως μεθοδος στη gestalt η σε συμπεριφορισμο, δε θυμαμαι, ποθ αν εισαι για παραδειγμα τηλεορασοπληκτος σε αφηνουν 20 ωρες μπροστα σε μια τηλεοραση μεχρι να τη σιχαθεισ. ετσι κι εδω ακουσ διαβαζεισ τα μαυρα χαλια πεφδτεισ μεσ στα προβληματα μπασ και τα σιχαθεις.τωρα αν καποιος εχει καμια γερη δόση τρελας, δεν ξερω αν θα τα σιχαθει η θα βουλιαξει κι αλλο.να ρωτησουμε κανεναν ειδικο. Αν αυτο ειναι καλο, συγχαρητηρια στον dodoni. Προσωπικα εχω καταλαβει οτι με το να λεσ και να ακουσ και να διαβαζεισ ασχημα πραγματα σου χαλαει η διατηεση αλλα εχει σημασια και η ιδιοσυγκρασια του ανθρωπου.
κατα δευτερον, μπραβο weird που μας ειπεσ κατι που σε προβληματιζει, ελπιζω να κοιταξεις μπροστα ως ανθρωποσ και να μη σε προβληματιζει για πολυ.
κι αν με κραξετε κι εμενα καλο ειναι. εχω μαθει οτι οι ανθρωποι κραζουν οτι δεν καταλαβαινουν, οποτε δεν παρεξηγω.
Γιατι πιστευεις οτι θα πρεπει να με ενδιαφερει το πως ερμηνευσες εσυ τη σταση του Thessalo? Ερμηνευσε την οπως θελεις:)
Κατα τα αλλα...
Θεωρω οτι εδω μεσα δεν ειναι ενας χωρος οπου \"ολοι κλαιμε για το τι μας εχει συμβει\", οπου κερδιζουμε απο την μιζερια των αλλων.
Εχω αλλη αποψη και βλεπω το θεμα τελειως διαφορετικα. Λυπαμαι πολυ που νομιζεις οτι βουλιαζουμε συλλογικα στα προβληματα εδω μεσα μεχρι να τα σιχαθουμε, δεν μπορω ομως να σου αλλαξω την αντιληψη. Για μενα αυτος ο χωρος λειτουργησε και λειτουργει τελειως διαφορετικα.
Ο μονος ανθρωπος για τον οποιο μπορεις να βγαζεις σιγουρα συμπερασματα ειναι ο εαυτος σου, γενικευεις πολυ οταν εκφραζεσαι. Πχ στη θεση του \"πιστευω οτι αυτο σε κανει\" μπορει καλλιστα να μπει \"πιστευω με κανει να...\". Θα το δεις ετσι στην πιο σωστη του διασταση.Το μπραβο αξιζει σε ολους εχουν το θαρρος να μοιραζονται, σ ευχαριστω παντως.
Μπορεις να εκφρασεις αλλου τις αποψεις σου για το φορουμ ωστοσο, οχι πατωντας με την πρωτη αφορμη πανω στο δικο μου θεμα, το οποιο εξαλλου εχει κλεισει.
Οτι αλλο θελεις, το συζηταμε απο u2u.
SakiQuote:
Originally posted by saki
καταρχην δεν ειμαι αγορι αλλα κοριτσι. δευτερον πιστευω πωσ καλυτερο να λεγεται η αληθεια ωμα ετσι οπως ειναι.
με γεια σου με χαρα σου. Ειναι δικαιωμα του καθενος να ζει με οση ωμοτητα επιλεγει.
Κι εμενα μου αρεσει η αληθεια, στο απαντησα ηδη.
Δεν καταλαβαινω ποιο το νοημα της επιμονης σου.
Quote:
Originally posted by weird
Κρινο
καποτε, εγινα και εγω πολυ σκληρη για να επιβιωσω σ ενα δυσκολο που μου σενεβαινε και τρομαξα.....
Επιβιωσα βεβαια, αλλα υποσχεθηκα στον εαυτο μου να προσπαθω να μην θυσιαζω πτυχες μου ευαισθητες για να αντεχω, οσο δυσκολα κι αν περνω.
Δεν ξερω αν με πιανεις.
Οπου και να σαι καλα μπανια!
Και καλες βουτιες:)
χμμμ τωρα ειδα το μυνημα οποτε και τωρα απαντω.
Συνοπτικα θα πω οτι δεν πρεπει να τσουβαλιαζουμε.
Αν πρεπει να ειμαστε σκληροι, τοτε να ειμαστε, αλλα αυτο δεν μπορει να ειναι κανονας σε τιποτα.
Θα ερθει η στιγμη που θα ξεπερασεις τον εαυτο σου και θα κρινεις σκοπιμο να κανεις περα ολα τα παλια και να ζησεις τα καινουρια.
Να θυμασαι οτι οι ανθρωποι δεν ειναι κακοι εκ προιμιου, αλλα οι περιστασεις ειναι που τους κανουν οπως τους κανουν.
Φυσικα δεν λεω οτι πρεπει να δεχεσαι οτιδηποτε χαρην περιστασεων ομως απο την αλλη, καποια στογμη θα ερθει η στιγμη που θα βολεψουν ολα οπως τα θες: Οι ανθρωποι, οι περιστασεις κ.ο.κ.
ε ναι σε πιανω..... ελπιζω και εσυ.
ΥΓ..... οι ευχες σου επιασαν :P
Πιστευω οτι η κακια ειναι μια μορφη εκδηλωσης της ανθρωπινης αδυναμιας Κρινε.
Απο την αλλη, ο καθενας εχει απο πισω του και μια θλιβερη ιστορια.
Τι θα γινοταν αν ολα τα δικαιολογουσαμε?
Το τι θα ανεχεται ο καθενας ειναι προσωπικη επιλογη, το που θα θεσει τα ορια.
Επιλογη που εχει να κανει και με το ποιον θα ανεχτει και με τις εσωτερικες του αντοχες...
Το ιδεατο θα ηταν κανενας να μην χρειαζοντα να δικαιολογησει κανεναν εφοσον ολοι αναλαμβαναν συνολικα την ευθυνη του εαυτου τους...
Αλλα, δεν ζουμε στον παραδεισο, σωστα?
Με επιασε η ορεξη για κουβεντα.
οσο για το οτι θα βολεψουν οι συνθηκες και οι περιστασεις, ειναι φυσικο! Ροδα ειναι και γυριζει:P
Γι αυτο ειναι κριμα να αφηνεις να σε οριζουν και στιγματιζουν ατυχεις περιστασεις και ανθρωπινες συμπεριφορες που πηγαζαν απο αδυναμια.
weird......αφού έχεις όρεξη για κουβέντα, θέλω να σε ρωτήσω κάτι.
Από που εξαρτάται το όριο που βάζει ο καθένας μας απέναντι στους άλλους?
Το βάζω γενικά και όχι ειδικά.....για την κουβέντα......
Θεοφανια
το ιδανικο, το οποιο προυποθετει και την ικανοτητα του να θεσει τα ορια που θα τον καλυπτουν και θα του επιτρεπουν να εχει σχεσεις μεσα στις οποιες θα εξελισσεται, ειναι να εξαρταται το οριο που θετει απο τις αντοχες που εχει ο ιδιος, ενοψει και του ανθρωπου με τον οποιο σχετιζεται.
Ελπιζω να εκφραζομαι κατανοητα.
Υπαρχουν πολλες παρεκλισεις στο θεμα των οριων.
Υπερεκτιμω τις αντοχες μου και πιστευω οτι μπορω να χειριστω τον χειρισμο του αλλου. Γινομαι χαλι να με πατησει γιατι ειμαι εξαρτημενος ή για να τον κερδισω- σκλαβωσω. Εχω χαμηλη αυτο εικονα και πεποιθηση και θεωρω οτι αξιζω να δεχομαι παραπανω απο οσα αντεχω.Δεν διαθετω καποια σχετικη αυτογνωσια ωστε αφηνομαι ερμαιο διχως ορια, εκθετος στην καθε ειδους ανθρωπινη αδυναμια του αλλου. Το περιβλημα που εχω χτισει για να με χωριζει εμενα απο τους αλλους δεν ειναι αρκετα ισχυρο ωστε να αποτρεπω επιρροες που δεν επιθυμα. Ανοιγομαι και ριχνω τα ορια μου καταναγκαστικα για να καλυψω αλλες αναγκες ίσως και μη συνειδητες.
Η αιτιολογια των παρεκλισεων οπως καταλαβες, ποικιλλει αναλογα με την περιπτωση:)
Συνεχιζω:P
Εχω μαθει απο μικρη (οικογενεια) να με ποδοπαταν, και να ζω διχως ορια, μεσω της ταυτισης με τον αλλο.
Ετσι στην μη υπευθυνη θεση των οριων υποβοσκει ολοκληρη ψυχοπαθολογια.
Τα ιδανικα ορια εξασξαλιζουν ιδανικες σχεσεις.
Ειναι κομβικο σημειο για την ποιοτητα της ζωης του καθενος αλλα οχι απο τα ευκολα να τα χειριστει κανεις.
Εδώ είναι όλο το κλειδί.....να ορίζουμε τις αντοχές μας, γιατί μερικές φορές πιστεύουμε πως αντέχουμε αλλά υπερτιμούμε τις δυνάμεις μας με αποτελεσμα να εξαντλούμαστε και να σπαταλάμε ΄χρόνο και ψυχική δύναμη για να επουλώσουμε τα τραύματα μας.Quote:
Originally posted by weird
...............................το οριο που θετει απο τις αντοχες που εχει ο ιδιος, ενοψει και του ανθρωπου με τον οποιο σχετιζεται.
.......................
Quote:
Originally posted by weird
Πιστευω οτι η κακια ειναι μια μορφη εκδηλωσης της ανθρωπινης αδυναμιας Κρινε.
οντως, οπως και αρκετες αλλες εκφανσεις της ζωης μας.
Απο την αλλη, ο καθενας εχει απο πισω του και μια θλιβερη ιστορια.
Τι θα γινοταν αν ολα τα δικαιολογουσαμε?
δεν δικαιολογω τιποτα, ακομα και αν πρεπει.
Μπορω ομως να κατανοω.
Το τι θα ανεχεται ο καθενας ειναι προσωπικη επιλογη, το που θα θεσει τα ορια.
σωστο.
Επιλογη που εχει να κανει και με το ποιον θα ανεχτει και με τις εσωτερικες του αντοχες...
Το ιδεατο θα ηταν κανενας να μην χρειαζοντα να δικαιολογησει κανεναν εφοσον ολοι αναλαμβαναν συνολικα την ευθυνη του εαυτου τους...
Αλλα, δεν ζουμε στον παραδεισο, σωστα?
μωρε και η κολαση μην σου πω οτι εχει γινει τουριστικος προορισμος....
Με επιασε η ορεξη για κουβεντα.
οσο για το οτι θα βολεψουν οι συνθηκες και οι περιστασεις, ειναι φυσικο! Ροδα ειναι και γυριζει:P
το μονο που χρειαζεται ειναι καλο γρασαρισμα...
Γι αυτο ειναι κριμα να αφηνεις να σε οριζουν και στιγματιζουν ατυχεις περιστασεις και ανθρωπινες συμπεριφορες που πηγαζαν απο αδυναμια.
οντως καποιες στιγμες πρεπει να πετρωνεις και ενω αντιλαμβανεσαι την αδυναμια του αλλου, εν τουτοις να μην την αφηνεις να σε ακουμπαει.
Ειμαι πολυ προσεκτικος στην κακια γυρω μου, προσπαθω να την χωνεψω αλλα οχι να την αφησω να επηρεασει την ζωη μου.
Αν θες μπορεις να τα εκλαβεις ολα αυτα σαν μια αμυνα του εαυτου μου...