HMEΡΟΛΟΓΙΟ ΒΟΥΛΙΜΙΚΩΝ-ΥΠΕΡΦΑΓΙΚΩΝ

rozmoy, εναλλακτικοι τροποι ξεσπασματος οπως ειπε κ η λουσταμ!
τρεμω την ωρα που θα σταματησω γυμναστηριο ξανα (παω εδω κ 1μιση-2 εβδομαδες)
μη παει κ ξαναρχισω επαναλαμβανομενα βουλιμικα.
ναι αυτη την εβδομαδα ετρωγα ολο γλυκα κ αρκετο φαγητο αλλα ηταν εν γνωση μου...
εκτος απο χθες βεβαια :(
κ το κορυφαιο, στο διαιτολογο σημερα ιδια κιλα με την προηγουμενη εβδομαδα αρα αδυνατισα... (με τοσο φαγητο στην κοιλια δεν μπορει πιο πανω θα μεδειξε!)
του ειπα οτι εφαγα εχθες βραδυ επειδη στεναχωρηθηκα,
λεει τι εφαγες, τι του απαντας?
ο,τι βρηκα ειπα...

Πραγματικά δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβω πώς μπήκαμε σε αυτό τον λαβύρινθο.
άλλο είναι να τρως παραπάνω επειδή είσαι στεναχωρημένος,άλλο είναι να φας μετά από ξενύχτι,άλλο είναι να θέλεις γλυκό κάθε μέρα... ένας συνάδελφός μου είναι 170 κιλά(χωρίς υπερβολή) και είμαι σίγουρη ότι όταν κάνω βουλιμικό τρώω πιό πολύ από αυτόν.
δεν καταλαβαίνω πως ξεκινάει αυτή η τρέλα,πώς μπορούμε και κατεβάζουμε τόσες αηδίες αμάσητες,χωρίς καν να αισθανόμαστε τη γεύση τους,μόνο και μόνο για να μασουλάμε κάτι.πρόκειται για πολύ βαριά ασθένεια,έχει ξεφύγει από τα όρια της λαιμαργίας .
διαβάζω τα post της roz και των υπολοίπων και νιώθω τόση θλίψη που μου κόβεται η ανάσα.δεν βρίσκω τί να πώ.
Οι διαταραγμένες προσωπικότητες δε μαθαίνουν από τα λάθη τους.

δεν έχω τι να σου απαντήσω αλέξανδρίτα γιατί έχεις απόλυτο δίκιο.συμφωνώ οτι έχουμε μια πολύ βαριά ασθένεια και οτι οι διαταραγμένες προσωπικότητες δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. αντιθέτως μαθαίνουν να ζουν με αυτά .άμα σταματήσουμε να ζούμε με αυτά θα ξεπεράσουμε ως ένα βαθμό τη διαταραχή μας.

τρώω και πίνω και καπνίζω σαν ρωμαίος αυτοκράτορας. δυσκολεύομαι να πειθαρχίσω σε οτιδήποτε.,και έχω αρχίσει να γίνομαι παράλογη με τα κόμπλεξ μου.

παρόλα αυτά έχω να κάνω εμετό 78 ημέρες.
πιστεύω οτι αφού μπορώ να απαγκιστρωθώ εγώ από μια συνήθεια της διαταραχής μου ,μπορεί κ κάποιος άλλος με την ίδια διαταραχή. ακόμα κ αν είναι σε καλύτερη η χειρότερη κατάσταση ,σίγουρα κάποια από τις συνήθειες μπορεί να την κόψει έστω κ ως ένα μικρό βαθμό.
κ το ίδιο πιστεύω για τον εαυτό μου.οτι αφού μπορώ να κόψω έστω κ για ένα μικρό διάστημα μια κακιά μου συνήθεια σίγουρα μπορώ να την κόψω κ για μεγαλύτερο διάστημα και μετά να κόψω κ άλλες κακές συνήθειες. η διαταραχή μας τρέφεται από την προσπάθεια για το απόλυτο και το τέλειο. από τη στιγμή που όλοι ξέρουμε οτι αυτό που έχουμε είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί ,ωφείλουμε να είμαστε πιο επιεικής με τον εαυτό μας.
δεν έχουμε μεγάλη διαφορά από τον τρελό που πιστεύει οτι είναι ο ναπολέοντας.πολλές από εμάς πιστεύουν οτι ειναι χονδρές ανώ είναι αδύνατες.εγώ ήμουν 55 κιλά και πίστευα οτι οτιδήποτε δυσάρεστο μου συμβαίνει είναι γιατί δεν΄είμαι 50 κιλά.παράλογο? δεν απαντάει.
θέλει σιγά σιγά να γίνονται όλα. δεν μπορείς να πείσες τον τρελό οτι δεν είναι ο ναπολέοντας σε μια μέρα.

78 ημέρες.... χωρις εμετο...σε θαυμάζω.
αν μου πεις και χωρις βουλιμικο θα σε ανακυρηξω επισημως σε θεα μου!

αμα μου εξηγησεις τι ειναι το βουλιμικό θα σου πω. να μου το οριοθετησεις ομως.

χμ.... εννοώ να τρως για διάστημα μεγαλύτερο της 1 ώρας μηχανικά,σαν να μην καταλαβαίνεις, κι ας έχεις σκάσει... να είσαι σα χαμένη την ώρα που το κάνεις,σαν πρεζακι....κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου για βουλιμικό....
δλδ μη μου πεις οτι βγήκες,ήπιες,έπαθες υπογλυκαιμία και έφαγες δύο τυρόπιτες και μία κρέπα.αυτό για μένα τουλάχιστον δεν είναι βουλιμικό.είναι λαιμαργία,αλλά δεν είναι αρρωστημένο...με καταλαβαίνεις?

αν αναφέρω βουλιμικά που έχω κάνει μεθυσμένη.... τα θυμάμαι τώρα και δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω.
έχω βγεί ακόμα και ξυπόλυτη από το σπίτι.και δεν ήταν καλοκαίρι.πάλι καλά που στην αθήνα είμαστε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων.έχει και τα καλά του.δεν θέλω καν να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να με πιάσει βουλιμία στο χωριό μου.

Quote:

---

Originally posted by bouliana

τρώω και πίνω και καπνίζω σαν ρωμαίος αυτοκράτορας. δυσκολεύομαι να πειθαρχίσω σε οτιδήποτε.,και έχω αρχίσει να γίνομαι παράλογη με τα κόμπλεξ μου.

---

χαχαχα!σα ρωμαίος αυτοκράτορας!!!!πολύ καλό!!!!!
αλλά δεν είσαι η μόνη!!!
και πάνω που είχα αρχίσει να νιώθω άσχημα που είμαι γυναίκα και πίνω τόοοοσο πολύ

Α , μην ανησυχείς Αlexandrita μου..είμαι κ εγώ εδω.2 ποτά οι άλλοι? 5 εγώ.Σπίτι για ύπνο οι άλλοι?έφοδο στο περίπτερο εγώ.Χτες πάλι τα ίδια, έφαγα, έφαγα, έφαγα...ότι γλυκο υπάρχει.Και πριν κοιμηθώ ,τσάκισα και 1 ολόκληρο λίτρο παγωτό αλλά...όλα κ όλα..ήταν 0%!Κ μετά με έπιασε μια αηδία με τόση ζάχαρη και ΞΑΝΑβγήκα και πήρα 2 πίτες με λουκάνικο κτλ κτλ..Ενώ είχα στρώσει τόσο καιρό , ήρθε πάλι το άγχος και πίσω στα παλιά.Μετά σκέφτηκα να κάνω εμετό αλλά ήμουν ψιλομεθυσμένη και βαριόμουν(!)κουράστηκα με το άγχος του να μην παχύνω και έχω παραιτηθεί πια..οπότε λέω σήμερα, ήρεμα, μην νιώθεις τύψεις, μην τιμωρείς άλλο τον εαυτό σου μπλα , μπλα, μπλα μπλά άλλα λόγια ναγαπιόμαστε αφού μέσα σε 2 εβδομάδες έχω φάει ...δεν μπορώ ούτε να το σκέφτομαι.Κυκλοφορώ μόνιμα εδώ και 10 μέρες με φόρμες και φαρδιά και δεν θέλω να ξέρω αν μου μπαίνουν ακόμη τα στενά μου τζιν.Για να δούμε, είπα τουλάχιστον μέχρι το τέλος της βδομ. να κόψω λίγο ταχύτητα μπας και ξεφουσκώσω, ας ελπίσω οτι δεν θα γράφω αύριο για νέο βουλιμικό.Αηδία κατάντησα.

μια απ τα ιδια και εγω ροζ...Bαρεθηκα να τρωω και μετα να τα βγαζω και μετα τα ιδια απο την αρχη..IT' S JUST FOOD...WE CANT WE JUST EAT?

ρε συ ροζ είναι λογικό να σου βγαίνει τέτοια πείνα αφού θα χεις περάσει τέτοια στέρηση. σιγά σιγά θα περάσει αυτή η λαιμαργία που σου βγαίνει κ θα τρως όλο και πιο φυσιολογικές ποσότητες.
μα πρέπει να παχίνεις.απλά πρέπει αργά και σταθερά για να συνηθίσεις τον εαυτό σου κ να σαρέσει.
υπερβολικές ποσότητες αλατιού και ζάχαρης που χουμε όλες καταναλώσει!
αλεξανδρίτα έτσι όπως το θέτεις δεν είχα ως τώρα βουλιμικό επεισόδιο,αλλιώς πιστεύω οτι θα τα είχα βγάλει κιόλας. αλλά έχει τύχει να φάω μεγάλες ποσότητες τόσο που να πονάει το στομάχι μου αλλά καταλάθος χωρίς να τοχω προβλέψει.
νομίζω οτι χρειαζόμαστε να μάθουμε πότε πρέπει να σταματάμε,πότε πρέπει να φάμε,τι πρέπει να φάμε. δεν γίνεται να υπάρχει αυτό το ανεξέλενκτο. είναι φυσικό όταν τρώμε μεγάλες ποσότητες ζάχαρης μετά να θέλουμε κ άλλο ,κ μετά να μην μπορούμε άλλο και να θέλουμε αλμυρό. αλλά πιστεύω η στέρηση οδηγεί στο να θέλουμε τέτοιες ποσότητες.
εμένα ανέκαθεν η περίοδος στέρησης δεν κρατούσε πολύ το πολύ μερικές ώρες.επίσης ποτέ δεν τηρούσα τους περιορισμούς που μου έβαζα κ τους έσπαγα με το χειρότερο τρόπο. κατάλαβα οτι δεν δημιουργούσα στέρηση τόσο στο στομάχι μου όσο στο μυαλό μου. άμα πω οτι δεν θα φάω σοκολάτα όλα μου την θυμίζουν,όλα !! κάποιος τρώει δίπλα μου ,κάπου μου μοιρίζει,βλεπω μαι διαφήμιση και θέεελω να τη φάω.κ να σκεφτείται ούτε καν τρελαίνομαι για σοκολάτα.βασικά δεν νομίζω οτι πια τρελαίνομαι τόσο για φαγητό.δεν πιστεύω οτι είμαι μερακλού.πιστεύω οτι απλά η στέρηση με οδηγεί στο να θέλω να τα κατασπαράξω όλα.

ψιτ βουλιμικο (ανοιγοκλεινω πεταχτα τα βλεφαρα)
σου την εσκασα αυτη τη φορα
δε σου καθισα!
κ καθε φορα που δε θα σου καθομαι θαμαι πιο δυνατη κ εσυ αδυναμο τερατακι που εν τελει θα εξαφανιστεις!
ισως ειμαι λιγο οφτοπικ συζητησης σας κοριτσια αλλα ενιωθα την αναγκη να την πω του κυριου βουλ.
κυριος πρεπει ναναι οχι κυρια.
γιαυτο μας βασανιζει :P

Geia sas ki apo mena!!
Shmera sunexizw kanonika thn 3h mera..

Phga kai gia kafe kai tsimphsa kai gluko!! :)


TO PIO SHMANTIKO EINAI OTI PROSPATHW NA AGAPW TON EAUTO MOU KAI NA KANW PRAGMTA POU ME EUXARISTOUN.
Μεσα σε αυτα ειναι και το φαγητο!!

:):)

Μπράβο βρε bad!!!Παίρνω κουράγιο κ εγώ!ούτε καν κύριος...ένας ΚΥΡΙΟΣ δεν θα φερόταν έτσι!Σήμερα είμαι χάλια..διάβασμα, κλεισούρα,σέρνομαι,μου πέρασε απτο μυαλό 2-3 φορές να ξεσπάσω στο φαί αλλά πιστεύω να κρατηθώ ..έχω ΠΑΛΙ φιλοξενούμενους και παραγγέλνουμε συνέχεια απέξω οπότε το οτι δεν τρώω απολύτως υγειινά είναι δεδομένο!
Και μια ερώτηση άσχετη..ξέρει καμία πού μπορώ να βρω ένα κουτι μεταλικό ή και πλαστικό που να κλειδώνει??όταν φύγω διακοπές το σπίτι θα μέινει αναγκαστικά πάλι στα ξαδέρφια και θέλω να "προστατέψω " κάποια προσωπικά αντικείμενα..

egw koriιτσια ημουν βουλιμικη για 13 χρονια ακριβως.
μονο τα τελευταια χρονια διαπιστωσα οτι ειναι αρρωστεια,
πριν κατηγορουσα τον εαυτο μου.τον εστηνα στον τοιχο κανονικα.και τον εκτελουσα.δε μου εδινα ιχνος ελαφρυντικου.
τον τελευταιο χρονο ξεπερασα τους εμετους εντελως.σταδιακα και για παντα.
πλεον δε μπορω να φαω οπως ετρωγα αλλα και να φαω δε θα τα βγαλω.
θα υποκειμαι τις πραξεις μου.εφαγα;θα παρω τις θερμιδες και θα νιωθω το αισχρο φουσκωμα.αν δε θελω να παρω τις θερμιδες και να νιωθω απαισια σε φαση θα σκασω,να μη φαω.εμετος μας τελειωσε.δεν ειναι μονο νοητικο αυτο το μας τελειωσε...,ειναι και σωματικο.βαριεμαι πλεον να κανω εμετο.
εξαντλυομαι και μονο στην ιδεα του.να προσπαθω να τα βγαλω,να νιωθω αυτη την απαισια γευση στο στομα μου,να αγχωνομαι φοβερα γιατι σκεφτομαι οτι χαλαω τα δοντια μου,τον οισοφαγο μου η οτι κατι μπορει να χαλασει εσωτερικα καθως σπρωχνω και κυριως δεν αντεχω αυτη την αισθηση του μετα.αφου εχεις τελειωσει με τον εμετο που νιωθεις εξαντλημενος σαν να δουλευες οικοδομη ολημερις κ ολυνυχτις.
πλεον εχω να κανω εμετο δε θυμαμαι απο πότε.
κι ουτε προκειται να ξανακανω νομιζω.δεν τον χρειαζομαι.
τωρα πρεπει να χασω τα κιλα μου.
εχω διαπιστωσει οτι το σωστο φαγητο ειναι μια συνηθεια κι αν το κανεις για λιγο και ξερεις και νιωθεις σε τι μεταφραζεται η καλη διατροφη,μετα δε θες να φας σκατα.
οχι οτι δεν ειμαι καλοφαγου κ τωρα η οτι εχω χασει τις λιγουρες μου,απλως εχω συνειδητοποιησει οτι κεινες οι τρελλες λιγουρες για γλυκο κ υδατανθρακα οφειλονταν στην σοβαρη πτωση του ζαχαρου μου.αν τρως πολλες φορες τη μερα και σωστα δεν εχεις τις βρωμολιγουρες και τα τρεμουλα που αν δε φας και δη υδατανθρακα κ γλυκο εκεινη τη στιγμη νιωθεις οτι θα σκασεις η θα λυποθυμισεις.
επισης εχω συνειδητοποιησει οτι σαν να φοβαμαι να αδυνατησω.δεν εξηγειται αλλιως.καθε που βλεπω οτι ο αριθμος στη ζυγαρια αρχιζει και κατεβαινει γρηγορα η βλεπω το σωμα μου να μαζευει,τσουπ τρωω μαλακιες με το ζορι-χωρις πλακα-με το ζορι.
δεν τα λιγουρευομαι και τα τρωω,τα τρωω επειδη θυμαμαι οτι καποτε μου προκαλουσαν ευχαριστηση.ελα που δε μου δημιουργουν πλεον ομως...
θα το ξεπερασω κι αυτο σιγα σιγα.
γενικως ειμαι αισιοδοξη.
νομιζω εχω αντιμετωπισει το διατροφικο μου θεμα.
τωρα απομενει να χασω το περιττο βαρος μου.
εχω χασει 20.θελω αλλα 60.σοκαριστηκατε?:)
θελω να σας πω οτι η γυμναστικη κανει θαυματα.το βλεπω στο σωμα μου καθημερινα πλεον.
κι επειδη βλεπω οτι κανει θαυματα ισως ειμαι ετοιμη κι οταν εχω χασει αρκετα λιγοτερα απο τα 60.

qwert (ειναι τυχαιο το που βρησκονται τα γραμμτατα στο πληκτρολογιο?)

θελω να σου πω οτι ειμαι πολυ χαρουμενη για σενα και ας μη σε ξερω...ειμαι και εγω στο εχασα 20 και εχω αλλα 30...μετα τους εμετους επερνα συνεχως βαρος...αλλα ο μονος τροπος ειναι να αφησεις πρωτα τους εμετους και μετα να δουλεψεις το θεμα βαρος...σου ευχομαι τα καλητερα!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by gilie-
qwert (ειναι τυχαιο το που βρησκονται τα γραμμτατα στο πληκτρολογιο?)

θελω να σου πω οτι ειμαι πολυ χαρουμενη για σενα και ας μη σε ξερω...ειμαι και εγω στο εχασα 20 και εχω αλλα 30...μετα τους εμετους επερνα συνεχως βαρος...αλλα ο μονος τροπος ειναι να αφησεις πρωτα τους εμετους και μετα να δουλεψεις το θεμα βαρος...σου ευχομαι τα καλητερα!!!!!!!!!

---

σε ευχαριστω απο την καρδια μου gilie.
εχεις απολυτο δικιο σ αυτο που λες.
αν δε λυσεις το θεμα της βουλιμιας πρωτα,δε γινεται τιποτα.αφου λυσεις το διατροφικο θεμα,μετα τo αδυνατισμα ειναι απλως μια προσπαθεια .αν εχεις τη γνωση,την υπομονη κ την επιμονη ο στοχος θα επιτευχθει.απλα μαθηματικα.σε οτι αφορα εμενα,
επειδη εχω να χασω πολλα κι επειδη ειμαι οριακα κουρασμενη απο τα τελευταια 13χρονια,θα ειναι λιγο πιο δυσκολο ψυχολογικα,αλλα θα τα καταφερω.θα επιμεινω.το πηρα αποφαση.εχω ηδη κανει την αρχη αλλωστε.20 κιλα δεν ειναι λιγα.
ειμαι ομορφη,ψηλη και εχω πολυ καλες αναλογιες, καθομαι τοσα χρονια και χαραμιζομαι μεσα στο φαγητο και το λιπος και μου το παιζουν γκομενες-και αντιστοιχα θεωρουν οι αντρες γκομενες,γυναικες χωρις κατι το ιδιαιτερο επειδη απλως ειναι αδυνατες και μπορουν και ντυνονται.εχω αποφασισει να δω σαγονια να ανοιγουν και σαλια να πεφτουν.:)
ηρθε η ωρα μου!!:))
και πλεον δεν αγχωνομαι για τις οποιες ραγαδες κ την οποια χαλαρωση.αφενος γιατι βλεπω οτι το σωμα με καλο φαι και νερο και κρεμουλα και γυμναστικη μαζευει ομορφα,αφετερου γιατι τι να κανω;υπηρξα βουλιμικη και παχυσαρκη.αυτο δεν αλλαζει.το θεμα ειναι οτι το αντιμετωπισα.
οταν με το καλο θα χω αδυνατησει,ο αντρας που θα με κερδισει θα θεωρει πιο σημαντικο το πώς και τι νικησα και πετυχα,θα θεωρει πιο σημαντικη ολη την αποφασιστικοτητα και τη δυναμη που εδειξα και τη σοφια ζωης που απεκτησα απο ολη αυτη την ιστορια, παρα τις ραγαδες που μου αφησε κληρονομια.

;)

qwert πραγματικα μπραβο!!!!!!!!!!!!!
να σε ρωτησω μονο πωσ πηρεσ αυτη την αποφαση, ποια ηταν η αφορμη να σταματησεισ τα βουλιμικα?
και εγω τοσα χρονια ειμαι βουλιμικη, γνωριζω πολλα χρονια απο τι πασχω, αλλα το ειχα υποτιμισει....

mpravo qwert!!

makari na poume ki emeis kapoia stigmh oti afhsame tous emetous pisw...


Ki egw koritsia eimai sth 5h mera xwris boulimiko!!!!!!!!!
Exw faei kai gluka kai faghto twra 2 meres, giati eixa katevei sto patriko pou eixan mazeutei oloi oikogeneiakws(aderfakia, anhpsakia... ktl).
Auto shmainei faghta, gluka..ktl.

Eutuxws sto faghto etrwga kanonika kai gluko ligo pio periorismeno. Alla den to sterithika!! Se kapoia stigmh, mou perase polu entona apo to mualo, na faw na to euxaristithw, alla kateutheian skeftika to forum...!!!!!

Kai eipa, oti an tuxon to kanw, tha eprepe shmera na sas to elega kai den tha eniwtha kala, giati tha xanotan h idea sas gia mena oti kanw prospatheia kai eimai epituxws sthn 5h mera. Eutuxws to glitwsa...

Shmera sth douleia efaga kapoies vlakeioules :(, alla den peirazei, tha proseksw ti tha faw twra mexri to vradu.

Pantws koritsia, sas sunistw na kratate hmerologio me to ti trwte... Sunexizw akomh kai me voithaei arketa!!

Kalh dunamh!

bravoooooooooooooooooooooo

bravo se oles mas!

παιδια σημερα πειναω ολη την ωρα...


εχω φαει κανονικα, αλλα και παλι πειναωωωωωωωωω!

μου εχει περασει απειρες φορες να τα καταβροχθισω ολα και μετα να τα βγαλωωωωωω

σημερα ειναι η 6η μερα χωρις βουλιμικο..

Αυτο σκεφτομαι και με κραταειι :(:(

Καλησπέρα και από μένα. Επανέρχομαι μετά από μία πολυήμερη αποχή, αν και προσπαθούσα να βρίσκω λίγο χρόνο να διαβάζω τουλάχιστον τα ποστς... Εγώ κοντεύω μήνα άνευ εμετού, αλλά με αρκετές υπερφαγίες, οι περισσότερες ελεγχόμενες. Αν συλλογιστεί κανείς ότι πέρασα και μία πολύ έντονη στεναχώρια με θέματα υγείας μέσα στην οικογένειά μου, και πάλι καλά! Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ πλέον να χάσω ούτε γραμμάριο και με πιάνει απογοήτευση. Νομίζω ότι έχω χάσει το μέτρο. Δεν νιώθω ποτέ το αίσθημα της πείνας, νιώθω συνέχεια φουσκωμένη, και παρόλα αυτά τρώω. Νομίζω ότι βρίσκομαι μονίμως σε κατάσταση κορεσμού. Προς το παρόν προσπαθώ να ισορροπήσω με τις εμμονές μου και γι'αυτό δεν ξεκινάω κάποια δίαιτα ή διαιτολόγο. Ελπίζω μέχρι τέλος Σεπτέμβρη να συμπληρώνω 3 μήνες αποχής από εμετό και να προσπαθήσω να επανέλθω στα κιλά μου. Προς το παρόν διατηρώ την μέθοδο της πλήρους καταγραφής τροφής και συναισθημάτων.
Για μία ακόμη φορά, πολύ χαίρομαι που σας έχω βρει.

Quote:

---

Originally posted by nina11
qwert πραγματικα μπραβο!!!!!!!!!!!!!
να σε ρωτησω μονο πωσ πηρεσ αυτη την αποφαση, ποια ηταν η αφορμη να σταματησεισ τα βουλιμικα?
και εγω τοσα χρονια ειμαι βουλιμικη, γνωριζω πολλα χρονια απο τι πασχω, αλλα το ειχα υποτιμισει....

---

nina ηρθε μονο του.δεν ειναι οτι μου βγαινει κι ως φυσικο χωρις πχωρις προσπαθεια,μην τρελλαθουμε.
αλλα ηρθε μονο του υπο την εννοια οτι 13 χρονια ειναι πολλα χρονια.
τα χω δει ολα.δεν οδηγει πουθενα.
η βουλημια μου με εκανε υπολειτουργικη.τα παρατησα ολα και της παραδωθηκα τα τελευταια χρονια.
η βουλημια ηταν ε συμπτωμα των οσων μου συνεβαιναν και ενιωθα αλλα δεν εχει σημασια.απο ενα σημειο και μετα,οταν η βουλημια γινεται καθημερινοτητα οι αιτιες και τα συμπτωματα ανακατευονται.η βουλημια που ηταν συμπτωμα,αποτελεσμα εγινεαιτια για ενα σωρο αλλα κακα.
εφτασα σε ενα σημειο,
που διαπιστωσα οτι δεν ειμαι εγω πια.εχω χασει τον εαυτο μου,τα ονειρα μου,τη ζωη μου,τοσες ικανοτητες και τοσες ευκαιριες χαμενες γιατι;
η επρεπε να το ληξω η δεν ξερω που θα κατεληγα.δεν πηγαινε πιο κατω.δε ζουσα.
ο τελευταιος χρονος ηταν ενας αγωνας.πειραματιζομουν με τον εαυτο μου να δω τις κινησεις και τις αντιδρασεις μου,γιατι,πως...και σταδιακα τα καταφερα!
εφαγα και μια γερη σφαλιαρα που δεν περιμενα απο στενο συγγενικο μου προσωπο και γενικοτερα συνεβησαν διαφορα με τις διαπροσωπικες μου σχεσεις -βγηκαν ολα τα προβληματα στην επιφανεια,στα συσκολα, βλεπεις,οταν ο κομπος φτανει στο χτενι φαινονται τα παντα-και γενικοτερα ειδα τους ανθρωπους γυρω με αλλο ματι.σαν να ξυπνησα..γνωστοοι φιλοι κλπ ολοι ανταγωνιζονται για το καλυτεροτερο κι εγω ημουν παραδιπλα και τους κοιταγα τοσα χρονια.κι αυτοι χαιρονταν κακα τα ψεματα.ενας ανταγωνιστης λιγοτερος...και ξεπηδησε απο μεσα μου ενας εγωισμος,ο εγωισμος μου που χα πεταμενο καπου μες στους εμετους τοσα χρονια.

masta, σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Loustam σε καταλαβαίνω απόλυτα.
πεινάω πολύ και τρώω αρκετά δεν χάνω βάρος αντιθέτως έχω φουσκωμάρες αν και δεν έχω πάρει ακόμα κιλά.
είμαι στις 86 μέρες χωρίς βουλιμικό.
πάω διακοπές σε 3 μέρες και όταν επιστρέψω θα προσπαθήσω πια να μπω σε ένα πρόγραμμα πιο ισορροπημένο με περισσότερη άσκηση και λιγότερα junk. δεν μπορώ να πω οτι μου είναι δύσκολο να αντισταθώ απτην όλη διαδικασία του υπερφαγικού και του εμετού αλλά νιώθω και εξαιρετικά δυσάρεστα όταν πρέπει να χωνέψω διαδικασία που την κάνουν όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου.

Η διαδικασία της χώνεψης, ενώ πραγματικά είναι μία φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, κι εμένα με τρομάζει. Ώρες ώρες νιώθω σαν ένα βαρελάκι που είναι καλύτερα να πηγαίνω τσουλώντας παρά περπατώντας. Σε μία συζήτηση που είχα κάνει με την ψυχολόγο μου είχε πει ότι αυτό το φούσκωμα που θέλεις να νιώσεις στην κοιλιά έρχεται για να καλύψει άλλα κενά. Πιθανώς και μία πιθανή επιθυμητή εγκυμοσύνη. Και πλάκα πλάκα μετά από επεισόδια υπερφαγίας η κοιλιά μου άνετα συγκρίνεται με κοιλιά 5 μηνών εγκύου... Και κάποιες στιγμές σκέφτομαι την εικόνα πώς θα είναι όταν... Έχετε σκεφτεί εσείς ποτέ κάτι αντίστοιχο?
Πάντως ναι μεν υπερφαγία, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τις ποσότητες που κατανάλωνα στα επεισόδια βουλιμίας. Μου φαίνεται σαν όνειρο, ότι δεν τα έχω κάνει στην πραγματικότητα εγώ αυτά. Τώρα θα προσπαθήσω να σταματάω το φαγητό πριν φουσκώσω τελείως και να κρατάω την υπόλοιπη ποσότητα για λίγο αργότερα μπας και ωθήσω λίγο τον μεταβολισμό μου να αρχίσει να καίει χωρίς να τον βομβαρδίζω ξαφνικά και να μπλοκάρει και να κάθεται ανύμπορος με όλο αυτό το φαγητό στο στομάχι.

Quote:

---

Originally posted by loustam
Η διαδικασία της χώνεψης, ενώ πραγματικά είναι μία φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, κι εμένα με τρομάζει. Ώρες ώρες νιώθω σαν ένα βαρελάκι που είναι καλύτερα να πηγαίνω τσουλώντας παρά περπατώντας. Σε μία συζήτηση που είχα κάνει με την ψυχολόγο μου είχε πει ότι αυτό το φούσκωμα που θέλεις να νιώσεις στην κοιλιά έρχεται για να καλύψει άλλα κενά. Πιθανώς και μία πιθανή επιθυμητή εγκυμοσύνη. Και πλάκα πλάκα μετά από επεισόδια υπερφαγίας η κοιλιά μου άνετα συγκρίνεται με κοιλιά 5 μηνών εγκύου... Και κάποιες στιγμές σκέφτομαι την εικόνα πώς θα είναι όταν... Έχετε σκεφτεί εσείς ποτέ κάτι αντίστοιχο?
Πάντως ναι μεν υπερφαγία, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τις ποσότητες που κατανάλωνα στα επεισόδια βουλιμίας. Μου φαίνεται σαν όνειρο, ότι δεν τα έχω κάνει στην πραγματικότητα εγώ αυτά. Τώρα θα προσπαθήσω να σταματάω το φαγητό πριν φουσκώσω τελείως και να κρατάω την υπόλοιπη ποσότητα για λίγο αργότερα μπας και ωθήσω λίγο τον μεταβολισμό μου να αρχίσει να καίει χωρίς να τον βομβαρδίζω ξαφνικά και να μπλοκάρει και να κάθεται ανύμπορος με όλο αυτό το φαγητό στο στομάχι.

---

νομιζω οτι διαβαζω εμενα...
παρε το βιβλιο η ψυχολογια της διαιτας,
με βοηθα πολυ να μη τρωω μεχρι να σκασω,
τα δε βουλιμικα τα εχω κανει περα εδω κ μερες που το διαβαζω! ελπιζω να πανε στον αγυριστο

ΥΓ τις προαλλες μετα απο "τσιμπουσι"
κοιταχτηκα στον καθρεφτη κ με ειδα με την κοιλια απεναντι κ σκεφτηκα "θαμαι πολυ ομορφη εγγυος"
κ απο τοτε υποσχεθηκα οτι θαμαι κ υγιης εγγυος χωρις ταλαιπωρημενο απο την υπερφαγια κ τις διαιτες οργανισμο!
ελπιζω να πιασει...
ψαχνω απο που να πιαστω!

τρελοbad!

Loustam άμα ισχύει η θεωρία σου τότε εγώ έχω ανάγκη από τρίδυμα για να καλυφθούν τα συναισθηματικά κενά μου γιατί τόσο μοιάζει η κοιλιά μου όταν τρώω πολύ.μάλλον γιαυτό τρώμε για δύο.χιχιχι αστειεύομαι.
όλο και κάποιο δίκιο έχει η ψυχολόγος σου,αφού η βουλιμία έρχεται να καλύψει κενά γιατί όχι και ανάγκη για μητρότητα,ούτως η άλλως γυναίκες είμαστε.

τελευταία είμαι πεσμένη ψυχολογικά παρόλο που έρχονται οι διακοπές.νομίζω φταίει αυτό το διάστημα της αναμονής που δεν έχεις όρεξει να δουλέψεις, να έίσαι σε πρόγραμμα,σταμάτησα και την άσκηση και το μέτρημα θερμίδων το μόνο που κάνω όλη μέρα είναι να κρατάω με το χέρι μου το πηγούνι μου και να ονειροπολώ. ας κάνω ένα διάλειμμα από την ενασχοληση με το φαγητό.τι το τόσο τραγικό μπορώ να πάθω.το πολύ να βάλω κανα 2κιλό στις διακοπές μου αν και δεν νομίζω.μπορεί κ να χάσω κιόλας.

πως το καταφέρνεις αυτό???
να χάνεις στις διακοπές ...
καλά και εγώ την επόμενη εβδομάδα απο την παρασκευή και μετά θα είμαι αδειούχα αλλά έχει καθυστερήσει τόσο πολύ ο καιρός που εκεί που δεν άντεχα άλλο τώρα αντέχω !!!!!!!

με λυπήθηκε ο θεούλης!

καλέ δεν χάνω κιλά στις διακοπές.λέμε τώρα.λέω μήπως.

Λοιπόν, bouliana, φέτος θα χάσεις στις διακοπές διότι θα σου στέλνω από τη δική μου παραλία ρακετικά vibes :cool::cool2::cool: Φεύγω αύριο και μπήκα αφ' ενός να σου υπαγορεύσω τελικές οδηγίες για το ρακετικό τουρνουά :smug:, αφ' ετέρου να σου δώσω ένα φιλί στο μπρατσουλάκι που από τη ρακέτα θα γίνει μπράτσο Jillian Michaels.

Η ιστορία με το πηγούνι στο χέρι περιγράφει τη ζωή μου εδώ και πολλέεεες πολλέεεεες μέρες, μόνο σήμερα έσπασε η ρουτίνα επειδή έβαζα πλυντήρια και πήγα για μαγιό. Απ' ό,τι κατάλαβα, σε καμιά δυο μέρες και το δικό σου χέρι θα φύγει από το πηγούνι για να πιάσει ασφαλώς άλλα, πιο ενδιαφέροντα πράγματα [κοχυλάκια, ρακετόμπαλα, μοχίτα, καραβιδούλες και τέτοια εννοώ :dork:], οπότε μένω ανήσυχη και σου εύχομαι καλά μακροβούτια και απόλυτη χαλάρωση. Μουάτς :love:

papa καλές βουτιές.να περάσεις υπέροχα.!!!!!!επειδή θα δεις την απάντησή μου μόλις γυρίσεις ,σου έυχομαι να είσαι μάυρη αραπίνα, με λερωμένα τα φρεσκοπλυμένα σου συνολάκια με άμμο αντηλιακά κ μπύρα.την ίδια τύχη ναχει το καινούριο σου μπικίνι.φιλιά και στο δικό σου μπρατσουλάκι που εύχομαι να χει καλύτερη τύχη απτο δικό μου .το δεξί σίγουρα τουλάχιστον. και μην έχεις τύψεις που παράφαγες καραβιδομακαρονάδες ,κ μη νιώθεις άσχημα που τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του,γιατί σκέψου οτι θα χεις κ εμένα συγκάτοικο σε αυτή την τρέλα!

μπράβο βρε κορίτσια! πολύ χαίρομαι με τον ενθουσιασμό σας για τις διακοπούλες σας! εύχομαι να περάσετε τέλεια, και την επόμενη φορά που θα γράψετε στο φόρουμ να είναι απλά για να μας περιγράψετε πόσο υπέροχες και λυτρωτικές ήταν αυτές οι διακοπές για εσάς και την ψυχολογία σας!!!
φιλιά και καλά να περάσετε

και εσύ να περάσεις καλά loustam.θα μου λείψετε όλες.αύριο την κάνω.δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω χωρίς εσάς. δεν φαντάζεστε πόσο πολύ ανάγκη έχω αυτή την καθημερινή μου περιπλάνηση στο φορουμ..την προηγούμενη παρασκευή που βγήκα έξω και ξενύχτισα ήμουν ένα βήμα πριν τα βγάλω,είχα καιρό να νιώσω έτσι,και δεν είχα φάει πολύ ,είχα φάει όμως κ επίσης είχα πιει πολύ και ανακατευόμουν.ξάπλωσα στο κρεββάτι μου,κ ενώ όλα γύριζαν προσπαθούσα να ηρεμίσω έπερνα ανάσες και σκεφτόμουν.κ αλήθεια δεν σκέφτηκα ούτε τον εαυτό μου ούτε τους φίλους μου ούτε το αγόρι μου,σκέφτηκα εσάς. σκεφτόμουνα,τι θα πω στη loustam και στην ροζ και στην αλεξανδρίτα στη νίνα κ σταλλα΄κορίτσια.?
ξέρω πως ακόμα και αν μια μέρα κάνω το λάθος να ξαναπέσω θαχω ακόμα περισσότερη δύναμη να ξαναρχίσω κ θα χω κ εσάς που νιώθω τόσο υπεύθυνα απέναντι σας. καλό καλοκαίρι

bouliana να πας διακοπουλες κ να περασεις τελεια!καλο καλοκαιρι κ σε εσενα!

κι εμείς θα σε σκεφτόμαστε συνέχεια στα μακροβούτια σου σε πελάγη ευτυχίας...
είναι συγκινητικό το πόσο αυτό το φόρουμ μας βοηθάει να σταθούμε στα πόδια μας και να παλέψουμε με το τέρας, αργά αλλά σταθερά. Κι εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένη από την ενός μηνός πορεία μου και τα συγχαρητήρια πάνε ε όλους και όλες μέσα σε αυτό το forum...
εγώ επειδή συνδυάζω δουλειά με διακοπές (...) θα συνεχίσω να παρακολουθώ ενεργά το forum!

καλεσ διακοπεσ σε ολουσ σασ!!!!!! αξιζει σε ολουσ μασ να περασουμε ενα αξεχαστο ,γλυκο καλοκαιρακι ... ανεμελο και γεματο συναισθημα!
σασ ευχαριστω τοσο πολυ και εγο, ειμαι τοσο λιγο καιρο εδω και με εχετε βοηθησει οοοοοολλοι εσεισ να καταλαβω αρκετα πραγματα για τον εαυτο μου που τοσο καιρο που τα εψαχνα δεν εβρισκα απαντηση...

και να λοιπον σε τι φαση ειμαι και εγω..

καταλαβα οτι τα βουλιμικα ειναι βαρετα, ανουσια κουραστικα, ψυχοφθορα, βρωμερα ε λοιπον να πανε στο διαοολο.. ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟ . ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
KYΡΙΑ ΒΟΥΛΙΜΙΑ ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑ@@#@ΤΕ.

Mπραβο, βουλιανα και λουσταμ για το κατορθωμα σασ... μη μασατε κοριτσια... αλλα θα ερθω και εγω εκει μαζι σασ, που να παρει μερα μερα θα σασ φτασω
ειμαι στη 3 μερα χωρισ να χρειαστει να μαζεψω τα κομματια μου απο τη τουαλετα...
αλλα με στερητικα... δε μπορω να κανω αλλιωσ
αχ αυτη η χωνεψη!

τη τριτη μερα παντα πεφτω... αλλα τωρα την περασα και θα ρθουν κι αλλεσ

σασ ευχαριστω ολουσ τοσο πολυ, μεσα απο τη καρδια μου!

Θα γράψω γρήγορα μήπως αλλάξω γνώμη...απόψε είναι η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ μετά απο πολλούς μήνες που βγήκα , ήπια και δεν "φόρτωσα " απτο περίπτερο γυρίζοντας...ξέρω οτι μπορεί να ακουστεί τελείως ηλίθιο αλλά μου έχει γίνει κάτι σαν κακιά συνήθεια και με το που θα ζαλιστώ λίγο το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι να κάνω βουλιμικό-και το κάνω πάντα εδώ κ πολλούς μήνες..τώρα είμαι σπίτι, δεν πεινάω καθόλου(έφαγα κ κάμποσους ξηρούς καρπούς) και πάλεψα τρομερά να μην ενδώσω στο περίπτερο , ελπίζω να τα κατάφερα κ να μην βγω με το που θα κλείσω τον η/υ.κουράστηκα απο αυτή την κατάσταση..γιατί δεν γεμίζω το στομάχι μου αλλά προσπαθώ να γεμίσω τα κενά μου και την επόμεη μέρα είμαι τρομερά δυστυχισμένη, τουλάχιστον ας μην γίνει σήμερα.την ώρα που έπινα σκέφτηκα πολλές φορές να τα γ@#$#σω όλα αλλά πραγματικά δεν πεινούσα κ τελικά κρατήθηκα.νιώθω αρκετά καλά , ίσως να γίνει μια αρχή..εύχομαι το ίδιο σε όλες μας , είναι αληθινά ψυχοφθόρο, όχι μόνο το φαγητο αλλά κ η απογοήτευση της επαναλαμβανόμενης αποπτυχίας.Εύχομαι καλό κ ήεμο βράδυ σε όλους και BOYLIANA ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΣΑΣ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ!!!!(Δεν μας πήραν κ τα χρόνια...!)

Nina πέστα ρε συ, κράτα γερά δεν αξίζει, .όλα είναι στο μυαλό μας και το μυαλό μας πρέπει να το κατευθύνουμε προς την ευτυχία κ όχι προς τον έύκολο δρόμο της δυστυχίας.η βουλιμία και οι εμετοί είναι μια κακιά συνήθεια κ θέλω να πιστεύω πως και το να απαλλαγουμε είναι επίσης μια συνήθεια(καλή).Καλό βράδυ!

Αχ παιδιά, εγώ ξαναέκανα βουλιμικό μετά από 5,5 μήνες αποχής. Νόμιζα ότι τα είχα καταφέρει καλά τηρώντας ένα πολύ ισορροπημένο και συγκεκριμένο διατροφικό πρόγραμμα. Εκεί που όλα πήγαιναν καλά, χωρίς λόγο, το πρωί της 1/8 έκανα βουλιμικό. Και το κακό είναι ότι στην περίπτωση μου δεν είναι ότι κάνω βουλιμικό μια μέρα και τέλος. Συνεχίζονται οι υπερφαγίες αρκετές μέρες, με ή χωρίς εμετούς, μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι έχω πάρει αρκετό βάρος και να σταματήσω τρομοκρατημένη.
Τι να πω...είχα κάνει χρόνο ρεκόρ αποχής από βουλιμικά και τα διέλυσα όλα ακόμα μια φορά και μάλιστα παραμονές καλοκαιρινών διακοπών...
Δεν πρόκειται να ξεμπερδέψω ποτέ.