Δεν αντέχω άλλο....

ναι το ξέρω ρε παιδιά ότι είναι διαταραχή μακάρι να μπορούσα απο εδώ να βοηθήσω περισσότερο

είναι κρίμα τόση τυρρανία
όταν μιλάς με παχύσαρκους σου λένε π.χ"και εγώ την έκανα σήμερα έφαγα μια ζαμπονοτυρόπιτα.."
και λες οκ μπορείς να δώσεις δύναμη δεν έγινε και τίποτα όντως δεν πειράζει αν φας μια φορά και 1 και 2 και 3 ζαμπονοτυρόπιτες....και δίνεις δύναμη την επόμενη στιγμή να συνεχίσεις κανονικά

εδω όμως περιπλέκονται τα πράγματα....κάνεις κακό στον εαυτό σου .....ματώνεις την καρδιά σου το μυαλό σου και το στομάχι σου !!!1

καταστρέφεις την εμφάνιση σου όσο και αν νομίζεις ότι την φτιάχνεις....
τα δόνται σου κιτρινίζουν και με καμμία λεύκανση δεν ξαναγίνονται δόντια ...
τα μαλλιά σου είναι μαι τούφα όλα και όλα απο τον κότσο σου ...
τα μάτια σου έχουν σακούλες μέχρι τα μάγουλα

έχω μια θεία χρόνια βουλιμική!!!
πολύ ωραίο κορμί αλλά η μούρη της όπως σας το περιγράφω..

έχει κόψει τους εμετούς αλλά καμμια φορά την πιάνουν βουλιμικά μετά τα οποία είτε ξερναέι μόνη της γιατί το θεωρεί φυσιολογικό απο την στιγμή που έφαγε τόοοσο πολύ είτε παει σκύψει να πάρει κάτι που έπεσε και τις φεύγουν επιτόπου!!!
είδε έχει κάνει ενχείρηση χολής και τις την έχουν βγάλει
αν με ρωτήσετε είναι 40χρονών σήμερα και λέει ότι το έκανε στα 12 της για καμμια΄5αρια χρόνια!!

δωρα ίσως ένας διατροφολόγος θα σου δώσει ακριβώς την διατροφή που χρειάζεσαι. αν τρως πιστεύω έστω κ κάτι λίγο κάθε τρεις ώρες είναι το καλύτερο.σε πιάνει υπερφαγία λόγω της υπερβολικής στέρησης.άμα δεν σταματήσεις να στερήσε όποτε πεινάς δεν θα σταματήσουν κ τα βουλιμικά επεισόδια

3ερω ειναι μερες που προσπα8ω να τρωω σωστα κ ζω στιγμες πραγματικης ευτυχιας.
Lifedrops τα κιλα μου ηταν ανεκα8εν γυρω στα 52, σε ενα διαστημα υπηρ3α κ 55.
προσφατα σχετικα επεσα στα 42.
Δεν μπορω να πω οτι στερουμε υπερβολικα παντως, τουλαχιστον οχι πλεον. Διατροφολογο δεν χρειαζομαι. τον ψυχιατρο μου ομως τον χρειαζομαι επιγοντως...

Lifedrops οχι αλιμονο δεν παρε3ηγείσαι. Αλλωστε γιαυτο βρισκομαστε ολοι εδω, για να αλληλοβοηθούμαστε.

γιατί πιστεύεις οτι δεν χρειάζεσαι κ ένα διατροφολόγο.ίσως κ έναν παθολόγο.είσαι πολύ λίγα κιλά.πρέπει να κάνεις εξετάσεις,οι γιατροί να σου πουν πόσα κιλά χρειάζεται να βάλεις να σου δώσουν κάποια διατροφή ,να σου πουν από πόσες θερμίδες να ξεκινήσεις την με΄ρα. και φυσικά χρειάζεσαι κ ψυχίατρο.αν δεν έχεις κ περίοδο μάλλον χρειάζεσαι κ ένα γυναικολόγο κ έναν ενδοκρινολόγο

κατσε κατσε... πηγαινω σε ψυχιατρο μηνες τωρα...
κ πηγα προσφατα σε παθολογο κ εκανα ε3ετασεις... κ ολα καλα...
με την περιοδο ανεκαθεν ειχα προβλημα

ωραία.γιατί να μη βρεις κ ένα καλό διατροφολόγο διαιτολόγο.?μια πρόταση κάνω.

Bouliana,
πόσο σε χαίρομαι... μου φαίνεται ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο,συνειδητοποιημένη και ισορροπημένη...

Κοριτσάκια μου, πως είστε σήμερα??
Εγώ πλέον πήρα απόφαση ότι δεν μπορώ να κάνω εμετό(γιατί το αντανακλαστικό του εμετού δεν δουλεύει πλέον, δεν μπορώ να προκαλέσω εμετό)...
όμως το θέμα είναι πώς να μην κάνω και βουλιμικά επεισόδια????
Είναι εξαιρετικά δύσκολο... το κακό με εμένα είναι ότι δεν έχω καμία υποστήριξη από την οικογένεια μου.... όχι μόνο δεν με βοήθησαν ποτέ τους αλλά μου επιδείνώνουν και την κατάσταση συνεχώς... δεν μιλάω στη μαμά μου.. δεν την αντέχω ένα δευτερόλεπτο.... είναι ψυχαναγκαστική (επιβεβαιωμένο από τον ψυχίατρό της) και μόνο που νιώθω την παρουσία της στο σπίτι θέλω να τρώω μέχρι να εκραγεί το στομάχι μου..
τώρα έχω πάρει 2+ κιλά και αυτό με κάνει να έχω ακόμα πιο μεγάλο άγχος... γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να κάνω εμετό αλλά δυστυχώς βουλιμικά ΜΠΟΡΩ :(:(
Επομένως πρέπει να κοντρολάρω τον εαυτό μου.... Εύχομαι σε όλους/όλες μας Καλό κουράγιο....

Στην ιδια φάση είμαστε.... θα την βρουμε την ακρη... νομιζω το οτι δε μπορουμε να κανουμε εμετο θα μας βοηθήσει πολύ....

alexandrita είμαι σε καλή φάση η αλήθεια είναι αλλά περπατάω πάνω σε τεντωμένο σκοινί..εσύ τι κάνεις? πως νιώθεις μέσα σου? abrakatabra κάνε ένα βήμα να ξεφύγεις.πάντως σε καταλαβαίνω.

Καλημέρα!!!!
Μπορεί να περπατάς σε τεντωμένο σχοινί αλλά είσαι καλή ακροβάτισσα :P

Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί... όλα είναι πολύ μπερδεμένα μέσα μου... 1/9 έκανα το τελευταίο υπερφαγικό.
Εύχομαι η περιπέτεια που πέρασα να με βοηθήσει και να μην το επαναλάβω...
Δεν είμαι και στα πολύ πάνω μου,νιώθω πάλι μια κατάθλιψη,δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν....

Alexandrita, γράφεις εδώ και αυτό έχει σημασία. Προσπάθησε σιγά σιγά να συνειδητοποιήσεις τί έχει γίνει. Είσαι σε μία φάση αποθεραπείας και αυτό πρέπει να σου δίνει χαρά και αισιοδοξία. Έχεις βρει την δύναμη 5 ημέρες τώρα να τιθασσεύσεις τις παρορμήσεις σου για φαγητό. Α αρχή είναι για όλους μας δύσκολη αλλά το αποτέλεσμα θα μας αποζημιώσει. Βλέπε μακριά και παίρνε δύναμη. Να μας γράφεις την πορεία σου για να παίρνουμε κι εμείς δύναμη από εσένα. Και όταν βρεις όρεξη θα μιλήσεις και στους γύρω σου. Για θέματα σχετικά ή άσχετα... Δεν έχει σημασία. Θα δεις ότι η απελευθέρωση θα είναι και σωματική και ψυχική!
Να χαμογελάς και να σκέφτεσαι θετικά. Εγώ σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου!!!

πιστεύω οτι τώρα ακροβατώ καλά (προς το παρόν) αλλά στο παρελθόν ούτε 2 εκατοστά δεν μπορούσα να προχωρήσω χωρίς να πέσω.η επανάληψη όμως μέκανε να προχωράω όλο κ πιο μπροστά να ξαναπέφτω μέτά λι΄γο πιο μπροστά κτλ. σε διαβάζω πιο αισιόδοξη από ποτέ.καλή αρχή στο περπάτημα σου κ εσένα.

Πριν 10 λεπτα ημουν παλι πανω απο τη λεκανη.
Αυτο που φοβαμαι περισσοτερο ειναι οτι νιωθω να αντεχω.

αν δεν εκανες εμετο θα αντεχες?

Μερικες φορες σκεφτομαι τι ακριβως συμβαινει σε αυτην τη παλιοβουλιμια. Δηλαδη καμια φορα νιωθω οτι δεν κανω εμετο επειδη εχω φαει, αλλα τρωω για να κανω εμετο.
Θα αντεχα, αλλα θα ημουν θυμωμενη και απογοητευμενη. Αντεχω και τον εμετο ομως δυστυχως και το προτιμω ετσι γιατι δε νιωθω μετα τοσες τυψεις.

τελικά έφαγα του σκασμού.ένα ολόκληρο κουτί δημητριακά με γάλα κ μια κουβερτούρα κ 4 ροδάκινα κ αν είχα κ κάτι άλλο να τρώγεται χωρίς μαγείρεμα θα το έτρωγα...είμαι σκασμένη κ νιώθω τρελές τύψεις γιατί δν θέλω να πάρω άλλα κιλά και είμαι ένα βήμα πριν την λεκάνη.γαμώτο δεν θέλω να το ξανακάνω αυτό αλλά δεν αντέχω άλλες τύψεις , είναι μια εβδομάδα τώρα που τρώω σαν γουρούνι ότι μου έρθει.θα σκάσω

συνεχίζω...+ένα γιαούρτι με κακάο .παράλληλα μιλάω στο τηλ. με μια φίλη σαν να μν τρέχει τίποτα...της μιλάω κ σκέφτομαι να το κλείσω να πάω να τα βγάλω..ρε κορίτσια πάντως κάπως καλύτεραδν είναι απτο να έτρωγα πχ καρμπονάρα κ πάστες ή μου λέω μαλακίες για να τα κρατήσω μέσα μου???κ αύριο έχω γενέθλια κ ήθελα να είμαι πιο free , σκατά πάλι στη μιζέρια θα είμαι..

φυσικα και ειναι πολυ καλυτερα απο το να ετρωγες καρμποναρα και παστες!!!!! τα υπερφαγικα με υγιεινα φαγητα οπως γιαουρτια και φρουτα εγώ ποτε δε τα θεωρω κατι κακο... ευχομαι να μην εκανες εμετο και θα δεις... αυριο το πρωι θα εχεις χωνεψει και θα εισαι μια χαρα (τσεκαρισμενο)!!!!

Quote:

---

Originally posted by Lifedrops
Μερικες φορες σκεφτομαι τι ακριβως συμβαινει σε αυτην τη παλιοβουλιμια. Δηλαδη καμια φορα νιωθω οτι δεν κανω εμετο επειδη εχω φαει, αλλα τρωω για να κανω εμετο.
Θα αντεχα, αλλα θα ημουν θυμωμενη και απογοητευμενη. Αντεχω και τον εμετο ομως δυστυχως και το προτιμω ετσι γιατι δε νιωθω μετα τοσες τυψεις.

---

με αναστατωσε αυτη η οπτικη...
οσο κι αν αντεχα τον εμετο και αν βουλιαζα στην καταθλιψη οταν δεν καταφερνα να τα βγαλω παντα υπεφερα κατα τη διαρκεια της διαδικασιας....

Alexandrita ουτε εμενα μου αρεσει αυτο που συμβαινει, το σιχαινομαι και μερικες φορες κι εγω υποφερω κατα τη διαρκεια της διαδικασιας, ειδικα πιο παλια. Δε ξερω, ισως με το καιρο να το κανω πολυ πιο ευκολα. Εχω συνηθισει, εχω βρει τροπους, δεν ξερω, η ολη διαδικασια παντως κρατα ελαχιστα. Και παλι ομως υποφερω, ψυχολογικα κυριως. Παλια ματωναν τα δακτυλα μου και ειχα σημαδι, τωρα γινεται πολυ ευκολα.

νρεπομαι και να το ξεστομίσω. έχω καταντήσει να κάνει συνέχεια εμμετό. Εχθές ήταν μία πολύ καλή μέρα γιατί έκανα μόνο 2 φορές. Στόχος σήμερα είναι να κάνω μόνο μία. λέω βλακείες;;;κοροιδεύω τον εάυτό μου;;;Απλά καταλαβαίνω ότι η λέξη 'καρκίνος οισοφάγου' που διάβασα σε συνδυασμό με το παιδάκι που έχω είναι ίσως το μοναδικό σοβαρό έναυσμα για να παλέψω πάλι από την αρχή. Γιατί έχω προσπαθήσει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά πάντα κάτι γίνεται και ξανακατρακυλάω. Και δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ στα 32 μου νιώθω ώρες ώρες τόσο μα τότο κουρασμένη. Δεν έχω κουράγιο νομιζω να προσπαθήσω και να ξανααποτύχω. Όχι πρέπει λέω από την άλλη.Εϊναι άδικο να πεθάνεις και να φταίνε οι σοκολάτες και οι πίτσες...δεν νομίζετε;;

Quote:

---

Originally posted by POZ
κ αύριο έχω γενέθλια κ ήθελα να είμαι πιο free , σκατά πάλι στη μιζέρια θα είμαι..

---

Χρονια σου πολλά Ροζούλα!!!!!
εύχομαι η ζωή σου από εδώ και πέρα να είναι σαν το nickname σου,πάντα ροζ και όλα σου τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα!!!!!

η σημερινή μέρα είναι καλή ευκαιρία για να αφήσεις ολα αυτα που σε πληγωνουν και σου τρωνε την ψυχη εκει που ανηκουν,στο παρελθον!!!

πολλά φιλιά και καλημέρα!!!

όλα θα πάνε καλά!!!!

marmade μου,
μην απογοητευεσαι...
φυσικα και ειναι αδικο!!! αλλά τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμα!
το λέω και σε σένα.. όλα θα πάνε καλά στο τέλος, λίγη βοήθεια χρειαζόμαστε, μία μικρή ώθηση ώστε να αναπνεύσουμε ξανά.
καθεμία πρέπει να αντλήσει δύναμη από κάτι διαφορετικό.υπάρχει καλύτερο κίνητρο από το να προσπαθήσεις να γίνεις καλά για το παιδάκι σου????

Quote:

---

Originally posted by POZ
συνεχίζω...+ένα γιαούρτι με κακάο .παράλληλα μιλάω στο τηλ. με μια φίλη σαν να μν τρέχει τίποτα...της μιλάω κ σκέφτομαι να το κλείσω να πάω να τα βγάλω..ρε κορίτσια πάντως κάπως καλύτεραδν είναι απτο να έτρωγα πχ καρμπονάρα κ πάστες ή μου λέω μαλακίες για να τα κρατήσω μέσα μου???κ αύριο έχω γενέθλια κ ήθελα να είμαι πιο free , σκατά πάλι στη μιζέρια θα είμαι..

---

έχεις γενέθλια καλό μου;;; να ζήσεις γερή και ελεύθερη σύντομα από τα πάθη....να είσαι καλά σε φιλώ γλυκά

ροζ χρόνια σου πολλά κουκλάρα μου!!! να τα εκατοστήσεις κ ότι επιθυμείς!!!
να σκέφτεσαι πάντα αισιόδοξα.

αλεξανδρίτα είσαι λίγο πιο χαλαρή ή μου φαίνεται?πολύ το χαίρομαι.

καλημερα bouliana μου!!!
ειμαι ναι... νιωθω δυνατη,οτι μπορω να τα καταφερω χωρις υπερφαγικα και εμετους πλεον...

κυριως με πιανει η μανια με τα βουλιμικα οταν δεν μπορω να γυμναστω και δυστυχως τον τελευταιο χρονο συνεβησαν πολλα και ημουν off αρκετο καιρο και τα βουλιμικα ηταν παρα πολλα...
οσο ομως τα ποδια μου ειναι σε καλη κατασταση,οταν τρωω δεν εχω τοσες πολλες ενοχες.
με καποιο τροπο το τρεξιμο λειτουργει οπως οι εμετοι... διωχνει τις τυψεις οταν τρωω...

ναι αλλά μην το παραγ..ας ,με το μαλακό το τρέξιμο.όχι τίποτα αλλά η εξάντληση του σώματος εξαντλεί κ τον μεταβολισμό.

Quote:

---

Originally posted by alexandrita
καλημερα bouliana μου!!!
ειμαι ναι... νιωθω δυνατη,οτι μπορω να τα καταφερω χωρις υπερφαγικα και εμετους πλεον...

κυριως με πιανει η μανια με τα βουλιμικα οταν δεν μπορω να γυμναστω και δυστυχως τον τελευταιο χρονο συνεβησαν πολλα και ημουν off αρκετο καιρο και τα βουλιμικα ηταν παρα πολλα...
οσο ομως τα ποδια μου ειναι σε καλη κατασταση,οταν τρωω δεν εχω τοσες πολλες ενοχες.
με καποιο τροπο το τρεξιμο λειτουργει οπως οι εμετοι... διωχνει τις τυψεις οταν τρωω...

---

κοριτσάκι μου από ότι καταλαβαίνω και εσύ τους εμμετούς τους ξεκινάς όταν δεν σε γεμίζει κάτι άλλο. Εγώ από την άλλη καταλαβαίνω ότι τρώω και όταν βαριέμαι. Δηλαδή επειδή έχω συνηθίσει μονίμως να ασχολούμαι με κάτι και αδυνατώ να χαλαρώσω καταφεύγω σε φαγητό και τουαλέτα όποτε έχω ελεύθερο χρόνο. δεν είναι τραγικό;; την έπαθα όταν διορίστηκα σε επαρχία και έμενα μόνη μου και είχα άφθονο ελεύθερο χρόνο παρά τις πάρα πολλές ασχολίες τις οποίες φρόντισα να έχω. όταν έμενα στο σπίτι η διέξοδος ήταν το φαγητό.....

εχεις δικιο... κι εγω κατεφευγα σε φαγητο-εμετο οποτε ειχα ελευθερο χρονο και εννοειται οτι το βρισκω τραγικοτατο....
εχεις σκεφτει ποτε να ξεκινησεις καποιο ειδος αθλησης?

α ναι βέβαια
έχω γίνει χειμερινή κολυμβήτρια εδώ και 8 χρόνια και πηγαίνω για μπάνιο κάθε μέρα ακόμη και κάτι κουλές ώρες της ημέρας όποτε υπάρχει κενό στη μέρα μου...επίσης πριν παντρευθώ πήγαινα και γυμναστήριο...η άθληση είναι μεγάλη εκτόνωση...και αν κάποια μέρα δεν πάω για κολύμπι έχω κάτι νεύρα που νομίζω θα σκάσω...

και παρ'ολ΄αυτα συνεχιζονται τα βουλιμικα?? :barfy::barfy::barfy::barfy:

Quote:

---

Originally posted by alexandrita
και παρ'ολ΄αυτα συνεχιζονται τα βουλιμικα?? :barfy::barfy::barfy::barfy:

---

τα βουλιμικά συμβαίνουν όταν γυρίζω στο σπίτι και με ξαναπλακώνουν τα προβλήματα το άγχος ή η βαρεμάρα στο κεφάλι....ο άνθρωπος τελικά είναι να μη συνηθίσει σε μία κατάσταση..είναι σαν έναν φίλο που τον νιώθεις κολλητό και νομίζεις ότι είναι πάντα εκεί για εσένα ενώ στην ουσία σε τραβάει στην καταστροφή. Η πλάκα είναι ότι μου έχει τύχει αυτό με κολλητή η οποία αποδείχτηκε ότι με ζήλευε και ήθελε μόνο το κακό μου...μόνο που άργησα πολύ να το δω..

ΡΟΖ μου πολύχρονη, ευτυχισμένη, χαρούμενη, χαμογελαστή! Ξέχνα τα φαγητά, τις θερμίδες, τις τύψεις. Φρόντισε να περνάς πάντα καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου! Και μακάρι του χρόνου τέτοια μέρα να τα ξαναπούμε μέσα από το φόρουμ για τις ευχές, και για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μου από την "νέα" μας, "ελεύθερη" ζωή...
Να περνάς πάντα όμορφα

Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ όλες σας ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!Με συγκινήσατε..Ανταποδίδω τις ευχές σε όλες σας , να έχουμε υγεία , να αγαπάμε τον εαυτό μας κ μέσα απο όλο αυτό που περνάμε , εύχομαι να βγούμε δυνατότερες, σοφότερες και πραγματικά ευτυχισμένες!!Απο σήμερα κ εγώ ξαναμπαίνω κάπως στον ίσιο δρόμο γιατί μπούχτησα , φαί, γλυκά, ποτό, τσιγάρο!Μπούχτησα όμως!(ωραία λέξη το μπούχτησα)..Ας μην πιεζόμαστε, σιγά σιγά όλα θα γίνουν, παρατηρούσα αυτον τν καιρό οτι όσο πιο σπαστικά προσπαθώ για κάτι(οτιδήποτε) τόσο πιο σκατά πάει.Οπότε αποφάσισα να μετριάσω λίγο την τελειομανία μου κ να πάψω να με χτυπάω στον τόιχο σαν χταπόδι με το παραμικρό(φροντίδα κ προδερμ βουλιάνα σωστή!)Νομίζω θ έκανε καλό σε όλες μας να το προσπαθήσουμε λιγάκι...Σας φιλώ προς το παρόν κ όταν αδειάσω θ διαβάσω τις προόδους σας!!

Abrakatabra τι κανεις?πως εισαι?

Quote:

---

Originally posted by POZ
Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ όλες σας ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!Με συγκινήσατε..Ανταποδίδω τις ευχές σε όλες σας , να έχουμε υγεία , να αγαπάμε τον εαυτό μας κ μέσα απο όλο αυτό που περνάμε , εύχομαι να βγούμε δυνατότερες, σοφότερες και πραγματικά ευτυχισμένες!!Απο σήμερα κ εγώ ξαναμπαίνω κάπως στον ίσιο δρόμο γιατί μπούχτησα , φαί, γλυκά, ποτό, τσιγάρο!Μπούχτησα όμως!(ωραία λέξη το μπούχτησα)..Ας μην πιεζόμαστε, σιγά σιγά όλα θα γίνουν, παρατηρούσα αυτον τν καιρό οτι όσο πιο σπαστικά προσπαθώ για κάτι(οτιδήποτε) τόσο πιο σκατά πάει.Οπότε αποφάσισα να μετριάσω λίγο την τελειομανία μου κ να πάψω να με χτυπάω στον τόιχο σαν χταπόδι με το παραμικρό(φροντίδα κ προδερμ βουλιάνα σωστή!)Νομίζω θ έκανε καλό σε όλες μας να το προσπαθήσουμε λιγάκι...Σας φιλώ προς το παρόν κ όταν αδειάσω θ διαβάσω τις προόδους σας!!

---

το πρόβλημά μας κοριτσάκι μου είναι ότι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας αρκετά ώστε να βάζουμε ένα τόιχος γύρω μας και να μην αφήνουμε βλακείες να μας σπρώχνουν στο φαγητό. Εχθές για παράδειγμα διαπίστωσα πως για άλλη μία φορά οι καλοί μου οι συνάδελφοι φρόντισαν να λείπουν σε άδεια και με χώσανε να κάνω τη δική τους δουλειά την οποία παρεπιπτώντως δεν ήξερα και πολύ καλά...γνωστή νομίζω η συνέχεια έτσι;; άγχος πανικός μπισκότα τουαλέτα....και μετά όταν καταγράφεις τα στάδια του βουλιμικού επεισοδίου κάθεσαι και λες 'καλά πόσο μ...κας έισαι;;;' δηλαδή σκέψου ότι οι άλλοι και ξεκούραστοι είναι αφού απέφυγαν το χωσέ και την υγεία τους έχουν μια χαρά.....τέλος πάντων.....το θέμα πώς να ξεμπλοκάρεις το μυαλό σου πριν ακολουθήσει την πεπατημένη οδό πώς να στρίψεις το τιμόνι ....

Ναι...τα έχω περάσει αμέτρητες φορές αυτά.Ή ακόμα χειρότερα με ανθρώπους της οικογενειάς μου -που δν γίνεται να απομακρυνθείς- να μου φορτώνουν ότι πρόβλημα έχουν, να παριστάνω εγώ την σούπερ δυναμική, να κάνω τον ψυχολόγο (που δν είμαι), να δίνω τις τέλειες συμβουλές και με το που μένω μόνη μου....επιστροφή στην δυστυχία της λεκάνης...και ίσως τελικά να μην μ φταίνε οι άλλοι , οι άλλοι ότι τους δείχνεις λαμβάνουν κ σιγά μην το υπεραναλύσουν κιόλας.Αν είμαστε θύματα και βρίσκουν πάτημα φυσικά κ θα το εκμεταλευτούν.Εγώ με την υπερευαισθησία μου δεν είδα φως ούτε κανείς με λυπήθηκε ποτέ.Το πολύ να καταντούσα γραφική.Και ξέρω οτι δεν πρόκειται να αλλάξω, έτσι γεννήθηκα αλλά πλεον μετά τον πάτο που έπιασα κ την άπειρη στεναχώρια , μου βγαίνει κ θυμός.Θυμός γιαυτά που έκανα στον εαυτό μου, περιμένοντας να με σώσω όχι εγώ, αλλά κάποιο μαγικό χέρι τρίτου.Τώρα έχω πεισμώσει κάπως...κουράστηκα απο τόση κακομοιριά.Κ το αστείο είναι οτι βλέπω να έχουν αρχίσει κ οι άλλοι να σέβονται ξανα όπως παλιά..

Quote:

---

Originally posted by POZ
Ναι...τα έχω περάσει αμέτρητες φορές αυτά.Ή ακόμα χειρότερα με ανθρώπους της οικογενειάς μου -που δν γίνεται να απομακρυνθείς- να μου φορτώνουν ότι πρόβλημα έχουν, να παριστάνω εγώ την σούπερ δυναμική, να κάνω τον ψυχολόγο (που δν είμαι), να δίνω τις τέλειες συμβουλές και με το που μένω μόνη μου....επιστροφή στην δυστυχία της λεκάνης...και ίσως τελικά να μην μ φταίνε οι άλλοι , οι άλλοι ότι τους δείχνεις λαμβάνουν κ σιγά μην το υπεραναλύσουν κιόλας.Αν είμαστε θύματα και βρίσκουν πάτημα φυσικά κ θα το εκμεταλευτούν.Εγώ με την υπερευαισθησία μου δεν είδα φως ούτε κανείς με λυπήθηκε ποτέ.Το πολύ να καταντούσα γραφική.Και ξέρω οτι δεν πρόκειται να αλλάξω, έτσι γεννήθηκα αλλά πλεον μετά τον πάτο που έπιασα κ την άπειρη στεναχώρια , μου βγαίνει κ θυμός.Θυμός γιαυτά που έκανα στον εαυτό μου, περιμένοντας να με σώσω όχι εγώ, αλλά κάποιο μαγικό χέρι τρίτου.Τώρα έχω πεισμώσει κάπως...κουράστηκα απο τόση κακομοιριά.Κ το αστείο είναι οτι βλέπω να έχουν αρχίσει κ οι άλλοι να σέβονται ξανα όπως παλιά..

---

:thumbup::thumbup::thumbup: