Printable View
εγω απο τον δικο μου ξεκινησα εδω και πολυ καιρο. εκτιθεμαι, δεν κρυβομαι ουτε το παιζω ανωτερη και ξερολας. και ακριβως επειδη εχω βρεθει στα σκατα, εβλεπα εκεινο το κοριτσι και ενιωθα οτι επρεπε καποιος να την πιασει να την ταρακουνησει μεχρι να ξυπνησει....
και γω αυτο χρειαζομουν καποτε.
ισως και τωρα αυτο χρειαζομαι (Αλλα τεσπα αυτο ειναι αλλο θεμα...)
οχι, μαλλον απλα θα την εκανα ακομα πιο χωμα....Quote:
Originally posted by Kleanthis
Εσύ πιστεύεις ότι αν έλεγες κάτι εκείνη τη στιγμή η κοπέλα θα καταλάβαινε;Από ιδία πείρα ( και λόγω προσωπικής κατάστασης ) λέω πως όχι μόνο δε θα έκανε τίποτα,αλλά η αντίδραση της μπορεί να ήταν και έντονη.Quote:
Originally posted by click
ειχα δει ενα κοριτσι, ταμιας στα γκουντυς, με νευρικη ανορεξια. θα μου πεις, πως την εχεις δει ετσι? διαγνωση κανεις?
το κοριτσι ηταν κοκαλα με δερμα, τιποτα αλλο.
κυριολεκτικα ενα βημα απο τον ταφο.
ηταν αρχες της εγγραφης μου στο φορουμ.
ενιωσα τρελες τυψεις που ημουν κι εγω απο τα ατομα που την ειδαν, καταλαβαν, αλλα αδιαφορησαν :(
Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι,αλλά πιστεύω πως όποιος δε θέλει να σωθεί...
η αληθεια ειναι πως πολλες φορες μου εχει περασει απο το μυαλο η σκεψη να πασαρω χαρτακια περι διατροφικων διαταραχων, κρυφα.
ξερω ποσο κουφο ακουγεται. αλλα εξακολουθω να πιστευω οτι για καποιους δε θεωρουνται αυτονοητα τα αυτονοητα.
και δεν εχουν κανει σκεψεις που μπορει εμεις να νομιζουμε οτι τις εχουν κανει.
Ειδικά, οι άνθρωποι με ανορεξία,μπορεί να χαρούν κιόλας αν τους πεις ότι είσαι αδύνατος.Σίγουρα,η αντίδραση τους είναι μη προβλέψιμη όταν τους πεις ότι πρέπει να φας ή δείχνεις άρρωστος.Γενικά,είναι όλα στο «κόκκινο» μέσα τους και είναι πολύ ευερέθιστοι και στο θέμα της διατροφής.Νομίζουν ότι έχουν τον έλεγχο αλλά...Quote:
Originally posted by click
εγω απο τον δικο μου ξεκινησα εδω και πολυ καιρο. εκτιθεμαι, δεν κρυβομαι ουτε το παιζω ανωτερη και ξερολας. και ακριβως επειδη εχω βρεθει στα σκατα, εβλεπα εκεινο το κοριτσι και ενιωθα οτι επρεπε καποιος να την πιασει να την ταρακουνησει μεχρι να ξυπνησει....
και γω αυτο χρειαζομουν καποτε.
ισως και τωρα αυτο χρειαζομαι (Αλλα τεσπα αυτο ειναι αλλο θεμα...)
το ξερω,δεν ειπε κανεις οτι κρυβεσαι,το παιζεις ανωτερη ή οτι εισαι ξερολας!απλα μου αρεσε πολυ η υπογραφη σου και καθως εγραφα τη διαβασα και συνειδητοποιησα οτι η αλλαγη ξεκιναει πρωτα απο εμας!και οποιος θελει να αλλαξει,μπορει να αλλαξει..
για οποιον δε θελει ομως δεν μπορουμε να κανουμε και πολλα...
εμενα αυτη ειναι η ταπεινη μου αποψη...
γ@μησέ τα , ειδικά μετά την δική μου ιστορία όποια κοπέλα δω στον δρόμο πολύ αδύνατη (αρρωστημενα) , καρφωνομαι κ σχεδον την παίρνω απο πίσω θέλοντας να της μιλήσω..αλλά δεν το κάνω γιατί δεν νιώθω ακόμα ικανή να βοηθήσω κάποιον απο τη στιγμή που δεν έχω αφήσει πίσω το δικό μου πρόβλημα.Προχτες ημασταν σε ένα σπίτι 5 άτομα και πίναμε ένα ποτο πριν βγουμε.Όλοι πίναμε κ η μια κοπέλα (με αρκετά περιττα κιλά), καθόταν στον καναπέ , είχε στα πόδια της ένα κουτι με σιροπιαστα γλυκα και τα έτρωγε ..αργά μεν αλλά τελείως παθητικά, λες κ δεν καταλάβαινε την γεύση ή την πράξη της..με έπιασε τρομερή θλιψη γιατι αυτό το έχω κάνει (σε πολύ χειρότερο βαθμο) δεκάδες φορές αλλά είναι όντως θλιβερό να το βλεπεις σε κάποιον τρίτο κ μπορώ να πω οτι με στεναχωρεί κ περισσότερο.Ξέρω οτι πάει σε ψυχολόγο κ οτι προσπαθεί να χάσει κιλά κ ήθελα πραγματικά να της μιλήσω για το φόρουμ αλλά δεν την ξέρω πολύ καλά κ κόλωσα..επίσης πάντα πρωταρχικό εμπόδιο είναι ο φόβος του να αποκαλυφθεί κ η δική μου αρρωστια φυσικά.Τέλος πάντων το καλό είναι πως το φόρουμ είναι πρώτη μουρη στο καβούρι κ όποιος κάνει τον κοπο να ψάξει για δίαιτες, θερμίδες κτλ στο ιντερνετ θα το βρεί.Επίσης ποστεύω οτι υπάρχουν παρα παρα πολλοι άνθρωποι που το διαβάζουν, ενημερώνονται αλλά δν έχουν κάνει εγγραφή.Κ αυτό καλό είναι!
εχεις δικιο κλεανθη.
αλλα μηπως η καταληξη ειναι η ιδια?
δυο εκδοχες
1)δε λεμε τιποτα και πεθαινει
2) λεμε κατι και πεθαινει
?
Με αυτή τη λογική θα πρέπει να δίνουμε ένα κάρο χαρτάκια για τόσα θέματα που μας βασανίζουν.:):)Quote:
Originally posted by click
οχι, μαλλον απλα θα την εκανα ακομα πιο χωμα....Quote:
Originally posted by Kleanthis
Εσύ πιστεύεις ότι αν έλεγες κάτι εκείνη τη στιγμή η κοπέλα θα καταλάβαινε;Από ιδία πείρα ( και λόγω προσωπικής κατάστασης ) λέω πως όχι μόνο δε θα έκανε τίποτα,αλλά η αντίδραση της μπορεί να ήταν και έντονη.Quote:
Originally posted by click
ειχα δει ενα κοριτσι, ταμιας στα γκουντυς, με νευρικη ανορεξια. θα μου πεις, πως την εχεις δει ετσι? διαγνωση κανεις?
το κοριτσι ηταν κοκαλα με δερμα, τιποτα αλλο.
κυριολεκτικα ενα βημα απο τον ταφο.
ηταν αρχες της εγγραφης μου στο φορουμ.
ενιωσα τρελες τυψεις που ημουν κι εγω απο τα ατομα που την ειδαν, καταλαβαν, αλλα αδιαφορησαν :(
Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι,αλλά πιστεύω πως όποιος δε θέλει να σωθεί...
η αληθεια ειναι πως πολλες φορες μου εχει περασει απο το μυαλο η σκεψη να πασαρω χαρτακια περι διατροφικων διαταραχων, κρυφα.
ξερω ποσο κουφο ακουγεται. αλλα εξακολουθω να πιστευω οτι για καποιους δε θεωρουνται αυτονοητα τα αυτονοητα.
και δεν εχουν κανει σκεψεις που μπορει εμεις να νομιζουμε οτι τις εχουν κανει.
Ταπεινή μου άποψη είναι πως σε αυτόν τον κόσμο κανείς δε είναι για να σώσει ή να καταστρέψει τον άλλον.Εκούσια αυτόβουλη πρόθεση είναι όλα.
Η κατάληξη θα είναι άσχημη.Μην ξεχνάς πως η θνητότητα για τα άτομα με ΔΠΤ είναι γύρω στο 5 - 6 %.Πολλά απ'αυτά έχουν λάβει και βοήθεια κι ενημέρωση και στήριξη,απλά δεν ήθελαν αρκετά να ζήσουν και να γιατρευτούν.Quote:
Originally posted by click
εχεις δικιο κλεανθη.
αλλα μηπως η καταληξη ειναι η ιδια?
δυο εκδοχες
1)δε λεμε τιποτα και πεθαινει
2) λεμε κατι και πεθαινει
?
παιδιά μην πιάνετε τα άκρα..ένταξει όντως αν δεν θέλει ο ενδιαφερόμενος δεν γίνεται τπτ με το ζόρι, αλλά κ ο απόηχος των γύρω μας είναι πολλές φορές αν όχι το κίνητρο , η αιτια να μας αφυπνήσει οτι κάτι δν πάει καλά.Εμένα μου έλεγαν συνέχεις οτι είμαι πολύ αδύνατη κ τι τρέχει κ παρόλο που μου πήρε μηηηηνες να ξυπνήσω κ να πάψω να καμαρώνω για τα κοκκαλά μου, μου έκανε νε τέλει καλό γιατί παροτι ήμουν αρνητική , κατα βάθος αυτά τα λόγια μου είχαν εντυπωθει κ σιγά σιγά άρχισα να αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα.Τότε βέβαια ήμουν όντως στο κόκκκινο κ τρομερα ευερέθιστη αλλά αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι(γνωστοί μου κ μη)είχαν αδιαφορήσει, πραγματικά δν ξέρω πόσα χρόνια θα μου έπαιρνε κ τι κατάληξη θα είχα..
Εμενα αυτο που λες για να πασαρεις χαρτακια μου αρεσει
Παντως ειναι συγκινητικο το οτι σε απασχολει η περιπτωση των διπλανων σου κ να πω οτι εισαι απο τα πολυ δοτικα ατομα το ειχα δει απο την αρχη που μπηκα εδω μεσα.:thumbup:
Η κόλλητη μου είναι υπέρβαρη πόσο δεν ξέρω, παίζει να είναι και παχύσαρκη. Έχω να την ρωτήσω πόσα κιλά είναι πάνω από 2 χρόνια. Καταλαβαίνω ότι τα κιλά της αυξάνονται με αργό ρυθμό. Λίγες φορές έχω προσπαθήσει να ξεκινήσω συζήτηση και πέφτει με όμορφο τρόπο στο κενό. Το ότι έχει πρόβλημα το καταλαβαίνω δεν χρείαζεται να είμαι γκουρού, όπως και ότι δεν θέλει η δεν νοιώθει έτοιμη να το αντιμετωπίσει.
Κάποιες φορές μου έρχεται να της τα πω χύμα "τι κάνεις?? τι έχεις ?? γιατί ξεσπάς στο φαγητό?? ποιός σε πείραξε?? δεν είσαι ευτυχισμένη??? γιατί δεν μου μιλάς???" αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα αμυνθεί απομακρύνοντας με.
Και περιμένω...περιμένω να βρώ ένα παραθυράκι να της μιλήσω...
Πάντως το φόρουμ της το έχω αναφέρει μέσω εμένα.
σιλκ εσυ την ξερεις πολυ καλυτερα τη φιλη σου, αλλα ισως αξιζει τον κοπο να κανεις μια κουβεντα.
ακομα και αν στην αρχη μπει σε αμυνα, οταν θα ειναι ετοιμη, αυτα που θα εχει ακουσει θα μπορει να ειναι σε θεση να τα αξιοποιησει.
Μακαρι να ειχα και εγω καποιο/καποια περα απο το φορουμ (που σας ευχαριστω) να με στηριζε και εμενα :sniffle:
χθες ειχαμε κουβεντα με την μια αδελφη μου κ τη μανα μου, κ τη μια ανηψια μου.Quote:
Originally posted by petallouditsaa
Μακαρι να ειχα και εγω καποιο/καποια περα απο το φορουμ (που σας ευχαριστω) να με στηριζε και εμενα :sniffle:
Ολες παχουλες για την ηλικια τοους καθε μια κσε αλλο βαθμο.
Το αποτελεσμα ηταν να νιωσω ασχημα που καναμε καζουρα οτι "θα ντυθουμε χοντρες τις αποκριες"
γιατι δεν μου αρεσει σαν λεξη. Ειπαμε πολλα, εφυγα με ηθικο πεσμενο,
μεχρι κ η φωνη μου ειχε αλλαξει.
Ξαφνικα μετα ειχα απιστευτη ενεργητικοτητα γιατι συνειδητοποιησα οτι ειναι οι ανθρωποι μου, που με αγαπουν, κ μονο για καλο μου/μας ειπωθηκαν οσα ειπαμε.
Το αποτελεσμα ηταν οχι μονο να μη πειναω το βραδυ, αλλα μολις ικανοποιησα την οποια βιολογικη πεινα ειχα απλα σηκωθηκα απο το τραπεζι.
Κ μετα δεν πειναγα, δεν ειχα εκνευρισμο, δεν μου ελειπε το τσιγαρο, ενιωθα τοσο ηρεμη κ τοσο χορτατη που νυσταζα.
Ειχε πολυ καιρο να μου συμβει αυτο.
ηταν το πρωτο βραδ χωρις τυψεις, ενοχες, που μετα απο απιστευτη κουβεντα/κατραπακια που πιστευα οτι θα με ριξει σε βουλιμικο ενιωσα υπεροχα.
Για μενα παιζει ρολο πποιος σου λεει τι, εαν το ατομο που θα στο πει ειναι αγνωστος ή απλα σου ειναι αντιπαθης τοτε δεν βγαινει σε καλο.
Πρεπει ή να ειναι καποιος δικος σου ή καποιος αγωστος που ομως εχεις δει με καλο ματι.
Και το πως βλεπουμε τους αλλους ειναι συναρτηση πολλων παραγοντων κ ευμεταβλητο.
Αρα ισως ολα ειναι θεμα timing και σαυτο τον τομεα.
Δεν ξερω, ξερω οτι τοο ψαχνω!