Printable View
να σαι καλα ρε κουκουτσακι!!και σε σενα ευχομαι τετοιες μερες μονο...ηρεμια θελει,εγω με το που χαλαρωσα λιγο,κατευθειαν αρχισα να περναω και πιο ομορφα!οκ,δεν ειναι ολες οι μερες ιδιες και καποιες φορες ξυπναω με λιγοτερα κεφια αλλα δεν πτοουμαι!!σθνεχιζουμε παντα για μια καλυτερη καθημερινοτητα..εσυ με την διατροφη πως τα πας?και φυσικα πιο σημαντικο ,με την ψυχολογια σου πως τα πας?
ʼντε κοριτσάκι, πολύ ωραία νέα!! Χαίρομαι πολύ!!
Εγώ ξέφυγα λίγο με τη διατροφή 4 μέρες αλλά από χθες έχω επανέλθει. Ψυχολογία καλή, συμβαίνουν διάφορα δυσάρεστα βέβαια, αλλά έχω πει, θα κάνω ότι μπορώ για να μην με επηρεάζουν. Δεν θέλω να αφήσω κανέναν να μου το κάνει αυτό. Δεν θα τρώω για να καλύψω κανένα συναίσθημα. Δεν θα κάνω εμετό για κανένα λόγο. Κάθε φορά που θυμώνω βγάζω ένα χαρτί και γράφω. Κι έτσι ηρεμώ κάπως... :)
βοηθειααααα!!!!εκανα το χειροτερο υπερφαγικο εδω και καιρο και σκεφτομαι σοβαρα να κανω εμετο ,ενω εχω σταματησει τουσ εμετους οανω απο 1,5 μηνα.......δεν μπορω να σταματησω να το σκεφτομαι...τι με επιασε παλι??
Έχεις φουσκώσει; Γι αυτό θες να κάνεις εμετό; Προσπάθησε με κάθε τρόπο να χωνέψεις. Και μείνε εδώ να μιλάμε να περάσειQuote:
Originally posted by lusid dreams
βοηθειααααα!!!!εκανα το χειροτερο υπερφαγικο εδω και καιρο και σκεφτομαι σοβαρα να κανω εμετο ,ενω εχω σταματησει τουσ εμετους οανω απο 1,5 μηνα.......δεν μπορω να σταματησω να το σκεφτομαι...τι με επιασε παλι??
ελα κουκουτακι!ναι ηθελα να κανω εμετο για να ξεφουσκωσω γτ δεν μπορουσα ουτε να σηκωθω,τελικα ευτυχως δεν εκανα...ακομα χαλια ειναι το στομαχι μου αλλα δεν μπορουσα ουτε σωματικα ουτε ψυχολογικα να προσπαθησω να κανω κατι τετοιο....ειχα μια σημαντικη απογοητευση χθες βραδυ και παροτι χθες καταφερα να ηρεμησω τον εαυτο μου,να το παρει πιο ηρεμα και να μην πεσει με τα μουτρα στο φαι,σημερα που ξυπνησα αντι να παρω δυναμη απο το χθεσινο τα εκανα χειροτερα!ειμαι πλεον σχεδον πεπεισμενη οτι τα υπερφαγικα δεν θα καταφερω να τα ξεπερασω ποτε γαμωτο!!απλα θελω αν γινεται να τα μειωσω οσο παει...αντι για 1-2 την βδομαδα ,να κανω 1 σε 2-3 βδομαδες..ευχαριστημενη θα ειμαι αληθεια...αλλα το μυαλο μου κολλαει καθε φορα και δεν σκεφτομαι καθαρα...καθε φορα βρισκω χιλιουσ δυο τροπους να εχω στο μυαλο μου για να με σταματησω πριν το υπερφαγικο και καθε φορα οταν ειναι να το κανω,δεν με σταματαει κανενας απο αυτουσ..αραγε θα ζω ετσι για το υπολοιπο τησ ζωης μου???δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι..φοβαμαι..
Καλή μου, πρώτον πρέπει να πεις ένα μπράβο στον εαυτό σου που δείχνει να ξεπερνά σιγά σιγά τα βουλιμικά. Κι επειδή δεν το λες εσυ, θα σου το πω εγώ.Quote:
Originally posted by lusid dreams
ειμαι πλεον σχεδον πεπεισμενη οτι τα υπερφαγικα δεν θα καταφερω να τα ξεπερασω ποτε γαμωτο!!
...αραγε θα ζω ετσι για το υπολοιπο τησ ζωης μου???δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι..φοβαμαι..
ΜΠΡΑΑΑΑΑΒΟΟΟΟ!!!
Δεν μπορούν να γίνουν όλα μαζί; Δεν συμφωνείς;; Ένα-ένα βήμα, σιγά-σιγά.
Όσο για αυτό που γράφεις, τι θα πει δεν θα καταφέρω να τα ξεπεράσω ποτέ; Δεν υπάρχει ούτε ποτέ ούτε πάντα. Θα γίνουν όλα με προσπάθεια, θέληση και πείσμα. Είναι ανθρώπινο όλοι στις απογοητεύσεις να ξεσπάμε κάπου. Εσύ ξεσπάς εκεί. Αλλά θα το δουλέψεις μέσα σου, θα το περιορίσεις και σιγά-σιγά θα το εξαφανίσεις. Αρκεί να μη σκέφτεσαι αρνητικά....
Εντάξει, καλό μου; Ένα υπερφαγικό ήταν και πέρασε...Μια απογοήτευση και ξέσπασε...Τώρα κοιτάμε μπροστά πάλι
ευχαριστω πολυ για τα ομορφα σου λογια!πραγματικα αμα μπορουσα να μιλαω και εγω ετσι στον εαυτο μου δεν θα εκανα υπερφαγικα σιγουρα...τεσπα,ελπιζω μετα το σημερινο να το κσεφτω πολυ σοβαρα για το αν θα ξανακανω κατι τετοιο στον εαυτο μου,γτ περασα πολυ ασχημα..πρωτη φορα τοσο χαλια,και αν εχω κανει υπερφαγικα στην 2ετη θητεια μου!νομιζω μου βγηκε ψυχοσωματικα και ειχα κατι περιεργα συμπτωματα και η δυσφορια ηταν πραγματικα απιστευτη,μεχρι που ημουν πεπεισμενη οτι το στομαχι μου δεν θα αντεξει και θα σκασει!ενιωθα πραγματικα αρρωστη και ενω βγηκα να περπατησω λιγο να ηρεμησω ,δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου....τεσπα,τωρα ειμαι λιγο καλυτερα και πραγματικα νομιζω (βασικα ελπιζω) το σημερινο παθημα να μου γινει μαθημα!αμα δεν μου γινει ,θα ειμαι επιεικως απαραδεκτη....δεν θελω να ξανανιωσω ποτε ξανα ετσι στην ζωη μου!!
Μη νομίζεις, κι εγώ για να τα ακούω σου τα λέω. Ούτε εγώ έχω σταματήσει τελείως τα υπερφαγικά, αλλά τουλάχιστον μετά το σοκ δεν έχω ξανακάνει εμετό όσο άσχημα κι αν έχω αισθανθεί, όσο κι αν νόμιζα ότι θα σκάσω. ʼσε που πάντα σκεφτόμουν...φαντάσου να σκάσω από το φαί και μετά να πουν αιτία θανάτου το φαγητο!!! Έφαγε τόσο πολύ που έσκασε!!! Σαν τον άλλον στην ταινία που έφαγε μόνος του ένα αρνί! Εγώ δεν θέλω να πεθάνω έτσι. Ίσως όλοι χρειαζόμαστε ένα σοκ, να φτάσουμε στο χειρότερο σημείο μας για να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε πάλι.
καλημερα κοριτσαρες...μη το βαζετε κατω...μια χαμενη μαχη δεν ακυρωνει μια καλη προσπαθεια ουτε ειναι ενας χαμενος πολεμος!!!!
εχεις δικιο!το κακο με μενα ειναι οτι βιαζομαι πολυ και δεν εχω υπομονη...ααα,σημερα βαριεμαι ικτραααα...δεν ξερω γτ αλλα βαριεμαι.λεω να παω να δω καμια βιτρινα μπας και ξεχαστω..
Ρε γαμώτο,αυτές τις ημέρες που κάθομαι σπίτι για την εξεταστική,έχω φάει τον άμπακα!Δεν λέγεται!Και από το άγχος μου,με έπιασε υπερφαγικό μετά από πολύυυ καιρό!Απογοητεύτηκα καθώς νιώθω ότι μέσα σε 5 μέρες ξαναπήρα κάποια από τα κιλά που είχα χάσει! :( Δεν θέλω να μπω καν στην διαδικασία να ζυγιστώ!Ώρες ώρες νιώθω ότι δεν θα τα χάσω ποτέ τα κιλά έτσι όπως ξεφεύγω με το φαγητό όταν είμαι σπίτι! :( Γιατί σκέφτομαι τόσο πολύ το φαϊ??Η αυτοπεποίθηση μου έπεσε στο 0 πάλι.....
γεια σου μελοντικα!!!σε καταλαβαινω οσο δεν φανταζεσαι,καθως και εγω τα ιδια εκανα για πολυ καιρο...μαλιστα η εξεταστικη ηταν η αιτια που αρχισα τον φευρουαρη ξανα τους εμετους....τωρα τους εχω κοψει περιπου 1,5 μηνα και δεν προκειτε να επιτρεψω μια κωλοπεριοδο να μου τα καταστρεψει ολα...γιαυτο εκανα αυτο που πιστευα καλυτερο...ηρεμησα ,ειπα θα ειμαι χαλαρη,αμα εχω ορεξη θα διαβασω,αν οχι δεν τρεχει κατι,δεν πιεστω ουτε θα εξαναγκασω τον εαυτο μου να κανει πραγματα που δεν θελει..ετσι γεμησα τον χρο νο μου με ωραια πραγματα και πολλεσ ασχολιες και αποφασισα αυτο το εξαμηνο να το ψιλοθυσιασω για χαρη της υγειας μου..και εχουμε και αλλα μπροστα μας!!αυτο λειτουργει εξερετικα σε μενα προς στιγμην,ισως βοηθησει και σενα..που ξερεις??πρωτα απο ολα η υγεια μας παιδια!!
Καλησπέρα(ή καλημέρα??)!Έχεις δίκιο σε αυτά που λες.Όταν η μέρα μας είναι γεμάτη με ασχολίες,το μυαλό μας αποσπάται από το φαγητό και εστιάζουμε σε αυτά που πραγματικά μας ενδιαφέρουν!Γενικά ,όσο καιρό πήγαινα σε βιβλιοθήκη και διάβαζα ήταν όλα καλά,και έχανα κιλά και συγκεντρωνόμουν καλύτερα στο διάβασμα.Τις τελευταίες μέρες που δεν με βόλευε να πηγαίνω και έμενα σπίτι,εκτός του ότι δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ,έκανα συνέχεια επιδρομές στην κουζίνα!Γενικά έχω παρατηρήσει πως όταν έχω πρόγραμμα στην καθημερινότητά μου,έχω και στο φαγητό και αντίστροφα!Ξέρω πως όλα είναι θέμα μυαλού και θέλησης,αλλά επειδή είμαι και κυκλοθυμική πανάθεμά με,με την παραμικρή απογοήτευση το ρίχνω στο φαϊ .Όταν είμαι σπίτι δεν συνειδητοποιώ ότι επειδή δεν είμαι με κόσμο αλλά μόνη μου,το υπερφαγικό που θα κάνω δεν μου φαίνεται τρομέρο εκείνη τη στιγμή,αφού δεν θα με δει κανένας.Όταν βγαίνω έξω όμως και συνειδητοποιώ πόσο πάχυνα,με πιάνει κατάθλιψη και πάλι από την αρχή...Τέσπα,θα προσπαθήσω να οργανώσω και να κοντρολάρω λίγο καλύτερα τον εαυτό μου μιας και ξέφυγα από τους στόχους μου...
Πάντως και σε σένα μπράβο που προσπαθείς..Νομίζω πως με λίγη καλή ψυχολογία και στήριξη των άλλων,θα κάνεις και άλλη πρόοδο και θα αντιμετωπίσεις εν τέλει αυτό το τέρας που σε καταδιώκει...αρκεί αν μην το βάζουμε κάτω! ;)
Πάντως,όσο μπαίνω εδώ μέσα παίρνω πολύ κουράγιο και θάρρος,αφού ξέρω ότι είναι και άλλοι που με καταλαβαίνουν!:)
:thumbup::thumbup::thumbup:Quote:
Originally posted by Melodica
Πάντως,όσο μπαίνω εδώ μέσα παίρνω πολύ κουράγιο και θάρρος,αφού ξέρω ότι είναι και άλλοι που με καταλαβαίνουν!:)
:yes::saint2::wink1:
Καλημέρα, κοριτσάκια μου!!! Πώς είμαστε σήμερα;;;
Καλησπέρααα!Εγώ πριν κανά μισάωρο γύρισα σπίτι από διάβασμα και θα ξαναβγώ για ποτάκι!:bouncing::cul: Σήμερα ,πήγαν όλα καλάαα!Χάρηκα γιατί έφαγα πραγματικά με πρόγραμμα και μόνο όσο πεινούσα!Η διάθεσή μου έχει φτιάξει και μου αρέσει να με βλέπω με το χαμόγελο!;) Αχ,εύχομαι πάντα τέτοια διάθεση να έχουμε και να ξεπερνάμε κάθε εμπόδιο που θέλει να μας απομακρύνει από το στόχο μας!!
Καλημέρα, κοριτσάκια μου.
Πώς τα πάτε;;; Σας έχασα :)
Helloooo!Απαντάω και εγώ με μια μικρή καθυστέρησηη!Αφού τελείωσε η εξεταστική,όλα είναι τέλεια ούτως ή άλλως! :P Ντάξει,μπορώ να πω πως τώρα που δεν είμαι πλέον αγχωμένη,ελέγχω καλύτερα τον εαυτό μου και κινούμαι πιο πολύ.Έχω χάσει από την τελευταία φορά 2 κιλά.Αυτό με ενθάρρυνε κάπως και συνεχίζω!(Βέβαια θα ήταν λίγο καλύτερα να μην έφερνε και η μάνα μου κάτι σφολιατοειδή και παγωτά στο σπίτι αλλά τέσπα..:regan: )Όλοι οι άλλοι μου λένε πως έχουν προσέξει τη διαφορά,αν και εγώ ώρες ώρες δεν την καταλαβαίνω...Καλά θα ήταν να μου έκανε και το αγόρι μου κανά κοπλιμέντο που και που...δεν προσέχει ποτέ τίποτα!!:regan: :sniff: Θα με ενθάρρυνε και άλλο..Εσύ κουκουτσάκι,πως είσαι???? :bouncy:
[color=Purple]ʼντρες, αγάπη μου!Πεταμένα λεφτά!! Εγώ κάποια στιγμή φέτος μιλούσα με τον πρωην μου τον περσινο και του είπα ότι είμαι 75 κιλά, και μου λέει "τόσα πολλά", μα του λέω "πέρσυ που τά'χαμε ήμουν 91!!!" 'Ελεος!!!! Κι αυτός στα πρώτα 6-7 κιλά θυμάμαι χαμπάρι δεν είχε πάρει, μέχρι και η μάνα του (γκουχου-χκούχου) μου το έλεγε κι αυτός τίποτα!!!
Εγώ πέρασα 10 μέρες σχεδόν με φαγητό και υπερφαγικά, ίσως έφταιγε ότι βγήκα από το πρόγραμμα των 3ωρων, πάντως τώρα συνήλθα θέλω να πιστεύω, 4η μέρα προσοχής και σωστής διατροφής και όλα καλά!!! Και βουλιμικό από 30/05!!! Κάτι μακρινό πλέον!!!![
υ.γ. κι εμένα τα σφολιατοειδή στην κατάψυξη με κατέστρεψαν!!! χαχαχ/color]
ʼσε..γιατί μου έχει σπάσει τα νεύρα...δεν προσέχουν τις αλλαγές πάνω σου,αλλά γκρινιάζουν όταν σου κάνει κάποιος άλλος κοπλιμέντο ...:regan: Όσον αφορά τα υπερφαγικά, πιστεύω πως με τη συνεχή επιμονή σου να τα ξεπεράσεις, σταδιακά με τον καιρό θα τα φέρεις σε ένα μίνιμουμ επίπεδο και γιατί όχι,να τα σταματήσεις και τελείως..Εγώ έχω μειώσει πραγματικά σε μεγάλο βαθμό τα υπερφαγικά μου..μόνο στην εξεταστική έκανα..από εκεί και πέρα τίποτα..Το θέμα είναι καθαρά να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε ωθεί σε αυτά και να αποφεύγεις τους ενοχοποιητικούς παράγοντες όσο μπορείς.. Επίσης προσπάθησε όοοοσο μπορείς να μην μένεις σπίτι..Εμένα αυτό με βοήθησε πάρα πολύ!Ούτε μένω μόνη σπίτι πολλή ώρα για να πρασυρθώ και να φάω πολύ( βλέπε σφολιατοειδή μαμας:smilegrin: ),κινούμαι συνέχεια,σπάω τη μονοτονία και δεν μπαίνω καν στην διαδικασία του να φάω σαν βόδι όταν είμαι με άλλους..εκεί νιώθω ότι τρώω με μέτρο πραγματικά. Πραγματικά όμως,πως μπορεί απλά μια απώλεια λίγων κιλών και ένα πρόγραμμα στο φαγητό να σε κάνει να νιώθεις πιο ενεργός και πιο ανανεωμένος...:smilegrin:
Αχ,πάλι υπέκυψα..νιώθω τόσο άσχημα....:( Δεν ξέρω πως τα κατάφερα..είχα πάει για μπάνιο το πρωί και όλα μια χαρά ,περνούσα τέλεια και είχα φάει πάλι με πρόγραμμα...μέχρι το απόγευμα που πήγα στο φίλο μου και δεν άντεξα και έφαγα 2 παγωτά και μόλις ξαναγύρισα σπίτι,άρχισα να τρώω με μανία το παγωτό που είχε μείνει στο ψυγείο...Δεν το πιστεύω ότι άρχισαν πάλι τα ίδια...:( Είχα πολύ καιρό να εμφανίσω υπερφαγικό και τώρα νιώθω ότι όλοι οι κόποι μου πάνε στράφι γιατί τον τελευταίο καιρό είχα αυξημένη όρεξη και έτυχε και το υπερφαγικό...νιώθω ότι κάνω ένα βήμα μπρος και άλλα 2 πίσω...δεν θα τα χάσω ποτέ τα κιλά έτσι όπως πάω...Ξέρω πως 1 φορά ήταν και δεν πρέπει να απογοητεύομαι,απλά φοβάμαι πως αυτή η μία θα γίνουν πολλές....Και η κατάσταση που επικρατεί τις 2 τελευταίες εβδομάδες με τη δουλειά μου δεν με βοηθάει καθόοολου να συγκεντρωθώ στη διατροφή και να κινούμαι....:no: