Ναι εχεις δικιο αλλα δεν μπορω να μη θαυμασω κατι που με εκπλησει.
Τετοια κιλα μονο με σλιβ ταχω δει.ειναι αξιοθαυμαστο να τα χανεις μονο με διατροφη και ασκηση.Εγω αυτο το θαυμαζω.
Printable View
Ναι εχεις δικιο αλλα δεν μπορω να μη θαυμασω κατι που με εκπλησει.
Τετοια κιλα μονο με σλιβ ταχω δει.ειναι αξιοθαυμαστο να τα χανεις μονο με διατροφη και ασκηση.Εγω αυτο το θαυμαζω.
Συγχαρητήρια Dora!
κι εγώ πέρυσι ξεκίνησα, τον Σεπτέμβρη
αν μου έλεγε κάποιος ότι σε ένα χρόνο θα είμαι 88 κιλά δεν θα το πίστευα με τίποτα
να που έγινε
να βάλουμε επιγραφή στο φόρουμ ότι εάν δουλέψεις το ψυχολογικό κομμάτι (πρώτα απ'όλα) και προσέξεις λιιιιγο την διατροφή χάνεις πριν προλάβεις να το καταλάβεις, και να το υπογράψουμε :smirk:
κι εγώ διδυμάκι του Μάη είμαι :D
Καλή συνέχεια!
Otiosa ευχαριστώ πολύ ...
Μόνο δυνατή δεν είμαι όμως ρε παιδιά ...
Αν ήμουν θα είχα νικήσει και τον άλλο δαίμονα που με καταδυναστεύει ...
Τελικά ίσως και δεν τους έχω νικήσει , μάλλον τους κοιμίζω , είτε με το φαί , είτε τους ζαλίζω με τον καπνό ....
Κι εγώ δίδυμος 20 Ιούνη. Λες να παίζει ρόλο; Πάντως μεγάλη η πάλη με τον άλλο ευατό.
Ευχαριστούμε και μπράβο σου!Quote:
Originally posted by dora_th
Καθόμουν και σκεφτόμουν τι λάθη έκανα όλα αυτά τα χρόνια, και για πρώτη φορά όχι για ν΄αυτομαστιγωθώ αλλά για να τα διορθώσω και να σώσω ότι σώζεται.
Dora τα νεα σου και τα γεγονοτα μιλανε απο μονα τους!! Μπραβο γιοα τον αγωνα σου , μπραβο για τα αποτελεσματα, μπραβο για την ακαθεκτη σταση σου! Μεγαλη σημασια να λεγονται αυτες οι εμπειριες, οπως φυσικα κι ολες οι αλλες! Σ ευχαριστουμε που τα εγραψες! Μπορω να πω πως για την ηλικια σου-47 οπως ανεφερες- εκανες θαυματα! Ειμαι 41 και νομιζω οτι το παιχνιδι αρχιζω κ το χανω σιγα σιγα, λογω μεταβολισμου, δεν ειναι οπως ημουν στα 30 πχ, αλλα διαβαζοντας σε ενθαρρυνθηκα! Βεβαια, ισως πει καποιος, 77 κιλα εισαι και κανεις ετσι? Ναι, ο καθενας με τον πονο του...Ποτε δεν ημουν 77 και ποτε δεν ειχα μια ντουλαπα ρουχα να τα κοιταζω κ να μη μου κανει κανενα και να τη βγαζω με τα ιδια κ τα ιδια...ποτε δεν ενιωθα βαριες τις γαμπες μου που ειναι λεπτες εν γενει αλλα τωρα τις νιωθω ασηκωτες... Το προγραμμα σου ηταν ενα ισορροπημενο προγραμμα κι αυτο ειναι τελικα, μετα απο τοσα χρονια που διαβαζω κι εχω εμπειρια για το θεμα των κιλων,που κανει τη διαφορα! Ευγε!! Καλη συνεχεια και αν ισορροπησες στα κιλα θα ισορροπησεις και τους δαιμονες....Με το καλο!!!:thumbup:
Λοιπόν επειδή βλέπω πολλες κοπέλες να χάνουν 3 , 5 , 7 κιλά , να κολλάνε λίγο και ν΄απελπίζονται κι επειδή είμαι κι εγώ τώρα 1,5 μήνα κολλημένη περίπου στα 70-71 κιλά είπα να σας πω τις σκέψεις μου και πως το αντιμετωπίζω . Ο ίδιος τρόπος ήταν όταν κολλησα στα 93 , ό ίδιος όταν κόλλησα στα 86 , ίδιος στα 78 , στα 75 και τώρα στα 70 .
Ψιλικουβεντούλα με τον εαυτό μου:
Λοιπόν και ? κόλλησα , οκ , είμαι όμως λιγότερο απ οτι όταν ξεκίνησα ? είμαι ! Κόλλησα , οκ . Τι σημαίνει οτι επειδή δεν χάνω άλλο πρέπει να γυρίσω στις παλλιες μου συνήθειες ? Αυτές με οδήγησαν που ? στο να χάσω ? Αντίθετα με οδήγησαν στα 108 κιλά . Και τώρα τι κάνουμε ? Δεν χάνω , οκ , δεν ΄χάνω . Πίσω όμως δεν γυρίζω . Τι κάνουμε λοιπόν ? Ωραία ας μείνουμε εδώ .
Και μετά από <<λίγο>> , <<ξαφνικά >> ξεκολλούσα .
Λοιπόν τα είπα σε σας , για να τα πώ σε μένα . :roll:
Καλημέρα παιδιά κι από εμένα. Δυστυχώς λόγω δουλειάς είχα καιρό να μπω στο φόρουμ αλλά και να προσέξω τον εαυτό μου.
Έχω χάσει κατά καιρους αρκετά κιλά αλλά πάντα τα έπαιρνα πισω στο διπλάσιο. Πλέον έχω κολλήσει στα 90+, το καλό είναι πως δεν φτάνω τα 95 αν και όταν πρωτοξεκίνησα με τις δίαιτες ήμουν 88 και μόλις είχα τελειώσει πανελλαδικές. Μακάρι να μπορούσα να με ελέγξω αλλά δεν μπορώ. Τρώω συναισθηματικά κυρίως, αν και είμαι και λιχούδα αλλά αν δεν είμαι καλά τρώω.
Μακάρι με το κουράγιο που παίρνω από εδώ να ξανααρχίσω και να καταφέρω να ξεκουράσω το σώμα μου γιατί αν και 22 δεν αντέχω πολλά πράγματα. Θέλω να φτάσω τα 65 γιατί είμαι 1.69 αλλά προς το παρόν θέλω τα 85. Ακατέβατα. Αν πω να χάσω ένα κιλό το χάνω γιατί ξεφουσκώνω τη μία μέρα και μετά χαίρομαι και παίρνω άλλα 4. Χάρηκα που διάβασα πως κι άλλοι προσπαθούν . Να στε καλά και να έχετε υγεία!!!
maria.d , πάρε κουράγιο απο όλους και περπάτα . Αν έίσαι κολλημένη , σκέψου οτι υπαρχουν και χειρότερα , να ανεβαίνεις .
Δεν είναι τραγικά πολλά τα κιλά που έχεις να χάσεις , είμαστε πολλοί που προσπαθούμε , δεν είσαι μόνη !!! . Να μαθαίνουμε τα νέα σου
Λοιπον επειδή αρκετές κοπέλες μου είχαν πει κατά καιρούς γράφε σκέψεις και πως αντιμετωπίζεις την προσπάθεια σου:
Σήμερα είχα ένα επεισόδιο πριν λίγο που ανήκει στο παλλίο κακό παρελθόν . Έφαγα για να με << τιμωρήσω >> Δεν είναι η ποσότητα , όυτε το τι έφαγα το κακό , το κακό είναι στα συναισθήματα που ένοιωθα όταν τα έτρωγα . Καταρχήν 3 σειρούλες σοκολάτα μαύρη και 2 απ τα βρωμομηλομπισκοτάκια μου ήταν , τώρα το απόγευμα , που αν βγάλεις τη σοκολάτα θα ήταν το απγευματινό μου snack . Τι έγινε λοιπόν . Το μεσημέρι μάλωσα με το αφεντικό μου στη δουλειά , γιατί τα ΄βαλε μαζί μου χωρις να φταίω , και συν τοις άλλοις για να βρει αφορμή να πει , μου είπε πράγματα που αποδείχθηκαν ανυπόστατα , αν όχι ψέματα .
Θύμωσα , θύμωσα πολύ , θύμωσα με μένα όμως , θύμωσα γιατί ακόμη αφήνω να με πατάνε , θύμωσα με την κωλοκατάσταση που δεν μ΄αφήνει επιλογές , θύμωσα γιατί δεν είπα αυτά που ήθελα να πω . Πέρασαν 2 ώρες προσπαθώντας να ηρεμήσω .
Και τότε είπα να φάω λίγη σοκολάτα για να νοιώσω καλύτερα , και κατέληξε να τη τρώω και μετά τα μπισκοτάκια μου για να με τιμωρήσω που τους αφήνω , που δεν βρίσκω τη δύναμη να πώ φτάνει , ως εδώ . Και δεν έφτανε αυτό κάπνισα και σε 2 ώρες το ένα μετά το άλλο μισό πακέτο τσιγάρα .
Κατάλαβα όμως ένα πράγμα , έχω δρόμο ακόμη μέχρι το στομάχι μου να λειτουργεί ανεξάρτητα απ το τι νοιώθω .
Είχα διαβάσει στην υπογραφή μιας κοπέλας εδώ μέσα , δεν θυμάμαι ποιά ηταν , << αν η πείνα δεν είναι το πρόβλημα , το φαγητό δεν είναι η λύση >> . Θα προσπαθήσω να μην το ξεχάσω ξανά .
Anyway , το επεισόδιο θεωρείται λήξαν . Let's go παρακάτω που λέω καμμιά φορά .
Κι εγώ Δωράκι έπαθα νευρολογικό αμόκ το πρωί.
Δε μάλωσα με κανέναν, ήμουν ψύχραιμος. Όμως μόλις μπούκαρα σπίτι του άλλαξα τα φώτα.
Έφαγα κανά 1000+ θερμίδες και ακόμη ήμουν τούρμπο. Έτσι του άλλαξα τα φώτα και στο τρέξιμο έκανα ένα δεκάρι σε 44λεπτά και όλα ήρθαν στη θέση τους.
@dora_th
με έχεις καλύψει πλήρως.
Το να χάσεις κιλά δεν είναι η μάχη που θα δώσεις με το φαγητό. Είναι αυτή που θα δώσεις με τον εαυτό σου.
Μέχρι να καταλάβω ότι "έτρωγα τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες μου" έφτασα 100κιλά.
Αυτό νικήσαμε. Αυτό νικάμε κορίτσια (και αγόρια).
Τα ξεσπασματάκια μου εγώ δεν τα φοβάμαι πια. Κρατώ μια στάση στον εαυτό μου τύπου "βρε παλιόπαιδο? τι ζημιά έκανες?" με κανακεύω λίγο και όλα μέλι γάλα.
Σαν να το έριξες μια φορά έξω. Κι αυτά μες στην ζωή είναι. Δείχνουν ότι είσαι άνθρωπος και όχι μηχανή.
Καλή συνέχεια σε όλους μας ;)
μολις τελειωσα το διαβασμα αυτου του τοπικ, το οποιο ουσιαστικα το ρουφηξα! το εβαλα ηδη με σελιδοδεικτες γιατι θελω να το ξαναδιαβασω πολλες φορες ακομα!
Dora ενα τεραστιο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! οχι για την απωλια κιλων που καταφερες, οχι οτι ειναι ευκαταφρονητη, αλλα για τον τροπο σκεψης και δρασης και για ολες τις συμβουλες που δινεις.
πραγματικα δεν ειναι μια διαιτα , μια οποιαδηποτε διαιτα η λυση στο προβλημα των κιλων. ειναι ο τροπος σκεψεις που πρεπει να αλλαξει για να δωθει η λυση. δεν χωρανε σε αυτην την προσπαθεια ουτε ζυγισματα μετρηματα χρονοδιαγραμματα. πρεπει απο την αρχη να καταλλαβουμε οτι μπαινουμε σε αυτην την διαδικασια επειδη αγαπαμε τον εαυτο μας, το σωμα μας, ΕΜΑΣ χωρις καμια διαθεση αυτοτιμωριας στερησης και χωρις καθολου πεινα. το σωμα μας μας λεει μονο του τι αναγκες εχει ποτε πειναει ποτε διψαει τι χρειαζεται. το μονο που πρεπει να κανουμε ειναι να το αφουκραζομαστε με γνωμονα παντα την αγαπη μας προς αυτο. δεν πρεπει να υπαρχει κανενας στοχος κανενα νουμερο κανενα χρονοδιαγραμμα στο μυαλο μας. πολυ σοφα ειπες στοχος μας ειναι το επομενο κιλο και μονο ειτε παρει 2 μερες να φυγει ειτε δυο μηνες. αρκει να βαδιζουμε παντα προς την σωστη κατευθυνση με τον σωστο τροπο. με νεροβρατσα ή μονοφαγιες κανεις δεν θα αντεξει για πολυ.
ειναι αγωνας αντοχης και οχι ταχυτητας!!!
ελπιζω να συνεχισεις να γραφεις τις σκεψεις σου και τις συμβουλες σου γιατι ειμαι σιγουρη οτι παρα πολλοι μπορουν να βοηθηθουν!!!
ειλικρινα χαρηκα πολυ που σε διαβασα!!!
Φλώρα σ ευχαριστω παρα πολυ .
Πραγματικα εαν μου εδινες τα συγαρητηρια για τα κιλα θα τα αρνιομουνα , εχουν χασει αλλοι πολυ περισσοτερα , τα δεχομαι για το λογο που μου τα δινεις , αν κι αυτο , ο τροπος σκεψης δηλαδή ειναι εινα κομματι που ακομη το δουλευω , και δεν θεωρω οτι το χω λυσει οριστικα κι αμετακλητα . Αλλα θεωρώ οτι ειμαι πολλα βηματα πλεον μπροστα απ το σημειο εκκινησης πριν 1,5 χρονο .
Συγκινούμαι πραγματικα που η εμπειρια μου , τα λογια μου , οι σκεψεις μου αγγιζουν και καποιον αλλον . Είχα γραψει και στην αρχή οταν πρωτοανοιξα αυτο το topic , οτι το ανοιγω για να μοιραστω την εμπειρια μου κι αν βοηθησει εστω κι εναν θα ειμαι ευχαριστημενη .
Πήρα κι εγώ τρομερή δυναμη και βοήθεια απο ολους εδω μέσα , πρωτα απ ολα ειδα οτι ειναι εφικτο , ειναι κατι που μπορει να γινει , δεν ειναι χιμαιρα , αν και ειμαι πολυ μεγαλυτερη απ τις περισσοτερες , διαβασα κι εγω τις εμπειριες κι αλλων που τα καταφεραν με τον ενα ή τον αλλο τροπο ,ακομη και τα παιδια που διαλεξαν το δρομο του χειρουργειου , δεν τον θεωρησα ποτε πιο ευκολο , αλλα και φιλτραρισα συμβουλες , καταλαβα οτι αυτο που πρεπει ν αλλαξω ειναι το μυαλο μου πρωτα και να φροντισω εμενα , να σταματησω να χρησιμοποιω το σωμα μου σαν σκουπιδοτενεκε για οτι αχρηστο μας πουλανε και μας πασαρουν , αλλα ακομη κι οτι ειμαι αρκετα μεγαλη πια για να καλυπτω τα οποια αλλα κενα μου με φαγητο , με πατατακια , με γαριδακια ,με σοκολατα με μπισκοτα . Το εκανα χρόνια , τα κενα δεν γεμιζαν ομως , το βαρελι ήταν διχως πατο .
Διαφορετικα να το πώ μου έδινα λαθος φαρμακα κι οπως και τα πραγματικα αν ειναι λαθος δεν θεραπευουν , γινονται τοξικα .
Ακομη όμως έχω δρόμο , και δεν μιλαω για τα κιλά που μενουν , αλλωστε στα 48 σε λίγο πόσα να θέλω ακόμη να χασω , ειναι πολυ δυσκολο πλεον , ακόμη εχω δρόμο για να πω οτι ολο αυτο έγινε κτημα μου , δεν ξερω κι αν θα γίνει και ποτε .
Σήμερα κιολας ειχα ενα επισοδιακι , πηγα στο σουπερ μαρκετ να παρω απορρυπαντικο για τα πιατα , και πρνωντας απ το διαδρομο με τα σοκολατοειδη , πήρα ένα ντερμπυ . Το χέρι μου το πήρε μονο του , σαν να ειχε δικη του βουληση , το μυαλο μου δεν προλαβε ν αντιδρασει , να σκεφτει . Το λεω αυτο οχι για να με μαστιγωσω για το ντερμπυ , δεν ήταν δα και καμμια τουρτα , εχω κανει ακομη και στη διαρκεια του χρονου αυτου και πολυ πολυ χειροτερα απο ενα ντερμπυ , το λεω για να σας δειξω οτι ακομη εχω στιγμες κακες , που το ενστικτο μου κυριαρχει πανω στο μυαλο μου , αυτο που παλευω ειναι οι στιγμες αυτες να ειναι οσο πιο σπανιες γινεται , Τοτε πραγματικα , δεν μας κανουν και κακο .
μπραβο,μπραβο,μπραβοοοοοοο οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο
μου την δίνει που δεν μπορώ να φύγω απτην ιθάκη ωστε μετά να προσπαθώ να γυρίσω πίσω.:(
μπράβω σε όσες δν φοβήθηκαν να φύγουν προς αναζήτηση της περιπέτειας
Dora δεν πρεπει να γινουμε και υστερικες. θα φαμε και το ντερμπι και την σοκολατιτσα μας απλα πρεπει να το ελεγχουμε να γινεται σε αραια διαστηματα που εμεις εχουμε ορισει, και να σταματαμε εκει... χωρις ενοχες! ο ελεγχος ομως θα ειναι δικος μας
! θα ανυσηχουσα στην θεση σου αν και σημερα επιανε κατι αυτοματα το χερι σου. για μια φορα μεμονωμενη δεν τρεχει κατι... επισης αν εισαι σε θεση να παρεις ενα ντερμπι να το φας και να τελειωσει εκει εισαι σε πολυ καλο σημειο. εγω ο μονος λογος που μου το απαγορευω ειναι γιατι γνωριζω οτι μετα θα ακολουθησει το χαος!!! δουλευω και σε περιπτερο οποτε καταλλαβαινεις...
το ονειρο μου ειναι να καταφερω καποτε να εχω μια σοκολατα στην τσαντα μου για 15 μερες που ειχες πει οτι σου εχει συμβει. αυτη τη στιγμη κατι τετοιο ειναι για μενα αδιανοητο!!!
bouliana τι εννοεις με αυτο για την ιθακη; μιλας κυριολεκτικα ή εισαι σε μια βολεμενη κατασταση; δεν το καταλαβα η χαζη...
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,...............
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν
πήρα αυτό που γράφει η δώρα στην υπογραφή της και σκέφτηκα οτι το πρόβλημά μου είναι οτι τελικά οτι φοβάμαι την περιπέτεια και όπως είπες προτιμώ την βολή μου.
ακολουθεις καποιο προγραμμα απο διαιτολογο; μου εχεις δωσει την εντυπωση οτι το παλευεις, εννοεις φοβασαι να το παλεψεις μονη;;;
αν μας διδασκει κατι αυτο το ποιημα ειναι οτι οσο πιο ευκολα και γρηγορα μας δωθει κατι δεν το εκτιμαμε και πολυ πιθανον να το χασουμε, ενω αν το κατακτησουμε μεσα απο κοπο χρονο και μαχες ειναι πιο ευκολο να καταφερουμε να το κρατησουμε για παντα...
ναι και ότι αξίζει η διαδρομή και όχι ο προορισμός.
όχι δν ακολουθώ πρόγραμμα από διαιτολόγο.με ενοχλούν οι διαιτολόγοι και οι γιατροί γενικότερα.
όχι εννοώ οτι θα πρεπε να ασχολούμαι με σοβαρότερα και σημαντικότερα πράματα που θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και πιο ευτυχισμένη και όχι να κάνω ατέρμονους κύκλους χωρίς ουσία και νόημα γύρω από το χάσιμο των κιλών. στην προσπάθεια να χάσεις κιλά μπορεί να χάσεις τον έλεγχο και την ουσία και να πάθεις μονομανία. και αυτό μπορεί να το κάνεις εσκεμένα προκειμένου να μην ασχοληθείς με τα δύσκολα. που μπορεί να είναι το οτιδήποτε
τοτε ο στοχος σου ας μην ειναι το να χασεις κιλα αλλα το να φτιαξεις την διατροφη σου και κατα συνεπεια να κανεις καλο κατ αρχην στον εαυτο σου . κι αν τα εχεις με σενα καλα θα μπορεσεις να προσφερεις και στους αλλους...
αν το δεις ετσι δεν γινεται μονομανια. σπασε την ζυγαρια αν νιωθεις οτι σου κανει κακο και σε κλεινει στον δικο της κοσμο. ξεκινα με το να σε αγαπας και να στο δειχνεις. και ειμαι σιγουρη αν ξεκινησεις με σενα θα επεκταθει και στους γυρω σου
ναι απλά μετά από τόσους κύκλους νιώθω απίστευτα κουρασμένη ψυχικά.:crazy:
γι αυτο επιβαλεται να χαλαρωσεις, και με την ζυγαρια και με τις γενικοτερες απαιτησεις απο σενα... μην σε κατηγορεις που κουραστηκες, ανθρωπινο ειναι... χαλαρωσε για λιγο και οταν εισαι ετοιμη θετεις τους σωστους στοχους αυτη τη φορα που δεν θα απαιτουν ψυχικη φθορα και δεν θα ειναι επικινδυνο να σε ριξουν σε εμονες
ναι θα το προσπαθήσω. νομίζω οτι ήρθε η ώρα να κακομάθω λίγο τον εαυτό μου.πρέπει να κάνω ψώνια μου φαίνεται η ίσως χρειάζομαι λίγο αέρα και αλλαγή σκηνικών
Φλώρα δεν κανω θεμα το ένα ντερμπυ , αλλωστε ναι , σταματησε εκει , δεν συνεχισε , και πλεον οτι επεισοδιο και να συμβαινει ειναι μεμονομενο . Αυτο που δεν μου αρεσε ειναι αυτη η στιγμιαια αισθηση απώλειας του ελεγχου , το οτι κινηθηκα ενστικτωδως , δεν σκεφτηκα , δεν προλαβε το μυαλο μου ν αντιδρασει . Αυτο με θορύβησε .Quote:
Originally posted by florage
Dora δεν πρεπει να γινουμε και υστερικες. θα φαμε και το ντερμπι και την σοκολατιτσα μας απλα πρεπει να το ελεγχουμε να γινεται σε αραια διαστηματα που εμεις εχουμε ορισει, και να σταματαμε εκει... χωρις ενοχες! ο ελεγχος ομως θα ειναι δικος μας
! θα ανυσηχουσα στην θεση σου αν και σημερα επιανε κατι αυτοματα το χερι σου. για μια φορα μεμονωμενη δεν τρεχει κατι... επισης αν εισαι σε θεση να παρεις ενα ντερμπι να το φας και να τελειωσει εκει εισαι σε πολυ καλο σημειο. εγω ο μονος λογος που μου το απαγορευω ειναι γιατι γνωριζω οτι μετα θα ακολουθησει το χαος!!! δουλευω και σε περιπτερο οποτε καταλλαβαινεις...
το ονειρο μου ειναι να καταφερω καποτε να εχω μια σοκολατα στην τσαντα μου για 15 μερες που ειχες πει οτι σου εχει συμβει. αυτη τη στιγμη κατι τετοιο ειναι για μενα αδιανοητο!!!
bouliana τι εννοεις με αυτο για την ιθακη; μιλας κυριολεκτικα ή εισαι σε μια βολεμενη κατασταση; δεν το καταλαβα η χαζη...
Σε καταλαβαινω απολυτα.Το παθαινω και εγω πολύ συχνα αλλα ευτυχως εχει αρχισει η λογικη μου να λειτουργει αντανακλαστικα και σωζεται το πραγμα.Ποσο σε καταλαβαινω!!!!!!!!!!
αφου λοιπον ζητατε σκεψεις και πως αντιμετωπισα τα πραγματα θα σας πω κατι που μου ηρθε τωρα , και το σκεφτηκα πολλες φορες στη ποριεια αυτη του 1,5 χρόνου που έχει περασει . Συνήθως πριν με το που νευριαζα , στενοχωριομουνα , αγχωνόμουνα , τσακωνόμουνα κτλ κτλ ήθελα μια σοκολατα μεγαλη για να ηρεμήσω , πόσες φορες ετρωγα κλαιγοντας δεν θελετε να σας πω , μπουκωνα για να μην ουρλιαξω . Στον εναμισι αυτο χρόνο , αισθανθηκα σαν ολο αυτο να γινοτανε επίτηδες , ενοιωσα σαν καποιοι να χαιροντανε με ολο το κακο που μου εκανα , ενοιωσα σαν να το εκαναν επιτηδες , ενοιωσα πως θα γελανε μαζι μου , ενοιωσα σαν να ειχα ενα τεραστιο βαρος στους ωμους μου , και ολο αυτο , ολους αυτους , το βγαλα και το βαλα απεναντι μου και τους μιλησα και τους ειπα , ΟΧΙ ρε γ@μημενοι ( σορρυ για την εκφραση ) δεν θα σας κανω αλλο το χατηρι , θα τρωω πλεον οταν θελω εγω , οταν πειναω , οταν το σωμα μου ζηταει , οχι οταν μου λετε εσεις , χρωσταω και σε μενα πραγματα , σε σας δεν χρωσταω , κι αν σας χρωσταω δεν ειμαι υποχρεωμενη να σας δωσω και ολοκληρη εμενα να με καταβροχθισετε . Όσες φορες λοιπον ενοιωθα ετοιμη για υπερφαγικο εβαζα εναν απ ολους αυτους απεναντι μου και του λεγα αμ δε που θα σου κανω το χατηρι , δεν θα στο κανω , θα κανω αυτο που θελω εγω , οχι αυτο που θελεις εσυ κι ηταν σαν να φευγε , σαν να απελευθερωνομουν , κι ενοιωθα πιο δυνατή , πιο ετοιμη και καθε φορα γινοταν πιο ευκολο
Ντόρα καλημέρα. Είμαι καινούργια στο φόρουμ και καθως έψαχνα τα διάφορα τόπικς διάβασα και το δικό σου,"ένας χρόνος μετά". Πραγματικά εντυπωσιάστηκα από 'ολη σου την προσπ'αθεια και αξίζεις ένα μεγάλο μπράβο,όσο κι αν είσαι μετριόφρων! Τα δυο σημεία που με έκαναν να ταυτιστώ μαζί σου είναι 1) ότι έκανες όλη την προσπάθεια μόνη σου χωρίς βοήθεια ειδικού και 2) η ηλικία σου. Και για να μην παρεξηγηθώ,έχω ξεκινήσει εδώ κα 20 μέρες την προσπάθειά μου μόνη μου και είχα αμφιβολίες αν θα τα καταφέρω. Επιπλέον είμαι 46 χρονών,ενώ οι περισσότερες στο φόρουμ είναι αρκετά νεώτερες και θεωρώ ότι οι πιθανότητες επιτυχίας τους είναι μεγαλύτερεσ αφού ο μεταβολισμός τους δουλεύει γρηγορότερα. Μου έδωσες πολύ κουράγιο,σ'ευχαριστώ πολύ. Γράφε μας νέα σου,αν και όταν έχεις κέφι.
aprile , διαβασα το μηνυμα σου κι αν κι εχω ψιλοχαθει απ το forum ειπα να σου απαντησω . Κι αυτο γιατι θέλω να σου πω οτι γίνεται ναι , ακόμη και στη δική μας ηλικία , που έλα μωρέ τωρα στο κατω κατω τι έχει κιόλας ? Μια χαρά ειναι :yes:
Τελος παντων , τα δικα μου νέα τώρα . Εδώ και καμποσους μήνες εχω σταθεροποιηθεί μεταξύ 69 με 71 κιλά . Θα θελα λιγο πιο κατω , οχι πολυ , σ ενα νουμερο που να έχει 6 μπροστά , ετσι για ψυχολογικους λόγους περισσοτερο . Ιδανικά βέβαια θα έπρεπε να έχει 5 μπροστά , αλλα δεν με πολυνοιαζει κιόλας πλέον . Εχοντας ξεκινήσει απ τα 108 , και δω να μεινω δεν εχω παραπονο . Διατροφικά είμαι κοντα στα 3ωρα , 3αδες .
Εξακολουθώ βρεξει , χινονισει τα μικρα , συχνα μου γευματα ,και βέβαια μακριά απο σαβουρα . Κάθε μέρα φευγω για τη δουλεια με στη τσαντα μεσα ενα σακουλάκι με κριτσινάκια , φρούτακι , τοστάκι για το μεσημερι . Η αλήθεια βέβαια είναι οτι λόγω αλλαγης ωρων και συνθηκών εργασίας ζορίζομαι κάπως . Είχα συνηθίσει να έχω το κύριο γε΄υμα μου το μεσημερι οτι κι αν ηταν αυτο , ακομη και σαντουιτς , θα ήταν ενα ενισχυμενο , και το βραδινο ελαφρύ . Τώρα οι συνθήκες στη νέα δουλεια δεν μου επιτρέπουν παρα ενα μικρό στιλ τοστ για μεσημεριανο , οποτε το κυρίως μετατίθεται για αργά το απόγευμα ΄, με αποτέλσμα το βραδύνο να είναι συνήθως μια γενναία μερίδα απο τίποτε !!! :P . Όλο αυτό κάπως μ εχει αποσυντονίσει , και παλευω να βρω ισορροπίες . Που θα πάει θα τις βρω . Καλή συνέχεια και σε σένα και πίστεψε το , γίνεται !!
Σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου Dora, εύχομαι να βρεις γρήγορα τις νέες ισορροπίες,άλλωστε ξέρουμε ότι τα καταφέρνεις. Καλή συνέχεια και στις δυό μας !
Να μαι και γω στον εναν χρονο μετα!!!!!
Πανηγυρικα ο χρονος εκλεισε και με βρισκει λιγακι πιο κατω απο εκει που ημουν περυσι !!! Το καλυτερο ειναι ενας χρονος μακρια απο την παχυσαρκια!!!
Χμ τι αλλαξε λοιπον στον ενα χρονο?
Οχι πολλα, σε οτι αφορα την διατροφη τρεφομαι πανω-κατω με μικρες διακυμανσεις οπως οταν προσπαθουσα να χασω βαρος... Εχω αυξησει λιγο τις ποσοτητες αλλα οχι με μεγαλες διαφορες. Κυμαινομαι παντα κοντα στο 62-65 με τα καμπανακια να πιανουν κοκκινο οταν βλεπω 65 και με δραστικα μεσα (παρασπονδιες, πολλοι υδατανθρακες κτλ, στοπ για 1-2 βδομαδες) να με επαναφερουν !!!
Στη σχεση μου με το φαγητο τωρα ... Ακομα την παλευω και θα την παλευω ισοβιως νομιζω ... αυτο που εννοω ειναι οτι ναι τρωω συναισθηματικα (καποιες φορες πλεον, και οχι καθημερινα οπως παλιοτερα ) Τα επεισοδια υπερφαγιας υπαρχουν αλλα ευτυχως λιγοτερα και τα κοντρολαρω καλυτερα!
Η γυμναστικη περπατοτρεξιμο εχει γινει τροπος ζωης και πιανω τον εαυτο μου να χαζευει αθλητικα παπουτσια και φορμουλες!!!
Δυο βασικοι κανονες που με ακολουθουν στην καθημερινοτητα μου:
1. Τι καλο εκανες για σενα σημερα (εφαγα ωραιο θρεπτικο πρωινο, περπατησα, κοιμηθηκα καλα, χαλαρωσα, κτλ)
2. Και σημαντικος σε οτι αφορα την διατροφη ... Ρωταω τον εαυτο μου πριν φαω κατι τι μου προσφερει... (Με εχει βοηθησει στα υπερφαγικα, και γενικα με εχει βοηθησει πολυ στο να επιλεγω τροφη και για πιο λογο την επιλεγω... ακομα και μπροστα σε πιτσα, γλυκα, πατατακια κτλ το ρωταω ... αναλογα με τα κεφια απανταω: α) τιποτα και επιλεγω μια πιο θρεπτικη τροφη ( πλεον πολυ συχνα) β) μικρη απολαυση και τσακιζω λιγο απο το γευστικοτατο πειρασμο ... Και για να ειμαστε ειλικρινης υπαρχει και γ) Υπερφαγικο, το χω φαει πριν ρωτησω τιποτα (Αυτο που αλλαζει πλεον ομως ειναι οτι μετα απο ενα μινι υπερφαγικο που η συχνοτητα τους πλεον ειναι αραια και που ειναι οτι συνεχιζω να τρωω σαν να μην εγινε και απλα προσεχω λιγακι στο επομενο γευμα ή μερα να εξισορροπησω τα πραγματα)
Ενα χρονο μετα!!!!!!!!!!!! :bouncing:
Λενε πως το σωμα θυμαται και πρεπει να περασουν 5-6 απο την απωλεια... ε, σημερα μετραμε 1!!!!
Καλη συνεχεια σε ολους μας !!! Και οσους προσπαθουν να χασουν και οσους διατηρουν...
Κι εγώ πλάκα πλάκα πρέπει να κλείνω χρόνο σιγά σιγά . Εμένα ο χρόνος με βρίσκει αρκετά κάτω απο εκεί που ξεκίνησα.. ! Νιώθω οτι γενικώς σε αυτό το χρόνο σε οτι αφορά τη διατροφή μου έκανα την υπέρβαση, αν σκευτεί κανείς οτι σε οτι αφορά διατροφικές αλλαγές πριν είχα αντέξει το πολύ 6μηνο . Τώρα ελπίζω να αντέξω για πάντα και έχω μια περίεργη αισιοδοξία περι αυτού, αλλά επειδή την έχω ξανανιώσει και άλλες φορές αυτή την αισιοδοξία δεν λέω μεγάλα λόγια. Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά σε αυτό το χρόνο , νιώθω ελαφρύτερη , πιο όμορφη , με περισσότερη όρεξη και κάποιος κόσμος έχει αλλάξει συμπεριφορά .Όχι οτι με νοιάζει ιδιαίτερα απλά είναι κάπως...αξιοσημείωτο να το πω ; κάτι τέτοιο . Συγκεκριμένα σήμερα βέβαια νιώθω σκ@τ@ αλλά θα το ξεπεράσω :P αυτά υποθέτω ... συνεχίζω κανονικά , όσο μπορώ ...
Εγω παλι εκλεισα ενα χρονο εναρξης της προσπαθειας τον φλεβαρη. Αυτο που βλεπω ειναι οτι εχω πολυ μελλον μπροστα μου...
Ελεγα να περιμενω να κλεισω τα 2 χρονια διατροφης πριν ξαναγραψω εδω , αλλα μιας και το επαναφερατε ας δωσω το παρον και μια μινι αναφορα . Καταρχην αν και συνεχιζω να παρακολουθω το φορουμ τακτικα εχω χαθει λογω συνθηκων . Η δουλεια μου εχει αλλαξει και στη νεα δουλεια η κουραση ειναι τοση που γυριζω και δεν εχω δυναμεεις να κουνησω ουτε το μικρο μου δαχτυλακι . Παλι καλα ομως που την εχω κι αυτη για οσο θα την εχω . ( η συμβαση μου ειναι ως 30 Σεπτεμβρη - μετα βλεπουμε ) Λοιπον που βρισκόμαστε : Απ το τελευταιο μου ποστ εδω δεν εχουν αλλαξει και πολλα πραγματα , κιλα μεταξύ 69 και 72 , διατροφικα στα ιδια , συνεχιζω τα μικρα και συχνα μου γευματα οσο οι συνθηκες το επιτρεπουν , προσπαθω να μενω μακρια απο σαβουρες . Καθώς ο καιρος περναει νοιωθω η διατροφη μου να βγαινει όλο και πιο φυσιολογικα και ολο και πιο φυσιολογικα να μπορω να ειμαι μακρια απο σκουπδια . Προσφατα μπηκα σ ενα μαγαζι με σφολιατοειδη απειρα και γλυκα απειρα , τα κοιταξξα ολα περιφρονητικα κι εκει που στα παλλια ωραια χρονια θα εφευγα με 3-4 σφολιατες και καμποσα γλυκα κι αφηνοντας στο μαγαζατορα κανενα 20ρικο τουλαχιστον κι εφυγα με 3 μπαρες φημητριακων τυπου παστελι με ξηρους καρπους με φρουτα που ηταν μεγαλουτσικες κι επαιρνα μιση καθε μερα στη δουλεια . Ολα τ αλλα τα κοιταξα απαξιωτικα πηρα τις μπαρες κι εφυγα κιουρια . Δεν λεω που και που τη μ@λ@κια μου τη κανω , καμμια mars το απόγευμα για να μου δωσει γρηγορη και αμεση ενεργεια να βγαλω τις 2-3 ωρες δουλειας τις τελευταιες , κανενα παγωτο , και στο τσακιρ κεφι καμμια σοκολατα -παντα υγειας ολοκληρη . Πρεπει να σας πω οτι η νεα μου δουλεια ειναι σε σουπερμαρκετ , μεσα στο ανδρο της ακολασιας δηλαδη των σαβουροτροφων ( μπισκοτα - πατατακια κτλ κτλ ) παρολα αυτα οι μοναδικες μου παρεκτροπες ειναι αυτες που ανεφερα . Ολο αυτο με κανει να σκεφτομαι οτι αν και θα θελα οπως εχω ξαναπει λιγο τουλαχιστον πιο κατω , δεν θα δυσκολευτω να μεινω εδω . Απ την αλλη καλοκαιρι ποτε δεν καταφερα εγω να χασω κιλα , οποτε ισως απ το Σεπτεμβρη και δροσιζοντας ο καιρος και ηρεμωντας απ την πολλή βαούρα να βρω τον τροπο και την δυναμη να παω λιγο παρακατω .
Και φτάσαμε αισιως τα 2 χρόνια μετά .......
Που βρισκόμαστε ? Περίπου στα κιλα που ήμουνα και πριν ένα χρόνο¨: 73,5 . Αν και στο χρονο που περασε εφτασα κάποια στιγμή και στα 69 το περισσοτερο διαστημα ημουνα σταθερ'η στα 70-71 . Πήρα 4 κιλα μέσα στον Ιούλιο απ τα οποια έχασα το 1 μόνο . Τα άλλα 3 εχουν κατσικωθει και δεν λενε να κουνησουν . Οι λογοι που τα πήρα συγκεκριμμενοι . Πολυ αστατη διατροφη εξαιτιας συνθηκων εργασιας και πίεσης και άγχους . Ύστερα όμως θυμληθηκα αυτο που σκεφτόμουνα συνέχεια ως τοτε κι έχι μια κοπέλα εδώ στο τικεράκι της : Αν η πείνα δεν είναι υο πρόβλημα το φαγητο δεν είναι η λύση ! Και σιγα σιγα επανηλθα . Αγχωνομαι για τα 3 κιλά μήπως γίνουν 5 και στην επόμενη στροφή 7 κοκ , αλλα συγχρόνως νοιωθω και μια σιγουρια οτι δεν θα συμβει αυτό . Αγχωνομαι γιατι ειδα οτι πολυ εύκολα μπορει να συμβει αλλα νοιωθω και τη σιγουριά οτι δεν θα γίνει γιατι τώρα ξέρω πόσο εύκολα μπορει να συμβει . Μπερδεμενα ισως τα λέω , δεν ξερω καν αν καταλαβαινετε τι θελω να πω , αλλα καπως ετσι τα νοιωθω .
Μπραβο Δωρα που εχασες τοσα κιλα και τα διατηρεις,και εγω αισιως ειμαι στα 2 χρονια που διατηρω τα κιλα μου,οι μικρες διακυμνασεις 2-3 κιλλων νομιζω συμβαινει σε ολους οποτε μην αγχωνεσαι,απ'οτι στηγμη που νιωθεις σιγουρια να μην αγχωνεσαι.
Dora, Natali, και όλοι όσοι, με όποιον τρόπο, τα καταφέρατε και μοιράζεστε μαζί μας την εμπειρία σας, δεν φαντάζεστε πόσο κουράγιο μάς δίνετε!
:thumbup::thumbup::thumbup:
Dora πολύ χαίρομαι που διαβάζω τα νέα σου. Ήσουν από τότε που έχανες τα κιλά και παραμένεις ήρεμη δύναμη. Με το ρυθμό σου, κάνεις σίγουρα και σταθερά βήματα με πλάνο και μεθοδικότητα.
Όσο για τους προβληματισμούς σου σε νιώθω απόλυτα αλλά θεωρώ ο,τι στη περίπτωση σου το ελέγχεις και το παρακολουθείς αλλά ακόμα και αν, ω μη γένοιτο, συμβεί καμιά στραβή έχεις τα εφόδια να το αντιμετωπίσεις σχετικά εύκολα.
Καλή συνέχεια!!!
Ετσι για να το θυμαμαι κι εγω