Σιχαινομαι

Quote:

---

Originally posted by sarah1989
δεν το παρεξηγησα καθολου. Απλα να, 1 ζιζελ ανηκει στο 0,001% του πληθυσμου. Ειναι (οχι για μενα και ουτε το θεωρω απαραιτητα σωστο) προτυπο.
Εγω παρεκκλινω του ΜΟ αλλα αρνητικα.

Εννοω, ειναι σαν το IQ. Αν ο ΜΟ ειναι το 100 στα 100 εισαι απλα συνηθισμενος, στα 105 είσαι κατι παραπανω, στα 95 εχεις δυσκολιες.

ΥΓ. Αν δεν εξαφανιστουν ολες οι λιχουδιες απο την κουζινα μου, δε θα αγιασω (ειμαι αδυναμη)

Σημερα:
Πρωι: τοστ τυρι λαιτ + γαλοπουλα
Μεσημερι: Υπεραρκετο κοτοπουλο ψητο + Σαλατα + λιγο τυροκαυτερη
Τωρα: 1 μηλο μικρό + 2 πολυ μεγαλα κομματια κεικ (αυτο το χθεσινο) + 2 πηρουνιες τυροκαυτερη, 1 πιρουνια μπεσαμελ με τυρια + 1 κομματακι κοτοπουλο

Σε καφεδες-τσαι φρεσκο γαλα

Αν δεν ηταν το κεικ καλα θα ημασταν

απο ασκηση 1 ωρα χαλαρα

---

+ 2 κομματια πιτσα απο την αγαπημενη μου πιτσαρια (χωρις αλλαντικα)

Σημερα κ μεχρι τις 3.30 μμ εγω η σαρα εχω φαει:
τοστ τυρι λαιτ γαλοπουλα
1 μπανανα
ψαρι + κολοκυθακια βραστα
1 κομματι σοκολατα γαλακτος
1 λουκουμι με αμυγδαλα
3 γεναιες μπουκιες κρουασαν σοκοκατα (απο αυτα του φουρνου που ειναι βουτηγμενα στο βουτυρο)
1 ροδακινο
2 καφεδες με φρεσκο γαλα

μα που θα παω επιτελους?

Χθες ηταν μια σχετικα καλη μερα διατροφικα (οχι τελεια αλλα ανεκτη). Σημερα ξεκινησα μαλλον οχι και τοσο καλα

Δηλαδη: τοστ τυρι λαιτ γαλοπουλα, 1/2 κομματι κεικ, 1 φρεντο καπουτσινο μετριο, 1 αχλαδι. Αρκετα για πρωινο-δεκατιανο, ε?

γεια σου Σαρα!πιστευω οτι ειναι νορμαλ αυτα που εφαγεσ!Ειμαι σίγουρη οτι το κεικ ειναι που σε κανει να μν τη βλεπεισ σαν τελεια αλλα μη σε νοιαζει!Μισο κομματι κεικ δεν ειναι τιποτα!αν συνεχισεισ σωστα τα υπολοιπα γευματα θα εισαι μια χαρα!!;);););)

Σε ευχαριστω, δεσποινα!!! (ωραιο ονομα by the way). ελπιζω να μεινω σε προγραμμα. Το σ/κ παντα ξεφευγω

κ συνεχιζω!
μεσημερι 110 γρ μπιφτεκι +1 φετα ψωμι + λιγο φετα + αγγουρι + λιγες σταφιδες (ακυρο)

τωρα 1 μηλο και βλεπουμε γιατι πειναω

Καλα αυτες τις μερες το μενου μου ηταν αστα να πανε. Ασε που λογω μιας ιωσης προχθες εκανα εναν περιποιημενο εμετο (μπλιαχ) και χθες εφαγα (κακως) διαφορα χαζοπραγματα (διοτι ημουν σε ενα παρτι) -ευτυχως οχι σε ποσοτητα και με εξαιρεση την τουρτα οχι υπερβολικα ανθυγιεινα.

Και παμε στο θαυμα! Εχοντας φαει ο,τι εχω φαει (χθες-γιατι τα προχθεσινα ειπαμε), με 2-3 μερες καθυστερηση και ζυγιστηκα αφου εφαγα πρωινο και η ζυγαρια με δειχνει 65 κιλα...
Γενικα τωρα τελευταια μου κανει κατι κολπα και δεν παει καλα, αλλα ζυγιστηκα 3 φορες για επιβεβαιωση και παντα το ιδιο αποτελεσμα. Θαυμα???

Πόσο με εκφράζει αυτο το τόπικ σημερα.....σιχαίνομαι. Πραγματικα σιχαίνομα τα πάντα αλλά πάνω απο όλα τον εαυτό μου. Σημερα σταμάτησα τις επισκέψεις στην διαιτολόγο για λίγο μπας και συνέλθω πρώτα γιατι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλον. Είμαι σταθερα σε αυτα τα κιλά με μια μικρή αυξομείωση +-2 και νιωθω πως απλά δεν το ελέγχω. Με σιχάθηκα.

διαβασα μια λεξη που εχω πει η και σκεφτει απειρες φορες. Διαβασα ολο το θεμα. Βρισκω τον εαυτο μου σε πολλα. Ομως εχω να πω μονο ενα, και ισως απο διαφορετικη σκοπια. Κατι που σιχαινομουν, η νομιζα οτι το σιχαινομουν, οταν κοντεψα να το χασω καταλαβα οτι το υπεραγαπω. Ας αγαπησουμε και το σωμα μας και ολα θα πηγαιουν πιο ομορφα στρωτα ευκολα στο εξης.........Το σωμα μας ειναι ο εαυτος μας, ειμαστε εμεις. Μονο εμας εχουμε... Αφηστε που ολοι οι αλλοι απο αγαπη μας ταιζουν/μαγειρευουν.

Εγω παλι διαβασα ποστ που εκανα λιγες μερες πριν που ηταν ανεβασμενη η διαθεση μου και σκεφτομαι πως νιωθω τωρα. Εχω βεβαια λογους να νιωθω οπως νιωθω. Μικρους και χαζους, αλλα ενταξει, το παραδεχομαι, στη ζωη μου δεν ειχα (δοξα σοι) μεγαλα προβληματα. Ναι, οι γονεις που ειναι κατα καιρους στα μαχαιρια. Ναι, παντα με πιεζαν και με εκαναν να εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση. Ναι, παντα ημουν τροφαντουλα και εχω κατα τα σχολικα χρονια ιδιαιτερα βιωσει ρατσισμο. Αλλα, οκ δεν ηρθε και το τελος του κοσμου. Το μεγαλυτερο μου προβλημα αυτη τη στιγμη ειναι οτι οι ορμονες μου εχουν χτυπησει κοκκινο λογω περιοδου κι οτι το crush μου "τα φτιαξε" με αλλη. Ουσιαστικα, δεν εχω προβληματα.
Και σκεφτομαι, ειμαι τοσο εγωιστρια; Θελω τοσο να βλαψω τον εαυτο μου; Αλλοι ειναι αρρωστοι, δεν εχουν να φανε, δεν μπορουν να πανε σχολειο κι εγω μεμψιμοιρω; Οκ, το ξερω κλισε τα οσα λεω αλλα ισχυουν. Τελικα, τοσο αχαριστη ειμαι;

Αλλοπροσαλλη σιγουρα. Εχω περασει απο ολα τα σταδια: θυμος, αποδοχη, θλιψη, προσπαθεια για βελτιωση και παλι απο την αρχη.


Ελπιζω μονο να μην ξαναπαρω την κατρακυλα που ξεκινησα χθες. Ελπιζω να σταματησω οσο ειναι νωρις

κοριτσι μου η ζωη μου στην χειροτερη εκδοχη της (ελπιζω αυτα να ειναι ολα) εχει περασει μπροστα μου εδω και μηνες. Τα εχω δει ολα. Τοσα προβληματα σε τοσους τομεις μαζι ποτε πριν. Μεγαλα προβληματα. Μπροστα σε αυτα απενεχοποιησα πληρως το φαγητο, δεν εφταιγε αυτο αλλα ουτε και αποτελουσε τη λυση. Πεινουσα ετρωγα. Ηθελα γλυκο ετρωγα. Δεν πεινουσα δεν ετρωγα.
Μολις μπηκα σε διαιτα 2 μερες (τωρα) εφυγαν τα πρωτα κιλα. Νομιζω η βουλιμια πια ειναι πιθανος εχθρος μου ξανα, γιατι τωρα θα "πιεστω" με το φαγητο. Νομιζω τελικα η λυση ειναι να μη πιεζομαστε με αυτο. Αλλα αντε να βρεις τη χρυση τομη στο τριπτυχο κιλα-διαθεση-βουλιμια. :crazy:

Δεν ειμαι καν σιγουρη πως υπάρχει.....

Και επανερχομαι για ακομα μια φορα, λεγοντας πως εξακολουθω να σιχαινομαι τον εαυτο μου. Με κοιταζω στον καθρεφτη και με βλεπω τεραστια! βουνο! θελω να κρυφτω, να χαθω, να μη με βλεπει κανεις. στο δρομο να ειμαι μικρη και ανυπαρκτη.

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Με ΔΜΣ 23.0 νοιώθεις βουνό; Εγώ είμαι 23.4 και με βλέπω...Αιθίοπα!

---

Χαχα! Τασο, 1ον εισαι αντρας. 2ον δεν ξερω ποσο ειναι το ποσοστο λιπος σου, αλλα εμενα δεν ειναι σε καλα επιπεδα (τελευταια φορα που το μετρησα ηταν πανω απο τα ορια του "κανονικου", δε θυμαμαι ακριβως) 3ον εχω λεπτα ποδαρακια κι εχω κοιλια και μπρατσα. φοραω φορεματα 1 νουμερο μεγαλυτερα που μου σακουλιαζουν στο στηθος γιατι τσιτωνουν στην κοιλιτσα μου. Θα μου πεις με το να κλαιγομαι κερδιζω κατι? Και απανταω μονη μου: οχι! Τοτε γιατι κλαιγομαι; Ετερον εκατερον

Καλως η κακως επηρεαζομαι απο την αποδοχη (η οχι που λαμβανω απο το περιβαλλον μου). Δεν μπορω, δυστυχως, να πω "Ολα οκ. Ειμαι ετσι οπως ειμαι και αγαπαω τον εαυτο μου". Θαυμαζω τα ατομα που το κανουν αλλα δεν μπορω να το ακολουθησω κι εγω. Θελω το τελειο (για τα δικα μου δεδομενα κι οχι μονο σε σχεση με την εμφανιση μου). Βεβαια, το θελω χωρις προσπαθεια- η μαλλον εχω κουραστει απο την προσπαθεια (θα μου πεις, κυρια μου, ετσι δε γινεται δουλεια). Δεν μπορω να ζω για το μελλον. Αυριο που θα ειμαι καλυτερα... Οταν αδυνατισω... Σε λιγα χρονια που θα διατηρουμαι (αν διατηρουμαι) σε καλα επιπεδα με το μεσο ορο.
Ισως φταιει η ηλικια μου, αλλα ειμαι στο εδω και τωρα. Κι οταν ακους απο συνομηλικους σου για κοπελες στα ιδια "κυβικα" με σενα "που παει αυτη η χοντρη!", ε, τοτε πιστευεις οτι και για σενα τα ιδια λεγονται

Είπες την λέξη κλειδί. "Κουραστηκα απο την προσπάθεια". Ποσο σε καταλαβαίνω.....και η μαλακία είναι πως αντιλαμβάνομαι πως δεν εχω προσπαθήσει ούτε στο ελάχιστον συγκριτικα με άτομα που εχουν όντως δει αποτελέσματα. Κι όμως νιώθω ανημπορη να κάνω το παραμικρό..... μου βγαίνει μια κούραση και μια ταλαιπωρία που πραγματικα δεν ξερω που οφείλεται. Δεν ξερω αν καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ. Θελω απλά να ξυπνήσω αύριο στα κανονικά μου κιλά......:(

Quote:

---

Originally posted by Scarllet_D
Είπες την λέξη κλειδί. "Κουραστηκα απο την προσπάθεια". Ποσο σε καταλαβαίνω.....και η μαλακία είναι πως αντιλαμβάνομαι πως δεν εχω προσπαθήσει ούτε στο ελάχιστον συγκριτικα με άτομα που εχουν όντως δει αποτελέσματα. Κι όμως νιώθω ανημπορη να κάνω το παραμικρό..... μου βγαίνει μια κούραση και μια ταλαιπωρία που πραγματικα δεν ξερω που οφείλεται. Δεν ξερω αν καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ. Θελω απλά να ξυπνήσω αύριο στα κανονικά μου κιλά......:(

---

Scarllet (αληθεια το nickname απ το οσα παιρνει ο ανεμος; ) σε καταλαβαινω. Αυτο ευχομαι κι εγω το βραδυ που πεφτω για υπνο και να φανταστεις οτι ειμαι σε πολυ καλα κιλα αυτη τη στιγμη για τα δεδομενα μου. Απλα, δε θελω να ξεσπαω στο φαι καθε φορα που στενοχωριεμαι. Δε θελω να κανω μια παρασπονδια 1 βραδυ (πχ κρασοκατανυξη-μεζες-γλυκια κρεπα το τριπτυχο της αμαρτιας) και μετα να πρεπει 2 βδομαδες να τη βγαζω με κοτοπουλακι ψητο και σαλατα. Το ξερω ακουγεται παιδιαστικο αλλα γιατι οι φιλες μου να πινουν καθε βραδυ και να τρωνε βλακιουλες και να ειναι ολες μοντελα κι εγω να ειμαι η -στην καλυτερη περιπτωση- ζουμπουρλουδα της παρεας; Γιατι να πρεπει μια ζωη να ειμαι σε διαιτα; Εννοω,οκ να μην κανω υπερβολες αλλα να εφτασα τα 61-62 κιλα και το σωμα μου επαναστατησε, παροτι εκανα καλη διατροφη μου επεσε ο σιδηρος και το φυλλικο και δε διατηρησα τα κιλα ουτε 2 βδομαδες μολις επανηλθα σε κανονικη (το τονιζω κανονικη-οχι υπερβολικη) διατροφη.
Ουφ, κουραστηκα και σιχαθηκα!

Όχι τυχαίο το nickname.

Ναι το ξέρω, είναι άσχημο να είσαι η χοντρή της παρέας, ή έστω η γεματούλα στην δική σου περίπτωση. Αλλά απο την άλλη στο δικό μας χέρι ειναι δυστυχώς. Δεν υπάρχει μαγικό κουμπάκι να πατήσουμε να σταματήσει.

Απλα βαζω σε ταξη σκορπιες σκεψεις...
Ειναι πρωι, ξυπνησα, εφαγα ενα τοστ με τυρι και γαλοπουλα, θα πιω αργοτερα ενα καφε. Δεν πεινουσα, αλλα εφαγα γιατι ηξερα οτι αργοτερα μεσα στη μερα θα επεφτα με τα μουτρα στο τζανκ φουντ. Η διαφορα μου απο εναν αδυνατο; Αν δε πεινουσε, δε θα ετρωγε. Το πολυ πολυ θα ειχε το τοστ μαζι του και θα το ετρωγε οταν ενιωθε την αναγκη η (και το εχω δει πολλες φορες αυτο) να ετρωγε 2-3 μπισκοτα και τελος (οκ οχι και η καλυτερη επιλογη για πρωινο, αλλα 2-5 μπισκοτα αντεχονται θερμιδικα). Οκ, δε σημαινει πως οταν εισαι αδυνατος εισαι και υγιης, εφοσον δεν κανεις σωστες διατροφικες επιλογες.
Απλα, δε θα καταφερω ποτε να μπω στο μυαλο ενος αδυνατου ανθρωπου, να το ενστερνιστω, να το υιοθετησω!
Π.χ. Το σαββατο, βγηκα το μεσημερι για φαγητο. Εφαγα και ηπια του σκασμου, μετα ηθελε η παρεα γλυκο, δεν εκανα τη δυσκολη. Βραδυ φαγαμε παλι εξω-μπεργκεροκατασταση αλλα xxl. Ε, μετα απο αυτο μου καρφωθηκε η ιδεα να φαω παγωτο. δεν αντεχα να μη φαω παγωτο...

sarah1989 ποσο σε καταλαβαινω !!! ειδικα σε ο,τι αφορα τις δικες ΜΑΣ συνηθειες σε σχεση με ενος ανθρωπου οχι φυσιολογικου βαρους αλλα φυσιολογικου τροπου σκεψης. Βλεπω ανθρωπους να εχουν παρει κατι απο το περιπτερο μαζι τους, και να μην το τρωνε ολη μερα, να το εχουν μαζι τους απλα να το φανε ΑΝ πεινασουν. Εγω δρωντας παρομοιως θα το σκεφτομουν συνεχεια οτι το ειχα μαζι μου και δεν θα ησυχαζα αν δεν το ετρωγα.

Παιδι μου, εδω εγω ειμαι ικανη αν μου καρφωθει κατι στο μυαλο να παω με τις πυτζαμες στο περιπτερο να το παρω! Ποσο μαλλον να κουβαλαω κατι μαζι μου...Ουτε καν! Δεν προλαβαινει να μπει σε τσεπη/τσαντα/ντουλαπι...

Ρε παιδια ειπατε μια μεγαλη αληθεια τώρα. Κι εγω δεν μπορώ να σκεφτομαι πως υπάρχει φαγητο και να το αφησω στην ησυχία του....απλά δεν παίζει. Θα το φαω ακομα κι αν πονάει το στομάχι μου απο το πολύ φαγητό :(

Quote:

---

Originally posted by Scarllet_D
Ρε παιδια ειπατε μια μεγαλη αληθεια τώρα. Κι εγω δεν μπορώ να σκεφτομαι πως υπάρχει φαγητο και να το αφησω στην ησυχία του....απλά δεν παίζει. Θα το φαω ακομα κι αν πονάει το στομάχι μου απο το πολύ φαγητό :(

---

Κι εγω ακριβως το ιδιο. Παει, τελος! Πρωτα πρεπει να μου κανω πλυση εγκεφαλου και μετα να αδυνατισω και κυριως να διατηρησω τα κιλα (γιατι στο να φτασω στα ιδανικα για μενα κιλα το ειχα σχεδον καταφερει)

Πρέπει να βρουμε για ποιο λογο γινεται αυτο όμως....

τα πρεπει, τα θελω και τα μπορω μας δε συμβαδιζουν παντα...
Οκ, θα μου πεις ειναι ολα θεμα μυαλου, αλλα οταν το ατιμο το μυαλο κολλαει??? Τι κανεις τοτε; Ολοι εχουν εθισμους (μικρους η μεγαλους). Αλλοι ειναι εθισμενοι στο ποτο, αλλοι στο τσιγαρο, αλλοι ειναι fitness freaks, αλλοι στα ψωνια, αλλοι στο να συλλεγουν γραμματοσημα. Ε, εγω ειμαι στο φαγητο!

Ναι αλλά είναι θέμα νοοτροπίας. Εγω δεν θέλω να είμαι εθισμένη πουθενά >.<

ουτε εγω θελω. γι' αυτο δεν ειχα μπει ποτε στη διαδικασια ουτε ως εφηβη ουτε τωρα να σκεφτω να δοκιμασω καν τσιγαρο. μου φαινεται ανουσιο. Θελω να απεξαρτηθω απο το φαγητο, απλα παραδεχομαι οτι ειμαι εθισμενη

Θα ξε-εθιστεις μην αγχωνεσαι! Λίγη αποχή χρειάζεται μόνο :)

Ειμαι εναμιση χρονο τωρα σε αυτη τη διαδικασια. Λυγιζω...

Είναι λογικο, αλλα όλοι οι εθισμοι θέλουν τον χρονο τους για να φυγουν! Σημασία έχει το οτι κάνεις καλή δουλεια! Κάνε φόκους εκεί!!!

σε ευχαριστω πολυ κ ανταποδιδω! μακαρι να λυτρωθουμε συντομα εξαπαντος!

Αν το πιστεψουμε θα το κανουμε :D

Quote:

---

Originally posted by Scarllet_D
Αν το πιστεψουμε θα το κανουμε :D

---

Αχ, η λεξη κλειδι "πιστη". Δυστυχως σε θεματα εξωτερικης εμφανισης ποτε δεν ειχα πιστη στον εαυτο μου...

Ούτε εγώ....και στα κανονικα μου κιλά που ήμουν, πάντα κάτι με χάλαγε. Αυτη η απαισιοδοξία μας θα μας φάει όμως....

Ζυγιστηκα σημερα. Ειχα πει οτι θα ξεφευγα απο το αγχος της ζυγαριας για λιγες μερες, αλλα δεν μπορεσα να αντισταθω. 66 κιλα. Κανονικα θα επρεπε να χαιρομαι. Αλλα οχι. Εχω περασει τους τελευταιους 16μηνες που (ας πουμε) εχει σταθεροποιηθει το βαρος μου τοσες φορες απο αυτο το σημειο που απλα πλεον το βλεπω και απελπιζομαι γιατι σκεφτομαι πως ωραια ξεκινησαμε, αυριο κατι θα γινει και παλι απο την αρχη. Να, σημερα εχει γιορτη η βαφτιστηρα μας, που ειμαστε και γειτονες. Που θα πει; Τραπεζι το βραδυ με ενα σωρο λιχουδιες + απειρο φαγητο και γλυκα για το σπιτι. Ε, θα λυγισω. Δε θελω αλλα δυσκολο. Αυριο Σαββατο εχει εξοδο. Και να καταπιεστω σημερα θα ξεσπασω αυριο σε μεζεδακια, κρασια, ποτα και ξηροκαρπια.

Ξερω δεν επρεπε να γκρινιαζω. Η απωλεια βαρους (πλεον) για μενα ειναι θεμα ματαιοδοξιας και οχι υγειας η λειτουργικοτητας. Ξερω επισης (η μαλλον ετσι μαθαινω γιατι εξ ιδιας πειρας δε γνωριζω) οτι τα τελευταια κιλα ειναι τα πιο δυσκολα, απλα αναρωτιεμαι κανω κατι λαθος η απλα ο οργανισμος μου δεν μπορει να ανταπεξελθει στα κατω των 65 κι γι αυτο οταν καταφερα να φτασω στα 62 (ποτε δεν εχω φτασει 58 που ειναι ο στοχος μου-αυτο το νουμερο εχω να το δω στη ζυγαρια απο το δημοτικο) απλα δεν μπορεσα να το κρατησω

Τι ύψος έχεις αν επιτρέπεται;;

όσο για το σημερρινο κι αυριανό προσπάθησε να φας λίγο απο ολα και την υπόλοιπη μέρα φάε αρκετά light για να έχεις ένα θερμιδικό Budget να ξοδέψεις!

1,68.
Δυστυχως το λιγο απο ολα μου φαινεται αθλος ανυπερβλητος!

Για το υψος σου παντως μια χαρά είναι τα κιλά σου! Γιατι δεν προσπαθείς να αυξησεις λίγο την άσκηση;

Και ναι το ξέρω πως είναι άθλος αλλά προσπαθησε τουλαχιστον! Αν δεν τα καταφέρεις δεν χάθηκε κι ο κόσμος :)

περυσι ειχα αυξησει την ασκηση (η κοιλιτσα βεβαια δεν ελεγε να πεσει) αλλα φετος λογω χρονου δεν προλαβαινω ουτε να κοιμηθω...

ωχ αρχισε η κατρακυλα...