Σήμερα ήταν μια κακή μέρα..
Η έλλειψη ύπνου με αποσυντονίζει τελείως..
Και ένα από τα σπουδαία που έκανα σήμερα ήταν να κάψω το χερι μου με βλακώδη τρόπο...
Printable View
Σήμερα ήταν μια κακή μέρα..
Η έλλειψη ύπνου με αποσυντονίζει τελείως..
Και ένα από τα σπουδαία που έκανα σήμερα ήταν να κάψω το χερι μου με βλακώδη τρόπο...
αχ μαρουλένια μου τι τραβάς κ εσύ! τώρα είδα το πόστ κ για τους γιατρούς! είναι καλύτερα ο σύζυγος?
καλά μαρή που κάηκες?άσχημα?
φαντάζομαι κ τι πληρώνει στον οαε ,άσε τα ξέρω κεγώ. σε άλλο γιατρό δν μπορέσατε να απευθυνθείτε?
αχ θεε τώρα με τις δυσκολίες που έφερε η κρίση αντί να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον,αντί ο γιατρός να ασκεί επιτέλους το κοινωνικό λειτούργημα που έχει επιλέξει να κάνει κ εχει ορκιστεί κ γιαυτό, προτιμούμε να σκεφτόμαστε ακόμα να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. μιζέρια!
Καλά είναι ο συ. Κάναμε όλα τα γιατροσόφια(τσαι-τραχανας-βιταμινες) και κάτι κάναμε
Εγώ είμαι απλά χαζή. Γιατί ήξερα ότι η εστία είναι ζεστή και για κάποιο μαγικό λόγο εβαλα το χέρι μου πάνω...
Και τωρα σαν την κουλή ένα πράμα. Πες μου μετα πως να μην πολιτογραφηθώ στο βασίλειο της γκρίνιας όταν θα βλέπω τα πιάτα να γίνονται βουνό στο νεροχύτη!!!
Για την αλληλεγγύη και τα λειτουργήματα μην το σκεφτεσαι καν. Το μονο που εχω καταλάβει είναι ότι κάθε κλάδος ζει στο δικο του παραδεισο μέχρι να θιγεί εκείνος. (βλεπε πχ φαρμακοποιους, που βγηκαν στους δρόμους περσι, μέχρι τότε ήταν ολα παραδεισενια στο Ελλαδισταν) Τεσπα.. δεν ξερω αν χωραει πολιτική εδω μέσα, έχουμε άλλα σοβαροτερα. Και τα χουμε παντός καιρού και οικονομικής κατάστασης...
Μαρουλένια μου περαστικά σου με το κάψιμο!
Μάλλον χθες ήταν ανάδρομος ο Ερμής γιατί και μια φίλη κάηκε στα δάχτυλα επειδή πήγε να πιάσει ένα ταψί που έκαιγε...
Και εγώ "συνεκρούσθην" χθες με μια κολώνα της ΔΕΗ με το αυτοκίνητο... (ΜΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΒΑΖΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!) :smilegrin:
Ευτυχώς όμως δεν έπαθα τίπουτις, μόνο λύγισε λίγο ο προφυλακτήρας... πφ! άλλα έξοδα από εκεί!
Με αγχώνουν τ απάντα σημερα και ήρθα εδώ για να γκρινιάξω >.<
Κατ αρχας εχω εξεαστικη σε λιγο και υποτιθεται εχω παρει αδεια απο την δουλεια για να διαβασω και δεν κανω τιποτα... επισης εχω θεμα με τυην δευτερη δουλεια μου που χρειαζονται βοηθεια και δεν μπορω να παω και νιώθω άσχημα. Εχω ενα σκασμο πραγματα να κανω και απλά θέλω να αρχισω να τσιρίζωωωωωω!!
αχ τώρα είδα το ποστ σου.κεγώ την πάτησα κάπως έτσι τις προάλλες από δικιά μου χαζομάρα, ευτυχώς μόνο με υλικές ζημιές ,αλλά δν είχα τρακάρει ποτέ εδώ κ 10 χρόνια που είμαι οδηγός κ ήταν ένα σοκ. πρώτον τα πήρα με την αφηρημάδα μου,δεύτερον έμεινα ασάλιωτη, τρίτον, έπρεπε να αποχωριστώ το αμάξι μου έστω κ λίγες μέρες. αλλά όπως τα λες, εκεί καταλαβαίνεις τι μετράει παραπάνω(πάντως όχι οι υλικές ζημιές)Quote:
Originally posted by Μαντζουράνα
Μαρουλένια μου περαστικά σου με το κάψιμο!
Μάλλον χθες ήταν ανάδρομος ο Ερμής γιατί και μια φίλη κάηκε στα δάχτυλα επειδή πήγε να πιάσει ένα ταψί που έκαιγε...
Και εγώ "συνεκρούσθην" χθες με μια κολώνα της ΔΕΗ με το αυτοκίνητο... (ΜΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΒΑΖΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!) :smilegrin:
Ευτυχώς όμως δεν έπαθα τίπουτις, μόνο λύγισε λίγο ο προφυλακτήρας... πφ! άλλα έξοδα από εκεί!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα!Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
αχ τώρα είδα το ποστ σου.κεγώ την πάτησα κάπως έτσι τις προάλλες από δικιά μου χαζομάρα, ευτυχώς μόνο με υλικές ζημιές ,αλλά δν είχα τρακάρει ποτέ εδώ κ 10 χρόνια που είμαι οδηγός κ ήταν ένα σοκ. πρώτον τα πήρα με την αφηρημάδα μου,δεύτερον έμεινα ασάλιωτη, τρίτον, έπρεπε να αποχωριστώ το αμάξι μου έστω κ λίγες μέρες. αλλά όπως τα λες, εκεί καταλαβαίνεις τι μετράει παραπάνω(πάντως όχι οι υλικές ζημιές)
Οδηγώ μόνο 6-7 μήνες (πριν 9 μήνες πήρα το δίπλωμα), και δεν είχα τρακάρει ούτε εγώ. Και για μένα ήταν λίγο σοκ.
Τυχαίνει να είμαστε αφηρημένοι κάποιες φορές.
Σημασία έχει που είμαστε ζωντανοί και που δεν χτυπήσαμε άλλον άνθρωπο!!
Έχω βγάλει ενα Σπύρο εσωτερικό στην μύτη μου.με τσουζει κιόλας αλλα οποτε πάω να το πηραξω μοιάζει σαν να σκαλιζω την μύτη μου. Ξέρω δεν είναι κ προς θάνατο αλλά βαριεμαι τόσο πολυ τώρα που είναι σχεδόν στεναχωρο.
Αχ και να χες λίγο windex
http://cdn.androidpolice.com/wp-cont...k708o1_500.gif
:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol: :lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol: :lol::lol::lol::lol::lol::lol:
Έχω τις τελευταίες μέρες που τρώω αψυχολόγητα.. Όχι απαραιτήτως πολύ, αλλά αψυχολόγητα..
Χθες κατα τη διάρκεια εξόδου, ενώ ήμουν με παρέα και χωρίς να το περιμένω από τον εαυτό μου μετά από διάφορα ατοπήματα της μέρας ένιωσα πολύ μεγάλη κι άσχημη δυσφορία.. Έφυγα άρον άρον λέγοντας ότι θέλω να πάρω λίγο αέρα ενώ στην πραγματικότητα έψαχνα τουαλέτα...
Ντράπηκα πολύ.. Νομίζω η μία από την παρέα με κατάλαβε κιολας.. Είχα πολύ καιρό να έχω παρόμοιο επεισόδιο και πρώτη φορά έξω από το σπίτι μου. Σήμερα νιώθω σαν άρρωστη... Έχω φάει σχετικά κανονικά. Νομίζω πιο πολύ στεναχωρημένη είμαι και αναστατωμένη από το κατόρθωμα μου...
Πολύ φοβάμαι ότι κατάλαβα και το λόγο της χθεσινής μου κατάληξης κι αυτό με αρρωσταίνει ακόμα περισσότερο. Γιατί δεν μπορεί όταν αγαπώ και θαυμάζω πολύ κάποια άτομα να καταλήγω να νιώθω λίγη για τον εαυτό μου... Και δεν μπορώ να αποκλειστώ στο σπίτι μου επειδή τα παντελόνια μου είναι τσίτα και να κλαίω τη μοίρα μου. Ούτε να κρύβομαι μπορώ άλλο από τις φωτογραφίες και γενικά δε γίνεται άλλο αυτό που κάνω στον εαυτό μου...
Ζουζούνα μου, ό,τι έγινε έγινε. Τέλος.
Μην το σκέφτεσαι με ενοχές. Μην το σκέφτεσαι γενικά.
Έχεις δίκιο σ' αυτά που γράφεις. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να μας νικήσει!
Σημασία έχει που σήμερα έφαγες κανονικά! :thumbup:
Πάρε αυτό σαν αφετηρία και προχώρα!
Και μην αυτο-απορρίπτεσαι!
Σκέψου ότι είσαι μόνο 85 κιλάκια! Τί να πω κι εγώ;!
Χαμογέλα κι αγάπησε τον εαυτό σου!!
Ωωωω γλυκούλα Μάντζι,
Ναι δε θέλω να φαίνομαι αχάριστη...
Κάθε φορά που γράφω κάτι γκρινιάρικο μαύρο κι άραχνο σκέφτομαι μετά τι αγώνα έχουν άλλοι...
Τι ταλαιπώριες πέρασαν όσοι κάναν εγχειρίσεις, ή όσοι προσπαθούν και είναι σε αναμονή
Τι μαρτύριο κουβαλούν όσοι βλέπουν την τροφή σαν εχθρό και λιμοκτονούν ή την απορρίπτουν τακτικά...
Όχι δε θέλω να είμαι αχάριστη.
Αλλά μερικές φορές η ηλιθιότητα των πράξεων μου με ξεπερνάει...
Το ξέρω πως το μόνο και βασικό πράγμα που πρέπει να κάνω είναι να συγκεντρωθώ και να μην το αφήνω να με καταβάλλει...
Μερικές μέρες όμως είναι πιο δύσκολες από κάποιες άλλες
ΜΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΙΙΙΙΙΙΠ!Quote:
Originally posted by marulenia
Αλλά μερικές φορές η ηλιθιότητα των πράξεων μου με ξεπερνάει...
ΙΟΥ ΙΟΥ ΙΟΥ ΙΟΥ ΙΟΥ (σειρήνα)
Αυτο-απόρριψη detected!!! :thumbdown:
Ζορίστηκα σήμερα,
μαύρες σκέψεις... Λίγο πριν τα 30 και δεν μπορώ να διαχειριστώ την εικόνα μου, τις σχέσεις μου, το σώμα μου, το σπίτι μου, την υγεία μου, τα δικαιώματά μου, την όποια δουλεία κι άλλα τόσα πολλά...
Δύσπνοια, δάκρυα, αυτο-λύπηση.. Αυτο-απορρίψη;
Δεν έχω όρεξη ούτε τα σημερινά μηνύματα του φόρουμ να διαβάσω... Στεναχωρέθηκα τόσο πολύ σήμερα...
Ήμουν νηστική από τις 11 έως και πριν λίγο εξαιτίας μιας εξέτασης που προσπαθώ να κανω εδω και 3 βδομάδες...
Σήμερα για ακόμα μια φορά αισχρά και χωρίς ντροπή με ταλαιπώρησε το διαγνωστικό κέντρο... και φυσικά η εξέταση δεν έγινε...
Γύρισα σπίτι κι έφαγα το φαί μου με σαλάτα... Μετά πήρα ένα μεγάλο κουτάλι αποφασισμένη να τσακίσω για παρηγοριά ένα ταψί σοκολατένια γλυκό που μου φερε η μάνα μου αλλά στην τέταρτη μπουκιά το παράτησα... Βρήκα παρηγοριά στους υδατάνθρακες, είχα ενα μισοτελειωμένο πακέτο με τορτίγιες στο ψυγείο... Εύχομαι να σταματήσω εκει
Έχω πολλά αρνητικά συναισθήματα μέσα μου αυτή τη στιγμή.. Κούραση απογοήτευση ταλαιπώρια θυμό, προς το διαγνωστικό κέντρο, τον άντρα μου, το γιατρό μου, τον εαυτό μου....
Μαρουλένια μου, σου στέλνω την αγάπη μου και μια μεγάλη (έστω και από απόσταση) αγκαλιά!
Μην νιώθεις θυμό προς τον εαυτό σου ποτέ. Προς όλους τους άλλους νιώθε, για σένα όμως ποτέ!
Πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν στραβές μέρες, το θέμα είναι να μην τις αφήνουμε να μας πηγαίνουν πίσω.
Όλα θα πάνε καλά στο τέλος, άκου με!
<3 ουφ
Μαρουλένια μου, διαβάζω αυτά που γράφεις και ειλικρινά στενοχωριέμαι. Είμαστε μόλις 28 χρονών. Στην ζωή υπάρχουν καλές και κακές περίοδοι, το ότι τώρα ίσως διανύσεις μια δύσκολη περίοδο δε σημαίνει ότι θα είναι πάντα έτσι. Γιατί δηλαδή να πάνε στραβά τα πράγματα και να μην πάνε καλά; Καλά θα πάνε, όλα καλά θα πάνε. Δεν πειράζει για το ότι έφαγες λίγο παραπάνω, δεν είμαστε ρομπότ, έχουμε αδυναμίες, είσαι ευγενική, αξιοπρεπέστατη από όσο σε έχω διαβάσει και αξίζεις να είσαι καλά. Αρκεί να δεχτείς το ότι δεν είναι τυχερές όλες οι μέρες και ότι από αύριο όλα θα είναι καλύτερα. Όσο για τους καλοθελητές που μας προσβάλλουν λες και είμαστε ακόμα παιδιά είναι θλιβερό. Επειδή και εγώ έχω περάσει αντίστοιχες καταστάσεις έχω καταλήξει στο ότι με αυτόν τον τρόπο βγάζουν τις ανασφάλειές τους θίγοντας εμάς, σε κανέναν δεν φορτωνόμαστε και δεν απαιτούμε να γίνουμε αρεστοί. Εκτίμησε τον εαυτό σου και δώσε την ευκαιρία στο μέλλον να σου δείξει την καλή του πλευρά.
αυτό που με στεναχώρησε, ήταν το τηλ μιας φίλης μου που χαμε χαθεί - και δεν γνώριζα γιατί, που μου ανακοίνωσε ότι ο άντρας της ετών 42 πάσχει από καρκίνο στο έντερο και στο συκώτι σε δύο εστίες....
πριν μερικές μέρες επίσης, θάψαμε και τον σύζυγο της κολλητής μου από παρόμοια αιτία.
τι διάλο βγήκε ο χάρος παγανιά?
έσπασα την αποχή από τον καφέ σήμερα, τον ζήτησα όσο τίποτα άλλο..... :(
Μου έφυγε μισό βάρος με το μοίρασμα, αλλά με τον καλό σας λόγο έφυγε και το άλλο μισό...
Τι νέα είναι αυτά καλέ Naranjita??!!
Καλή δύναμη στη φίλη σου και τον σύζυγο της και ο θεός να αναπαύει την ψυχούλα του ανθρώπου που χάσατε...
Θα σου πω τώρα κάτι που μου λεγε η μανούλα μου απο μικρή που ήμουν κι εγώ θύμωνα...
Είναι λυπητερά όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ναι, αλλά κι εσύ έχεις ένα δικό σου αγώνα δύσκολο και δύσβατο και θα πρέπει να μην αφήνεις να σε καταβάλλουν τα βάρη των άλλων.
Σίγουρα θα συμπάσχουμε, αλλά έχεις ήδη πολλά να αντιμετωπίσεις κι εσύ η ίδια...
Συμπάθα με που το είπα αυτό
να σαι καλά μαρουλίτα,
όχι δεν σε παρεξηγώ, έχεις απόλυτο δίκιο... :)
Κορίτσια τι κάνετε; Εμένα σήμερα με στενοχώρησε η οικειοθελής αποχώρηση μιας συναδέλφου απο την δουλειά, την οποία εκτιμούσα και στηρίζαμε πολύ η μια την άλλη.. Το θέμα είναι να θέλεις να προχωρήσεις την ζωή σου, να κάνεις μια αλλαγή. Και να μην σε βοηθά η εποχή.. Ελπίζω όλες να είστε καλά!
Επίσης με στενοχώρησε και κάτι ακόμα σημερα. Ήμουν το πρωί στο μετρό, κάποια στιγμή άρχισε κάτι να μυρίζει άσχημα, που δεν ήταν προσδιορίσιμο, ίσως απλυσιά, δεν ξέρω. Στο μετρό βρισκόταν μια κοπέλα αρκετα ευτραφής, ομας καθαρή καλοντυμένη κλπ., απέναντί μου ήταν μια Κυράστα, έτσι θα την χαρακτηρίσω και γυρίζει και λέει στη διπλανή της ότι αυτή θα μυρίζει έτσι, ενώ το μετρό ήταν γεμάτο. Πόσο για λύπηση είναι κάτι τέτοιοι..
ελένη αυτή θα μύριζε κ έψαχνε εξιλαστήριο θύμα!
όσο για την συνάδελφό σου ,όλο αδικίες γίνονται τελευταία, ακούω κ από άλλους που στο χώρο εργασίας τους πνίγονται κ φεύγουν παίρνοντας μαζί την αξιοπρέπειά τους ,αλλά το μόνο που τους περιμένει είναι η αβεβαιότητα. όλο κ κάτι καλό θα της συμβεί μην ανησυχείς. από την μία θα έφτασε στα όριά της από την άλλη μπορεί να είχε κάποια καβάτζα,στήριξη που θα την έδωσε την δύναμη να το τολμήσει
νιώθω ψιλοσκατά για δύο λόγους. ο ένας είναι η ζυγαριά που αντί να κατεβαίνει ανεβαίνει.
κ ο άλλος είναι οτι δν μπορώ να χαρώ τελευταία με την χαρά μιας φίλης μου που κάποτε ήμασταν κώλος κ βρακί την έβρισκα φοβερά διασκεδαστική,έξυπνη, ζωντανή κ τώρα την βρίσκω εξαιρετικά ενοχλητική, οτι καυχιέται κ επαίρεται υπερβολικά κ είναι εξαιρετικά κουραστική ,ανταγωνιστική κ εγωίστρια ενώ έχει κ γκρούπις από κάτω να δίνουν σικέ παράσταση!
καταβάθος όμως πιστεύω οτι κ εγώ έχω κάπου φταίξει αλλά δν είμαι σίγουρη που, αν στις δικές τhς προηγούμενες επικριτικές συμπεριφορές οφείλεται η δικιά μου δυσφορία προς την δικιά της χαρά ή αν φταίνε δικές μου ανασφάλειες που διογκώνουν στο μυαλό μου κάποια πράματα. η αν φταίω εγώ σε κάτι που της έχει δημιουργηθεί η ανάγκη για τόσο επίδειξη ικανοτήτων.
κεγώ έχω ανοίξει το σπίτι μου με πάρτυ κ γλέντια κ καφέδες κ τσιμπούσια αλλά με μόνο σκοπό να κρατήσω κοντά τους φίλους μου κ να μην έχω την κλασική απομονωμένη ζωή που κάνουν διάφορα παντρεμένα ζευγάρια. κ όχι για να δώσω παράσταση καπατσοσύνης κ νοικοκυροσύνης ,δν ξέρω αν αυτή τόσο καιρό το εξέλαβε έτσι ,αλλά εγώ κιόλας μετά από λίγο καιρό βαρέθηκα κ κουράστηκα κ σταμάτησα τα πολλά καλέσματα γιατί με κούρασαν κ οι άλλοι(κ η ίδια πιο πολύ απόλους) που στην τελική δν το εκτιμούσαν όλο αυτό και όλοι την ώρα κριτικάρανε ενώ εγώ σκιζόμουν να τους έχω στα όπα όπα και έχω κ περιορισμένο χρόνο απτην δουλειά.. κ τώρα βλέπω οτι μάλλον ζήλευε γιατί κάνει τα ίδια αλλά όχι για να ρθούμε πάλι κοντά αλλά για να μας παραστήσει την καλύτερη.
το παράξενο είναι οτι κ η τρίτη της παρέας νιώθει όπως εγώ (αλλά από μια άλλη οπτική ,αυτή της ελεύθερης κ ωραίας που βλέπει με μισό μάτι συμπεριφορές ζευγαριών)και δν ξέρω αν η μία επηρεάζει την άλλη κ έχουμε κάνει κόμμα, αλλά πλέον κοιταζόμαστε κ οι δύο με απελπισία κ στεναχώρια για το τρίο που έχει σπάσει κ δν φαίνεται να κολλάει.
αυτά, σάββατο πρωί ,δουλειά δν έχει στην δουλειά κ είπα να πω τον πόνο μου να μου πείτε κ εσείς αν έχετε περάσει κάτι ανάλογο με τις φιλίες σας όσο η καθημερινότητα δείχνει να δυσκολεύει
Καλημέρα μαντάμ σου σου.. Διάβασα προσεκτικά αυτά που έγραψες και θα σου πω την γνώμη μου. Κατ ΄ αρχήν, οι άνθρωποι που επαίρονται, ή προσπαθούν να καλύψουν τις ανασφάλειές τους ή έχουν πραγματικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Γνωρίζοντας εσύ την φίλη σου, θα ξέρεις - χωρίς να είναι και αυτό απόλυτο - σε ποια κατάσταση από τις παραπάνω εντάσσεται. Το σίγουρο είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου, αλλάζουμε, βελτιωνόμαστε ή εξελισσόμαστε και αλλάζουμε νοοτροπία.
Από αυτά που καταλαβαίνω πάντως, η κοπέλα αυτή ένιωθε ως προς εσένα μειονεξία για κάποιον λόγο, επειδή μάλλον κέρδιζες τις εντυπώσεις ως οικοδέσποινα και θέλει να πάρει το προβάδισμα. Προσωπικά ανθρώπους που εκθειάζουν τόσο τον εαυτό τους, και φορές άνευ λόγου, δεν μπορώ να τους υπομείνω. Παλιότερα, ήμουν πιο ανεκτική, πλέον η καθημερινότητα είναι τόσο απαιτητική και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχω, θέλω να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και δεν μου προκαλούν δυσφορία.
Πω πω κακεντρεχείς άνθρωποι που υπάρχουν Λενιώ μου...
Το δικό τους "κάρμα" λερώνουν...
Και τις δικές τους ανασφάλειες πάνε να καλύψουν πληγώνοντας τους άλλους...
Κι εμένα με επηρεάζουν οι κακίες ακόμα, αλλά δεν πρέπει να τις αφήνουμε....
Βρε Σουσουδένια μου, δεν πέρασες όμορφα παρασκευόβραδο;
Τι να κάνουμε... Οι σχέσεις αλλάζουνε... Έχει δίκιο το Λενιώ
Ίσως κι αυτή να θαύμαζε πολύ αυτό που έκανες εσύ -δεν είναι εύκολο να είσαι φιλόξενος- κι επειδή δεν το έκανε αυθόρμητα αλλά επιτηδευμένα να φαινόταν έτσι άχαρο...
Τόσες διασκεδαστικές στην ίδια παρέα που βρεθήκατε, με λές;;
κοτομαχίες. μαρουλένια νόμιζα οτι περνούσα καλά αλλά μου άφησε μια ξινίλα η όλη φάση κ όχι για τα χαζά αλλά γιατί δν νιώθω πια το ίδιο άνετα με την φίλη μου. πιο παλιά είχαμε πιο αντρίκια σχέση. τώρα είναι όλο κόντρες κ βλακείες το όλο θέμα. δν νιώθω ο εαυτός μου, μου την δίνει αυτό.
ίσως είμαι κ σε περίεργη φάση που βαρέθηκα να κάνω ένα βήμα πίσω. τέσπα σας ζάλισα με τα χαζά μου. αλλά λέμε κ καμιά μλκια να περάσει η ώρα.
Κοτομαχίες indeed.. Κι εγώ το ένιωσα τις προάλλες...
Και σε μία φιλική σχέση που είχαμε επενδύσει κι οι δυο πολλά.
Ε τι να κάνουμε.
Είναι που είμαστε ανυπέρβλητες και δεν αντέχεται η ανυπερβλητότητά μας!!
Να δεις που θα έρθει κι εκείνη η ώρα που θα πίνουμε καφέ με τη γειτόνισσα, θα κουτσομπολεύουμε με την κομμώτρια και θα κάνουμε παρέα με τις μανάδες των συμμαθητών των παιδιών μας και θα χαιρόμαστε κιόλας!!
Κορίτσια τι κάνετε; Μαντάμ, Μαρουλένια.. Οι άνθρωποι ή αλλάζουν ή δείχνουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα όταν ευδοκιμήσουν οι περιστάσεις. Όπου δεν περνάμε καλά το κόβουμε ή το περιορίζουμε. Δεν μπορόυμε συνεχώς να δικαιολογούμε τους άλλους, δεν κατηγορούμε κανέναν απλώς προστατεύουμε τον εαυτό μας από το όποιο αρνητικό συναίσθημα.
α χθες τα ξαναβρήκαμε οι κοτούλες. κοκοκο.
νομίζω οτι έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο οτι οι κόκκορες όσο εμείς τρωγόμασταν με βλακείες, αυτοί κάνανε bonding κάτω απτην μύτη μας. άκους εκεί ο άμαχος πληθυσμός.
ευτυχώς που τα είπα σε σας κ ξεθύμανα κ μετά τα είδα τα πράματα με άλλο μάτι.
Ελένη μου εξαρτάται απτην περίπτωση. κ το μέγεθος της πίκας.
σε αυτή την ηλικία που είμαι έχω κρατήσει 3-4 άτομα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού κ δν θέλω να τα χάσω, είμαι διατεθειμένη να υποχωρήσω εκεί που βλέπω έστω κ λίγο νοιάξιμο. κρατιέμαι ακόμα μέχρι την επόμενη δεκαετία να τους ρίξω Χ και αυτούς(μα ποια είμαι τεσπα πόσο ανυπέρβλητη)
το ξεσκαρτάρισμα έχει ήδη γίνει καιρό τώρα. και με την κομμώτρια μου έχω ήδη αρχίσει να τα πηγαίνω πολύ καλά μαρουλένια, που ποτέ ποτέ δν είχα κομμώτρια σταθερή.
Αυτό είναι πολύ καλό! Ίσως ήταν μια κακή μέρα.. Χαίρομαι που είσαι και νιώθεις καλύτερα!
Αχ... Σουσου έτοιμη για νέες δεσμεύσεις :P
Ου βέβαια!! Μεγάλη ψυχολόγος εκτός κι από τις άλλες καριέρες μου.
Πολυτεχνίτισσα-ερημοσπίτισσα!!
Κοίτα να δεις που πώς τα φερε όμως χθες κι εγώ βρέθηκα με τη φίλη μου που σας ανέφερα και τα πήγαμε πολύ καλά..
Είναι κρίμα να μη βρίσκουμε τρόπους να επαναπροσδιορίζουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και να καταλήγουμε να τους χάνουμε...
Δεν ξέρω.. Μου φαίνεται πολύ σημαντικό το ανθρώπινο κεφάλαιο...
Δύσκολα αποκτιέται, ακόμα δυσκολότερα διατηρείται.. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο
Αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο
αναρωτιέμαι αν η καλή διάθεση κ το οτι φάγαμε σωστά μας έκανε να δούμε με άλλο μάτι τις σχέσεις μας και αν παρασυρόμασταν κ τρώγαμε τον άπακο τώρα δν θα ήμασταν εδώ να συζητάμε για τις φίλες μας που μας επιδοκιμάζουν κ μας κακομεταχειρίζονται. ή αν αυτό λειτουργεί ανάποδα. καλή σχέση με τους φίλους, λιγότερη ανάγκη για παρηγοριά στο φαί.
σε ποιες δεσμεύσεις αναφέρεσαι?:puzzled:
Με την κομμώτρια, τη καφετζού, την αποτριχωτζού κτλ κτλ :) Σε πειράζω μωρέ...
Κοίτα εγώ χθες και προχθες, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, δεν εγραψα στις τριάδες...
Έφαγα σε διάφορες φάσεις τον κόσμο.. Κυρίως γλυκά... Οπότε το έφαγα "καλά" αν εξαιρέσεις τη σαλάτα δεν ισχύει στη δική μου περίπτωση... Δηλαδή τι; Αν είχες βουλιμικό ή υπερφαγικό επεισόδιο θα κρυβόσουν στη σπηλιά σου; Από ποιον θα κρυβόσουν και γιατί;
Είμαστε εδώ μόνο για τα μπράβο και τις επιδοκιμασίες;
Οι ισορροπίες είναι λεπτές πάντως.. Δηλαδή εμένα μου έχει τύχει να είναι γκρινιάρης και μιρλιάρης ο σύντροφός μου αλλά επειδή έχω καλή διάθεση, είδα τον ήλιο και χάρηκα, δεν έχω αγωνία και άγχος για κάτι, μίλησα με έναν άνθρωπο μπορώ και αντιμετωπίζω την εικοσιτετράωρη γκρίνια όμορφα και μου' χει τύχει να μπήζω τα κλάματα γεμάτη απελπισία γιατί τα φύλλα από τα δέντρα πέφτουν και να τρώω 2 τσιζμπεργκερ και 1 κοκακόλα για τα πεσμένα φύλλα...
Θα γραψω αυτο που με αγχώνει τις τελευταιες ημέρες..
Τι μπορεις να κανεις, οταν αντικειμενικά δείχνεις κ δινεις τον καλυτερο εαυτο σου για εναν άνθρωπο, οταν εισαι καλοπροαίρετος κ εκείνος οχι μονο δεν το εκτιμά, αλλα δεν αρκείται σε τιποτα, ζητά παραπανω τα δινεις, κ τοτε δεν αρκείται, κ δεν ξερεις τι θελει πια να κανεις;
Κ οταν πρεπει να τον εχεις στην ζωη σου γιατι δεν γινεται αλλιως, κ πρεπει να τον δεχτείς.. Αλλα σε φθείρει αυτη η κατασταση κ σε πικραίνει..
αχ τι καλά που έφερες στο φως αυτό το τόπικ-έπος!
πιστεύω οτι αν κάποιος δεν εκτιμά αυτά που δίνεις ,σταματάς να τα δίνεις. ίσα ίσα καιρός να αρχίσεις να ζητάς. επίσης σταματάς να είσαι καλοπροαίρετος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό για τον άλλον παρά μόνο για εσένα. για να νιώθεις εσύ καλά. κοινώς ήρθε η ώρα να σηκώσεις μπαϊράκι, να διεκδικήσεις να σου φέρεται καλύτερα κ να μην φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις.
δεν ξέρω τι ακριβώς αντιμετωπίζεις αλλά μερικοί άνθρωποι κάνουν πράματα εκεί που τους παίρνει. μην τον αφήνεις να περνάει τα όρια. θέσε τα όρια σου.
Μιλαω για τα πεθερικά μου!! Δεν ξερω πως πρεπει να φερθώ..
http://www.phorum.gr/images/smilies/Yes...yes.gif
βασικά δεν θα μπορούσες να αναφέρεσαι κ σε τίποτα άλλο.
ντάξει πολύ δύσκολη φάση.
όπως σου είπα. ΘΕΣΕ ΟΡΙΑ.
ότι μπορείς αντιμετώπισέ το με χιούμορ. ότι δεν ανέχεσαι δείξτο. μην σκύβεις το κεφάλι και μην υποχωρείς. κ μην τους αφήνεις να παίρνουν κ πολύ πολύ θάρρος.
να μην σε νοιάζει η γνώμη τους. να είσαι εσύ εντάξει με τον εαυτό σου ,δεν είσαι υπεύθυνη για τις πράξεις των άλλων.
κ στο σύζυγό σου να δείξεις τα όριά σου σε συνάρτηση με τους γονείς του.
να ξέρεις οτι από την στιγμή που παντρευτήκατε κ από την στιγμή που αποφασίσατε να είστε μαζί για μια ζωή ,έγινες εσύ τώρα η οικογένειά του. εσύ είσαι η νούμερο 1 συγγενής του. εσύ είσαι πάνω απόλα κ όχι οι γονείς του. σε περίπτωση που δν το έχετε καταλάβει ακόμα αυτό.
να απαιτείς τον σεβασμό κ την εκτίμηση που σου πρέπει.
Μαντάμ σε ευχαριστω πολυ για την απάντηση σου!! Να φτιάξουν τα πραγματα το θεωρώ δύσκολο, ευχομαι να πάψει να με πικραίνει..