@Yoco Choco --> αν επιτρέπεται ποσα κιλά ήσουνα πριν?
Printable View
@Yoco Choco --> αν επιτρέπεται ποσα κιλά ήσουνα πριν?
Πάντα αδύνατος ήμουν...Μικρό,με είχαν πάει οι γονείς μου σε γιατρούς επειδή δεν έτρωγα.:oQuote:
Originally Posted by purple_22
Μετά ώς ενήλικας,είχα σταθεροποιηθεί στα 70 κιλά.
Τώρα είμαι αρκετά skinny για άντρας...
Για γυναίκα θα ήταν καλή η αναλογία ύψους-βάρους 1.78 με 60 κιλά...αλλά γούστα είναι αυτά.
Παρεμπιπτόντως...Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με τους administrators?
Noμίζω χρειάζεται αναβάθμιση το φόρουμ...δεν είναι πολύ λειτουργικό στην παρούσα μορφή.
Απλά πράγματα...όπως το να λαμβάνεις ειδοποίηση όταν κάποιος κάνει quote σε κάποιο σου μήνυμα ή όταν σε κάνει tag...
Σε πιεζαν να φας μικρος; Τι ειπαν οι γιατροι;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ποιοί γονείς δεν πιέζουν τα παιδιά τους να φάνε?Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ειδικά όταν έβλεπαν ότι έτρωγα πολύ λιγότερο σε σχέση με τα άλλα μου αδέρφια
Οι γιατροί κάτι σιρόπια έδωσαν...παλιές ''καλές'' εποχές τοτε.
Άσε, ήμουν ειδική περίπτωση από μικρός...Πάθαινα κρίσεις πανικού/αποπραγματοποίησης από νήπιο.
Καλημέρα. Είχα φοβερή δυσπεψία,ένιωθα ότι είχα συνεχώς αέρα στο στομάχι,ακατάπαυστο ρέψιμο και γενικά μια πολύ μεγάλη δυσφορία στην περιοχή του στομάχου. Με το έντερο ξεκίνησε με συνεχόμενη διάρροια,πόνο φούσκωμα και δεν συμμαζέυεται! Ολα είχαν αποτέλεσμα να γίνω ράκος ψυχολογικά!
έπαθα τεραστια ζημια.. δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς xanax πλέον..
Μετά από τόσα χρόνια δυσκολεύομαι να πιστέψω πως είναι αποκλειστικά ψυχοσωματικό,όπως υποστηρίζουν οι γιατροί.Quote:
Originally Posted by στελιος66
Βασικά,πιστεύω πως αν δεν είχα τα σωματικά συμπτώματα η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή θα έπαιρναν την άγουσα για τον αγύριστο...Είναι δευτερεύοντα και σίγουρα όχι οι αιτίες.
Πρόβλημα με δυσκοιλιότητες και διάρροιες δεν έχω...ποτέ δεν είχα...Ψηλά είναι το πρόβλημα,κάτω απ΄το διάφραγμα.
Έχω κάνει δυο γαστροσκοπήσεις, και πέρα από μια διαφραγματοκήλη 1.5εκ,δεν είχα άλλο εύρημα...Τα αντιόξινα που μου έδωσαν οι γιατροί,δεν έκαναν τίποτα απολύτως...ίσα-ίσα που ενέτειναν την δυσπεψία.
Απ'την άλλη,διαβάζω διηγήματα του Παπαδιαμάντη αυτή την περίοδο και αναφέρει πολλά περιστατικά ατόμων που χτίκιασαν και έρεψαν από την στενοχώρια τους...Ειδικά νέους άνδρες που λόγω ερωτικής απογοήτευσης αρρώστησαν και έχασαν βάρος...
Βέβαια,στην δική μου περίπτωση δεν υπάρχει τραυματικό γεγονός που να πυροδότησε μια τέτοια κατάσταση,εκτός και αν υποσυνείδητα ο εαυτός μου προσλαμβάνει το ίδιο το γεγονός της ύπαρξης ως τραυματικό και έχει παραλύσει απ'τον φόβο.