Μ1994 έχεις διαβάσει παλιά μου πόστ;
Printable View
Μ1994 έχεις διαβάσει παλιά μου πόστ;
Οχι! Μπορεις να μου παραθεσεις;
Σε ευχαριστω πολυ!
Μπορείς να μπείς στο προφίλ μου και να τα διαβάσεις. Αν αντιμετωπίσεις δυσκολία πές μου.
Κάνεις κλικ πάνω στο όνομα και βγαίνουν πινακάκια.Ενα από αυτά αναφέρεται σε παλιά πόστ.
Δεν διαφωνώ σε κάτι από αυτά που λετε Αλίκη και M1994.
Αλλά μην κρίνετε εξ´ιδίων τα αλλότρια.
Και εγώ στην ηλικία σας είχα τα σωματικά και ψυχικά αποθέματα να προσπαθώ για κάτι καλύτερο,αλλά πόσο θέλει για να καταλάβεις ότι είναι ατελέσφορο όλο αυτό.
Απ´τα 22 δεν έχω συνέλθει ακόμα,και είμαι 33 τώρα.
Αισθάνομαι σαν να προσπαθώ να ανανήψω ένα πτώμα που έχει πεθάνει εδώ και χρόνια.Ξέρω ότι δεν πρόκειται να επανέλθει,αλλά εξακολουθώ να πιέζω τον θώρακα και να του δίνω ανάσα.Πόσο ψυχοφθόρο είναι όλο αυτό?
Κάθομαι στον ήλιο αυτή την στιγμή...το φώς είναι εκτυφλωτικό,αλλά δεν αισθάνομαι την παραμικρή ζωντάνια...Σαν να είναι ένα κουφάρι ειναι ο ήλιος...Ξέρω ότι είναι πλάνη όλο αυτό και οτι θα μπορούσε ο ήλιος να είναι πηγή ζωντάνιας και προοπτικής,αλλά το ότι το καταλαβαίνω αυτό,δεν αλλάζει στο ελάχιστο το πως νιώθω.
Νομίζετε πως ηθελημένα βρίσκεται κάποιος σ´αυτήν κατάσταση?
Νομίζετε πως δεν το έχει παλέψει αρκετά?
Τα ευχολόγια και οι θετικές ενέργειες δεν κάνουν τίποτα...Αν λειτουργούν για εσάς,χαιρομαι...πραγματικά.
Συνεχίστε να παλεύετε!...και εγω θα συνεχίσω την ανάνηψη.
Εισαι πολύ φωτεινο παραδειγμα και μπραβο σου ειλικρινα! Για σενα ηταν κομβικό το σημειο του θεου. Εγω ομως που δεν πιστευω και που νιωθω οτι θα ειναι κοροιδια να πω οτι πιστευω για να καθησυχαστω, φοβαμαι οτι αυτα τα ερωτηματα δεν θα βρουν πουε απαντηση! Ειναι αυτο το «τι ειμαι γιατι μιλαω απο που ειμαι» που ειναι πολυ βασανιστικο και φοβαμαι μην παγιωθει. Πες μ τη γνωμη σου
Λοιπόν κοίτα να δείς,αυτό που συνέβη σε'μένα δεν ήταν ότι με απασχολούσαν και με βασάνιζαν υπαρξιακά ερωτήματα. Το πρόβλημα ήταν ότι μετά από πολύ έντονο άγχος άρχισα να νιώθω περίεργα με τον εαυτό μου. Ενιωθα σχεδόν τρομοκρατημένος με την ίδια μου την ύπαρξη. Θέλω να πώ ότι το βάσανό μου δεν ήταν ένα ερώτημα φιλοσοφικού χαρακτήρα,αλλά ένα βίωμα φόβου και περίεργης αίσθησης του εαυτού μου. Οσον αφορά το κεφάλαιο πίστη,αυτή δεν προηγήθηκε αλλά ακολούθησε τα γεγονότα. Ηταν δλδ σαν κάτι να γύρισε μέσα μου και ένοιωσα ΄ότι η θεραπεία μου δεν θα έρθει από ανθρώπους αλλά από κάπου αλλού!Εσύ ενοχλείσαι από καθαρά φιλοσοφικού χαρακτήρα ερωτήματα ή υπάρχει και κάτι βαθύτερο;
Να συμπληρώσω ότι δεν είμαι κατά της ιατρικής επιστήμης και των φαρμάκων,σε καμιά περίπτωση. Να σου πώ ότι έχω φίλο ψυχίατρο και μιλάμε τακτικά και για τέτοια θέματα.Οτι θέλεις στην διάθεσή σου πάντως. Ηθελα να σου στείλω και προσωπικό μνμ αλλά δεν γίνεται!!
Ευχαριστω πολυ που ασχολεισαι καταρχην! Λοιπον αλου πως εχει : εγω με την ψυχουεραπεία εχω βρει οτι για να αποφυγω πραγματ κανω εκδραμΤιση. Για παραδειγμα ο φοβος με τη σχιζοφρενεια ειναι ενας τροπος να σταματησω να ζω για τους αλλους και να μην προσπαθω μονιμα να ανταποκριθω στις προσδοκιες των αλλων! Απλα καθε φορα ο φοβος μου ειναι Παρα μα παρα πολυ ρεαλιστικος. Ο Ψ μ λεει οτι βαζω κατι στο μυαλο μου για να αποφυγω και αναλωνομαι σε αυτο! Απλα ο φοβος μου τωρα ειναι οντως πολυ ρεαλιστικος αφου ξεκινησα με ιατρικες ασθενειες που μπορουσε να αποδειχθει οτι δεν εχω, το πηγα στη σχιζο που ηταν πολυ πιο δυσκολο να αποδειχθει αλλα ειδα καποια στιγμη οτι δεν παθαινω και τωρα κανω αυτο με τα υπαρξιακα αφου οντως καποιος δεν μπορει να μου απαντησει στο τι ειμαι αν ζω και τι ειναι η ζωη. Αυτα μ λεει ο Ψ και τον πιστευω αλλα συνεχιζω να βομβαρδιζομαι με σκεψεις τετοιες π μ προκαλουν τρομο και ουσιαστικα με απορροφουν απο το να ζηω. Ουτως η αλλως τι ειναι ζωη για να τη ζησεις κιολας;
Καλησπέρα! Θα σου λύσω εγώ την απορία σου σχετικά με τα υπαρξιακά ερωτήματα που σε απασχολούν. Όποιος πάσχει απο αποπραγματοποίηση πάνε πακέτο και αυτά μαζί. Ποιος είμαι,που είμαι, που πάω,γιατί ζω, τι είναι η ζωή,ο άνθρωπος, γιατί δεν νιώθω τίποτα,γιατί νιώθω σαν να έχω πεθάνει ενώ ζω; όλα μα όλα αυτά είναι "φυσιολογικά" σε αυτό που μας συμβαίνει. Εγώ τα είχα όλη μέρα κάθε μέρα τον 1ο μήνα σε τεράστιο βαθμό. Όλη μέρα σκέψεις ότι θα τρελαθώ, θα χάσω το μυαλό μου,θα χάσω επαφή με το περιβάλλον,θα πεθάνω. Όμως, με πολύ συζήτηση με τον ψυχίατρο και μια μικρή βοήθεια με φάρμακα έκαναν θαύματα. Τώρα είμαι εδώ σε πολύ καλό επίπεδο πλέον, έχω απαλλαγεί από όλες αυτές τις σκέψεις. Δεν σου λέω ότι είμαι εντελώς καλά. Αλλά έχει ηρεμήσει λίγο το κεφάλι μου. Συνήθως, η αποπραγματοποίηση δεν οφείλεται σε ένα πράγμα συγκεκριμένο ή γεγονός. Ειδικά εάν την έχεις καιρό. Πρέπει με την βοήθεια του γιατρού σου να ψάξεις βαθιά μέσα σου για να ανακαλύψεις τι την προκαλεί και να μην την πάθεις ξανά εννοείται. Θέλει χρόνο και πολύ υπομονή. Όμως, γεννηθήκαμε για να παλεύουμε σωστά; μια ακίνδυνη αίσθηση είναι στο κάτω κάτω. Τα όσα μας πληγώνουν και είναι μέσα μας είναι πολύ πιο σημαντικά από την ίδια την αποπραγματοποίηση αυτό να θυμάσαι.Quote:
Originally Posted by Μ1994
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλησπέρα αγαπητέ/η. Τα "ευχόλογα" όπως λες και οι "θετικές ενέργειες" βοηθούν πολύ και δίνουν κουράγιο σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Καταλαβαίνω το πόσο υποφέρεις, καταλαβαίνω πόσα έχεις στερηθεί στην ζωή σου λόγω της αίσθησης αυτής και όλοι μπορούμε να σε καταλάβουμε είτε αυτό κρατάει για μέρες, για μήνες, για χρόνια..η αίσθηση είναι η ίδια σε όλους και είναι φρικτή. Επίσης, καταλαβαίνω και σέβομαι την κούραση του να παλεύεις τόσα χρόνια. Όμως, η αρνητική σου σκέψη πίστεψε με δεν σε βοηθούν καθόλου. Όπως, όταν υπέφερα έψαχνα απεγνωσμένα απαντήσεις και κάποιον να μιλήσω ο οποίος αισθάνεται το ίδιο με εμένα, έτσι και άλλα τόσα παιδιά έχουν την ίδια ανάγκη μέσα σε αυτό το μπλογκ να βρουν τις απαντήσεις σε αυτά που τους απασχολούν, και επειδή κάποιοι άνθρωποι με βοήθησαν πολύ το ίδιο έχω σκοπό να κάνω και εγώ για να βοηθάω έστω και μέσω μηνυμάτων και θετικών ενεργειών τα άτομα που το έχουν ανάγκη,και οφείλεις να το σεβαστείς αυτό φίλτατε/η. Από την γραφή σου καταλαβαίνω πόσο έχεις κουραστεί να μην "ζεις" , όμως έχω και μια αίσθηση ότι έχεις παραιτηθεί. Έχεις προσπαθήσει να ψάξεις βαθιά μέσα σου τους λόγους που βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση? Η αποπραγματοποίηση δεν είναι αρρώστια. Ούτε μένει για πάντα. Απλώς, όταν της δίνουμε πολλή σημασία επιμένει, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά με τον εαυτό μας επιμένει. Η λύση είναι μέσα σου. Μην ασχολήσε με τα συμπτώματα και μην της δίνεις άλλη αξία. Το μυαλό σου ζητά απεγνωσμένα ξεκούραση. Δώσε του λίγη. Με αγάπη πάντα.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Ακριβώς αυτό βρε Στέλιο μου...Quote:
Originally Posted by στελιος66
Πρέπει να χτίσουμε μέσα μας την δική μας δύναμη ψυχής και να ανταπεξέλθουμε [emoji4]
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλημέρα σε όλους! Χαίρομαι κατ'αρχήν για την Αλίκη που όπως φαίνεται πηγαίνει απ'τό καλό στό καλύτερο! Είμαι σίγουρος ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί κ με τον/την Μ1994. Ολα έχουν την θέση τους στην μάχη για την ανάκτηση,και οι γιατροί κ τα φάρμακα αλλά κατά την γνώμη μου πάνω απ'όλα ο Θεός,που υποστηρίζει όλα τα προηγούμενα. Αλίκη συνεχίζεις την θεραπεία;Εννοώ την φαρμακευτική.
Φοβάμαι πως χρειάζεται πολύύύύ ξεκούραση...απ'αυτήν που είναι αμετάκλητη.Quote:
Originally Posted by Alice_1990
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την διάθεση να βοηθήσεις πάντως...ειλικρινά.
Συνέχισε να βοηθάς τους άλλους.
Πρωτον να εμπιστευεσαι τον γιατρο τι σου λεει, αλλιως τζαμπα τον πληρωνεις.
Κατα τη γνωμη μου κανε αποχη για καμποσο καιρο απο καθε ειδους ψυχολογικες μελετες - ασχολίες κτλ.
Φορτωσε το προγραμμα σου με ωραιες καθημερινες ασχολιες - δραστηριοτητες κι ας το κανεις με το ζορι στην αρχη.
Στέλιο μου και εγώ πιστεύω πολύ στον Θεό και όταν βρίσκω χρόνο επισκέπτομαι κάποια εκκλησία να ανάψω ένα κερί. Επίσης, έπινα και αγιασμό κάποια περίοδο και με έκανε να νιώθω καλά. Συνεχίζω ναι. 2 μήνες κάνω θεραπεία με φάρμακα οπότε θα συνεχίσω σίγουρα 4 μήνες ακόμα και μετά ο γιατρός θα κρίνει εάν πρέπει να σταματήσω ή όχι. Εσύ πως είσαι;Quote:
Originally Posted by στελιος66
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Μακάρι να μπορούσα να κάνω παραπάνω για να σε κάνω να νιώσεις έστω λίγο καλύτερα. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτή η πικρία που νιώθουμε είναι ακόμα χειρότερο αίσθημα από την ίδια την αποπραγματοποίηση..όμως, θα το λέω πάντα. Δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να παραδώσουμε τα όπλα και να εγκαταλείψουμε. Πρέπει να βρίσκουμε το κουράγιο και να παλεύουμε έστω και για να βγει η επόμενη μέρα. Να είσαι πάντα καλά.[emoji4]Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Εχω αρχισει ναβπαιρνω αποφαση να κανω αυτο που λες
Απλα σπουδαζω ψυχολογια και αναγκαστηκα πρεπει να διαβασω τα συο μαθηματα που χρωσταω και με φορτωνει το οτι σπουδασα κατι που μαλλον δε μκα ει καλο
Εγω ειμαι πατερασ με σχιζο κ δουλευω εικοσι χρονια να μη στα πολυλογω ξερω ολη την ανθρωπινη φυση πρεπει να βρεισ τροπο να δημιουργησεισ αμυνεσ και να το ξεπερασεισ
Καλησπέρα! Αυτή την περίοδο παίρνω ένα συμπλήρωμα διατροφής με μελατονίνη και βαλεριάνα,γιατί πριν λίγο καιρό είχα ενα θεματάκι με τον ύπνο μου,το οποίο λειτούργησε πολύ καλά. Τώρα επειδή έχω πλέον μεγαλώσει κ δεν δεν έχω την υπομονή που είχα κάποτε(μέγα λάθος παρεμπιπτόντως!!),και όπως και η Μ1994 έχω ένα θέμα με τις υποτιθέμενες ασθένειες,μόλις αρχίσω και αγχώνομαι πάει να μου βγεί σε αποπροσωποποίηση.Οπως σας είπα έχω φίλο ψυχίατρο κ το συζήτησα μαζί του. Αν δω ότι δεν την παλέυω ίσως πάρω κάποιο φάρμακο,δεν έχω προκατάληψη. Αναλόγως με την διάθεση θα πράξω,αν και για να είμαι ειλικρινής όταν καταφέρνεις κ ξεπερνάς κάτι μόνος σου έχει άλλη χάρη και άλλη αίσθηση. Νιώθεις απίστευτα δυνατός κ ενα αίσθημα ότι ξαναγεννήθηκες.
Και τι σου ειπε;
Απλα πιστευω οτι επειδη ειναι αρκετα οδυνηρο συμπτωμα υπαρχει και παραπανω φοβος και γι αυτο τα σκαει εκει ισως το αγχος μας... δλδ εγω δεν παθαινω πια ασφυξια ή ζαλη αν και τα προτιμουσα χιλιες φορες σαν συνπτωματα
Μου είπε ότι έχουμε πολλές εναλλακτικές από πλευράς φαρμακευτικών επιλογών,αλλά μάλλον σε σιταλοπράμη ή εσιταλοπράμη θα πάμε,αν πάμε τελικά. Για να δούμε. Πάντως όπως προανέφερα είναι καθαρά ζήτημα έλλειψης υπομονής απ'την πλευρά μου γιατί γνωρίζω ότι αν φανώ υπομονετικός θα περάσει μόνο του,απλά θέλει τον χρόνο του. Την αποπροσωπ την νιώθεις συνεχώς;
Βασικα ξερεις τι κανω; Την νιωθω οταν θετω ερωτηματα στον εαυτο μου! Δλδ μπορει να ξεχαστω και να πω ωωωωπ ποια εισαι τι εισαι μπλα μπλα . Δεν το παθαινω αιφνιδια ! Απλα ειναι αποτελεσμα ερωτησεων! Καταλαβες;;; Το κανω μονη μου! Εκει που καθομαι σκεφτομαι αυτο και το παθαινω
Σκεφτομαι οτι εψω νιωσει ετσι και το ξαναπροκαλω και δεν ξερω πως θα περασει αυτο το πραγμα σαν ιδεοληψία
Δεν είναι ιδεοληψία. Είναι η φύση της διαταραχής τέτοια. Το μυαλό μας είναι ύπουλο και παίζει τα δικά του παιχνίδια. Το θέμα είναι εμείς να προσπαθούμε να μην υποκύπτουμε. Στέλιο μου και εγώ εσιταλοπράμη παίρνω, επομένως εάν έχεις απορίες εγώ είμαι εδώ για να στις λύσω!! [emoji4]Quote:
Originally Posted by Μ1994
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ όλους! Ευχομαι να εχετε ολοι δυναμη και να ερθει ενα πιο ομορφο αυριο!
Καλημερούδια παιδιά!Λοιπόν Μ1994 αυτό που λές ακριβώς συμβαίνει,αρχίζει κανείς κ σκέφτεται ότι έχει το συγκεκριμένο σύμπτωμα κ ενώ μπορεί ως την στιγμή εκείνη να είναι καλά,αμέσως μετά τσούπ κάνει την εμφάνισή της η ακατανόμαστη!!Αλίκη είναι εύκολο φαρμακάκι ή δύστροπο;
Ναι αλλα τωρα μου υα γυρνας! Εγω σε ειχα στο μυαλο μου για να παιρνω δυνανη και να πω θα περασει. Εσυ ομως λες οτι σου ξανασυμβαινει! Παντα ετσι θα αντιδραμε στο σγχος;
Και αυτες οι κωλοσκεψεις ρε παιδια; Που σε κανουν να νιωθεις ενα τιποτα; Γιατι μιλαω τι ειναι αυτο π λεω πως καταλαβαινω τι μου λενε; Σε βγαζουν τελειως απο την υπαρξη σπυ! Εγω χθες ηθελα να βγαλω τον εγκεφαλο μου! Το εκναα εικονα δηλαδη. Αυτες οι σκεψεις ειναι νορμαλ ας πουμε θελετε να μου πειτε; Και αν δεν περασουν ποτε?
Περνάνε γλυκιέ/α μου. Εγώ στο λέω. Εμπιστεύσου με. Είχα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις. Και τώρα δεν έχω καμία από αυτές. Απλώς, νιώθω ακόμα λίγο αποκομμένη από το περιβάλλον και τον εαυτό μου. Οι σκέψεις όμως, δεν υπάρχουν πια. Επίσης, εφόσον ο εγκέφαλος σου έχει μπει σε αυτήν την διαδικασία δηλαδή να αμύνεται με αυτόν τον τρόπο υπάρχει πιθανότητα όταν το ξεπεράσεις και παρουσιάσεις άγχος στο μέλλον να εμφανιστεί πάλι. Όμως, εάν κάνεις ψυχοθεραπεία και καταλάβεις ότι την αποπραγματοποίηση την προκαλούν οι αρνητικές σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα θα μάθεις να τα διαχειρίζεσαι και ουσιαστικά θα την προλαβαίνεις την αποπραγματόποιηση. Δεν θα αφήνεις το μυαλό σου να ξανακλείσει τους διακόπτες του. Όμως, αυτό χρειάζεται υπομονή και προσπάθεια. Είναι σαν να δομείς τον εαυτό σου από την αρχή, εφόσον δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον εαυτό μας 23 χρόνια πίσω. Θα πρέπει να μάθουμε να το κάνουμε τώρα![emoji4]Quote:
Originally Posted by Μ1994
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Για την πλειοψηφία είναι πολύ εύκολο. Εγώ ήμουν ιδιάζουσα περίπτωση καθώς ο οργανισμός μου ήταν παρθένος στα φάρμακα. Είχα κάποιες έντονες παρενέργειες τις πρώτες 2 εβδομάδες που με την βοήθεια ενός αγχολυτικού εξαφανίστηκαν. Είναι από τα καλύτερα φάρμακα νεότερης γενιάς για την κατάθλιψη,την διαταραχή πανικού και την αποπραγματοποίηση. Απλώς, θέλει τον χρόνο του για να δράσει. Σου καθαρίζει το μυαλό από τις αρνητικές σκέψεις, μειώνει το άγχος, και σου δίνει αυτοπεποίθηση να κάνεις πράγματα που σαν Στέλιος θα δίσταζες.Quote:
Originally Posted by στελιος66
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Exoume xrono mprosta mas na xtisoume pali th zwh ! Ayto thelw na pisteuw! Apla meta skeftomai “ma exeis skeftei auto k auti” ti nohma exei? Esu de fivasai oti tha xreiaztei na ta pairneis gia panta? Ti s leei o Y?
Όσο μένει στο επίπεδο της απλής αίσθησης,όσο παραμένει ένα διανοητικό μέγεθος,έχει υψηλό προσδόκιμο πλήρους ιάσεως.Quote:
Originally Posted by Μ1994
Να αρχίσεις να φοβάσαι όταν και αν σωματοποιηθεί όλο αυτο...Τότε θα είναι δύσκολο να απαλλαγείς οριστικά.
Αναθάρρυσε!!!....Είσαι ακόμα 23!...Και είναι ακόμα απλές σκέψεις!
Θα πρέπει να δημιουργήσεις αντιπερισπασμούς για να διασκεδάζεται η προσοχή σου και να μην εστιάζεις σ'αυτό...
έχω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις και χειρότερες
ο ψυχίατρος μου διέγνωσε ιδεοληψίες με κατάθλιψη
και μετά από μια άσχημη κρίση πανικού έπαθα αποπραγματοποιήση και έχω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις
δεν θα θα πάθεις τίποτα σοβαρό
εμένα μου περνάει σιγά σιγά
μην του δίνεις σημασία
ούτε να του πηγαίνεις κόντρα ούτε να το επιβεβαιώνεις απλά μην του δίνεις σημασία
μόλις έρχονται τα ερωτήματα και οι σκέψεις προσπάθησε να κάνεις κάτι που θέλει την προσοχή σου ακόμα και να βάψεις τα νύχια σου
θα περάσει μην ανησυχείς καθόλου
Ειναι περιπου 2 μηνες... παιδια φοβαμαι οτι θα το παγιωσω ..
Το εχω συνεχεια στο μυαλο μου και δεν ξερω τι να κανω ... η απειλη να παγιωθει η να σωματοποιηθει με κανει να το σκεφτομαι ακομα πηο πολυ! Και η ιδεα της καταθλιψης και της μονιμοτητας των χαπιων ... π Ψ μου ειναι καθετος στο να μην παρω χαπια αλλα δεν ξερω αν αντεχει αλλη πιεση το κεφαλι μου..
Κατ'αρχήν δεν είπα ότι έπαθα αποπρ! Ομως ως άνθρωπος κ εγω έχω κάποιες φορές τα πάνω μου κ τα κάτω μου! Απλά περιέγραψα τον τρόπο σκέψης που παράγει αυτό το συναίσθημα,μη παρερμηνεύεις αυτά που λέω! Αλλά και πάλι στη ζωή ποτέ μη λές ποτέ! Δλδ εάν πάθεις μια φορά γρίπη σημαίνει ότι δεν θα ξαναπάθεις ποτέ; Το θετικό είναι ότι μαθαίνοντας τον τρόπο που εμφανίζεται η αποπρ την απομυθοποιείς και την στέλνεις από'κεί που ήρθε,αυτό είναι όλο το νόημα!