Printable View
Τι εννοείς πως αισθάνονται ;δεν έθιξα κάποιον.απλα έχω ένα πρόβλημα που εμποδίζει την καθημερινότητα μου και το παλεύω μόνος μου κανεις απο τον περίγυρο μου δεν ξέρει τι τραβάω και δω έστειλα απλα για να τα βγάλω απο μέσα μου να με ακούσει κάποιος και αν μπορει να με βοηθήσει.δεν καταλαβαίνω την αντίδραση σου
Βρε Logic, πριν μια εβδομάδα σου είπα ότι αυτό που έχεις πρέπει το γρηγορότερο κιολας να το συζητήσεις με τους γονείς σου, τη μητέρα σου ειδικά και να επισκεφτείς ένα ψυχολόγο. Στην ουσία δεν έχεις τίποτα σοβαρό. Εχεις μια σκέψη μέσα στο κεφάλι σου και εχεις κολλήσει εδώ και τόσες μέρες σ αυτή τη σκέψη. Εγώ δε λέω ότι περνάς ωραία . Ασχημα περνάς. Αλλά δε το λες στους γονείς σου και όσο το καθυστερείς, αυτή η σκέψη θα δυναμώνει. Εισαι πολύ μικρό παιδί. Μην στηρίζεσαι εδω μόνο να σε βοηθήσουν τα παιδιά. Ολα τα παιδιά και οι μεγαλύτεροι που είμαστε εδώ, πάμε ή σε ψυχολόγους ή παίρνουμε κάποιες θεραπείες, Ετσι βοηθάμε τους ευατούς μας. Εσύ γιατί το καθυστερείς τόσο πολύ και λες συνέχεια τα ίδια και τα ίδια? Μπορείς να το πεις στους γονείς σου να επισκεφτείτε κάποιο ειδικό απ το ταμείο τους αν είναι θέμα χρημάτων. Αφου υπάρχει λύση γιατί δε τη βλέπεις και γιατί δεν την ακολουθείς? Τώρα είναι η περίοδος εξετάσεων και εσύ κάθεσαι και σκέφτεσαι ότι κάνεις εμετό. Και να στο πω και έτσι...τι νομίζεις οτι θα πάθεις παιδί πράγμα και εμεττο να κάνεις? Τιποτα δε παθαίνεις...πήγαινε λοιπόν όπως ειπαμε σ ένα ειδικό να στο ξεκολλήσει αυτό απ το κεφάλι σου.
Eννοώ ότι άλλοι εδώ έχουν ψυχολογικά προβλήματα πολύ πιο σοβαρά κι εσύ λες φοβάσαι αν είναι ψυχολογικό και δεν θεραπεύεται. Είναι σαν να γράφεις "όσοι έχετε κάτι ψυχολογικό είναι κάτι τρομερό και δεν θεραπεύεται και φοβάμαι μην πάθω τα ίδια με εσάς". Ίσως δεν το καταλαβαίνεις, αλλά έτσι φαίνεται.
Και στο έγραψα και πιο πάνω, αν έχει κανείς κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, ιδίως σχετικά ήπιο σαν το δικό σου, θεραπεύεται με δουλειά στον ψυχίατρο. Με το να το κρύβεις κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Να σε βοηθήσουμε προσπαθούμε, αλλά ως δια μαγείας μέσω ενός φόρουμ δεν λύνονται αυτά τα θέματα.
ισως να το κατάλαβες ετσι δεν ξέρω.δεν εννοούσα κατι τέτοιο πάντως απλα είπα πως με εχει πιάσει ένα άγχος απλα αν θα ξανά ειμαι όπως ήμουν πριν.καταλαβαινω πως θες να βοηθήσεις και σε ευχαριστώ για αυτο
Και ξέρω πως πρέπει να το πω στους γονείς μου γιατι δεν υπάρχει αλλη λύση.αλλα μου ειναι πολύ δύσκολο δεν ξέρω τι θα σκεφτούν
Φαντάζομαι οι γονείς σου δεν είναι τίποτα αγριάνθρωποι. Οπότε τι ανησυχείς; Αυτοί μπορούν να σε βοηθήσουν. Αν θες πες το μόνο σε όποιον από τους δυο αισθάνεσαι ποιο κοντά(αρχικά). Πως σου δημιουργήθηκε ένα άγχος, μια φοβία και σε ταλαιπωρεί. Απλά από την δική σου οπτική φαίνεται τόσο δύσκολο να τους μιλήσεις. Αυτοί θα καταλάβουν και θα σε βοηθήσουν. Δεν θα σκεφτούν κάτι κακό. Άνθρωποι είναι και αυτοί και έχουν περάσει άγχη και καταστάσεις, φαντάζομαι.Quote:
Originally Posted by Logic
Μα με βλέπουν πως δεν ειμαι όπως ήμουν πριν και με ρωτάνε τι εχεις δεν βρίσκω την δύναμη να τους το πω γιατι νομίζω θα πουν έλα μωρε χαζομάρες θα σου περάσει αν δεν το ζήσει κανεις αυτο το άγχος δεν μπορει να καταλάβει πιστεύω
Κάποιες φορές νομίζουμε πως δεν θα μας πάρουν στα σοβαρά οι άλλοι και τελικά διαψευδόμαστε. Πόσο μόλον που πρόκειται για τους γονείς σου. Και όπως είπες σε βλέπουν καιρό που δυσκολεύεσαι με κάτι. Οπότε θα καταλάβουν και θα σε βοηθήσουν.
Θα προσπαθήσω να τους το πω ευχαριστώ πολύ παντωα
Πες το φίλε. Αν σε αγαπούν πραγματικά θα ανησυχησουν και θα θέλουν να βοηθήσουν. Δεν θα το πάρουν έτσι χαλαρά.. Ίσα ίσα θα έλεγα. Είσαι και σε περίεργη ηλικία.
Θα περιμένω λίγο να τελειώσουν οι εξετάσεις και ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα το καλοκαίρι δεν ξέρω αν όχι θα τους το πω
Χθες δεν έκλεισα μάτι όλην την νύχτα.Μου μπήκε μια σκέψη στο μυαλό ότι μπορει να έχω ιδψ και το άγχος ηταν ανυπόφορο όλο το βράδι δεν κοιμήθηκα εκανα και 3-4 εμετούς απο το άγχος.Η μάνα μου ανησυχίσε πολυ της είπα ότι νιώθω έντονο άγχος και ότι αυτο τα προκαλεί ολα δεν αντέχω αλλο.εκει που ειμαι καλύτερα πάλι τα ίδια και χειρότερα.
Πάρε τηλεφωνο στο ΙΕΘΣ γκουγκλαρε το να κλείσεις ραντεβου. Είναι 17 ευρώ η επίσκεψη. Αμαρτία είναι τόσο μικρό παιδί να ταλαιπωρείσαι έτσι.Quote:
Originally Posted by Logic
Θελω απλα να ηρεμήσω και δεν μπορώ να το κάνωQuote:
Originally Posted by Anna137
Πώς αισθάνεσαι σήμερα, συντάκτη;
Χειρότερα δεν γίνεται δεν την θελω την ζωή μου ετσι.εχω μια δυστυχία σήμερα ολη μέρα δεν εχω φάει και τίποτα.δεν μπορώ να το πολεμήσω αλλο αλήθεια εχω φτάσει στο όριο μουQuote:
Originally Posted by diamont
Πες το ρε στους γονείς σου. Δεν είναι κάτι για το οποίο φταις εσύ. Μην ντρέπεσαι.
Μα τους είπα ότι όλο αυτό μου το προκαλεί το άγχος
Μήπως σε αγχώνουν οι εξετάσεις? Προσπάθησε να μη διαβάζεις για διαταραχές στο ιντερνετ. Δεν έχεις Ιψδ..είμαι σίγουρη, αλλά αν διαβάζεις τώρα που είσαι τόσο αγχωμένος θα νομίζεις ότι ολα αυτά τα έχεις εσύ. Η μητέρα σου που σε βλέπει έτσι τι σου λέει? Πες της παιδί μου, οτι είσαι πολυ φοβισμένος, οτι σκέφτεσαι συνέχεια τους εμεττούς να σε πάει σε κάποιον να μιλήσεις να το βγάλεις απο μέσα σου. Τώρα που τελείωσαν οι εξετάσεις σου πήγαινε. Γιατί λες συνέχεια δε μπορώ και δε μπορώ? Αφου σου λέμε όλοι εδώ μεσα να το πεις στους γονείς σου να δεις ένα άνθρωπο, γιατί δε το κάνεις? Στην Αθήνα μένεις ή στην επαρχία?Quote:
Originally Posted by Logic
Φίλε γενικότερα σωματικά πως είσαι. Εγώ δεν περνάω καλά για διάφορους λόγους και από Μάρτη ως τώρα έχω χάσει 8 κιλά. Πλέον με βλέπουν άτομα που με βλέπουν συχνά και κάθε μέρα μου λένε ότι αδυνατιζω όλο και περισσότερο. Και δεν είμαι κάνας χοντρός. Πριν ήμουν στα κιλά που είναι ιδανικά για το ύψος μου.
Στην επαρχία
Δεν τρώω τίποτα και κάνω εμετούς με αποτέλεσμα να ειναι εξουθενωμένος ολη μέρα
Το μονο που με κρατάει στα πόδια μου ειναι η συντροφιά της μάνας μου.η ζωή ειναι ωραία όμως ρε γαμωτο θελω να ζήσω ετσι δεν μπορώ θελω μονο να κοιμάμαι ώστε να μην σκέφτομαι τίποτα.κανω εμετόυς καθε μέρα απο το άγχος δεν τρώω τίποτα βγαίνω έξω για να ξεχάστω και ειναι πεσμένος ψυχολογικά μέχρι και οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατι είσαι ετσι;τι να τους πως δεν ξέρω.συνεχεια σκέφτομαι πως εχω κατι που δεν θεραπεύεται και θα ζω με αυτο μια ζωή.και να πεις ότι ημουν αγχώδεις παιδί ; Οχι εχω πολλούς φίλους και κατάφερνα να ζω καθε μέρα ευχάριστα,καθε μέρα.και τωρα;τωρα τι ;στις εξετάσεις γράφω χάλια δεν μπορώ να διαβάσω.θελω να ξυπνήσω μια μέρα και να ειμαι όπως πριν γίνεται;Quote:
Originally Posted by Anna137
Σήμερα έκατσα τα είπα όλα στην μάνα μου και νιώθω λίγο καλύτερα γιατί δεν νιώθω τόσο μόνος σε ολο αυτο
Καλά έκανες μακάρι να σε βοηθήσει. Σημαντικό να έχεις δίπλα σου κάποιον που σε αγαπά. Μπράβο που βρήκες τη δύναμη να το κάνεις.
Ναι πολυ Συμαντικο.εχω κάποιον να με καταλαβαίνει σε αυτο που περνάω κανω ολη μέρα σκέψεις ότι πάσχω απο καποια ψυχική ασθένεια(γαδ,ιδψ)σκέφτομαι το ότι πες ότι εχω κατι τι θα κανω ; Το μέλλον μου τι θα γίνει;δεν μπορώ να βασίζομαι για πάντα στους δικούς μου.Quote:
Originally Posted by disillusioned
Εχω εξαντληθεί και σωματικά πολλούς εμετούς και δεν τρώω τίποτα με το ζόρι παω σχολειό να γράψω
Δεν πιστεύω ότι έχεις κάποια ασθένεια όπως αυτές που ανέφερες. Χάλια ψυχολογία με κάτι που ίσως να είναι πιο Light όπως κατάθλιψη πιστεύω να έχεις.. Χαλάρωσε τώρα να περάσουν οι μέρες και ακολούθως δες μην πας σε κάναν γιατρό να σου πει τι βλέπει.
Ότι και να είναι πάντως πρέπει να το πολεμήσω αν δεν μπορώ εγώ τότε ποιος θα το κανει
Δεν μπορούμε να πολεμήσουμε ούτε τον ευατό μας, ούτε το φόβο μας. Οτι πολεμάμε δυναμώνει και αντιστέκεται. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να συμφιλιωθείς με αυτη τη φοβία σου αυτή τη στιγμή. Να πεις λοιπόν....εγώ δέχομαι και αγαπάω τον εαυτό μου, παρόλο που έχω αυτή τη φοβία τωρα. Ημουν ένας διαφορετικός άνθρωπος πριν απ τη φοβία και θα είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος σε λίγες μέρες που θα μου εχει φύγει. Φαντάσου οτι εσύ είσαι σαν μια θάλασσα. Η θάλασσα αυτή καποια στιγμή που αλλάζει ο καιρός κάνει δυνατά κύματα. Τα κύματα είναι η φοβία σου. Επειδή την φοβία αυτή την έχεις μέρες, ο οργανισμός σου εχει εκρίνει αρκετή κορτιζόλη την ορμόνη του άγχους και αυτή τη στιγμή έχουν διαταραχθεί λίγο οι ορμόνες στο κεφάλι σου. Αυτό δε σημαίνει οτι αρρώστησες ή οτι έχεις μια ψυχική ασθένεια. Αυτό το έχουμε ολοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή της ζωής μας οταν για πολλες μέρες έχουμε άγχος. Και τώρα είσαι μέσα σε ένα φαυλο κύκλο για να καταλάβεις. Ξυπνάς με άγχος, κάνεις εμεττο, το σκεφτεσαι, φοβάσαι και αυτό δυναμώνει περισσότερο το άγχος σου. Ειναι για να καταλάβεις ο φόβος του φόβου. Οταν λοιπόν θα μιλήσεις σε κάποιον ειδικό, και σε καθυσηχάσει, τότε θα σου φύγει ο φόβος και σιγα σιγά ο οργανισμός σου θα καθαρίσει τελειως απ την κορτιζόλη , θα ανεβάσεις πάλι τις θετικές ορμόνες στο κεφάλι σου, και θα φύγουν τα κύματα και η θάλασσα θα ηρεμίσει. Ετσι πάει το πράγμα...Και ουτε θα είσαι έτσι συνέχεια. Εχεις δει ποτέ θάλασσα να είναι συνέχεια ταραγμένη και με κύματα? Δεν είναι δυνατόν.Quote:
Originally Posted by Logic
Για μένα, θα πας πρώτα σε ένα παθολόγο και να κάνεις καποιες εξετασούλες. Να σου φύγει η ιδέα μήπως ειναι ίσως κάτι παθολογικό. Στον παθολόγο θα πεις την ιστορία σου και θα σου συστήσει κάποιον ψυχολόγο να μιλήσεις μαζί του. Επίσης να ξέρεις, οσο μοιράζεται ένα πρόβλημα και δεν ειναι κλεισμένο μόνο στο κεφάλι μας, τόσο μειώνεται και μετριάζεται. Και καποια στιγμή θα συνηδειτοποιήσεις οτι αυτό ειναι ένας μικρός φοβάκος που δε θα υπάρχει σε λιγο και καθόλου δε θα σε πειραζει πια.
Θα σου πω και εγω κάτι να γελάσεις. Εγώ δεν εβλεπα survivor και μάλιστα το κοροιδευα παλια. Τωρα όμως βλέπω και είμαι φανατική σε πληροφορώ. Ξέρεις γιατί? Γιατί και εγώ που οδηγώ 25 χρόνια, επαθα καποιες κρίσεις πανικού μεσα στο αυτοκίνητο και νόμιζα οτι θα λιποθυμήσω σπ το φόβο μου και σταμάτησα να οδηγώ για 3 μήνες. Εβλεπα όμως συνεχεια survivor κάθε μερα. Εβλεπα αυτή την Κωσταντίνα και την τραγουδίστρια τη Χατζιδου που λέγανε οτι είχαν υψοφοβία και νεροφοβία και πως σε λίγες μερες εκει τα ξεπέρασαν. Εβλεπα μετά τη Μελίνα και τη Δαλάκα πως πέταγαν πάνω απ τις ψηλές τσουληθρες και έπεφταν στη θάλασσα. Και μάλιστα η Μελίνα έλεγε..ααα σήμερα μου άρεσε πολύ η τσουλήθρα....και σκεφτόμουν και εγώ εκεινη τη στιγμή...Καλά εμένα διαφορετικά με έπλασε ο θεός και ξαφνικά φοβάμαι τόσο πολυ?? Τον ίδιο εγκέφαλο δεν έχω μ αυτές? Και σιγά σιγά το υποσυνείδητό μου άλλαξε και ξανάρχισα να οδηγώ πάλι. Και όταν πάω να φοβηθώ εχω εκπαιδεύσει το μυαλο μου να βλέπει πως πηδάει η Μελίνα τις τσουλήθρες και παίρνω θάρρος.
Ετσι θα πεις και εσύ με τον εαυτό σου σιγά σιγά...θα γράψεις σε ένα χαρτί ολα τα καλά πράγματα που έχεις αυτή τη στιγμή στη ζωή σου. Και κάθε μερα θα προσθετεις και άλλα. Το γεγονός ξερεις οτι έχεις πόδια και χέρια, οτι ακους και βλέπεις δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένο. Επίσης οτι έχεις τα νιάτα και την υγεία σου!!! Να ευχαριστεις κάθε μερα το Θεο γι αυτά που έχεις.
Για να μη πω για όλα τα υπόλοιπα που έχεις!! Ξέρεις πόσοι άνθρωποι θα ήθελαν να ήταν στη θέση σου αυτή τη στιγμή?
Ευγνωμοσύνη λοιπόν πρώτα οταν ξυπνας το πρωι. Είναι η πιο δυνατή συχνότητα. Μετά θα ξεκινήσεις να κάνεις λιγη γυμναστική οσο μπορείς κάθε μέρα, έστω και ένα τέταρτο και κάθε μερα να κανονίζεις να βγαίνεις λίγο έξω με τους φίλους σου. Σα φάρμακο θα τα κάνεις αυτά. Για ν αλλάξει σιγά σιγά η σκέψη σου. Γράψε μια έκθεση επίσης....Η ιδανική μου ζωή. Πως θα ηθελες να ξυπνάς? Τι μουσικές θα άκουγες? Σε ποια μέρη θα ήθελες να ταξιδέψεις? Εφόσον έχεις ιντερνετ και ytube, ακου βιντεάκια του ρόμπερτ νατζέμυ και του Μανώλη Ισχάκη...τωρα δεν κάνω διαφήμιση, απλώς εμένα αυτοί με έχουν βοηθήσει πολύ, αλλά υπάρχουν δεκάδες στο ytube που μιλάνε για το πως πρεπει να σκεφτόμαστε θετικά. Κάνε αυτά για αρχή και εδώ είμαστε...να ξερεις δεν έχεις τίποτα σοβαρό....και ολοι εμεις που γράφουμε εδώ μέσα ολο και κάτι έχουμε και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι κάθε μερα, δεν είσαι καθόλου μόνος! Καλή δύναμη, μη φοβάσαι τίποτα!!
Επίσης να δεις στο ytube, την ταινία " το μυστικό" θα σε βοηθήσει πάρα πολύ. Να την βλέπεις κάθε μερα πριν κοιμηθεις για την επόμενη εβδομάδα!
Σε ευχαριστώ πολυ αλήθεια.ολους σας ευχαριστώ να μονο που μιλάτε μαζί μου με βοηθάει πολυ.Εξετασεις παθολογικές εκανα τα πάντα γιατι είχα πάει πριν 2 βδομάδες οταν ξεκίνησε αυτο 2 φορές κιολας γιατι εκανα παρά πολλούς εμετούς,ολα καλα.δεν θελω όμως να περάσω ολο το καλοκαίρι μου ετσι.βγαινω έξω και δεν μιλαω πολυ δεν εχω διάθεση για τίποτα συνεχεια με ρωτάνε οι φίλοι μου γιατι ειμαι ετσι δεν ξέρω τι να τους πω πάντα τους λεω πως με πονάει το στομάχι και τα λοιπά,μονο ένας φίλος μου το ξέρει και η μάνα μου πλέον.πολλες φορές σκέφτομαι να παθω κατι ώστε να χάσω επαφή με το περιβάλλον να μην σκέφτομαι αλλο.αλλα μετα σκέφτομαι πόσες ωραίες στιγμές εχω περάσει και θελω να καναπέ ξαναπεράσω.οταν ξυπνάω λεω μέσα μου γιατι;γιατι ξύπνησες;για να σηκωθείς αλλη μια μέρα να περάσεις μια βασανιστική μέρα;γιατι να ζω ετσι; Ειναι μαρτύριο κανω μια θετική σκέψη και σε 2 λεπτά εχει γίνει αρνητική.+ότι με εχει ισοπεδώσει σωματικά δεν τρώω σχεδόν καθόλου και αν εχω παρά πολυ άγχος κανω και εμετούς.
Παρεπιπτόντως την εχω δει την ταινία ;)Quote:
Originally Posted by Anna137
Ο παθολόγος που του τα ειπες ολα αυτά τι σου είπε να κάνεις?Quote:
Originally Posted by Logic
Αν δεν του τα έχεις πει με τον τρόπο που τα γράφεις εδώ πήγαινε να του τα ξαναπείς.
Η μητέρα σου δε σου ειπε, παιδί μου ηρέμισε και θα πάμε να σει δεί ένας ψυχολόγος να μας συμβουλέψει?
Με το να έχεις άγχος. χωρίς να έχεις κάποιο παθολογικό πρόβλημα, δηλαδή άγχος επειδή κάνεις αρνητικές σκέψεις μήπως έχεις κάτι ψυχικό και να κάθεσαι να παιδεύεσαι χωρίς να υπάρχει και λόγος δε λύνεις κανένα πρόβλημα. Δηλαδή θέλεις να μου πεις οτι χειρίζεσαι τους υπολογιστές, το ιντερντετ που έχει τόσες πληροφορίες και δε μπορείς να πας σε ένα νοσοκομείο να μιλήσεις μ΄ένα ψυχίατρο? ¨Λέω ψυχίατρο γιατί τα νοσοκομεία δεν έχουν ψυχολόγους. Λες κάθε μερα το ίδιο πράγμα...κ βλεπεις τον εαυτό σου να κάνει εμεττούς....εε πως περιμένεις να λύσεις το πρόβλημά σου? Αμαρτία δεν είναι να παιδεύεσαι καλοκαιριάτικά?
Μα τι να κανω δεν θελω και εγω να ειμαι ετσι.στον παθολόγο δεν είπα τπτ.η μάνα μου προσπάθησε να ηρέμησει.ειναι και αυτη πολυ στεναχωρημένη και αυτη που ειμαι ετσι και με βοηθάει αρκετά αλλα το πρόβλημα δεν λύνεται
Προσπάθησε να με ηρεμίσει*
Νομίζω ότι δεν εχω κατι ψυχικά σοβαρό γιατι πριν με το μυνημα σου με ενθαρρύνες πολυ και βγήκα έξω και ημουν μια χαρά για καμία ώρα έφαγα κιολας αλλα μετα πάλι το μυαλό μου εκεί νομίζω πως απλα εχω κολλήσει στο άγχος και πρέπει κάποιος να με βγάλει απο αυτο
Το ίντερνετ είναι λίγο σαν να διψάς και να προσπαθείς να πιεις από μία μάνικα που ρίχνει νερό με μεγάλη πίεση. Μπορεί να γίνεις λούτσα αλλά να πιείς να ξεδιψάσεις χλωμό. Ενώ αν πιείς ήρεμα κι ωραία ένα ποτήρι καθαρό πόσιμο νερό, θα ξεδιψάσεις κι ας είναι η ποσότητα μικρότερη από την μάνικα. Εννοώ ότι στο ίντερνετ βρίσκεις τεράστιες ποσότητες πληροφοριών που σου πετάγονται σε αστραπιαίους ρυθμούς, αλλά είναι χλωμό να βρεις αυτό ακριβώς που ταιριάζει στην περίπτωσή σου ανάμεσα σε όλα αυτά κι αν το βρεις χλωμό να το φιλτράρεις και να το εμπεδώσεις. Στην ηλικία σου ακόμα περισσότερο.
Προσωπικά νομίζω ότι σου κάνει καλό να μπαίνεις εδώ και να μιλάς, αλλά δεν σου κάνει καλό να διαβάζεις για ένα σωρό άλλα θέματα και καταστάσεις και να επηρεάζεσαι. Τι για ΙΔΨ σκέφτεσαι και τι να ξυπνάς και να θες να χάσεις επαφή με το περιβάλλον; Νομίζω ότι με αυτά που μπορεί να διαβάζεις εδώ, κάπου τα δραματοποιείς χειρότερα τα πράγματα στο κεφάλι σου. Δεν υποτιμώ καθόλου το τι περνάς, αλλά καλύτερα να βλέπεις κάτι αστείο και ανώδυνο στο youtube ή να σηκώνεσαι να βγαίνεις για περπάτημα έστω και με το ζόρι, παρά να μπαίνεις εδώ ή αλλού και να διαβάζεις για αρρώστιες και συμπτώματα.
Ίσως εχεις δίκιο.εσυ τι νομίζεις; Πως απλα εχω κολλήσει στο άγχος;ξέρω ότι δεν είσαι γιατρός απλα την γνώμη σου ζητάω
Ξυπνάω και σκέφτομαι πως πάλι ολη μέρα θα εχω άγχος και ότι εχω κατι σοβαρό ψυχολογικό και δεν θα θεραπευτεί και ότι θα ζω πάντα με αυτο.κανω πολυ αρνητικές σκέψεις δηλαδή