Και οι καρχαριες ξερουν καλο κολυμπι ,και πανε και γρηγορα ....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Printable View
Και οι καρχαριες ξερουν καλο κολυμπι ,και πανε και γρηγορα ....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Χα χα, να 'σαι καλά! Μ' έκανες και γέλασα! :DQuote:
Originally Posted by Macgyver
Ναι, όντως, αλλά δεν έχει τύχει να συναντηθώ με κανέναν ευτυχώς... Μόνο δελφίνια έχω δει από μεγάλα ψάρια... :p
Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι ο ίδιος ο φόβος. Πιστεύω ειναι χειροτερος και απο θανατο.
Πολύ πιθανό και να είναι. Σε παγώνει, δεν σε αφήνει να προχωρήσεις. Σαν να σε σκοτώνει ξανά και ξανά.
Ίσως σε βοηθήσει αυτό. Όπως λες μακάρι να εξαφανίζονταν αυτή η μέρα. Η μέρα αυτή είναι συμβολική. Βλέπεις ένα τεράστιο σαράντα στο μυαλό σου και φρικάρεις. Αλλά το σαράντα πλην μία μέρα δεν σε άγχωνε το ίδιο. Είναι απλά μια μέρα. Μήπως σε κάνει χειρότερα και το ότι θα σου το θυμίζουν με τηλέφωνα κτλ Εμένα πάντα με ενοχλούσε που άνθρωποι που δεν μιλούσα ποτέ μαζί τους, έπαιρναν τηλέφωνο να μου ευχηθούν (βασικά πιο πολύ για τους γονείς μου έπαιρναν) και σκεφτόμουνα "τώρα ποιον κοροϊδεύεις;". Εγώ με αυτά εκνευρίζομαι αλλά όταν μου εύχονται δυο πολύ κοντινά μου άτομα που δεν το κάνουν για λόγους κοινωνικής υποχρέωσης, τότε ακόμα και αν δεν είμαι καλά εκείνο το διάστημα σκέφτομαι πως αυτοί μου εύχονται πραγματικά. Αλλά να ξέρεις πως και σε ανθρώπους που φαινομενικά είναι καλά η ζωή τους, τους πιάνει μια θλίψη τέτοιες μέρες. Άλλοι πάλι είναι μες την καλή χαρά. Μάλλον έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου. Αισθάνεσαι σαράντα; Εγώ δεν αισθάνομαι 33. Ούτε που το κατάλαβα πως έφτασα εδώ. Δεν "σοβάρεψα". Και στην φάση που είμαι τώρα μάλλον θα ήταν καταστροφικό να "σοβαρέψω". Και αύριο θα είμαι και εγώ σαράντα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και κάθε φορά που τον βιώνω έντονα νιώθω ότι χάνω ακόμα ένα κομμάτι του εαυτού μου.Quote:
Originally Posted by Αργύρης85
Μαιρη παρε κανενα συμπληρωματακι ρε συ ξερω ενα καρο κοσμο που αν επαιρνε πρωτεινουλεσ κ λιγο γυμναστικη θα σωνοταν
Αισθάνομαι πολύ μεγαλύτερη από σαράντα για να είμαι ειλικρινής... Αλλά όσο μεγαλώνω και πρακτικά τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να βρω όσα θα ήθελα... Είμαι κουρασμένη και ταλαιπωρημένη κι απαισιόδοξη σήμερα... Σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα να μην ξημέρωνε...Quote:
Originally Posted by Αργύρης85
Τουλάχιστον για ευχές δεν παίρνουν άσχετοι, μόνο όσοι με αγαπάνε...
Είσαι "πεσμένη" τώρα. Να απασχόλησε με κάτι, τέτοιες στιγμές. Και εγώ έχω μέρες που δεν θέλω ούτε από το κρεβάτι να σηκωθώ. Αλλά αν καταπιαστείς με κάτι, όσο αδύνατο και αν σου φαίνεται μπορεί να ξεχαστείς. πχ βιβλία, ταινίες κτλ απλά είναι δύσκολο να αφοσιώθεις στην αρχή.
Ακούω μουσική κατά διαστήματα αλλά δεν μου έχει φύγει ακόμα η μελαγχολία... Θα ήθελα να μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος μερικά χρόνια πίσω τότε που είχα δεσμό, ήμουν πολύ καλύτερα τότε κι ότι κακό και να συνέβαινε το αντιμετώπιζα πιο εύκολα γιατί δεν ήμουν μόνη μου...Quote:
Originally Posted by Αργύρης85
Είναι σαν να λες «παίρνω τα φάρμακα μου κατά διαστήματα»...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μα αν περιμένεις να γίνει κάτι με τη μουσική, δεν αρκεί να την ακούς κατά διαστήματα.
Κάθε μέρα πρέπει να βρίσκεις χρόνο για ν' ακούς μουσική, αλλά και πάλι όχι οποιαδήποτε μουσική.
https://www.youtube.com/watch?v=XiOK9dj1uc4
Εννοούσα ότι την ώρα που έγραφα, απόψε, έβαζα κατά διαστήματα τραγούδια στο youtube... Κάθε μέρα το κάνω αλλά όχι ασταμάτητα...Quote:
Originally Posted by tony_c2018
Τώρα για το είδος της μουσικής ο καθένας έχει τα γούστα του, είναι υποκειμενικό θεωρώ...
Αυτό είναι ένα λογικό λάθος, επειδή η μουσική που σ' αρέσει τώρα, είναι πιθανόν εκείνη που σ' άρεσε και πριν έρθεις αντιμέτωπη με τα τωρινά σου προβλήματα. Το να βάλεις επομένως στη ζωή σου κάτι καινούριο, δεν είναι θέμα γούστου μόνο, είναι και θέμα ανάγκης. Βρες ένα είδος μουσικής που θα σ' αρέσει, αλλά δεν θα καταλαβαίνεις τα λόγια, κι αφέσου στο ρυθμό της.Quote:
Originally Posted by Κύκνος