Ειναι αχρηστοι οι γιατροι σασ παρτε το χαμπαρι
Printable View
Ειναι αχρηστοι οι γιατροι σασ παρτε το χαμπαρι
Σασ δινω κατι αρχιδια δωρο μια που δεν εχετε θα τα πακεταρω και τα στελνω
Ωωωωωωωω , αμα πιασω τα καλα παλια , παω πολυ πισω ....... 1975 , 200.000 αμαξια στο λεκανοπεδιο , το 1980 , 350.000 αμαξια , πηγαινμες κανονικα σε ωρα αιχμης βολτιτσα κανονικη ( σημερα 2.500.000 ) , μοτοσυκλεττες ειχαν οι μπατσοι κι οι περιθωριακοι ( ναι ημουν ροκάς ) ......... ο Αγνωστος πολεμος , το Λουνα παρκ , το bingo .... καμμια εγκληματικοτητα , κυκλοφορουσε ο πατερας μου με τις σακκουλες τις μπλε του χασαπη με τις εισπραξεις αντιπροσωπειας που κατειχε ( σημερινα , 2-3.000.0000 ευρω !! ) , μεχρι να τις καταθεσει την επομενη , στον δρομο , περπατητος , κανενας φοβος , δεν κλειδωναμε καν πορτες ...........αλλα αυτο το σχολειο Σαββατιατικα ποτε δεν το χωνεψα ........ωραιες εποχες ........πολυ ωραιες ......
Απο τοτε που βγηκαν τα σαπουνια ολοι βρωμανε
Απλά αυτό που θέλω να θυμάμαι είναι ότι ονειρευόμασταν και θεωρούσαμε ότι τα πράγματα για το μέλλον θα ήταν πολύ εύκολα, όπως ακριβώς τα θέλαμε, χωρίς να έχουμε ιδέα τι μας περιμένει!
Κι αυτό το τελευταίο μας έκανε, στη σκέψη μας, πολύ ευτυχισμένους έστω κι αν τα δεδομένα στους δικούς μας χώρους μας κατέστρεφαν τη ψυχολογία. Τα όνειρα εκείνα ήταν επίσης μια διέξοδος από εκείνη τη ψυχολογία.
Νοσταλγώ κάποιες παιδικές σειρές στην τηλεόραση που περιμέναμε με ανυπομονησία να ρθει η ώρα προβολής τους να τις δούμε. Καθόμασταν με απερίγραπτη χαρά, σχεδόν εκστατικά και τις βλέπαμε.
Υπήρχαν όμως και οι σκηνές αδικίας, πόνου, θανατου. Ήταν ακατάλληλες για ευαίσθητα παιδιά. Τέτοιες σκηνές ακόμα γυροφέρνουν στη μνήμη μου.