Καλά 80 ευρώ την βδομάδα και σεις ζουσατε με στέρηση ; Στεναχωρεθηκα πολύ τώρα, στην συστησανε την συγκεκριμένη;
Printable View
Καλά 80 ευρώ την βδομάδα και σεις ζουσατε με στέρηση ; Στεναχωρεθηκα πολύ τώρα, στην συστησανε την συγκεκριμένη;
εχω ενα καλο η κακο θα ελεγε κανεις.... οταν καποιος προσπαθει να εισβαλει στην ψυχολογια μου δεν τον αφηνω. αντιμετωπιζω δυσκολιες που βρησκω πρακτικες λυσεις μονος μου. αυτο εχει γινει απο οτι βλεπω τωρα απο τοτε που ξεκινησα τα φαρμακα...η μπορει να το ειχα και απο παλια.. δεν ξερω.
με λιγα λογια ειχα παει σε μια ψυχολογο και οταν προσπαθησε να εχει ελενχο πανω μου ειπα στον ευατο μου "οχι αυτο δεν μπορω να το κανω". και δεν ξανα πηγα γιατι εβλεπα οτι αυτο με κανει χειροτερα.
δεν αφηνω κανεναν να με καθορισει. εγω καθοριζω τον ευατο μου.
Υπάρχουν red flags , που αν δεις πιο προσεκτικά θα δεις τις γνώσεις και τον χαρακτήρα του ψυχολόγου, ενα κακό σημάδι είναι να σε έχει κάθε βδομάδα εκεί για δύο χρόνια και ποτέ να μην σου κόβει κάτι από τα 80 ευρώ. Πολύ άσχημο αυτό.
Ειναι καλο να ακους διαφορετικα μυαλα, αυτο που κανουμε αλλωστε και λιγο στο φορουμ αυτο. Λες τα προβληματα σου σε καποιον που ειναι εξω απο αυτα, τα αναλυει και τα σκεφεται στο δικο του μυαλο και προσπαθει κατα καποιον τροπο να σου βρει απαντησεις δια μεσου του διαλογου. Μερικοι τα καταφερνουν καλα, αλλοι οχι, με μερικους κολλαει η μαγια με αλλους οχι. Τεσπα δεν εχω κανει και φοβερες εμπειριες με ψυχολογους. Μπορω να αναφερω που με πηγαν στο ψυχιατρειο μου εδωσαν ας πουμε την 12πλασια ισως δοση φαρμακων απο οτι χρειαζομαι χωρις καν διαλογο, μου εβγαλαν διαγνωση χωρις καν διαλογο και με ξεφορτωθηκαν. Με βοηθησαν οντως τα φαρμακα και ειμαι αναγκασμενος να παιρνω μια μικρη δοση γιατι πραγματικα η αλλη οχθη δεν ειναι καλη και ως εκει. Σε γενικες γραμμες δεν καταδικαζω, αλλα δεν σημαινει απαραιτητα οτι θα βρουμε και την υγεια μας. Δυστυχως τα προβληματα του μυαλου ειναι δισεπιλυτα, οπως γνωριζουν και οσοι συμμετεχουν εδω και εξισου σοβαρα με κατι σωματικο και απτο.
Με 320 ευρώ που έπαιρνε αυτή το μήνα κάνεις γιογκα με τον καλύτερο της Ελλάδας που θα σε μάθει να ελέγχεις τον εαυτό σου, το σώμα σου, τη σκέψη σου, θα μπορείς να σβύνεις και να κάνεις ό,τι θέλεις γιατί αρχίζεις να αποκτάς τον έλεγχο του εαυτού σου οργανικά και ψυχολογικά. Το θέμα είναι ποιος έχει τη διάθεση να κάνει γιογκα (δεν είναι καθόλου εύκολη εγώ στη δευτερη φορά την παράτησα παρολο που ήθελα να συνεχίσω).
Y.Γ Αναρωτιέμαι αν οι ψυχολόγοι έμεναν χωρίς πελατεία πως θα αντιμετώπιζαν την αφραγκία τους και τι λύσεις θα πρότειναν στον εαυτό τους.
Δύο χρόνια και ποτέ δεν της είπε οκ σήμερα δος μου 50 ευρώ από 80. Έλεος δηλ.καπουQuote:
Originally Posted by mindcrime
Ο τελευταίος ψυχίατρος παιδιά που πήγα δεν ήθελε καν οπτική επαφή, ήταν πολύ ψυχρός , δεν μου έδωσε καν κινητό ενώ θα κάναμε μετάβαση από εφεξορ σε λαντοζ πολύ γρήγορα και θα πρεπε να χω κινητό ώστε αν συνέβαινε κάτι να νιώσω σιγουριά. Και τελικά επείγοντα πήγα και που πήγαινα για συναισθηματική βοήθεια στον παθολόγο μου και σε έναν νευρολόγο αυτοί με στηριξανε.
Γενικά καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά δυστυχώς δεν έδινα σημασία στο καμπανάκι γιατί δεν είχα μάθει ν ακούω τον εαυτό μου. Τωρα ζω τραυαμτισμένη σε πλήρη αποσύνθεση. Αμα σου πω τι αισθάνομαι και πως νιώθω θα με λυπηθείς διπλα!!!!!
Αυτό το καμπανακι μακάρι να το ακουγανε τι να κάνεις και συ ήθελε ς από κάπου να πιαστειςQuote:
Originally Posted by Kapa25
Καλησπέρα,Quote:
Originally Posted by Kapa25
Μια που θέτετε το θέμα να αναφέρω ότι είχα κι εγώ τραυματική εμπειρία με ψυχολόγο, μάλιστα λακανικής σχολής κι αυτή (πιστεύω ότι η συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι ότι πρέπει για να διαμορφώνει χειριστικούς αμοραλιστές..."επαγγελματίε ς " ) .
Ηταν διαφορετικό από αυτά που αναφέρετε με την έννοια ότι η συγκεκριμένη κυρία που έβλεπα εγώ ήταν πολύ διακριτική και υποστηρικτική (βασικά too good to be true) αρκεί να μην έπρεπε να ασχοληθούμε με προβλήματα που μου δημιούργησε η ίδια η θεραπεία, από τα οποία είχα άπειρα και για αρχή εντονότατο σωματικό άγχος. Για αυτά υπήρχε η πλήρης αδιαφορία, κι αν την πίεζες επί του θέματος επιστράτευε όλο το χειριστικό οπλοστάσιο, το οποίο...χειριζόταν εξαιρετικά.
Τέλος πάντων μετά από πααρα πολλά χρόνια θεραπείας, κι αφού μου βγήκε η ψυχή απεδείχθη ότι μόνο για τα λεφτά που της απέφερα με ανεχόταν, ούτε καν με συμπαθούσε, ούτε επαγγελματικά την ενδιέφερε να συμπεριφερθεί.
Κι εγώ επίσης βιώνω τεράστιο θυμό και απογοήτευση παρότι έχω σταματήσει εδώ και δυόμιση χρόνια. Για να μην ασχολούμαι βοήθησε το να την ξεγράψω εντελώς ως άνθρωπο αλλά αυτό δε λειτουργεί πάντα...συμφωνώ μαζί σας ότι είναι ιστορίες από τις οποίες δεν ξεμπλέκει κανείς εύκολα, μέσα του. Δεν έχω κάτι άλλο να συμβάλω, φυσικά αν σας είπαν πράγματα που σας πλήγωσαν εννοείται ότι είναι μπούρδες δικές τους.
Tι μπουρδελα ειναι αυτα; Και καποιοι εδω μεσα μου λενε να παω σε ψυχολογο
Όταν λες πως ήτανε πολύ καλή για να ναι αληθινή, τι εννοεις; Πως πήγαινε με τα νερά σου;Quote:
Originally Posted by UrsaMenor
Ναι, καλή ερώτηση. Γενικά αυτό που λες, αλλά με λεπτό τρόπο, στο ενενήντα ογδόντα τα εκατό της επικοινωνίας μας, έδειχνε ότι νοιάζεται πολύ, ότι συμμερίζεται ό,τι με απασχολούσε, πρόσεχε πολύ τι θα πει πώς θα το πει, αν πρέπει να γελάσει ή όχι κτλ. Αυτό που λένε σε έκανε να αισθάνεσαι σημαντικός/ή.
Θέλω να πω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουμε ή λέμε και πολλά ατσούμπαλα ακόμα κι αν δεν θέλουμε να πληγώσουμε κανέναν. Αυτή η κυρία τα απέφευγε γενικώς, έδειχνε να έχει πάρα πολύ τακτ, αυτό εννοώ.
UrsaMenor λυπαμαι που ειχες τοσο αρνητικη εμπειρια. Προσωπικα κι ας με λογοκρινουν, τη λακανικη ψυχαναλυση δεν τη θεωρω ψυχαναλυση. Μονο αρνητικα εχω ακουσει απο ανθρωπους χρειαζονται βοηθεια και οχι να βγαλουν τα σωψυχα τους με θολοκουλτουριαρικο τροπο. Να ρωτησω μονο, γιατι εμεινες τοσα χρονια οταν ηταν τοσο προβληματικη; Εχεις αναζητησει καποιον σοβαρο επαγγελματια απο τοτε; (οποιασδηποτε προσεγγισης, δε λεω ψυαναλυτικης απαραιτητα) Ηταν η πρωτη σου εμπειρια με την ψυχοθεραπεια;
Το να έχει τακτ όμως δεν είναι καλό; Εννοώ να μην σου ξύνει πληγές βεβαίως εννοείται να κάνει και την δουλειά του και να σε επαναφέρει σιγά, σιγά, όλα θέλουν ρεγουλα και εμπειρία. Στο τέλος σου είπε πως δεν σε συμπαθήσει ποτέ;Quote:
Originally Posted by UrsaMenor
Ευχαριστώ
Όχι, δεν ήταν η πρώτη, πιο παλιά είχα δει άλλους δύο θεραπευτές (γυναίκα και άντρα) ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης απ'όσο ξέρω αλλά όχι λακανικούς.Έφυγα για ασαφείς λόγους πολύ πιο σύντομα, ίσως αισθανόμουν ότι δεν με βοηθούν αρκετά αλλά δεν έχω να τους προσάψω κάτι ως επαγγελματίες.
Σ'αυτή τη φάση , μετα από αυτές τις ιστορίες όμως δεν νιωθω εμπιστοσύνη να δοκιμάσω την τύχη μου κάπου άλλού.
Έμεινα τόσα χρόνια α) βλακεία μου β) η σχέση εξάρτησης με τον θεραπευτή μπορεί να γίνει πολύ ισχυρή γ) σε ό,τι δεν αφορούσε τα συμπτώματα που προκαλούσε η ίδια η θεραπεία όντως μου προσέφερε στήριξη, πχ όταν έχασα τον πατέρα μου και γενικότερα. Φτάνει ένα σημείο που νομίζεις ότι μόνος σου δεν μπορείς.
Αυτό που λένε προχωράω πάω καλύτερα όμως δεν υπήρξε, κλείστηκα πιο πολύ στον εαυτό μου νομίζω και υπήρξε πολλή ψυχική και σωματική ταλαιπωρία.
Σε ό,τι αφορά αυτό που λες για σοβαρούς επαγγελματίες πάντως ας ληφθεί υπόψη ότι κι οι λακανικοί ζουν ανάμεσά μας όπως όλοι,
Μεγάλη συζήτηση αυτή, το τακτ χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, η υποκρισία είναι το πρόβλημα.Quote:
Originally Posted by take a break
Όχι, το συμπέρανα εγώ από την έκφρασή της και τη συμπεριφορά της. Δεν είναι ο τύπος που θα έλεγε ανοιχτά κάτι τέτοιο.
Μην αγχεσαι διόλου υπάρχουν και χειρότερες εμπειρίες δες την ιστορία της Νεφελης και άλλων παιδιών εδώ μέσα. Δες και την kappa που της έλεγε έχεις σαθρό υπόβαθρο και πεσε το 80 ευρώ ενώ στερούνταν πράγματα ή κοπελα. Εσύ είσαι σε πιο λάιτ εκδοχή( δεν γνωρίζω βέβαια πόσο πληρωμές και αν σου έκανε κάποια έκπτωση) , βρε παιδιά χαλια όλες αυτές οι καταστάσεις. Διαβάζω εδώ τον Paul Gilbert, ξεπερνώντας την κατάθλιψη και τα λέει τόσο όμορφα. Αυτή είναι ή πραγματική δουλεία ενός ψυχολόγου.Quote:
Originally Posted by UrsaMenor